장음표시 사용
71쪽
decimo septimo Masi. Examinatae hendere;qui sensum detortum dato. sunt viginti quatuor propolisiones ex Libris Wiciesidesumptae ct post
maturam deliberationem, quatuordecim tanquam erroneae, decem vero tanquam haereti damnatae fuerunt, praecipuὸ sequentes seinstantia Panis marariatis σν ni post causere ri----tis SanctoSacramento raru accidaentia in eo. α--σθη.
Fufina 'F-.christinis a non est nantes, ct suis propositionibus tribuentes, easdem semper tueri volant contra sensum, quem naturaliter juxtaveram terminorum Agnificationem exprimunt, ct sua interpretatione sensum iaciunt haereti. eum. Idcirco Archi Episcopus illis praecepit, ut clare, absolutὶδ sin. distinoeone edicerent, quid crederent significari terminis primae pro-
Condemnationem harum publieari jussit Archi-Episcopus in omnibus Ecclesiis, ct maxime in Universitate Oxoniensi, injungendo Cancellario Roberto Rugge, ut invigilaret, ne quidquam contrarium huic condemnationi, seu in scholis, seu in Praedicationibus doceatur. Sed Cancellarius iste, qui sectis adhaerebat, quanquam dissimularet, hac tameri ... scasione sitis celare non poterat, quin prudentiam passo vinceret, di
praedicare sineret, quo nunus die Sanctissimi Sacramenti, magno eum scandolo auditorum, dicebat: senihil de hoe Mysteriodi mirum, usque divinDΕΟ placuerit illuminare,nondum illustratam de hoe MysterioEcclesiam. Haec insolentia horribilissiciata impietati, Archi-Εpiscopum adegit, ut Cancellarium δε Universitatis Oxoniensis Wieleastas ad suum Tribunal citaverit, ubi eis legaliter demandatum est, ut sensa sua de propositionibliis damnatis iclesic declararent. Posteaquam protestati re suissent, magna cum humilitate ap- parente, utpote magni hypocritae, quod semper filii essent obedientisi simi Ecclesiae, dicebant, propositiones illas in diverso sensii posse intelligi, quorum tinum protulerunt Ec- lesiae contrarium, eumque damn
bant ne discite Iudicibus erat, fraudem Haereticis usitatam, deprema. Tum enim vero manifestδ a paruit artificium hominum fraudulentorum et semper enim respondebant, se aliud quod adderent jam di, citus non habere. Proinde Archi-E. piscopus, oesiduum ad capienda saniora consilia, ct responsa clarasti. omni haesitatione asserenda, indurust. Durante octi duo isto ad Dueem - οLancastriae confugerunt, cujus ad g γ' huc proteistionem sperabant. Sed hic Princepsuqui jam viderat ex praeterita seditione, quod supremi Principes, non haberent majores his No. vatoribus in materia Religionisi stes, qui nec spiritualem, nec temporalem paterentur potestatem dorsum illis, ct Wicles obvertit, eosque deseruit, dixitq; Archi-Epistopo absolutὸ parendum esse. Rex quoque, cujus negotia plurimum tangebantur pro bono Ecclesiae , C. . Regnique , per omnes Provincia auis publicari curavit Declarationem suade duodecimo die Julij, quo nimirum Concilium Londinense certas propositiones tanquam haereticas vel erroneas condemnavit; ipse vero tanquam Protector Fidei catholicae in suo Regno, cum nullam haeressm, aut errorem tolerare possit, potestatem re authoritatem conserat Archi- Episcopo Cantuariensi , capiendi ubique , ct incarcerandi ubicimque voluerit , omnes illos , qui adhuc praedi s propositiones damnatas praedicare, vel defendere praesume. rent, eosque detinendi, quousque in viam rectam non rodierint, de
72쪽
Annus condemnati non fuerint injunge mentem suam de illis aperire. Con- 484 bat etiam omnibus ossicialibus , subditis suis . cujuscunque conditionis, sub poena incurrendae rebellionis , ne ullum auxilium, vel favorem ullo modo praeberent illis, qui Praedicare, vel tueri damnatas illas propositiones auderent, aut eorum fautoribus; sed ut humiliter obedi-
eisque forte brachium praeberent ad executionem eorum, quae it Ii contra hoc genus hominum, demandabunt. Scripsit praeterea ad Universitatem Oxoniensem , ac praecipiebat, rescindi ab eius Corpore Wicle-fum, d omnes ejus discipulos in libros eorum diligenter inquiri , scad Archi-EpiscopumCantuariensem transmitti Urbis Gubernatori &Magistratibus injungendo , ut ejus
mandata exequerentur. Talis fuit declaratio Regis Ricbardi, quae exaetissime observata , pacem restituit Ecclesiae Anglicanae Angliae universae gloriam, quam habebat, quod ab annis ferme octi agentis a sua ad Fidem Catholicam Apostolicam Romanam, cura& licitudine Magni
Pontificis Sancti Gregorii conversiO-
ne nullam haeresim to Ieraverit. Sperare licet , diem aliquando ventu-Him, quo Regnum tam florens, hodiedum a viris ingenio&doeirina claris, celebre facta solida reflexione super originem, F quaveram traxit Religionem is super eonsantiam atque fortitudinem , cum qua tempore tam longo eam conservavit inrubescat, quod his postremis saeculis illam amiserit , partem secuta errorum, quos tam solemniis
te in Wiclesistis condemnavit is haec Declaratio Regis tu Anglia penitus exstinxit.
Denique praecipui DiscipuliWicles,§ae Coriphaei, videntes quod
rigide procederetur cotra obstinatos in suiferroribus, tandem post multas tergiversationes proponendo dupliceni sensum in illis propositionibus Wayiat damnatis, ct cavillationes diversas, c. s. coacti sunt, licet inviti, simpliciter
cesserunt igitur praediistas propositiones intelligendo eas prout verba sonant,sore vel haereticas, vel erroneas: juxta quod responsum D.Archi-Episcopus&Magistrorum Coeliis, sicut antea inconcilio, eas iteris condemnavit Rarissime visum est, quod sectae haereticae cujuspiam Duces, vel min. Praecipua membra, sincere suos ab- βjuraverint errores. Daemonis characterem ordinarie serunt, qui est inemendabilis, quo signati, nonnisi ore condemnant id, quod coguntur, interim contrarium corde sevent, pri ma occasione idem palam dicturi.
Omnes ferme Discipulisiclesi, qui se Decreto Synodi, metu poenarum Rege latarum , submiserunt, in suos relapsi fuerunt errores Solus Philippus Repington caeteris fortior,&magis scandalosus Praedicator Wicletami, qui, aut a DEO tactus, aut Episcopatus Lincolniensis obtinendi in paulo post impetrati gratia,
ver conversus est,quantum appar
bat Episcopusq; saetiis acerrimus in tota Anglia Uiclesistarum hostis eva 'sit, omnemque suam authoritatem Iz ad χον exterminandos impendit. θId. Caeteri ad Magistrum suum Wicle-
sum confligerunt, qui suos errores in Synodo Londinensi non retractavit, Conei prout manifeste constat ex Actis e Londin.jusdem Concilij, quae non viderunt O 'ρος- illi, qui contrarium scripserunt La. τ' tebat ille tu sua solitudine Lurlevorti dum discipuli ad defend&as ejuMimisi doctrinas excurrebant : latebat ibi,
constanter , usquedum specie qua Harps
dam ap*plexiae pom biennium ieid. diu Concionem contra Sanctim Thomam Cantuariensem, festo ipsius, die vigesimo nono Decembris, pararet, die trigesimo primo exstinctus est, quo festum Sancti Sylvestri Papae celebrabatur, contra quem saepius declamabat, quod Ecclesias dotari permiserit. Interea discipuli ejus totis labora muri. bant conatibus, ut post mortem in Kηli suis striptis revivisceret quae ubi Meγρηα quo perose spargebant, suaque in Θηρο-
73쪽
p.ri,.... prohibitionφε agebant, ut ad eos r nitiove priniori Capitum feliciter primendos, Joannes Λrchi-Episco tandem hanc maledictam sectam in-Pus Canniariensis, exemplum sui tegerrime e suo Regno extermina Antecessoris imitando , alium C . . vit,aquam Nobilis quidamBOhemu , tum piseoporum. Doctorum ' studiis operam navans in Univorsita. Londini esse congregandum judica- te obcbniensi, in suam Patriam, eum erit, ad errores antiquos re novos, Libris Widlefideportavit, 'ui li- Condemnandos , eorumque desin bri terribilem illam quam in decari susores apertos' obstinatos Haeretic istoriae istius visuri sumus, causa. cos declarandos. ' Rex Richardus, runt revolutionem. Tales effectus sua Regia volens armare Ecclesiasti deplorandi Iherunt illius magnicam authoritatem , suamque decla schismatis, quod locum praebuit norationemfactam oborare, nec ul- vae isti haeresi roborandae in bello alam Rus tolerare impunitam novis perto contra Ecclesiam accenso PMausibus infractionem cruentum in a Urbanus in Anglia quidem pro illos, ct contra omnes, qui eorum ex Pontifice agnitus est, sed ne- scriptare libellos retinerent, condi cessarias vires illi opponere non vadit Edictum, quo exactissima inqui labat; quod sine dubio sui Praedecocutione facta, flammis omnia aboleri foris exemplo non omisisset. nisi eo voluit; exinde Regnum totum brevi tempore infeliciter occupatus suisset tempore ab hac peste filii expurga Neapolitani Regni negotiis, ubi intum persona illius ipsius, quem ibi Re--u Post haec, Wiclesistae comparere gem creaverat , potentem inutiat Dic nunquam audebant inranglia usque hostem , bellumque contra ea η- ad initium RegniHenriciv. ubi quo rentem, cum funesta illa calamisdam Corriphaeo extremesaudaci re tatum, quas reserem , Perto, novam contra statum Regni catena.
74쪽
A anno superior inter Urbanum VI ct Caroluiu Dyrrachij Neapoli conclu
sa , adeo infirmis it tu fundaurentis ut fp nequiverit . eam fore, solidam atque durabilem culti enim ex una parte coactio violenta, exautera vero necessitas illana pepererint; ideo expectari aliud non poterat, quam ut rumperetur, cum primum
duo illa principia desinerent δε libertatem ambo contrahentes recu
perarent. Urbanus Carolo absente via Neapoli evadendi reperta, Noceram se recepit L Carolo veniar. - hementius propterea exacerbato ad- ρ β versus Urbanum is acribus inter ''utrimque subsecutis collisionibus. Sed omnia tandem in ruinam X- tremam Urbani negotia praecipitavit conspiratio . quam Cardinalis Reatinus contexuit Hic purpuratus , sive fuerit Bartholomaeus
Meetzavacca Bononiensis , ut non-C Mem nulli recentiores asserunt, vel potius juxta contemporaneos scriptores,
Petrus des Tartaris Abbas montis
Cassini, ante biennium ab Urbano missus erat cum Cardinati Veneto Gracciolo ad novum Regem Carolum Pyrrachij urgereat eum , ut
ma N. Nepoti Pontificis possessionem conferret Ducatuum Principatuum. quos promiserat Sed omnia contraria suadebat Regi Iardinalis coh-tra Urbanum , cui neuter assiciebatur imo nec ad Pontificem r*diit - . eum reliquis duobus, sed Regi avitiai. I haesit videns autem Romanos i Ric uritatos esse contra Urbanum , pro- Iterdiuturnam ejus, Romam in Regno Neapolitano commoratio- hem metuentes , ne Sanctam Sedem transferret Neapolim contra sua promissa, multo magis Cardinales, quos magno cum fastu αrigore tractabat Noceri , ubi jam intolerabilis eis fuerat propter mutita incommoda illius commoratio; existimabat opportunam sibi ade occasionem Urbanum prout con Hiem. ceperat e Pontificatu , deponendi. ι - - Ιn hunc finem, per quemdam Bar 'tolinum Perusinum, hominem ingeniosum, laudacem , scribi curavit libellum, in quo, argumentis ἡTheologia Tacris Canonibus, petitis Pontilici mal gubernanti δε cuncta, e sua pertinacia, sine Cardinalium consilio cum periculo universalis Ecclesiae, agenti, docet constitui posse Curatores, qui ejus nomine expedirent negotia. Scri-Dj0jtjgod by
75쪽
Schisenate Occidentis Lib. III.
Scriptum hoc occulte communicavit cui nonnullis Cardinalibus Nocerae apud pontificem dogentibus Gobelinus domesticus Urbani, Beneventi existens, asserobat, soaudivisse, quod Cardinales isti approbaverint, ct exequi concluserint Cardiualis Reatini propositionem, de captivando in Arce Nocerae Pontifice, de Processu contra eum instituendo, ct tanquam haeretico per subornatos testes, ad flammas con. demnando quod ista Cardinales, dum torquerentur, uno solo exiscepto, confessi fuerint. Sed Theodorus de Niem . qui Nocera degebat &unus E Judicibus a Pontifico Deputatis erat ad examinandos Carindinales, nihil de his memorat, imo contrarium asserit, quod nimiriimeonstantersuam asseveraverint innocentiam solsimque Episcopum Λ
quilae pariter accusatum, vique tormentorum ada Rum , quaecunque
Petebantur , consessum Rige. Debocproinde nihil certi habetur. Illud certius videtur, quod Cardinalis Ursinus frater Comitis de Manu- Pella, per quem Cardinatas Reatinus scripto illo seditioso disponebat alia
os contra Urbanum, conatus illos aperuerit. Pontifex hic terribili conspiratione consternatus, cujus, Regem Neapolitanum margaritam Reginam ejus Conjugem, complices esse non ambigebat, in proximo Consistorio Mensis Ianuari habito, sex ardunales comprehendi jussit quos magis reos credebat nempe Gentilem Sangri Bartholomaeum de CocΗrna Genuensem Ordinis Fratrum Minorum , Ludovicum Donatum Cardinalem Venetum ejusdem ordinis, Adamum Cardinalem Londinensem, Benedictum Anglum, Joannem Λrchl-Episcopum Corcyrae, Marinum de Fidice Cardinalem Tarentinum eum Episcopo Aquilae.
Hos omnes catenis onustos, horrendo mancipavit carceri, adeo angusto, ut jacere nequiverint, ct in locum eorum sesso Epiphaniae Domini, septemdecim creavit Cardinalas,
omnes ferme Germanos, vel Nea'
politanos, ut&Neapoli suas habe.ret Creaturas, et Germanis placeret avi Ain sua perseverantibus obedientia. . . Ex his , tres Archi-Episcopos Electores elegit adolphum Mogunti, num, Fridericum Coloniensem, de Cononem Trevirensem Episto, pos vero Arnoldum Leodientem, Wencestauin Wrgiislaviensem, cum Petro de Mamberg, vix lia Iustria in Bohemia conditionis. Isti
autem, sive noluerint honorem, qui eis duranteschismate contraria Obedientia coruroverti poterat, sive in tantam litem, quae totum divide, bat orbem Christianum, se immittere detreetarent, sive denique e. stari voluerint, se non alia duci am. bitione, quam ut suo munere, quod gerebant, rite fungerentur ue omnes sex unanimiter dignitatem Cardina, litiam, licEt non petentibus oblatam, non acceptaverunt. Neapolitauiuit, proni ad eam amplectendam sierint, nihilominus Regem Caro, tum offendere metuentes. Oclarar. se non audebant, Urbanus intere, repetitis vicibus Idem hin eqvialeo captivos torqueri curabat
Cardinalesin praesentia sui Nepotis, qui in risum di lutum erumpebat , dum illi miseri prae doloribu ejulae. bant condolentibus alija sex Comis, sarijs quamvis constanter prootestarentur se tam immani quod eisimponebatur, crimine immunes edo, commigaris cum lachrymia
eum, ut a tortura cessaris , depreca. rentur, nunquam tamen mitigari
poterat, imo serocior evatabat, α implacabilior erga pauperes igos d. infelices ,riuorum pieri. meri. ti erant singularis Cardiualis e uo .a,netus Ludovicus Donatus si ab aetate gravi, a stirpe Nobili, iam ορο
virtute venerandus, inter acerbE. ma tormenta quae a matutinorasque
ad meridiem sustinebat, aliud non Ibid. , proferebat, quis pulchra illa sau. ς - - , a Petri verba oristus pasu est
76쪽
lerum procuraverat, ut raram ejus
doctrinam ct pietatem honoraret in tortura solum fatebatur , se dixisse crebrius, quod Pontifex nimium esset superbus, ct cum fastu intolerabili homine traetaret Cardinalis Sangri nihil unquam inter asperrima tormenta saepius repetita edicebat, nisi quod agnosceret, manum DEI super se aggravatam esse, propter crudelitatem , ut placeret Urbano, in Episcopos, Abbates, alios Ecclesiasticos Neapoli exercitam, qui exemplo Joannae Reginae, partibus Clementis adhaerebant. Post liaec Urbanu coram tota sua Curia convocata, ct populo Nocerae congregato, post longam exaggerationem ingratitudinis Caroli Dyrrachij xcriminum se Cardinalium, atque perfidiae Cardinalis Reatini jam exauctorati, omnes istos cum Roberto Gebennensi is suis Cardinalibus excommunicavit , dignitatibus omnibus exuit, Regem Reginam , quos ad comparendum δε respondendum in suo Tribunali paulo ante citaverat, omni u- re ad Regnum Neapolitanum privatos declairavit; Urbem Neapolitanam eum toto suo territorio, In terdicto subjecit. Haec postrema Urbani amo , bellum aperte indixit Carolo, qui etiam aperto Marte contra illum processit. Nam ut mala ulcisceretur captivis Cardinalibus irrogata, omnibus illis Ecclesiasticis. qui partes Urbani sequebantur, in terceptis, crudelibus in eos rppressalijs utebatur, eosque in quuleo prout Cardinales illi torquebantur, horrendis excruciabat supplicijs: nonnullos etiam in mar jussit praecipitari , alijs in carcere detentis. Sub gravissimis poenis tiam prohibuit. Interdictum observari, praecepitque ossicia Divina ubique celebrari, plerisque Ecclesiasticis, paucissimis exceptis, ct maxime Religiosis , quod valde notandum ii, obtemeerantibus; qui erissimabant,
ea occasione Regi plus deserendum
esse, quam Pontifici, ut notat Go-
postquam amaro joco dixisset, se ci 4.-istatum , in persona compariturum, inder Exercitum suum ad viciniam Noce ceden
rae eduxit, Arcem, quam Nepos Ur- - 'bani male defendebat , una cum Ne pote intercepit, ct in majorem de- .ι i spectum Pontificis, gubernationem si, Aegi Exercitus Cardinati Reatino com-plas misit qui oceram obsedit, ct in qu-tra breve tempus subegit, murosque u sprimos Castri expugnavit,intra quos horti erant ad montis &Castri radi-4.a cem in cujus altis senestris, Urbanus P. Vis Motidie visebatur, oppugnatores C modad sonum campanae excommunica σα
bat, cereumque ad terrorem caere- ί .moniae exstinguebat. , T. Interea tamen debitas adhibere Lib.
cautelas non omisit metuens enim Issiem. ne in manus Caroli incideret, qui ta hi licasu, novum eligi Pontificem de FSG - creverat &ita novuin Schisma praevidebat, cum Republica Genuensi, uec nonnullis Civitatibus Ecclesiasticae ditionis ei oppignoratis, secreto egit, decem Triremes obtinuit; simul etiam cum Raymundo Uriino filioComitisNolanivi cum Thoma a Sancto Severino, qui partium erant Andegavensium, α maximi hostes
Caroli, pro succursu terrestri , negotiabatur. Isti congregatis Andegavensibus, o nonnullis Germanicis copijs, quibus praeerant, pulctierrimum ausi sunt fac ut Nam superatis aliquot Gobe propugnaculis, in Arcem intrarunt, in dect Urbanum eduxerunt, qui tamen suos captivos Cardinales secum trahere non omisit se superatis multis dissicultatibus, ad modicum Apuliae Portum inter Bariettam ct Tranium pervenit ubi Triremes Genuenses Pontificem expectabant. Ita miro fortunae lusu, totam salutem suam Urbanus debebat Clementinis,quos toties tanquam Schii-maticos omni commercio cum illi. rescita, excommunicavit Urbanus, cum sex captivis Cardinalibus
77쪽
Dine 4tque innumeris aerumnis in Fratri desponsatam carcere is mensium obrutis in lam
dicebatur, quod Episcopum Aquilae inhvinanitex in itinere jugulari
cur verit, existimans guperem 'tunc rati tum fugam apstditari, dum vi tui mpnwrum stactus, equo
pessimo impositus, iter prosequi non valebat. Sed cum selus Thoo-MorusΝiein banebarbaramgctique in reserat, alijsmissuricis de illa nihil memurantibus 3 liberum si Lectori, quod placet credςre. llud certius est, quod Urbanus sphuam appulius, ibiqu uno ferm annucommoratus, precibus Reipublicae secti non potuφrit, dispinissionem miseris Cardiu libus impertie ldam, quos seinpes in catenis veluti seras helluas tenebat, lis i nonnisi extremum vitae balitum retinerent Soli Cardinali Londinensi Adamo Monvitam ct libertatem donarit ad cautionem cujusdam Camerae suae Clerici, ad repetitam saeptiis inminti. am Regis Angliae, cui gratiam istam denegare verebatur, ne alioqui Rex offenius ejus obedientiam desereret. Quoad reliquos, clim ex una parte nunquam eos dimittςre statuisset; ex altera vero valde incommodum esse cillos in catenis secum mpertrahere paulo ante abitum Genua Mente Decembri omnes misere vi,
tam, nescitur quo genere mortis, finiverunt; nec unquam rescirip tuit, quonam eorum Q Oxa devenerint.
Regis Caroli elapsus, Genuae sec.l-rus degeret; ambitio oc perfidia hujus Principi , qui Pontificem tam malἡ raelabat, lanesia morte vindicata fuit, post mala omnia , quae pro bolus acceptis reddiderat ipset ad Thronum Neapolitanum elevatus Ludovicus Hungariae Rex ante triennium vita lanetiis Regni haeredem reliquit natu majorem filiam
Principissam Mariam, Principi Sigismundo Ca si IV. filio imperatoris encedat Bohemiae Mais
Quidam Ru Ann gni Proceres tirohim Dyrrachii 3 si ad Coronaim caps*endam invitabant, quam ille Lagrahiae, invita Ragina Matrq, sub cujus tutela erat Principis. Maria Regni Haeres,sq-
lamni ritu suscepit, Regnum Occupaturus, sperans Reginam Matrem . . eciosis protestationibus , quas ei exhibebat, se circumventurum. Sed
senem trainan ,rsperit astutiurem, quae illum spe ta, quati Sigismqv-dus Princeps , qui udae, rigni Principissam in Conjμgem asceperat, Regnum illi cessurus esset; qis attraxit, ct in cubiculum in timui induxit ibi, dum illi, qui Carolui'
comitabantur , in anterioribus csent cubiculis Nicolaus Garo, qui negotia Regni gerebat , derepent' per portam secretam intravit, Carolum per robustum Hungarum, pomine Forsais, impacto in caput acinace trucidari curavit. Atque ita periit, anno aetatis quadragesimo primo Caroliis Dux DyrrachiiPrin Mem ceps brevis staturae, rufus, tutis .c- 9-cher aspectu, nec non loquela oc incessu placidus Poettisin Historiis liberaliter instructus, bellicosus, magnanimus, robustus, qui sin dubitatione magis gloriosis Principibus accςnseripotuisset, nisi has prae-ςlaras doles inhonorasset, ambitione insatiabili, crudelitate Menorinini iogratitudine atque perfidia in suos maximos Beneiactores , praesertimin Joannam Reginam, quam clim loco Matris diligere ac venφra ri debuisset, eam nihilominu barbare strangulari curavit. Post mortem Caroli, juvenis Ludovicus II. Andegavensis, Rex Neapolitanusin Clemens in Regno Neapolitano verusPontifex agnitus fuit;
frustra obnitente contra utruque atque indulgentias pr'mulgante Urbano Praeter Regnini Neapolita. pum accesserunt etiam duo alia es-ria, quae Obedientiam Rus auxerunt, Arragoniae videlicet a que NaVarrata a viqique ita Hispania universa e ce8 Vii.ci
ta Lusitania, pro illo se declaravit i
78쪽
ae demiam etiam Magnus Magister Equitum Rhodiorem quod sin. dubio magnum pondus additit augmento obedientiae Clementis. Sed plurimum etiam promere, maximἡ in animis populi, grandia miracula,
quae DEUS hoc ipse anno ad illu- mandam sublimen sanctitatem Beati Petri Luxemburgenti operatus
Erat hie Beatus , filius Guidonis Luxemburgici Primi Comitis de Lignyin Mahutae Castilionis Comitissae Sanehi Pauli, descendens e stirpe quatuor Imperatorum, finis in quarto gradu Wencestes eo tempore Imperatoris , Regis Bohemiae, atque Sigismundi Regis ungariae postea Imperatoris. Postquam sita studia Philosophiae &Sacrorum Ca- nonum in Universitate Parisiensi absolvisset Frater ejus valerianus de Luxemburg , Comes de Ligny
Sancti Pauli , videns illuni resolutum ad serviendum Ecclesiae, Canonicatum in magna illa Urbe illi procuravit, ubi tantam sibi comparavit sane itatis existimationem , ut Clemens, quem ille pro vero agnoscebat Pontifice, postquam aliquot mensibus in gradu rchi-Diaconi Ecclesiae Carnutensis illum exercendum judicasset eum omnino Metensem Episcopum, sede illa tamen vacante, esse voluerit, licἡt nonnisi annos quindecim aetatis habuerit: adeo Clemens persuasus erat, de sapientia ipsius, doctrina , ct virtute aetatem juvenilem seperante ut viros consummatae senectutis adolescens iste aequaverit. ΕΟ clesiam sibi comissam ita gubernavit, ut Pontifex , fama publica sanctitatis meriti us permotus, eum apud se Avenione habere voluerit, eumque Cardinalem creaverit : Sed anno sequenti ex longo morbo u magna causam austeritate, anno aetatis decimo octavo ex hac vita decessit, postquam hane sublimmem dignitatem plurimis omnigenae virtutis aetionibus heroicis cum
admirabili magnorum Samstorum 'persectione illustratat.
Mox ab ejus obitu totis tanta Annus
patrata fuere miracula, adeo lucu- 387. lenta4 insolita, atque indubitata ad ejus tumulum , ut populi ex Europa ferme universa ad eum eoncurrerint quod partes clementis summopere roboravit, quia tanto splendore miraculorum perculsi, credere poterant, quod Sanctus , qui tam mirabilia post mortem patravit, plene a DE illuminatus merit in vita ut verum a salso discerneret in Galerum Cardinalitium non acceptasset Emanibus illius, quem non certo putasset verum esse Pontificem.
Illi ipsi, qui in obedientia erant Urbani, testes oculati hujusmodi mi raculorum, sensu aliquo Religionis tacti, existimabant speciem quandam in hunc Sanctum impietatis esse, in quaestionem vocare dignitatem ejus Cardinalitiam ct consequenter controvertere verum Clementis Pontificatum.
Sic etiam permulti Clementinas obedientiae devoti , long magis quam antehac securi re firmati, audenter afferebant, haec omnia miracula, ipsius DEI testimonia esse authentica, quibus indicare voluerit, obedientiam , quam an aus illo Cardinalis elegerat, ct in qua suam vitam sancte finivit admirabilis iste
Praelatus , veram atque legitimam ege. ttamen certum est, perpe ram illos ratiocinatos fuisse , non
observantes, fieri posse , quod Sanctus aliquis, bona fide procedens. ut alij homines, salsi possit, praese fim in factis , in quorum perplexa controversia , dissicillimum est vGrum a falso discernere se quod prophetiae donum atque discerniiseulum quo DEUS quandoque suos honorat sti os, non semper sit fixa sabilis gratia, ad dignoscendam semper insessibilem veritatem; sed lumen duntaxat transiens, eos in quibusdam certis occasionibus illustians, in alijs circumstantiis deserens de luci naturali resinquens , dum via naturali assequi possint vetitatem.
79쪽
Schisen 6 Irimate Occidentis Lib. III.
ληV- Hac de causa, attentis etiam, si Beatorum adscripserit. Nihilomi- 337 verosimile est , miraculis Beati Petri musitendum est quod tametsi mira-- . . LuXenburgici illud postea dicere cula illa non fuerint sussiciens pro
volebat Sanctus AntoninusArchi-Ε- batio luris Clementis,ualde tamen ei piscopus Florentinus, de hoc schis Promerunt in animis populorum, mate, quod Historiae in perquam sicut etiam celebris illa sententia eo- utiliter inseri potest: Multa dispuω dem tempore , ad instantiam Uni tio effactas.nt circi istam anateriam, versitatis Parisiensis a Clemente pro- anuis libelli editi pro utriusque artis nuntiata Pro Immaculata Concep- defensione Periti imos Viros in Gera tione Sanctissimae Virginis ea, quam rigiaea re iure Caηοηis habui tore subdimus occasione. ιν ore illo, Pes durari βhisensa, as Ioannesmuson Doctor Pro 'M
esto etiam mi acati fulgentes, nec publice proposuiu eas, in q:ribus Uui,eν.umyuam si patuit quastis ilia docta, quatuordecim periculosissimae con Pars quin semper remaneret apud)lurimos tinebantur propositione 4nter quas ΜΝ dubia. Nam etsi necessarium fit ere. erant qua cor vel quinq- advers. 'U
Immaculatam Sanctissimae Virgilii, A.
Conceptionem. Defendebat enim, quod non solum in peccato Origi .ariali concepta suerit; verum etiam, dicere contrarium . morem esse em
contra Fidem. Idem nohnulli Con τοῦ
fratres illius tum Parisiis tum alibi aisa. praedicabant, alia quaedam honori Append. Sanctissimae virginis adversa : quae ad ib. sne magno scandalo totius Uri,ii te ri non poterant, praesertim in Uni quis ire .sicut nec fac navicum versitate , quae semper pro gloria T. csedis hoc puli sequi aseu majora Matris DEI 2et t. Sed cum De I. s. e. μου-Pralato. Haec autem intel- eanus Facultatis, ad quem pro stan ι .dalo reprimendo recurrebatur, t*ti res Facultati propositiones illa retulis in 'fet, tacito Λuthoris nomiise, qui aderat; iste non tantum ae non retra vit, aut se excussi sedet am' parum amnis se assisme in causaeos ais demonsensu re jussu primariorum suae Religionis virorum ;se proinde in hac sententia usque ad
mortem perseveraturum. Cum igitur in sua persisteret obstinatione, primo tota Facnitas, dein etiam tota Universitas in eo ore, Theses illas Censura notavit, sc tanqua falsas, temerarias, scandalosas, ct pietati Fidelium contrarias, condemnaviti. Episcopus Parisiensis Petrus de Orgemon , ad quem niversitas, tanquam ad Iudicem Dore inae in sua Diaeeesi recurrerat . post implo-'I οπ.ratam Spiritu. Saneti assistentiam in Diovf
dere, sicut unam esse Catholicam Eceυ- - , an pruras ita Municum vata Pastorem Vicarium Christi juxta QMd Fiet unum Ovile unus Pastora tamen si contingit plura per Achisema crearistis nominari Pontifica summos uno or eodem tempore; aon videtur semisti necessariaem, credere istum esse vel illum. alterum eorum, qui filicis fueris Canonice assumptus. QuM auis
rem fuerit cauovice electa , non temetur
ligenda sunt pro tempore, quando est dubitandi locus, ct Ecclesia nihil de hujusmodi controversia definivit. Et hoc solum susticero potest, ad improbandos scriptores illos, qui
tanquam schismaticos tractare ausi suerunt, alterutri obedientiae adhaerentes , priusquam authoritate Ecelesiae schisma, creatione novi Pontificis , ab omnibus Christianis agnoscendo, eficaciter exstinctum fuisset Ante hanc decisionem , liberum erat,alterutrum sequi: quemadmodum e sanctitate Urbanistarum inferri non potest verum filisse Pontificem, Urbanum; ita pariter conincludi nequit talem suisse Clementem aciem ex miraculis Beati Cardinalis Luxen-- M. . burgici quamvis Ecclesia Romana
80쪽
Annu Processionem generalom institiuam, 3 denuo examinari curavit exactissi-mε, dictas propositiones incensura illis inustam confirmavit, easque per sententia judicialem solemniter condemnavit, quam ipse cum Caeremonia, Pontificaliter indutus, in Propylae Ecclesiae Beatissimae Virginis Praesente innumera populi undiquρ ad hoc speehaculum veluti ad triumphum Sarietissimaevirginis accurretutis multitudine, pronuntiavit. JO- anne Monsonus, sui praevidetis condemnationem, ad Curiam Avenionensem ser epit, ubi ordo Sancti Dominici in magna erat existima tione, atque sententia illa ad Pontificem appellavit, ct cum caeteris suis Contiatribus protestabatur, tangi hac in causa doctrinam Sanctim ε Πη, Thomae, quam Ecclesia approbavit, eamque nee Universitas, nec Episco pus Parisiensis damnare potuerit. Desuper universitas , quamvis non sine admiratione, quod ad querelam privati hominis, qui plurimas spargebat falsitates, ad Curiam Pontificiam citaretur , quatuor celeberrimos deputavit Do stores, Petrum dedit Magnum Magistrum Navarrae, postea Episcopum Cameracensem, Agidium de Champs, Ioannem de Neuville Bernardinum δε Petrum de Alainville Doctorem irosensorem Canonum; simul etiam literas circulares edidit, ad omnes Fideles pro sua justificatione , conre Dominicanos, qui abutentes doctri- nain noniine Sancti Thomae, quam, isti damnari asserebant, elique pro suo libitu tali, attribuebant, de quibus Sanctus Doctor nunquam cogitabat. Quatuor Deputati cum Om
cta, quae tantos Viros productia . - comparaverint. 138'Deuique postquam Ioannes de An insMOnibu quaecunque volebat. μυ- ί- tulisset, tam viva voce in plenis Cui Diis sistorio , quain scriptis pro sua defensione distributis:& Deputati m. Mon
xime autem Eruditus Petrus de Ad -- eum in Uiliputatione atque Tractatu iis. edito confiidissent in quo clare O iis .
flendebant, inter alia , doduinam fqamnatat nullatenus esse DiviTu .m , qui nihil minus , quam quod .MMnsonus Olebat, docuit Politi- sex post causim diligenter adhuc integro serme anno, diversis vicibus, jn ita praesentia examinataui, seu tentiam Episcopi Parisiensis cetis με suram Universitatis confirmavit, at fque ad eam Joannem de Monsonae , t
naisit, cum mandato,ut se illius Cor hi reetioni penitus submitteret. Pr misit omnia , ut carcerem Pohtificis vaderet: sed no ste insequente profugit. in Arragoniam , atriain suam migravit. Deputati velut in triumpho Parisios redierunt in cinnfestivis acclamationibus ab omnibus Urbis ordinibus , excepti filerunt, quod tam strenue gloriam Sanctissi mae Virgilus defenderint. Quia vero Dominicani, potenti fulcro se niti credentes, ct plurimum confiden , tes in Constatre suo Guillelmo de valen Episcopo Ebroicensi re Confessario Regis; propositiones jam ter
damnatas defendere adhuc non deo sinebant; ideo terribilis in eos temo pestas insurrexit. Nam iversitas omnes illos a sui AHλκα rescidit corpore Episcopus Parisi ciem. ensis omnibus Praedicationes SCOn
ni honore in Curia Pontificis recep- complures conjiciebantur in carce ua eruti, primo privatum habuere ali iquium, postmodum vero tribus diebus in pleno Consistorio ubi adeo nervose ac solide perorabant, Censuram suam sententi ni Episcopi Parisiensis defendentes, ut magnam totius hujus Augusti Cardinalium Coetus, sibi admirationem Montificis grandia sosia, Universitati sa-.xes, nullae illis conserebantur Heemosynae: qui ex OnVentu suo eg Iina. Mediebantur, a populo impeteban Dio V. tur,&convitiis palam in plateis tan- 8.
quam hostes manifesti Sane issiitiae ' Virginis obruebantur Praetera Bontifex intelecta fuga Ioannis de Monisn pertinacia ei adhaerenotium, edita pulla, quam inveni o