Petri Hardivilerii ... Actio pro Academia, adversus presbyteros & scholasticos Collegii Claromontani, Jesuitas ...

발행: 1612년

분량: 35페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

PETRI

HARDI VILERII

M I AE RECTORIS,

PRO ACADEMIA ADVERSVs Presbyteros oescholasticos Collegi,

tauromontani,

HABITA IN SENATV PARISIENSI

Apud I o A N N E M P ΕΤ i Τ-Ρ A s , Via lacobae sub scuto Venetiarum

5쪽

Parisini, Rectoris Academi , pro

cademia Parisiens.

V o D hactenus a Deo immortali coniunctis&consentientibus votis sinceriores Gallorum animi petierunt,id vestro tandem singulari beneficio concessum nobis est Iudices ) ut Academia Parisiensis vel temporum Uarijs casibus afflicta, vel maleficis aduersariorum artibus debilitata coram amplissi mo & integerrimo totius terrarum orbis consilio sistat se, & in hoc celebecrimo iustitiae ac veritatis theatro causam edisserat suam, in quo veritati magnus, fuco,in si diis, versipellibus ingeniis nullus locus relinquitur. Ecce igitur Academiarum omnium princeps, & regina , Regum Christianis charissima soboles, prodit ad sacrum tri,

6쪽

bunal vestrae dignitatis, non iam sua amplitudine venerabiliς , non nativa pulchritudine spectabilis , non vegeto illo

succique pleno corpore , non uberibus lacteo quodam fonte manantibus , non flammeis illis ac flagrantibus oculis , quibus omnium gentium animos diuinis incendebat ardoribus, sed nuda, moerens, abiecta, in situ&squallore vitam trahens, miseris 3c conditionis suae pudore suffusa, longam post senatorum turbam ducens , dc paucis eorum fulta ceruicibus unicum in vobis suae sortis ac fortunae praesidium quaerit, VOS Velut genios huius imperij, dc literarum deos tutelares madentibus oculis intuetur, ob se Crat, obtestatur, quorum salutari manu nisi e coeno sordibus extrahatur , quΟ-rum sententiis, velut benignioribus oraculis nisi morbi per eius viscera squientes reprimantur, non est quod aliud in tanta

rerum acerbitate doloris lenimentum quaerat, aut in tantis tamque atrocibus

malis solatium expectet, quam quod sal

tem nouissimas eius voces Senatus amplissimus audiet, extremos spiritus ore suo eXcipiet, δί ipsa in vestro sinu innocentem , de Galli Ci candoris perpe-

7쪽

tuo retinentem animam exhalabit. Disertissimus aduersariorum patron US in ipso limine institutae actionis meminit eius contentionis cui inter Aiacem & V-lyssem Achillis arma occasionem praebuerant, unde statim mihi in mentem Venit, pos se ab Academia aduersus ordinem Iesultarum, quod ab Aiace aduersus Vlys seni, usurpari.

Ipse tulit pretium iam nunc certaminis haus , Quod cum Ῥιctus erit mecum certa e feretur.

Quis enim non videat vel hinc maXime Academiam commoueri quod regia stirpe,& natalium splendore ili ustris, de fortuna su a disceptare cogatur cum ijs qui vel e tenebris rusticorum praedio rum , vel ex ultimis Hispaniarum oris emerserunt, quique cum Victi fuerint, a bunde sibi satisfactum putabunt, quod Academiarum omnium principem in hoc

certamen venire coegerintὸ

Sed ne in hoc periculoso , & ancipiticossictu aduersariorum infames ambit US, varii ac multiplices Versutiarum nodi, nobis primum inviis δί inusitatae captiones Academicorum animos Pepem tino metu, velut quodam turbine per-Cellerent,ecce, Vestro-ne dicam Iudices

8쪽

an diuino consilio datus is est, δc constitutus rei Academicae PatronuS,qui Undaque oculatus , imo oculeus totuS cla rissime videat in illis latebris , ac recessi bus, qui non ense ut Alexander, sed lingua soluat intricatiores quosque nod OS, qui facem eloquentiae praeferens Gallorum animos deducat per avia , praerupta , sinus , anfractus Iesiuiticae societatis, quo stante, quo loquente, quo superstite non possit non stare, non exaudiri, non integra illibataque remanere sinceritas amplitudo, dignitas Academiae Paris en siS . Quidni tali Patrono glorietur& eXultet Academia, cui notae sunt ac familiares ipsius Themidis ac iustitiae Voces, Cui velut certissimo oraculorum suorum interpreti Astrea se totam explicat, cui mundum omnem suum grauioribus senatus consultis, Principum rescriptis, responsis prudentiam, & aliis iuris partibUS , Velut genimis exquisitioribus nitentem re eludit , cui Themidis comites Suada,

Gratiae, lepores certatim CoronaS nectere,trophaea erigere, monimenta extruere,

quem denique Minerua genuisse , mutae ducasse elegantiae, Veneres suis manibus

9쪽

adornasse videntur. Quam pure, quam sincere, quam candide veritatem e X pres sit non peregrinis aut ascititiis adumbratam Coloribus, sed si a , caque vere diuina pulchritudine exurgentem, cuius nunc in omnium qui hunc audierunt, mentibus

adeo expressam imaginem intueri mihi Videor , ut neminem in hac incredibili

hominum frequentia credam reperiri, quin quaecumque dixit, non modo tanquam ipsius veritatis ore prolata eXcipiat, scd etiam eius modestiae singulari tribuat, quod non plura retexerit aut reuelarit.

Ego Vero,Iudices,qui sic aggredior ad dic en dum, ut pietatis potius quam defensionis, querelae quam eloquentis, doloris quam ingenii partes a me susceptas intelligam , illud ptae sertim in hac causa molestissimum esse sentio, quod hodier

num certamen non inter homines modo, sed inter literatos, non inter literatos, sed etiam inter Christianos . imo inter reipub. Christianae celeberrimas Societates excitetur,&hinc fortasse fata tores haereticae prauitatis , qui tanquam callidissimi aucupes ad animariam perniciem perpetuas agunt eXcubiaS , aliquam plebeculae , de imperitae multitudi

10쪽

6nis decipiendae occasionem arrepturi videantur. Sed eo adacti sumus importunitate aduersariorum , qui totieS moniti ut coeptis desisterent, toties obiurga ti ut ambitioni suae modum facerent, toties a nostris aris, focisque depulsi, sese nunqUam Continere potuerunt sed vel cum hocChristianae charitatis dispendio, in aliena iura, praedia, possessiones irrumpere quam suae cupiditati fraenum impi

nere maluerunt.

In quo cum multa indigna sunt , tum vel hoc prorsus non ferendum, quod iam non per se, non peremissarios suos, non per homines vel .a Musis auersos , Vel a reipub. Gallicans incolumitate alienos, sed per vos squisI. Iudices, , per UOS nobis , per Academiς tutores Academicis

periculum inferre Conantur , dc quo Shactenus occultis Consiliis , & Con cinnatis artibus ac dolis extinguere non potuerunt, hos Vestra authoritate, vestris sententiis &1udiciorum religione o presiasuros se arbitrantur. Et quia inter caeteras sus postulationis causas Academis vastitatem, ordinem nostrorum αταξ αν, nimiam iuuenilis e

tatis licentiam , Velut quosdam corporis

SEARCH

MENU NAVIGATION