장음표시 사용
21쪽
se; qua rei specie motus Amsor. Et hic. Nicom.I. I. voluntaria mixta, satis in entote pro sua hypothesi constituit. Uerum accurate loquendo semper tamen simplex&purinii , pro praetenti lutu volu tas cst: uti, cum videmus ardente aliquem siti adactum vinum emere. Etsi enim cogitur a siti. consensus tamen & voluntas emendi adeo inde non impediuntur, ut potius inde magis moveantur, exacuantur & accendantur. Neque enim in ullo statu hominis
aliud quaeritur, quam quid in praeiens velit, probet. eligat 3 non quid alio calii voliturus fuisset: quod acute & graviter ICtus I. aι. I. M. D. Vuod nictus ita exprimit: Ouamvis, si liberum esst, noluissem, tamen coactus volui. Id enim,quod praesens, solum voluit; aliud vero ideo noluit, quia tum demum id voluisset, si liberum suillet, quae
rerum conditio & περις σεις eum non adfuerint, manet tritum illud.: condisionem nihil ponere in esse. II. Cum voluntate proinde in omni iure coincidis libertas, necessitati
Ceterum eum voluntate liactenus etia in coincidit libertas, necessitas, coactio; quia in voluntate aeque ac libertate, reliquis etia inpositis, semper est facultas agendi pro lubitu sive hoc, sive aliud. Sive enim absolutam & plenam liberialem, cum illimitata facultate agendi quod lubet, ponamus: sive comparatam aliquo modo & restrictain, ac inter eertos quasi concellos conclusain, seinper tamen remanebit libertas, vel sic vel aliter agendi. Ut in jure, eui executores immi tuntur, potest aut parere aut majori crimine se obstringere, qualia eleganter illustrat Chrysippus apud Ciceronem de Auto c. m. n. s. uti viatori a praedonibus compulso, liberum est sane vel rebus cedere, vel mori: fatis publicis coacto vel Turannidem civium suominprobare, vel exulare: esurienti vel cibum emere vel fime perire ;suri ad furcam ducto vel ire, vel trahi. quo fonsu quatenus de an ino loquimur, semper etiam plus ultra Libertas ei competit: uicti inde coacto dicit. Cic. orat. pro C. Rabir. c. . quod qui in praed aes inciderint aliter faciant flue velint coaeZi, aliter liberi. Ut in I. r. g. . surdmet. taberum ei non si e saluere.
II. Et actio nunquam opponitur ceteris speciebus, nisi vitio Rei. Adeo sane certum est. cum necessitate dc coactione voluntatem λ cum liac seinpet Iibertatem,proindeque dc cinia libertate. Oactionetratum
22쪽
I9tum animi tum externam stare polle: quia haec ubivis est potentia agendi aut non agendi, vel hoc aut aliud agendi ; Sic enim in animum praecipue nulla vis, nulla coactio humana vim habere potesLQuo sensit Cic. Parad. V. Solos sapientes liberos esse praedicat. Tam certe haee facultas hoc vel aliud agendi, vel saltem agendi aut non
agendi, non pugnat cum animo, imo nec cum rebus externis ιχ co
pomis, etsi usque ad internecionem hominis pergas: ct proinde coactio etiam in jure nunquam opponitur speciebus ceteris, nisi vitio Rei ipsius, non Juris. Ut, cum alicui certa coactio vel necessitas Certae rei agendae, externe sc., non in animo, qui non spectat ad forum humanum I. ιδ. C. de paenJ impingitur. Hic enim pugnat coactio cum libertate, solius Rei Vitio, eoque sensu dicitur in I. ai. g. . suod metus: Liberum Et non esse fatuere; si verbumstatuere, non ad animum, sed ad rem externam, de qua coni Vertitur, quaeque Jurisdictioni humanae subiacet, retrahas, α libertatem infringi etiam externam non putes, nisi solius Rei vitio, I. I. h.
I3. Notis dictorum'sphemia ad Actiones.
Ex iis, quae dictastini, clarum est atque perspicuum, quid disserat voluntas & libertas 3 quatenus item inter se di cum obligatione aenecessitate coactioneque componi possint 3 Et quae cujusque eorum sit ratio 'Quae ideo curatius proponenda suerunt, quia tum inter Philosophos, tum vel maxime inter JCtos convenire debet, quomodo singulae species vocum accurate & solide pro vitae communis usii sint discemendae S. conserendae. Dd. ad Rubr. de V. S. quae enucleatio tantae eli essicaciae, ut etiam causis agendi Ec condicendi illustristimam lucem inserat, per sq.
14 Actionum bumanarum:judicialium eausa in genere, naturalis rerum suarum admini ratio.
De causa igitur actionum in genere nulla est dissicultas, quae non est alia, quam ipsa naturalis rerum suam in Administratio, cum actio etiain judicialis Ist. d. s. s A. pr. Insit. de o. ideo ab agendo dicta, ct in Jure maxime ad duo firmamenta rerum nostrataim reseratur, I. Jus petendi, dd. I L. 2. ad petitionem seu remedia, quibus jus illud persequimur, L. ia. D. Reb. dub. L. r. de Excepi. sed hae ratione spectant ad secundum juris obiectum. Im. Comm. d. actionibus pr. ncher. Mai. ad Rubr. Eoae cum alias peculiare Juris objectum
23쪽
Is. Prae ad negotia Extrajudicialiaeyudicialia applicatur
Uerum id etiam persaendendum: Λ stionis vocabulum ad omnes actiones humanas, domellicas, forentes, civiles, bellicas &c. genera-fim applicari solere, etiam tum, quando secundum veniam conceditur infirmioribus judicio contendere. Auxustin. uir. c. 7S. siiDanaeus n. 7. In signifieatione vero Iuris civilis itidem per gener; d speetem res deseendit. Nam accipitur I. generalissime, Pro qualicunque remedio Iuris, quomodo & Exceptionem S. Λcculationem quandoque
continet. t. t. C quando Cis. act. t. t. de Excepi. ut apud Germanos,
omnes comprehendat: S laser unti 'intlagere,2 etlasten uiit, petii lio lingetlagten. II. Generaliter pro judicio civili, ordinario ocextraordinario, cujus divisionis haec est ratio : SciIicet Praetores in exordio suae potestatis aeque ac alii magistratus causas ipsi cognoscebant. Rosin. antiquit. Rom. L. IX. c. 6. mox vel augendae autoinritati suae, vel ob negotiorum multitudinem ct frequentiam , non, nisi extra ordinem judicabanti eum favor, necessitas, vel alia praegnans ratio id suaderent, t. t. de EAtraord Cognit. Srrum Symagm. E. Ordinarie vero cognitis summarie Urtium juribus et An & qualis fictio competeret pro re nata judices Pedaneos constituebant, eosque diligenter legebant. Rosin. L. IX. e. ιδ Is proinde modus ordinarius, hodie abolitus & res ad primuin seu antiquum ordinarium modum rediit, quod vult Str A. Prax. forens. c. i. g. it. IZ -- ρον D. Mem e. Proc. Jur. Comm.s Saxon. L .sq. Straueh. ad D. at. o. r. quomodo & interdicta dc p iudicia dc stipulationes Praetorias continet. I. v. d. a s R. 3q. V. S. vel III. Specialiter pro actione in rem, qua persona invita dc rem julti in vero domino detrectins cedere , convenitur, quae proinde significatio magis proprie ad scopum nostrum accedit. III. Z. M. D. de procvr
I6. Actionis ista natura generalis ex ratione o sermone hominisu stratur
Hanc Actionis Latitudinem, eleg. CD. illustrat: Postquam
enim dixisset: Primum esse, quod cerneretur in universi generis humani scutare 3 9usque vinculum esse rationem s orationem, quae docendo, discendo, communicando disceptando, judicando, conciliane inter se homines conjungeretque naturali quadam societate: neque ulla re longius abesse nos a natura ferarum p l. O. 1. Deinde
24쪽
2Ihane vim orationis dupliciter partitur, alteram contentionis, alteram
hermonis : Contentionem disceptationibus tribui vult judiciorum, concionum, senatus : Sermonem vult in circulis, disputationibus, eongressionibus familiarium versari, persequi etiam convivia, c. II. utilitatemque utrimque comparat. Nam cum duplex sis ratio Orationis, quarum in altera sis sermo, in altera contentio, non est dubium, quin eontentio orationis plurimum posse s majorem vim habeat ad gloriam es enim, quam eloquentiam dicimus. Sed tamen difficile dictu es, quantopere conciliet animos hominum, comitas Gabilitasque sermonis.
Istum vero rationis S contentionis modum, speciatim deinceps iterum dispescit in Theoreticum & Practicum. Hunc in civilem dc criminalem. Nam in jure cavere, eonsilio juvare atque hoc sciemriae genere prodesse quam plurimis, vehementer cy ad opes augendar pertinet, s ad gratiam. Itaque cum multa praeclara majorum, tum quam optime consi uti Juris civilis, sismmosemper tu honori fuit cognitio atque interprnatio: quam quidem inposse 1som sua Pς-eipes retinere solent. atque buse arti sinitima es dicendi graditor facultas ta gratior s ornarior. Puid enim eloquentia laudabit urs prolabilius p vel admiratioue audientium, vel sepe induentium, vel eorum, qui defensisunt, gratia. Huic quoque ergo a maforibus nosiris es in tota dignitate Principatus datus. Diserti igitur hominis Ufacile laborantis, quodque in patriis est moribus multo hueausis N non gravate cy gratuito defendentis beneficia σ patrocinia late patent. C N.
18. Causa actionum in re non es obligatio perse.
Hi c operae pretiumest, causa in veram ct proximam omnis huius Actionis indagare, in quo narajor dissicultas est, quam ingenere,iff. h. Etenim sola obligatio per se non inducit Actionem, idque manifestae rationis es. per r-y. h. ct porro actio definitur: Jus persoquendi in judicio quod i debetur. pr. d. Ast. I. sp. D. ι M. Igitu agendi ratio consistit in admingerulo invito, ut nobis solvat, quod ex necessitate debetur, quam solum Ius ad rem, ex nostra, ct obligatio ex altorius parte, adeo non infert, ut potius repugnet. Actionis enim C 3 Vis
25쪽
vis i si in invitos ct reus inde compellitur, adstringitur atque vinculo quodam ligatur, ad faciendum, etsi nolit, neget, repugnet ; Jus vero ad Rem & obligatio etiam volentem non invitum arguunt, liaec enim inter se arietant. Cumque proinde, uti quis de sua re voluntatem declaravit & jus suum certo gradu in alterum transtulit, ita jus sit, utique sola obligatione expressa, non exprimitur Agendi necessitas, sed θοα-taneum: Πι cum quis dicit, se velle solvere, non id significat, 1ecogendtura, trahendum, compellendum esse. Igitur, si I cculta in Juremo, Tibi salvo concedendo, consentiam, nec ultura jus Tuum, quod in re, vel jus, quod ad rem babes, i. e. Obligatio mea, me adstringit,quae pugnant: Nec Tua, quia, quod Tu vis, sive ex Jure Tuo in ne, sive
ad rem, id ego Tibi non denego. Unde denique, nec jus in re, nec ad rem, nec obligatio, qua talis,& per se sola, iesi esse caula compulsivi, seu Actionis.
xs. Sed obligatio vitio Suo inviti, quidustitiam infringis,steretum gradum
juris mei i. e. rem tradere promis am, vel meam, mihi permittere recusat.
Quae igitur obligatio est causa actionis seu condictionis 3 Resp. Causa actionis in genere,quoad jura I. in re, est tale factum ac repugnantia alterius, quo alteri quid abesse occipit: nec adeo jus ipsius in . tegrum est, oc r) cum talis commutatio juris facta est, qua non praestita, alteri quid abest, nec jus ipsius integrum est. Quando enim facto Tuo aliquid obligasti, ut in quasi contractibus, vel tali voluntatis declaratione, qua vel in re Tibi tradita Jus retinui, ut in contractibus qui re sunt, vel Jus Tibi concessi, at non dum tradidi, ut in ceteris: Tuque istincto Tuo, vel voluntatis declarationi, ut aequitas postulat satisfacere non vis, iniquum est quod agis, ct cum omni aequitatis ratione pugnat, indeque mihi demum nascitur contra Te, imbecillitate , vel vitio Tuo invitum, Actio, qua id ago, ut meum mihi tribuaturi Cum igitur justitiae lex & formula sit, suu n cuique tribui, sequitur, quoties aut mihi obitas, quominus rem meam milia vindicare possim, aut quoties ex tali commutatione mihi quid abest, id ex hac formula a Te mihi tribuendum esse. quae tunc meum mihi tribuendi necessitas quae in Te quoque si absque vitio esses, foret ipsemet libertas. Pr. 4.
s. s. h. est ipsamet Actiouis definitio, & eausa impulsiva.
26쪽
ET POTESTATE. SECT. r. 23ao. Ergo Rerum administrationem,mediate O indirecto,obtigationem inviti Ius rerum turbantis, immediate o directo esse causam actionum.
Jure igitur Gentium administratio rerum actionesuve, sive d mesticae live forenses, extra judiciales& judiciales, non sunt directo αὐάσως causa fictionis, sed factuin ipsum alterius o jurium noli roruin denegatio, quam alter contra Nos init; quia hoc jure Aelionis quisque rem suam defendere potest: & prout aequae ipsius propositiones sunt, sic iudex annuit. Quotiescunque Ergo indicio certo pars adversa. mentem & voluntatem tuam ita exponit, ut appareat , ipsam Juribus meis&aequae petitioni obniti, oritur inde enicax, & id, quod
in juris diseiplina ACTIO propriissime dicitur. Nihil enim tam naturale est, quam ut cuivis,qui res suas bene administrat & agit, Iura subveniant, adeoque ut judex adjuvet peI secutionem, in judicio, quae agenti debeantur,rerum. pr. o. l.FI. Eod. Et quemadmodum ergo prinba & recta rerum admini liratio est causa actionis etiam judicialis, ita illa reluctatio & obnitentia inviti,ideoque Rei djcti est causa Actionis Juris Agr. g. ιδ. N. S. s. Verum negotiorum illa cauta administratio, tum cetera, tum judicialis, εμμεσως tantum dc per indirectum producit Actionem , non per se sola , vel qua talis, sed quoties talis per eam oritur esticaeia contra talem invitum : Tum enim ille tenetur, non vi actionis meae ingenere, sed quia obsistit; vi Legis illius naturalis ut βι-um cuique tribuatur. Hinc & pereleganter CondicIio s. Actio penitus non competere dicitur,cum nulla injuria ficta. exι mTl. l. IS. Famil. Ercis.
2I. Hinc ostenditur, quomodo Actio ad peculiare, F. teratum spectet juris objectum.
Exinde etiam illaJuris rerum &Λctionum sinctissima quaedam differentia patet inculcata .f. la. J. N.G. Nam res in J. est,quicquid in limini mura usu esse potest,qua tale, cum luis causis. LV. V.S.Coc j I pom. R. D. I. r. Hac enim vocula, ut scholae loquuntur reduplicativa disternuutur res S personae , ab Actionibus. Sic enim servus, quatenus persona, non est in usu hominum: quia tantum res sunt in ulti hominum , non personae. Cocce . de domin. orbis C. t. f.s f dc porro quatenus de Qualitate ejus quaeritur, an liber sit, an lervus 3 nondum est in usu hominum; quia nondum hic quaeriturde ulla utilitate, quae ad nos perlinet; Quatenus autem in patrimonio alicujus est, α ratione utili-
27쪽
tatis operarum spectatus, jam est in usu hominum. Domino enim in servos suos Ius reale competit: i. c. quod eum vindicare possit: Hinc etiam diversitas illaActionum praejudicialium &c. & de ipsis praejudicialibus diversa illa explicatio ; qua alii eas ex Jure personarum ducunt: ut Schurendendors. o. fori C. a. s s sq. alii sinpliciter ex Jure rerum per I. s. o. juxta primam sententiam. Bochelm. m. Tract. spec. g. g. In priori casu tantum Actionem Priejudicialem dari volunt: in alteroRei vindicationem I. antepen. de sat. Hom. Juxta posteriorein sentcntiam, quam nos probamus, ipsa etiam libertas vel servitus pecB-nae, ut utile aliquid concernitur: sic de ea datur Actio Praejudicialis, de Rebus ceteris Rei Vind. &c. Et si igitur etiam actiones,quatenus iis aliquita petitur, pertineant ad Jus Rerum, certum tamen est, quod Actiones, qua tales, non comprehendantur voce rerum, quia qua tales non
sunt in usu hominum, sed aliquid sanctum natura constitutum. Ita. cum quaeritur, an actio aliqua sit realis an personalis p hoc non pertinet ad res: verum ad disciplinam Juris de actionibus in genere 3 quoties il-Iae ut remedia considerantur. Etsi enim Actiones ex contractibus oriundae, continere videantur utilitatem, quoniam vendi, legari ix quocunque modo in alium transferri possunt, dicimurque ex illis sieri locupletiores, ut adeo in usu hominum esse videantur: Attamen Actio, qua actio, ex Tertio juris objecto considerata non habet utilitatem, sed quatenus in illa aliquid continetur, vel ea res aliqua petitur, eatenus tantum in usu hominum est, quemadmodum ex Jure personarum, sesevus, qua servus, vel qua Persona, non est in usu hominum, sed quate, nus tantum dominium in illum habemus. Continentur ergo & Personae ct Actiones ex contractibus oriundae Sc. sub Meo & Tuo, ac voce rerum, quatenus Earum cause, sc. contractus vel res, sunt in usu
hominum L. V. V. S. Uti enim e. g. dominium peninet ad jus in re, α res ex obligatione debita ad Jus ad rem, sic etiam effectus & jura harum causarum in usu hominum sunt, & quod in usu hominum est, id recte rerum nomine Venit. I. V. V. S. cetera itaque, uti Personae ct h. l. Actiones, ad primum di tertium adeoque separatum & sublimius quasi Juris objectum pertinent.
za. Hoe Ius Gentium accurate secuti Ioi ct Graei veteres, Causam acti niis condictionis dixereΘnanagina invitie Unde jus ad rem; personale.
Atque hoc egregia judicii sagacitate α solertia peripexere JCti
28쪽
Romani ae Graeci veteres: qui ideo Συναλλαγμα ros o Myσια protu .lerunt, ct ideo causam Actionis Condictionisve unicam in negotiis forensibus dixere obligationem Personae: dc Λ lionem: Per nalem rsupponentes semper saltem Quasi-contractum, LI6 Fiam. Dcis. ιι s. V. S. I. a. I. Puib. moae rosi. oblig. add. Gronov. Antiquit. Tract. da urisdict. Graecorum iram. VI 2 cap. 4. f. Quia negotium in judicio, justuin recusans, magis se obstringit ; Unde & Mvatio M. eessaria dicitur, quae per litis contestationem fit inter Actorem dc Reum, L. N. I. 8. l. v. D. Novat. LI. g. l. D. de pecul. quae tamen priorem obligationem non consumit aut exstinguit, sed auget. g. r. de Fidejusf. L. a. Cod. de Iudis. 6. t. J. da Perpet. T I mp o. Unde Actio quatenus manet re durat, manet e tra invitum, g δ. d. A. ct in personam g. l. I. I. t4. N ι7. Eo. E. & ad condemnationem. Alias enim omniaJudicia sunt absolutoria. g. ult. dperpet. π temp.D. Ita etia in locuti sunt in I. 1. de Oblig. quae ex contract. Indebito soluto, perinde is, qui accepit, obligatur, ac si mutuum ei darctur, cy ideo condictione tenetur. Hinc Actioni omni etiam passuum quid tribuit JCtus ιa . V. S. imprimisque ait: Actionis verbo, persecutionem contineri 34. E. & Litis nomen omnem Actionem significare, e in rem sive in personam. 36. E. & ex hac insigni emea. eia, etiam Meorum & Tuorum nomine Actiones significari Ist. Κid enim apud se quisque habere videtur, de quo habet actionem, habetur enim, quod peti potest. ιώ. V. S. hinc etsi actionis verbum, ge- . nerale& in rem & personam, species tamen ipsa utrobique semper
est in personam. 73. g. a. V. S. tam firmo effectu, ut semper is, qui actionem habet ad rem recuperandam, ipsain rem habere videatur. N. R. I. & quamvis contra alterum, vi ouada in juris experiatur, tamen nullam vim facere dicatur, dum jure suo & ordinaria actione utitur. G. R. I. is vero solum stringatur, contra quem actio datur. Rubr. C. Ne Uxor pro mrit. νι l Mari t. pro Uxore vel Mater pro Fit Ne m. pro Patre vel Pater pro Fic emanc. vel Libertus pro Patron. vel Servus pro Domino conv. heredes vero contra heredes, ex persona,non sua, sed defuncti. Rubr. C. per notus
23. Istu ratio,ex nominibus condictionum.
Cumque sie actio supponat aliquid contra invitum & animus ab altera parte abhorrens, utrinque inde significetur, hinc memorabile est,
29쪽
quod in actione instituenda omnes heredes regulariter consentire debeant, & unum Procuratorem dare, e . g. in Redhibitione 31. I s. 7. AEdil. Et ij. g. g. io. niti, sine damno rei, 1 ecus fieri possit. d. I. g. M ade que ille character perpetuus est, in omni hus Actionibus, etiam, quando negotium, cum eo gestum, qui in aliena potestate est; in noxalibus, perpetuis, temporalibus, ad heredes in heredes transitoriis&e. iii Rem. α Personam; quod inviti renitentiam & ejus compulsionem, IC ticausam vocent actionis. Hinc illud graecum αγριν, ducere, trei binactionirer . Donesi. l. s. Comment. C. r. ibi Hilliger Lit. a. b. Hinc Ecceterae voces, coactionem inviti involventes: ut Iudicium L. r. 9. I. de Al. mal. L. . pr. ptibi. in rem a I. L. r. pr. L.F. f. 1. de His qui istud.L.M. 47. M. Fam. sis. L. t. a. Comm. divid. L. I. serv. crerol. LI.
f. s. de Aleat. I l. prascr. Verb. II. 1. de obligat. quae Q. ex desidi. g.
L.M. I s. C. de jure delib. Iurisdictio I. ιη. C. FideisF. Litigium L.s
Haec etsi a Romanis accurate dc solide definita & exposita fue- rint, crucem tamen saepe fixere Interpretibus Iuris tum antiquissimis illis , tum & aliis recentioribus, ut mirum sit, quam saepe ipsi cum voca- . bulis his vagentur, α in cause Actionis, speciatim dictae, seu Condictionis desinienda vacillent, & actiones in rem & in personam, longe alia ratione fingant & aceipiant, quam a Romanis ICtis conceptae illae fuerunt.pr. I ILL de ARI. itaque in disserentiis actionum, simplicium, mixtarum urem scri parum &c. haereant,ut facile appareat, saepe ignaros fuisse, quid ipsi sibi vellent, cum tamen res, radiis, quae allata sunt, vel insimis ex plebe ingeniorum, jam clara esse possit & ex duabus sect. seqv. magis clarescet: ut concludere nobis liceat illo enecae: Phi ophia non rescit quempiam, nec eligit, omnibus lucet. V. Dis. ἄψ. dc Juris norationem Sapientiae neglectui tribuamus: Ausepientiam quis aecedit, Diuili od by GOOste
30쪽
eedit. quis dignam judicat, ni quam in transitu noverit, quis Philo. sophiam, aut ullum liberale respici ludium, nisi cum ludi interea. Iantur,cum aliqui pluviis int/rvenerit dies Z VII. Natura se.
C dictionis origi vi N Eius erasim per
species definit atque declarat.
Transitus ad condictionis causam per specier declarandam.
ΝUnc Condictionuin quoque, quae Iure Gentium, vel civili sese.
Sect.I. g. 3. dantur, rationes specialius evolvendae. Niliit enim accuratius & magis exasciatum Condictioniani argumento, in Iure Civili reperiri, una dc constans Interpretum Juris fuit ratio. Condicere enim in jure est, rem s. jus suum Judicio reperere : de qua simplici ct absoluta propositione multae ac variae jam oriuntur Iuris Quaestiones quas Dd. movere solent. c. g. Q iidnam antiquus Iudiciorum mos, quo partes ipsae diem sibi condicebant, quo in judicio afforent Juris experiundi causa, sibi voluerit 3 Brisson. de verb. Agnis L.I. c. condicere. Hotoman. g. is. de Aetion. quomodo Condictio communis dicatur, omniti in Actionum etiam Realium Z Quomodo Vindicatio dc sermula: AD hanerem meam esse: ab Actionibus in personam, dc formula: AD Te mi. hi dare oportere, disserat 3 I. l. ibique Vinu I. d. o. n. F. Horem. b. Cur Actionuin nomen. propriiun Personalium dictatur λ L. G. d. o. o. In quonam Ergo consistat species earum rerum, de quibus agitur : Dari oportere ' d. g. F. Quae singula perspicua
sient, modo paucula ante notata suerint. r. Remo fur varia confusio juris in Re ct ad stem, siue in Rem
Primum igitur opera danda est, ne ista confundantur, qtiar ICti Romani, maxime secreta voluere: illi enim naturalem rationem secuti,nullum aliud agendi sundamentum, quam aut Jus in Reni aut in Personam agnoscunt. ἐί. S. lin. t tr. Zo. ρυf. AEL quod nonnulli Dd.Jus in Re vel ad Rem dicunt. Lauterb.Comp. de Divij Icerum. Equidem Jus in re sive reale explicari potius posset, quod in ipsa re ex aliquo justo Titulo uosita, tranquile, nemine contradicente tenemus: D Cujus-