Sylua. Frutetum. Collis

41쪽

resar myrrhae recentis exigua aqua conspers, praepingue sem,organo expressum:aut si ma, uis pinguissimus myrrhae flos, vel tortivum myrrhae ius machinis extramim. Faciunt &aliud styracis genus,quod calamitam vocant

de quo statim postea Stachen etiam antiqui inquit Athenaeus pro Aegyptio ungueto stimapserunt:quod Sc Persicis regibus dicatu erat: id enim capite diadematis vice gestabant Gila quie Dioscorides Sed &-Graecis prolixiuo quod cineris elotio est sumebatur: cui tamen dictioni tunc addunt vel iubausinunt κονίαν. s T Y R A x, quam vulgus pharmacopolaruappellat storacem, arbor est resinacei generis,star etiamnum resinae nomen praebens .m scis

tur praesertim in Syria,quanquam etia in Cyspro,Creta,Cilicia & plerisque alijs locis inue niatur.Quod autem ad eius descriptionem aditinet. Arbor est cotoneae malo similis: fruetii maiore quam avellana, specie candidi pruni: manat ab ea liquor coloris flaui, serdidi, resi nosi,albicantibus fragmentis,odoris perseues

rantis:eum liquorem vulgus nostrum storace

calamitam appellat, nescio qua ratione: liquis dus autem si fuerit c quemadmodum interduex eadem arbore resina alia, alia liquidior profluit storacem liquidum appella de quo paus 'lo anthin myrrhae descriptione. BDELLIV Μ externa quoque arbor resis

42쪽

nacea, suae etiam lachrymae nomen praebens: in Arabia & Scythia crescitmigra est,oles masgnitudine, folio roboris, fructu cffrifici,nec insitaui:manat ex ea humor que om et bdelilium appellarunt,ut iam diximus : quanquam Galenus diuersam & arborem & resinam in Arabia & Scythia autumet.Sunt & alia eiusderesinae genera, qus tu a bonis auctorib' colle. cta apud Ruellium N Barbarum videbis.

C E D R V ε,selo tantum nomine apud nos cognita:vocamus enim vulgo cedre.IHuin

autem descriptionis, tam varia est Theophrasm,Galeni,Dioscoridis Pliniique opinio,vt vix aliquid certi de ea arbore adferre possimus. Tantu huic descriptioni hqrebimus,qua Rucllius ex bonis aut rib' protulit. Arbor est tu.nipero no absimilis, folio duro, acuto mucros ne,capillato,pilose, pungente, ramose:baccis

myrti,flauis,odoratis, estulentis mouo fructu Per autumnum cum anniculis pendente igno torto, nodoso,frequetibus alis: medulla nisbente,odorata:radicibus raris,per summa terstae dispersis.Theophrastus duo praecipua eiu facit fastigia:alteram phoeniciam, alteram lysciam appellans. Plinius longe aliter sentit. ιuersam quot habet opinionem Galenus,& itε Dioscorides, quemadmodum ex Ruellij coiri, mentarijs latius videbis. Cedris aute a Theodoro Gaza cedrula ap pellata frutex est pusillus,arborescens,

43쪽

s V A.

aeternae,in Phrygia Sc Arcadia nascens. Cedria vero eidem authori,dissidet a cedro,

arbor folio pungent mucronibus perins de ut cedrus. Cedrelate, cedrus est maior appellata Grae, cis, cuius duae etiam traduntur species. Quae floret sterilis est,fructastra,flore vidua,semine& cortice cupressi: triplici dotatur fruct v, iam maturo,adolescente,& recens nato ignum os dore suave est, ac aeterna materie. Cedria etiapraeter superiorem significationem, cedrelatae tum resina,tum etiam pix appellatur:ita ut, si

proprie loquamur, nihil aliud sit cedria, quam cruda cedri lachryma. Cedrium vero, succus est cedri, ε teda eius concisa fumis, qui primus aquae modo fluxe, rit in eanali:&qui inde sequitur liquor pix apa pellatur . Confundunt tamen authores 3c cesdrium dc cedriam. Adeo nulla est vocabuloruProprietas,quae perpetuo obseruetur. Cedrides Galeno & Dioscoridi, cedri sui fructus,quemadmodum Daphnides fructus lau. rhnoix de cedre: Plinius mala cedria appellat. Parumper urunt os gustatis minus tame ce, dri lignum ut etiam facile mandi possint: sed tame si copiosius edatur inquit GPen' caput tentat,& dolore creat,ati interanea vellicat. Ex malis cedrijs exprimebaε apud antiquos oleu,optimae facultatis, quod illi cedrelaeu ap. pellarunt,Colmaella ceditu liquore nominat,

44쪽

SYLV A. 24

Galenus cedream oleosam mavult appellare. Atre hsc lector varia incostatia sint, de ob hoc n5 parii difficilia,qusse paulisper mescu perpendito:tu aute facile videbis ni fallor)quantu insudauerint ij qui haec tibi collegerui.

RELIQUAE ARBORES A CONI,

FERIS, ET RESINACEIS, QUAE

etiam in sylvis passim crescunt. De coniferis & resinaceis arboribus abunde diximus:superest ut de alijs agam',quae 'lua rum & montiu propriae simi:ac primum a nostratibus incipiendum,ut deinde ad externas veniamus :ne quid confusum aut minus ordis

natum videatur. NO STR A T ES. iTILI A vulgo tillet Graecis philura,Theoaphrasto interdum philyca: Arbor est nota,Dalio hsderaceo,molliore,& in angulum acutis rem rotudiore ac Plixiore:in orbe lente crispo at 3 serrato: flore latisser dii calyculo cotinetur herbaceo,ubi emersit,flauo: fruct' magni. tudine fabae similis,in quo seme praetenue qtuatriplicis, omnib'animalib' ingratu, alioqui foliorum corticis 3 succo qui dulcis est)appri. me delectetur. acinos gerit haederae similes. iΜare dc foemina quida faciutinaestu inter se differetes.Nant materies maris dura,nodosa, rufior 8c odoratior,cortex quoque crassior,&detractus inflexilis. nec seme fert aut flore ut foemina:quet crassor est actore materia quol

45쪽

cadida.Motibus aquosis gaudet,ex cuius coratice,infantium cunae fiut,& cistae:leuissima est enim huiusinodi materia,unde Virgilius secus do georgicon tilias leues appestauit. Fiunt & Eligno tiliaceo capsae & arculae, unde Columebla lib. I 2.arculas tiliaceas laudauit. Sed & tilia minus late si sumatur, pro manicis tenuissimis accipitur, quae inter lignu&corticem multiplici membrana inueniuntur,hquibus etiam vincula tiliae vocatur. Unde pertrassatione Plinius corticis interiores tilias in ulmo dixit pro huiusmodi membranulis. Phi. lyras quot siue mauis Philuras pro tenuissi,mo earum membranam corio siue libro sum,

psit idem author in quo solebant antiqui stri, Ure,unde'ait Martialis Eros in philyrs cortice subnotatos .Quin & ex philyris nectebatur corons apud antiquos :quoniam flexiles & de, corae essent:hinc Horati' ait sibi displicere ne, xas philyra coronas .At haec de Tilia satis.

ACER vulgo erable . Arbor est tiliae no ab, similis,forma.& magnitudine, verum cortice

paulo scabriore subliuid6 3,crata,& ad flectedum contumaci:radicibus paucis, sublimibus, crispis: materie venis longioribus fluctitante, molli,macileta,gracili,ex qua fiut arcus apud nos .In riguis potissimum nascitur.Plinius vi, thor est iu hac arbore duo tubera reperiti:'nubrusci nomine,alterum molusci:illud intortius

crispum:hoc simplicius spartan.

46쪽

Αceris genera tria fecerunt gra et campesstre,quod candidum aiunt esse,nec crispu: a id quidem, vocant:Montanum, cris . duritisque:Tertium genus etygiam vocant,fissili ligno,cortice liuido,& scabro, materie ruabenti,ex qua iumentorum iuga fiebant, unde nomen tractum.Quaquam nonulli carpinum

esse autument.

CARPINus vulgo charme inter aceris gesnera enumeratur, quemadmodu mox dicebas

mus,at 'id est genus quod graeci ἰυγίαp qua,

si augale vocarunt,qubd ex eius arboris mateorie τὰ hoc est iuga iumentorum probe fierent:quanq etiam manubria carpinea rusti, cis instrumentis apud antiquos fierent, inquit Plinius lib. I 6.& Columella lib. I 2. nostra austem Gallia carpinu Vulcano potius quam lavotis operibus dicat. Diuersum genus ab acere carpinum esse ait Theophrastus ex quorudam opinione:refert. Stagiritas hbc distinguere carpinum ab acere: quod carpino flava crispat materies sit,aceri cadida:intercursantibus neruis scatens .viralarbor ampla: platano in fingedo similis.Caeterum carpinus cortice paulo scabriore quam ii

Ita vestitur, subliuente,crassis,spissiore q picea& inflecti contumace. Radices paucas mittit, sublimes,magna 3 ex parte crispaS. A L N V s,apud nos latinum nome retianet aulae:vnde pumilas siue pusillas alnos,vula

47쪽

gus nostrum Vocat aulaeauix: arbor est floruec fructu sterilis,in aquosis nascessiaudice res

uigno medullat molli: folio pyri sed am,

Pliore,ac neruosiore, quadatenus orbiculato, virgato :cortice 'uarois,foris albicante,inutus rufo r radice summa, tenui, nec maiore qIaurus .Materies eius ad naualia comendatur. unde Virgilius primo Georgicon, Tunc alnos primum fluuij sensere cauatas. B E T VI. A,vulgo nota,Grscis semyda dicta,

nostris bouleau,gallica est arbor invit Plini βλmirabili cadore, at tenuitate,terribilis magis stratuu virgis,eadem circulis flexilis,ltem corbium sportis,& ligaturis utilis .Caeterum folio est fagmo,paulo angustio r trunco enodi,cortice versicolore,materie linii,cadidissima, vir, gultorum eximia tenuitate: cortex ignem fascillime concipit, ideo rura lucernaru vice sucscenduGreddit flagras pingue quodda 8c oleos sum.vsus apud nos baculis tantum Sc stopis. E R A XLN v. s Grms melia vel milea,nostris fiesne,arbor est in planis potissimu nasces,proscera,caudice tereti,crassiuento,neruose, laeui, enodi qum trioaos,hoc est,trinodia a Graecis vocitata:sed ob id st ramos habeat praegran des,ordinatos, pares 3 numero corticem hasbet heurispissum,tenue,rubrum:ramos verutippenatos inquit Plinius hoc est per ampla vex ilium interualla,tanq per genicula cotinenter

trins pendentes,perinde atque*xbus: F Qua

48쪽

gerit Iauri Iatilaliae, acutiora taliten,' leuitari

per ambitum serrata, quorum extremae marsginum fibrae, in molles spinulas' bccalleseunt; porraces coloris :semine H mimito,ipsis selij,

incluse,amaro,radice multa,crassa & shblimi N6stras fraxinus,magna ex parte flore caret,&fructu: verum multos a radice mittit funugos ganeae expetitogi Fraxini duo genera fecerunt G faeci,alterum excelsum,proceriim ,ligno candido , mollio: r crispior neruose, enodi,cuius materia ho/die optimae hastae fiunt, qua etiam' ex matea'

ria hastam Achillis filisse tabricata scribit Ho.

merus .Eam fraxinum bumeliam in Macedo nia nominat, perinde quasi po meliam,id est ingentem fraxinum: Aeoles enim b pro flitera,vt pro πολυ expimcho,λ,elem ento,βῆ, aps nuntiant,no bovem sed magnitudinem inteuligentes. Alterum fiaxini genus humilius se, cerunt Graeci,ligno scabriore,duriore, fusciqι xe:folio lauri aculeato. Alij situ discrevere Darini genera: capestre enim esse crispam,monstanam spissam volunt. Sunt qui natalibus di,

scriminent: montanam dicunt esse coloratios rem,robusta laeuem & lentam: campestrem vero decolorem, raram, scabram h asuirgere. Vulgus vero nostrum campestrem fiaxinum,

ornum appellant, fresine champest e. quemad. modu suo loco diximus .Qusda alite arbor est apud nos fraxino alimantum humilior, foliod ij.

49쪽

serratiore,per ambitum hispidiore caetera se rino similis: quae certe fritetifera fraxinus di

ei potest.Fert enim baccas ex rubro nigricanstes,quibus per inopiam frugum annonae rura

nostra vescuntur.

T A x v s nostratibus sylvis satis frequens, Graecis smilax dicta, aliquibus milos,vulgo Ff Arbor est, abietis aspectu,sed humilior: fron, de perpetua, alisque frequentioribus sinuosa:

folio pinguiore & molliore:baccis rufis,rotus dis,mollibus,gustu non insuaui: radice breui, gracili,per summa cespitum:cortex cedro per similis,lum scabritia,tu colore: quo detracto,

totum subesse cor cernitur. Plutarchus traditvmbram taxi dormientes enecare, cia irruens

arce sensus obsidet.Conglutinameta siue subasides ex ea scrinijs & subsellijs parantur: exesus quoque materia apud nos arcus 3c scor, piones fiunt. De salic ulmo,populo,platano,& huiusmos di arboribus,quae priuatae potius sunt,q sylves stres,in arbusto disseruiis. Dicamus ia de ex, ternis, quae aliae sunt a coniferis & resinaceis.

ADRAc ANE siue andrachnus cu musas via sylvestris est arbor,haudquaq P ra,nem in planis nasces: in Helicone m5te frequetit sima,similisvnedoni,soli, tantii minor nunqin summo vertice deciduo,perpetuo enim caacumine viret:ς trice nec scabro nec maros

50쪽

sed qui circumruptus videri possit,quo auulse

praeter aliam arbore natura non ossenditur, nisi qui orpus vehemeter presseritigermesa. que furem luxauerit. Materia mulieres expestant ad opus telaru textorifim . Caueto auesne andrachnen pro adrachne legas aut proferas:est enim Andrachne portulaca, quemadsmodum in Hortulo docuimus. λ P A A R C A,E 'luestri arbore genere,suprariori similistaeterna quom fronde viret: sed inmm: adrachne,nonnisi in summo perpetusi folioru virore retineatino nisi in motibus etianascitur:Olympo m5te frequ&:septis vallis; utilis rurendo quom vi prscidat.ytras arbor, inter biseras traditur:primu fruetii matura , quu dulcestit uua cundu cii appetit hyems.. A R i A quo sylvestris arbor Τheophrasto hyemis initio fructificatimaterie durissima:vt necesse si anim terebres macerari priss aqua, qd 3e in robore carpin6 serua . Honores ei ad carboes,argetarijs iis ad prima coctionε Est & Aria siue agria quam pro ilice aquiso

C IT R V s arbor est alia onino ab ea qua in Seminatio descripsis,quae citrea mala Pduacit.Est enim hςc citrus,s uestri cupresso simi, Iis,caudice,folio,odoratis: multo in medicinausu,praesertim est cortex.Ea autε est arbor,cuius materia atq3 etia radicibus antiqui mensas egregias quas citrinas vocabat & pedes lecto

d. m.