Theologia christiana dogmaticomoralis auctore f. Daniele Concina ... Tomus primus decimus In decalogum

발행: 1749년

분량: 769페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

vin Index.

transeat ad heredes; di an per procuratorem praestari vaseat; θ' a qtio impediari possit ivius Obligatio , antequam proestetur. t i S. Quaest. I. An iuramentum factum in favorem hominis ita fit personale , ut nullam pariat in successoribus, seu heredibus obligationem ς ibid. Daest. II. An, dum quis admittitur ad ahquem gradum, seu dignitatem, in euius susceptione iurare omnes solent , teneatur vinculo iuramenti , si ipse non iuraverite II9. Quaest. III. An, si quis iuravis Deo, se elargiturum pauperi stipem centum aureorum , eo defuncto, teneatur illius heres hoc iuramentum implere P ibid. Quaest. IV. An obligatio iuramentι promissorii transeat ad heredes illius eui iuratum est e ibid. Quaest. V. An iuramentum per procuratorem praestari possit e tro. Quaest. VI. Θιid requiritur ut procurator nomine alterius iuret ibid. Quaest. VII. An Obligatio iuramenti impediri possit, antequam pr.esetur ρ ibid.

DISSERTATIO VII.

De iis qui iurare valent tam extra, quam intra iudicium:& quando licitum sit iuramentum exigere : tandem de iurandi consuetudine. CAPUΤ LOmnes ratione praediti extra iudicium iurare licite possunt , etiam per procurato

rem.

C A P UT

III.

Utrum inducere quis possi alium ad iurandum, quem existimat peieratarum, aut per falsos deos iuraturum. Ias. Quaest. I. An persona privata exigere iuramentum licite possi ab eo quem certo, .eI probabiliter scit esse peieraturum , etiam gravi urgente caussa yO. aest. II. Homo privatus recipere ne a peierataro parato iuramentum licite po-

Quaest. III. Personae publicae, ut rudici, licitum ne est fecundum ordinem ruris exι-gere iuramentum ab eo quem novit, vel Doleatur peieraturum s ibid. Quaest. IV. Lieitum ne es Christiano petere iuramentum , iusa exigente eavssa , ab eo quem scit iuraturum per fasos deos I3s.'

Quaest. V. An qui inducit alium ad iurandum falsum, quod iurans bona fide putat esse verum, , se vero qui inducit, scit esse falsum, pereet I4 I. CAPUT IV. De consuetudine iurandi. Scripturae sacrae , patres sancti, conellia iurandi fre

quentiam execrantur. - I43.

Taurium recentiorum Casu arum de iurandi, quin de blasphemandi eonsuetudine doctrina i quae adversatur Scripturae, is Patribus. I46. Quaest. unic. An iuramenta quae ex prava iurandi consuetudine proveniunt, ab uoplena tamen delibeνationι emissa, nι peccata mortaliae II1.

Quaest. Dissiliaco by COOste

12쪽

Index. ix

Quomari paenitens in confessione pravae consuetudinis iurandi , confessarius in il-Eas absolutione se gerere debeant ' r 8.

DISSERTATIO VIII.

De periurio, interpretatione, & dispensatione iuramenti. CAPUT L

Quid fit periurium e an semper fit peccatum mortale : is quanta fit eius gravia

CAPUT IL

De paenis periurio impositis.

CAPUT

163. III.

De interpretatione iuramenti.

DISSERTATIO IX.

De adiuratione. CAPUT LVera adiurationis notio, is eiusdem divisio. Sit ne religionis actus ἱ is qua sint pro italas licito usu conditiones e ' ID.

CAPUT

CAPUT III.

Exorcismorum usus semper fuit in Ecclesia . Eorumdem inearitas ad expellendos ammones r is num res inanimes virtute polisant in eosdem daemones Is Quaest. unic. iasn exorcismi semper ἐν infassibiliter suum producant effectum e id s.

CAPUT IV.

uomodo in energumenis daemones inhabitent ; quove in numero , is qua potestate dominentiιr in eos: ἐν an pereata quae daemonum impulsu perpetrant energument,iEis imputentur ' ISA

CAPUT RRatio quam tu adiur.inis energumenis debent servare Exore ae : quae praecipere, quaeve interrogare, ει quam fidem adbibere daemoni debeant. Is r. Quaeli. umc. An licitam fit petere a d.emone signum egressus sui e corpore, puta ut lucernam extinguat, ut vitrum frangat, ahudve iurTom. Im

13쪽

De egressu daemonum e corporibus obsessorum : quaeve istius egressus signa. De Demisor larvis, quae loca, bominesque infestant, is terrent. I96.

LIBER SEXTUS

IN DE CALOGUM. De honorandis parentibus.

DISSERTATIO UNICA.

Ibida

Trepuisiones damnata, θ' laxs adversus quartum praereptum.

CAPUT II. De pietate filiorum in parentes. CAPUT III.

De natura praeeepti tum a mantis bonorandi , tum negantis non odio habendi parentes. Lariores quorumdam Casusarum opiniones refellantur. 2os Quaest. I. Contra praeceptum non habendi odio parentes peceant ne filii , s grave damnum ex odio parentibus desiderent δ etos. Liaest. II. Teceant ne fui, si ob finem quempiam utilem, adeundi nempe hereditatem , mortem parentibus exoptent f ibid. aeth. III. Peccant ne istanter filii qui torvis oculis aspiciunt parentes, quique exterius nucium ipsis amoris Agnum exbibent st . ao

CAPUT IV.

ibid. De Obedientia filiorum parentibus debita. Quaest. I. Tenentur ne Atii obedire parentibus st aeth. II. Quae sint praecipua munia quae praeeipere filiis parentes valeant, tu in quibus filii parentibus obedire teneantur e ibid. Quis . III. Tenetur ne AEus obedire patri vetaoti ne assumat refigiosum statumst a Io.Quaest. IV. Tenentur ne filii obedire parentibus praecipientibus religionis ingressum e ibid. Quaeli. V. Possunt ne filii lieite, invitis parentibus, matrimonia inire e a tr.

CAPUT TDe subfidio a filiis pareηtibas exbibendo, Pectatis tum anima , tum eo oris mcessis

tatibus. 2I2.

Quaesi. I. Peceant ne filii qui parentes abducunt, ne te mentum condant, or eleemosenas largiantur ibid. Quaest. Il. Quid in nece ale corporali parentibus praesare filii debeante ai I. Quaest. III. Irinentur ne filii e deligione egredi, ut parentes gravi nece ate pressos alant i 2I Quaesti

14쪽

Index. xi

Quaest. IV. Atlas babens fiberos, ἐν parentes in aequali eonstitutos neesitate, quibus fureurrere prius debete a I 6. uaest. V. Si creditores, is parentes sint in trema necessitate , quibus providemdam prius erit ρ ' aIT.

CAPUT VI.

De sciis parentum in filios . . II Raiaest. I. Tenentur ne parentes eurare ut iis artibus filii instruantur quae eorum flatui conveniunt e III.

Quaest. lI. Quoe sunt disciplinae praecipuae in quibus erudiendi sunt filii a paremtibus 3 ibid. Quaest. III. meeant ne parentes', si negligant filiorum instructionem in disi inis,

seu artibus eorum flatum deeentibus f ibid. Quaest. IV. Parentes qui a religionis ingressu filios abdurant , peceant ne graviater' . 22za Quaest. V. Quomodo se gerere parentes debent in dirigendis m,is qui amplecti Reliasionem τοLute ibid. Quaest. VI. Duandonam cos'tur graviter pereare parentes. dum filios a Religionis ingressu aifabunt e - ibid. Quae h. VII. Peceam ne mortaliter parentes qui euunt Invitas filias monasteria imgredi j 223. Quaest. VIII. Subluent ue anathemati parentes qui nedum fidas, sed filios quoquo ad monastream professi em cum t e 224. Quaest. IX. Exeommunicationem praefatam incurrunt ne parentes qui Myas coguntur monasteria sngrediantur, non ut fatum monasticum amplectantur , sed ut ibiadem sub oeste lateali vitam dueant f 22 Quaest. X. Exeommunicationem dictam incurrunt ne parentes , retrabentes filiam a Religionis ingressu ρ - 22 4 naesh. XI. Incurrunt ne exeommunicationem parentes qui impediunt ne filia , seu mulier monasterium ingrediatur, is novitiatum fuseipiat e ibid. Quaest. XII. Peccant ne parentes qui fitias Dor Deis definiri ad turpem in aliis amorem accendendum, is cum procis coηversari permittant' a27.

CAPUT VII.

De potestate qua parentes pollent filios puniendi. 22s, Quaest. I. Debent ne parentes non verbis modo, verum etiam paenis filior corripere, is punires ibid. Quaest. II. Quousque emendi licite potest parentum potestas verberandi fidos e ibid.

Quaest. III. Fossant ne parentes heite coniicere filios in careerem , aut poena atroei plectere e 23 Quaest. IV. Subiacent ne parentes exeommunicationi, si pios cleritas eorrectionis caussa verberent ρ 2δI. Quaest. V. Licitum ne starentibus est filios vendere, aut in pignus dare, extrema famis necessitate argente e ibid.

CAPUT VI IL

De obfigatione parentum alendi filios segitimos 3, ἐν utrum prerem , dum eos eo

Quaest. I. Quid nomine alimentorum veniat e ibid. Quaest. II. Sub alimentis eo rebenduntur ne medicisae, expensa in studiis, in funeribus e ibid. Quaest. IIL Tenetur ne pater alere fini uxorem ' Σ3

15쪽

xii Index.

Quaest. IV. Sunt ne assimenta eonferenda secundum natura necessitatem an secvου- dum personae dignitatem e et Quaest. U. Peeeant ne parentes, fi filios suos in hospitali exponant alendos e ibid. aest. VI. Parentes aeivites, qui ad evitandam matris infamiam bospitali tradunt flos nutriendos , tenentur m restituere exmnos ' ibid. Quaesti VII. Pereat ne contra iustitiam , aut caritatem is cular ianvie expositisspver est, si alterius ianuae illum exponat e et

Quaest. VIII. Tenetur ne solus pater restituere bospitali alimenta jub nistrata Ariis spuriis e ibid.

De Obligatione parentum alendi filios ilIegitimos,=Durios . et Quaest. I. Tenetuν ne pater alimenta dare filio naturalie ibi d. Quae L II. Pater qui filiis legitimis caret , valet ne heredes omnium bonorum filios naturales instituere ρ ibid. Quaest. III. Tenetur ne pater alimenta praebere Diis spuriis e ibid. aesh IV. Tenetur ne pater dotare filias Durias e 239. Quaest. U. Filii Durii Clericον um , vel Religiosorum sunt ne evaera recipiendi alia quid a patre via donationis, aut testamentie ibid. aes L UI. Tenetur ne mater, aeque ac pater, filium Durium alerest ibid. Quaesti VII. Debent ne matres finios suos proprio lacte alere j ibid. Quaest. VIII. Vobilitas matris est ne caussa sufficiens, ut excusetur a lactando filio uberibus propriis e t r. Quaest IX. Levem ne, an gravem ex am eontrahunt feminae nobiles quae renuunt factare filios suos : is quae fini cauisae ab omni culpa excusantes j Iar. Quaesti X. Peccat ne araviter mater illa quae es arii quam ex recensitis ea sis ne quit lactare filium, ' nefigat quaerere bonam nutricem e IV. Quaest. XI. Quando mater impbtens es filium lactare , tenetur ne pater impensas facere in quaerenda nutrice e ibid.

Quaesti XII. Tenetur ne pater dotare filiam quae nubere velit e ibid. Quaesti XlII. Quid, si indigno nubere velit, reρugnante patret ibid. Quaest. XIV. Oecurrunt ne eau se cur parentes alimenta filiis denegare valeant e ibid. Quaesti XV. Quae ἐθη quot sunt caussae ob quas exheredare Mios parentes Ualent P

CAPUT X.

De obfigatione mariti erga uxorem. ibid. uaest. I. Tenetur ne maritus alere uxorem P r46. Quaest. II. Ad ringitur ne maritur alimenta praebere Exori, non scluta debita dote,

ob obsequia ab eadem sibi pr.estitae . ibid.

Quaest. III. Quando uxor a marito sine iusta ea D reredit , exigere ne alimenta

potes ' ibid.

Quaest. IV. Tenetur ne maritus alimenta praebere uxori adulterae ibid. Quassi v. Maritus tenetur ne eam uxore cobabitare e I47.

De oblisatisne voris erga molium. I49'Quaest. I. Pecccat ne graviter mulier qua marito praeeipienti ut abstineat a vanis, superfui ve indumentis, a moribus minus compositis, obedire renuit st ibid. Quaest. II. Guandonam υκεν in domus regimine marito se se opponere licite ρο-

Quaestites p

aest. III. Quae obsequia praesare uxor marito debet tDuilirco by Corale

16쪽

Index. Hii

aest. IV. Pereat ne uxor, si cohabitare eum marito, Humque assio migrantem sequi remat Z ibid. Quaest. V. Tenetur ne uxor sequi maritum vagum, aut in exilium pulsumst iso. Quaest. VI. Debet ne uxor bonis suis paraphernalibus maritum pauperem agores ibid. Quaest. VII. Si maritus debita contraxerit , ut uxorem aleret , tenetur ne haec , defuncto marito, bonis suae dotis debita eiusmodi solvere, ne ereditores defrauis dentur e ibido

De mutua fratrum, ἐν fororum obligatione. Q 2. Quaest. I. Tenetur ne fratrem frater alerest ibid. Quaest. II. Curicus licite ne potest ex sui benesisti fructibus alimenta fratri , aut forori praebere, is etiam dotem e ibid. Quaest. III. Quam obligationem habeant fratres in bonorum partitione e 2 I. Quaest. lv. Donatio facta a patre titulo patrimonii pro farris ordinibus suscipiendis, debet ne in eouationem , seu in acervum commanem afferri, si ceteri fratres legitima defraudentur e ' ibid.

CAPUT XIII. De bonore quo cosi debent ecclesiastici viri a lateis; ἐν de Useio Uest Meorum in

subditos. 23

CAPUT XIV.

D. Diis Prine pum, is magistratuum erga subditos. O de istorum erga tuos' ob eis dientia, is cultu. 237. Quaest. I. Peccant ne Reges, Principes qui munia oostia saecularia dive

inaest. II. Sunt ne faeularia oscia dignioribus conferendast 26r.

CAPUT XV.

Me fervorum erga dominos obligatione. 26δ. Quaest. I. Servi iusto belu capti , sive ebri iani , sive infideles , lieite ne arripere fugam vacente 26 Quaest. II. Iusta ne es fervitus titulo venditionis P 26s. Quaest. III. Licitum ne est emere eum qui egestatis eans a se se vendite 26s. Quaest. IT aut a se, vel a parentibus legitime venditus es , potes ne sicite fugerest ibid. Quaest. V. Nativitas es ne legitimus servitutis titulus P ibid. Quaest. VI. uuodnam crimen. est servitutis iusius tituisse ibid. Quaest. VII. Servorum vita , , mors es ne in dominorum arbitrio constituta e 3 26Z. iaest. VIII. Dominus oecidens servum , tenetur ne aliquid restituere interfecti here/ibus e ibid. Quaest. IX. Tenentur ne domini servis alimenta tum eorporalia, tum spiritualia praeberest 25 L. Quaest. X. Tenentur ne domini de fervorum defictis, i , eontractibus e ibid. aest. XI. Competit ne servis adversus dominos actio eivilis in foro exteriori δ ibid. Quaest. XII. Quaenam est fervorum erga dominos obligatio e 269. Quae t. XIII. Tenetuν ne servus dominum comitari euntem ad fornicandum e . ibid. Quaest. XIV. Servi in extrema necessitate constituti tenentur ne se privare necessario alimento , ut dominis eadνm necessitate pressis illud subministrent x ibid. Quaest.

17쪽

xiv Index.

Quaest. TV. Tenentis ne servi res dominorum eοηservarest et . Quaest. XVI. Peccant ne servi Drontes bona dominis suis, ut res eibarias Oe. 8 ibid. Quaest. XVII. Utrum quidquid aequirit servus, aequirat dominest et t. Quaest. XVIII. Ancilia , eorum qua recipis ab amam , aeqxirit ne dominium ρ 272. Quaest XIX. Cuius sunt bona quae habebat servus ante captivitatem, quaeque post mortem relinquite ibid.

CAPUT XVI.

De obfigatione dominoνum erga famulos, istorum erga domino'. 2 3. Qua li. I. An iusam salarium tribuere famulis domini debeant tum fanis , tiam infirmis j ibid. uaest. II. Si famulus qai locavit operas suas ad annum, expleto femori , tua sponte discedat , tenetur ne uti dominas dimidωιi anni mercedem Iolteis res ibid. Quaest. III. Dominus debet. ne solvere salarium famulo qui operas suas eidem δε-

eavit, nutu mercede paBae a is uast. IV. ut ne asequa mensura iustae mercedis folvendae famulis p ibid. Quaest. V. Si dominus cox cat misori mercede quam is a famulam , teneturne ad restitutionem y IT . Quaest. VI. Dominus qui absque iusta eaussa famulum eonductum ad annum, a te completum annum evellit, tenetur ne integram ei mercedem solvere j ibid. aest. VII. Peccant ne domini , si impediant ne famasi matrimoatum contra.

I N DEC LOGUM. De homicidio.

DISSERTATIO UNICA.

PRAELOQUIUM.

CAPUT L

dentur . 273.

F. I. Propositisara damnata a Δοθαι Pon ficibus, Alexaniso VII. θη dinoeentis XL ibid. . II. Propositiones eas meae nimiam Laxae. Eo,

CAPUT IL

Muid probibeat quintum Decalogi mandatum, NON OCCIDES : is quam grave se homicidii scelus. 28yias. UNIC. Duiliaco by Corale

18쪽

Reeenseatur quorumdam bareticorum errores. Ibid.

CAPUT IN.

De Gede Deinον strum hominum a suprema potestate prascripta a 3 a st. L me potestate Occidendi facinorosos frum tur ne Principes cleriete ibid.

Ouaest. II. Damnare ne iudex valet aliquem nauditum, is non ertatum 4 Quaest. III. Licitum ne Principi est potestatem conferre cuιβbet prrvato oecidendi

confitendi, atque sacram Euebar iam recipiendιδ idia.

CAPUT IRDe eaede innoeentis . Utrum iudex debeat sententiam mortis ferre in eum quem toses evineunt nocentem, ipse privata scientia innocentem agnoscas an, I Granno minanti urbis exeiatum , as eι ιnnocens occidenaus tradatur , heita ne traditio se . . I 'Quaest. II. Licitum ne iudici est illum occidere quem certo scit ese sanocentem, Is seeundum Hlegata is probata nocens appareat f

De homicidio privata auctoritate perpetrato. io s. LDe Oeei ne oranni, θ' Mulieri. . . . . . r m Quaest. I. Licitum ne marito es uxorem Oeeidere 1n adulterio depreben me ibid. Quaest. II. Sapremus Princeps deprehendens uxorem , aut filiam in adulterio secreto, valet ne eam occulte occidere' am

invasoris occim ob uetessariam propria vitae de-

s. II LDe Oresone earumniatoris Ob eonservationem honoris tr fama . Quorumdam casuι- flarum opinationes ab omni humanitatis sensu abhorrenter percelentur , atque reis

futantur . .

Quaest. I. Occidendus ne calumniator ob defensionem bonoris magna momenta cum moderamine inculpatα tute9 8 . , - - sQuaest. II. Si quis non verbιs modo, verum etIam alapari UeI fuste homnem ms imare pertentet, adstringitur ne se fugere, ne occidat 3πvaforem' si s. IV. De Oeesone invasoris ob e servationem bonorum temporalium. urtQuaest. unici Quid, si far rem ablatam in tuto posuisset 4 Licitum ne esset vi eamdem auferre, furemque renentem occidere' III. F. V.

19쪽

L VI. vro defensione vitae, bonorum, bonoris, Θ pudicitiae proκimi siesta ne es invaseris oecim . M6. Quaest. L Lisitum ne es occidere in forem pro defensione pudicitis, is honoris proximie ibid. Quaest. II. Teneris ne defendere innocentem ab iniusto invaserest 33 Quaest. III. Teneris ne occidere invasorem , si aliter innocentem defendere nequeas ae ibid. Quaest. IV. Teneris ne defendere bona proximi magni momenti eum occisione n cessaria raptoris e M8.

CAPUT VI. De Die dio directo. ibid.

Quaest. I. Dei, aut iudieis praecepto ficet ne se sum occiderest 9. Quaest. II. Licita ne est alicuius membri mutilatio e 3 r. aeth. III. Licitum ne es semetipsum eastrare ad superandas tentationes e ibid. sest. IV. Licitum ne parentibus es nos castrare, ipsis fide eonsentientibus, sive repugnantibus e 342.

CAPUT VII. De Dieidio indirecto. ibid.

Quaest. I. Tenentur ne homines remediis maximI pretii, is extraordinariis uti ad vitam eonservandam e 343. Quaest. II. Licitum ne es id agere unde secutura mors indirecte praevideatur st ibid. Quaest. III. Tenetur ne infirmus eibum sumere ad mortem evadendam, si in fumptione extremis assistatue doloribus e . ibid. Quaest. IV. Licitum ne feminae est permittere se ab invasere violari, ne ab eodem occidatur e ibid.

CAPUT VIII.

De bo eidio easuali. ' 34 . CAPUT IX. Animadveso in ea qua dicta sunt de bomisidio, is Dicidio. 348.

LIBER OCTAVU SIN DEC LOGUM.

De luxuria , eiusque speciebus. PROOEMIUM. 31 CAPUT L

Reeensentur propositiones tum ab Ecclesia damnatae adversus sextum praereptum, tum qua nimiam laxitatem borrorem prπferunt. 3 3. s. I.

20쪽

Index.

g. I. Propo uiarra damnatae ab Aleκandro Papa VII. , Innoeentio M. F. II. Propositisus laxae casusarum nondum damnatae .

CAPUT IL

resus genuiηus divini mandati, Non moechaberis.

CAPUT III.

quid fit luxuria, is quaenam illius species . Quael . I. Sit ne luxuria vitium genere suo mortale, is evitalest Quaest. II. Quae sunt luxuriae filiae eQuaest. III. Duot fini luxuria oecies δXVH ibid.

ibid.

βter, veI tantum accidentaliter e

CAPUT

De eastitate, quae hoc sexto mandato iubetur.

In quo fita sit virginitatis notio, is qua ratione a eastitate di inguatur. Quaest. I. Est ne mirginitas haec virtus a castitate distinctae Quaest. II. o ne virginitas excellantior matrimonio jQuaest. UI. Sit ne in viris aeque ae in feminis virtus virginitatis e Guaest. IV. Qua ratione virginitas amittatur e Quaest. V. Amitti ne virginitas potes extra matrimonium absque eu*ae iaciaest. VI. Quot modis tum in feminis , tum in viris virginitas naturalistatur e

CAPUT VI.

De Amplici fornicatione r fit ne iure naturae, nedum divino, vetita. g. LRationes quibus S. Paulus Apostolus improbat praefatas propositiones . explieam

1. II. Ratio quam a priori adfert S. Thomas, evidenter demonstrat fornieatioηem esse D

pte natura malam, atque adeo iure naturae 'vetuam. 379.

Diruuntur argumenta Martini de Magistris, is caram uelis. 38 I. Quaest. umc. Sit ne fornicatio gravior reteris pecearis e ' 387.

CAPUT VII.

De concubinatu . Laxitas quorumdam in avarum in absistisne rancubinariorum .is fornicatorum. 388 uaest. I. In quo differat concubinatus a fornicatione e ibid. Quaest. II. Avolvendus ne fit concubinarius , antequam concubinam dimiι-tat e uaest. III. Si concubinarius Dromittat se dimissurum concubinam , potes ne, a tequam eam dimittat, absolvist ibid. Quaest. lv. Absolvensus ne es , ut eontendit P. Viva , prima , is seeunda vice qui persistit in occamne proxima, antequam eam dimittate 39I. Tom. IV. e Quaest.

SEARCH

MENU NAVIGATION