장음표시 사용
21쪽
effectum esse illo loco dicitur ut frumentum a Demone possideretur. In illo deinde temporis momento inter altercationem roti et Zenothemidis non poterat subito annona laxata moti gententia mutari, ita ut nullum tempus reliquum sit in eis quas si 12-1 narrantur, cui adaptari possit quod 2 et 26 xhibent' sit. Si quis uelit hanc sententiae commutationem, quaeis annona laxata facta esse dicitur, posteriori tempori dare, is attendat suscepto a Demone humento nihil omnino roti interfuisse, quanti id uendi posset. Tantum de ristos Demone.
Rodeamus ad rotum et Zenothemin Actionem non solum Demoni sodetiam roto Intendisse enothemi supra significaui uirum sane eum ita usum esse eo homine quem ad causam suam perducere uellet mirum etiam ne tum quidem Zenothemi lite destitisse cum rotum conciliasset. Sed sumamus qu0 orator non sine quadam specie ueri dixit in aetione resquenda perseuerasse Zenothemin hac ratione ne subito desistens suspitiosus esset eodem consilio etiam rotum concessisse ut in contumaciam condemnaretur β');
at relinquuntur duae dissicultates. Quarum altera est de litis genere. Quamuis in eo consentiant Schaelarus si hilippius ut arbitrentur etiam hanc litem mereatoriam fuisse et in ea de eodem frumento actum esse atque in altera, nae erat inter Zenothemin et Demonem, tamen hic aliquatenus eas inter se suisse diuersas statuit. Qualis autem inii ἐμπορικὴ fuerit, ipse se ignorare confitetur h. '. Iam uero eum ἔγκλημα illud, quod scimus 27 contineri, prorsus alia habeat, quae abhorreant a litibus mercatoriis, eo eonfugit hilippius ut onothemi postquam frumenti possessione deiectus esset accusationem roti prorsus mutasse putet; uerba igitur illa nouam hanc uel cimmutatam accusationem exH-
' Philippius p. 586 tale interuallum inseri uult post προκλησιν, de qua gra agit.
Prouocatione illa usum esse rotum probo etiamnum animo in Domonem et fideli. Quod autem postea Demo eoactus esset ipse frumentum accipere et Zenothemin eo deicere, id esse laetum roti perfidia, in qua spem suam conlocasset genothemis quamque Demon persentisceret. Ipse uero doetissimus ille uir eo nomine oratorem uituperat, quod hanc fuisse causam illius rei non ipse indieasset. Quae reprehensio mihi quidem in ipsam Philippi interpretationem recidere uidetur utpote argutiorem et quae mirum quantum Medat a uerborum g re simplicitate. Quia porro non haec omnia quae inde ara 18 usque adra 2 exposita continuo facta esse credet Protus deducere conaturaenothemin declarat hi se a nullo deduci passurum nisi a Demone prouocat Protus ad Syraeusanos magistratus, perseu rat Demo in eo, quod dixerat Demon ergo a Proto frumentum accipit, ipso genothemin de
22쪽
- Is boro. 8e ho quinus inuito oratore nostro statuit, apud quem huius mutationis ne uestigium quidem deprehenditur. Quare haec item improbanda sunt atque illa quas eundem uirum doctum de γραμματων gra explicatione excogitasse diximus p. 12. Nec nobis magis continget quam steris ut hanc litem, quae a δικι umi proxime abesse uidetur, certius definiamus lis certe mercatoria non fuit. Altera difficultas existit de tempore. Hoc enim si teneamus, quod modo dictum est, litem mercatoriam eam non fuisse, quo modo fieri potuit ut cum eodem tempore ambae actiones institutae essent iis qua non mercatoria esset ante mercatoriam diiudicaretur Res autem nota est breuissimum spatium mercatoriarum fuisse clam autemirotum condemnatum esse elucet exa 27--29. Demon quo dignius esset fide quod dixerat, conuenisse inter eos, ut rotus peregre abiret, haud inepte contendit in gras hoc nisi compositum fuisset, futurum fuisse ut Zenothemis rotum apud polemarchum sponsione obligaret. At uero cum addit g 30 ἐγὼ γαρ αυτον κλητευσω, - δ' - κατηγγυησας-πε νυν - -εις, in his notio του κλητευει i. s. itandi ineptissima est.
Quo modo enim is nunc testis itari possit, quem ipso orator dicit in aliena uersari sua Quodsi cum hilippi e confugias, ut dicas oratorem se non nunc hoc facere profiteri sed acturum in lite de re ipsa, postquam excepti0 perpetrata esset, respondeam hoc si rotus Attica excessit ut testimonium uitaret, non admittet ille, ut redeat ante litem diremptam nequo hac excusatione, quae in laturo tempore posita est, alterius uerbi με νυν κλητευεις ineptias ullo remouentur modo.
Digna est Aristophontis persona quae separatim consideretur Arist phon cum a Demons in Cephasseniam missus esset ut suam Ρrotique rem pro- euraret, foedissime ad causam aduersarii enothemidis, cui si recte emendauimus ad gQ1' iam orat notus, transiit. Inde uero narratur genothemidi omnium rerum gerendarum dux actor auctor fuisse. Tam peruersis moribus ille homo est, ut paene nefas habeat orator eum nominare. Audi sis eum dicentem εἰ et seqq. τι συν-- ἐστὶ τὸ αἴτιον καὶ τω - ἐπνρ,ένος ουτος genothemis κατεληλοθε καὶ λ δίκκην εἶληχεπι, ιγω μιν ἐρω, ανδρες δικασταὶ,
23쪽
Ἀριστοφων νομα υτψ, ος καὶ τὰ του Μικκαλίωνος πραγματα ἐσκευωρνται ταυτα γαρ νυν κουομεν ήργολαβηκεν αυτος καὶ κατεπηγγελται τουτω καὶ oλως ἐστιν ὁ πάντα πραττιον ουτος ὁδὶ ε σμενος δεδεκται ταυτα. Deinde 24 τεχνην δ' ἀκουσεσθε του σοφου του ταυτα πάντα συντεθεικυ-
τος του Ἀριστοφωντος. Vide ut prae indignatione nomen eius vix olidat. Iam attendo quaenam fuerint acinora a monstro illo immanissimo excogitata, quod perobscure dicitur officinae nescio cuius μοχθηρῶν ἀνθρωτων ἐν Πει
Quid dignum tanto seret hic promissor hiatu pΙ DI narratur hoc Aristophonte suadente Zenothemis decernit frumentum sibi uindicare, qu sub pignore Hegestrato pecuniam mutuatus sit. Qua in re turpiter sibi contradicere oratorem supra iam β' monuimus, cum ex g 16 necessario consequeretur hoc iam multo antequam Aristophon superuenisset, ipsos machinatos esse enothemin et Hegestratum. Superostra 24, in qua dicitur Aristophon una cum Zenothemide rotum ut a Demone defieerat soliicitasso. His duobus locis exceptis nulla usquam huius hominis mentio, ut cum poeta respondere liceat: Ρarturiunt, intes, nascetur ridiculus mus. Tanta uero oratore est etiam antequam Aristophontem conueniret, Zenothemidis et astutia si perfidia suerat, ut Aristophontis persona cum ridicula uideatur propter lacum uerb0rum quo inuoluta est tum superuacua sit propter paucitatem eorum, quae egisse dicitur.
Reliqua sunt extrema orationis uerba.' ' Ρer omnes deos item ut in insulsa illa de Aristophonte narratione iurans se uera dicere refert Demon adiisse sese precibus Demosthenem propinquum suum, ne sibi in hoc periculo deesset. Abnuisse illum quamuis inuitum ex quo enim rempublicam capessivisset, ne ullam quidem se causam priuatam suscepisse pergit deinde sic: ἀλλὰ καὶ τῆς πολιτείας αυτῆς τὰ τοιαυτα ἐνστνια Quibus uerbis si qui sensus inest, ita
24쪽
explicanda sunt ut τῆς πολιτείας αυτῆς genetivus a uerbo ἐξέστηκα pendoat, τὰ o evra sit accusativus graecus: desii dicendo τα τοιαῶτα etiam publicas musas agere et uel ne ad publicas quidem causas nunc prodeo. Ulut hoc ostgius cum aliis putas haec uerba esse mutila siue mecum statuis esse ea aeque obscura ac multa alia in hac oratione, id quod antecedit, Demosthenem ex quo publicas res curasset, nullam priuatam causam defendisse, ne uerum quidem esse docet oratio pro hormione' i, quam omnes ad unum Demosthenis esse iudicant. Habita enim hae est anno 350 a. h. natum. Facile deinde conced0 hane Demosthenis excusationem, etiamsi uera esset, tamen esse futilem; an eum statuamus tam superbum fuisse ut, postquam in contionem prodire in-dspisset dedignaretur id gratum lacere consanguineo suo, quod suum esse agnosceret his uerbis: ε τι ἔχοι, Λήρι- ἐγω ποιησα μεν ὁ ἀν συ κελευyς καὶ γαρ α δεινον reti, aut parum eloquentia sua fretum ut ne paruam quidem -ποριαν recte additurum esse confideret, quippe qui usum iudiciorum dedidicisset ρ unt igitur haec quoquo omnia aut obscura aut incredibilia
aut aperte falsa. Tria sunt quae statui possint de orationis huius auctore aut Demosthenem eam scripsisse aut Demonem cuius causa agitur aut alium hominem nobis ign0tum. Sive Demosthenem putas fuisse siue Demonem habita fuerit in iudicio necesse est; sin alius hominis est, aut patronus fuit ille Demonis, in cuius usum rationem scripsit, ut item ueram causam fuisse statuas, aut rhetorus sophista qui causam finxit. Demosthene oratorum principe abiudicandam esse orationem obscuritatibus artificiis ineptiis scatentem longius demonstrare eo magis supersedeo, quod in hac sententia consentiunt quicunque rec0ntioribus temporibus accuratius de ea ρgerunt et . errmannus '' et chaeserus et hilippius. Eorum argumentis liceat addere nonnulla de loquendi genere. Quod actum est g 14-16, ut uerba aliorum directa oration reserrentur, proprium quidem hoc est earum orationum quae Apollodoreae nominantur, abhorret autem a Demosthenico usu nisi in rebus grauissimi momenti. '' Miro etiam dicendi genere usus est scriptor in his singulis locis, DI 0 - -δ' μεις ἀγνοήσετε δοντες. mea 11 iam
Oratio 35. s. er annus in libello qui inseriptus est die paragraphisehen de de Demosthenes. ' Vide origin de orationibus quas Demosthenes pro pollo
25쪽
est: ουτως ναιδὴς ἐν ἄστε φαναιε. oeticum hoc estra 24 τοσο-- οἶ-ω ἔπινεν σν μοιον εἶναι μανια ubi expectes: μανέντι. erobseura illa 19 is τι πλιερ mi συγγραφὴν ἔθετο ubi nescias utrum τέρεσθαι uerbo notio conficiendi an deponendi insit. Quibus adde illud in fine positum: αλλα καὶ τα τοMχυτα τῆς πολιτείας ἐξέμνια. Alteram igitur amplexi sunt sententiam 8dhaeseras et Philippius ut Damoni ipsi tribuerent. Cui sententiae si accedas, improbum hominem Demons illam fuisse statuendum est. Iniustissimam enim hanc quae defenditur causam fuisse etiam Sohauerus sensit qui diceret pag. 295 aut Demonem una cum roto snothemidi insidias struxisse aut quod ueri similius esse uideretur ipsum Demonem deceptum fuisse a reto Hoe uidelies additum ut mmoni parceretur; sed frustra cum enim Demon ipse rotum fretam eam dieat hac re culpae in Zenothemi commissae non absoluitur: quando quidem flagitium est te ab alio doceptum n damnum tibi inferatur innocentem hominem calumniis implicare. oras autem calumnias esse quae Zenothemidi obiciuntur, comprobatur et multarum rerum quae narrantur incredibilitate st omnium testimoniorum et documentorum absentia. Fecisse igitur putandus esset id ipsum Demon quod uitio uertit creditoribus Zonothemidis si 12 his uerbis: ον ἴσασι ψευδομενον ταυτα καθ' m- τουτουν συνδικειν ἀναγκάζονται του συμφεροντος νεκα του αυτῶν. Quodsi de exceptione ipsa 'ε Ρhilippi adsentior Demonem contra chaelarum defendonti, de ceteris omnibus quae oratio continet in contraria abeo caueamus, inquit ille δὲ ne nos causam quae ab altera parte exponatur diiudicemus. At ego hoc dico: quae causa tam inusta esse uideatur ex oratione eius, qui dicit eam, protecto non fore ut iustior euadat, si etiam aduersarium audire liceat quamquam concedo in tanta testimoniorum penuria de Demonis, Demosthenis propinqui uitanos utrum honestus an improbus ille homo fuerit ignorare: at ertissimum est etiam improbam causam radentius ac scitius quam hac oratione actum est defendi potuisse. Quare si Demon aut ipse fecisset aut ab alio in suum usum scribi iussisset eum etiam ineptum hominem atque imperitum rerum orensium fuisse sequeretur quod non cadit in eum quem constat auctoritate aliqua inter
26쪽
Athenienses fuisse, quem notum est in contione populo suasisse ut Demosthenemo exsilio reuocaret.
Sed qualiscunque Demon ille fuit, non puto unquam quemquam de pecunia, quam mutuam dedisset, uerba sacere ausum esse apud iudices Athenienses, quin tabulam uel syngrapham in qua scriptum id extaret, id quod primariunierat in lite mercatoria, recitari iuberet. Eius autem nullam mentionem fieri, nec adesse eam nec amissam esse ualde suspitiosum est. Idem iudicium fersndum de multis illis difficultatibus quas inesse in hac oratione demonstrasse mihi uideor quae cum in nera causa etiam si ab imperito actore habita sit, intellegi nequeant, acilem tamen habent explicationem in oratione quam sinxerit homo rerum iudicialium et mercatoriarum non satis peritus, qui cum in initio non illepide quaedam aut ex aliis ueris litibus deprompsisset aut inuenisset ipse, quo longius progrederetur eo maioribus impodiretur difficultatibus. Ipse autem salsarius ille ignorantiam suam atque rerum iudicialium imperitiam metuens ne proders obuoluebat incredibili turba syngrapharum litium personarum hoc enim suco facto speciem quandam doctrinae et ueritatis se opusculo suo daturum sperabat. Sic ut Aristophontem suum nobis probaret, praeter eum inuenit nobis etiam lecationem quendam, cui item ut Zenothemidi uiam machinarum montrasset '' eum credo non magis inter uiuos fuisse quam Aristophontem ipsum. Obsecutus sum in eis quae supra dixi '' hilippi censenti Syracusanos soneratores una naue cum ceteris Athenas uectos esse, quod ita aeceptum uelim ut si uora esset causa id esset obtinendum contra si ficta est ratio, quod nobis persuasum est, licet etiam statuere, cum in itineris narratione nunquam commemorentur illi oratorem hoc sibi finxisse postea demum esse ab amicis Athenas aduocatos hoc autem si uoluit seriptor, fecit id immemor satis longi itineris quo Syraeusae ab Athenis separantur, immemor etiam parui temporis spatii mercatoriarum litium. Idem si aedidisse uidetur inra 16, ubi rotus prouocat ad Syracusanos magistratus. At enim milippius hanc meam sententiam iam prius quam proponeretur' uidetur starguisse. Obscuritas, inquit, et res paruae adcumulatae non sunt
4 1l. y p. 5. '' p. 93 diei I. Hermanniun in extremis nectis dissertationis
suae eo inclinare ut orationem aduersus Zenothemi pro suspecta haberet. Nescio an nimia premerit Hermania uerba, in quibus o solum inesse uideo non uideri eam a bono sti rito ausidie ne dum a Demosthene eompositam. Disjtjgod by
27쪽
28쪽
Reliquum est ut hoc loco commomorem quae die XXVIIII m. Aprilis huius anni rite concelebratis sacris niuersitatis nostrae Rector agnificus publice de certaminibus eruditionis et propositis et proponendis renuntiauerit. Ordinis hilosophorum Sectioni I, quae quaestionem de auctore rationum pro Apollodoro habitarum, quae Demosthenis esse seruntur, denuo tractari iusserat, tradita erat dissertatio una. Hanc dignam habuit quae praemio legitimo decoraretur hac sententia lata: , Disonte dem Motto πὰν ζητουμενον ἀλωτον ingereichte Arbeti eichne sie dureli Beheres hun des tolles, Misellige Behandiun desselben, gute Μethode, lares und besonnenes Urthei aus. Si biete soWohi in Εingetnhenen, die mi de Haupthage nur indirect usammenhangen, ais auch in de Bear-beitun de letχter Aelbs manches eue Auch da, o si dis Ansichte der
30쪽
Mengen vo Prodisten uno verander gebliebenen Ingredierate in thre Ab hangighei vo dem ischungsverhalinisse und de Temperatur iner ingehenden Mersuch g terWersen. cuuicunque autem uestrum, carissimi commilitones, his argumentis pertractandis operam nauauerint eos monemus ut dissertationes suas addita obsignata schedula nomen scriptoris continente et eisdem uerbis quibus dissertationem insigniverint munita ante Kalendas Ianuarias anni DCCCLXXm Rectori niuersitatis uricensis Magnifico tradant.