Quomodo Plato in Legibus publica Atheniensium instituta respexerit [microform]

31쪽

repetita creatione simile esse Areopagitis ita, ut ex superioris anni magistratibus probatione superata in illud fastigium evehantur. Etenim archonta quoque Atheniensium verisimile est, antequam in Areopagum admitterentur, iterum

illud diκοστ, ριον, - id quod facile ex T6iae quispiam collegerit Sed gravioris momenti causas privata ad selectos iudices deferri vult Plato ita, ut dictitritis et, Arietis iudicium praefermittatur. Ad hoc illustrandum locus maxime idoneus est VI, 62 A B, ubi de dγρονομosi iniurii μεχρι μνῶ alicui illatis κωAιγητα καὶ γείτονα , de maioribu autem κοινὰc diues iudicare iubet philoSophUS. Quae sanciuntur XII, I CI de augendo titi j rectri, Si quis ab iudiei inferiore ad superius provocet, ab usu forensi Atticorum videntur aliena esse num Athenis licuisse persuasum habeo ei, cui dictitrires publici non satisfecissent. heliasias adire ita, ut nihil periclitaretur. Proprium deinde iudicium condit Plato, quod causas diseepi et publicas i68 A . In dri u οσίοι enim ἐγκλημοσιν agendis dor, ef τελευτ=i ut penes populum Sit praecipit, βάσανοσ'

Vero pene ire Summos magistratus, de quibus actor et reus inter se paciscuntur.

Praeterea vix quidquam de hoc iudicio comperimus: neque ullius memini Legum loci, quo diserte causa ulla publica ei tradatur decernenda Ac dissicultatem in eo positam, quod eiusmodi iudicium ut conditur, ita nullam praeterea Videtur agere partem, fateor me frustra tollere studuisSe. Operae fortasse pretium est observare ad iudices electoS, quumVi proprie constituantur, ut causas diiudicent privataS nihilominus publicas deserri fingere Platonem, id quod cernaSe XI, 238 B, ubi octφη κοκοδικω - quum publieam SSeeuuSum elueet ex Verbis octφεοθω βουλομεν ο - Seleetifiudicibus iubetur tradi.

Ad causas decernendas capitales formatur iudicium ex seleelis iudicibus et nomophylacibus compositum IX, 5bi . Universe monere licet philosophum ullum iudicem dνυπευθυνον SSe Vetantem VI, THI E ab Atticis logibus reeedere, X quibu helia Stu ευθυναt Supersedebunt.' Praeter omnia haec iudicum collegia Plato Atheniensesseeutus etiam magistratibus praebet potestatem in causis

parvulis ius dicendi quod ut probetur, citetur VI, TH A:

Ac multa, cuius dicendae magistratus Athenis habebant copiam, Vocabatur mβολγi,' quod vocabulum interdum etiam multam ab iudicibus impositum significare ostendit collato

Athenis mβολγ ν κατ εξοbir quinquaginta drachmRS X-eedere non licebat; ' ex Platonis praeceptis mβολ jc termini diversi sunt; velut φρουρορχοι Uno cum certo φρουρῶν numero VI, THUE μεχρι τριῶν μνων iubentur tu dicere, di OOανομOιe ἀστυνομοι 6 BC ,εχρι κατον δραυχῶν ἀστυνομοι praeterea, Si quis civis peregrino aut peregrinus civi intulerit iniuriam VIII, 8ai j μεχρι δροχμων ΠεντηκOirata In gravioribus vero causis Athenis magistratibus erati iγεμονία δικοστηρίου iij idem Plutonem statuere colligere licet

Iam de variis causarum divisionibus nonnulla explanentur. A primum discerni causas publicas et privatas uti conStat;

ad quam distinctionem illustrandam praecipuus Legum locuSest VI, 26 P. Ut vero ex iure Attico, ita e Platoni prae-eepti causae quaedam per se privatae fieri possunt publieae et ab omnibus civibus institui, si quidem iniuria civi alicui

32쪽

illata civitas ipsa offenditur vel salus publica periclitatur.ir Licet monere de κακῶσει γονεων XI, 232 CD . ' Privata causas plerumque δίκα , publica nominari γραφα non

prout lege Vel viricilis fuctet Vel pacto mutuo adversariorum de poena delicii cautum est aut non. ' Platonem quoque hoe servare discrimen postea elucebit. Si qui di os erat τιμητοe,acior in ipso accusationis libello reo litem solebat aestimare,

τῶ φευγοντι - hoc attingit philosophus M, sab A verbis:

quibusdam pessi iuritola iudice habebant copiam noοστι- uti rectro reo imponendi '' cuius rei mentio infertur VI, 6LE,

XII, si P.

Ac ne disserentiae quidem, quae est inter dικα κατά τινο ef δίκο 'ρο τινα, vestigia in Legibus plane desideramus, quod item loco patebit. id

Si quaestio proponitur, quibusnam Plato ius petendi concedat, digreditur ab iure Attico eo, quod XI, sdio

mulieribus liberis, quae quadragesimum aetatis annum egreSSuedνανδρο Sint permittit, ut causas intendant; etenim Athenis pro seminis, nonium ipsae petendi copia omnino carebant, κυριο causa debebant instituere. ' Retinet tamen philo- Sophus cum communem Graecorum tum Atheniensium usum ita, ut servis aut pueris ius illud non praebeat. Nam eodem loco, quo mulieribus illis licere iubet μαρτυρεὶν κοὶ συνηγOρειν. . .

κα δίκγ ν λαγχάνειν, Servi et pueris potestatem tribuit in causis caedi μου μορτυυεὶν καὶ συγγηγορεtm nemo autem non cognoscit hie Verba ct δίκην λογχάνειν de industria praetermitti. Ac SerVi quidem, quamvis petendi careant iure fumen concedi, ut 3αη του igunt partes, efficitur ex

IX, T C et XI, 32 D. Qua in re prorsus cum Atheniensibus conspirat luto non minus quum eo, quod SI C et s32 D servos, si in causis quibusdam verum indicaverint, publice iubet manumitti.*'jSi quis omnino se doceri cupit de praemiis, quae delatores vel aciores in nonnullis criminibus ex iure Attico nuncii sint, eum delegare licet ad Zieburthium, 'a qui Platonis quoque de hac re praeceptu CongeSSit. Nunc perScrutem ar, quatenus rationem viamque litis Atticae philosophus SerVei. Ac primum qui agere Volebat, adversarium serebiture debebat, ut certa die nil magistratum, qui iudicium exerceret, veniret. Illa invitutio 'ροσκλησι Vel κλῆσι appellari solebat pariter utque verbum de ea uSitatum 'ροσκολεισθοι Vel κολεῖcocti erat irrisu autem erat 'ροσκλ, σι , niSi coram testibus κλητ=jρσιν - duobus sere, acta erat.*' Omnia

haec strictim tanguntur VIII a s C VIX SI P.

Iam nροσκλ σε legitime instituta actor accusationem

litteris mandatam magistratu trudebat, ' qui libellus plerum ille partim iij Et partim Oct pii nominabatur, prout eaUSaera privata aut publica. 'AE Ac de iijξε quidem mentionem

iniet Plato VIII, 8 6 B, XII, sd D, si C. Locos vero asserre,

litibu γραφὲ illa commemoratur, otiosum Videtur SSP. Nec tumen mirum, interdum etiam in privatis causis libellus

33쪽

Is denique, ut alicui litem intendebat, dicebatur diκγ ν λογχάνειν β' quae dictio in Legibus identidem occurrit, vehit

Ut vero ab actoris libello se defenderet, reus ipse ἀντιγραφlia perSeriptam magistratui tradebat; ' hanc dirii γροφ, ν procul dubio intellegit Plato XII, si D verbis . . .

Si plures simul ad eundem magistratum litem detulissent, sorte veri Simile est statutum esse, quo ordine causae simul institutae disceptarentur huc fortasse pectunt Verba 'ροτερ- τε καὶ στερων ξεic' XII, I E . - ' Iam ero causae neceptae magistratus diem dicebat cognoScendue, ' quam dνάκρισιν Plato non semel attingit:

conseras VI, TH D et E IX, Sis .

In numero litis instrumentorum, quae in dνακρίσει asserebantur, primum haud dubie locum obtinent testimonia. Sancti autem philosophus XI. 36 Ej, ut, qui prompto animo non testetur, ab eo, cui testimonio illo opus Sit, 'ροσκλtioetei fetur citatus vero ut testetur aut iure iurando interposito neget ullam se habere notitiam rei controversae In his Platonem ab legibus Atticis non recedere nisi ita, ut Oecosiora icti illum per Iovem Apollinem Themidem, non per Iovem Apollinem Cererem Atheniensium velit praeSturi ostendit Renlaseli. ' Nunc breviter describatur quibus per Plutoni prae-

cepi liceat festimonium dicere, quibus per ius Atticum. A primum philosophum 23ia vetantem iudicem in eademeausa ius dicere, in qua testis egerit partes, Atheniensium imitari usum forensem non sine ratione suspicantur 'liquod amen mulieribus quoque quadragesimum aetatis annum egreSSi copiam festandi praebet Plato, ab iure Attico videtur digrediq- non minus quum eo, quod idem ius in causis caedis concedit pueris. J J Contra prorsus Atheniensium secutus lege Servis permittit, ut in caedis causis reddant testimonia; 'AE ac recte iudicat eniχsclippi vix dubitari posse, quin illud praeceptum ' εὰν εγγυγητὶ νηξιοχρεων λ μην μενεὶν καταστησὶ μεχρι δίκη , ἐὰν ἐπισκηφθῆτὰ φευδέ μορτυρ, σαι s3TI Plato potius ex iure Attico retinuerit quam suo arbitrio addiderit . Idem vir doctus ''

eollat Ityperidis udu Philippidem orationis Blas III monet patriae amplecti legem philosophum 23T C praecipientem, ne iam, qui bi φευδομαρτυρίων οnVictu Sit, testimonium dicere cogatur. Ilis addo Platonem ab eo, quiter festimonium fallax ediderit, copiam testandi omnino abiudicantem Athenienses sequi ita, ut Athenis plena dτιμία ipso iure illo affectus sit: 'T atqui dτιμον καθάncti iure festimonii quoque dicendi caruisse in promptu St. Iam cernamus, quid de iure iurando in lite adhibendo Staiunt Plato. Ac primum vetat XII, si D accusationis aut defensionis libellum confirmari iure iurando adiuncto,

cui in causis caedis dicis,ασίαν, in ceteris dντωμοσία sere

nomen duisse icii, demonstravit Medorle.' qui si recte

34쪽

censet '' antoniosian orniorum aetate omnino non iam

militum valuisse, immo Solum accusandi et defendendi formulam videri fuisse, qua quasi sui finibus circumscriberetur causa' facile perspicitur, cur philosophus illiti et actoris et rei ius iurandum velit repelli. Idem attingere videtur sis ,

philosophum admittereris BF supra '' vidimus. Nihil igitur

relinquitur nisi ut ξομοσαμεν ' aliter interpretemur. Iam Veroεim uocicti praeterea appellatum esse illud ius iurandum, quo nonnunquam reus negaret litem Sibi intentum εἰσογα, γιμον

esse dicit Suidas.- , Fieri potest, ut eos Osicti ita intellec-tnm quae proxime accedit nil exceptionem fori Plato ante oculos habeat. Attamen haud scio an simplicius εξομοσομεν ' illo loco Xplicari possit; neque enim nullius momenti videtur esse, quod di 'οσομεν ' Ungitur cum ictorii oεντι. Quis tundem est, quin incidat in opinionem philosophum concinnitatis cuiusdam causa Implecti EO Oσομεν ' formum cum ictori topant in unum quasi iunctum ita, ut pertineat ad eum, qui Pri ociqhi iure iurando confirmet Ae ne per Se quidem spectata eo res verbi natura eiusmodi est, ut ad ius iurandum retis tosicti Vocari Solitum omnino nequeat referri; etenim eiurat quodam modo reus Vera SSe, quae peior sibi crimini tribueri Quodsi recte

Si εξομοσαμεν ' interpretamur, sis A idem vetari atque sa D in prompti e St. Deinde iubet Plato fas AP 'οοψον ἐν δικη Oh.

iura iuranda in ipso iudicio praestari solita nemo non eognoscit; ne fortasse philoSopho dicenti ἐ'ορωμενον

Tamen ne iuris quidem iurandi, quod in dνακριοει alter adversarius haud raro deserebat alteri, civibus Platonem concedere usum inde iste videtur, quod paulo post sancti, ut peregrinis tantum licent dεχεσθαί τε ορκου rcto dii, iων. . . καὶ διδονοι ' num nec Verba usitata erant imprimis

de iure iurando in dνοκρίσει praestito. ' Ius iurandum denique, quod Athenis saepe testimoniis esse additum veri simile est,'' quamvis silentio praetermittat Plato, tamen vix est dubium, quin non admittat. Iam dνοκρίσει finita dies constituebatur causae in iudicio disceptandae.=' Die autem iudicii magistratus, cui jγεμονία erret tκοστηρίου, parte litigantes in ius introducebat,=' quae

XII, AB E leviter monii fit, monuit, Forster. Devenimus igitur ad causae apud iudices actionem;

quam quo pacto in causis capitalibus Velit Xerceri, accuratius describit philosophus IX, Ab Dris. Constituit enim illis

ut ex Philonis praeceptis breviter summum faciamus taniudicio agendis tres continuos dies. Primo unum Ictori, Unum reo dari orationem iubet, quam omnes iudice deinceps pro aetate excutiunt. Quae ab utraque parte videantur loco diei esse, ea omnium subscripto iudicum 1 μεαμ bSignata in Vestae ara esse ponenda. Eadem inita ratione altero ae

35쪽

suffragium serendum PSSe. Quoniam Athenis constat hirimas causas capitales dAreopagum esse delatuS, ultro oritur quaestio, num philosophus

quodam modo actionis in Areopago institutae rationem amplectatur. Quod triduum statuit causis illis agendis. perperam dieit ipsius ' vulgo ex Pollucis Onom. VIII, II colligi per tres dies ab Areopagitiis causam disceptari esse

solitam. ' Ipse vir doeius censet Platoni obversuri 'ρο- δικασία c, quae Athenis institutae intrante, quam causa quaeque Areopago decernenda traderetur. Quod fieri potest, quumVi non 'ροδικοσιῶν, Sed ipsarum dικῶν philosophum describere rationem ex toto loco perspicue elucent. Num 'ροδικασtu quoque, Si non per ire continuos dies, at

certe se ire dies agebantur. Sed praeterea vix ulla ratio Platonis illi institutioni cum Noodiκctoicit Atheniensium intercedit, nisi quis sorte interpellat, ut Athenis 'ροδικασίαι ab archonte habitis iudices ipsi, qui postea de re ius dicerent, videantur interfuisse, ita philosophum iudicibus tribuere copiam dνοκρίσεωc tractandae ut illo loco Vocabula dνοκρινειν et dνάκρισιν non Spectare ud νάκρισιν ut ita dicam,στ'εξοψ rfacile intellegitur inde, quod si, verbis Oρχεσθοι τον

των λεχθεντων Se in iudicio sκε αν κον ν'. quidem mihi prorsus persuasi Platonem dνάκρισιν propriam uesioni illi iudiciali velle antecedere ac sententium 'τεκμήριά τε κοὶ UOTUOOg κογῶ πορολοβοντο AB A ' pertinere ad litis instrumenta iam in drοκρισε maxima ex puri allatu.Iam vero primo actionis die adversariis singulus praeberi oratione modo vidimus; quaestio est, ulterane praeterea uetertia actione copiam verba aciendi ex philosophi praeceptis

' Seh. Lips. Gr. Alt. I, 5lo l. i. ' es. ei in de vestigiis Sta Ion Bus. St. v. R. A. ET Sq. EX illo Pollucis loco efficitur quidem Areopagum singulis mensibit por

ternos dies continuo iudieasse minime vor eandem causam per totidem dies traeia,Se.

I habeant hoc veri existimo Simillimum propterea, quia eandem altera et tertia quum prima actione rationem iniri iubet Plato an quisquam Suspicatur Verba καὶ σ)ημεῖα βάλλοντο α τοὶ λεχθεῖσι 8,6 Aj referenda esse ad orationes primo die habitus Sed sive semel sive feruirique litiganti ut causam suum agat permittit philosophus, utique sic in re digreditur bractione eorum Areopagitis instituta, quo et ictori et re, binas dedisse frationes

necepimus '' Ηis adiungantur nonnulla, quae in ceteri quoque causis in iudicio disceptandis locum habent. Quoniam adVersariorum incurrimus orationibuS, moneatur eum, qui Verba faceret, persaepe non iam id spectasse, ut iudices de re doceres, quam ut eorum gratium sibi conciliaret, iram in adversariummoVeret, si multu protulisse, quae ad rem nihil attinerent.'i Tum Vero Uyεμον δικαστ=ηριου licuisse illum quasi ad rem

reVocure in promptu est; proinde iubet Plato XII, Pasi

Ac ne fletus quidem aut preces, quibus iudicum animi flecterentur, a te Attica alienuo erant; '' hoc haud dubie affingens sis, interdicit philosophus, ne qui eorum

Palam deindo ut iudices dicunt sententiam sancire Platonem patet ex VI, id II et VIII, 855 D, digressum aliquantum ab usu forensi Attico, ex quo clam iudices suffragium tuliSse exploratum habemus '' ac sortasse X, i BAthenienses praecipue reprehenduntur.'=j

36쪽

causis capitalibus Agendis quam plurimo cive Plato cupit interesse, Athenis actiones graviores multi uuScultabunt. 3bi estat ut de poenis quibusdam damnatos sequi solitis universe disseratur. Statuitur vero IX, ASP οτιμον

nec verba inlibaum,' ' ne existimare cogatur Platonem tristi a plenae nullum concedere locum, mirum in moduni interpretatur Sic fori reo autem deo, ut a quolibet impune occidi OSSit, . . . nemo Sto, ne i quidem, qui extorris exsulque est. Censet igitur Artito, illo loco idem valere quod et re Doliro ne reserendum AS ud eum, qui, Si interficiatur, a legibus nullum ASSequutiar tit Olcti'. At non uno argumento demonstrari videtur posse philo- Sophum reapse illis verbis dri uire quam vocant cio irrcti' ireicere.

In Spiciamia prinuina, quae antecedunt Iubetur enim S. cui ab iudicibus multa imponatur inuior, quam ut ex rebit, praeter et ijρον iratis eam possit Solvere, nisi praedes det.

Multa autem illa in publicis certe enusis aut tot aut ex parte debetur fisco; '' atqui debitores fisci Athenis constat, done ei Satisfacerent, plena dri ira esse notatos. ' Quis ergo est, quin ibi persuaserit philosophum de industria verbis

Simile petitur argumentum ex additamento μγ δ' περOstor φυγάδα Ex iure enim Attico cum dειφυγtes poena plena risu

eoniuncta erat; '' inde igitur, quod ne exsulem quidem N/ιον παντά r isti eSSe Vult Plato, mihi quidem dilucido vidotur apparere intellegi illam rιμίον. - Quid quod hac poena remota enumeruntur poenue, quae adhiberi iubentur, verbis odi/στον δε δεσμου . . . . ita, ut dri uis plena de industria omittatur. Denique deliciis quibusdam Athenis dτιμία utio tincte' hi solitis philosophum imponere dri uicta quum dicunt cir no Dorcteti infra ' i videbimus. Neque ullum novi Legum locum, quo praecipiatur, ut, qui hane vel illam legem contempSerit, τιμο cti tincti Sit. Etiamsi autem plenam ri lar removet Plato, iumen

adhiberi vult quam plenam capitis deminutionem IX, 8bbai: libertorum iumen ac peregrinorum bona ut publicari liceat, sancit XI siis C.

Carceres X so A exstrui iubet ires, e quibus nuSiSque praecipuus 'ερι γοραν' situs sit; non Sine ratione suspicatur uelisuiuili 'pi Athenis item o δεσμωτiiριον κοτεξου γ circa forum fuisse. Neque tamen Athenis vinculorum poena iam late patebat, quam ex Platonis institutione patet.'AE, Iam Vero si quis actor adeo causa oeciderat, ut ne quinium quidem suffragiorum partem eonSequeretur, siue poenae, di privata, aliae, si publica erat causa, et Subeundae erunt. In ausis enim privatis longe plurimis riωβελίαν, SeXtum

37쪽

partem τιμήματο , SolVere debebat.'' Fieri potest, ut haedf,Dβεila Platoni XI, s2ID obversetur, quumVi Vocabulo ipso utatur de usura imponenda ei, qui intra tempus pacto

constitutum abro mercedem non dederit. ob rectore vero publicam causam illo modo amittenti expetebantur poenae eaedem atque ab eo, qui cauSum publicam intentum deseruerat uterque enim multa in i lita, uae his aerum et dτιμία κατὰ τροστοξιν, qua iure priVubatur eiusdem modi causas

instituendi, assici solebat. '' Si non idem, ut simile aliquid

sancit Plato XII, 3 3 A,' i ubi is, qui iii OP muneris indigne administrati accusaverit neque quintam abstulerit suffragioruni

partem, multam census magnitudini convenientem pendere iubetur.

Si quaeris, quonam pacto Plato multus Velit exigi, non nihil ub Atheniensium usu reeedit. Praecipit enim XII, 58 Ei, ut actori, qui cauSum priVu-

tam obtinuerit, nisi mense post dies 3ηφίσεω mensem interpoSit reus ei pecuniam solvat, diκάσοσαἐρχ rem duum iii familiarem tradat. Sin tantulum possideat reus, ut uetori nequeut Satisfieri, copia petendi eum privandum SSe, quoad totum pendat aes alienum Athenis eius ipSiu erat, quICIUSum ieerat, multum Xigere, quam reus et Sol Vere ubiudicibus erat iussus '' ac tum demum, si debitor ille 'ερ-

verent, plenu ἀτιμία notato eSse Supra 'i vidimus. Nunc describantur singulust ERUSue.

YεΠοσυλίον Plato a civibus commissum IX, ba E morte tui iubet ita, ut corpus mortui trans terrae sine traiciatur Ex iure Attico sacrilegus supplicio afficiebatur, in Ailica sepeliri vetabatur, eius bona publicabantur.*i Causa igitur ροσυλ ex Platoni praeceptis non minus quam ex legibus Atticis est dri' iroc. Cum Athenis ad hesiaSta γραφri iεροσυλία delintum esse acceperimus, i ' Pluto eam iudicio ex selectis iudicibus et nomophylacibus composito decernendum iradi vult. Idem iudicium fingit ius dicens e μεταστάσει Vel

δ,ήμου respondenti, et de 'ροδοσί 8b6B SS., utrumque Veroseelus Athenis lactγγελία ad populum deserri solebat.*- Philosophus sancit, ut de eo, qui καταλυσεω τῆ 'ουτεία Vel προδοσία conVineatur, supplicium sumatur Athenis in illum praeter Supplicium Variae congerebantur poenae; i' velut dris is notabatur, quae etiam ad posteros eius transibat ac fieri potest, ut de hac re cogitet Plato, cum 856 CD iubent recitρο βνείδη κοὶ τιμωρ 'σίδων μγ δενὶ

'' ef. p. 56 Ηermann de vestigiis ii igitur errat, cum fiscalium debitorum poenas, quae Athenis uerint, Platonem dieat in eos, qui privatis debeant, transferre, fiscalibus autem capitalem poenam minari neque enim Plato iis, qui privatis debent, τιμίαν καθαπαξ imponit neque usquam debitore Iisci ex praeceptis philosophi capitis damnandos

38쪽

Ηis annectitur dίκii ioni c. Praecipit vero philo Sophusi sit A , Atticam secutus legem, ut fures, qui privata Iurii causa ceciderint, dupli subeant poenam. Sin quis in dupliunire nequeat, vinculis teneri iubetur, donec ut solvat aut actoris animum lectat; i Athenis suribu haud raro 'ροστι- ριχ σε Vincula per quinque die totidemque noctes perserenda irrogabantur.

Deinde pergit Plato sic:

σμικρOν τῆ αυτ d/κnisdεU Utrumque locum - et IX, AT AB et XII, salta qui strictim inspexerit, forsitan sibi persuaserii Platonem ipsum sibi obloqui quippe idem scelus ultero loco poena dupli altero morte ii iubentem. Qua difficultas tollenda videtur esse ita, ut GT AB reseramus non ad causam furti pecuniarum publicarum, sed ad ausum publicans furti privatis illati. Fieri enim poterat, ut is, cui res furto adempta erat, ipse urem non peteret tum vero per uis certe Atticum cuivis civi licebat publicum causum ei intendere. '' Atqui in causis publicis multa plerumque tota fisco erat Solvenda, ut, qui eam sibi renutii cuperet, rem publicam adire deberet. Quae cum in se habeant, apte explieuri

usu forensi depromptum esse arbitratur; at Athenis actoris ipsius erat multam reo ab iudicibus irrogatam exigere, neque in ea usi privati reus, donec actori satisfaceret custodia teneri solebat nisi in δίκαι ἐυπορικα .

δεονιῶν, sunmVi arbitremur inionem hoc loco cogitare de

Ut unum reddamus de loricti diημοσίων χοiiμάτουν, AtheniSeum, qui huiu Seeleri per 'αγωγην Vel LPityi ista Arcessiius esset, item cupitis esse damnatum Suspicuntur.' Neque vero cincti mys aut e Pityi irae Illiu erus OCVS, nisi '' υτ οφ Doco fur deprehensus erat Platoni igitur de eiusmodi fure omnino supplicium sumi iubenti εάν τ ε συτο φά)ρ ' εάν τε 'ri' deprehensus Sit, legem Atticam obversari adeo mihi persuasi, ut haec ipsa Verba Argumento esse censeam Athenis furem illum

Atheni per i Oct γγ ν κλο'risdiημοσίων χρ=ημάτων petitia COIIVincebatur, detrimentum decempliciter videtur resarcire debuisse.'' Ium Vero rem per furem ademptam in aedibus eius, quem occultare illum Suspicio erat, per ius Atticum licebat non indutum nisi χιτωνίσκm requirere φωρῶν, . '' Idem sancit

Plato XII, Ada s. Nec minus sequitur patriae legem eo, quod bbbm praecipit ut, qui sciens bμμάδιον quodlibet

receperit, easdem sustineat poenas quas ipse fur. '' Iam intuenmur δικα φονικά . Qua in re discernatur

Ac merum quidem lustrationem philosophus IX, 86b AB Subire Vult eos, qui in certaminibus publicis '' vel bello vel

exercitationibus militaribus amicum aliquem inconsulte occiderint, non minus quam medicos mortem aegroti fortuito conficientes. acientis uecurate Atheniensium retinentur

leges.' Quod praeterea Plato 865 CD praeeipit, ut qui

39쪽

Servum alienum casu interfecerit, et octo obc XSecuius domino servi damnum sarciat, qui ut m pSiUS, ctocto tuo vianium perficiat, hoc mihi quidem iam consentaneum videtur esse, ut Athenis liter rem se habuis, non existimem.' i Cetera utem choνου κουσίου gener et uocto uot et Onενicti rio iaci luenda erunt. Ac Plato quidem eiusmodi

homicidam iubet primum ci octo reo P subire 865 Di, deinde

865 Ei denique ab eo, qui mortuum cognatione proXime attingat, veniam impetrare 366 Aj. In his ab Atheniensium consuetudine digreditur ita, ut uocio oes inducat; τενιαυυσμ metreiδεσε antecedentes ex Atticis enim legibus ordo hic est

Cum unius anni exsilio Plato illum homicidam omnino velit multari, Athenis penes propinquos mortui potestaieni fuisse scimus spatii exsilii circumscribendi nisi quod certo

temporis, fortuSSe quinque annorum, spatio interposito citdεσιν recusare non liceret. Aique etiam omnium mortui ἀγχιστεων CODSensu 'ενιουτισμοc ille Athenis poterat remitti.''iIam ver 866 B statuitur, ut, si quis, quumVi cognatione mortia proximus, iumen eum, qui caedem inconsulte commiSerit, non arceSSat, ipse a quolibet petatur, id quod perius Atticum non licebat nisi caedes criρονοis erut perpem irata.'i quod i866 D peregrinus, si quis propter caedem dκουσίω effectum exsilio multatus ἐκων mari revehatur, in terra.

ibid. T. '' Sch. Lips Gr. Ait II, 3 ,6. ibid. Att. Proc. Mo: erin Thalli R. A. g n. . Contro Gilberi dahrb. I. U. Phil suppl. 2 limi p. I sq. censet a legibus certe nulli in temporis ierminum cautum fuisse, infra quod propinqui veniam illam dare deberent.'' Paul. Wiss P, 2 2 Thonissen, droit penaltabo.'' Seh. Lips Gr. Alt. I DOS: ormalin do vestigiis 3 existimare

videtur Athenis omnino eum, qui consectorem cγονου - siverisivola Si Vo.κουσίου - perSequi misiSSet, petere non leuisse.

qua sibi interdicium sit, pedem ponere Veiatur, recte monet Ilermanii '' de simili causa eorum, de quibus Athenis iudicium Phreniteum sententium tulerit. Quae praecepta Plato praeterea de hoc caedis generedat, ab Atheniensium certe legibus videntur abhorrere non minus quam ea, quae 866 D s. de caede per iram, partim 'οοβουλευτοoc, partim ira Emβουλγ commissu unciuntur; hanc enim Speciem philosophus quasi medium fingit tenentem

ωύνο uuiem κουσio fractatur ii A s. Ac primum Atheniensium secutus usum 'AE praecipit Plato, ut propinqui hominis occisi εντο νεφιοτητοc homicidam perSequantur utque initium persequendi suciant a sollemni 'ρορρήσει, qua iubentur ille των νομίμων ε ργεσθαι Recedit amen ab iure Attico philosophus eo, quod iam ante homicidam ab omnibus publicis locis aut aedificiis abesse iuribusque publicis abstinere Vult quam propinqui'ρόρρησιν pronuntient; '' neque enim Athenis illi ipso iure Sedrirρορρχ σε demum dγχιστεων, βασιλεω , ud quem OmneSδίκοι φονικcti erunt deferendae, τοὶ νομίμοic interdici solebat.'' Porro sancit Plato, ut i dγυστευ , qui POνου κOυσίου eausam interfectori intendat ab eo res vades postuleteaventes, ut se sistat STIAE . Sin reus ades non det, magistratus, qui iudicio praesit, eum in custodiis habere iubetur usque ad diem iudicii Athenis in omnibus causis, et publicis et privatis, peregrini tantum aut Vade poSci aut in custodiam tradi poterant; cives mutem debitoribus

40쪽

sisei exceptis' nec vades dare cogebantur nec custodia tenebantur, nisi quis sorte ut ricti my uuf φηγήσει aut ἐνδείξει aut lactγγεώ petitus erat. '' Vix opus est deinde commemorari de hoc scelere Platonem iudicium ex nomo phylacibus selectisque iudicibus compositiam facere sententiam serens, Athenis Areopagum ius dixisse.'' Aetionem vero coram iudicibus haberi vult philosophus STI διά τινων 'ευχων καὶ θυσα ν εοι τισιν , quibUS Verbis nescio quo pacto monemur de iure iurando cum caerimoniis Sollemnibus coniuncto, quo et actor et reus et testes in Areopago obstringebantur. i '' Qui necis consulto commissae coarguatur, eum et Supplicio uisi ei neque in patria hominis intersecti sepeliri iubet Plato Sis Di Athenis accepimus talem homicidam moriemultatum eiusque bona publicata esse.ipi Permittit tamen philosophus reo, ut suffragium non oppertu in exsilium perpetuum pergat pariter in actionibus coram Areopagitis institutis licebat reo, parricidis exceptis

tentiam effugere. '- Sancit vero Plato, ut ille, si in terra homini occisi pedem ponat, a propinquis mortui vel ub alio quolibet cive aut interimatur aut ei magistratui vineius tradatur necandus, qui iudicio praefuerit. Similiter Athenis capitis damnari scimus potuisse eum, qui de XSili Sua Sponte rediisset; '' quamquam cuivis civi per ius Atticum

Proe. 26 l. '' ibid. TT6 s. Paul. Wiss V s. v. inini. Itaque fallitur IIermann de vestigiis si, cum caedis reum ex iure Attico omnino in vineula coniectum aut tres vades constituere coactum PSSe contendat. ' Eus. St. v. R. A. 2id.

Per occasionem hic attingatur philosophum XII, 2b B

sium imitari legem ita, ut Athenis, qui exciperet exsulem ultro de exsilio revertentem iisdem obnoxius fuerit poenis atque ipse exsul. i '' Neque minus uirine usus Plutoni obversari videtur 36s et E praeeipienti, ut is, cui ipse homo occiSUS, priuSquum animum efflaret, necem ignoVerit, eodem utatur loco atque is, qui inconsulte usiquem interfecerit, nisi quod Athenis

dφεοειi' T illa facinus, si V ἀκουσim SiV εκουσίω editum, adeo remittebatur, ut intersector 'ενιαυτriota effugere atque unam histrationem subire deberet. '' Artissime cum siue de per υτο χειρίαν ε 'OOrola perpetrata cohaeret caedes per βουλευσιν consuli effecta. Quod scelus in se admittentem YT A item morte multari vult philosophus, ita tamen, ut eius ossa in patria conduntur. Ac ne vades quidem, qui eaVeant, ut e SiStat, eiusmodi homicidam dare cogendum esse Athenis a tali necis auctorei '', eaedem expetebantur poenae utque ab eo, qui ipse consulto aliquem inieremerat. iv Ceterum dissentit Plato a patriae usu ita, ut eum, qui SiVe υτοχειρ si V βουλὴ υσα - consulto peregrinum necaverit, iisdem obnoxium esse Velit poeni atque eum, qui civem iam Athenis constat caedem peregrinis illatam