Joan. Arntzenii dissertationes binae, quarum prior agit De colore et tinctura comarum ; posterior De civitate romana apostoli Pauli

21쪽

DIssERTATIO DE Elegiae de morte Drusi expositus. Coma Ocrinis de fulmine aut stellis. Caesaries orκομνη de radiis Solis. Philostratus versus. σοφος pro Poeta. Κορσαι pro radiis lapidum flammantibus. VII. Coma an pro flagello ponatur. a Volsio disseditur. VIII. G-ma ct caesaries qua ratione distinguantur , quae tamen disserentia non ubique observatur. Comam tondebant viri.

E Elymo hic in ipse limine

multa agere non fert animUS, cum illud jam occupaverint Lexicographi, nec repetitam saepius cramben adponere lubeat. Unum tantum id monebo, me pedibus ire in illorum sententiam , qui κομην a Graeco κομ ῶν Ornare dictam putant. κο- μην enim proprie de ornatis capillis dici docet Moschopulus ad Homer. Il. A. Vers. 197. dc Eustat. Il. r. p. 288. Edit. Basl. Unde ἀπο του κοσμεῖν deriVat ad Il. B. p. Is7. Sic comae apud Latinos, teste Festo in voce Comtus, dicuntur capilli cum aliqua cura compo ti.Observatur id in Cataleficiis Scal p.2οῖ. Semper munditias semper, Basilissa, decores,

Semper compositas arte decente comas. Et ἐπιμελειοι, compositae comae Cura Lucian. Amor. p. 87s. Edit.

22쪽

COLORE COMA M. CAP. I. 3 nov. Artem. libr. I. Oneir. Cap. XX. Aι

quidem , sed neglecti crines, non videantur simae esse , sti l pilositas, omnibus hominibus ludiumque dolorem praedicit. HinC Comere saepe de ornatu cypillorum dicitur.

Tibull. libr. IV. Eleg. II. p. 9.Seu solvit crines, fusis decet esse capillis ,

Seu com it , comtis esse veneranda comis.

Comuntur nostrae matre jubente comae. Et libr. I. Am. El. I. p. 2O. Aut puer , aut longas comta puella comas.

Idem libr. II. Fast. q. s6o. Consule G novit Diatrib2n in Statium cap. XXV LVir. Cl. Drahenb. ad Sil. Irat. lib. VILst. Δ6O. dc Burna. ad Val. Flacc. libr. V. ΙΙ. Inter significationes prima OCCUrrat, cum pro capillis ponitur , quae passim e Vulgo est obvia, adeoque plura hujusficationis exempla colligere , molastae G putidae satis esset diligentiae. Inde pro hydris seu an quibus illis dicitur, quae M

23쪽

Vstitit magna comarum Defenduntque caput portenti crinibus

Gorgonis anguicomae Perseus superator

Aureus anguicomam praesectoeollo Alos habet.

Graece δρακοντο κειρα, , dracossibus comata

Orpheus de Lapid. in Coratio. F. p-22 . Edit. Nov. Vide Muncker. ad Uulgent Mythol. libr. I. cap. XXVI di H in .adovid. libr. V. Met. st. 19s. ἀι dicuntur ab Achiil. Tatio libr. LEra. p. I s. Vide Lucian. in Philops. p. 3 2. Capillus eodem modo usurpatur a Catullo carm. LXV. p. I93.

Eumenides, quibus anguineo redimita ca

pillo

24쪽

COLORE COMA RuM. CAP. I. 7 Frons exspirantis praeportat pectoris iras. Et Sidon. Apoll. Epith. Polem. II. Torquet maculosis volumina mordax Crinis, ct irati daut Italia tetra capilli. Stridentes Furiarum api ad Lucan. labr I. p. s73. Similiter caesaries apud Ovid. libr. IV. Met. p. 49O-i Lexaque vipereis distendens brachia nodis Caesariem excu sit, motae sonuere colubras. III. Mec tantum coma accipitur pro Capillis in homine, verum etiam in bestiis Eustat ad Homer. Il. I .p. 892. QVare equus

describitur τον ἁ υχενα, τιμώσας καὶ την κομην,cervicem intorquens es' quatiens comam:

ab Achiil. Tatio libr. I. Erot. p. 43. Cerbero Ovid. Epist. Deian. ad Herc. p. 96.

Inque canes totidem trunco digestus ab uno Cerberus inplicitis angue minante

92P. Pro Varia lectione ab eadem manu adponitur. sualis per arva L bicus insanit Leo

Pulvam minaci fronte concutiens comam.

Cum in Vulgatis jubam legatur , neq

25쪽

D1ssERTATIO DE ulla tamen apud hujus Poetae enarratores variantis lectionis fit mentio. sic Calpurn. Ecl. V. p. 69. Ante tamen secernepecusgregibusque notatis,

Consmiles conclude comas.

Uide dc Columell. libr. VII. cap. III. fit mat hanc Senecae scripturam Achiil. Tatius libr. II. Erot. p. 113. qui leones habere d1c1t πολλην περὶ τον , multam circa costam comam. Qiuem etiam

vide p. I is. De iisdem VirgiL libr. X. Aen. p. 726.

Gaudet hians inmane , comasique arrexit, ct haeret Visceribus superincumbens. iis dat Lucian. Philops . p. 33Ι. E- quis comam attribuisse mediae Latinitatis scriptores testis est Du Cange Glosiar. med. Lat. Voce Coma. Neque tantum de pilis animalium, Verum etiam de plumis volucrum comam dici reperies in Catal. Pithoei libr. IV, p. 128. de gallo gallinaceo. Alae , colla , comae pectus , femur , πη- gula, cauda, Paestanis lucent soridiora rosis.

Qiuod alibi non facile obviam habebis. E-

26쪽

COLORE COMARuM. CAP. I. V quorum crinem memorat Claud. Cons. Olybr. & Prob. p. q.

Crinemque repexi

Blandius elato surgant temone jugales. Aio modo, ἴππους habet Hesiod. in Scut. Herc. p. 372. Et CqUO-rum ΟCCurrunt ap. Artemid. Oneir. libr. I.

cap. XXL Similiter fiant apud Longum Pastor. libr. III. p. 69. dc libr. IV. p. 124. Edit. Mollit. Achiil. Tatium lib. III p. 171. dc in Anthol. libr. IV. cap. XXXII.

Carm. I . Eadem ratione canibus

saepe adscribit Xenoph in Κυνην.p. sp I. Edit. Steph. Et bovi Achiil. Tatius libr. IV. p.

223. Asino Lucian. Asin. p. 1o9. Nec aliam morare operae erit pretium, Cum nota indiligens Graecarum literarum Cultor capassim observare queat. Latinis eo sensit venit Capillus. ap. Gell. libr. XII. Cap. I. Nam ovium lacte hoedi aut caprarum agni alantur, constat ferme in his lanam duriorem in his Capillum gigni teneriorem Videantur

Scaliger & Scios pius in sacerrimis ad Priapeja Commentariis Carm. XLV. Et hinc in I. I 6. g. 7. T. de Publ. & Vectig. per capillos indicos pilos quorunacunqUe animalium intelligendos este Censet pracs ducim de dulce Batavae Themidis Decus Corn. a Bynhershoch in Obs Jur. Rom.

27쪽

libr. IV. cap. V. ita caesariem equis tribuit Gratius Cyneg. p. 272.

Longumque latus , disiretaque collo Caesaries non pexa nimis.

Contra , quae proprie est equorum, hominibus adscribitur, docente Moschopulo ad Hom. Il. A. p. I97. Sunt enim χῶσπι proprie crines , teste Hesychio in hac voce. Attamen pro humanis capillis saepissime usurpant Graeci, eaque significatione est apud Homer. Il. A.

A Ἀβρογιαι-επερρ ύσοιντο νακτος mortales capilli moti sunt regis. Pindar. Nem. Od. I. l. I9. LUCian. Amor. p. 9OI. Anthol. libr. III. Cap. XV. Carm. I.

dc cap. XXV. Carm. s8. aliosque passim. Graecos imitati sunt Latini , qui eodem modo jubas hominibus adfingunt. Silius Ital. libr. IV. p. 4S2Jamque hostili perfusa cruore

Membra madent, cecidere jubar, gyroquepcr orbem Artato , Garamas jaculis propioribus instat.

Consuli posset Taubm. ad Plaut. Mil. Adh. I. Sc. I. p. 64. Heins ad Claud. IV. Consul.

28쪽

IV. El. IV. P. F99 IV. Alter a vocis comae est significatio, cum pro foliis ponatur , quae sunt quasi

arborum Comae, quaeque, ut coma honor est capitis, ita arborem orirant atque dec rant. Sic Aelian. libr. IL Var. Hisi . cap. XIV . iau, u i in arboribus commendari

scribit. Ovid. libr. II. Amor. El. XVI. p. 36.

Frigidaqu e arboreas musceat aura comas.

Et ita centies. Insipice , si tanti sit, quae notarunt Cl. Sal m. ad Solin. p. IO. Il-'lust. Spanhe . ad Callim. Hymn. in Dian. p. 41. Rivissis ad Pervis. Vener. p. 4. Torrent. ad Hol at. libr. IV. Od. VII. P.

2. Similiter βοστρυχος Cin innus a

boris apud Achiil. Tat. Erot. libr. I. p. Et hederae apud dulcissimum Anacr. Carm. VI. & in Anthol. libr. III. cap. XXV. Carm. 39. Unde hedera dicitur in Anthol. libr. IV . CaD XXX. Carm. . Et hinc notissimum it

lud cp1theton Podiarum AhiComus arbore. Orpheus de Lapid. in υπολp. ab . Nec a Graecorum hac loquendi ratione abhorrent Latini, qui eo modo voce crinis utuntur, observante Buchnero ad Venant. Forthm. Hymn. de resurr. ΣΙ.

29쪽

Stat. libr. IV. Silv.V. p. 9. nc cuncta meris frondibus annuis

Crinitur arbos.

Quod tamen durius dictum videtur ad eum locum Barthio. Sic conjici posset legendum esse apud Martian. Capeli. in Nupt. Phil. libr. I. p. II. Nam ct Tellus soribus crinita, quippe meris Deum conspexerat subvolare Mercurium. In Editis legitur lumina sed nullo sensu, si quid video. Verum liberum sit cuique eligendi arbitrium. Eo tamen modo locutus est Salvianus libr. VII. de Gubern. Dei p. m. I 2. omnis regio aut interfusa suminibus aut crinita messibus fuit. Ubi Wcitd. vide. Dion. Descript. Orb. p. 1123'.

λοις.

Iam vero oe prata semper comuntur foliis.

Vitibus adscribit crines Plinius libr. XVII

H st.Nat. cap. XXI .vernacula putatio dejecitis per ramos vitium crinibus circumvestit arborem , crine sique ipsos uvis. Crines hoc

loco positas vides pro arborum 1eu Vitis TarniS, qUi κομαι appellantur in Anthol. libr. I. cap. VI. carm. q. Ubi Platanus, cui vitis de more veterum adposita erat, dicit. O -

30쪽

Et apud Prop. Libr. II. El. XU. II. Illio assidue tauros ste tabis arantes, Et vitem docita ponere falce comas. Serv. ad Virg. lib. II. Aen. p. 629. Comam

pro ramis per illam metaphoram, tondentur

cythisi. U. etiam Antiphilum in Anthol .libr. III .cap. Xl V .carm. 3. Atque ita capillos pro foliis dicere Arnobium observat magnus Scaliger ad Catal. Virg. p. 324. Arbor bus namque apud Poetas passim capita inrontes Grachia aliaque corporis humani membra adscribuntur. Consule Ill. Helias. ad Claud. libr. III. de Rapt. Prosei p. p. 3 6. Alia non adferemus , quia res non est huius loci. V. Hinc tandem Coma pro herbis de segete ponitur , ut in Anthol. libr. VIL

Prata , quid vane comis hilariter ades rideri, pc vid. libr. I. Am. El. X. p. II. Prima Ceres docuit turrescere semen iu

Falce