Joan. Arntzenii dissertationes binae, quarum prior agit De colore et tinctura comarum ; posterior De civitate romana apostoli Pauli

41쪽

αψ DissERTATIO DEQ uod Vulcanius vertit Formosam que Iolon. Et ita Schol. ad Call. Hymn. in Dianam p. 2O'. ξανουν eXplicare VidetUr per καλήν

Nec dissimili modo accipi postet Theocri-rus Idyll. VIL 11 6.

Et habitantes formosae aedem altam Dio

nes.

Et Anthol. libr. VII. cama. I 8s.

Κυκνος ἐπὶ μητεροι της Eλ νης. C agnus adpulcram matrem Helenes.

Unde Hylas dicitur apud Theocr. Idyll. XIII. 36. quena κοιλον Vocat Anton. Liber. cap. XXVI. Metam. & Orpheus in Argon. P. 22s. Alia vide apud Leonidam in Anthol. libr. III. Cap. VI. Carm. S.& Pindarum Nem. Od. V. p. 99. Gra cos imitati sunt Latini. Catuli. carm. LXV. p. 9 ualibus incensam jactastis mente puH-lam

Fluctibus , in savo saepe hospite suspira

Ubi Cons. Statium. & sic Iuven. Sat. VI Et

42쪽

COLORE COMARuM. CAP. II. Et flavam, cui det mandata , Puellam. Ubi recte Britann. Flavam pulcram: nam ut diximus ante sSat. V. DF. Poetae flavum pulcrum appellant. III. Eadem huic erit coma fulva. Se vius namque ad Virg. libr. X. Aen. p. s62. fulvum Camertem per ξανθον eXplicat. Ovid. l1br. XII. Met. p. 273. Tempora perfringit fulvo proterila capillo. Stat. libr. L Achiil. 2. 161.

Niveo natat imis in ore Purpureus , fui que nitet coma gratior

auro.

Ovid. libr. III. ex Pont. El. II. p. 74. Ambiat ut fulvas infula longa comas. Videatur Junius de Pict. libr. III. Cap. IX. g. 6. Et eo modo exponendus Claudian libr. I. Laud. Stil. p. 2O3.

Crinigero flaventes vertice reges.

Quibus verbis respicit ad jus Capillitii Re

gum Francorum , de quo adeas Bisiectium &Goldastum ad Eginharti Vit. Car. Magia cap. I. Sunt etiam praeterea diei te ab Ovid. libr. II. Met. At Phaeton rutilos flamma populante ca-

43쪽

μllos

V omitur in praeceps.

Elegantissimus hanc in rem est Ausenii locus Epistola IV. p. 42.

Sic certe crinem fumus,tos , Caesariem rutilam per candida colia r fundis.

Et Silii Italici libr. IV. p. 2OO. Occumbit Sarmens , flavum qui psinere

Ῥictor Caesariem crinemque tibi , Gradive, vovebat , Auro certantem , rutilum sub vertice

nodum.

Inspice Ill. Heins. ad libr. V . Met. Ovidii p o. dc ad Claudian. in Nupt. Honor. Mariae. p. 242. Nec dissimiles sunt crines rutilantes ap. Claudian. libr. I. Laud. Stil. p. 38. Nec fida Valenti

Dextera duxisset rutilantes crinibus alas.

Quos rufos appellat Senec. libr. IIL de Ira cap. XXV L non est Aethiopis inter suos insignitus color, nec rufus crinis 2 coactus in nodum apud Germanos , utrumque dec t.

Hinc

44쪽

COLORE COMARUM. CAP. II. I. Hinc illud decantatum Martiat. libr. XIV.

Epigr. CLXXVI.

Rus Persona Batavi. Vide Lipsium ad Tacit. de Morib. Germ. cap. IV. dc Cel. Millium. Diff. de Vitulo Aureo. g. Io. Nec ins blita est haec loquendii alio , cum genus pro specie ponatur; ru fus enim est genus, cujus species sura uia vus flavus, rutilus rubidus, luteus&C. Docente Frontone apud A. Gell. libr. II. Nodh. Att. cap. XXVI. Sedulo tamen ca- Vere oportet , ne rusus & flavus capillorum color facile inter se commutetur maxima enim inter eos existit differentia, cum hic formae decus , ille fastidiosae turpitudinis habeatur indicium. Huc etiam re fero rubeos capillos a radi Firmicum libr. IV. cap. II. Ainari , A geniturae Dominus fuerit esseritus, faciet assteros , invit Ios , ct qui

nullis rationibus subjugentur , fortes, aequales ignotos, rubeis capillis, oculis sanguinolentis, imperiosios. Rubeos hic capillos per flavos interpretor , quod Heroes Viriquebecthicosi flava coma ornari seleant. IV Huic etiam conveniunt capilli crocei, quos memorat Ovid. libr. I. Art. V. 29. Utque erat e sommis tunica velata reis cita ,

45쪽

discas ex Servio. ad Virg. Ecl IV. p. 44. Et Paschalio de Coronis lib. III. cap. XIV. Martian. Cap. lib. II. p. 36. ipsa species ovi

interioris crocino sita lege) circumlita interius rutilabat. Ovid. libr. II. Am. El. IV. p. 43 Seu flavent, placuit croceis Auroma capillis. Hanc ob causam Aurora in Anthol libr. IV. cap. XXIII. carm. 2. dicitur κροκο ε- πλος, Ut legendum est , non , quod sorte vitio Typothetarum in editione, qua utor, irrepsit, unde Martian. Cap. libr. ΙΙ. de Nupt. Phil. p. 28. Et jam tum roseeo subtexere sidera peplo Coeperat ambrosium promenS Aurora pudo

rem.

Sic croceus Aurorae amistus ud Ovid. libr. HL Aiet. q. I79. Confer Emmenes. ad Virg. libi I. 2 a. s . 8 I. Roseis quoque capillis ornatur in Catal. Scal. p. I . Aurea fulgebat roseis Aurora capillis,

Et matutino rore madebat humus.

Roseorum crinium quoque mentio fit apud Catullum carm. LXV.

46쪽

COLORA COMARUM. CAP. II. 29 At roseo niveae residebant vertice vittae.

Heliodorus libr. III. Aethiop. p. 134. Edit.

neri rami cingebant, rosae similem avam

comam ligantes. Hλιωσαν male Vertinatur ca

didam , cum sit coma Soli similis seu flava, quam vocis significationem recte adstruit

Barnesius ad Anacr. carm. XXIX. V. Eodem sensi γρυσιοι κλοχμοὶ aurei cincinni flavis occurrunt apud Apollon. Rhod. libr. II. Argon. st. 678. dc κομη κα- τῆ apud Achiil. Tat. in Erol.

libr. V. p. go . Adde Philost. libr. II. Ico-

ΠUm. V. Xρυσοκλης, auricomus ob flavum

capillorum colorem dicitur Bacchus ab Hesiodo. Theog. p. 947-Xρυσοκομης Διώνυσος ξανθην λοιαδνην. Auricomus vero Bacchus flavam Ariad

nem.

Vide & Athen. Deipia. libr. XIII. cap. II.

P. F6 . Xρυσιοβοςρυχε Γαλατεια inureos comae vortices habens Galatea. Virgil. libr.

Aurea caesaries ollis atque aurea vestis.

De Gallis loquitur , quos favos habuisse capillos nemo dubitat. Crinis simillimus au

47쪽

Aπο κρατος νοὸζ 1Πυρσας ἀκτινεσσιν ἁλιγκιοι κουρηντο. Ex capite enim crines

neis radiis similes pendebant. Et hinc forte est, quod Venerem Poetae selenni epitheto auream vocarint. Homer. Il. r. p. M.

Mη μοι δωρ A φροδίτης. AD mihi praemia exoptata exprobra aureae Veneris.

suae vero gratia, ct quae jucunditas abs

que aurea Venere

Alia loca invenies in Anthol. libr. IV. cap. XVII1. carm. 34. & libr. VII. Cain. 98. dc I 61. Lucian. I mag. p. 7. Sc IS. Ovid. XVI. Her. p. 3yz e peto quam lecto pepigit

stro. Venus aurea

Et p. 289. libr. X. Met. p. 277. Viim libr. X.AEn, p. 16.

48쪽

At non Venus aurea contra Pauca refert.

Ad quem locum video Taubmannum velle aureum hoc sensu pro pulcro poni, ut saepissime apud Poetas. Id etiam Grang. ad Juven. Sat. VI. 12.2. aliique eXistiumarunt 3 nec multum hac de re contendo sed si eo sensu accipi deberet etiam alii Dii Deaeque eodem epitheto selenni ornarentur, quod tamen non ita fieri observamus. Et praecipue quidem Venus a crinibus laudatur. Ausonius in Eclogis. p. ssa. Edit. Toll. Barba fovi , crines Veneri decor , erga necesse est, Ut nolint demi, quo sibi uterque placet. Nec quidquam impedit, quo minus verba dulcissimi Satanagarii apponantur Lib. I. Epigr. in Caecilianum: Si tibi per Genium fas est jurare M ane

Per Veneris vas, Caeciliane , comas. Lucianus consuli potest in Imagin p s Neque nescius stim omnia Dearum instrumenta, arma, Ornatus, insignia vel indumenta aurea describi, quod jam docuerat Spanhem. ad Callim. in Lavacr. Pall. Et

49쪽

Et sorte eodem modo de Venere accipi posset, sed haec eraminanda relinquo. VI. Ad flavorum praeterea capillorum classem referri posse videtur , si1 fana sit scriptura , capillus flagrans apud Audio. Ciris p. 168. Non Morace idaeo flagrantes picta capil

Certe Storacem etiam melleum, id est, flavum emittere liquorem erudite, ut solet, ostendit Salmasius Exerc. Plin. p. 383. de seqq. ubi tamen memoria lapsus, ut puto , nullam enim mutationis causam addit, hunc versum ita profert: Et Siorace idaeo vinctos perfusa capillos.

Verior est Nob. Heinsit emendatio in curis secundis ad Ovid. XV. Heroid. 76. legendum esse fragrantes capillos, in cujus sententiam quin discessionem facturi sint Eruditi , nullus dubito. Nec disimilis videtur coma succina , de qua Plinius Libr. XXXVII. Hist. Nar. cap III. IJomitius Nero in ceteris vitae suae portentis capillos quoque Conjugis suae Poppaeae in nomen adoptaverat, quodam etiam carmine su

cinos ut legit. Salmas. EXerc. Plin. p. 62 )appellando, de quo crinium colore etiam agit

Ovid. libr. XV. Met. p. 3ΙΤ.

50쪽

COLORE COMARuM. CAP. II. 33 Et hme Sybaris nostris conterminus

arvis

Electro similes faciunt auroque capillos. Confer. Salmas ad Solin. p. Ro. DiXerat in prioribus Plinius, quosdam esse, quibus in s hcclino decocti mellis lenis color placeat. Et facit crina Plinio Priscianus in

Perieg. 28Ι. Hic electra legunt alnis stillantia Celtae Succina quae memorant , mellis viniquo

Mellis autem colorem savum esse , vel ex eo satis clarum sit, quod Poetae melli vi epitheton addant. Ovid. libr. l. Met: se. 11 et in Alcaeus in Antiaol. libr. III. Cap. XXV. Carm. 17. Ita capilli melli adsimilantur apud Appule jum libr. II. Met. p. IIS. edit quam procuravit Elmenti : ct nunc ut aurum corus ans in lenem mellis deprimit rumbram. Vide quam appositus sit hic ad nostram sententiam Confirmandam locus.

Alia de colore succino habet Eruditisi Munckerus ad Hygini Fab. CLIV. De vis comis quoque est intelligendus Martiat. libr. V. Epigr. XXXVIlI.

suae crinis miscit Baetici gregis vellus , henique nodos, aureamque nitellam