Joan. Arntzenii dissertationes binae, quarum prior agit De colore et tinctura comarum ; posterior De civitate romana apostoli Pauli

81쪽

IU. Eodem modo supercilia nigra probata fuisse multis testimoniis confirmari potest; pauca videamus. Inter ceteras enim formae elegantias laudantur μολευκω τω μετωπιρ μέλαιναι , s ercilia sub

eandida fronte nigricantia, apud Philostr. libr. II. Icon. IX. Anacreon in ornatissima illa Amicae suae Pictura carm. XXVIII.

Palpebrarum ordinem nigrum.

Hesiodus in scuto Herc. p. 7. Gallus in Lyrico:

Pande Puella stellatos oculos , Flexaque super nigra cilia , Pande Puella genas roseas Perfusa rubro purpurae Tyriae. Et praesertim commendabantur Virgines, si earum comae essent flavae & supercilia nigra , ut apud Achiil. Tatium. libr. L

va ct crispas supercilia absque tinctura nigricantia. Cornel. Gallus, seu, quod alii malint, Maximianus Eleg. I. p. 93. Aurea caesaries, demissaque , lactea cervis si se L.

82쪽

COLORE COMAnuM. CAP. IV. 6s multibus ingenuis vis sedere magis. Nigra supercilia, frons libera, lumina nigra, et rebant animum saepe notata meum.

Hinc quidam Venerem selenni epitheto

Graecis dici volunt ελικοβλεφοιρον, cui nigrae sunt palpebrae. Homer. Hymn. II. in Vener.

p. 19. Hesiod. Theog. p. I 6. Eodem Titheto insignitur Alcmene apud Pind. Pyth. Od. IV. ubi vertitur e rotunda habens supercilia. Sed verior est Celeb. Graevii sententia in Lecto. Hesiod. cap. XX. qui de mobili oculorum petulantia eX Petron. cap. CXXVI. exponit, cui addi meretue Eustat. ad Hom. Il. A. p. 42. quamVis Venellem ἰοβλεφαρον, palpebras violaceas , id est nigras , habentem describat Lucian. pro Im .p- 3OV. Haec coma saepe dabatur Matronis castis Virginibus , ut testatur Serv. dc Vet. Schol. Juven. locis laud. Veruntamen non videtur his selis propria suisse. Ce te Amicae suae capillos nigros adpingi jubet Anacr. carm. XXVIII

Pinge mihi comas in primis Molletique oe nigras.

83쪽

66 D1s snRTaqIO DEHanc autem Amicam per totum sere carmmen meretricio habitu describit, ut facile colligas castam virginem non fuisse, prae

cipue ex se hujus Odae, ubi ita :

Δια φαινετω δε σαρκων λιγον, το ἐλέγχον. Perlucem vero carnium

Alipvota pars, corpus ostendens. Mulieres enim meretrices, dc quaecunque famam non curarent , vestes pellucidas gerebant , ita ut omnia corporis membra inspici possent. De quo Vestium genere Consule Brouckh. ad Prop. libr. II. El. I. ρ. . Baysium de Re Vest. cap. VI. dc CluBos in Animad. cap. XIX. Eo modo nudas meretrices intelligendas esse apud Petron. cap. VII. censet Salas. Vid. Ampliff. Cupe . rum libr. I. Obs. cap. VII. Graev. Lect. Hesiod. cap. IX. Cl. Eui mann. ad Petron. cap. XCII. & Festum in crepus. Nigros quoque capillos puero amato tribuit Horat. libr. I. Od. XXXII. p. II. Et Lycum nigris oculis, nigroque

Crine decorum.

conseratur de hoc colore Clofan. ad Ovid. libr. ΙΙ. Am. El.IV. p. 41. Faber Barnes . ad Anacr. l. l. Iunius de Pict. Almeloventus

Epist. ad Virum Rev. Doutr. In Biblioth.

84쪽

tanti si Alardus ad Val.Flacc.libr.VI -Iqq. VI. Universas etiam gentes eo comarum colore fuisse tradunt Veteres. De Mauris Claudian. libr. III. In Laud. Stilic. p. i8. inc favente Sicambri Caeseris nigris sino A auri crinibu

irent.

dc Indos τρίγας habere scribit Galen. libr. II. de Temper. p. V. Confer Spanhem. ad Callim. Hymn. in Cerer. p. H. De Indis Solin. 1'olyh. cap. LII. Indis omnibus promissa

Caesaries non sine fuco caeruli aut crocei coloris. Salmas . coemium colorem recte per nigrum eXplicat. Per croceum autem favus est intelligendus, qriam in rem milu

y. Ο3. UrOCO enim tinguere dc mutaresb-

Testis Lucan. libr. III. Phars p. 237-

cuique bibunt tenera dulces ab arundias succos, Et qui tinguentes croceo medicamine cri

nem,

Fluxa coloratis adstringunt carbasa gem

mis.

85쪽

68 D1ssERTATIO DE In Cates. Vet. Poet. Scal. libr. L p. 19O. Afedus pila geret, pharetras Romana

ventus,

Fulgebit rutilis India nigra eomis.

quidem emendat Nobil. Utetne ad Ovid.

libr. V. Met. O. cum vulgo legeretur nitidis crocis, vel nitidis comis. v II. Cum nigra autem coma conUγnire Videtur ea , quam Scriptores Vulgo

Hyacinthinam appellare selent, quia hyacinthi colorem prae se ferret. Varii autem coloris fuerunt hyacinthi. Rubens vocatura Virg. Ecl. IlI. p. 63. Munera sunt lauri ct suave rubens hyacinthus.

Ex quo loco V. D. putarunt , hyacinthianum colorem eundem esse m purpureum ,

qui rubri coloris esset. Virgilium sequitur Nemesia14. Bucoh Ecl. 1I. p. 4 . ubi inter ceteras Amatorum ineptias haec occur. runt: Mihi lilia ni ra videntur Pallentes ue rosse, nec dulce rubens s rinthus, lus nec myrtus nec laurus spirat odo

res.

86쪽

COLORE COMARuM. CAP. IV. 6 Adjungi posset Eleg. locus Ox Anthol. libri

bentis s=lendoris. Ubi lapis ejusdem nominis intelligendus est. Talem de hoc colore sententiam fovet Bynaeus de Calc. Hebr. libr. I. cap. III. Potius tamen illis adsensiim praebeo, qui per

hyacinthinum colorem intelligunt colorem caeruleum seu nigrum. Hoc ut faciam, murum me invitant, ea non levia Veterum

Scriptorum testimonia. Hyacinthinum per nigrum colorem eXponit Philostr. Epist.

LXVII. Ei δε υακίνγινον , τω μελανι Si vero hyacinthinum, atro colore tristem re

des. Eadem ratione Narcissum , qui favescens erat, & hyacinthum idem Auctor inter se opponit Epist.XXVII. Tάκινθος

Hyacinthus nempe candido adolescentulo, convenit vero Narcissus nigro. Adde quae ad Philost. in vita Apollonii libr.

ΙΙΙ.cap. V. observavit Olearius. Sic di Hyacinthus lapis nigro fuit colore, quod patebit, si locus moX laud. Anthol. Conseratur cum Isidor. libr. XVI. Orig. cap. IX. Hyacinthus ex nominis sui sore vocatΜr, hiς in Aethiopia invenitur , caeruleum Co-

87쪽

lorem habens. Nec putandum Indicam te Aethiopicam Hyacinthum diversas fuisse, cum in duabus regionibus memorentur ;Nam observari debet veteres Aethiopiam etiam Indiam appellasie ,quod egregie docuit Vir dignitate & reconesta Eruditione conspicuus Gisb. Cuperus libr. IV. Obf. Cap. VII. I. Oiderman de vestib. Bystinis P. M. g. I . p. 2O. Sic quoque vaccinia quae eadem hyacinthis esse volunt Gramin.

Philarg. ad Uirg. libr. IV. Georg. p. I 83. Unde Salmas. ad Sol p. 86s. dc so3. aliisque locis reprehendit Plinium , quod 'acinthos vaccinia diversa esse statuerat) a Virgilio nigra appellantur a colore floris ex purpura nigricantis. Vide Sal m. ad Solin. p.

9o8. di Claudian. libr. II. de Rapt. Pros

92 Sanguineo θlendore rosas, vaccinia nigro Induit, dulci violas ferrugine pingit. Hinc μελας υακινθος apud Graecos , quos

laudat Salmas . in Homon. cap. XXII. Sic Isidor. libr. XVII. Orig. cap. XIX. wa-einthus est radice 2 flore violae fimilis. Πορ-

reperiti in Anthol. lidi VIL

88쪽

θον Πορ4 υρεην. Nectam etiam crocum syavem ,subnectam vero hyacinthum Purpuream.

Quamvis aliquando cohor hyacinthinus Scpurpura inter se opponantur, dc ita quasi diversi adducantur, ut a Glosatore in Petron. cap. XXX. in fine: In dibapha eniis purpura ct coccinis aut hyacinthinis discumbebant. Velum tabernaculi his coloribus erat distinctum. E d. cap. XXVI. Comm.3I. Eodem modo caeruleus & purpureus a Servio ad Virg. libr. III. AEn. p. 6 l. Cato ait , deposita veste purpurea, foeminas usas

caerulea, cum lugerent, veteres sane Caeru

leum nigrum accipiebant. Cic. libr. IV. Acad. Quaest. cap. LIII. Sentiet mare illud quidem nunc Favonio nascentepurp reum Suid in φυρσος. Pashr. ad Prop.libr. II. El.XXVI. p. 3s 2.) videtur idem huic nostro videbitur , neo

tamen assentietur, quia nobismetist D modo c-ruleum videbatur , mori ravum. Ita legera, ηdum videtur, non flavum , cum Nonio Marc. Uoce Ravum Benil ejo ad Horat. Epod.XVI: 33. Et Nobil. Nic. Heins ad Ovid. libr. I. Am. El. XII. p. 2O. --. reum Vocat. Virg. libr. VIII. Aen. 671 μερυθρον Achiil. Tat. libr. I. Era. p. 7

89쪽

DIasERTATIO Dui γα flavum Servius ad Virg. libr. V. Aen. st a. Erat namque purpura, quae ad nigrum, erat , quae ad rubrum colorem accederet. De his purpurae generibus est apud Plin.lib. IX. Hist. cap. XXXJ X.Nepos Cornelius,equi Divi Augusti principatu obiit cimquit ,juvene violacea purpura vigebat , cujus libra denariis centum venibat , nec multo post rubra

ap. Ρoli libr. IV .cap. XVIII. segm. II9.CO-lumnam inspice ad Ennium libr. XIV.Ann. P. 1 Oq.EX his certe locis patere videtur hyacinthinum illum colorem non esse res rendum ad purpuram rubram, Verum potius ad nigricantem. Rhodiginum consule libr. XXVII. Ant. Lect. cap. XXVI. VIII. Sed quid externa circumspicere auxilia opus est, cum de ipsis hyacinthinis comis disertum habeamus Luciani t stimonium in Amorib. p. 894. Καὶ δαψιλεις

Et longi cinnorum capitis annuli, perinde ac hyarinthi pulcre furentes nigricantes. Et Longi Pastor. libr. IV. p. m. 127.

ut hyacintho quidem comam similem habeat.

Hallucinatur hic loci Petrus Moli, cum de Hyacintho Amyclae filio agi existimet, quamvis ec ille o ιἀίνη, habuerit κομην

90쪽

COLORE COMARUM. CAP. IV. gleste Philostr. libr. I. Icon. XXIV. Sed ex hoc etiam Longi loco clarissime patet , de nigris capillis intelligendum esse colorem hyacinthinum, cum idem libr. I. p. I9. Daphnidi, de quo loco laudato agitur, τὴν

γ μην μελαινοι, nigram connam, adscribat.

Indorum capillos hyacinthinos esse tradit Dionysius in Descr. Orbis O ΙΣ.

Similesique hyacintho Pinguissimos gerunt in capite capillos. Aristen. libr. I. Epist. I. H φυσικως

Coma autem natura crispa hyacintho fori, ut ait Homerus, similis. Ita enim Homer. Od. Z. p. 23 I.

Cri pas dimisit comas hyacinthino sori ρ

miles.

Et Od. T. p. 167 Unde apud Aristena

tur pro υακω legere malim υακινθί ipsa etenim Homeri verba adfert. Ita Philost. libr. II. Icon. XI. Αἱ ἀνθουσι τὰς χαίτας.

ro nitent comas, res hy acinthinos referentes.

ani plene sorout . Lucian in Rhetor.