장음표시 사용
101쪽
84 Dis snRTATIO DEm adserat. Sed e diverticulo in viam rea
AR GUMENTUM.Κυάνεαι κοριαι. Κυάνεος est niger. II. . Caeruleae comae cujus sint coloris. . Caeruleu
pro nigricante , quodsequentibus paragraphis probatur. III. Uuoniam nocti O fuleae epitheton additur , quae cetero, quin dicitur atra , furva es c. IV. Uuia Plutonis equi caerulei , omnia enim , quae ad inferos pertinent, nigro colore describon-tur : Parcae Deae infernales. Cymba Charontis nigra. Ovid. ili. Seneca Emend. V. Eadem ratione I fors caerulea ct nigra. Albin Expl. Goralius notatus VI. Caeruleus idem quod ferrigineus. Ferrugineus pro nigro. Virg. expos. Thylesius re- fui. VII. Neptunus Κυοινοχαίτης ct caeruleus dicitur. Caerulea coma Diis Marianis tribuitur. VIII. Caerulea coma denigro colore accipi debet , quia aqua nigra
dis r. epitheton suctuum ct ca
102쪽
pilgorum. Λευκ άιννιν dicitur ventus. Heliod. exposs. I. Onyeniunt Hyacinthinae cori quibus egimus, cum κυανέαις. Sic κυάνεος per ριέλοις variis locis exponit Erudit. Salm. in Plin. Exerc. quem tamen praecipue consule p. 93. & a 3 3. Misgium adde libr. III. Misc. cap. XIV. dc Munck. ad Anton. Liber. cap. XX. p. 16 QDiod ediam colligas licet e Servio ad Vir . libr. IV. Aen. p. 146. Cretesique Dryopesique fremunt, pictique Agathyrsi. Picti autem non stigmata habentes , sicut gens in Britannia, sed pulcri, hoc est , Ianea coma placentes. Cum CX Ammiano Marc. ostendat Turneb. libr. XXIV. Adv. cap. XXVI. de Salin. ad Sol. p. Agathyrsos caeruleos seu nigros habuisse crines. Hac significatione vox saepissime apud Graecos Scriptores reperitur, qua de re ne quis dubitet, pauca loca apponam.
Ita enim κυανεος νεφος θανάτου, nigrae nubes
mortis est in Anthol. libr. III. cap. V. Carm. 22. Quod per nigrum vertendum esse, meo colligitur, quoniam cap. XXXII. ejus d.
jugatur, di Jibr. VI. cap. XXVI. carm.
103쪽
I6 D1ssERTATIO DEI 2. Θάνατος occurrat. De Serpentihus ex auro factis scribit Heliod. libr. III. Aethiop. p. 133. Oi ἡ σαν τὴν πιν υλην
anim arte denigrabatur. Vade Eust. ad H, Iner. Od. II. p. 272. dc Hesychium in hac voce. His comis Ulyssem ornavit Mine vi apud Homer. Od Id. p. 176. Et H dtoris capilli eodem modo describuntur apud Eund. Il. X. AOI.
Circum autem comae Cyaneae admovebantur.
Et Bacchi in Hymn. Bacchi seu Latronum
Pulcri vero concutiebantur crines auei. Anthol. libr. VII. carm. 93. Κυo vo φρυς
apud Theocr. Idyll. IV. k. sp dc XVII. p. s a. est habens nigra sivercilia. Quod Idyll. XX. p. 24-
. superciliis splendebat nigris
104쪽
II. Κυανεικις autem eaedem esse videntur Caeruleae Comae. Caeruleus enim hac in recolor nullus alius , nisi valde me fallat ratio, Rit, quam niger seu nigricans. Serv. ad Virg. libr. VII. Aen. p. 198. caerulum est viride cum nigro , ut est mare. Quo modo Curtius libr. III. cap. III. g. I9. Hoc caerulea fascia albo distincta circumibat. de purpura nigricante accipi potest. Consule Doctissimum Virgilii Interpretem La Ce dam ad libr. V. Aen. p. IO. Columnam ad Ennii fragm p. 284. Edit. Cl.Hesielii,Turn. Adv. libr. XIV. cap. IV. Noris. ad Cenotaph. Pisan. Diff. III. cap V. p. 39I. Cuper. Apoth. Hom. p. 3 2. EX quibus aliisque explicari possunt loca, quae attulit Auctor Artis Crit. Part. II. sedi. ΙΙ. Cap. I. num. s.&6. Nec asymbolus venit Servius ad Virg. libr. V. Aen. p. 122.
Centauro invehitur magna, Scyllaque Cloanthus
Caerulea. Aut nigra aut alta carina , omne enim altum
105쪽
sunt prorae nigro colore tinctae apud
Aristoph. in Ranis p. 13s3 & Equis
3 3 I. Nam ita malo , quamvis alii vertant, Rostra mare secantia. III. Caeruleum autem hunc colorem saepe pro nigro apud Latinos Scriptores poni aliis etiam exemplis probare non erit pe dissicile. Tibullus purissimi oris Poeta nocti caeruleae epitheton tribuit libr. III. El. IV. I7.
Iam nox aetherium nigris emensa quadri- I undum , caeruleas laverat amne ro
Jure sito summum Latiae Musae Decus Brouckh. hic loci caeruleum per nigrum exponit, dc alia hanc in rem adfert Poetarum loca , Cujus eXplicationem firmat Ovid. libr. XV. Met. p. 187. Et jubar hoc nitidum nigrae succedere nocti. Et German. Arat. Phaenom. in Capricorno p. 292.
Et cum terrores aVet nox atra mari
106쪽
COLORE COMARuM. CAP. U. Ital. libr. V. p. 36. dc I 27. Furva nox apud Martian. Cav. lib. V l. de Nupti Phil. p. Ι91 .Fusca apud Nob. Heinsium ad Claud. in Rufi n. libr. II. 32s. IV. Haec vocis caterulei significatio praeterea firmatur ex Ovid. libr. IV. Fast.
Hane vidit ct visam P ruus velociter aufert, Regnaque caeruleis in sua portat equis.
Agit ibi de Plutone traferorum Deo, cui caeruleos e*uos adscribit, quos p ππους diXerat Orpheus Argon. p. II92. Cuilibet autem , qui modo in Veterum scriptis non omnino hospes , satis compertum est, omnia, quae ad Inferos pertinent , nigro colore essingi. Sic Plutoni nigrae pecudes sacrificabantur. Tibull. libr. III. El. V. p. 33. Sil. Ital. libr. I. p. 119. Val. Max. libr. 1I. cap. IV. eX. s. Unde Statius IV. Theb. y . 449. est eXplicandus, qui de Inserorum sacris agens scribit: Tum fera caeruleis intexit cornua ser
Ipse Pluto apud Virg. libr. VI. Aen. p. I 27. Ni r, apud Ovid. II Her. p. 72
107쪽
so DissERTATIO DE νεαι dicuntur Parcae apud Hesiod. Scuto Herc. 249. & in Anthol. libr. III. cap. U. carm. 2F. Parcas autem Inserorum Dea-bUS annumeratas esse monuerunt Viri Dodii ad Lycoph. Casi' p. ii 37. & Brouckh. ad Tibull. libr. III. El. III. p. 33 . Ita Charontis cymba caerulea dicitur apud Virg. libr. VI. Aen. p. 4IO. Caeruleam advertit puppim , ripaeque propinquat. Ubi conferri potest La Cerda, dc Seneca in Herc. Oetaeo st. I963. Non me gementis stagna Cocyti tenent, ABn puppis umbras furva transvexit meas. Ita lege cum Nobil. Heinsio ad Ovid. libr. III. Met. 273. Cum Vulgo curva vel fulva, quod etiam in duobus MSS. inv ni , legatur. Atque ita hanς puppim νέην vocat Antipater in Anthol. libr. III. cap. XXXIII. Carm. 16. Alia mittimus, ne in re notiori longiores simus.
V. Auctor de morte Drusi , qui false Alb1novanus dicitur, p. 93.
Lumina caerulea jam jam natantia mo
umina fraternas jam pubitura ma
108쪽
COLORE COMARUM. CAP. V. DIUbi Gorallias haec notat : Caerulea mors dicit ut ab Horatio pallida, quod caeruleos, hoc est, lividos vultus mortuorum reddat. Idem observavit Emii. Clericus in Arte Crit. Part. II. feci . II. cap. I. g. 6. Verum liceat mihi aliam ac Vir Doct. sententiam amplectoi. Certe eleganter Horatius , quem imitatus videtur Seneca Herc. Fur. mortem dixit pallidam , quod pallentes homines faciat; unde pallida regna Ditis apud Lucan. libr. I. p. s. passim. Non autem eadem mors potest dici homines caeruleos, id est, nigros facere. Nam caeruleus & pallidus opposita mihi videntur. Tutius igitur , mea quidem sententia, hoc epitheton ad ipsam mortem retulisset , praeeunte Horatio libr. I. Od. XXVIII. I 3.
Nervos atque cutens morti concesserat
Me tenet ignotis aegrum Phaeacia te pissAbstineas avidas Mors ,precor, atra ma
109쪽
DIssERTATIO DE Orph. de Lapid. p. 216. Mors enim erat inter Deos infernales , dc hinc atris alis circumvolare dicitur apud Horat. libr. II. Sat. I. p. s8. dc Tenebris adoperta caput aT1buli. libr. I. El. I. p. 8 . Postea vidi eo nomine Gorallum jam castigasset egregium Litterarum Humanarum Vindicem Bu mannum ad Val. Flacc. libr. III. Arg. p.
VI. De caeruleo colore alibi Brouckh. ad Tibull. libr. I. El. IV. p. 37. tradit, este e rubro & nigro miXtum , Cum eundem esse ferrugineo ostendat ex Phil. libr. IV. Georg. p. 183. & Nonio. Tum rugineum autem idem esse ac marinum seu nigricantem docet Plaut. Mil. Glor. Adh. IV. sic. IV h. 43 molum habeas ferrugineum, nam is colos thalassicu t. Non setis accurate Baysius de Re Uest. cap. II. Ferrugineus est color ferro ardenti baud absimilis. Nam potius nigrum fuisse vel ad nigrum proXime access1sse docet ad eundem Virg. locum Servius: ferruginei,
id est , nigri coloris. Vide ibidem alios Interpretes. Hinc in Eclipsi Solem obscura ferrugine caput texiste scribit Virg. libri I. Georg. p. 467. Cum
110쪽
Ubi Serv. Ferrugo est purpura nigrior. Ut in Gloss. Ferrugo μ ελπινα. Vi gilium vero de colore nigro accipi debere CX eo constat, quod Prop. libr. IlI. El. III. p. s6. Soli deficienti atratos adscribat equos Hinc Apocal. cap. VI. Comin. I 2. dicituro ηλιος ἐγένετο εμέλας. Et ita Equis Plut nis aurigantis addit habenas obscura ferrugine tinctas Ovid. libr. V. Met. 9. O . EO-dem modo atra ferrugo est: apud Ovid. libr. XV. Met. 789. Caerulus vultum ferrugine Lucifer
Hoc quoque in uno e si iis MSS. reperisse se testatur Brouckh. apud Tibull. libr. LEl. IV. p. 37
Uuamvis praetexens nigra ferrugine Coe
Cum vulgo picta legeretur. Plura de hoc colore disputat J. G. Vositus in Elym. V ce Ferrum. Ιf. Vosi1us ad Catuli. p. 217. Passer. Prael. ad Cat. p. Sy. Quare non adsentior Thylesio, qui fatis erudita decoloribus scripsit, cap. VI. existimanti,fem