Ioannis Bocatii Peri genealogias deorum, libri quindecim, cum annotationibus Iacobi Micylli. Eiusdem De montium, syluarum, fontium, lacuum, fluuiorum, stagnorum, & marium nominibus. Liber 1. Huc accessit rerum, & fabularum scitu dignarum copiosus ind

발행: 1532년

분량: 579페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

DE GENEALOGIA DEORUM hic homo,&secundi Iouis filius ex Latona, ut lapius dictum est. Uerum Tullius ubi de Datutis deorum,dicit eum Iouis Cretensis suis filium, Se ab Hyperboreis montibus u

nisse Delphos.&si sic esset, multa frustarentur ex dictis supra.Uerum, salua semper Cicoronis reuerentia, ego istud non credo, cum dicat Eusebius in libro temporii Apollinem α Dianam ex Latona natos, regnante Argis Stheleno, regia si eius anno. iiii. qui fuit ansnus mundi. vi. mdcc. xi.cum longe post per eiusdem Eusebii scripta comprehendatur

Iouein Cretensent suisse. Theodontius uero dicit istum Iouis secundi fuisse filium, αε apud Arcades regnasse, eis nouas adinvenisse leges, & Nomium fuisse uocatum Nob seueritatem nimiam legum a subditis regno fuisse pulsum, S ad Admetum regem Thessaliae confugisse,ati ex cocessione Admeti quibusdam secus Amphrysum flumen populis ilia petasse, ex quibus nata sabula est quod ob occisos Cyclopes diuinitate priuatus Admeti pauetit armen ta. Sane dicit idem Eusebius Apollinem ex Latona natum, noeum fuisse a quo consueuerutantiquitesponsa suscipere, sed eum qui seruiuit Admeto, α sic ille ut dicit Tullius, qui Delphos ex Hyperboreis uenit, filius potuit esse Iouis Creteia sis. De natiuitate autem huius& contingentibus circa eum, in praecedentibus ubi de LasLa Mna, multa dicta sun Sc longe plura legi possent per Macrob. in libr.Saturnalioru striapta, quae profecto utilia sunt, nec tamen multum i scripus desuper discrepantia, S ideo non apposui. Fuit insuper hic ut Theodontius astitit primus qui uires herbarum nouerit,& ad opportunitates hominum earum uirtutes adaptauerit, &ob id no solum me dicinae repertor habitus est, sed deus, cum aegrotantes plurimi ex suis remediis sinitatem consequeremur. Et quoniam ipse pulsuum hominu concordandas repetisset, illi a Meracutio numerorum ait mensura tu principe citharam concessam dicunt, uolentes intel ligere ut per diuersas uoces ex diuerso fidium tactu surgentes una fit melodia, si titerans galatur, sic ex diuersis pulsuum motibus sitiae ordinati sunt, quod ad medicum spectar, tiat sanitas bene dispositi corpo is concordantia. Et quoniam uisis aegritudinum signis,mulus mortem, Sc multis etiam sospitatem praediceret, diuinationis illi deitas attributa est. Et sic illi lautus & tuus dicati sunt,cum ut alias dictu est, si lauri frondes dormiens

lis capiti alligentur, somnia eum visurum uera praedicent, quae diuinitatis est species. Sic Scotuum, ut edam dictuni est, habere. lxiiii vocum mutationes, ex quibus optime augures sutura se comprehendere asserebant quod etiam ad diuinationem designandam apponitur. Albericus insuper dicebat ob id fictum eum occidisse Phylonem, quia Physton fidem auferens interpretetur, quae ablatio fidei tunc de medio tollitur, cum uelitaris claritas reseratur,quod per solis lumen efficitur, sed tunc Planeta est,no homo, per quem etiam ut mathematici asserui, multa sutura mortalibus demonstrantur.Sapientisautem ideo deus est habitus propter consilia,qui salubria circa morbos dabat poscentibus. P terea quia ubi de sole intelligatur, lumine suo uitanda demonstrat, ac etiam imitanda, quod lapientis est. Imberbem autem solem planetam dicunt, quia semper iuuenistanssquam omni die nouus exotiens. ta canere, ε musis praeesse eum ideo uoluere, quia putauerunt eum caelestis melodiae modulatote Sc principem, Sc inter. ix. sph. aerarum ci cultiones uanas tanquam inter ix. musas noticia 6 demonstratione eorundem modii los exhibentem. Nunc de nominibus, dicitur Apollo, quod ut ait Fulgentius perdens ii

terpretatur, Scideo Aethiopu quidam sunt populi, qui eum surgentem Mus affectibus execrantur,eo quod seruore suo nimio apud eos cuncta disperdat, re hinc est ut dicit Seruius. quod Porphyrius in eo libro quem Solem appellat, dicit triplicem esse Apollitiis potestatem,eum scilicet apud superos esse solem,Liberum patrem in terris,& Apollinem apud inferos, dc inde tria insignia simulachro eius ab antiquis apposita, lyram scilicet

pro qua caelestis harmoniae imagine uoluere, clypeum, quo eum terrae numen intelligi. sen sere, Sc sagittas, quibus in semotum deus 5c noxius iudicatus est. Et ob id Homerum dixisse uidetur, eundem tam pestilentiae,quam salutis autore. Quod etiam sensisse uideatur Horatius in camine seculati,dum dicit,Codito mitis placidus u telo Supplices audi

pueros

192쪽

LIBER QUINTV s. us

pueros Apollo sce. Vocatur etiam insuper Nomius quod latine pallor sonat inde sumsptum quod pastor fingatur Admeti ,εί ideo tanquam pastori bucolicum illi carmen

consecratum est, quia pastorale catine est. Cynthius autem dicit uti Cynthio monte, in quo diligentissime colebatur.

De Lapitha ptima Apollinis filia. Cap. IIII.

. Apitha ut Isidoro placet in lib. etymologiatu, filia fuit Apollinis.Esto Papiael uitum fuisse testetur. Ab hac aut ut Rabanus asserit, pillis populi Thessas liae denominati sunt. Indicium quidem est non parui momenti, hanc scisi licet insignem fuisse mulierem, postqua egregii ab ea denominati sunt pos lipuli. Quod aut Apollinis fuerit filia uerum esse potesttan in hominis. si aut tan w soli 0b Drmositate, uel sapientia, uel augurandi peritiam fictum arbitrari potest

Inter Lapithas praecipue memoratur caeneus, lius Elati,cuius fab. ab ovid. lib.xij. describitur, fuit hie ab initio uirgo Orma venusti β. adeo ut Neptunus illius forma tructus cum illa eoncubuerit, ob que concubitu illa petiit ut in utrum mutaretur cr esset invulnerabilis. quod fictam est.cetera cum postea caeneus nimium elatus,eontemptis diis,iuberet Lapithas quibus imperabat,per bastasiam iurare, Iup/piter eius superbiam vitus est. Nam pugnans cum Centauris cum violari non posset, ita arbora mola is iecta oppressus est,ut uiuus siub terram citruderetur, ita, periret. Ab huius hacta natum quos pro uerbi m esse dicit Apollon. commenta κανεως δορυ. item eundem habuisse filium coronam. cuius m. Apollon.libro primo.

De Eurynome Apollinis.ii. filia. Cap.

Eurynomem Paulus Perusinus asserit Apollinis suix siliam, ean Thalaoninuspiam, ac eidem Adrastum Argivo tu regem, d Eurydicem Amphiarai postea consiugem peperisse. De Mopso. iii. Apollinis filio. Cap. VI.

Opsus ut dicit Theodonuus, filius fuit Apollinis 5 Hyrnan fis, Iasoni sum a naa ait fida amicitia iunctus, ut testat Statius, Saepius in dubiis auditus Is sone Mopsus. Hic ut placet Lactatio, diu in adi petitissimus suit, Sc Gryneo o nemori ubi Apollinis oraculum erat, praesectus ut ait Seruius. Fuit aut hos ii mo aeta suo uenerabilis adeo, ut illi post mortem templa dicata sint Nex eorum abditis a petentibus accepta respon la. Paulus autem dicit non Hymaians suisset istium, sed Manthonis filiae Tyresiae Thebant. Hunc praeterea dicit Pomponius Mela,Phaselim ciuitatem in finibus Pamphyliae condidisse. nec multo post asserit idem Pomposirius Manthonem fugientem Thebarum uictores,Clarii fanum apud Lebedos Ionas statuisse, Caystro fluuio proximum, nec longe ab eo Mopsum eiusdem filium Calophos nem condidisse. Eusebius autem dicit Mopsum apud Cilices regnasse, regnante Agass Deboeuitimenone Myccnis, Scab eo Mopsocrens& Mopsisti aedicti. dicentibus Manthone huius lib. .inserim hi isse matrem, aduersantur dicentes, Manthonem post Thebanum bellum in Italiam transmigrasse,&in Cisalpinain galliam deuenisse.

193쪽

a Mogam Ampyri lium commentarius Apollonij ex chloride dieit. Ampsum autem Titaroκ Ghinc alibi Ampnides appellatur. De Manto autem alij referunt, quod Del bos se post bellum Troistrum, o inde iusu oraculi profecta, Rhacio cuidam Lentu silio se e iunxit ei, nupsit, ita enim

iussa erat oraculo, ut primum obuianti nuberet,Er cum eo colopbona urnisse, ubi ein patriae ex Hisum deplararet,elarum a lachramis ei vi nomen accepi se. Quinimmo o fontem ex lachramis et M ibi

, vim natum, Crab ea χρκτηριον clari Apollinis Uuutum esse. Aiunt hunc Moesum,uictum Calchantem eertamine vaticinandiad mortem adegisse.

De Lino.iiii.Apollinis filio. Cap. V M., Inus ut scribit Lactannus x Plammate filius fuit Apollinis,ex quo talem reli citat fabulam. Quod cum interfecisset Apollo Phylonem serpente, dc per

squireret caedis actae piacula, a Crotopo rege Argivorum in domum susceps tus est, ubi clam cum Plammate uirgine Seiusde Crotopi filia cocubuit. hqtis cum concepisset, Sc tempore debito secus Nemeum flumen occulte peperisse filium illuna Linum appellauit, eum i ut placet aliquibus,exposuit,&sic repetatus a cinibus deuoratus est. Alii uero dicunt,quia illum pastori cuidam alendum tradisdit, tamen dum quadam die incuria pastoris paruulus iaceret in herba, a tanibus deuos ratus est,quod Statius testati uidetur dicens. Irradiant medio Linus intextus acanto nistri mnes &c. Apollo autem miratus filium fuisse a mnibus deuoratum, regioni monuntum immisit. cuncta deuastans, quod postmodum Corebus occidit. Arbitror fictioni huic raulam dedita aliquod pestiferum animal, quod Brtem tempore apparuit, quo puer iste acinibus discerptus est . quod cum impium uisum sit eo dictum monstru imai missum. Fuit iii super Ralter Linus, qui S Apollinis filius sui Sin musita mirabilis habitus est, de quo Virgilius. Non me caminibus uulcet nec Thracius Orpheus,Nec Lianus, S caetera.

I Hermodorus datem quem citat Perotria aut borem Nereinii in Troia Nu aflim fuit. Hinc Diodor. lib.4. Herculis praeceptorem fulse.o ab eodem occi Ma quos dicit. De Philisthene quinto Apollinis filio. Cap. VIII. Ηilisthen ut Seruio placet, Apollinis ex Canulena filius fuit,que ait Caraum oppidu in oeta insula codidisse,&ex suo nuncia passe nomine. Vnde Varro. Quos magnos Cantilena partu adducta dolore, Et gemitus cupiens dolorem Oaxida palmis Scindere, martem.Si ergo Oaxidem suo nomine ., , -ppellauit, binominis de recessitate suit. Ego existimo rutantu ualuisse. G nctetam Cantilenaequam Apollinis filium a poetis fictum.. Sem Recta in i .EcIogam heesunt, Ouxum oppidum Cretae in uis,eonditum ab Oaxe 'io Apουι U Er Astilenes siue potius legendum est Cantilenae ut uult Boralius ut meminit Philisthenes. Haec Serinus:quae an quicquam cum Boeacq fabula hie eonaeniant,aliorum iudicium esto. Deinde qRe hic ex Varrone citatur, dici non potest,quim set et mutila Cr corrupta. Videntur aute si versas esse,quos Politianus ex Apollonio citat de Oaxide tellure, quo nomine poeta cretam nominarato versib oc i-αοτε mi σου δικτ-p-οῦ - ος δει paralatim γαιηρ οια δεδος εeλα σε. Quorum postrem ut testatur Politiaη.in Niscell. Varro Attacinus sic uertit, Et geminis rapiens tellure Oarida patrem. Vnde eoniecturam facio,eos versus. qui hic citantur, se legendos se. Quos magno Anchiale partus adducta dolore, Et geminis capiens urem Panda palmis. Praeterea Stephanis de Urbib. Οam inquit, oppidam creta est,ab Oaxetuo Mazicis,quae fuit Minois filia.Sed enihil ad Philis nem,de quo his Boratiis fabulatur. Puto

De Garamante sexto Apollinis filio. Cap. IX. GAramas ut Rabanus ait in libra de originibus rerum filius fuit Apollinis, Mab eo ut idem ait, Garamates Aethiopiae populi nuncupati sunt, &Garama oppidum

apud Athiopes colauctu. Hunc ego ideo filia Apollinis fictum reor, quia ibidem

. imperauit

194쪽

LIBER QUINTV s. ristin perauit, ubi profecto nimio aestia sol omnia late perimat, quas quia sedes segit tanta stetilitate Sc aestu delectatus, filius Appollinis habitus est.

De Blancho vii. Apollinis filio. Cap. X. Rancluis ut ait Lactatuis, Apollinis filius suit ex silia Iaucis, &Sucronis coax iuge susceptus, cuius talis est fabula secundum Vatmnem in lib. rerum dis uin. Cyias quidam Decimus ab Apolline genus ducens, cum peregrinans do praderet in littore, ac deinde forte minus sobrius proficisceretur, oblitus Hucronem filium puerum dereliquit. Qui Sucron patre perdito errans pers auenit in saltum cuiusdam Iaucis, receptus i coepit cum pueris illius capras in pascua dus

cere. contigit aurem eos cygnum capere, quem cum ueste texissen pueri pugnabat inter se quisnam illum patrono muneris loco deberet offerre.Tandem saligati certamine rei cta ueste loco cygni compererunt mulierem, quo euentu tertiti cepere fugam. Vetum res uocari ab ea moniti sunt ut Iauci patrono suo diceret, ut Sucmnem puerum coleret. Illitiem ea quae configerant,&quae audi uetan t patrono recitant. Tunc Iaucis miratus,Suactonem habere loco filii coepi eis filiam suam locauit uxore. Quae cum prSnans esset, uidit per quietem solem per sauces suas intrassemexisse ex ueta tre. Post haec editus est iisliu ς quem Branchum uocauetunt, qui cum Apollinis malas deosculatus esset,ab eo captus coronam accepit Suirgam, coepi luaticinari,&subito nusqua comparuit. Post hoc illi templum ingens constructu, quod Branchiadon nominat ut, & Apollini Phis Iesio ob hanc rem consecrata sunt templa, quae ab osculo Branchidis, siue a certamine puerorum Philesia nuncupantur. Alibi uero stabit Lactantius Branchum fuisse Thessasium adolescentesii ab Apolline dilectum,quem interfectum acnter dolens sepulchro saacrauit,& templo, Se ibidem Blanchiades Apollo dicitur. In praecedenti sabula. pueri, id est ignatin gnum capi ut, id est futuri vatis augurium. nam cygnus auis soli dicatus est, eo quod propinquam sibi mortem praecognoscat,& suauissimo cantu praedicat. Ex augurio autem sumpto in loquacitatem itur 6 ideo in mulierem uersus fingitur. ex hac loquacitate sit, ut Sucron carior essiciae patrono,eius m deueniat gener, uideat i in sonata is coniunx praegnans solem per guttur eius intrantem, id est caelestem influentiana ad pros ducendum procreatum aptum uaticinio, quod per solem intelligitur, qui demum uetasne egreditur dum nascitur. qui Apollinis tunc malas deosculatur, dum delectauoi absq; qua nil perficitur, adhaeret studio uaticinandi. & tunc corona & uirgam ab Apola line suscipit, dum eruditus insina ia doctoratus assumit. nam per coronam quae capitis ornamentum est, prominentia desigi ratur, quam quis per quaesitani studiis scientiam consequitur. per uirgam aut potestas intelligitur exercendi quς studio quaesita sunt. Eum

autem nu comparuisse eo fictum est, quia morte de medio sublatus est. Branehi meminit Statius Thebaid.i . Lycias parent contendere sortes, Niliacums pecus, patriobaequalis honore Proetas, o undose qui rusticus accola Pise Pana Lγcaonia nocturnum exauditiuumbra. Vide Cr strabonem Ebr. xiii . Neminit etiam Brancti inter summa odiae culaber libr. i. βραγκου ταγκεα μακρα

De Philammone. viii. Apollinis filiis. Cap. NI. Hilammon Apollinis & Chiones ut testatur Ouidius, filius fuit. Nam Lib. 1. Melin ut ipse refert, Daedalion Luciisti filius habuit speciosissimam filiam, quam cum Apollo εd Mercurius eodem tempore dilexissent, Sc in eius tuissent concubitum, ex ambobus concepit,& Apollini pepetit Philam mone, quin carmine clarus fuit cithara. Quod aut fictu est, ab euentu sumptu puto. Dam Chione uno partu duos enixa est, quom alter suit insignis fur, que dixerui genuis se Mercuitu, eo quod circa talia uideaξ astrologis operari Mercurius. Alter uero Cithari sta fuit egregius, circa quod arbitrans solem opeia dare,& ideo Apollinis filiu uotauere Dissentit ab Ouidis Diismus qui Oosi. . Philammonis nutrem , Philonida, Eam inicnis vocat.

Naim ueli σί si is quis alius Philamon ab hoc suit Thamaris fuit, cuius bala in Musis denotauimus.

195쪽

DE GENEALOGIA DEORUM

De Orpheo Apollinis filio. ix. Cap. π II. heus Calliopes musae& Apollinis suit filius ut dicit Lactan fius. Huic di

cit Rabanus, Mercurius lyram nuper a se competram tradidit, qua tantum ualui ut ea mouere sylvas flumina sistere, dc seras mites facere posset. De hoc Virgilius talem recitat fabulam, eum scilicet amasse Eutydicem nym pham, quam quu suo cantu in suam traxisset gratiam,eam sibi iunxit uxostem. hanc coepit amare Aristaeus pastor, &die quada dum secus ripas Hebri cum D a 'dibus spatiaretur,eam capere uoluit, qui fugiens pede serpentem inter hestas latitantem pressit. qui reuolutus in eam uenenato morsu interemit. Qua ob causam gemebundus Orpheus descendit ad inferos, S lyra adeo dulciter canere coepit, orans ut sibi restitueris

tur Eurydice, quod non solum ministros inferni in sui pietatem traheret, sed & umbras in obliuionem poenarum suarum deduceret. Ex quo factum est utillia Proserpina Eus dice restitueretur, hac lege ne illam nisi perdere uestet respiceret, donec peruenisset ad superos. Qui cum iam proximus esset, nimio uidendi Eurydice suam desiderio tractus, oculos in postergantem flexit. ex quo factum est, ut euestigio dilectam iterunt perderet. Qua in ob caulam diu fleuit,&celibem deducere uitam disposuit,&ob id ut ait Ouid. cum multas suas nuptias postulantes reiecisset,alii' hominibus celibem uitam ducere Braderet, mulierum incidit odium, Sc a celebrantibus matronis orgia Bacchi secus Hobtum, rastris ato ligonibus caesus atl discerptus est, Sc eius caput in Hebrum proiectum cum cithara, in Lesbon uis deuecta sunt. ubi cum serpens quidam caput deuorare ues le ab Apolline in saxum uersus est ista autem ut dicit Rabanus,in caelum assumpta, Minter alias caelestes imagines locata est. Pulchrsequi de S ainficiosae fictiones sunt, ut inci piamus a pruna,cur Apollinis & Calliopes dicatur filius, uideamus. Dicitur autem Ot Pheus,quasi aurea phone, id est bona eloquentiae uox,quae quidem Apollinis, id est si

Pienuae,&Calliopes, quae bonus interpretatur sonus,silia est. Lyra aut illi a Mercutio da ta est, quia per lyram diuersa vocum habentem discrimina, debemus intelligere orato riam facultatem, quae non una uoce, id indemonstratione conficitur, sed ex multis. Se consecta, non omnibus conuenit, sed sapienti ait eloquenti,& bona uoce ualent Ongcum omnia in Orpheum conuenirent, a Mercurio mensuratore temporii ridem con cessa dicuntur. Hac Orpheus mouet sylvas radices habentes filmissimas S infixas solo, id est obstinatς opinionis homines, qui no nisi pet eloquentia uires quota sua petrina ria temoueri.Sistit flumina, id est fluxos 6c lasciuos homines, qui nisi ualidis eloquen tiae demonstranonibus in uitile robur firmentur in mare usidaeuut, id est in perpetua amant udinem. Petas mites facit,id est homines sanguinu rapaces Q, quos saepissime elo quenda sapientis reuocat in mansuetudine dc humanitate. Hic insuper Eurydicem ha bet in coniugem, id est naturalem concupiscentiam, qua nemo mortalium caret. Hanc per prata uagantem id est per temporalia desideria, amat Aristaeus, id est uirtus,quae eam in laudabilia desideria trahere cupit. Verum ipsa fugit, quia naturalis concupiscentia uirtuti contradicit.&dum sugit uirtutem a serpente occiditur id est a fraude in tet tempora lia latente. nam apparet minus recte intuetibus, temporalia uiuere, id est posse beatitudi nem praestare. cuius apparentiae si quis credat, se in perpetua duci mortem coperiet. Sed quid tandem c Cum naturalis cocupiscentia ad inseros,id est circa terrena omnino lapsa est, uir prudens eloquentia, id est demonstrationibus ueris eam conatur ad superiora, id est,ad uirtuosa reducere Qui tandem aliquado restituitur,&hoc dum appetitus ad lan dabiliora dirigitur.Sed reddit ut pacto,ne retro suscipiens respiciat donec ad superos undeuenerit, id estne iterum in concupiscentiam talium relabatur, donec cognitione ueri taris&superum bonoru intelligentia roboratus ad damnandam scelestorum operum spurciuem, oculos possit in concupiscentiam flectere. Quod autem ob id Orpheus ad inferos descenderit, debemus accipere prudentes uiros non unc, ratione contemplarios

nis in Paetutas res, ta hominum istrauia: oculos meditationis deflectete, ut dum quae

damnas

196쪽

LIBgR. QV IN T Vs. ει dant nate debeant uide int quae appetenda sunt fetuentioli desiderio concupiscant. Fuissennus aut longe aliter sentit. Dicit enim dilectae ac perditae Sc demum reassumptae Eurydices esse musicae designation cuin Orpheus dicatur, quasi oleophone,quod uate re ratur uox optima. Eurydice aut profunda diiudicano, Sc ideo cum in musicis aliud sit harmonia phthongotu, Sc aliud effectus tonorii, uirtus luerborum dcc. ut ubi de et mologiis. Sed ut ad ea ueniamus quae ad Orphei uidentur spectare mortem, est scienduut dicit Theodontius, Orpheum primo Bacchi sacra coperisse, dc ea iussit apud Thraces choris Menadum, id est mulieriam patientium naen striau, ut illa illo tem pote ali ferret a mixtione uitora,cum no solum abominabile sit, sed etiam pernitiosum uitis. Quod cum mulieres post tempus aduertissent, Sc extimassent hoc adinventum ad turpitudis Dem earu uiris detegendam, in Orpheum coniurauere, illum i nihil tale suspitante inster cete ligonibus,&in Hebrum fluuium deiecere. Lactannus aut iii libro diuina ruinastitutionum dicit de eo sc.Sacra Liberi patris primus Orpheus induxit in Graeciam pri*mus celubrauit in mole Boetiae Thebis, ubi laber natus est, proximo. qui cum frequenter citharae cantu personaret, Citheron appellatus est. Ea sacra etiam nunc Orphica nouminantur. in quibus ipse postea dilaceratus &carptus est,m. od caput eius S cithasta in Lesbon delata sit dicebat Leontius fabula non esse,quia sic phama serebat Lesbium quendam ex auditoribus suis ea secum deuotionis causa Lesbon usi portasse. od serpens qui caput Orphei deuorare uolebat, in lapidem versus sit, intelligo pro serpente annorum reuolutiones,quae caput, id est nomen Orphei, seu ea quae ingenio Orphei co- posita sunt,cum in capite uigeant uires ingenii,cosumere, ut reliqua faciut, conatae sinti

Sed in saxa ideo uersus dicitur serpes, ut ostendas nil illi posse id pus obsistere. Quod quis dem hucus iaci potuit egisse, quin adhuc famosus existat cum cithara sua, cum potas antiquior repute Praeterea sunt qui uelint inter hos Plinius in libro historiae natu/ralis; huius inuentu suisse auguria ex caeteris animalibus sumi,quae primo tantii ex aui

bus sumebant. Aequo modo opinati sunt quida eum primu cithara excogitasse,quan tumcunq; Amphioni aut Lino attribuant alii. Fuit enim ex gente Sithonia Thracia na tus, qui ut Solua us de mirabilibus in udi affirmat, in aeuum usi suu in maximii sui de Nomini iuracus sumebat. De tempore eius no uidetur ambigi. Multi enim testans quod inter Argo vide solis . nautas Colchos cum Iasone accesserit, utStatius.De hoc tamen scribit Lactandus in lib. cap. is diuinatu institu nonii. Et suit per eadem tempora quibus Faunus, sed quis aetate praeces serit potest dubitari . Siquide per Me annos Launus Priamus t regnariit. Item patres, tu, Faunus&Laomedon, quo regnante Orpheus cum Argonautis ad Iliensium litatus accessit. Haec Lactantius. Eusebius aut in libro tempora dicit, eum suisse regnate Athenis Aegeo quae quidem laus conuenire uidentur. Leontius aut dicebat, hunc non eum suisse qui Oigio adinvenit,cum illum asserat longe anfiquiorem esse.

Sunt qui Orphea Oeagri π Polamnias fi ἔ dicant. Hie cum Argonautis qum3; in colass nauigra sit, ideo assumptus,quod iuxta uaticinia chironis, Sirenes preteririno poterat,mbi praesente Orpheo, ut coment. Apolloni j nugatari Pherecydes uero no Orpbe sed pbiumna cum Argonautis sui se tradit. Herodorus autem duos fuisse Orpbees,er alteram in colchum nauigasse uult. Orphei fibulam recenset cr Perottus is dictione Ibra seu chelas, additi edusas ob quas mallerib Tbracensibus adeo invisus factus fuerit. Mem.Cr filius lib.2.

De Aristito Apollinis.x. filio qui genuit Act nem& Iolaum. Cap. NIII. Ritheus filius suit Apollinis Sc Cyrenes filiae Paenei fluminis, ut testatur Vitgilius in persona Aristaei in Georgicis dicens, Mater Cyrene mater quem lib. gurgitas huius Ima tenes,quid me praeclara stirpe deotum, Si modo quem perhibens pater est Thymbraeus Apollo, Inuisum fatis genuisti . Quod etiam Iustinus in epitomate Pompei Trogi confirmat, talem historiam tescitans. uod Cyrensus scilicet rex Coramis insulae siliu habuit Aristo,cui nomen Baυ Tbera ustus, propter lingue obligatione.Vinicu Cyrenaeus adoraculu Delphos Propter dedecus habet.

197쪽

tis DE GENEALOGIA DEORUM adolescent Is filii nondum loquentis, deum deprecaturus uenisset, habuit responsum, quo iubebatur filius Battiis Aphticam petere, Cyrenem urbem codere, ibi enim linguae Gera nis usum acceptu tum. od ob solitudinem totainis insulae omissum est quasi non has sic enim JUi berent unde colonos in Aphricam deducerent.Tandem tractu temporis peste compulsitvss. adeo paucos misere, ut uix nauis compleretur una. Hi Aphticam uenientes, montem

Cyram loci amoenitate Sc ubertate fontium capti occupauere. Ibi Battus solii fis linguae nodis,dux eorum primo loqui coepit. Quamobrem oraculi promissis ceni urbem consdidere Cyrenem . Porro sica potatis fictum est, Cyrenem eximiae pulchritudinis uit anem a Pelio monte Thessaliae ab Apolline raptam, perlatanam in eius montis iuga, cusius collem occupauerant qui filium secuti sunt,& ab eo repletam. iiii. peperisse filios, Aristaeum, omium,Eutocum,&Ageum. In hac nil sere fictionis est, nisi ubi Paenei dicis pro Hypsei regis Thessaliae silia sui a quo missi sunt qui perquirerent, quonam abusio. Qui ea comperta & loci amoenitate detenti, in eisdem tertis aiunt cum Cyrene remansis se. Ex his tantum pueris aes aiunt adultos in Thessaliam rediisse,&auita regna recepisse inter quos dicut Aristarum in Arcadia late regnari, eunso primum apis 6c mellis usum M lactis & coaguli tradidisse atque trapetis oleas pressisse, oleum educere, & eius usumotandisse, ut testa Plinius de naturali historia. Plaeterea sciens factus, sue detis sol ltitialis Ortus primum inuenisse. quibus consideratis non absurde Virgilius fabulam Aristici de recuperatione apium in fine georgicorum descripsit. Hunc insuper uolunt Autonoem Cadmi filiam in coniugem accepisse, 6c ex ea suscepisse Actionem. Sane ut Salustio plascet, matris cosilio relictis Thebis, eam insulam nullis adhuc hominibus inhabitatam cs '. abiit,illam o tenuit. esto reliquetit podia, & cum Daedalo in Sardiniam abierit, in qua ut dicit Solinus demirabilibus mundi, ut bem condidit. quid inde ex eo con tigerit, I gisse non memini. Require lib. i3. Iulian. Nam bis omnia eorruptiillima leguntur,quae tamen inempta videntur. De Actaeone silio Atistaei. Cap. π IIII.

. TUC Creon filius fuit Aristaei ex Autonoe coniuge, ut Statius testitut& Ouis

dius, qui eum etiam scribit Hyantium appellatu, ubi dicit, Cum iuuetiis placido Gpellat Hyantius ore. Et si sunt qui dicant hoc illi nomen a pum la sepulta eo in loco in quo natus est,suisse. Hic ut ostedit idem Ouidius. L zii IPHLauenator fuit,&cum die quadam uenafione sessus in uallem Cargaphiae

. destendisset,eo quod in ea fons esset recens & limpidus, Nad eum forte potaturus accesderet, uidit in eo Dianam nudam se lauantem. Quod cum aegre Diana tulisset, sumpta manibus aqua, in faciem eius proiecit dicens, Vade, & dic si potes. Is autem repente in ceruum couet sus est, que cum canes esus uidissem, confestim irruerunt in eum, illum mira montem coactum, atq; dentibus laceratum comederunt. Circa quod figmentum sic scribit Fulgendus. Anaximenes, qui de picturis antiquis disse tuit,ait in libro. ii. uenatiosnem Acta Mnem dilexisse, qui cum ad maturam peruenisset aetatem, considerails uena conum periculis, id est quasi nudam artis suae ratione uidens, timidus factus est.Et pau/lopost, sed cum uenandi periculu sugere affectu tamen canii non dimisit, quos inani

ter pascendo, pene omne substantia perdidit. ob hanc rem a canibus suis deuoratus est. ε De Actaeone aliter commenti Apor. in lib.ε. Qui sedit, Nelisis cin corinthi' multa bene se crisset, a Phidone enim Argivoriun eos defendit n magno honore apud eos t. caeterum cum Bacchia da noctu ad aedes uenisent, er ira parentes resillerent filius Melisi Actaeon disereptus est. Q proepter cum isthmia post bee peragerentur, stetit Melissus ante eram o corinthi re imprecatus eost diri,

nisi mortem fili sui uindica fient, ex ita elocutus in subiacens proxime precipitium se demisit . corintucam uererentur morte Acteonis inultam relinquere Bacchiadas ex urbe eiecerunt: o hinc Chersocrates unias B GHadu cor ram, expat' inde colebis occupauit. Ex quibus intelligis Actaeone non Arictaei sed Meli istium, nee a canibus suis, pro ceras, sed a Bacchi orgia celebron: ibri Iaautum sulse. communitar tamen sententia QMdij est.

198쪽

Ην nitru non est proprium Acteonis, ut ait Gratis , sies adiectivom gentile. Nam Hyantat, popali bsunt Boeotiae ut est autor Stephanus. ivuems igitur Hrantius dictvi est pro Boeotius,posito appellativo pro proprio poetico more.

De Iolao Aristisi filio. Cap. XV. Iolaum dicit Solinus de mirabilibus mundi, filium fulta Aristri,&post eum in sar Ony.dinia dominium tenuita. Supra autem dicit in suo uolumine Iohati in filium fuisse De altero auelphiciei filii Amphytrionis,&aeque in Sardinia imperasse, nescio an idem sit, uel alius. insta bis. . De Nomio. xi. Apollinis filio. Cap. XVI. cap. MγOmius ut scribit Iustinus in epitoma, filius suit Appollinis 5c Cyrenes. Lib us Hunc dicit Leonnus Apollinem nominatu quicquid supra dixerit Theos dontius eum o Arcadibus imperasse, et i leges dedi me. quae quoniam

quosdam ex Optimatibus uidebantur offendere, orta seditione inter Ara cades, Anaedo fauente pulsus est, Sc loco eius regnauit Aristaeus. Is autem ad Admetum Thessaliae regem confugit,&eius armenta septem antris pauit. Tandem

uitibus reassumptis, Atiaeeum fugauit&Arcadum iterum obtinuit principatum,cum abutat Aristius in Caram insulam.&quoniam armenta pauimet, Nomius appellatus est. quod apud Arcades pastor sonat. N hinc dicit fictionem traxime locum, Apollinem Icilicet ob occisos Cyclopes diuinita te spoliatum Admeti regis a me . a pauisse. Ego auenescio quid credam potius, cum Sc uetustate Scinia uia librariorum adeo periere di ces, ut subtracta sit, posse de quam plurimis ueritatem cemere, &hinc amplissimus ua' gandi locus mendacio relictus est,cum scribat de antiquis unusquisis quod libet. De Eutoco. xii. Apollinis filio. Cap. π V M. EVlocus filius fuit Apollinis & Cyrenes, ut supra monstratum est. Hunc sunt qui ditant, descendentibiis fiambus ex Aphtica& in Graeciam uenientibus, Cyrenis laremansissi S his imperasse, qui una secum ibidem remansere. De Algeo. xiii. Apollinis filio. Cap. π VIII.

AMeus ut supra a Iustino monstratum est, Apollinis suit filius& Cyrenes. Hic de Metis cpud

se quod ego nouerim, nil p ter nudum nomen posteritati reliquit. Iustinum legi De Aesculapio decimoquarto Apollinis filio, qui genuit Machaos tun

I Esculapius ut Prisci sere test intur omne Apollinis & Coronidis nymphe , i fuit filius. Dicit enim Ouidius, hanc ex Latissa sui Te, &Phlegiae filiam Lib. 11. Metini quam cum summe Apollo diligeret, & in eius tuisset concubitum, pra ignans effecta eae Porro coruus Apollinis auis ad Apollinem detulit, quia --ὶ competisset eam iuueni cuidam Aemonio commisceri,quam ob caulam turbatus Apollo eam sagittis occidit, & facti tandem poenitens cum remediis suis illam

nequiret ab in iis reuocare, secto eius utero, conceptum ex se eduxit infantem, eum PAelculapium appellauit, & ut sertur, Chiloni Centauro tradidit educandv. quem cum uidisset Ocyroe Chironis filia uaticinii docta, uaticinata est quia mortuum hominem ab inferis reuocaret in uitam, & ipse fulminatus deiiceretur ad inferos, quod effectu noli caruit. Aiunt enim hunc arte sua cum eximius euasisset medicus, Dianae precibus Hip*polytum membris collectis undiq; in uitam reuocasse,& pristitas restituim lanitati. a ob causim turbatus Iuppiter, eum fulmine interemit, ut liquido testatur Virg. dicens, Lib. . mPaeoniis reuocatu herbis Sc amore Dianae.Tum pater omnipotens alique indignatus ab umbris Mortalem in semis ad lumen surgere uitae, Ipse repertorem medicinae talis&aratis Fulmine Phoebigenam Stygias detrusit in undas, Sta. Quae hucuso dicta sunt, ut astis patet, historia mixta poeticis est. Ast ut pura cons mit historia, excutiendae sunt factio nes. Et ideo coruum accusasse Coronidem, sic accipiendum arbitror,Apollinem sciliseet augurandi petitia tamicatiotiem nouita Coronidis,&itatum interfecisse praegnan

sena . Quod autem Hippolytum, seu ut placet Plinio, Castorem Tyndari filiu ob raptas Lib. 22. capt. Lynci

199쪽

r1σ DE GENEALOGIA DEORUM Irareosi. Lynceo θc Idae spoli Asa Lyncto seu Ida occisum in uitam herbis6. arte reuocauerit ali

usi Let Lam ter contigisse puto, hos seu horum alterum non mortuos, quia a morte in uitam alique capao.bb.t. reuocare, solius des est. sed uulnerum immanitate Scob perditum sanguinem mortuos existimatos, quos cum artere sollicitudine sua in sanitatem reuocasset pristinam,diciuest, eum ilIosab inseris in uitam retraxisse. od autem ob id a Iove fulminatus sit, non est credibile. sed ideo fictum credo, quia possibile est ob eam curam eum laborasse plus rimum in exquisitione herbarum M aliarii opportunitatum, S sic praeter uires fatigatus in febrem incidisse, quae profecto letale fulmen dc ignitum est, Sc ex ea sintedesecent seu forte casu fulminatus est, dc opinatum ab ignatis hoc illi cotigisse ob reuocatos ab infestis mortuos,& hinc fabulae datum principium. Sane Theodontius negat Apollinem dilexim Coronidem, 8 ex eo Aesculapium fuisse conceptu, asseriti eum ex Aemonio ius uene & Coronide natum. sed Apollinis filius dictus est, altera ex duabus causis,seu quia mortua matre ante partum, Sc eius secto utero eductus est,quod non absq; medici opere sit, per quem singitur Apollo,quia medicinae repertor, εc sic Apollinis filius, quia Apola lihiis opere natus sit. Seu quia qui sic nascuntur, Apollini sacros fore uoluere ueterre, eo quod ut dictuna est, Apollinis opere lucem sortiti uidentur, Scob id aiunt Caelatum sas nullam sacra Apollinis obseruata, quia primus eorum qui ex samilia Iulia Caesar dictus est, ob eam causam cognomen adeptus est, ε factus Apollini sacer, quod e secto matris utero in lucem uenerit. Praeterea potuit Apollinis haberi filius, quia clatissimus euaserit medicus. Theodontii autem opinio aliqualiter dictis roboratur Lactantii, qui de Aestus lapio in libro diuinarum institutioiiudicit sic. Hunc Mirinus de illustribus uiris disse

rens ait incertis parentibus ortum, expositum, Sca uenatoribus inuentum canino lacte nutritum,Chironi traditum didicisse medicinam.Fuisse autem Messenum sed Epida asta .r.ea i , raemoratum,&c. Post haecdicit Lactantius, hunc eum missequi Hippolytu curauit. Caraterum ne ob diuersitatem Matorii, ubi mininae opportunum est, mendaces credantur Lib.3. scriptotes, est aduertendum, ut placet Tullio de naturis deorum, quia tres mere Aesculas

pii. Quoruna primunt dicit ident filium fuisse Apollinis, eum cs speculum inuenisse, Nptimum obligasse uulnus, ct hulacab Arcadibus asserit summe coli. Secundum uero dicit fratrem fuisse secudi Mercutit ex Ualente patre ait Coronide matre natum, eunx perculsu ni fulmine interisse, Sc cynosuris humatum. Tertium uero dicit filium fuisse

alia leucippi i Asippi d Arsinoae, eum p primum alui purgavone 6c dentis euulsionem competisse ' eius o sepulchrum esse in Arcadia, non longe a Lusio flumine, circa quod & lucus os

stenditur eius. Et sic erit possibile ex his aliquem ex matris utero caesum, aliquem ex ins. certo patre natum atq; expositu, nec obstat omnium parentes a Tullio narrari. Vidi ego

in patria nonnunquam ex principibus nutritum hominem, qui insanssuit expositus.& demum a nutritote tanquam a patre cognominatus. Sed quid multac qualiscutisque seu quicunq; fuerito illis, tanta uenerationeapud Epidauros habitus est, ut etiam Romani iam sere omni Italia occupata, pestilentia aegritudinum agitati, quasi pro sit gulari S certo subsidio legatos ad Epidauros mitterent oratores, ut illis de opportuno remedio subueniret, permittet en Ap ut Aesculapium tanqua lalutare subsidium Romam defertent, concessu nil ut in Drma serpentis diabolo operante, Romam in naui deum herent, ill si templum insigne in insula Tyberis con struere M loco salu tatis dei diu molerent. Dato illi impune Dionysius Syracusanus nouacula auream abstulerit barbam Aesculapius auteni dure ages interpretatur, quod lauan nomen labori suo circa curam

Hippolyti conmrme fuit. De Machaone Aesculapii filio, qui genuit Asclepium. Cap. ππ.MAchaon dicit Papias, filius fuit Aesculapii, aeuo suo insignis medicus, quod γutrum credam nescio,eum saltem fuisse medicum, cum scribat Isidorus post fuliab.Iy.esp.r. minatum Aesculapium interdictum fuisse medendi ossicium, ut ait Plinius ubi deliramua naturali. Cum claruissent opera Aesculapii temporibus Tloianis, sequentia rius

200쪽

in nocte densissima latuere ad Peloponnesiacu bellum, S tunc eam reuocauit in lucem Hippocrates M. Gaod tempus ut dicit Isidorus sui tannorusere quingentorum. Hinc ego sumptu puto quod fictum est solem ob fulminatu Aesculapisi noluisse aliquandiu lucis cultu ducere, ut ostendet et ut solis inuentu scilicet medicina eclypsim passum per secula plura,& tandem in lucem reuocatam. Ego hunc Machaonem autoritate Papiae noapposuissem, cum eum in multis circa talia minus curiosum saepissime inuenerim scris psisse dissbna ueritati. Sed ut ponerem me traxit Blertia Pauli, qui non solum Machao nem Aesculapii filium secibit, sed S Asclepium quenda Machaonis filiu su isse co firmat.

Machaon inquit coment. Homeri filius fuit Aesculapij π Ar more: uel ut ab . coronidis. sunt qui εNesonet filiae Meropis dicant esse. Ηsiodus autem Xanthiones dicit. Machaonis crebra mentio est apud Homerum. Praecipue autem Iliados A ubi ipsium Idomenei uerbis commendat,hoc modo, τρος γουν et Μαῆρ αντά9ος α λωρ. Hic postea ab Euonio occisius est, quam eaedem Calaber lib.6.describit. Nachaonis frater Podabrius fuit, cutia ittide crebra mentiost apud Homera a apud

calabrum circa caedem Machaonis. 1

De Ataepio Machaonis filio. Cap. Vtat.

Sclepius ut dicit Paulus; suit filius Machaonis, credo Augustinu secutus,

qui hunc Aesculapii nepotem uidetur dicere scribens, ubi de ciuitate dei, hermetem Trismetita Asclepio loquentem sic, Avus enim tuus o Ascle F pi medicinae primus in uertior, cui templum consecratum est in monte Libyae circa littus Crocodilorum, in quo eius iacet mundanus homo, id est

corpus. Reliquus uero uel potius totus in sensu uitae melior remeauit in caeluna, omnia

etiam nunc hominibus adiumenta praestans, infirmis numine nunc suo, quae solet medicinae arae praebere. Et paulo infra idem sequitur Augustinus.Ecce duos deos dicunt homines suisse, Aesculapium&Mercurium sce. Verum ego librum hunc Hermetis Trissmegisti, quem de Idolo in titulat uidi, nec tameia qualiter Aesculapius fuerit Asclepiadis auus per uerba Hermetis piscedentia ait sequentia dictis ab Augu. percipere queo, certus tamen quonia potius ingeniti deficiat meum sit accusari possit animaduersio August De Psyche. xv. Apollinis filia. Cap. πα II.

N Aec Syche ut dicit Martianus Capella in libro quem de nuptiis Mercutii&Phi 'val lologiae scripsit, filia fuit Apollinis &En delechiae, ex qua Lucius Apuleius

in libro metamorphoseon, qui uulgatioti uocabulo asinus aureus appes is latur, longi u sculam recitat sabulam talem, Regem scilicet suisse 5c regina,

quibus tres fuere filio quaru dus maiores natu etsi mima spectabiles essent, iunior cui Psyches nomen erat, in tantum pulchritudine caeteras excedebat motrales, ut non solum admiratione aetaeret spectata res, sed infigeret animis ignaris res miraculo cresdulitatem ut Venus esset, quae descendisset in tetras,&phama longe latet uulgata inus

se Drmositails egit, ut non solum ciues sed exteri ad uisendam Venerem. Sc lactis honoorandam accederent,templis uerae Veneris neglectis. Quod aegre Venus ferens in Psyche accensa Cupidini filio suo iussit ut eam amore fetuentissimo hominis extremi sortis inscenderet. Inaesim patet de nuptiis uirginis Milesium Apollinem consuluit, iresponsdit ut illam in uerticem montis deduceret,ibsidiuina stirpe creatum pessim uni&u pereum nancisceretur uirgo maritum. Quo responso pareiates affecti cum lachrymis ec moerore totius ciuitatis, uirginem in praedestitiatum deduxere culmen,ibit solam ii quere. Quae&si solitudine Sc incerto timore futuri coniugis anxiaretur, non tamen diu perstitit,& uenit zephyrus mitis & suaui spiritu eam amunens, in floridam detulit ualsima, in qua cum aliquali somno lenisset stum nam, surgens uidit gratum oculis nemus6c argenteis undis manante Mntem, atq; palatium no solum regium, sed diuinu, miris ornatu diuitiis. Quod cum ii atrasse &ingetes inuenisset thesauros abso custode,&mistaretur plurimit, obsequentiu uocibus abs 3 corporibus auditis intrauit lauacru, invisis

ibi assis letibus obsequiosis. Inde coma diuinis colatia daribus sumpta, cubiculu intra conscendit

SEARCH

MENU NAVIGATION