Principum monitrix musa. siue, De principatu bene instituendo & administrando poema. Autore Henrico Stefano. Eiusdem Poematium, cuius versus intercalaris, cauete vobis principes. Eiusdem Libellus, in gratiam principum scriptus, De Aristotelicae ethic

발행: 1590년

분량: 546페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

151쪽

ii HENRIcl STEPHANi Sed se profectio ritus ea hic optimus, Imitandus se qui principi sit cuilibet. Conditio ab illa stedfuit quaedam addita,

Laudator esse cuius haud item queam: Nam qui referret crimen auditumsibi, Sed non probaret capitis hunc obnoxium Parnae volebat esse. ouis probet tamen uacuns in aures indidit rumorsyas' Permultapa rumor incerto vaginAutore iactat,quae referre qui velit, Vera ut loquatur, haudprobauerit tamen.

Sednec vicis im fama quod loquutasit, Dum sit an habendum quaeritur dignum de, Mendacior enim fama quam veraciore Ascraem istam laudat se nimis senex

kelim licere proloqui coram omnibus. Praebet nimis ei dum quis aurem credulam,

Namsi posetfama famam tidere Hominis amabit ipsa quam velsanctitas

Calumni que detegat tempus licet, b hac cicatrix quaepiam relinquitur.

uum si et ergo talis inqμ μιρ, . Velim esse cautum nequis ausit publice Loqui obloquentes quid ex fama audiit Interrogetur iLepublice licet)Solius auri tradat idse principis,

Tacerei ursve quae sit illius vicaria, Iureis nulli traditurum postea. Sic consuetur integri famae viri,

152쪽

Tacere quidquam nec tameu coget Iimor. Subscribo certe ferlibens musae mfae. Nam mateor iam cautio accuratror. . SMA xIV siue CARMEN XIX.

PRINCIPE s hortatur mu aut tribunal non dedignentur,sed in eo & ipsi ius aliquado redis dant: exemplo multorum caesarum Romanos ru,& regu Graeciae. Magnam corruptelae forensis parte posse illorum praesentia tolli dicit.

EA LEX Seueriquaesiuera lex nimiae, si voluntas principis, lego loco

Examini dum tam uero tradituri Examinia duplusimus,se meo: E menteor me iam gauerat mihi, Puodie monere mea cara et a tusserat ornare vestis ut tua rasentia Istud tribunal unde ius cunctis datur.

Sedi a nostra verba Mu proferam. t Metu in nil, dignitate principis Nil esseposse credito dignum met , χοά- silio honores cir tribunalis uota uandos: selasu velupraesentia Auioritatas addat huic qua lurimum, Sive cunde multo cres re haecρο ii magis Et munm ipse iudicuseans velf. Nempe se bonorum principum vestria si hocsequeris,urbs dedit quos Romuli. Sediudicia cauetosic exercea

153쪽

ba. Suet. verba.

is HEN Ric I STEPHANIVt opera possit ista perfu-oria

Credi. eius esse qualem iure dixeris ut holitus illi retur obdormiscere. Is Claudius erat caesar. idfacts stamen' Iudicibus esse cum quibusdam diceret Commune at ecce, Claudio quod proprium. Nidore nam quum hic esset iampro6, Sali, struendum quod i curauerant In aede Martis proxima: se contulit

s Linquens tribunal isiud ad conuiuium. Augustus ADtrincipum quem principem Dixere quidam, censor illi si foret

Datus,esse dignum turpi diceret nota. Tams iste contra diligens, tam hedulus, Hoc iudicandifungitur dum munere, Vel ipsa vi inde vix eum nox ab rahat. Hunc aemulatins ceu reor prae caeteris Ei laude in ista,quisiauentesiculo Traianus urbem tam beatam reddidit. Guid ilis caesar tertim, quo tempore

Praestare voluit principem p nihil magis Sese esse dignum,credidisse dixeris. Sese osserebat ille constitiarium, Cognoscerent quando magistratus:ct hoc,

In eo, tribunal qui vocabatur, loco. Et assidebat illa mixtus caeteris uando rumor siquis euolauerat, Aliquem reorum gratia elabi,illico

Aderat: ct ipseos admonens tunc iudices, I Leges

154쪽

Mus A MONI TR. PRIN. 337 Leges quid ab eisposcerent perpenderentis iubebat relligio qui Uceret: Et cogitare,noxa qualis esset haec. Faltantur ergo plurimum qui principes Solis tribunal haud di 'num utant suo. Cur erubesiat vigus hic ius dicere, Si quilibet rex es magistratu quos Summin vocatus a quibusdam ergentiam Dictus vicissim si quibusdam rexfuit, Summus apud illas qui magistraim foret'

Suidplura' nonne vises Ascra quem tulit, Morum magister,censor se morum bonus, Reges vocavit qui vocantur iudices' udire at auris obloquentes undis

Videtur ista principes quamplurimos. Dissariascia nostra quam sinon vides'

Non tanta turba litium turbauerat

Prisia uia steriis. nustus aut rarus fuit ut iurgia fori rabida vendens improbu'L s locaret atque verbi qui dolos In euidens ius nectere empernovos.

uid quo princeps hic agat' qui nam

queat

Tot audiendis essepar clamoribine Diiudicandis essepar tot iurgiis' tque tolerare veritati quaepalam Resistere audet rabulae vox impudense At istud in vos φrincipes retorqueo Ualum, velissa potius hic quae tot mala.

155쪽

ii8 HEN Rici STEPHANi Occasio malis est tot his absentia

Vestra. ct meriri possit bu prae sientia,

Salia . siens . nam mederi qui malis Starim utipossit immoratis tam Hur Vbique multum vestra maiest,potea, Ali docere quod reseruo tempori Apud tribunal sed valet tot bimum. I. tamen, obstas quid huicpraesentia. Pestes tribunal interim tot profligent. Ostendite essepariter se vobis manin Longas fuere Persicis ceu regibin. Hic praeparetur atque purgetur locu in tempus ista otium quo suppetet Insisere lysium:vectra seu negotia

Breui hoc datura e post longam moram uid' an alicuius ditio quempiam locum Si forte haberet,quem futurum crederet oculis amoenum osset ac ubi suam o resedem,sordibu plurimis rurgatus esset: nonne vesiet prosinus bsentia istud tempor uaesieri, - Augiae ut esset ordibus qualis labor' Perpetua nolo sit tamen haec abstentia, Suaecuns vos hinc ab rahant negotia. e Phoebus unquamsiniat cursum uum. Sua signa luseram,quin tribunal octies Decie ve usos glorietur vossibi. Longae videre quid manus profecerint Vobis licebit. Vestra sed tum maxime

156쪽

Mus A MONI TR. PRIN. 1 ι' Velim tribunal ornet ut raesentia, ctuum causa agetur maximi quae ponderis. SMA XX, siue CARMEN. xx.

D E principibus aliis ius dicere pro tribunali solitis:& de quibusdam ibi obdormiscentibus. Idem vero & a pedaneis iudicibus interdum fieri magno partis alterius malo. De quadam muta aduersus hanc dormitionem cautione.

I B i recitator infidelis haud fui

' Mihi 2 camoena traditorum versiuum: Vocem haud omisi potuit attamen addere Exemplaprompta vel acris ex literis,. Aut aliqua certe Graeciae notissima, mantium ius reddere si sprincipum.

Pater ille magnus fili, termaximi Philippus annon iudicisparies libens Egi fefertur' tectis est anicula .

Ante memoratae tu Machaeta non minus.

Nanque celebratur dictum ab omnibus tuum, ωιod rege ab Ugoprouocare dixeris Eundem ad illumequum suasententia Damnasset is te ura dum forte ad tua Dormitat. O quot iudices pedanei Regis Philippi caesar, sque Claud Se venditares epos int aemulos Indormiendi iuribus forensibi'Notata res haec unde sit mihi roga Fuit adeundum iudicis pedanei

157쪽

Ho HENRI cI STEPHANi UMaior erat immo iudice is pedaneo

Tribunal ecce, iura patronub mea Proponere oculis iudicis cupit mei,

Sed mentis oculis ast eidem iudici sius oculos corporis seopor ubit, Artus cst Vsios. excitatur,er licet Sesemisomnum norit esse tunc quos, Prosternit illi me suasententia. Clamo ut Machaetas: sed tamen non, Prouoco Vt illi, dico: Somnium Mico tuum Leuissimam rem vis reigrauis imae Habereponiums iudicis sententiam Esse decet omnem ponderis quammaximis Tibi somniata dico quae loquutm es. Sed vi imitatus fuerat iste maximum In dormiendo principem, factum tamen Eius imitari noluit sed ne locus Foret querendi desuasententia. Composivit istam commodo litem meo. Sed opera nonne merito perfunctoria Horum vocetur iudicum qui iuribus Indormiunt sic, legibus quis omnibu , Et somniarunt iura quae dum dormiunt, Solennium audent in locum supponere' Miser illi causa cadere que ic couetigit, Nonne ista clamet ocuerat prouerbium, Iura vigilanti sebuenire,non ei Dormire qui vult: nemo me vigilacior Cpepotuisset: vigilias at tot meas

158쪽

M V s A M o NI T R. PRIN. fas Neu perdit unm iudici omnus mei. De iure, tanquam non ibistrue dem, Iure haec queretur vigilias cui postsuo Ius denega it iste iudex dormiens. Dormitione sed camoena quae mihi Iocat ver hac, carmini ponant modum.

iustitia vult sint judices dum dormiunt: Sed iustitiuortasse dormitoria omni libenter det tribunal principis Negante es Ago cur sibi non sum erit' At ipse honorem quos adsum prouehit,

Hoc arrogare cursebi permiserit' Ergo hoc oportet impetrent a principe: Concedat an non Ue caute viderit.. S M A XXIIue CA R. ME N XXI.

PRINCIPAM suis debere ostenderesse litigiosis ingeniis abhorrere. Mulcta dos etiain esse qui temerὸ litigant. Dandam quoque esse operi ut lites breuiori tEporis spatio finiantur.

MANDA τε mos dedit o hoc intersuis,

Monere nostru principe, ut, quantusotest, mare lites haud inat ciuessuos.

D litigiosa di licereplurimum

Ingenia sibi,celare non eos velit. mare contra qui libenter arbitri, Si fori fuerit orta controuersia, Committere ista obtus eissententiae.

Nam pe amoris vincla lites fluere:

159쪽

Ei liberales queisprius mores erant, liberales saepe mores his darer Praesertim earum magna si requenti Pecturis vix iam candidum relinquere, uodantefuerat atque reddere insuper Contentiosos rebus is deparuulis.

Suin se auaros esse quos hae fecerint. Aummos in istas spe quem profundere, uos colis casset potius in res olendidas. Hoc addidi eos aliqua mulLI a pleriter et c d litigandum quos malitia impellaret: Iudexquepossit Vsi quos conuincere

In numero habendos temere litigantium. v i Angustiores litibus te terminos

Dare,admonendum censuit ea non minimSed hoc se alia tradet haec verbis suis. Odi se lites inque lepra refero, Ideoque cunctos litibus qui gaudeant. io ct Catonis eonsonum tuum fore, Sint murice vistrata fora litigantium. Vitare sed quum non queas istud malum Humana nam quis ingenia refinxerito Minueresaltem vesielepra viribuΥ. Odisse lites ergo ceupra te feres,

Odi'e o omnes litibus qui gaudeant: Oisse quoque rae te fer, o multo magis,

duos addere iuuat huic malo malum alter Saltemi ter quos istud ars malum aggravat.

Natura quod dat .rd loquori qui vim infer ut

160쪽

Mv s A MONI TR. PRIN. ia Naturae ct i litium, dum non sinunt

Suam tenere,quae breui ore viam:

Tuuerticula sed his iubent desecter Ad haec εχ illa rectum iter qui deniquei mbagiosis callibus iubent eis Mutare. Sed huicposse qu/putem malo Cautum mederi principem, tacebo nunc: Expromere animus forstan tunc id feret, rarum fuerit ortu remo de salariis. SM A XXII siue CAR M E N XXI OV O DAM monere de tribunali nouo Vult mus mea te, Gallia unde maximuPot imumque mea Lutetia sed meam Regi eu rebellas dum suo, ne dixerim QAliquot ab annis capere coepit commodum. Iurideritis squod, scio,miraberis Tribunal istud haud datur consistendere: Ciuile quρdim nominare moris est, Ron es quod istam iudicum sintentiam

ut orat: ρmnes caesarum leges tacent. Hic Papinianm, Martianus his tacet'.

Tacet Vlpianus, ct tacet Casi rasin: Tua reliquorum pariter se sillet cohors Bariolus itidem nec minus Baiam silet Et illi Iason, iuris Argo cui fuit

Deducta pelagus il dis vastissimum. Docte loquaces O perite qui lant Lingua ιρt Micran locus sileniise

SEARCH

MENU NAVIGATION