Publius Virgilius Mario varietate lectionis et perpetua adnotatione Bucolica et Georgica. 1830

발행: 1830년

분량: 529페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

TIB. L. DONATI

Augustum Caesarem paene puervin veterani utilites, non atri mente

Senatu, sibi ducem constituissent, exorio bello civili, Cremonenses, vin ceteris eiusdem studii adversarios Augiisti caesaris ad-95 iuveriint. Unde factum est, ut, cum victor Augustus in eorum

agros veteranos deduci iussisset, Hii Russine ite agro Cremonen

sium, mutuani quoque, in quibus erat Virgilius, maximam partem suorum snium perdiderint, eo quod vicini Cremonensibus 96suerant sed Virgilius, Augusti suntliaritate suoque carimnesi tus, centurioni Arrio o stere ausus est. Ille statim, ut miles, ad gladium ianuni admovit. Cumque se in fugam proripuisset Poeta non prius persequendi finis luit, quam se in nurium Virgilius coniecisset. Sed postea Maecenate, et Pollione, et ipso Augusto faventibus, agros suos remutis XIII. Intentio libri, quam Micino Graeci vocant, imitatione Theocriti poetae constituitur, qui Siculus et Syri usanus sitit. Est intentio etiam in laudem Caesaris, et principum cete rorum, per quos in sedes suas rediit unde, ut et delectationem et utilitatem sitis contineret, secundum praecepta cunei conserit. 98 Quaeri solet, cur non plata es quam docem clogas conscripserit:

quod nequaquam mirandum Idebitur ei, qui consideraverit aetatem scenarum pastoralium, quae ultra hunc nurnerum non polebi

proferri praesertim cum ipse poeta circum' 'ectior Theocrito, Mipsa res indicat, videatur metuere, ne illa Ecloga, quae Pessio ii

scribitur , minus rustica videatur, cum ipsam sie praestruat ipβη, dicens, Sicetidea Musae , patim motora canamus et idem simi

s liter in aliis duabus facit illud tenendum esse praedicimus in Bu colicis Virgilii, neque nusquam, neque ubique aliquid fgurate dis , hoc est, per allegoriam Vix enim propter Iaudem caesaris ei

amissos agros haec Virgilio conceduli tu es cum hentiri lusi luem hic noster loto studio imitari conatur, simpliciter omnino conscripserit

m IV. Quod autem in ipso carmine tractari solet, est nume 101 rua, redo, e Gnatio. . umoras Eclogarum manifestus est. Nam decem sunt ex quibus proprie Bucolime inesse creduntur: nam tres unimae proprie Bucolicae dici non debent, Pollio scilicet, δ'

et haec ad I v a sequiore manu, dicere, utra stolidior sit, quae v sorte ex Semrianis commentior ne an eius solutio. 11 inserta. 99. nequo nusquam, neq*ς . m. μιenuo S i. Eadem in Mique hoe vero aeut dixit Gram Serv. ibid. . 8. maticus. Eadem in Semr. I. l. s3 Quaeri sint. Vix habeas 10. d. disput de busebeo ear Πης

132쪽

lenus, et Gallus. Prinia igitu contii et conquestionen publicam, et Privatam congratulationem de agro, et dicitur Tityrus S mundo amorent pueri, et dicitur Alaris. Tertia cerianwn past min, et diuitiis Palaeni a. Quarta genesiliacum, et dicitur Nilo. Quinta epita pluuin et dicitur Daphnis. Sexta inetamorph si , et dicit arus , et Silenus. Septima amores diversorum sexuuiu, et dicitur Corγμα clava Pharmaceutria, et dicitur Damon. Non continet poetae conquestionem de amisso agro, et

dicitur Moeris. De a desiderium Galli, et dicitur Gallus.

Quod ad ordinem spectat, illud scire debellius, in rania tantun 102 et ultima cima poetam voluisse ordinem servare quoniam in

altera principium constitvit ut in GM rnius ait Tuin uitii dae cuni Mais inmine fagi in altera ostendit sinem quippe qui dicat, Tri inm Areth, in Ar is de laborem verum, inter

ITISSimum est. Sed sunt qui dicant, initium Bucolici carminis non Tibre esse sed Prima Syracorio dignor o ludere Mersu. XM. Superest septimatio ad quam antequam veniamus, Raillud dixerim, tenue esse Bucolicum carmen, et usque adeo ab heroico charactere distare, ut versus quoque huius carminis suas quasdaan caesuras habeant, et suis legibus distinguantur. Nam 10 cui tribus probetur metrum caesura scansione, modiscatione; non erit Bucolicus versus, nisi in quo et pes primus partem --tiotiis absolverit ei tertius trochaeus fuerit et caesura, et quase tu sie dactFlus magis quam spondeus partem orationis terminave rit quintus et sextus pes ex integris dictionibus fuerit quod risegnius, a Theocrito saepe servatum, victus operis dissicultate, ne sevisit. In solo principio, incertum industria an casu, has caeso imras servavit. Nam, i re, dactylus partem orationis absolvit,

ta Patia , me recu , tertiun d ἔν in Iulii, quamvis de composita di ctione conclusit bana, quartuan spondeum pro ac lo Cum tot Prima νιur. Ne hi qui poetarum ac poenicuum PGώ-dem rearum tituli commode ex nem iudicem. pressi sunt. s. 104.-- eri, eo ua Meraua, ruo sueton de illustri nisi Griuivitaties subtilitas cum de innuit. c. 23 de Reminio Palae caesura agunt Grammatis, versummone Arrogantia fuit απια, ι bucolicum appellant, in quo post nomen auum in Bucolicis non te pedem quartum, eumque aetylum, mere O3itum aed praesagiente ivlla caesura incidit o G τι τὸ Argitio, fore qumdoque omnium θορισμα καὶ α πιτυς Dic mihi,

133쪽

subiunxit, termine fagi, terminatis partibus orationis integarum comma per cit cuius rei diligentiam licet in Theocriti omnibus 106 serme versibus admirari. Qui vero supra dicta acri iudicio diligenterque considerarit, lacile intelliget, quae in Georgicis intentio, quiquo sinis suerit, nec minus etiam in Aeneide. 107 Poematis stili genera tria sunt. Aut enim actiinrari vel imitati-Mum, quod Graeci δραματικον appellant, in quo Personae loquentes introducuntur sine poetae interlocutione ut sunt tragoediae, et comoediae; δραν enim Graece agere dicitur: quo genere scripta est prima, Tityre, et, Quo te Moeri pedes. Aut enarratisum, quod Graeci διηγφιστικον appellant in quo poeta ipse loquitur sine interpositione personae , ut tres primi Georgicon libri, item Lucretii carmina. Aut commune, vel mixtum, quod Graeci μικτον appellant tibi et poeta ipse loquitur, et introductae personam ut est Virgilii Aeneis.

Damoeta, cuium pecus I nod me fronte Theocriti περὶ των τῆς ποι- trum Graeca Theocriti saepissime, Ἀσεως χαραατερων.

Latina aronis raro admittunt. turea primi Georgiso libri cur non et quartus saliem usque ad eam . 107. Poematia stili generaurii partem , qua Proteus vaticinans insunt Ex Grammatico Graeco in ducitur.

134쪽

P. VIRGILII ARONIS VITA

PER ANNOS DIGESTA

U. C. Wre. 684. Cat. 682. II. Lichrius Crassus Cn. Pompeius Magnus C s. ante C. N. 70 milii 1.

His Coss. et quidem Idibus Octobribus, natum esse Virgilium tradunt ad unum omnes. Consentiunt et in hoc, Andes, agri Mantuani vicum, ei natale solum fuisse. De patre eiusque nomine ut et de matre multa ineptiunt Grammatici Patrem Virgilium Maronem, matrem Maiam, suisse dubitari nequit. Nomen et Virgilius et vergilius scribitur. Sed videamus de singulis. Coss. laudatos non Diodo Pseudodonatus diserte memorat, et Phocas v. 20. 21, verum etiam Hieronymus in Chronic Euseb.

p. l51 et p. 40 sed 1658 Virgilius Maro in pago, qui Andea

135쪽

P. VIRGILII MARONIS VITA

sunt, in quibus p. 259 sequenti anno adscriptum est: ιρraioc His quod idem sequuntur omnimn Paschale s. Fasti Siculi pag. 184. Q Idatius Fastis consular a. 685. Apud eundem Bie

ronyniuIII ad Olynap. 177, o Is ait Ius recte refertur Phlegon Thallianus ii Olympicorum et Chronicorum collectione apud holi uni

in Hieronymus La et Donatus aliique memorant. A -- , ici, inquit Probus, qui Meia a IIani milia passimi in III. Situs huius vici incortus est. Mantuani tanaen emn esse contendunt, qui minc duo anillia passuum ab urbe dissitus, vulgo dicitura sola v. Cluvis Bal anti P. 257. Ex more tamen satis frequenti intex veteres, de quo vel Catulli exemplo confisi, qui, in insula Benaci Sirmione natus, Veronensis appellatur, Virgilii origines ad Mantuam ipsam reseruntur, ut ab ipso li Oeta lactutuesse videtur Ge. III, 10, alia aliorum loca V. P. Cluveri l. l. Lirat Mantua in Gallia Cisalpina Velietum tamen appellat apud Macri 'bium Euangelus, at V, 2, sed cum irrisione, ut scilicet tanto

magis eum a cultu Graecarum litterarum alienum ingeret nisi Secundum io te toris Venetiae sine dictum existit Des, tui ad Adduam usilue lumen extendebantur Phocas Grammaticus in

Vita Virgil a fimum dominum appellat et v. 5 Aema a Visi lium selius nisi uso dedi et Possit id ad origines Mantuae referri; EM. Dad en X sed vix tam docte scribere voluit

Adde Auson. IdyR V, 26. A viris doctis eas inter dies sestos habitas sitisse, cum ex illis locis apparet, tum Silii Italici exempla apud Plin. Epist. III, 7 mulium tibique --aminum uris non

Sol ex Virgine in Chelas receptus esset, h. in laeum Librae dein ceps destinarum, Phocas v. 21. 22 memorat. Augusti aevo sul Libram adibaimal XII octobr. cons a G. I, 2.

136쪽

D Graiiamaticorum nugis circa natales poetae V sup ad iatam Donati a. 3. 4. De scriptura nominis di adiati sunt inter se cum veteres tum recentiores Grammaties. Lapides et odios ut nutu visibent. Eliam Haec modo ουιργίλιος naodo ουεργίλιος scri hunt et Ce gilius, ediceus, Pierii Romanus, et vetustissimum I ragm. Aspriapud Benedistinos voti I ,-- m. AL p. 152. ierum vide, si tanti est, corrad. in Vita Virgilii pr. adde quos laudat Fabric Biblioth. I.M. Vol. II, p. 226. Burmann Antholog. T. I, p. 399. Pierius Cerda, vi niann ad Virgil. Geo α. IV exu. Auaeus ita Virgilii pr. Nomini in veteribus nonnussis libris Puri thoum additur: . sup ad Donat. f. 22. Parentes Virgilius tonestos quidem, quales nobiles nostros

villaticos, sed tamen obscuros et in agro suo colendo vitam agentes, habuit. Undo ductum illud P. Macrob. V 2 Unes erram Venet mmclivia patren tibi sinam, inser si as et mutιces educto, Mellem -- notitia liuenm- Quod autem inritum patrem esse narrant, id vereor ne inepti monachi, o ea rnianis genia duxerint ruti altera narratio e patre mercenari non aliunde nata, quani riuod Tit Tum in prima cloga Virgilii Patrem nonnulli tradiderant.

I. Aurelius Cotta. i. Manlius Torquestus.

Q. Horatius Elaccus nascitur VI Id. Decemb. Sueton in eius viis.

U. C. 696. L. Calpumius Iogo. A. Gabmius. G. C. 58. Virgilii 12-13.

Bieronynius in Ummic Euseb. p. 151, ad Olymp. 180,

adeoque h. a. Hi rititia Cremonae atria a m litur Alate Dona

tus 6. Prosectum tamen hinc esse videtur, quod re nitores nonnulli scriptores de Iudo litterario publico, se Romano nimiore Cremonae somerit, memorant, . c. Ludov. caritellius Cremonens. Annal. pag. 126 A. T. III, Thes Ant. Ital S periore anno Messala natus erat vid. ad rabulli Vitam.

137쪽

cinii P. VIRGILII ARONIS VITA

De ningistris Virgilii vix quicquam certi tradi potes uuae sive animaticomiti fidei in e doctorum ortim coniectum d bentur, ad Donatum reiecis Mint ad F. Tetas. Celei tini etsi de magistris Virgilii et duriplina non salueoi

stet, et eum obscuro loco Iatum esSe fiatis appaIeat, herali se

men institutione eum usum et cum viris doctis et elegantibus versatum esse, tota ingenii eius in carmini cm pressa Venusias satis prodit mili enim et sordida Dis et consuetudine nemo se cile generosi poetae spiritus sumit, nisi sorte littera marumanitas, melioriamque hominum contubernium exeniplumque, Iatalium sordes primaeque pueritiae robiginem deterserit

Hoc anno vitilem togam sumsit Virgilius, a verum est, quod a Donat s 6 memoratur, iisdem, quibus natus erat, Coss. id factum esse. Et anno sere M vel Lea sumebaturi vid. Noris. Cenotaph. Pisan. p. 115 sq. et passim alios, ut Masson invii Horatii et Ovidii. .

Hieronymus chron. Euseb ad Olymp. 81, 4 Haemum sum

dixerit, quis definire ausit Forte ne Romam quidem niminorum adiit aut, si adiit, in agrum suum mox se contulit, quia inter besti civilis initia sacrum esse probabile si De iuvenilibus Virgilii poematibus v. sup ad Donatum f. 28.

U. C. 709. c. Iussius Caesar V. sine Collega. u. C. 45. Virgitii 25-M.

Alexin ioc anno scriptin coniicit, priniani certe omnium

Eclogarum uisse, contendit Martinus in Vita Virg. p. XXXIV,

138쪽

PER ANNOS DIGESTA cxxxiii

ad Mi v 86. Ex verbis enim iiiiiiis cinae Hac te nos fa-

Eclogam secundam et tertiam ante quintam suisse scriptam appa rei. Videtur autem quinta anno 12 diis' esse, ut mox vide bimus, ut adeo hoc certe anno anterior sit Alexis Iam autem a tinus cum aliis v. mox ad 11. et hoc ponit, Vir lium Caesari notum fuisse, idque haud dubie armine aliquo, quod ipsum carmen in in suisse mulcatur, de ein hunc annuin reiicit; sequenti enim anno occisus sint caesar. Vides, ut suspicio ex

suspicione necti soleat. Est tamen Eclogaera cum argumentunitum tota tractatio, si sensun tuum, non opinionem, audias,

eiusmodi, ut non laude, nisi in iuvenile ingenium, cadere possit.

Idibus Martiis caesar occiditur. Varia post Hus mortem prodigia , . Dio XLV, 17. in primis Sol toto an ii liiillidior, . ibid. et Plutarcti Caesar extri a commemorat Virgilius Georg. I, 466am , ubi a Noti Octavius, testamento Caesaris ex dodrante heres insininus et infamiliam Caesaris nomenque adoptatus, Apollonia Romam rediit cum autem Antonium iniquiorem in se esse vide et, lili in illi laus sese adiunxit Apollo iliae, quae Epiri urbs est, a Caesare ad PMalios profecturo praemissus, substiterat, si diisque vacaverat. Sueton octav c. 8.

U. C. 11.

IIabit in Iulii Caesaris honorem Iuda, in dedicando Veneris Genitricis templo nec tamen ante medium Ianuarium, cum Sol in Carinis messet quod idem signum naiati Augusti erat es de Matrem in Epist ad com de casus super gemma cum horo-

139쪽

cxxxlv P. VIRGILII IARONIS VITA

scopo Augusti in opusc. In iis ludis stella criti ita apparuit: l. IX, 47 Ecce vi inori procesin Cae in astri- , tibi V. Noti Bellum Mutinense, quo, cum totam Galliam Cisalpinam, tum agrum Mantuarium, adeoque a milia possessiones valde assicias fuisse necesse est. Ad haec tempora respicere videtur Silius VIII, 589 Vos etiam, accuse oolinaeque immo, En niuenies. Ex v ML Decemla . 3T L idus M. Antonius, C. Caesar Gi

v alius, Iim I vili reiΡ. Confit liuendae in quinque annos seu

nuntiant, proscriptorum tabulas Proponunt, inter quos a. d. VII Id. Din Cicero occidiuir. In provinciarii distributione, cum Africam, Siciliam, Sa diniam reliquasque eius maris insulas Caesar Octavianus, Hispanias cum Gallia Narbonensi Lepidus, reliquas Gallias Antonius o tinuisset, id Appian civit IV, pag. 953 954, ager MantuaniuM. Antonii sorti accesserat Miserat hic in has terras Asiniiiiii Pollionem, qui usque ad a. 714 Galliam Ct alpinam in Antonii side nunmt. s. ins ad 713. Ad hunc porro annum ναί---- ogam im resut m

tinus Lis of Viui' p. XLIV et ad EcL V, 6, quoniam in e

Pollio et primus et solus poetae laudibus ornatur. Ex iis, quae modo dicta sunt, coniecturam elegatilissimi viri alioqui Ierisfiniani firmare possis, eris hoc impetrare, mature in Asinii Pollionisi titiam venisse poetam, cum is per eos annos in illis Italiae partibus degeret cur initu intex prima poetae tentamina reserenda victa 'tur Ecloga III, ea est caussa, quod iuvenilam ni editatione in el exercitatio lum non obscure prodit, est enim ex Theocrites Manlii I et V unice conversa aut adumbrata. Iulio Caesari Virgilium innotuisse et caram fuisse, ex Εα , Ma in nos quoque u is, contendunt Daphnidem enim Iulium Caesarem esse volun es ibid. Arguinent , item Martinum in

Vita Vir L p. XXXIV et ad ML V, 52. Idem vix doctus er sum illum ad studium Caesaris in Mantuanos resolebat, qui hcum ceteris Gallias Transpadanae urbibus, civitatem eum dedi Gmemorat Dio XLI, 36.

Lepida Grammaticoriim sabula est de Ecloga sexta in Hea misi fleriis mimo cantinis, quam cum Cicero audiret, inagii iii Virgilii finiam praesagus sertur. v. Donat. f. 41. Selivius ad VI, 11.

140쪽

PER ANNOS DIGESTA cxxxv

Ηoe antio ad Xin Kal. April. XX Martii Ovidius natus est; nec mulio ante Propertius Tibullus aulam tum ante 705 natiis erat quamquam alii eius naiales ad a. 690 Properii autem ad a. 697 reserare voluiit matullus inea 705 olnerati

--iri caesari divinos honores decernunt Kal. Iamiariis in eius acta iurant. Sacellum ei tamquam heroi in sero faciunt, et quae id genus plis apud Dionem XLVII, 18 19 memorantur. A quo inde tempore ramistavi Octavianus dici coepit, de quom mine satis copiose agit Heius ad Aen. VI, 793. Anno sere exeunte pugnatu ad Philippos in ea Macedoniae parte sitos, quae olim ad Numesam pertinuerat Brutus et ca aius ae sua manu interficiunt. De pugna ad Philippos vid Georg. , 489 sqq. M. Antonius ad res alae constituendas discedit. Octaviamis in Italiam redit, ad agros et praemia inter veteranos distribuenda. Ad Caesaris consecrationem quam diximus nobiles illi versus spectari Aen. I, 290 - 294 Nascetur pulcra Troiantia Origine Cae--r et , et VI, 790 hic Caesar, e omnis Iu me mainum creel Mevium sub axem De eadem consecratione se aposis iugere vulgo existimatur Daphnis, cloga V. Martinus Lis of Virgili XLVI et ad Ees V, 6 2 52. IX, 10hhoc ipso quoque

a m stam scriptam esse statuebat ut adeo Octaviano Caesari iam tum Maro commendatus esse videri debeat idque hoc ipso casemine sacrum esse si pag. I. Si mihi haec coniectura, per soadmodum levis, nam cur non mitos post annos Husdem rei memoria pariter bene carmine fieri potuisset si tamen coniectura haec de anno, quo scripta sit Ecloga V, firmanda esset, aliud

aliquanto frmius argumentum aflorem in IX Ecl. v. 19. 20 Quia canorim mphas quia humum sciremi ua herbis pari res αυι Miridisin ea in cere umbra haud dubie ad M. v, 20 40 respieitur, eam itaque nona, qua in a. 713 Scriptam Sse liquido conatat, priorem esse, ne Me est.

SEARCH

MENU NAVIGATION