장음표시 사용
121쪽
Magnaqua docui qui morie et Ur Musa Marimis pEt paulo post:
Quam O CongeAto noctesqtie talesque labores ameris mira ales Et ea quae equuntur.
59Nihil igitur auctore Aligilato Viniis addidit, quod et Maro 3ορ-
ceperat, sed sumiatini emendavit, ut qui versiis etiam imperfe
non perinde valuerunt ob dissicultatem. quod ona ilia fere apud eum hemisticina, praeter illud: -- tini iam γλα meris, 60selisum videntur habere persectum Nisus, granunaticus, audisse se a seniorum dicebat, Varium duorum librorum ordinem com in Anthologi II, 184. Videas semen Voliarium horridos hos et ineptos versus itin modo Augusto i, buem verum evi ni, Mopere probare ita on beati e semburis partis coeur. Eori sur Iulo aio , quo hap. 3. ita rides, ad verum pulcrarum sententiam se sui et iudicium sermonis intelligentiam aliquam esse necessariam. iis . Testini iv et V ὶ59. nos muti mox supplere Mori cuius generis versus multos passim in suspiesonem ad amus; alios dum Mecere crities. Fuere tamen etiam recentiores, qui inanem operam in explendis his verribus collocarent ut Nannius is L VI,
10, et amerius, de quo I. M. Heui-κii, viri docti, Gymnasii imar.
diret toris, est omnientatio. Illud vero vix heri potuisse putes , ut X- isterent honi ines ingeniosi et qui ai-bi subtiles et cliti viderentur, qui in versibus iis inpoli cie relictis iudicium Oetae et miram asucitntem quaererenti licet ut argv-ti Maritate tacto lectoris animo ad meditandum mora duretur. Qua de re es'. mamita I ad Aen. exu. Unum
est Servii Eliolim ad Aen. V, 36i, si quo innue iudiesum veteri, Grammaties legere memini: cor toris, inquit, ibi fiuini, ubi is
argumanti substitis. Atqui illud MN tem recte is perspectum habuit,*--rium id esse. Sane ipsa re, id se, redebuit, ut nonuultis hi locis se tentia absoluta, ingenii impetum poeta inhibere nollet, utque ad ali properaret, relio et seposito versu imperfecto in aliud tempus, quod ei mora maturior inridit. Quem tibi iam Troia, Aemlm,3 Paullo ante si qui oran ira cumGronov. aicus erant. . 60. Nisus, grammmicus. No me eius passim occurrit in Gramina' ticorum si riptis, etia in in Macrobio, uti Sat. I 12 eivs Commenιamι Iu
MDrum laudantur. duorum brorum ordinem Om'
122쪽
VII nautasse, et, qui tum secundiis erat, in tertivi locum transtulisse etiam primi siti mxisse principium, his demtis versibus: Iue ego, qui quondiam graciai m Mutua Mena --, et egressus uiris, Micino coegi, O quo Vis HGoba γε rem a rea colono: Gratum opus agricolis a nunc horrentia Martis
XVI. Obtrectatores Vimsi niinritiam desuerunt. Nec iacirum. Iam ne Homero quidem. Prolatis Bucolicis ii nominatus quidam res psitrantibucolica, duas modo Eclogas, sed ins 4 um ΟρWJηοος, quarum Prioris initium est: TD1re, a toga casu Mu eat, quo tegmine fagi psequentis: Da mihi Damoeta, cuium pecus, anne olimw-pMn; Hum Aegonis nostri sic rure loquuntur. Anus recitante ea ex Georgicis Nucius iam sere nudus subi
ι--. lndoctum hoc, et indoetius adhuc nutriatum res ita se habet M ud Servium μ. in Aen. quidam superflue diemit, a , indum librum primum esse,
istertium secundum, et primum te istium, ideo, quia primum Ilium con--cidio est sest ad ordinem rerum gestarum iudicio facto , non ex epicae narrationis lege. his denuis epa bua. Atqui lonmtos eoa, sed ab alia potius inanu adiectos Virgiliano operi esse licendi m erat cum a natura labulae epicae Pruelix li Imam dici arratio poeta de a abhorreati In edit. 1 72 ita hoe loe legitur: Drata tuemur levia Oa eratia detracto in
Prancipam, ut Ille ego , qui quondam et in aeeundo v. 566 illi antigni lius aegra dedere. Ali aliis post Servium in Vita Virg. quae praefixa est Aeneidi inter recisos versus numeriintur xxi versus Mn.
567 sqq. ubi vide. s. 61. quo tumino fugi sorte: quo tegmina fagi 7 h. in Mem
uis ut sonori Nec tamen vel sic acumen assequor. Alia parodia est apud Serv. ad Ge. I, 210 m dea qua dixit, verea ti tritica dieas , . debet et de his praecipe
tinum, Cum Ionovio ita intelligeranne Latinum hoc est, at, cuium Pecua dicaa Venire potest in hune censuIn pictilia Ierculanensis Tom. IV, p. 166, in qua Aeneas et chises humeris impositus et manui Ascanius millicitus omnPs Ex illi iti sunt cercopitlleClutu PECiernis Blerentea. Bothius in argilι ι ιν-giliano p. 7. inloth iungendum xisti
si rure Iis. Sed Parum conmode
123쪽
M Est et adversus Aeneida libe Carvilii Pictorii, titulo Aenei- domastix M. Vapsanius a Maecenate eum suppositum appellabat novae κωωdsexta reperiorem non tumidae, neque exilis, sed ex communibus verbis, atque ideo labentis merennius tantum vitia
63 iu sunt raxit erilius Faustinus furia. Sunt et Q. Octavii Aviti λιοιοτελευτων octo volumina, quibus oratiotantur, qu et
Gunde versus transtulerit. Asconius Pedianus, libro quem contra obtrectatores h lii scripsit, pauca admodum ei obiecta ponit; et potissimum, quod non recte historiam contexuit, ei quod se
raque ahmon ero sumsit. Sed hoc crimen sic defendi re assuetum ait Cur non uti quoque eadem finia tensarem Uerum inusiora 'ros , acutu esse Mercuti classem, quo- omero Meretrantini' pere et tamen destinasse secedere, ut omnia ad satietatem mal Volorum deciderol. 65 XVII. Resert etiam Pedianus, benignum, ultoren que Olunium bonorum atque eruditorum fuisse, et usque adeo invidiae ope
iem, ut, si quid erudito dictum inspiceret alterius, non minus gauderet, ac si suum fuisset neminem vituperare, laudarea
nos ea humanitate esse, ut iri si Perversus maxime, quisque inimi pecus Lusinum ex pecua Aegnis inter se oppiniuntur. καὶ 62. De ut is Heloro nihil vliud reperiri memini An sorte debe tu pictura scurrilis modo memorasta, quaerit uaquale Cure ni PseMur. Nereul. Toni. IV, p. 166 et 358.- M. Vipauno Agrippa eum. Virgilium, arpinia ι----ot suας reperiorem, quasi a cenati ea in re putiscaretur pocul, cuius molle et duesnetum acribendi genus passim perstringitur a veteribus. Quae sit Iai in cacoona , o scurrem est an os mem, hoc est incertam, metam inter tumidam et exilem dicere voluit Multo magis
putes aronem obviam ivisse ae- Cenalia I ravae et assectatur dictioni. Apud Sorv. ad Aen. VIII, 310 Hoc Metiam Maecenas in Symposio, cui ,,Virgilius et Ioratilia interfueraui, , Cum ex Persona Messalae de vino, oreretur, ait seidem humor ni-rinistrat siciles oculos, pulcriora re ,,dit oninia, et dulcis iuventae redviscit bona. Mennius qui sierit, non liquet naremnius Senori ai quotie in Epp. Plinii odeunt Nee quicquam eonstat do eritio Eua Misio, aut des octo suo arito. g. 64. Cur non ita. Dictum hoc Vincenti Benoxam spe L huc , 6 repetit, una evin illo sup ε 3 de ursa. Alia, quae Aa inius de Urseolio tradidisse memoratur, v p. 21. Serv. ad ML III, 105. IV, 1
a uetum . Virgilium. --μdetur legendum destina e se, e dere, M recideret. 65. Egregii mores poetae, eiciualm in tali ingenio esse debuisse divinos Confirma Ilorui Sat. I, 5, O Putatis huc Virgilis
124쪽
non diligeret modo, sed amaret Nihil proprii habere videtvitur. 66Hiis lubliotheca non inimis aliis doctis palabat, ac sibi illudque Euripidis antiquum saepe usurpabat, et των φίλων coiia, hoc
tas ita adiunctos habuit, ut, cuni inter se plurimum Invidia arderent, illum una omnes colerent Varius, Tucca, oratius, Gallus, Propertius. Anser vero, quoniam Antonii paries sequutus est, illum non obseritasse dicitur. comiscius ob perpersam naturam
illuna toti tuli Gloriae vero adeo contentior suit cum quidani in versus quosdani sibi adscriberent, eaque re docti liaberentur, non
modo aegre non serebat, immo voluptuosum id illi erat cuiu69emin distichon, quod laudem elicitatemque Augusti continebat, fecisset, valvisque non nominato auctore astrisset id erat
eiusmodi: ci ptim toto, redea- ρομι-- - :Z δε-- --- - ου Caria habeo; diu quaeritum Augustus, cuiusnam hi versus essent, eorum auctorem non inveniebat Bathyllus vero poeta quidam mediocris, i centibus aliis, sibi adscripsit. Quamobrem donatus Itonoratusque a Caesare stati Quod aequo animo non serens Virgilius, iisdem NM - metior ait r. Ex tota rita, quae Hieronym in chron. Euseb. Mnilui aliud de poeta traditum es A cccc XVI ad U c. 712ὶaei, haec saltem censiva eum omni Cornifieius poeta a multibus d ιμ- boni, commendaret. Qua insertu quoa ove fugientes s. s. A aer de quo id rast. Merato lepores Moo Merat. d. a Cinniaque procorior Ansior ius soror comiscia, uiua extonsadde properi u exiri M. 84 Nee ina ni epigrammma. Quibus ve-
minor his animis, nec a minor ora reor ne subulae adspersae sint. Mi eanorus Anseris indocti carmina qui si hoc anno periit Cornifieitis, cessis olor Forte Nee minor his illa narratio de inimicitiis eius eumamimi, nec aegn/or ore, canorias Virgilio exercitia concidit, ni is olor Virgilina inliis, tiae inse non nisi post Coritificii morient in-rat nec minore spiritti, nec remis claruerit. Servius ad Ecl. II. 36 peratoribus nurneris. Ansere superior Amyntam Comiscium vult intelligi, erat. io Anser Serv. mi aed. VII, quin is conatus est contra Virgilium 22 D , 36. Graviore uuctor itate Cim scribere. s. olrii l. l .cl. V.8. d-be Indi inini iros irailii numere de tril i. 76. In Brgumentis cod. tu ex itinctii in lil. vllI, 3, 27. Gud Damon Ecl. VIII est A3rnifi-28. CONMinhria Ohidio I rist. II, 436 cius, et Alphesiboeus Virgilius. memoratus : E Dν Cornoici par 69. O. Totam de io distiehoque Catonia opus. s. ib. Burni Ca r de ruiternis istis hein isticlitis
uillianus Cornificius intelligi hic ne narrationem cineptum Grammatici
125쪽
valvis astixit quater ioc principium: Si s Os non O . Postulabat Augustus, ut ii vermis complerentur quod eum frustra aliis
Quo cognito, aliquamdiu Bathyllus Romae sebula fuit, Maro em
ri Vim cum is aliquando Ennium in manu haberet, Nare turmis Oidnam saceret respondit, se avi mi colligere de sis cordamin. Habet enim poeta ille egregias sententias sub vexit
72 non multum ornatis. Interroganti Augusto, quo pacto civitas seliciter gubernabetur: Si praesentiores, inquit, tenwnestra tentia UIt, e boni molis praeF-ί--: Daquae optinu suos habeam hono β, 73n- ι-- alionis iniusti uermi υ-AM. At Maecenas Q mi, inquit, Virgili, siletuum homini non adHis omnium rem respondit, aut simiailud aut intim mi amma -- facis, praeter 7 anteluere. Idem interrogavit Quo pacto ura Dam felicemque formM --πιανεροιαι Cui Maro: Si quatiam honore ac disinis aliis, Vestinuior sis, sunt Iiberalitas e iustitia alios superare ranisci fur. Sollius erat dicere: titiam Mirsutem commodiorem homini fige Patientiau ac uuam asperam adeo esse fortunam qum Prudenter alienae Mir fortis non Mincas. Quam sententiam Πquinto Aeneidos inseruit: me ea, quo foliis να-- - αλι ut me sequ---;Quisi ieris, superanda omnis oriuno ferema est. 76 Cum quidam eius anilibus t oi nisita ut euin maIedicta et inimicitias sibi enarraret Quam via , inquit, eas hiatis malepolentiae caussum Nam neque unquum Co-- -- σε - , e eum o--, inquit, Meia Paenuntia non meministi, ubi is, orol. sectum a chitecto inridere, et poeura me ae Dematis, inquit,
Graecia ille Di uexit nam boni eruditiores amans. S. naructran latici e gloria Mindictum in manu δε eo. Mamre enum ruae monachi commentum esse ex quicquid inquam pulcrarum senio istima. tiarum reperirent, ut clarum et g Vem nuctorem darent, in Virsilium 72. Videntur homine lepidi, cumulasse.
126쪽
m, imave se. Erat Augusto Dan iam Philistus quidam , --πior et poesin mediocriter doctiis, cui multiplex variumque ins nium erat, quiquo omnium omisia dicta reprehendere conabatur:
I Iuu dignor, eret, quod Socrates sacere consuevit, sed
ut eruditior videretur. Hic Virgilium, ubicumque conVenire dabatur, maledictis salibusque vexabat. Quare ille saepe aut taci--idus discedebat, aut suffisus pudore tacebat veram, cum Augusto audiente linguem illum diceret, et caussam etiam suam,
si ineuntii Iaheret, defendere nequire Tace, inquit, rabula. - Haec mea facia Pras de Aorem cati arum me rum G
ει- feria e Maecenamn Meo tuba eum Meso, sequor, uenitan modo arax hominum, sed muros rumpis Augustus vero Philistum gravi vultu increpavit. Tunc Maro, Si tempti , Caesar, inquit, ta- murat scires, raro loquaereetur. Tacendum enim Semper ει, nisi cum acuti miια ι---εαι, - omtio aliis proau. qui comemtu e --omentionis Ignis utilis εis, non noris, tu tia intim annumerandum samen ea pinum. XCc. Posteaquam Augustus summa rerum omnium potitus 78 est, venit in mentem, an conduceret turannidem omittere, et omnem potestatem annuis consulibus, et senatui rempublicam reddere in qua re diversae sententiae consulios habuit, Maec natem et Agrippam Agrippa enim utile sibi fore, etianus linii e-btum non Met, relinquere tyrannidem longa oratione contendit: quod Maecenas deboriari magnopere conabatur. Quor Augusti . 77 Phialario eum suo dicto Mesaniationis argumento inservire Grammaticorum homo potuit. Marionus tamen Lis of idetur Philisto varios enam Fugia p. 25 narratiunculam admo-- Fabris ad Dionem xviis, 18, dum probat, et ex Platone petitam, 89, ,ed milhi, ex iis hio locu Aen. a. 152 - is expressam esse habet. Hinguaem quod disit, ride existiniat Maecenatis et Agrippae tu distum respicer sup disputationes hac de re ex Dione a. r. notae sunt sorte et illae in scholis
f. 78. ---- - Mus rhetorum natae. continentum hoc parum aevii homi eonsuti consutiores emendat via esse, monere necesse non es Gronov. mox eiciaribus inutile est; cons in eum ita Virg. ad 725. nisi f., c. Paullo post iam ho-Scilicet poetarum consilia hisce de nianiani facta comporitiona laac:ur laus expetent tyranni L Forte ex mim est Dictum esse debet prorrhetorum scholis fluxit. In quibus nullo habito respectu.
127쪽
aiunius et hinc serebatur et illinc. Erant in divinae Mnis1-tiae, variis rationibus Imalae. Rogavit igitur Marollem, an conlaxat privato. homini, se in sua Tepublica tyramium sacere.
conreticet, et Orbi. Be Molentiam enim omnium hales, virium re te et adorent, et credant. Tu selitentiam sequutus Caesar principatrui tenuit. Audivit curone praecepta Epicuri cuius docia nae sorium habuit Varium. Quamvis diversoriim Philosoplior iopiniones libris suis inseruisse de animo maxime videatur, phetamen fuit Academicus nam Iatonis sententias omnibus aliis praetulit.
ia in carmine dicendum videtur quod bisiuis uariari solei, Moest, et ante Pus, et in ipso opere Ante opus, istilua camin, intentio. Titulus, in quo quaeritur, cuius sit. Caussa, uno ium sit, et quare linc potissimum sibi ad scribendum poeta pr. suniserit. Intentio, in qua cognoscitur, quid e re conclux Poeta. In ipso opere sano tria spectantur, numerua, ordo, e 81PωΠGuo. Quamvis igitur nivit et ευdογρα , id est, alsam fas o Sinone Lege auri docta iacto aeroni Ilaudantur vivirone. Fronem, Esne eum cie lib. II Epio Ma roni amici inium et optimum virum ipso' -- fui -----, intellige, de quo clare Hic II, 35 lim eon,iet inti, nobis de vino 'ad Dis VI, 11 Eum Virgilii et in huius rei Vulgo pro Epicureo δ' magistrum sinae passim Grammaiies heri Met Virgili . Etiam Mois monent. d. Phocas in immo. Uri, V. 3. 4 profitetur philosophi'qv. 63 64 sexv ad ML VI, 13. Aen. Epicureae Mudium in ad pr.FH- , Vs, rex es. Noti ad ML VI pr. Quae sequuntur, male δ' Epigramma Virgilii ad syronis N . rationi de rit subieeta sunt, lam, in catalectis et in Antholog ad aes Bucolla respiesant, η' p. 77, in quo ei suos amicos et his potiua inessenda sint. μ'
patrem eo videtur tempore commen vero ea ita comparata, ut nos dare, eum ex agro suo veterania num inde fructum caperet assi aio Romam discederet Magni g. 81 --ογραφῆ immo
128쪽
m iptione, sub alieno nomine sunt prolata, ut Thyestes trago
dis hi in poetae, quani Varius edidit pro ua et alia huiusce modi tamen me ea liquido Virgilii esse immine dubitandum
est praesertim cum ipse poeta, tamquam hoc metuetis, principitiin tutus operis et in iiiiiicipio Aeneidos et in alio carmille suum esse testatus sit, dicens:
Im ego, qui gin--- θα ili modulamus σι ena, et res ita et,
C mina qui lusi pastorum, audaxque u 'enia, riture te patulae ceci ra sub tegmine fagi.
Bucolica autem et dici, et recte repellari, vel hoc solum indicium Mstaecerit, quod hoc eodem nomine apud Theocritum censeatiu . verum ratio quoque demonstranda est 'ria sunt pastorum g nua, quae dignitatem in Bucolicis habent quorum qui minimismat, αἰπολοι dicuntur a Graecis iidem a nobis caprami paullo honin otiores, qui ποιμένες, id est, opiliones dicuntur: mnestissimi, et amni, με κόλοι quos bubulcos dicimus. Unde igitur magis debuit pastorali carmini nomen imponi, quam ab eo gradu,
qui apud Pastorales excellentissimus invenitur claussa dupliciter Mi Pici solet ab origine carminis, et a Mesumalecie bentis.
XXI. Originem autem Bucolici carminis alii ad aliam caussamM semiit. sunt enim, qui a Lacedaemoniis pastoribus Dianae pri-πιγ- Τ. - τη σοι v. sup ad praemisimus de senere bucolico dis in putatiunculam. Nihil in omnibus his, M. quam is eo gradu, qui quae memorata sunt, est, in quo
uti pastores excelientioranus in acquiescere possis Non vident ho-- rur. Ineptum est hoc, quam mines docti, aliud esse carmen hu- quam apud Granunatico pasis ob colicum arte elaboratum, aliti Iuderium, etiam Graecos, ut ante Theo et indoctun quod impetus animi, emtum in mρὲ διαφορα των exultatio, et allectus temere effun-ν natoa κων. Oh tinuerat usus, it dit Confundunt porro hymnos iii βουκολοι eodem modo, quo ποι deos agrestes et sacra 'Drum fit ιιλες, omnino de quocunque Pasto fabulas. Eadem tan e , quat litenim gynere dicerentu es, utque adeo memorantur, reperia in princ Com-ς-κολικον unplicesitor esset malo menti Semii, e quibus videntur huc ritιiam. Multa tam mi lluc etymo male revocata esse. Sunt autem Ie- Iogia sua viti, e liciunt seri litores, qui aque e Graeco Grammatico conver- de hii Colico carmine gemini v c. sa, qui ah Atilina inde praefigialia, Ouadrio, verbosus tomo della cito crito solet περὶ eo. πον καὶ πως ma e deIIa Nagion a ' Mi Poesi ευρεθη τα Βουκοχικά. Vol. II, p. 6 . a Lacedae noria a piastoribus Bel
M. Orisu em v quam Eclogis Io Persico cum festum Dianae Ca-
129쪽
mum carmen hoc redditari dicant, cum eidem e propterhenum, quod toti Graeciae illo teniporo ersae inserebant, exhi-85 beri per virgines de more sacra non possent. Alii ab Oreste, rea
Sihil iam vago, id genus carininis Dianae redditum Imiruntii per ipsum atque pastores quo tempore de Scythia cum laude sit mi,
surrepto numinis simulacro, et celato in fasce lignoruni vitae Fascelidem Dianam perlubent nuncupatam apud cuius aras inestes per incudotem eiusdem numinis Iphigeniam sororem uam
ryatidia instaret, uiua lanum in Laconica erat, in iura virgines Lacedaen onii rum anniversarium estum agebant et ex more patrio choros
iustituebant vid. Pausan. III, 10, bello itaque Persico, quod Xerxes Graeciae intulit, cum propter hostium metum puellae Lacedaemone egredi non auderent, pastores Laconici agri saera secisse et Dianam suis carminibus celebrasse memorantur quae
earinis eum probata fuissent, ubeo tempore morem hortim caritamini esse servatum. Haec, etsi vix videas quomodo inde bucolici carmini, origo repeti possit, iactata videas ubique vid. Grammaticus in fronto Theocriti Serriana pr. B- colicor Isidor orire. I, α 38. Diomedes lib. IlI, p. 483 viseb. --- de bucolici carminis ratione, praefixus edd. nonnullis, ut Basil. Henrico tr. 1575, in quo vilia e pio hi ex alia sunt Veti oriunm --tic Ap pamnati ad alam alliis ne iugero edita p. 93 9 s. m. ab Oreum in stellia, inter Mylas et Naulochum, non longe a promontorio Peloro templum Di nae Face --- F-utidis, --δος φωιευτιδος orat; cuius a
erum ac nomen a Lacedaemunis petitui erat: v. Pausan sit, 16 p. 249seum autem hi originem a Dianae Tauricae simulacro per Orestem de-
Portato repeterent: abniae licentia deinde errore aliqnos Oresti circa Sit iliam omni inisci coeperami uniti
suxit narratio de bucolici armanis origine, quae h. I. Iegitur De Di na Phaselistae a Faeelitide, non vero Fascelide, . inpr. Cluver in Sicil ant. p. 304 sqq. Muncker ad IIyMii sub CCLXI. Antonin Lib. Adde Probum supra memoratum, Grammat Theocrit. I. l. Schol. Horat.
cruqu. I Carm. 7, 10. I p. ad F bium p. 170. Traducti, quoque si sabula in Italiam; nam et Ariciae fuit Dianae Tauricae βρδεας Solio cap. 2, p. 13 C. add. Wemsdors diss.
de pignorit, imperii nom. 1786, 13 H et Rhesi eius religio habita: mio inani inscripti Rheon. p. si M. Probus L e. laudat versus -- eilii: -- metis, quod ano ista in bis Moenio, tum Zip-- eosinoo ei tempta Dianao Mur ad Μylas Siciliam Tam late sparsa eat haec fabula, ut eadem hae ne iii in seripiorum ioca collustrare possis.
Quid quod ad syriam eadem Mini, sit dei ei ab Antiochenis serimpioribus, qua omnino sibi in hoc pla'cuere, ut veterea Abulas ad sum Orontem traducerenti v. Malal p.
176. Cedren. p. 13 sq. Lamprid. Et ab L et ibi Salaias add. Ec helioctrina numor. Vol ni p. 317 ci Mimum Dianae Tauricae,suum
130쪽
parricidiosum optatus. Alii Apollini Nomio pastorali scilicet Mileo, qua tempestate Adineti boves paverat. Alii Libero Nyn1-8
pharum scilicet, et Satyrorum, et id genus numinum principi, quibus placet rusticum carnien Alii Mercurio Daphnidis pauimpastomun omnium principi, et apud Theocritum , et apud hunci u poetam. alii in tumorem uno scribi putant peculiariter 89-ioralis dei, item Silam, silvani, atque Faunorum. Quae cum so omnia dicantur, illud erit probatissimum Bucolicum carnien Originem ducere a Priscis temporibus, quibus vita pastoralis exercita erat; et ideo vehit aurei saeculi speciem in eiusmodi personarum simplicitate cognosci et merito Virgilium, processui in ad alia ear mi, non aliunde coepisse, nisi ab ea vita , quae prima intextis luit a In postea cura culta, et ad PosuemuII pro vitia et
seracibus ternis bella suscepta quod videtur Virgilius in ipso ordine pervin morem votivsse monstrare, eum pastore primo, deinde agricolas, canit, ei ad ultimum bellatores. XXII. Restat, ut, quae omissa omniaum auularit poetae si Bucolica potissimum scribendi, consideremug. Aut enim dulcedine cruminis Theocriti et admiratione eius illectus est, aut ordinem temporum est amirutus erga vitam hinnanam, ut supra diximus aut tres modo elocutionum, quos χαραατῆρας Graeci, cant, ἰσχνον, qui tenuis, δρον, qui validus, μέσον, qui moderitus intelligitur Credibile erat Vir lium, qui in omni genere se Praevaluerit, Bucolim primum Georgica secundum , Aeneida mitium voluisse conscribere ideo potius primo Bucolicam scripsit, ut in Husmodi carmine, quod et paullo liberius, et magis validum, quam cetera est, facultatem haberet captandae Caesaria indulgentiae, recuperandique agri, quem anitierata Ob hanc mdie tertio iduum Martiarum C. Caesare interfecto, cum
sint in Atticae pago Braurone Eu argutia Eadem tarne etiam in Ser-rip. Iphig. in Taur exu vianis in pr. Bucolic. 24. F. M. Atii Fatae apparet, Gram g. l. αδρον, era alι di a Mi litia malleo hae ex iis poetarum buco Gellius I II, I uberem reddit, quem Iieorum loci collegisse, in quibus, vide. Servius pr. Comment in B poetico more odo hunc modo it colic grandiloquum cuper ob .lum deuri e Tun rusti arum prae I, 5 pr. fidem propitium sibi esse volebant, . 93 et magas citidum , Iuno et inventi carminia honorem ad eum vero, minua, vide 91. reserebant Oetae quem amraara Ob hanc cauactam.
. in moris Virginium stolida in iunge sententiam. Sunt autem