장음표시 사용
331쪽
λον τῆ ἀρρήτην φορῆ καὶ ἐκτινάξει προσαρασσομενον, τὴν ἐμ
ἀποδεσμος Ῥαμβυκινος ἡ τέρας λης ἐξυφασμένον κρα
γαρ των ἀδήλων πορων του σωμωτος αυτου εἰσερχόμενον τὰ μεν ενδον ἄντου - ωλικωτερα κω πορους μὴ χοντα κατ- νέμεται. a δ'Ἀζωθεν σωμα πολλάκις ο καταφλέγει, καiευ- 15 ρίσκεται κουφον των εντοσθίων nλάγχνων καθάnα λειπόώμενον οἷ δε ἰδιωται μέγιστον ερπετον δρακοντωδες ἀντέλεγον τὴν αἰτίαν των τοιούτων εἰσάγειν αθων , αρπαζομενον
μεν n ἀοράτου τινος δυνάμεως, νυξι δε α δυνάμει τῆς εν αυτ τραχυτητος αὐτων λιγμων τὰ προστυχοντα διαρ-- ρηγνυειν, ὁπου δηλαδὴ τυχη τὰς ἀντιπτωσεις - ἀντισπῶ - σεις αυτου προσερείδειν α ἀντιβαίνειν τοῖς λκουσι. iis με εκ b ἀέρος δεῖγμα τοιουτον καὶ τοσουτον τοῖς φιλοπράγμοσιν ἐμποιοιν ὁ δε βασιλευς των προς-ων 16. ρπεστον c. ra post ἐμπομον deest διστα μουν vel quid
simile. tracturam violenuun et praecipitem excitare tantam autem esse ulmineo igni naturalem tenuitatem, ut non possit damno afficere tenue vel quovis modo meatus habens corpus vel brevia foramina, quales sunt textorum vestes et talia atque ita, ut si est ex lino ligamentum vel bombycinum vel ex alia materia texta instita ligamentum habens aureum, et incidit fulmen in illud, aurum mutetur et tanquam constatura flammae unum globum componat, textum autem corpus intactum relinquat atque in homine item per obscuros enim meatus corporis ingressum, interiores eius partes, ut magis corporeas neque meatus habentes, depascit, extemum autem corpus saepe non comburit et invenitur inane intestinis subito relictum imperiti autem contra dicebant maximum vermem draconis instar causam talium inferre malorum raptum ab invisibili potentin unguibus autem et vi celeritatis et turbinum adversa perrumpere, quando illidat contrarium casum et resistentiam et contra ac trahentes eat, atque ex aere monstrum tale et tantum negotiosis efficere.
Sed rex prioribus studens et noctu et die generalibus rebus in-
332쪽
ἐχομενος, α νυκτωρ καὶ μεθ' ἡμέραν τοῖς καλλικ- πράγμασιν ἐπαγρυπνων, κα δικων ἀκροατὴς ἐν ταῖς ἀνέσεσι καθιστάμενος αὐαρινων ὀρφανον κω δικαιων χήραην κατὰ ὀθεῖον λογιον, κα παντοδαπαις ἐπιδοσεσι χαρισματων κα τι- μων καταγεραιραν διὰ παντος το πηκοον ουδὲ τον κτερι-5νον χρόνον δεω τῶν αυτου σπουδασμάτων ἐτιθετο, ἀλλὰ τοῖς βιβλιοις κα ταῖς ἀναγνώσεσιν ἐπιδιμυς αντον πολυωτορακα μεμυηριένον τὰ θεῖα περιιστα και τὰ ἀνθρώπινα. εμ λησε δ' αὐτ κα νομικων διαταγμάτων, κα διορθώσεως των ἀμφισβητουμένων δογμάτων, κα καταστολῆς ῶν τικτομένων 10
ε αυτιῶν κυδοιμῶν διο καὶ του περ των μαιν κένων - νοίκων κεφαλαίου διακλονηθέντος ποτε θεραπείαν ἀκριβεστάτην τῆ ἀμφισβητήσει κηδεμονικως ἐπεζήτησε. καλευρων τι
ἐν ἀοιδίπιν τῆ ληξε βασιλευς κυρις ἐων γραφε μὲν νεαρὰν περ τουτων, συνεχώσθη δὲ τῆ χρόν κα ἄπρακτος ἀμει 15νεν, ἀνηγειρε ταυτην πεσουσαν αὐτο κράτος ἐπε νηφίσατο, κάλλιστα προθεiς ἀς αἰτίας , κα προς το μεγαλοπρεπές τε καὶ δικαιοτερον ἐξ ἀφορμῶν ευλογων περικαλλύνας το θωπισρια, ορον τε τάζας τῆς μανίας κα τροπον κα χρονοος ἐποριονῆς, κα τηνικαντα το διαζυγιον προτρε νάριενος ταν κθηριωδως ἡ νοσος ἐκμαίνηται καὶ τ συνοικουντι καθορῶται
vigilans et causariam auditor in remissione, et iudicans orbum et iuste tractans Viduam secundum divinum dictum et variis accessionibus largitionum et honorum Ornans omnino subiectos, ne noctis quidem tempus extra sua studia ponebat sed bibliis et lectionibus dans sese polyhistorem et initiatum rebus divinis constituebat et humanis curae erant ei etiam legum constitutiones et emendationes ancipitum edictorum et compositiones turbarum quae ex iis nascerentur quamobrem etiam cum caput de suriosis coniugibus aliquando disceptaretur curationem accuratissimam dubitationi studiose quaesivit et inveniens divum regem dominum Leonem scripsisse novellam de his, contusam autem esse eam Vetustate et irritam mansisse, resuscitavit hanc lapsam et potentiam ei addidit, pulcherrime adiiciens causas et magnificentius et iustius ex occasionibus probabilibus domans edictum, et fines constituens furoris et modos et tempora patientiae, atque tum di- Vortium proponens, cum bestiae instar morbos ureret et contubernali appareret intolerabilis et tempus spem curationis vetaret ataue periculum augeretur.
333쪽
Φιλάνθρωπος δὲ ν εἰς τὸ γαν ὁ βασιλευς α νομον
ἔτερον ἀνεζώωσε θανοντα κακεῖνον , κα θάνατον πολλοῖς ἐκ Dee. 1080της ν οτητος ἀποτομον κα ἀριεταμελητον παρεισάξαντα τὰ δὲ Ουτος, ὁ λογος δηλώσει προιών. ἐν βασιλευσιν ἀοιδιμος ο Θεοδοσιος στασιασάντων ποτε τινῶν κατ' tΘου, μεγάλεν Περκαταφλεχθεi την φυχήν, θάνατον τουτων ἀνυπερθετως, κατε- νηφίσατο εἰς εαυτον δε γενομενος, μῶλλον δὲ καὶ παρα τουτων θεοφορων ἀνδρων κετα παρρησίας ἀπελεγχθεἰς και ός μιαιφονος τῶν εκκλησιαστικων περιβολων ἀnοκλεισθείς, με- 10 ταμελον θρεφε, α τον ἐλεγχοντα te αἰδους ποιησάμενος L 237 v. κα ἀγαπησας αντον- σοφος, ειπερ ἀληθὲς τὀ 'ελεγχε σοφόν, Ἀα ἀγαπησε σε' γον τουτεν κλινε κα συγγνώμνη μετα πολλῆς οἰ ιωγῆς καὶ συντριβης ἡτησε. cii τῶν 'ε- πλημμελημιινων ἀξιαν ποιησάμιενος την ρεετανοιαν, κα πλέον
15 3περ ἐχρῆν ἰδιώτη ταπεινωθείς, συμπάθειαν λαβε παραaουανδρος ἡ δε οἶτος ο μέγας Ἀμβροσιος ο των Μεδιολάνων
επίσκοπος , κα της καθολικῆς εκκλησίας κα τῆς κοινωνας εἷς γενέσθαι παρ' υτου κατηξίωται. εκτοτε ουν το ἀπηνὲς καὶ ἀποτομον κα ἄχρονον τῆς τιμωρίας κινδυνῶδες κα ἀπαν-κθρωπον λογισάμενος, χρόνον αρίσατο τῆν ἀναβολον τῆς τιμω- ριας παρέχοντα, θεσπίσας ιν πρὶν δι' αἶματος κολαζεσθαι ανθρωπον η τριάκοντα ημερῶν παρενχηκέναι διάστημα μετατην κατ' Ἀωτου τελευταίαν Vno φασιν Ἀκτοτε χι ὁ χρῶνος
Humanus valde rex etiam aliam legem resuscitavit emortuam et illam, quae mortem multis ex mortalitate praecipitem et poenitentiae expertem inferret quae haec fuerit rati declarabit procedens. Venerabilis inter reges Theodosius, cum seditionem moverent aliquando nonnulli contra eum, magna ira flagrans animo, mortem horum sine mora constituit cum autem secum esset magisque etiam a quodam divinorum virorum libere vituperaretur et quasi inquinatus ecclesiae muris excluderetur, poenitentiam aluit et vituperantem veritus et amans eum ut sapiens, si quidem Verum est quod dicitur: vitupera sapientem et amabit te, et veniam cum multa lamentatione et planctu petivit, et peccatorum dignam instituens poenitentiam et magis quam debuit privato demissus misericordiam accepit a viro erat autem hic magnus Ambrosius, Mediolanensis episcopus): atque generalis ecclesiae et societatis pars fieri ab- eo dignatus est exinde igitur crudelem et praecipitem et praematuram rationem poenae periculosam et immanem ratus tempus constituit, dilationem poenae praebens edicens, ne antea sanguine puniretur quisquam, antequam triginta die- 'rum praeteriisset spatium post ultimam sententiae contra eum editio-
334쪽
καὶ εἴτε ως τοῖς βασιλευσιν ἀγνοουμενον με μην ως καταφρονουμενον ἀπαρρησίαστον μεινε, καὶ η καταδικη του δειλαίους κατακριτους ευθέα ς ἀνήρπαζε, καὶ τ tεm vτοι
ιλιε τον λεον ἀντικαταλλάττεσθαι , Ῥυχ αυτ μονι παρε- φνλάξατο την τῆς νομοθεσιας ταυτης πόθεσιν καὶ τὴν ἀναβολὴν εἰς ἄντον ἀπεκρυ νατο, το φιλάνθρωπον υ κοινον ἀλλ'
μα ταντα βασιλευσι τηρεῖσθαι τουτο θερμοτατα βουλευσά- μωνος και εἰς πάντας εθηναι το ἀγαθον κα ὁδευειν φιλοτι- μου κενος. κα. νε ρὰν προδηλως ξέθετο κυρουσαν μὲν τον του μεγάλου Θεοδοσ/ου νοριον εἰς το διηνεκές, ἀναιρουσαν δὲ τ του θυμου ἀκαμπες cii ἀμείλικτον διὰ ,ου Ἀκὴ ταχέως 15 τας δι' ἀματος νηφηφορίας εἰς εργον ἀποβαινειν στυγνοτητος
καὶ τοῖς μετὰ ταυτα βασιλευσιν ἀνωθον ἐπαφῆκεν ἐφοδιον
προς την αυτῶν ζιλέωσιν καὶ τὴν του ἐπουρανίου βασιλέως θεραπείαν καὶ ναρέστησιν Ἀα ἀνέγνω τον νομον ἐπὶ τῆς συγκλητον βουλῆς, καὶ σιμένηφον σχε aέτην at λίαν εὐά-20ροστον ' εγνα γὰρ προνησε διαφέρων κα θεοειδε ha -τητι, ο ἡ ἀκμὴ του θυμου, πυρος δίκην τὴν καρδίαν αυτὴν κατανεμομένη, πάντων ἀφειδεῖν ἐκβιάζεται κα σαρκῶν ἀνθρωπίνα ν καταφιασασθαι κα ποταμους αιμάτων περπηδαν , nem inde autem tempus hebetabat et deformabat humanam hanc legem atque sive regibus ignota sive neglecta, indicta mansit et poena miseros, qui damnati erant, illico rapiebat, et celerem iis ictum afferebat humanissimus autem hic rex occasiones humanitatis invenire volens et mensa coquinaria misericordiam commutare, non sibi soli servavit legis huius argumentum et dilationem in se abdidit, humanitatem mon communem, sed privatam reddens propter amoris sui ostentationem, sed etiam a posteris reobus eam servari calidissime statuens atque in omnes effundi bonum et transire studens atque novellam clare edebat, quae confirmabat Theodosii magni legem in perpetuum et tollebat irae immotum et durum modum, eum non celBriter sanguinis sententiae in pus abirent tristitiae et posteris regiabus bonam tradidit rationem ad expiationem et coelestis regis curam et gratiam atque recitavit legem in senatu et consentientem habuit eum et valde gratum cognovit enim prudentia excellens et divina bonitate, astigium irae ignis instar cor ipsum devorans studere omnium prodigum esse et carae humana vesci et fluvios sanguinis transsilire aut etiam daetari talibus Iactis sine misericordia
335쪽
καὶ προσεπιγάννυσθαι τοῖς ιτα δρασμένοις ἀσυμπαθῶς. ορεξις γαρ ἐστιν ἀντιλυπήσεως ο θυριος η δὲ ρεξις δυσχερῶς ἐκ το προχειρον κατακοιμιζεται. διὰ τουτ κα τρνῆς οργῆς ἀκρατιν ἄλιναγωγίαν ὁ σοφος αντοκρ τω τόνδε
b τον νομον τιθέμιενος , τὴν τῆς τιμωριας ἀνεβάλετο εκβασιν , - αν ὁ θυμος τι βασιλευοντι πεπανθῆ τριακονθημιέρου προβαινοντος διαστηριατος ' καὶ τηνικαυτα, εἰ κὸν λεος αυτῆξ ριετάμελος εἰσήλθη ου τὴν κεφαλικὴν δεξαμένου ἀποφασιν εἰναι τουτο θεου κα μένειν τον νθρωπον θιγῆ , Ἀσως ML 283 r.
πησεν ὁ χρόνος τὸν ἀνάκτορα, κω θεὸς εἰς το παθος αυτον συμμνηφιζεται. εἰ γαρ ἐν τέ πωφλάζοντι της οργῆς δέξεται μιν ἄνθρωπος θανατηφορον πληγὴν ἡ χειρὸς ἐκτομην Ἀφ-15θαλμων ἐκκοπην, ἀνεθεi ὁ τῆς ὀργῆς στερον ὀ κρατων
μετάμελον ληται κα την ἀποφασιν ἀνακαλέσασθαι βουληθῆ, τίς ἡ του μεταμέλου φιλειω τίνες δ' εριννυες μεταμελητὶ κα τὸν κολαστην ου ἐλάσουσι Λοία δἐ καὶ τον ἄθοντα λυnν οι διαδέξεται οτι προς τὴν νάκλησιν ἀπερράπιστα ἔκταντα Ῥυν λ βασιλευς μεγαλοφρονοος κατασκε νάμενος καi προσθήκην ἰδίαν τῆ νεαρῆ ταυτη προσανεμάξατ- σνντάξας ἐν ἄωτῆ να κετα τὴν τριακον μερον πομιμνησκηται πάλιν ὁ βασιλευς, αὐ-τω το πέρας ἀποτελῆται σνγχωρῆται τῆς ἀποφάσεως.
23. ἀποτελεῖται Τ συγχωρεῖται C. cupido enim est ultionis ira cupido autem aegro in promtu exstinguitur propterea etiam irae impotenti renum sapiens imperator hanc legem imponens poenae distulit exitum, donec ira regi mitigaretur triginta dierum progrediente spatior atque tum si miserihordia eum vel poenitentia invadat eius qui capitale suscepit iudicium, esse hoc dei et manere hominem intactum, ortasse etiam insontem inventum: sin aliter, tum ratam esse rem, quia, ubi nihil dubitationis iniecit tempus imperatori, etiam deus malo eius assentitur etenim si in flagrante ira accipiet homo mortiferum ictum, sive manus abscissionem sive oculorum excidium, liberatus autem ira postea imperator poenitentiam concipiat et sententiam retractare velit quae erit poenitentiae utilitas quae furiae ex poenitentia etiam castigatorem non agent 'qualis etiam amictum aegritudo non excipiet, quod de retractatione est deiectus 2 haec igitur rex magnanime deliberans etiam additamentum proprium novellae huic adspersit, constituens in eo, ut post triginta dies admoneatur rursus rex et ita finis perficiatur aut remittatur sententiae.
336쪽
' ε δε τῆς σωματικῆς τιμωρίας Ἀποιήσατο χρονοιαν δεδωκὼς καιρον οργῆ, κα φιλανθρωπίαν συγκερασας τοῖς ἀνθρωπίνοις κακοῖς, ἀπεῖδε καὶ προς την ἐπεισκωμάσασαν ἰυμην ου προ πολλων τουτων ιαυτῶν, κα διαφθείρουσαν τὴν τώ ζιν τῆς τῶν πηκοων πίστεως, α συγχυσιν αντῆ παρενει-5. ρουσαν, καὶ τὴν βασιλικην πηρεσίαν ἐς ἀπορίαν κα φροντίδα χαλεπὴν περιβάλλουσαν κα γαρ εργοις αυτοῖς μεμα-
κῶ ιος τῆ κοινὴ φυσει του κατὰ καιρον βασιλέως δουλευ- οντος cito του μεγάλου βασιλέως κα δημιουργου τῶνἁnάντων προστάγματι των ἐνθένδε μεθισταμένου, ἀνθ' ἀν 10ωφειλεν ο μετ' auro βασιλευς τους ευαρεστησαντας ἐκεινεν μέχρι παισής, κα τῆν ευγνωμοσυνην τῆς δουλείας ενδειξαρι νους κα το τῆς παραστάσεως ἀκλινές, καὶ τὸν καυσωνα τῆς ἡμέρας αὐτον ἄγετον τῆς νυκτὸς ἀνατλησαντας ταῖς παννυχοις καὶ πανημερίοις φροντισι, τῆς προσηκουσης κηδεμονίας 15κα προοπαθείας καταζιουν, κα ως ἀγαθους δουλους καλαι- στους ευποιεῖν, κα την φλογα τῆς του δεσποτου στερησεως βασιλικοῖς κατα νυχειν φιλοτιμήμασι, καicio θρῆνον αυτων μεταποιεῖν εἰς aριέστερον, βαρυς κἄλλον αυτοῖς ἀναφαί- νεται, κα ταῖς ουσίαις αυτῶν πολλοῖς ἱδρῶσι καὶ πονοις ἐπι-20κτηθείσοιώ, ἐπιβουλευε φιλοκερδως. και πιον καί τινας τούτων ἐπερορίους ποιεῖ, μι ἡ τὰ ἐν nos καθορῶν, καὶ τὸ παραδειγμα δεδι- ως καὶ εἰς υτον, μαλλον δε τους π φυτον,
Postquam autem corporis poenae prospexit, concedens tempus irae et humanitatem admiscens humanis malis, spectavit etiam ad per- niciem, quae grassata erat non multis ante annis et perdebat ordinem fidei subiectorum, et confusionem ei admiscebat et regios ministros in dubitationem et curam difficilem coniecit: etenim ipsis rebus cognoverat, communi naturae rege temporari serviente et ex imperio magni regis et creatoris omnium hanc terram relinquente, cum deberet proximus rex gratos illi omnino et qui bonum animum servitutis ostenderunt et perseverantiam immotam et aestum diei et frigus noctis perpessi sunt nocturnis et diurnis curis, accommodata curatione et benevolentia dignari atque ut in bonos servos et fidos beneficia conferre et flammam orbationis domini regiis refrigerare donis, atque lamentationes eorum Vertere in gratias, eum graVem magis iis apparere et bonis eorum multo sudore et labore recuperatis insidiari lucri appetentem, atque etiam quosdam horum in exilium mittere, non prompta conspicientem et exemplum timentem, etiam ad ipsum magisque ad subiectos i relatum aperte hoc claro cognoscens studuit
morbum hunc ut in diram agentem difficultatem sistere, et legem ρο-
337쪽
ἀναφερομενον αντικρυς , - τουτο διοπτικως ἐn ιννους σπουδὴν ἐποιήσατο τὴν νοσον ταυτην ς εἰς δεινὴν ἐλαυνουσαν χαλεποτητα στῆσαι, α νομον ἀντιστῆσαι ταυτη, τοῖς ουτωσὶ
πάσχουσι βοηθον καὶ συλλήπτορα, καὶ τοῖς βασιλικοῖς πηρι-5ταις κα αὐτοῖς βασιλεισιν εἰσάγοντα τὴν χάριν δικαίαν καὶεννομον, κα φροντιδος τοιαυτης αυτους ἀπαλλάττουσαν, καἰτην ευγνωμοσυνον κα θεραnείαν περιnοιουσαν ἀπορθητον τρθάρρει του φυλαττεσθαι τους του βασιλέως θεραπευτα καὶ μετα τελευτον Ῥυτου πάσης δεισιδαιμονιας ἀλγεῖς καὶ κα- 10 κοποιίας. ἔθεν πανταχοθεν τε πάθει τουτεν θεραπειαν θη- ρω κενος, νεαραν νομοθεσιαν ἐκτιθησι προρριζον κτέρινουσαν t. 238 r. το κακοθελες τουτο ia παρανομι-τατον ἐπιχειρημα, φάμενος οτι πάντων Ἀτοπωτατον εστιν , οι με δουλευοντε. ἰδι ται, ἀγροικοι δηλονοτι κα πολιταις κα αρχουσι, μετα - 15λευτον αυτων λεγατοις τιμωνται κα φιδικοριι σσοις κα πρεσβείοις, ενιοι δε καὶ κληρονομίαις, α μετα τῆς τουτων
προσθήκης χωσι αὐτας ἰδίας κτησεις ἀνωτέρας παντος ζητήματος καὶ προβληματος, οἱ δε των βασιλεων θεραπευταί ok μειζων ὁ κάματος α τὶ αυτοκρατορικον δεος διηνεκῶς
20 περιγίνεται , προς τι κα τοιαυτης nιτελεντιο φιλοτιμιας κα των οἰκείων ἀποστερωνται παρα των μετέπειτα βασιλέων κα τῶν τουτοις παρατυχοντων πηρετῶν, καὶ ς κακουργοι
καὶ προσάντεις οἱ καλῶς διακονησαντες ἀπελαυνωνται οἰκιῶν
re τοιαυτα c. 22. περιτυχουντων c. ponere huic, sic amictis auxilium et socium, et quae regiis ministris et ipsis regibus adduceret gratiam iustam et legitimam et cura tali
eos liberaret et bonum animum et curationem excitaret inturbatam, eum confiderent servatum iri regis ministros vel post obitum eius omni superstitione intactos et iniuria unde ubique malo huic curationem Venans novam legem edit, quae radicitus scinderet malevolum hoc et iniustissimum inceptum, contendens omnium ineptissimum esse, serVos privatos agrestium et civium et ducum post obitum eorum legatis ho- norari et fideicommissis et donis honorariis, nonnullos etiam hereditatibus et cum harum accessione habere etiam privatas possessiones superiores omni quaestione et impediment contra regum ministros, quibus maior labor et imperatoris metus perpetu adsit, praeterquam etiam talia iis contingant defuncti dona, etiam suis privari a posteris regibus atque eorum ministris, atque ut maleficos et adVersarios eos,
qui pulchro serviissent, expelli domibus et urbibus propterea etiam legem de iis scripsit, quae talem avaritiam et pravitatem impediret, ut ad omnes regios homines serpentem et reges servitute privantem Plurimorum et bonorum virorum, cum timerent acerbam et violentam
338쪽
τε καὶ πολεων. δια ται τά τοι καὶ νομον περὶ αὐτῶν γραφατο τὴν τοιαυτην πλεονεξίαν κα δεινοπραξαν διακωλυοντα, eo εἰς Mάντας τους βασιλικους ἀνθρώπους φέρπου--σαν κα τοῖς βασιλευσι τὴν δουλειαν ἀποστερουσαν των πλει - στων καὶ ἀγαθῶν ἀνδρων φοβεν τῆς πικρας ai βιαστικῆς ἐπε-5 έσεως ταυτης κα μηδένα τουτων ο θειότατος ουτος βασιλευς εδογμιάτι . καὶ ἐθέσπισεν ειτε 'σιας ἀφαιρεσιν ιτεέναλλαγὴν καταστάσεως εἰτ' αλλης τινὰ βλάβης κα κακώσεως περιπέτειαν, εἰ θεν ἐκ δοκιμασιας α διαγνώσεως αὐτομοις ὴρμοσμένην τε κα συνρδουσαν ἀποφασιν ἀπενέγκοιτο. sv-10κουν καὶ πάντες ευχαριστως τό του δογματος ἐννομιώτατον κα δικαιοτατον οἱ τῆς πολιτειας, καἰ οσοι τῆς συγκλητον βου- λης, δεξάμενοι καὶ ἀποδεξάμενοι εἰς ἐπηκοον γαρ ἀνεγνώσθη πάντων πολλαῖς ευφημιαι καὶ κροτοις τον ευρετὴν τῶν καλ- λιστων κα ἐλευθερωτην των ἀνθρώπων ἐτινιησάν τε καλωρι. 15νησανως καὶ κοινον ευεργέτην ντα τοι κοινοῖς παραγγέλμασι κα θεσπισμασι, κα ἰδία πάντας κατὰ τ συ εχες πευ- φραίνοντα, καὶ τὰ οἰκεῖαχ χαριζόμενον δίκαια πολλους γαρ, μῶλλον δε παντας , ταῖς προαφηρημέναις τρυτων ουσίαις ἀποκατέστησε, α κάθοδον αὐτῶ ν ἐζ περοριων ε νηφίσατο,
πνευσεν ης το προσθεν ἐστέρηντο.
Kα τί χρὴ τα πολλὰ λεγειν εἰ πάσας κατὰ μέρος τὰς
persecutionem hanc. atque neminem horum maxime divinus hic rex diiudicavit neque imperavit sive bonorum ereptionem sive mutationem conditionis sive aliud damni et calamitatis discrimen, nisi re examinata et diiudicata et legibus accommodatam et concinentem sententiam acciperet ergo etiam omnes grato animo decretum maxime legitimum et iustum cives et senatores accipientes et recipientes coram enim omnibus recitatum est multis laudibus et clamoribus inventorem pulcherrimorum et liberatorem hominum honorarunt celebraruntque ut qui et publice beneficus esset communibus iussis et edictis, et privatos omnes perpetuo exhilararet, et domestica donaret iura multos enim, magisque omnes in bona antea erepta restituit et reditum eorum ex exsili decrevit et iacentes iam et immolatos resuscitavit et spiritum instavit, quo antea privati erant.
Atque quid oportet multa dicere si omnia deinceps huius In sua acta describere suscipiam, similis ero iis, qui allanticum volunt
339쪽
A αι τοῖς το Ἀτλαντικὰ βουλομένοις παρωσασθαι πέλαγος ὁ γαρ ἄντος βασιλευς καλτυραννους καταβληθέντας καιωποταγέντας αυτε ου μονον συμπαθείας κα φιλανθρα πιας μιωσεν, ἄλλα ea μεγίσταις ευεργεσιαι ἐννυχαγώγησεν eo 5 περ ι το Βρυέννιον κα του τουτε ομοφρονας λαμπροῖς αξιωμασι τελεσιουργήσας, καὶ τως ἰδίας ουσίας ἐάσας αττο ἀνεπιχειρήτους, καὶ προσθήκας δια βασιλικῶν δωρεων - - νους αυτοῖς περιποιησάμενος, α πάιχτων ἐπιλαθέσθαι παρασκευάσας τῶν λυπηρῶν , περ ομὰ των nώποτε βασιλέων l. 2394. 10 ποιήσας ευρίσκετο, καὶ πολεμίους προσφυγιντα ευμενως προσεδεξατο, κα ρ ωραν αυτοις δημοσίαν ἀπένειμε α φιλοτίμου
διατριβῆς μεταδέδωκεν. σεβέστατος ἡ ων τα προς θεὸν ς ὰ μάλιστα, βασιλικειῶς πανηγυρεσί τε κα χάρισι καὶ νοτοχυσίαις τα τε. Is δι' τους δεσποτικὰς ορτας ἐς το ἀκριβες κατελάμπρυνε, καὶ τα των μιαρτυρων μνημας κα των ἄλλως ευαρεστησάντων, θε τελεταῖς ἄνδηριοις κα παννυχοι χοροστασίαις νυμφι- λε - φωτ περιφανως κατεσιμνυνς καὶ τοσουτον ἐξηρτητο vii ,εριεγάννυτο ται θείαις ταυται λαμπροτησιν , τι περ
exhaurire mare idem enim rex et tyrannos deiectos et submissos sibi non solum misericordia et humanitate dignatus est, sed etiam maximis beneficiis placavit, sicut ryennium et eos qui cum hoc sentirent, illustribus dignitalibus augens et privata bona relinquens iis intacta et accessionem regiis donis benignam iis concilians, et omnium oblivis iubens tristium, id quod nemo unquam regum faciens apparebat, et hostes, qui ad eum confugerent, clementer excepit et terram iis publicam tribuit et generosae commorationis participes fecit. Piissimus autem in rebus divinis inprimis regiis concionibus et gaudiis et luminum copia annua dominationis festa accurate illustrabat et martyrum cinoriam et aliter deo gratorum sacris publicis et nocturnis choris plenis luminibus clare ornabat, atque tantum intentus orat et laetabatur divino hoc splendore, ut mane circa primos gallorum cantus hymnorum poetis apparens et iis qui e senatu et consilio festum concelebrarent, ne regio quidem soli se traderet, sed erest usque ad finem cantus, - qui ad tertiam horam diei hymnis per labris et angelicis durabat, deo preces absolvebat, et ad illum eri-
340쪽
νον ἀνεnτέρου ον νουν, τοῖς δ' nηκοοι τὰς ευεργεσιας και δωρεὰς κα τιμάς, ποταμηδον προσεπέχεεν. is κα τῆς μεσημβρινῆς μυσταγωγια ει ουν λε τουργιας αρχομένης παραχρῆμα του τὴν α θινην τελεσθῆναι δοξολπιαν ον ἀπειχετοδε τῆς ις λογχαρασΦάσεως, ως καλαντο συνετελέσθη μέχρι παν- τος το Ἀρατευουσιν ωλαβως κα se μονον ἐν τοῖς ἀνακτοροις
τὸ τῆς τοιαυτης θεοσεβεια τοιτ επράττετο, ἀλλὰ κα ταῖς πανδημοις ορταῖς τε κα προελευσεσιν, ταν τε μεγάλε τεμένει τῆς του θεου ἡνως σοφίας πιφοιτων ἡ μετὰ δορυ- 10 φοριας α δοξης τρανοβάμονος, ἡ τε ἀποστολικεν καὶ με- γάλιν να- η τέριν των ζωθεν. των γα προ του βασιλέων
ριετὰ την του θειο ετ αγγελιου ἀνάγνωσιν ἀπαναχωρουντων ἐκεῖθεν nουδαίως ni ἀνακτησει του κοπου και ποθέσει
τ' ἐκ των λίθων καὶ μαργάρων βαρυτάτης σκευῆς κα ἀπαλ- 15
γῆ των ἀπλέτων θορυβων , αυτος ουδὲν τοιουτον ποτε διεπράξατο, οι δε τῆς θεια μυσταγωγίας την οἰκείαν ἀνάπαυσιν κα τρυφην προετίμησεν, ἀλλ' eo τέλους τῆς ἱερας λειτουργι α ευπαγῆς στατο , θε προσανέχων ομματι ἀκλινεr, κα τὸν ἐκει νου ἀπομιμουμενος λεον, ἐν οἷς τὰ γέρα ai τὰς κτιμὰς ἐφηnλον ἀσι τοῖς πιστῶς προσεδρευουσι. ιουτος γαρ se, εοσεβέστατος καὶ πιστοτατος αυτ κράτωρ αὐτ οντι φιλόχριστος, χραοτατος τε, Aερ τις 12. βασιλέως .gebat animum subiectis autem beneficia et dona et honores fluvii i star effundebat deinde etiam meridie initiatione mystica sive ministerio divino incipiente statim postquam matutina absoluta est celebratio, non se remoVebat, quominus de adesset, donec etiam haec absoluta essent omnino a sacerdotibus pie neque solum in regia talis cultus ab eo agebatur sed etiam in publicis estis et Ompisci quando ad magnum sanum sanctae dei sapientiae accedebat cum satellitibus et gloria coelum assequente, aut ad apostolorum magnum templum vel aliud externorum cum enim priores reges post divini evangelii lectionem recederent inde studiose ad reficiendam defatigationem et deponendum lapidum et unionum gravissimum apparatum et liberandos se ab immensa turba, ipse nihil tale unquam perfecit, neque divinis mysteriis suam requietem et mollitiem praetulit sed usque ad finem sacri ministerii firmus adstabat, de intentus oculo immoto et illius imitans misericordiam. Inter quae insignia et honores edebat omnibus fide assidentibus talis enim erat piissimus et fidissimu imperator et revera, cis