장음표시 사용
221쪽
ot Pannoni NATIONE. et l, si vitet otium Nascitur enim e vacant otio Ea propter Peregrinator Ure in i Ovidii prereeptum ante oculos habeat: Otia i tollas periere mi in s arcem
Destile matronas festa pier mide laboris Plus haurire mali ii, quam ex re decerpere fruditas. X VIII. Si itaque penitius considerare velit Peregrinator, quae sit in natura hominis excellentia: dignitas, facile deprehendet, quam sit turpes, di siluere luxuria, delicate vivere quamque honestum, par e, continenter ibbrie ut Marc. Tuli. aie
XIX. Nitatur peregrinans omnibus nervis eo, ut formet acta de dicta, secundum hominum ingenia , quibuscum versatur. De seipso suisque quam parci Time loquatur. Nihil enim es, tecti Valerio M. X imo, quod magis mimo laudis praeconimi, quam
suas assice jactare successus. Deforme nota modo est, de se ipso praedicare; sed repericulosum praeser ina inter ignotos Sequatur
itaque lyssen, qui non nisi ab Alcinoo
invitatus errores suos aperit. X X. Nec opes nec eruditionem suam extollat, nec prosapiam ec splendorem. Stupidi enim illi, qui vel vestitu vel comitatu, privatas opes ostentando, improborum hominum injuriae se velut escam objiciunt. Opes enim alias injuriarum iussicioni obnoxiae sunt Atiae seditisne e ciuili ta malignatates, teste Philosopho et Posit. Et Diogenes aiebat
222쪽
GEoncius Lovs Ius laurum pallere , quia mulios haberet in diatores. Vnde Pythagoras etiam , nec equus , ne faenos nec opes ratione retineri diu pos sunt.
XXI. Peregrinans generis splendore
nobilitate coruscans , nec invideat nec contemnat inferiorem , ob similes in peregrinandi studio conati s , ob nobilem famam, quam unusquisque Studiosorum , hac ratione sibi conciliare nititur. Si nobilis es, fortuna te ad honoris culmen eveXit,alto supercilio alios inferioris conditionis tudiosos ne despicias, sed illud consideres: Ecto quod es quod iunt aliis ne quemlibet e se . Vuod non es nolis quo potes esse velis. XXII. eri qui nobiles sunt, nunquana non perpendunt dictum Apuleii, qui ita dicit: Si laudas aliquem . quia gener u es, ' rentem ipsius laudis. Si vero quia dives , i, tum hoc debetur Si eum laudas, qui bonis moribus es artibus o ctus sit, ct valde eruditis hi togata vel armata scientia, quanimi homini hcet, tunc ipsum virum laudas, non aliena. De quibus omnibus prolixe desciteQuar-rus lib. . de civili conversatione disicrit,
Nobilitarern scientiae filiam esse scientiam
autem possessores nobi itare. XXIII Consilia sua Peregrinans celet, praeterquam eos, quos scire aequum est Pittacus prudenter judicat:
223쪽
DAE os cos XXIV. Et haec tana quidem est de viritibus peregrinationis , de non postrema: uitia cum Orator non aliter nisi orando probetur Teregrinans non minus tacendo pro occasione de tempore , quam loquendo peregrinatur. Nec enim temere quidvis apud quoivis effutiendum. At nec familiaribus omnia proferenda sunt, verum alia rommunicare convenit c in amicis, cum rotis, cum ignotis alia cclare.
XXV. In rebus alienis cognoscendis Peregrinanti nimia vitanda erit curiositas, imprimis cum temeritate coniuncta. Hi ecnamque fecundum D. Bernharaeim superbiae primis e gradu
cessau dicebat, inlut referre mirum pedes an oculis inferamus in regiones alien et , videlicet deterrens ab omni curiositate rerum ad nos nil si attinenti .
In rebus igitur supervacaneis noli scrutari multipliciter, quin potius Comicum audi, qui dieit: Tua isod nihil refert, percontari desuas.
XXVI. Loquor autem non de omni curiositate, sed de X cessu Non enim ignoro, quod Honorius . Theodosi is hac de
224쪽
eto GEORGius Lovs Ius re rescripserint, dum prohibent scrutari arcana regni peregrinita quin potius su idiso P. ut inquirat in omnia ea, quae ad amplificationem reipublicae spectant, veluti,n mores , leges, religionem , id genus
XXVII. In aliena domo surdum esse
mutum oportet, multo magis in alienis regionibus. Observabit Peregrinator, nor Ilaxabit vel mores vel religionem Singuli e enim nationes religione moventur peculiari, e Deos patrios , quos a majoribus acceperunt, colendos sibi diligenter arbitrantur. Qui vero peregrinantium legem fraternitatis in religione quibusvis communicanda urget, videtur is mihi sane hoc facere reto pio, sed nulla vocationis cujusque
XXVIII bi dat ipse to soli , de eius
solius verbo certus reddatur in sicut solo Dei verbo certus redditur , ita nullius verbum quam Dre i recipiat Nihil addat S S. Scriptura , nihil temeritate sua detrahat. Pietas enim incontaminata est quae uno ac solo Dei verbo nititur attestantibus Matth. e. Isaia Qt icunque igitur in peregrinationis congrcgatione es, bene vive, ordinabiliter, sociabiliter, O hi iliter ordinabiliter ibi, sociabiliter roximo humiliter D EO. XXIX. Caveat Per in quantum potest , ne inter peregrinos secundum receptam opinionem hominum, cum Vitulinis de articulis fidei istatuat Zelum falsum prae
225쪽
Saepe se a caehim e velimine texit, Cui eos coeliis si non facit illise, Vidi diversiis in Academiis peracula maxima, bonnunquam ii recuperabilia damna ex istis immaturis disceptationibus, tum Studiosiis, tum Clarissimis Viris, contigista . Modus itaque optumus; quippe, Observare nodum laus es , nimii que momvendo
In dubium trabitur remissa des
. XXX. Aurea huc referantur requisiata, quae erunt leges certae . . nimirum ut habeat i Nou AM PARCAM, FRONTEM APERTAM, MENTEM CLAus A M. Haec Sophis placentu Haec Varo Praestanti Timo Jus To o, Reipub. literariae gubernatori strenuo arrident.
X X X L Peregrinans, qui flagrat favore bene lentia exoticorum, ante omnia ingenium civiles, de urbanitatem prae se ferat, cauteque laboret, Ut morum cognitionem hominum , quibuscum versatur , acquirat . .
X X VIAE Praeterea obsequiosus elle debet. Hoc enim ipso gratiam hominum colligit,in collectam retinet Polite enim Tacitus iudicat: quisque promptior obsequio tauto citius otiarim ct opibus ex
XXXIII Humanus de Teiosus sit peregrinans moribus halloquio, erga omnes eos , in quos honeste debet ac potest. Proinde Ursini versus extollat: Sa
226쪽
ros pono ius Lovs Ius Si patiens, verax, comis,sermone modesJus, Sint tua laudatis si iEta iocis. Mu umquippe sacen admixtis dulcia acerbis Adde fa fgravibus tempore,gratet ceras. Scilicet extremum nemo laudabit utrumque Serius aut nitruum, ive ocosus eris. XXXIV. Clim primis vero affabilis erit erga hospitem , hospitam, liberos ejus dem servos, famulas , nihil imperiose vel morose ab his postulabit. Secus si fecerit, nec culinam, nec cubiculum sua facere o E-cia cum damno sentiet. Igitur Si vite tibi, sic alii, ut dicere Ussis, Te pacem hoministe vitio indicere essum. XXXV. Per xenia Z munuscula multa offendicula movere a se catus Peregrinans potest quin contra magnam benevolentiam sibi conciliare apud hospitem Hic igitur attendat Antonini Imperatoris rescriptum Neque omnia, neque u et i erat ore , neque
XXXVI. Erga alienos sit issiciosus
accommodatione morum, linguae vcst itus, cultus Malus cnim Peregrinator , cui non
est satis id quod caeteris alis est. A qualitas haec pacis de tranquillitatis est altrix, inaequalitas vero seditionis seminarium. In
Insipientes itaque ii, qui morum insolentia, licet paterna, illos, quibuscum foris vivunt, vel ad irridendum, vel ad infestandum in langinant. XXXVJ I
227쪽
DE PEREGRINATIONE. Eo LXXXVII. Erga conterraneos pro-
rios sit fidus de promtus Qui enim in paria tibi civis erat, ris fratris loco comple- endus est Vera autern fraternitas es , quaatrem dicomilitonem diligentei veneratur, issolutum corrigit, qui praesenti obsequitur,ab- qntem non odit,sano applaudit, infrinum neu serit, placatum non provocat, iratum ut ma- orem metuit. Et ut omnia inter fratres sunt
sommuniata sic quoque inter hos par erit ieitiae benevolentia, juxta Euripid. iter amicos omnia iunt communiae Communis omnis es amicorum dolor. VIII Modestiam liberalem Pe- regrinans prae se ferat, in ipso moturi gestu,
nineesiis. Habitus enim mentis in statu cor-Rporis cognoscitur. Hinc homo cordis no-Firi absconcitus, aut levior , aut a stantior, v aut turbidior aut contra gravior, constantior iurior de maturior a doctis viris aesti
XXXIX. . itaque vivendi pulcrituit: nil dinem: civilitatem decentem teneat con-enientiam cuique sexui de personae red-ctat. Hic ordo gestorum optimus, hic ornatus ad omnes actiones commodus. Hyppoliti haec est sententia: Heu heu modecteti odo ubiet epulcrum
Et gloriam bonam inter mortales adfert, X L. Pudorcin subrusticum abjiciat, tum in factis, tum in verbis ut enim udor audabilis es in malo, ita reprehen ibilis in bono. Erubescere enim malum sapientia es semim ira escere, ultitia. X LI.
228쪽
XLI. D. (ut Thucydides gravissimus
autor voluit prae taeter primarium habe inlis, te deponamus pudorem,st audeam: is maxime, o deliberam, de his,quae aggressuri sumus. in caeteris imperitia audaciam i consultatio uteinpigritiam adfert. Prae stanti sit imi vero jure omnino censeri debent, qui cum dura e docunda liquido cognorint tamen propter illa a periculis non declinant. X L H. Contra verecundiae togam asse sumat, quotiescunque cum senioribus prudentioribus congredi cupit. Hanc enim virtutem Aristoteles . Ethic non communem, sed propriam tacit juvenum, du
Verecreae a non convenit omni aetati se tant in juvenili. LII L equid enim amabilius verecundo iuvene quam puleram splendida
gemma morum est verecundia in vita ecvultu juvenis, quam vera ec :nime dubia bonae spei nuncia, index bonae indolis , vir ga disciplinae , expugnatrix malorum propugnatrix puritatis innatae imae custos, v itae decus, Sirtutis sedes, naturae laus insigne omnis hones i. LIV. Si in gratiam Illus rissimorum, in notitiam Nobilis imorum , in amicitiam Clarissimorum Peregrinans jam irrepsit,
omnc in lapidem moveat, in ea ut maneat,
submisse se gerat,neque minima re illos laedere nitatur. Huc facit Macrobii illud: Non a sunt primi esse cim es inni trampore. St imum adgradum claritatis tran veneru,
229쪽
eos ues aegre , ct citetus, quam descendas,
ecidi ego, cadet qui sequitur Oc.
Nec mirum Lubricata iique via si magni cecidere, s- Mor te di
En mihi quieue oditi cras tibi casus
X I. V. Parcus sis P in ridendis aliis. eque ritum petulantem meta neque scronem cum audacia suscipiat. Hoc enim ultum Illud furiosum judicat Isocrates. uippe risus intempestivus inter mortales rave malum, quod ex Menandro apparet: Iccirco: Te respece, ut quoties objicis Vtiquam, Irri et regerit eo se, unde ducit ortum. X L V I. Dicteriai scommuta aliorum, aequo e mansueto ferat animo Mansuetudinis enim est proprium officium , posse criminationes , calumnias, de contemptus moderate ferre hac ad vindictam celeriteri io contendere, minimeque ad iram praecipitem esse.
Itali apposite teste Pynachar IC. Chi utio an a per passe, de de havere ecca simae porcella , orecchi d et hie o. X LVII. Plato ille Divinus ut cum Philosophis loquar cui sibi maledicenti, Perge, inquit, maledicere , ut qui bene loqui nunquam didiceris. Aristippus contumeliis a quodam petitus dixit:
230쪽
Sola tua est. Similes aliorum respice casus: Mitius tua feres. LI X. Non tantiam dictu speciosum, sed de observati utilis imum est , magnum imagni Scaligeri praeceptum:
Contra Rhodanum ne totide natare traues Contra Boream ne temere flare ruentem :Contra Pelaeis res erum clamare tumultum: Contra era serum rabie certare tirannum.
L. In conversando, cujus facta discrepant dictis , huic nunquam dat Peregrinans. v id enim loquatur, semper prudens , debet agere, ut dicit Seneca.LL Inimicos, praesertim potentiores reconcilia renitatur, ne absenti vel velint, vel possint nocere milia enim te cesscaciori ut voluit Boetius ast nocendum , quam familiaris inimicis. Cum eo itaque ingratiam redito, de secundum Isocratem O Tendisti cogitatu cogitatu reconcilie-
re si verbis, verbisui factis , adiis' non enim quem factis laesisti, sine factis placa