장음표시 사용
21쪽
His rebus perqui3itis accedam ad ipsa fragmenta geographicui carmine Valerii latentia disponamque ea per easdem tres terrae partes quibus veteres orbem terrarum dividebunt.
Alanii (VI 2 Alanorum nomen primum legitum apud Senecam, Thyest. 63 o. Deinde apud Lucanum VIII 223:
et sequerer duros eterni Imrtis Alanos.
Parthorum irrupisse apud Suet Domit 2 Parthorum rex Vologaesus auXilium contra Alanos petit. IIaec sunt praeter Valerium testimonia antiquissima de Alanis, quae inter se optime cohaerent. Minime mirum est Alanorum nomen tum demum innotuisses'. Remοtae illae regiones, quae numquam ad regnum Ponticum aut Bosporanum pertinuerunt, nοn priu paulo melius innotuerunt quam cum primis Caesaribus regnantibus mercatores saepius illuc commeabant belloque anno P. C., ibi est multis novis nominibus scripta geographorum augebantur Quae cum sita sint auctorem
l et Tomaseis. p. Pauly-WiSS. 2 nam ex Lucano non conligendum est Pompeium Alanos adiisse Alam a parte septentrionali Caucasi incolunt, Pompeius CaueaSum non superavit deinde mirum esset si de hac gente quam Pompeius adulapud eos scriptores qui memoriam Mithradaticorum nobis servaverunt Plutarchum Strabonem Dionem Appianum nihil legeremus. Legas eatalogos apud Lueanum invenies eum non ita diligenter verum curaSSeet res immiscuisse in loco non aptas. Apparet eum studuisse, ut reBVetere novi augeret. Itaque testimonium Lucani non ad Pompei sed ad Lucani tempus referendum eSt. 3 cf. Mudenhomum III p. 2: und aE stimmi volnommen, dasS
Valerii inii 3 Chr. 5 non multo antiquiorem fortasse retiam posteriorem esse intellegimus. Videntur scriptores inter se discordes esse, cum ulteri Alanos ad istrum ponant alteri ad Caucasum Langen ad VII d) Res non ita se labet. Alani certas sedes supra Caucasum habebant,
quam u3que at exeuntem antiquitatem obtinuerunt Pars eorum, non innes, ex his sedibus demigraverunt ut novas peterent, pars remanSit ut in illa migratione quam movici verbo Migrationem gentium appellare consuevimus, sodes mon omnino relinquebantur, sex pars superflux hominum sedes mutabat reliqui remanebant. Inde discrepantia riuae videtur de situ Alanorum orta resis pars Seriptοrum raedes migrantium, sar sedes remanentium Alanorum
22쪽
partem Valerius dicat facile vides coniungit eos cum Uenioclais qui ad Caucasum incolunt, eodem modo ac Tabula Peutingeriana. Omnino ordo nominum non tam contemnendus est quum nonnulli dixerunt velut Peters p. id se Valerius autem, utut sibi placuit,nοmina Pοpulorum catalog suo inseruit nulla rutione habita ordinis regionum, in quibus incolebant v. ordo saepe neglegitur, saepius
oloris. Alagon fluvius ex Caucasi meridionali parte ortus influit in Cyrum Albaniae fluvium, Strab. p. oo. 62. Plin. VI 2s Ptol. V 12,3. Adhuc antiquo nomine vοcatur Alasan. Ille fluvius sine dubio iam Pompei expeditione coralitus est. Videtur et genti nomen dedisse, excerpt. at Barb. p. odi Frich m
vrii, et Arsurod, unde incti reei, et Mil unde laetonii. Ab iacgente discernendi sunt lagoni Scythica gens ad Tyram et Bο-r 'sthenem ita, Strab. p. 55 o. erod. IV IT. 52. Paus I 2,1. Steph. B. 'Aλet iov.
Caucasi incolunt quae ad orientem vergit, neque unquum sedes mutaverunt. Quatenus fines eorum porrigerentur non
uno tempοre compertum est. Pompeii et Antonii expeditionibus a meridie factis pars meridiem versus sita detecta est usque ad summum Caucasi montis uoim. Neque Pompeius neque Antonii legati Caucasum superaverimi. Itaque eis descriptio
dictum est. Reliquos huius gentis fines optime delineatos invenies apud Ptol. V 12 I. Idem Ptolemaeus Albanus portas in Caucus describit, o long d T lat. ae portae primum, pinοr, appellantur aetate Neronis, Tac hist. I 6 listi, hoe numeri
appellantur, tamen conferentem quae sub voco,iber de Caspiis claustris quaesivi non fugiet veri simillimum esse Neronem Albanos
Porta', quamquam non accurate, noviSse Augusti aetate nondum notae erant igitur inier Augusti et Neronis regna innotuerunt, et non multo ante Neronem, cum de nomine nondum constaret. Valerius cum hoc nomine nullo vitio commisso utatur monemur ut auctorem quam proxime ad Valerii aetatem admoveamus.
Amonus Iris 3 . In re poetarum manus mons Ciliciae numquam fuit, neque ex usu poetarum Valerius tigres ibi habitarenarrat reliqui poetae tigres Hyrcaniae adscribunt. De rebus in Amano gestis nihil narratur apud scriptores, neque verisimile est
Valerium mi montem ex renim Scriptore petisSe. Videtur poeta, qui multa nova nomina in carmen Suum recepit, conSult Amanum e geographic auctore recepisse, ut pro tritis nominibus novum induceret. In Aman tigres habitare apud nullum scriptorem inveni tamen, quantum ego historiam animalium perspicere PοSSum, non nego poetam id apud bonos auctorea invenire potuisse veri autem similius mihi videtur rem translatam esse.
Amastris VI obd). Non recte Meynckius in dissertatione sua p. ob sic disputat si nec minus probabile est eum in utroque vorsu III Id et VI 5 aut Amastrum aut Amastrin scripsisse. Ceterum apud Graecos Scriptores et M Hyetteto et Movet tetTic, Sed 3 ita 'Ap.rietetpt forma invenitur Nihilo minus Vergilius in Aen. I sinus verum hoe est, nam 'Aμηmpi nomen feminae est, et
23쪽
l. XI T Amastrii dixit. Cuius uel iratas quam Valerius etiam in talibus minutiis sequi solet me movet ut etiam in Argοn. VIob Belgicum libriim servasse credam id quod verum est FumtMeynchi uni non eundem hontinem significari, Amastris Scythes, Amaftrus Cygicenu est. Igitur Vaticanus servavit id suo verum est, et Valerius alterum nomen ex Vergili desumpsit alterum ex
fetus est Littera i pro et posita nos docet auctorem eius Ionem esse fortaSSejecataeum.
fiana . . Duas sedes commixtas invenimus apud Diod XVIITT I. Curi. VI 5, 2 . Vib. eq. s. v. liermodon Sub finem antiquitatis Procopius siccus scribit eas plane evanuisse, Goth. IV p. id et usu a Doαμῆ et 1, ἀμ*t eth Καυκά Ito opoc cupitorum 'Alxv Ovm Tt lxvATAT, A volae olet v 22αι, καtetot et ErpEi mutκα αλλotc tot o o ἀμφ' αDetetic Toλλo Et Tivet t. Apparet Valerium magonos in proelium induxisse quod apud auctorem suum legebat eas finitimus Colchorum esse eadem de causa eu 3οcias Colchorum, non Scytharum fecit, plod sane fecisset si Iliadem parvum imitatus esset. Sedes magonum ad Tliermodontem fluvium Valerius non ignorat, IV o2. V s; Aod causa montionis ea est, ciuod Argonautarum periplus apud Apollonium Amagonos illo bie continet.
nesio, cuius narrationem IIerodotus servavit, nemo quietiuum novi
In Arimasparum descriptione vides quo modo Valerius interdum res commisceat. Ahima3pas aurum legere inde abjerodoto
24쪽
Num Valerius haec de suo proposuit Minime. Transtulit in Arimaspus quae apud auctorem suum de Satarcliis dicta repperit. Mela III, o Glorctae tiri aventique Mimrerum aestium icti reri
neratim de Scythis Iustinus II urtim et ventum erinde Perniantur c reliqui tolas Oetunt. Valerius ipse significat haec de Satarchis scripta se legisse dicens VI ad 5ditant m nitidiar Glctrchen, quibus verbis apertissime hoc inest non uiarum Satarchas ditasse. Tales res nos docent chorograptitarum auctores vol1tμet scipi vptκα adhibuisse ut populorum descriptiones amplificarent et ornarent additis mirabilibus. Valerius ipso voμt:1 βαρβαρηκα non videtur coi uluisse in chorographia ab eo adhibita permulta eius generis fuisse Plinii et Melae similitudine probatur. Armenio Valerius Vo66 Armeniam ita commemorat, ut appareat eum auctorem geοgraphicum Secutum esse. Uberius hanc rem explicatam invenies s. v. iber Ergo auctor Valerii etiam Armeniam descripsit. Armes VI do). Armes Scythes nomen accepit ab Armenia.dam Peters p. o adn. hanc rem recte obser avit, sed non animadvertit quantum fructum ex manibu dimittat dicens: cum longum esse mihi videatur ducum quοque nomina in disquisitionem vocare satis habeo dixiSSe, ea maximam partem derivata esse a nominibus terrarum vel fluviorum regionum illarum in quibus nati sunt duces Quo in enuntiat hoc unum non verum est quod de patria ducum dixit invenies ducibus patrias origine nominum neglecta datas SSe. Carmeius V 58 2). Carmei socii Colchorum nomen non ducendum est a Romana gente satis bScura cur Vergillius gentes Romanas haud raro admiscuerit in aperto est, Valeri allias res tractanti nomina alliinde petenda erant, i e ex rebus geographicis. Plin. VI Ibi in enumeratione gentium Arabiae haec profert upidum hodα, e Mincte creste Cretu Minoe, ut eaeis timαnt, misinem rcthentes quorum tarmel. Inde minime conligendum est Valerium Arabas socios Colchorum esae finxisse do-eemitu autem apud Valerii auctorem etiam Arabiae descriptionem
vici austrari 12 ) De portis Caspiis Valerius, id quod
nos docet auctorem praestantem fuisse, recte sentit; nam Marti a Massagetis et inedis rudi Thermodontem proficiscenti iem veras Porta Caspias non per dat 3, ita nominatas in Caucaso monte eundum Sth cf. Miber Item versus VI 166 i. docent Valerium veras portas Caspias dicere. Id nobis indicium ietatis auctoris sat L nam Plinius Micit portam etiam post expeditionem Corbulonis in Armenia 58-63 p. Chr. non recte depictas esse. Error ' igitur recentissimo tempore correctus est di apud Valerium correctam narrationem legimus quid inde sequatur apparet. Nerae portae Caspiae quamquam Alexandri expeditiones innotuerunt tamen apud Romanos scriptores usque ad Plinium non memorantur. Nullum vestigium est Valerium scriptorem rerum gestarum Alexandri in suum rusum convertisse. E. Plini, discimus quam obscurata
haec notitia mpud Romanos fuerit. Graeci geographi Strabo p. b22 et Polybius V do, b vetustioribus Graecis scriptoribus usi
hoc Romanorum errore vacaverunt dam id indicitum aetatis aesthum portam omnino commemorari; usque ad medium p. . a culum primum Romanis illae regiones non curae erant L quae neglegentia Romanorum Neronis aetate bello in Armenia gesto subito excussa est Ipsis sterii temporibus risinae regiones studi Romanorum In Min converses diligentius geographim tractabantur rectiusque quam a prioribus describebantur. Comicidae VI Io T). De forma huius nominis et Servium in Aen. Iris amoronidum utem deriue is est probrinesesitαι εicut Sosiosis duros bello si Semicinibus. f. Maeotidas pro Maeotis Vopisci Aurel. 16 Tac. 13, 3 et Dandaridas pro Dandariis Tac ann XII Ib). Leguntur etiam formae Caspiani(Mela I 2, 12 et Caspianae Tab Pent XII ). Terra eorum Καοntetvvi appellatur, Strab. p. 562. Reliqui scriptores utuntur forma quae 3 Caspii Forma Caspiadae inde ab Ennio a quo- libo poeta Latino facile fingi potuit similiter Dionysius Periegetes nulla ratione cum Valeri coniunctuis hortiαξα πυλαc
I Siquidem error est, ct quae s. v. Iliber expoSui.
25쪽
narrat Langenus breviter absolvit dicens eos inrisbus usos esse in bello isse Ioet ridetti Maeisse. Tamen Valerium defensurus sum. Strabo p. 562, qui eos cum Albanis confundit credens eos non iam superesse' dicit: Tipauetixo ea et ciuetot et oi uvE αυ- Tui at hirreppo, iv, ou dae s μαλλο η ortoue et Tept oueto. Id tamen minus grave est, neque gravius quod Emebius praep.ev. 11 narrat 'Tpκαvot a κα Κάσmot, o FLECotosv c καὶ κuot
Sepultura mortuorum dentibus canum, quam Eusebius etiam Caspiis tribuit, solis IIyrcanis tribuitur a Cicerone Tusc. in remi Flebs sublicos est cαnes, utimates domesticos Niabile
larum. Idem Plutarchus an vitiositas ad infelicitatem sumetat 3), et Silius XIII di ). yrcanorum canes una cum dominis acie eontendere tradit Aelianus VII 8 Γρκαvotet et Mά vriat otXUME IuvEGetp TEIoveto, et Tiv et Tocto uμμαχικυvis et bou ut cx t TtRODpixov. Caspios una cum canibus sepeliri unus Valerius narrat reliqui auctores tradunt Caspios a canibus sepeliri. Mihi quidem videtur Valerius ab auctore suo nihil aliud accepisse quam nos ab auctoribus quos attuli sed poetico ingenio adductus foedam illam sepulturam, quae abhorret a polito carmine, Mutavit,
I Η Κασπια η, ouincient ou Movet lacu ut1oc, une καὶ θαλαWα, ἀ*mouc veto vovi valerii fidem non tangit Strabo haec recte dieat necne, cum reliqui Scriptores Caspios loco exstantium habeant, ut lim
ita ut canes qui dominorum viventium commilitones erant m tuorum quoque comites meritum honorem acciperent. Cuius meriti magna pars Valerio abiudicanda est quod rem non ipse finxit sed ex Vergilio transtulit, qui VI 5T s. Aeneam in Orco similem rem admirantem facit: I simque talati
Albanis singulares eanes adtribuuntur a Plinio VIII 1 s. idos et de Caspiis et se Hyrcanis idem tradi apud utrosque ianes
pugnantium adiutores sunt, apud utrosque sepeliunt mortuos. Duas gentes interdum confusas esse ex paribus moribus colligimus quae ei acriptoribum adscribuntur. Earum nomina saepe coniuncta pronuntiabantur L quod mari Caspio re nomen Encanium hare
etive o eteturα διακptvovettv Facissime igitur tuae gentem confundebantur Quae Valerium tradit non minus id, digna iunt quarum quum apud Aelianum legimus, misi forte praeferenda sunt:
nam yrcani quamquam saepissime commemorantur et multorum bellorum participes erant tamen de canibus bellicis eorum in nullius pugnae descriptione quicquam legimus tam nova res erat, ut Scriptores eam silentio non praeteriissent contra Caspiorum virtus eum in agendo numquam visa Aset facile evenire potuit ut eorum res in obscuro manerent. Id certe apparet Valerium narrationem suam non ad arbitrium finxisse. Sedes ad angulii Caspii maris inter occasum solis et meridiem Spectans numquam mutaverunt omne3que scriptores idem
Centores V Ibi Centorum nomen alibi non invenitur. Ex ordine nominum quae sunt momαια Tormi S arctae φαnis Centore Choαtro certissime colligitur Centores prope Maeotidem habitasse, ut videtur in Asiatica plaga Gens erat satis ignota et sine dubio parva, quam non ante medium p. Chr. Saeculum primum innotuisse neque multo post in ob3curitatem relapsam esse veri simile est Maec quoque gens bello a d gesto innotuisse do
26쪽
idetur. Vides praestantiam auctoris qui tantulas res descripsssquas alii geographi aut non noverunt aut propter ignobilitatem non dignas putabant qua, in Scythiae descriptionem reciperentur, Cessi VI Ido). Coniectura Cossciei satis improbabilis pro
Cesa se inde nata est quod viri docti gentem Cessorum non noverimi ab omnibus haec gens ignoratur, nullus situs depictus, nullus liber Cessorum nomen continet; tamen probari potest eos fisisse et quibus regionibus sedes habuerint. Non casu accidit quod omnes auctores qui CeSSοrum nomen nobis servaverunt primi post C. saeculi sunt nam Tabula Pentingeriana quoque ab illa aetate repetitur). Mela II 1,is: ver C pium ginum tamαri II mset di recini Hiberi, ver Amαe-α8 et Hyerbore
in Caucasi parte occidentali a parte orientalimeniochorum supra urbem quandam Phamacorium legimus nomen ChisOe. is omnibus locis firmatur Cessos fuisse. Incolebant clivum septentrionalem Caucasi Id quod protuli iam chraderum suspicatum esse opinor nam in emae vol. II p. 1 2 legimus coniecturam eius C εαeaeque moenus, quam recipi necesse est f. s. v. Cimmerii.
Noli confundere cum his Cissiis incolas oppidi Cissae ad litus
i Editores of hic et apud Plinium por orroro scribunt istanthi. et SehReder: Bettrage gur riti de Chorographie de Augustus Partis alterius P. Ss. s. 23. 5.
Ponti non multum a Trapegunt orientem versus sitae, Tab. Petit
V . Guid io2. Rav. II IT. Ptol. V 6, incolas appellatΚtetettot et prope oppidum flumen, tetetet adnotat. Choaves V, 6o2). Nomen Choaspis socii Colchorum a fluvio illo Persia desumptum est ad quem Susa sita sunt,jerod. 188. Vos 52. Curi. V 2,s Avienus 12T3. Ravenna II 12.
Strabo si Plin. VI IBO. XXXI 35. Ex atorio Silius III
3IT hoc nomen mutuatus est. Item apud Suidam nomen virile Choaspes legimus. Choatrae VI, 1513. Ex ordine nominum apud Valerium moniolo Torpni Glctrchα Πναnis Centores Choαιταε - apparet eos prοpe Maeotidem non procul abiypanis stio 1isse. Optimo congniit cum his v. VI IS , qui eos ad Maeotidem incolere significat. Praeter Valerium solus Lucanus eos commemorat, Plinium VI Is Choatras dicere non recte coniectum est lucan. III a 6
Aether impensia siliαs liquere ' ιαναε. Lucani minimo interest fidem historicam servari, ut iam s. v. Alani exposui; velut angaridas in exercitu Pompei enumerat. Vidimus eum res geographicas quas ipsius aetate assecuti erant viri docti, in priorem aetatem quasi importare, ut novis nominibus Se iactaret. Plane eodem modo Choatras inducit. Licet nobis inde coniecturam facere de aetate auctoris quo Valerius usus sit. Silvas aethera tangentes a Lucano fietas esse non puto firmatur
inde quae de sede Choatrarum diximus, nam praeter Hylaeam et Caucasum nulla regi Scythiae silvas tulit. Miserum scholion ad hunc Lucani locum descriptum est ex Verg. Ge. II 123. Langen
et Mussonhomus III p. 62 adn. montem Choatram in Parthia situm Plin. V 8 et fluvium Parthiae Choatrem Amm. XXIII
6,.s cum hac gente coniungere volunt; addo Parachoatrem montem(Strab. II. 5 Id. 522.52T); sed quamvis sit mira haec similitudo
nominum tamen non est cur certis indiciis neglectis in illas regiones nos conferamus. Etiam in Ponticis regionibus non pauca similia nomina reperies, si Inscriptionum Ponti Euxini quas La-
scheW edidit indices peri trare velis Tanais o id et lib
27쪽
invenies nomen quod est op αθoc vel opobethoe, inter quod et Choatrarum gentem fortasse cognatio quaedam intercedis, ut de gente Rhoxolanorum fictum nomen proprium ' PEuettvαλoc legimus, Panticapaeum No. 86. A Tanai oppido Choatrae non ita longe aberant. Valerius num huic genti artes magicas recte tribuerit incertum est, equidem cum tot res transtulerit Valerius valde dubito Tamen non nego fieri potuisse ut apud auctorem similia invenerit. Quae do duce finxit ex Verg. Aen. VII bois desumpsit Valerius, neque abest suspicio ab eo in gentem universam extensa eSA quo maiorem fidem haberent. Cimmerii VI I) Mirum videtur a Valeri, Cimmerios it gentem illa aetate exstantem tam vulgo creditur Cimmerios ex Ponticis regionibus expulsos ressae et deinde omnino evanuisse. Inter omnes conStat aetate servetusta Cimmeriorum gentem id
Unum igitur vestigium Cimmeriorum in Ponticis regionibus lon- nulla locorum nomina erant. Poetas nonnullos Cimmerios interdum commemorare multiva momenti est Adscribamusne Valerium his
poetis Minime Veri et docti geographi Cimmeriis itiam ea
aetate qua ipsi erant sedes non longe a Ponto Euxino dederunt, paulo remotiores quam antea labuerant. Non miram ista hos novos immerios una cum magonibus commemoruri, iam torseadem erat: utrisque In remotiores regiones Migrandum erat prout cognitio terrarum circa Pontum Euxinum litarii, augebatur. Ioc quoque loco monendum est Valerium aeum luctoribus suae Aetatis congruere. Mela I 2,1s: Super marmos et Derborem Cimmerii fissi, Anthi, Achciei, se pili, Moschi, Meroetae, Phortatae, Ni haera Plin. I si Bisaei montes Ari haei . . . merborei MArct reos Planes iam Se hae immerii, cisti, Anthi, seorsi, Ammonum sem. meo usque id G pium tit recinium mare Inde Solin. perhorres similes ineunt Arim-I IIanc rem Mullenhomus III p. Isss infringere non potest. Wilamowit1 Homeriscli Untersuchungen p. 166-I68.
Ex his descriptionibus colligendum est Cimmerios supra medium Caucasum vel paulo inde ad orientem vergentes incoluisse. Non neglegendum est apud Melam et Plinium Cimmerios Cissiosque una describi inde certissime apparet etiam in Valerii exemplari Cimmerios Cissosque eodem mod coniunctos descriptos fuisse. Mola Plinii Valerii auctores aliquo modo inter se cohaerere ex talibus rebus manifeste apparet; neque minus manifeste ex hac de Valerio quaestione apparet hunc communem auctorem, si rem universam spectas, AuguSti chorographiam non fui 3Se, quamquam non nego multa ex illa chorographia in Melae et Plinii libros
ris VI o). Cyris Scythes nomen accepit a nomine proprio Graeco, upic, nisi, quod admodum veri simile est, Cyrus fluvius Albaniae notissimus subest. Solis filius Cyris prorsus ignotus, et sine dubio a Valerio fictus est. Causam cur id fecerit
rnus VI 2s T). Cymus Colchus a fluvio Cymo Colchidi
28쪽
3 s. διαβαvrac o Κupvo notetis hv oc Cetu, 'lβηρικῶv pulvilutetrαμevo κα δεχόμcavo καπύvetet o 'Apetivi ET 'Apμavidictitetio emeexcat et Κάσmov. 35 Aλβαvo ea ubi E paetetistacet arti, arpoetii TZλθη αv. phet det uat' o Tric et StλovEtxtetcentorpet et rorum Eaupvo μόλι κα παραβόλω πάλι eterrepetetavent Toλti retust et uret tu; βαρβάρω ὰToκεχαρακωμEvov. uno fluvium a geographis receptum esse consentaneum est. Idem vulgo upo appellatur Ptol. V 2, 2 complures codices i).Κup oc exhibent nomen, fortasse rectum et comparandum cum Κupvoc. Minus probabile est Valerium in hoc nomine fingendo de Cymo oppido Cariae Diod V o aut de Graeco nomine insulae Corsicae cogitasse. Fuit etiam humanum nomen'upvo apud Graecos Valerioque ex Theognide notum erat; sed cum de Colcho agatur barbara origo nominis longe praeferenda est. Dahae II 15 T). Non dubito, quin auctor Valerii Dahas descripserit tamen Valerius II 5 Dahas ita affert ut statim appareat eum hanc gentem non ab auctore geοgraphic SumpSiSse. Legebat Dahas apud aliquem poetam, ut videtur Verg. Aen. VIIIT28, et epitheton indomitorum, quod Vergilius eis tribuit, uberiussio depinxit:
inde cruentis quod scivirium 8αeeire Gis. Cum ex Vergilio non appareat ubi sedes habeant coniecit esse Thracas. Vides quanta Valerii scientia rerum geographicarum fuerit ubi auctorem suum non consuluit. Poetam omnino Scytharum et Thracum gentes in unum confudisse Langen non
pet litetvoc. VaIerium vere de regione illa regni Persarum cogitasse videmus ex conexu nominum et Min nomen Persicuml Aesinententae Persicael praetor de uiuere sus erit misi in arma Dorus Sactriae oppidum l), dies quem Marti circum LGaDoridum gens Indiae l). Valerius hisce nominibus brevem excursionem in remotissimas regiones orientis facit: s. 65 regiones Ponticas deserit, vs 6 eo revertit. Dravae VI 166). Drangarum sedes omnium Scriptorum testimonio in Aria ad illum lacum sunt quom hodie Bamun appellamus, Strab. 23 3. Ptol. VI Is i. JuStin. 12, 5. s. 13, .aa. Plin. VI 61 s . aec gens remotissima nullo modo in Sallustii situ Ponti descripta esse potuit. Eorum qui Gangaridas coniecturis expellebant fuit ut etiam Drangas paulo minus remotos tollerent. Opinio Valerii geographiam ex Sallustii situ Ponti haustam esse inde tantum nasci potuit, quod viri docti putabant gentes a Valerio carmini suo intextas non ita longe a Ponto sita esSe quae pinio stare iam non potest postquam demonstratum est gentes ab illo auctore descriptas fuisse quibus cum Ponto et Mithradatico bello omnino nulla res est.
enucleare potui. Coniecturam sine ulla dubitatione veram modo Langenus respuit dicens: roratis non robαbile 'gerium de modo sed modis montibus Indicte menti m Me lam eo se De hac reo iam verba feci Minime improbabilis est hae facillima correctio, quoniam Mangarides multes longinquiores sunt Emodum mons(m Imaus mimavat mimalaya non ex conspectu veterum remotus erat; non erat ipse,imalva mons, Sed ea pars quae inter hunc montem et Paropanisum iacet, quam nos dicimus Pa-
lerim catalogum suum angustis finibus circumscribere noluisse.
Eramatae VII Exomatarum gens antiquitus nota erat.
29쪽
Forma nominis variatur apud scriptores; necas. r. 166 Ripeteret
formam bene servavit, praesertim cum Polyaenus et fortasse Ammianum eadem Jere forma rutantur j De situ Exomatorum non convenit Inter scriptores Mela et Ptolemaeus reos id reanais ostium australe ponunt, Valerius ad I panim quem odio Rubanvocamus itemque Hecataeus dicens 'Rtβατα Eduo: npo et pri ovetu,npoeteaee si livo xl. Utros sequendum sic dicere io, audeo ;Hecataei testimonio probatur illud Auod apud Valerium legimus non ipso Inventum esse. Videmus autem Valerii it Melao auctorem non eundem esse. Audacissime Mi illentiossius III p. 3s)coniecit ex Iaxamatis Iagyges ortos esse; similitudo nominum non ita magna non sufficit ut reale statuamus eodem iure iontendas Iagyges ex reis ortos esse, quos Diodorus do, d locu-iou appellat Similitudo evanescit cogitanti dormam nominis quaeri continet multo melius 'raditam esse quam quae nisi forte illa forma una vera est udenti. p. 115. IIT. Minus fide digna sunt quae Valerius de Exomaturum vita tradit genti venatu viventi Exomatarii fines angusti sunt, neque umquam tulis gens equis pollet Exomatarum fines quos Valerius describit equitibus parum apti sunt, . situm depictum in inscriptionum Ponti Euxini volumine. Exomatas venatu vivere
Gonparides VI Multa magis minusve probabilita coniecta sunt a viris doctis ut Gangaridae ex Valerii catalogo tolle-ILIIaec forma Latina et ex ea quae est Mamatae videtur formata esse; nam in ore Latinorum vocalis cante labialem facile in
rentur, quippe qui remotiores sint. Quae tamen omnia stare non Poreunt, neque commoror his coniecturis tractandis Satis de ea re dixi s. v. αrvs Drα α Odα. Non ignoti erant Gangarides poetis velut Lucanus III 3 eos in catalogo socioriunPοmpei numerat Silentio praetereundum non est Gangaridas apud Vergilium semel reperiri, e IN T, et eodem loco versus eademque forma atque apud Valerium hane formam Servius ita explicat: Gα αridum per Iro Gunctaridarum O8uit qui hic Gon sui id im t.
etiam Ammones ex auctore geographico ESSO.
more ut gens barbara vocantur, reed ix auctore epitheto, desumptum est. Me asperitate Ueniochorum multa ferebantur. Arist.
etibereti, gletet lxuic et volaevetκῶ muris tu revoic cit auriposcae optotc. Meniochi sedem numquam mutaverunt teque imbigunt scriptores de ea sed a sedibus eοrum tantundem fere viae est et
ad Bosporum Cimmerium et ad Phasidem optimo eum hic n-
30쪽
sentit Valerius enumerans Ueniochos una cum Alanis qui Caucaso monte disiuncti finitimi eorum a septentrione sunt. Forma Ominis Graeca est; ducuntur,eniochi ab aurigis Castoris et Pol-hicis vera forma videtur Net tot fuisse, I P. E. Panticapaeum 38. Heniocte V 5T). Recte Langenus hoc nomen servile ducita genterueniochorum, quamquam alia notione etiam alibi legitur, eSiod scut 83 Plut Thes. 25, ellanici se Io. CIL
Hiber Miror Thilonem et Langonum quod consentliberum 166 esse fluvium, quamquam iam agnerus recte vidit esse gentem Iliberos finitimos Armeniorum esse multis locis solo clarius apparet, Tac ann. VI s. Plin. VI T. 216. Ptol. VII, 1. 12, 3. Cassii Dion 3T 1. Amm. XXVII 12 n. Sol. s3. Concedo illis finem fluvium esse, sed appellatur hie fluvius Cyrus, non iber Ptol. V 12, s . . Et TO Κυpo EμβαλλovrEc,8 καθ' ,' et' et 'lβηpt tu et retic Aλβetvtetv Et, topic o Triv'ApμEvtetv n' uetuiv. Quamquam satis mire do populo dictum re omnem Iliberum horruisse, tamen necesse est, ut illo loco gentem significari intelligamus flumenque iber omnino nullum est. Praeter hunc ut vides recte descriptum situm Valerius Hado iberis eloquitur. Primum V o 1 Ηibera claustra novit. Vin VI do de his portis haec profert corripendus est in oe
mare i) Novi contigit Plinio mi hanc appellationem exstirparet;
I Licet quaerere num Plinius iure Romanos erroris insimulet habemus enim testimonium quod nos docet Romanos ab illarum regionum incolis Caspiarum portarum nomen eadem significatione accepisse qua ipsi postea usi sunt; Κaibet, epigr. Gr. o. fias, v I-i O Xtivo i i βασιλέω Ap et cisset oc, Mil ptocleto peteti tuc et tru Toc
velut Procop. Pera I p. 5T Dind. reete describit salso nomine
tione de aetate auctoris idem concludere licet quod ex Albanarum. Doindo Valerius VI I 2 Imberiam discolorem appellat. Id ad habitum gentis referendum est, quem neque proprium,ibe
alicuius hominis qui in exercitu Pompei milita Miberorum aciem vidit. Tum Valerius narrat eos equites suisse. Id quoquo in Mithradaticis tradebatur, cf. Minach. p. 3 o. Idem colligi potest ex Strabone p. bomotaλλouet os Albani liet cui trie 'lβηptuv
matis poetam, quem aliquo modo cum Amagaspo coniunctum fuiSSe apparet, rem Scire potuiSSe negari nequit. Inde sequitur aut binas portas Caspias fuisse, alteras in Medis alteras in iberis, aut Imberos Caspiarum portarum nomen prave in suos fines transtulisse cum hoc veri dissimillimum sit illud amplector censeoque iis quoque portiS, quae a Ponto venientibus aditum ad Caspium mare praebent, nomen C Piarum fuisse. Viri docti autem hanc appellationem improbabant.