De chorographia a Valerio Flacco adhibita [microform]

발행: 1899년

분량: 56페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

31쪽

Valerius praematura mortes impeditum est itum Drcaniae demonstrari non spum est recte Valerius Imrcanas inter Drangas Caspiadas Hiberos enumerat. faut raro foetae Myrcanos an carmina Sua receperunt: tamen apparet Valerium ion ex aliquo poeta eos commemorare. laudat enim VI II 6 silvas I rcaniae, quas auctore Valerii fescriptas fuisses reliquorum scriptorum testimonio firmatur Golin. IT, reiani semiver ginis Servius ad Aen. VII so recinisse sens est dies , illa Hrmnlα. ad I 6 nam 'eanta silex est Arabicie. Mela, sileae vii quoque disci nimiai rerum et lares ferunt istique Hr,nicie. Plin. XXXI in recinis montibus meridicines lateres non pluit redeo sitasere, inquilania tantum sorte sunt Tabula Eb-storeana recini ueo. Inde essicitum geographos io silvis Hyrcaniae quaesivisse. De antris I rcaniae v. s. Oetae. I aries V sis d) Iaxartes socius Colcliorum ita nominatus est Naxarte illo flumine Sogdianae. - UI III VI ol) Moc nomen quo Valerius bis utitur Scytham et Cygicenum' significans ex lingua Latina aut Graeca explicare non possum Vidimus et videbimus Valerii auctorem etiam ppida non pauca descripsisSe quorum in numero itiam barbarorum oppida fuisse Darapsa nos docuit Sic Valerius Ironis nomen ad urbem aliquam circa Caucasum sitam finxit, quam nobilem non fuisse inde colligere licet quod praeter Valerium it Ravennatem nullum scriptor vestigium retus nobis servavit. RavII 12 atriae Armenia iani Albania patria Massageton patria Caspiae, patriae Lepon Iberia patria Lagorum inire se hα-bent Mirersm H - secuntur mοmina in quissus dirervis mita libera eque existunt sycili issime, Murimo fuisse latinitates lassimus, sae quibus liquαnim desisncire resumus: largit, et Sedonet Iron Arva iacto etc. Ex ipsis illis terris quas Ravennas inumerat Valerius permultas res attulit unde colligimus eos satis accurate descriptas fuisse. Cui genti adscribendum sit hoc oppidum neque ex Ravennate neque ex Valerio apparet.

2icenorum nomina non facile barbarae originis esse dices.

diversissimis Issedones videntur esse, et ad finem Colchidis et inpra Iaxartem Langenus et de Vitus per errorem dicunt ad Maeotidem Issedones esse ex Plin. IV 88 apparet eos in mediterraneis regionibus Supra Sarmatas incolere, i. e. eo loco quo Herodotus eos ponit VI 2 docet eos ad Ceraunios montes habitare inter Colchos et Armenios Mela II 1, 1jerodoto nimis in breve coacto verum situm gentium obscuravit; inde evincitur Mela non utendum esse teste ad Maeotidem Issedones isse ex IIerodoto autem apparet Issedones a parte septentrionali maris Caspii supra Iaxartem incolere. Explicemus miram rem et hie et iuxta Colchidem Issedones duisse. IIb quoque Issedones frimum apud IIerodotum leguntur, I o Libuo . . . otκημovou πέρη eto 'Apetreio notet:1ou Evtto. i 'Ioetri ecum. ivdpuiv; itotta letiva κα Σκubtaeo Xa ouet 'odio et rebvo Etucit Igitur Ista sedones ad Araxem incolunt, i. e. in confinio Armeniae. optime cum his congruit Plin. VI o ivroque Essedone Colchis iunctos, et Valerius Flaccus VI 5o, qui Issedones moniunctos cum Miberis assert Quae omnia collabuntur, quamvis optime se habere videantur Plinius et Valerii auctor eundem errorem commiserunt quem angenus denuo commisit dicens: rerαι pens Armenicie Ir e Arctinem hαbitαns teste Herod. I BOI Et Langenus et qui praeter eum sundem errorem commiserunt docum illium Merodoti non

ea eph: Audeta et a X ou vetetoλά: Tepriv ou ApE Eu notetμου, Evttoe et 'Ioetrie svim. ivbpubv. Non recordabantur illi viri docti apud erodotum Araxem eundem iuvium esse atque apud alios scriptores Iaxartem. Error firmatur quod Herodotus hunc Araxem describens sicit reum In mare Caspium influere. Monendum est hoc loco veteres locum illum quem nos vocamus Arat non bene novis3ec itaque Oxum et Iaxartem in Mare Caspium influentes faciebant. Error igitur facillime ab eo committebatur qui Massagetarum momen meglexit. Consentaneum rest hos id Colchidem sitos Issedones tollendos esse. Ex ipsius Plinii libro colligimus ei veros Issedones notos fisisse, NI in intro tint obstarum so-y Qi ecteberrimi reorum Gine Mare etα mhae Essedones intuine te io error non evincitur Valerii auctorem inter eos

32쪽

titisse quos Plinius excerpsit cοnsideres Langonum lioque non permotum et pellicitum Plinii testimoni in eundem errorem incidisse erodoto obiter lecto. Praeterea auctores PerScrutatus quos se secutum esse Plinius ipse ait ne unum quidem repperi in eorum numero cuius nomine Valerii chorographiam inscribas. M sayetae VI 25 . Situm Massagetaraim, quorum sedes ad Iaxartem sunt, Valerius recte compertum habet dicit enim eos ultra portas Caspia incolere v. v. De Massagetarum sedibus cf.

viis est de sedibus eorum verba facere.

M uia VI 12 si Sub hac corruptela vulum septentrionalem latere ex ordine gentium apud Valerium diAcimila, muri si pes a mes Cissi Arimam uehatae Thγεαpetae. Reicienda est coniectura uxot Langen in adn. Mulienti. III p. 62 adn. quae gens

ad sinum Persicum sita non respicienda est neque praeter falsameοniecturam quae est C mei ulla re commendatur. Valerius quamquam eatalogum suum longissime orientem versus extendit tameni in ratione commotus non intexuit gentes quae in terris bone cognitis nimis ad meridiem vergant. Quae de crine odorat huius gentis narrat aliunde transtulit.

Noe Facile Inducaris ruti Novam eundem iuvium lasso creda. ac No v quem Merodotus laudat amem res illiter iohabet, sterque locus quae demtum apud Valerium mox admonet ne se fluvio Thraciae qui in Istrum influit cogitemus. IV 18 enumerantur Ister Tanais Tycus Mypanis Novas Maeotis i. e. Maeotidis ostium in Pontum) unde molligitur Novam inter Tanain et Naucasum esse. Fluvium qui in illum influit dicinο pοSS rerum conexu manifeAt demonstratur, iam igitur de fluviis septentrionalibus qui immensa vi aquae Pontum augeant(et quae s. v. Maeotis dixi); itaque IAtro ipso iam appellato fluvius qui in eum influit diei non potest Cum hoc loco alter VI Io obene coniungitur Valerius ab occidente Hentem versus procedens enumerat Corallos B tareas Novam Alagona Nova igitur inter BaStanias et lagonam est Maec sunt quae rex Naleri, colliguntur Unum vestigium inovae fluvii quod praeter Valerium nobis servatum est bene ad haec quadrat mοgraphia c. 33 iniere, meum lat. min. I. 86 Oeeanua reptentrimalis hiubet

flumina Thanais Doristhenen in otidem mi Thesim i ih in. Respicias quam simili modo Valerium et cosmographus Novam et M Maeotidem Noniungant: uterques Maeotidem in fluviorum numero habeti). Quae similitudo fortuita non est. Eadem est enumeratio apud Iulium onorium cap. 33 s: cinctis Orbsthenes AmeOlctemis ThemPos Phasis Uterque addit: Iubiti mis meitur de monte Iriuro, inlisit in mαre initieum, currit mili CCC . Illi geographi Taurii multum extendebant item Ptol. s. i. a parte septentrionali Ponti montium iuga adnotat, L ITTtR Ops , T Κεραυvtα, 'opete Constat geographos Latinos qui vocantur minores ab optim vetusto auctore repetendos esse, qui primοP. Chr. Saeculo non recentior est. Valerius et hi geographi invicem sibi subsidio sunt Ut novicium nomen Novae fluvii dicamus non sufficiunt quae tradita sunt id tantum certe definire possumus Novam non longe a Maeotide orientem versus esse fortasse influit in Maeotidem, ut Lycus et IIypanis quos fluvios una cum

Nova Valerius enumerat.

Quae Valerius de accolis Novae narrat, VI s

teretes tintra decima

tela.

atas tarma unius 8Se apparet. De Figine ambigi potest. audrar legitur cognomen Peraarum regum Oaeoc, quod Valerio notum fuisse ex altiorum nominum Persicorum usu concluditur. Altera

ex parte Valerius hoc nomen ducere potuit ab Ocho fluvio Bactrianae qui quin apud auctorem Valerii fuerit nemo dubitabit. Commemorant eum Curi. VII Io,is. Amm. XXIII 6,5i. Plin. VI

I In tabula quoque Ebstorfiana legimus molis Itisium aec Satis memorabilis deseriptio, ubicumque invenitur, repetita est ab illa chorographia quae Valerii exemplar fuit.

33쪽

ate G sdio Eμβάλλatu peteti ob retrum, e uno ui παλαtae L 'Ogyoc ovo:1et arsit Utram originem praeferamus incertummi, cum utraque pariter verisimilis sit. Parthi VI 6 si Parthos fortasse ex chorographia desumpsit Valerius, quod non regnum Parthorii sed gentem Parthorum significare videtur. Phosis Phasidem ex Apollonio translatum Valerius ex chorο- graphia accuratius deseribit. III o Phasidem quem Apollonius SaepiuS Elapsu appellat, altum vocat. Id non inane epitheton est ut Eupoc, sed paucis locis quibus legitur semper significat altitudinem fluvii exploratam aut utilem ad D:quid aut inutilem esse. Ipse Phasis praedicatur tam altus esse ut magnas naves Vehat. Plin. VI I Lesarissinitisque Ponti Phasis Oritur in Moschis, nαBiscitur quamlibet mctynis numpiis XXXVIII MD assutilii, inde minoribtas lans votio Strabo as L qictetic, 1ε α noetetl1oc ei Aptiarum et etα αρχα ἔχω .... ἀναπλ etet ea μέ χ It et vitetvulv pD: 1etetoc. f. p. boo. Similiter Valerius IV I non sine causa Phasidem rapidum appellat, Strabo boota Oetat . . . taetet pes p aebet et pietto Et et v Κολχteet Toλλotc Etl1 Retret tacenoμβptet etaetpeto poDμέviscetis et .arisu, Euvetetet cicetis DTEp- κεῖμEvtis opui Toλλ c si1TληpoυμEvo TAI et X et X. Seneca Med. 62 Nent Phasis rei fit in fontem ada. V IT credas epitheton mosnus versionem Graeci vocabuli spuet esse; sed latus usitatum epitheton fluviorum est et magnitudinem Phasidis scriptores laudant; cf. Plin. l. c. Strabo l. c. h l)αItc, REI C TOT lx c. AHAtot meteor. I 3, is Coa ou Καυκάσo ἀλλot a doueti noLXo κα κατα τλη hoc et ristet l1EIE hoc Darapi ἀλλovetac et hibilatc. arum rerum consensu auctoritas chorographiae Valerii perspicitur. Proremnestis III d). Forma quae est Procilesos imitatur

Proconnesus apud Apollonium non legitur videturque ex chorographia Suppleta esse. Per se fieri potest, ut ProcomIesus ex aliis Argonauticis aut ex schol. p. h. II is sumpta sit. Me movet descriptio fluvii Rhyndaci sequenti versu allata, qua Rhyn-1 cf. Leo, Gotting. et Anet. 18sq.

daeus ex Apolloni desumptus chorographiae auxili accuratius describitur, III b. Inter geographos constat saepissime fieri ut cursum fluviοrum admodum magno spatio in mari discemere posSis, praesertim cum aut imbribus aut nivibus dilapsis aucti magnam vim limi vehant. Praeter geographos vix ullus homo hane rem in libris descripsit. Cuius rei testimonium habeo id

quod Valerius IV s de Rheba fluvio dicit, ubi item Apolloniores quamvis exigua visa tamen gravis adicitur: nec Prius Obsessum cui is reverit diseq-αut sociis temsfαια tiles, iuranti quam iαm

litor Impinquique eaeirent flumina Rhebete. Langenus hoc Ionpinquum expincarae non potest facile explicatur Si conferam ex quas Valerius te Rhyndaces diciti fluvius usque in altum mare discernitur et ab Argonautis traicitur Si hanc explicationem repudius vox tarent intellegi non potest, nam Argo In Rhebam ostium non invecta est. Explicationem meam rectam 33 probatur Avieni i testimonio, 6 s. Aheb mei qui disicit equor sontimebαs vento similem qui I risit undαm.

Inde Apparet Thebae fescriptionem luctori geographie, deberi, idemque sertinet id inhyndaci descriptionem. Veri simillimum

est etiam Proconnesum inde sumptam esse, praeSertim cum apud poeta neque Sitata neque nota sit.

meb II 6s 8). Rhebae descriptio ex Apolloni desumpta

ex chοrographia aucta St v. . Procomaesus. Idem dicendum est

nomen re vera homini cuidam erat, I AII Iob, sed ibi quoque a fluvio desumptum, nam qui id gerit Cygicen bSt.

S I eum III 36). Apollonius in periplo Scylaceum misit;

duobus ex auctoribus supplere potuit poeta, aut ex aliis illi Adigonauticis quibus etiam Euarchum debet, aut ex chοrographim His versibus III 3 33. supplementa ita cumulantur ut appareat omnia indidem sumpta esse, et cum Rhyndacus inter haec nominam cen3eo chorographiam originem lorum omnium nominum esse. I Ηunc locum angenus ad III 35 adnotat; sed fugit eum inde IV s explicari posSe. -

34쪽

Nullius momenti est Rhyndaci et Scylacei ordinem a Valerio

muto tum esse talia Valerius ut poeta non semper accuratiSSime

curavit, velut Ita et V Io nominum ordinem permutat Deforma nominis consentio cum Langeni disputatione conferas quοmodo Valerius Pellenes oppidi nomen mutaverit p. 23). Sindi AEVI 86) Valerius Sindo ordine movi servates inter Tyram et Corallos collocavit; tamen de situ huius gentis ne minima quidem dubitatio oriri potest. Incolunt paene insulam quae ab triente sorrecta simul lum Chersonneso Taurica mosporum Cimmerium efficit, quaeque ab eis nomen indice accepit, et Rei-nach. p. 212. iidenti. III p. 61 adn. erod. IV 28. 86 Mellanic. p. schol Ap. h. IV 22 Strabon. II os 2 ds5. s6.

ibid. et tu oot Rain II 12. In nomine regum Bosporanorum Sindi semper fere legimtur PE anticapaeum No 6. s. 8 Io I i. 15. 36 3 d. et dis 3 6 3di Forma Sindones qua Mela Ios,lio utitur alibi ton invenitur Plano illos Sindos Ap. h. IV 22

num similitudo fortuita est. Duae Valerius VI 36, de indis narrat:

transtulit non ex ipso IIerodoto IV I, sed chorographia interposita, ut videbimus. erodoti locum perlegens videbis non omnia exierodoto Valerium haurire potuisse namque de Scythis erodotus, de Sindi Valerius haec narrat. Dices haec ut multa ad libidinem a Poeta tran3lata esse. Aliquo tempore hanc translationem factam PSSe non nego, nam Herodotus unus haec tradit, reliqui scriptores ab eo pendent. Valerius autem rem in chorographia sua ita comparatam invenit ut nunc apud eum legimus testis est Ammianus quem Valerium legisse nemo dicere audebit. Dicit auctorem Suum geographicum secutus haec XXII 8, .i lans eaeinde inter-ταlla Ictene est insula quom ineolunt Sindi isnobiliarim degeneres l),s et eriles in si eastis aeonii piis potiti dominorem et rebus No

epitheton depeneres quidem Valerius il)so finxit, id quοque comparatum invenit c Plin. IV o silicta Gelcte, reei Mancinis dicti, odi

Grmαlcte, Grαecis Muromulete, eorumque/αm bibit utram si, licta Scythcte deseneres et, servis orti ut Troso fete te. Plinius hoc loco non eundem auctorem exseribit ac Valerius, tamen apparet

Valerium Sindos non de suo degeneres appellasse. Necessitatem inter Valerium et Ammianum intercedentem nisi auctori geographico tribuas explicare non potes Fortasse Sallustius hanc translationem fecit auctorque Valerii eam recepit nam Ammianum permulta Sallusti hausisse nemo est quin sciat. Docemur autem hac re non omnia in Valerii chorographia perbona fui Sse; οrro eum

fructum capimus ex hac quaestione ut comperiamus auctorem Satis copiοSum fuisse neque aridam nonainum tantum enumerationem PraebuisSP.

Sin e Apollonium urbem Sinopen in seriplo commemoras, descripti autem quam apud Valerium legimus V Io 8:mαsncte Ph ct fremis umbr Sin es inde hausta esse non potest. Talis descriptio non fingitur, ita non loquitur poeta de urbe cuius situs ei plane incognitus est. Si Sinope ut pleraeque aliae urbes maritimae in litore aedificata esset, umbram non in mare proiceret. Est autem non sit in litore sed in alta insula quae aggere cum continente coniuncta in mare porrigitur Polyb. IV

eaeo Tpoeti et GEtc. f. Strabonem p. 5 5. Neinach. p. 352. DeScriptionem huius generis Valeri ante oculos fuiSSe apparet, quam admirabili arte in unum pulcherrimum versum contraxit. Ex aliis Argonauticis hanc descriptionem sumptam SSe non ut quia peripli situm urbium tam accurate depingere non solent. Veri simillimum est chorographiam, quae ex bellis Mithradaticis fructum haud spernendum cepit, inοpes Situm accurate deliictum continuisse, quoniam Sinope regia Mithradatis pulcherrima et nobilissima erat.

35쪽

Th'sapetae 'I1353. Certas sedes Valerius Thyrsagetis non tribuit, enumerans Arimaspos Auchata Tityrsagetas modum; ponit eos pelido sub arcto. Optime haec concinunt cum aliis auctoribus qui erodotum secuti, nam is unus aliquid do Thyssagetis comperit, reliqui eum exscripserunt, Thyssagetas in mediterraneis remotis regionibus ad aquilonem vergentes incolere narrant, erod. IV 22. a. Melas Is rig. Plin. IV 88. VI Is Thyssagetas ex auctore ad auctorem prοpagatos etiam in Valerii chorographia fuisse certum est. Recte angenus ad VI 13s dicit Thyssagetas remotissimos abjebro Thraciae fluvio esse fieri non potuit ut Valerius, qui tot gentes ad Pontum sitas enumerat, Thyssagetarum sedes si ad Pontum fuissent geluda sub arcto esse diceret. Fuerant enim qui dicerent Thyrsagetas eandem gentem esse ac Tyragetas aut Tyregetas aut Tyrangetas'). Strabo

rus amnis' et in eodem vetti cim inmlam incolunt Tmα- set e. an gentem ad Tyrae ostium sitam Valerius ita describere non potuit. Recte iam herius (Geographio de Ohioehenim Romer III 2 p. 5 2 vidit Tyssagetas formae a Valerio fictae

subesse. Facillima mutatio formae facilior redditur nominibus quibusdam Scythicis, velut Agathyrsis, Idanthyrso. Similiter Bastarnarum nomen paulum mutavit. olster Das an dor

coniciunt Thyrs-agetas eandem gentem ASP atque Aga- thyrsos. De Tyssagetis nihil cognitum erat recte angenus ad VI 35 adnotat qucte claritia de eis nαrro eae nomine os sentis Maris. Tormi V Id ). Valerius Torynos una cum Exοmatis et Satarchis appellat, unde apparet eοs prope Bosporum Cimmerium habitare. Praeter hanc apud Valerium mentionem Torynora imnοmen prorsus ignotum est tamen cum haec de situ concludero possimus non desperandum est. Iuxta Exomata incolunt Torotae

Strabo s5. Plin. VI IT. Ptol. V s, Scylax d. Dion Por

Utroque loco patitur veratis formam Toreloe. An Valerius hane formum apud auctorem suum repperit Valerium ad arbitrium formam variasse credi non potest: nam causas cur Batarnas et Thyrsagetas finxerit hodie quoque intellegere possumus. Si neutrum placet statuendum est Valerium prorsus aliam gentem dicere; qui id facit pugnat cum Valerio, qui sedes Toretarum Satis manifeste significat Equidem puto Torynοs et oretas eandem gentem esse cοnsiderans multοrum populorum Scythicorum nomina varia forma tradi, ut Pubeo .civo - Pauxetvαλo Pasitvαλo , Σαρμαται Σαυpola circit Dpμαrcit, Tupa Ereti supet Eret Iu=α - Ereti Exomatae 'Rσβάτα - 'lαζαμάtα - 'Ro 1άetα - 'l:ιβαrcit. Consentaneum est haec nomina barbara quae aurem Graeci et Romani hominis dissono crepitu offendebant ab alii aliter intellecta et scripta esse Fortasse Valerii auctor maioris aestimandus est quod forma vulgata non utitur. Licet conicere unde haec forma riginem capiat. Anno . . os Romani expeditionem in illas regione SuSceperunt, quam Tacitus ann XII Ibss uberius describit. Quantum fructum geographia ex hac expeditione ceperit et tractanti has res saepe apparet et Plinius profitetur, VI

etiαm in vis Ore Cimmerio Mynαstim M. Plinius haec dicit non sine vituperatione quadam chorοgraphiae Agrippae qui parum accurate has res tractet comparat cum Agrippae chorographia quae nuper reperta sint. Valerius res tam parvulus in illis regionibus novit, ut Acesinum et fluvios qui in Bycen influunt, ut appareat eum iam usum esse fructu ex illa expeditione capto, i. e. auctor eius pοSt annum p. C. d chorographiam suam conscripsit et Ukert. IIIpp. s. Aliud testimonium et Torynos eosdem esse ac Toretas et accuratissime eos ab auctore descriptos fuisse id est quod do egregio melle Torynorii Valerius profert es, Neumann Die IIellenen im hystentando, vol. I p. II dor unde Odessas mit aclis equit etgt . . eine orgiiglichst Nahrun ausden egende a mittiere und beren mestr mahren Orie-chen im Genuesen diese Wiclitigeniandelsartihelbon de hau-hasischen Bergvolhern egogen Scythas mel et ceram Graecis suppedita8Se saepius commemorant, ut Polyb. IV Loibetet torum Hveto orto . . . . It o. 82 TE lovettet μέλι ' isto sphaeoc

36쪽

U. Europa

eum Tanai Maeotide Ponto Propontide. Iresis VI s) Acesinem fluvium circa Maeotidem esse apparet ex mominibus mircumiacentibus Gerus myce Mylaea, quae omnia eiusdem regionis sunt, scilicet circa Isthmum qui Chersonnesum Tauricam cum continente coniungit Aliud quoque de situ ex Natorio reolligitur Tangenus versu VI IT aestimonio rusus Acesinum iuvium Chersonnesi Tauricam esses dicit V eg quoque ita concluderem, misi isset Plinii docus, IV 83 ultro Pontietipes omnis sui Nomα et Gem so disterminret, eeginti Connexus rerum sibi hanifeste indicat Acesinum fluvium continentis, non Chersonnesi infra descriptae esse. Ex Plinio apparere videtur Acesinum in Borysthenem influere, quoniam Panticapes quο-

quo in Borysthenem se proicit fortasse rix fluvius est qui liodio Κοnshma appellaturo quique ad Plinii it Valerii descriptionem

optime quadrat. Videas dii loc fluvi, tractando quantum dorsualeat si praeter Valerium nihil de Acesino traditum esset valde gauderemus luod ex Stephano Byganti probare possemus Acesinem non Acesinunil apud nonnullos scriptοres eundem fluvium

βαptκ u. ivo:1αetu, u, Vtκαvis pri et t. Error irmaretur quod Tanais, quem in catalοg desideramus, sillo loco non ita ineptus esset Quid putas nos talibus indiciis usos de scriptoris luctoritate mollecturos fuisse P me fatidica cerva recte disputavit an- genus ad VI o. Sine dubio poeta lucum Dianae Tauricae dicit,

cuius rei epitheton Dianae sciero testis est tamen Inde non sequitur Acesina agmina Chersonnes Tauricae adseribenda esse.

Imbretis VI 85J De Ambeno monte uinim Valerium testem habemus ordine mominum Tyra Ambenus Ophiusa apparet

hunc montem non procul ab sti Tyrae fluminis esse, ut iam Langenus recte vidit Fortasse cum hoc mοnte coniungenda est

urbs Ambena Suidas ' μβZvet, vol1 TOXEcoc de huius urbis situ nihil accepimus, cum fieri non possit, ut eadem sit atque urbs Africa 'AJavvet Eusth ad Dion Per. 6 3. Ambenus Scytes VI 25 I a monte nomen accepit. Anausia Scythae VI d 3 nomen, quod aliter explicare nοn

Valerii scriptum fuerit Anausi. Arines VI 6383. De Vitus nominativum Arin esse dicens ducit hoc nomen a Punico nomine Arin Liv. 26, is); etiam in Sardiniam a Poenis translatum esse mihi videtur, Cic. Scaur. I s. Mart. Cap. V iis Arinis nomen Punicum fuisse ea quoque de causa milii videtur, quod oppido cuidam Africae nomen Arin est, Ptol. IV 2, 23. Hinc tamen originem repetendam esse non puto, aliud mihi placet. Rav. IV I fluvium Daciae Arinen describit, itemque Procopius de Od. IV II p. 3oix ind. eastellum Arina ad Danuvium situm Saepius miratus sum quot nomina antiquis geοgraphis nota post longum tempus apud Ravennatem denuo quaSi emergant horum hines fortasse unum est. Tamen non nego fieri posse ut Valerius oppido Africae usus sit certa vestigia Supersunt Valerium etiam Africae descriptione usum esse.

vitieholoe VI 32 . Auchatas antiquissimis temporibus nο- bilem gentem fuisse conicere licet xjerod. IV tarto 1ε δη

λέovicit. Inde apud primi demum P. C. saeculi scriptοres leguntur, Plin. IV 88 VI o. Perpauca de eis comperta habebant, quae

omnia ex IIerodoto hausta sunt; nam sedes eorum computatiοne quadam fictae, non recenti notitia detectae videntur. Exierodoto colligitur eos Scythiae propriae, quae certis finibus circumScris stanοn ita magna est, partem obtinuisse. Cum eo consentit Plin VI 22: Zii insiti misse eo S mcis Auchelαs, Atherneos, Sα3Nναι ,αb his Irinctifαs et nycteos iritim deletos. IV 88 inde Sol. Iet Mart. Cap. VI 663 A vhris per continentem introrsus tenentaureaelcte Pud quos B φαnis Oritur Euchatae, quos Plin. VI oremotis locis ultra Iaxartem ponit idem atque Auchatae esse non

37쪽

possunt, nisi forte valde erravit Plinius. aec omnia iant quae de Auchatis comperta habemus, omniaque abierodoto repetuntur, PοSi cuiu aetatem nemo quicquam de Auchatis aut vidit aut audivit Auchatarum gens earum est, quarum memoria Procedente tempοre evanuit. Itaque Valerius apud auctorem suum de eisnοn plus reperire potuit quam nos apud IIerodotum legimus, et translata sunt quae de eis narrat VI ad s. r

hoc quoque loco secutum esse i) fortasse bona fide Sarmatas ita I Remichius de Pausaniae studiisierodoteis, Berotini 188d hunc

locum praeteriniSit.

descripsit, quod Sarmatarum nοmine permultae gentes comprehendebantur, cur non et Sagartii P Censemus igitur,erodotum et apud Valerium et apud Pausaniam auctorem huius narratio

Auchus VI oj. Recte angenus Auchi nomen ab Auchatarum gente ducit Descriptioni eius

Phοt cod. Iso κα Γαλαeto etivo uio 'Aχtλλευ Eκλῆθη. CERIZv228 TDλtDv Eudet det seriett. Scythas alba cute et flavo crine fuisse complures scriptores testes sunt, ut Arist. Problem. 38 s. Martian: IV 68. Galenus do sanit tuendo, . Plin. II 18scuridid usque Meles cute esse sentes, floris Iaei OmisSα8 minibuS.IIesych. Σκulitvov. Valerius etiam VI Id demonstrat hanc descriptionem sibi notam fuisse dicens et Iori crine Glαrch quο re vera non ad solos Satarchas pertinere consentaneum St. Amon I 38s . Aulonem praeter Valerium et Pliniuin IV 6, nullus Romanorum scriptor laudat neque ullus Graecorum Poetu Itaque aliena erat a poetarum usu. Quid Aulon fuerit bene Xposuit Oberhumme in encyclopaedia, quam Paul et pοSteum issoWa edidit. Dimello est de hoc et quibusdam aliis nominibus oppidorum in Graecia sitorum diiudicare Graeciam quoque ab auctore Valerii descriptam fuisse extra dubitationem po-Situm Si tamen Graeciae regiones adeo notae erant ut difficile diScernas quae nomina auctori debeat quae ipse noverit. Praeterea sciri non potest num poeta in Graecia fuerit quosque locos ibi adierit. Tamen auctorem geographicum SubeSSe putο, quia pοeta praedicat Aulonem fluetibus obvium esse obvius non idem valet atque e ogittis, sed inest huic vocabulo noti occurrendi: unde colligo Valerium Aulonem pro Nedae fluvii valle accepiSSe. Optime et poetice dictum est fluvium mari obvium 8SB. Dinoniti VII 6 IJ. De forma huius nominis v. p. 8. De sedibus eorum nihil traditur, tamen licet ex Valerio conicere ubi fuerint. Valerius eos una cum Moesis et Sarmatis enumerat, quae genteSad Danuvium inferiorem incolunt, itaque Balloniti quoque in illa

38쪽

6 oregione ponendi sunt De armatura eorum Valerius VI 16 liaee

narrat:

ibant et seminis equuntes cornibus lasDu niti. Contοrtas explicationes ameri et Langeni mitto; nam Valerius hoc modo narraro solet quae notabilia sunt, non qua forte ratione acies instructa sit. Multo propius ad verum explicationem ac

cum Scythico arcu cur compararetur non intellegeremus, nisi arta forma Scythici arcus ita eniceretur reliquarum gentium arcus tam longi it proceri irant, ut cum his Pontiun Euxinum comparare non liceat.

scripturam novavit, reum alii versus loci hoc nomen non mutatum patiantur. Exempla nominum ita comparatοrum nοn pauca repe

forma certam fidem habet, poetis Latinis ubique Britanni audiunt. Dion Per. 36 Σαμαetet pro Scipμαeteti Formam Dαlαrncte veram esse omnino non credi potest Traduntur duae formae huius nominis, quae tamen ambae litteram bontinent. Bastαrnae Polyb.

Ovid. Trist. II is 8. Apparet Valerium lon, auctor describendi Tastarnis usum esse et Mullentiomum II p. Ios Sidones revera pars Ba

traditur; ret Miillonii. II p. io adn. Itaque quae Valerius Is s. narrat pro veris accipienda sunt Bastarnae non semel exercitibus montanorum terrori fuerant, unde facile marrativi depugnandi ratione eorum a Valerii auctore recipi poterat. Dubium videtur num vetitαyoni iucis eorum nomen genuinum habendum sit. Primum apud scriptores aerum Reοgraphicarum fucum nο-mina asserri non solent nisi forte clarissimi sunt de Bastarnarum duce nobili Teutagonoe nihil tecipimus Deinde minime necesse est ut Teutagoni nomen aut Germanicum aut Celticum esse fredamus, moti selliciti syllaba veti Altera par huius mominis, -sonus, sine dubi Graeca est ut in leti ovoc, Avit ovoc 'Ept-Iouro pueto ovoc, etc. Inde suspici in syllabam Teut movetur, quae re vera in ruriente saepius invenitur Novimus regem Assyriorum autetiorum excerpt. at Bare. p. 255 r.), reginam Idy-

Valeri, compositum videtur Alix quoque aes lo: nomen In

39쪽

suspicionem vocat omnes alii duces, ut Colaxes, Vanus, Auchus, Datis etc. nulla ratione coniuncti sunt cum ea gente cui Valerius eos praefecit credisne unum Teutagonum cohaerere cum ea gente

cui praeest P cf. Mullenti. II p. Ios adn. Valerius Bastarnas duxta Corallos qui laud procul a Da

p. sol summa probabilitate ex Demetrio Callatino sumptum esse demonstrat, cuius aetati vox inviλuoat apta est et non. Per.63 Dum des his raedibus eranti Mithradates reum reis bellavit, Plut te fori Rom. II ibidem Strabo ap. IIT. I 28 28s. Is d.

2s6 366) cuius auctores Mithradaticorum scriptorem Sunto eos ponit Peucini qui Peucen insulam inter Danuvii ostia sitam incolebant Strabo ob ac Germ. 6 ea pars Bratamarum Sunt quae maxime ad meridiem vergit. Moesia postquam subacta est finitimi Romanorum facti sunt, qua de causa Augustus eos dignos putavit quo in indice rerum a Se ge3tumh commemoraret, re ivsiliare et tλtetv Titimetetv oth rat Eustam Betorta vetta dicit Gulicit. Introrsus fines latissimos habebunt quorum implitudo sensim Ro

imperator Probus in Thraciam , quae incolas continuis bellis magnam partem amiserat, transtulit ZοSim. ITI. Vop. Probus I 8. Ηοrum Bastarnarum vestigium habemus castellum detetrapvet ad Danuvium sitam, Proc de aedis. IV II, p. o Dind. Vides hae descriptione Valerium cum reliquis scriptoribus consentire. De tempore quo auctor scrip8erit inde nihil colligero POSSumus, quod Bastarnae inde ab anti a C. o usque ad mortem Valerii easdc fere sedes habebant. Dessi II 313. Bessi Thraciae gens Sedes numquam mutaverunt. Erant haud procul a Tomis, Ovid. Trist. IV 1 gr.

40쪽

deseribit Inter erodotum et citrabonem fraeter Polyb. XXIV

quam remotissimos a Colchide non miranni postquam Coelaletarum, Bessorum, Corallorum nomina nos docuerunt Valerii auctorem etiam omnem Thraciani descripsisse. Bisaltae ad Strymonem sitirent, quem item Valerius commemorat. Non statuendum est Valerium Bi3altas poetae alicui debere, velut Vergilio Ge. III 6i,

quia scutoriim descripti VI 55 s. optime cum eis concinit quae auctor de Bastarnis, Caspiis, Torynis, IIiberis, Sarmatis nobis proponit. Valerium scutorum Romanorum descriptionem in Bisaltas transtulisse nemo credet. De Bisaltarum situ ad Strymonem inferiorem . Diod. I, 8, s. 2 68,5. Lycophr di T. erod. VII

utitur non recta est Plin. IV l. 88 eum Bugem appellat, Mela II 1 a. Bucem, Ptol. III b, a. s. 11. Marcia per II 8 BOR v. Valerius Bycen. Eorum descriptiones nos docent lacum Byceneam partem Maeotidis ad Chersonnesum Tauricam adiacentemPSSe, quam hodie mare putridum vocant. Unus Plinius levi errore, cuius causa facile delegitur, commisa rem turbat. Dieit IV d Isse Myes a Corelo M leotae lacus in Petros disiauditur oeso re Pit mnes Luctem Gerrhum Dunim. Qui I panis neuter eorum fluviorum est quos hodie Bucet,ubanvocamus, Sed tertius in Bugem lacum influens, de quo unus Pli-

nius auctor est. At erravit Plinius. Descripti quam ipse addit probat hunc I panim i non Plinii errore natum Me nisye mmodo et blaeos fluit monu mcto lae in Busten, furiat in Corelvm Iam duobus illis fluviis eius nominis satis evincitur Ηypanim usitatum nomen Scythicum fluviorum fuisse. an veram descriptionem error sequitur recti S thici Sindica nominαtur.

Hic Plinius eum IIypanim qui in Sindica paene insula in Bosporum Cimmerium se proicit, confundit cum eo quem modo descripsit. Non dubito quin incolae coloniarum Graecarum circum iacentium Bycen lacum inde ab antiquis temporibus noverint; sed de iis utendum est Strabonis sententia, p. 686 utot 'tetuleteti et ovolvetr Oc GTO tu Tisu Ort v prist 1ot. Diu nihil in libris do Meo lacu reperiebatur primus Strabo eum novit et accurate describit, p. 3o8, eodem nomine usus quo adhuc vocatur, et ri et i lxv i. Tamen neque fluviorum in eum influentium ullum novit, neque nomen D es, quod primum apud Melam legitur. IIae res sensim innotuerunt. Mela, qui librum suum paulo post a. do aut

edidit, fluviorum qui in eum influunt unum Bucem novit. Reliqui igitur fluvii a Byce lacu recepti post Melam innotuerunt expeditione illa annos suscepta Plinius et Valerius hunc lacum et

fluvios ab eo receptos norunt, i. e. auctores eorum POS unnum d scripserunt.

Coelaletae VI i). Certissima Thilonis emendatio est. Coelaletae nοn ante primum . Chr. saeculum cοmmemorantur hie quoque apparet Valerii auctorem Sallusti recentiorem esse. Tac. ann. III 38 -m Thrα α discors,stebαι Gelαkfα ω νεαeque et Dii, αἰidαe Otiones, rm C ere, ducibus dirersis et sα-ribus inter se ser lanobiliscitem qu mus fuit, ne in bellum vir coctilescerent. Hrs urbαM Irαesentis, tali montem memum trαmprediuntur, ut remotos vinos concirens surimi, ni time con Osiri rectem urbemque Philtra olim Macedone Philip sitαm, circum-l Nomen errore ex eoruypani translatum esse quem Bu appellamus extra dubitationem positum est; similem rem S. v. GerrhuS X- posui. Auctorem erroris non Plinium esse inde discimus quod et Ptolemaeus eum Bypanium quem Bu appellamus per errorem inter Bo- Usthenem et Maeotidem ponit.

SEARCH

MENU NAVIGATION