Caroli Paschalij Regis in Sacro Consistorio consiliarij Legatio Rhætica

발행: 1620년

분량: 518페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

1쪽

LUIGI FIR PO

4쪽

CAROLI PASCHALII

LEGATIO RHAETICA

Cum Pris ilexio

6쪽

NAVARRAEQUE REGEM CHRISTIANIss IM, MCAROLI P ASCIN LEGATIONEM RHAETICAM

ΡRAEFATIO. More militianemo iussa durisper sisse dicitur, qui non ei retulerit, st. ctu essequod perauit. Nemo item publicum munus implesse censetur, qui non,quo quidque loco si ei rena tiaris, pera quem e omne regimen

7쪽

sismmae rei Harum renuntiatio ρ um illa eo pertinet,seis, cuius ductu belgum geritur ntelliga teneatne in eaeerat usummam imperj. te id agitur, ut ei, cuius humeris Respub sedet, ubi omnia resciverit, consillium sub mauu , ut aiunt, nacatur. Nion minimam utriusque

miniseri, parte ibi legatio vindicat, mus ope externa, is longinqua

non minus explorantur, quam do

mestica s proxima. Ic mirum,

mi excubitorem principis oculum nihil fugiat eorum qua usquam sunt. Uu ut quidpiam referendo in commendationem mei mihi ipse plina Moplaceam, aut plaudam, poti j km apudmaiestatem tuam. V rumtamen id dici quod res deside

rat, nulti, opinor, verecundia prohibet. Parens tuus rex, inculus v

nerationem infinita posteritas con anteannos quindecim mouis

8쪽

rebis imposuit apud Nistos,gentem Gallia regibus maiorib, uis anti quo foederasociatam, qua ita pestate ei undique versus horum f-

torum studia, I obsequiasubtrahebantur, ipsumque foedus improbis artibus rescindi apparebat. siquam ad rem s illinc, in ex illis micini

talibus multa nouitates, velu ignodato, eruperunt, de earum genere,

quas ab iis non aduerti, in quorum perniciem insurgunt, propemodum est ad alienae audacia arbitrium ci cum l. Vt enim ex iis, quae blandiendo nocent, oritur inco ulta

quaedam opinio securitatis parumis ensis tutelasui, ita e palam infestis progignitur cautus quidam, oesalutaris metus imminentis p riculi depulpon sim quis hac per tia censetur, unus, id quod ego vel primum puto personata discernitabingenuis, inania assidis, unusam,

9쪽

PRAEFATIO.

eos certos diiudicata dubiisIpse quiadem, quamdiu moratus ibi sum id sedulo curam, ut, nequia, cuius arinotatoresse deberem,subtraheres notitia mea. Vipsum ne memorato parenti tuo, dein tibi incognitu esset,

mearum crebritate literarum ess quutus Videor. Nequesic tamen me

mei oblicj numeros obiisse credidis non ea, que tunc disters, s m natatim series Rem, in corpus reda-

errem maiectati tua ; praeter illa quidem, quae iamdiu amans apud ipsam deposita nec tunc publicari fas fuit, nec nunc memorari necesse est. Tarde hoc debitum exholuo, sed, opinor, excusarie, cum citius non potuerim, diuturno,s ilicet, morbo praepeditus; per cuius tamen laxamenta mihi denique m rem aur

di, σ consummare licuit. Postea cognoui, hoc, quod Uiperem, non mi non omitti, sed ne diutius qui-

10쪽

rim iusserri oportere, nimirum, ad id omne restilendum, quos nosi periori ab improbo, urem au9

dam semiferorum grege per se

gnem contumeliam Puccinatum per

omnes gentes fuit. Vis' immanitatis hac lues luculentissima, I celebra- ii ima ista regum, magni praesemrim parentis tui in Rhaticam geniem beneficia obscurari,'suum scelus iniquissima bonorum insecta-. tione obtegi posse Iperauit. Falso niam Dei hoc veritatisingulare dedit, visio interuentu suo calumnia caliginem distent. Prodit ergo in ιουlectum Christianissima mi statis tua haec mea cura, qua est nuda

narratio eorum, qua intra curricu

lum decennj,m praesente, in Rhatia acciderunt. Iniucunda, taliaque,ut vix aliud, quam taedium legentis parere possent,sinon subiret cogitatio, i on id, quod cuique suave est,se

SEARCH

MENU NAVIGATION