장음표시 사용
101쪽
Urili., Noris. de epoeta, MoreII. in Famil. Licin. Vide in sequenti nummo.
Nummus iste cum superiori aptissimus est ad Iulianam epocham definiendam. Nam Sulp. Galba interficitur a. d. XVII Kal. Februarii an. V. C. Varr. DCCCXXII , quem signant Consules idem Galba Aug. II, et T. Vinius, octavo' mense, ex quo in locum Neronis imperium tenuerat, eiudem succedente Othone, qui tamen Post nonagesimum imperii diem sibi mortem conscivit. Si ab autumno anni V. C. Varr. DCCV notas ZIP numeraveris, invenies annum in coeptum autumno U. C. Varr. DCCXXI, finem habiturum autumno insequentis anni, quibus finibus trimestre Galbae tempus , brevissimumque Othonis imperium continetur. Utintissim vero eum de huius epochae cardine ex aliis nummis certo constet, Probatur recte Procedere tempora tum Galbae imperii, tum Othonis. Id etiam probatur ex nummis Neronis eum duplici epocha, de . quihus satis diximus supra , et in lib. n. de vult .Erae Emend.
Pembron parte III Tah. 37. Spati m. T. II p. 329. Merito animadvertit Muietius male apud Perubrin Pro Domitiano exhiberi, eum iste nondum Imperatoris titulo auctus esset, in quem errorem etiam pertraxit Belleium. Pertinet ad Titum, qui etiam vivo Vespasiano patre eo ti tuto appellabatiae. Complectuntur autem notae e P Una V. C. DCCCXXX ex praeeedeati autumno.
102쪽
Haec Vrbs in Decapoli sita erat ad Hippum montem: a Iudaeorum servitute per Pompeium liberata ejus epocham instituit. Sed adhuc in obscuro manet quid de ejus cardine
statuendum.sit. Illud certum eundem proferri non posse uItra an. U. C. Varr. DCXCIU ob L. Veri nummum cum n - . tis SΚC. Paucissimi nummi, qui hactenus innotescunt f Prascriptas exhibent not. chronol. , praeter unum Commodicum not. CMH, ut in sequenti Elencho.
ΛvT LAIC M Αvp ΑNΤωN Caput M. Aurelii laureatum. ANTI Ox up In ILP ACYΛOC ΘΚC Mulier stans capite turrito equum smeno regit, in s. cornucopiae. IEr. 2. Noris, VallI. , Eckhel. In meo simili, sed absque epoelia non cornucopiae esse videtur , quod retinet mulier in sinistra , sed potius seeptrum. Aliter etiam visum Pellerinio in altero Antonini mi, cum eodem typo, sed Pariter sine epocha. Mel. II. P. 75. Alius in quo ANTIO TR AP etc. . . G. Valli. Ao x AI Λ AvP OvH C Caput L. Veri laureat. ANTIΟx ΠΡ In IePAC ΘΚC Mulier turrita, etc., ut Insuperiori. IEr. 2.
Ualli. de Num. Graec. Si admittenda foret Eeraelii sententia, qua statuit sub L. Vero, et de Tribunic. potest. T. VIII D. N. V. Pag. 416. L. Verum interiisse media hyeme, et januario Iabente anni V. C. CMXXII, huius epochae fines retrahere oporteret iu
103쪽
n. de Vulg. AEr. Emend. pag. 233, et seq. subita L. Veri mors pertinet ad mediam hyemem, et ianuarium mensem anni insequentis U. C. Varr. CMXXIII, a quo dimoveri nequit ,
ut etiam sub Abila Urbe, et altera Gazae dictum est. Nam, ut eo in Lib. animadvertimus , ex certa fide duorum numismatum Alexandrinorum constat eundem L. Verum adhue inter vivos suisse anno imperii sui AEgyptiaco X , sive L. I. qui profecto signari non potuit, nisi revertente Neom
nia Thoth , sive die XXIX augusti an. U. C. Varr. CMXXII ,
ex quo se luitur praecedenti januario nondum diem suum obiisse L. Vcrum. Mirari autem quisque desinet, si Cl. goega in suo Lib. pag. 235 in subiecta nota utrum pie nummum clim notis L I in suspicionem vocaverit, eo quod, ut ait ibid. LI, sive X non admittat Veri imperium. Nam cum i te diem memsemque emortualem Antonini Pii de sua sede turhasset,
scribens flab eodem: Antonisum saltem non ante ex tet immensem aragustro A. V. C. Varr. CMXIV vita functum esse ;ex. O sequebatur Alexandrinos M. Aurel. , et L Veri su cessorum , re ertente Neomenia Thoth, sive die XXIX augusti eiusdem anni V. C. CV XIV, annum secundum ex eo Tum methodo, idest L B signare non potuisse, ipsi egregio viro Necesse fuit, ut binos nummos , de quibus agitur cum LI , anno X in suspicionem vocaret, eosque male descri-Ptos assereret. Sed cum ex tam perspicuis, indubiisque monumentis, quae publice hic Romae, atque in omnium Ocu- li, versantur, ejus error de mense emortuaIi Antonini Pii detersus ierit In nostris Uindiciis pag. ars , et seqq. Lib. D. IEr. ig. certo conseqMitur, et Antonini obitum a mense martio anni s. s U. C. CMXIU divelli non posse, atque successori bos. M. Aure1., et L. Vero praeter primum, secun dum etiam I D ex die XXIX angusti eodem anno enutiorum methodo signatum fuisse, ideoque ipsius suspici Nem de notis L I inanem esse, nulloque in pretio haben
104쪽
dam . Sub anno praecedenti nono, , quem integrum ex git L. Verus. tres tantum a Cl. Zoega descrihi Potuerunt :quis quaeso iure iam dubitare poterit de duobus a praecla. xisqimis Viris cum diverso typo allatis, qui quattior. et paulo plus vitae L. Veri menses complectuntur, sig Iantque annum ejus imperii decimum, L I Id omnes crit ces Ieges vetant, nisi argumenta proferas omni exceptione majora, pisas unicuique omnia in rebus chronologicis sus deque Ucrtere, Bc tu ibare pro arbitrio licebit. Atque haec etiam sufficiant ad dubia , quae praeclariss. Echhelius excitat cit. lib. V IH pag. 17 de eodem anno X, LI in Dummo ipsius L. 'eri, quem ille inii si iam unicum memorat ex Catalogo Tlieopoli, quin ad implicatas , incertasque quaestiones descendam. de Tiibunicia i,otestate, de quibus ibidem sermonem instituit. Viam regiam se, rior, et amplector, quae ad veritatem lacilius conducere mihi videtur. Caput Faustinae iii N. Omis. ePigr.
Caput Commodi omiss. epigri ANTI Ox n P In I P ACY CMΗ Mulier cum equo, ut in
Admisso etiam extremo cardine, adhuc triennium sti-perest ad Commodi mortem ex computatione , quae instituatur de notis CMH.
Vnicus est nummus huius Urbis. qui hactenus innotescat cum Imp. nomine. In promptu est tamen Blius Rutonomus apud PeII. p. II p. a 6 i , in quo ejusdem mentio habetur, atque Stephantam de Vrb. emendandrim cloeet, qui eam ad Pyramum collocat. Unil l .. epochae cardinem ab A.
V. C. Varr. DCCXXXIV. duceiiciam putat, Belleius ab ins
105쪽
quenti; pro ut quisque eam Anazarei computat. Sed in mera conjectura rem positam quisque videt. Caput M. Aurelii om. epigris ΑNTIOx Iep ΚAI ACYA Π CAPON . . . In area POR . An. CLXXII. Iuppiter stans , d. Pateram, s. hastam, Pro pedibus ara. Hir. . Valli. de Num. Graec. Asserere oportet hunc nummum signatum fuisse M. Amrelio adhuc Caesare.
De huius Urbis splendore, ae nomine, de Axio num ἀne eam interluente, de Seleucidarum epocha, quam in nummis Syriae Regum, atque autonomis adhibuit, videndi prae caeteris Norisius de Epoeliis , et Pellerim P. II. Nos hic ex Ualli. fide unum, et alterum Augusti nummum hiiciemus cum epocha Iesiana, vel Augustam, qui soli im
Caput Augusti om. eput. ΛΠAMEIAΣ ΤΗΣ ΙEpAΣ Κ ΑΣΥΛ rx An. XXIII. Victoria gradiens , d. coronam, s. Palmam 2Er. 3. Alius, sed HΚ - XXVIII. Caput muliebre velatum,. et turritum. 2Er. 3α Ualli. de Num. Graeci Pel I. P. II animadvertit in nummis Imperatorum R man. Apameae Syriae, vel Phrygiae leo AURMEΩN. UaJIantii tamen lectio diversa.
Urbs Phoeniciae vetustissima suos prima habnit DomD nos , alios, atque alios subinde experta, donec in Seleueborum Amum Potestatem venit, a quibus brevi Post cum
106쪽
antonomiam obtinuisset, ab ea Epocham instituit , quam superstites Imperatorum Romanorum nummi nobis insculptani exhibent. Ex eorum fide, qi Ii hactenus innotescunt certos illius fines sic constituere lieet, ut neque Posterior esse queat Verno tempore an. V. C. Varr. CDXCVI, nec anterior autumno an. V. C. Varr. CDXCIV, idqile ex nummis
Traiani, et Elogabali, de quibus vide suo inferius loco . Si
Aradii Macedonum more Bnnum suum ci item ab autumis No revera inchoarent, Ut Norisius, Valli., caeteri pae ex analogia quadam inserunt, illud insuper conse Pieretureaiadem epocham nec Posteriorem esse posse autumno A.
V. C. Varr. CDXCV. Uerum id pro re plane certa , et explorata. praesertim de Urbe Phoeniet a tumi nequit, Ut saepe alias animadvertimus. Bini quoque modo accedunt nummi Aradiorum eum Trajani imagine, Notisque Chrono . ΔOT , OT, addito in utroque Parthici titulo, quorum secundus Norisium latuit. Hisce pariter praeeuntibus, si certo con vitaret quando orientis Urbes titulum Parthiei nummis suis addere coeperint, id plurimum conserre Posset ad arctiores hujus epochae fines constituendos. Sed Nemo ignoratrem hane adhuc disputationi esse subjectam. Numesi com-m Blis romani, Be caetera m Humenta, quae adhuc extant
nonnisi postremo imperii Traiani tempore eum additum testantur. Alexandrini nummi labentem iam more suo annum LIΘ, et sequentem LK produnt, non integrum utique hiennium. In nummis tamen Laodiceae Syriae trienis Dium idem titulus complectatur oportet, ut sub ea Viberatebit uuae quanquam ita se habeant, tamen nihil magis veritati consentaneum arbitror, quam quod litati s ePO-cliae fines ita constituantur: ut nec anterior sit autumno ara. U. C. Varr. CDXCU , nec posterior verno tempore ins
quentis anni V. C. Varr. CDXCVI. Vide in numino Trajanicum titulo Parthiel, et notis eOT. Caput Domitiani omissa epigraptae.
107쪽
ramis inter duas sphinges. AEr. 3. Noris ex Valli. Sestin. ex M. Αins. Caput Dotnitia is, et epigraphe , ut sui ra . APAΔIDN BNT An. CUCLll. Fortunae typus . Gesn. Tab. 68. ex Molinet. Nummus Traiani om. epigr. utriusque Partis, et tyPO. ocha TE An. CCCLX. Peli. Il. II. p. 334, ubi tamen mendose Domitiano adscribitur. In epigraphe capitis nomen Daciei abesse debuit. quod adnotare maxime intererat. Caput Trajani om. ePigr. Ap ΑΔΙΩN TET An. CCCLXIII Mulier eum Iuna crescente in capite temoni insidens, a. Cornucopiae.
Valli. de Num. Graeci Nummus Trajani om. epigri, et typo utriusque partis. Epoelia EET An. CCCLXV. PeII. M. II. P. 314 Caput Traiani omissa epigraph . APAΔIΩN superne ΑΟΤ Bos cornupeta. IEr. 2. Arigon. T. I. Tab. III n. o. Eiiuus velut desultorius exhibetur in schemate, sed i pus frequens Aradiorum erat hos gibbosus decurrens, atque hunc in nummo expressum Potius existimaverim. Caput Traiani om. epigri ApAΔIDN BOT An. CCCLXXII Bos cornupeta . ID. 2. Valli. de Num. Graec. AVT EPATDP CEB rEP ΔΛΚ.... Caput Traiani
108쪽
ApAΔIDN AOT An. CCCLXXIV Mulier temoni insidens,
Sestin. Descript. N. Uet. Pag. 34o. AVToxP NEP TPAIANOC APICT KAIC CEB TEP ΔΑΚ IIAPO . Caput Trajani laureatum. APΑΔI ON . In area superne hinc ΔOT An. CCCLXXIV inde lit. solitaria. Fortuna tutulata, d. navis gubernaculum regit, s. cornucopiae. Duplex aEr. 2. Neus: in altero ex his duobus lit. solii. grandior, et aperta . Vide Mus. n. Tab. XVIII. n. Io3. AUT TRAIANOC APICT LAIC CEB rER ΔΑΚ nAPΘ. Caput Traiani laurentum. APAΔIae N ΔΟT Fortuna, ut in superiori, sed ουlne tu tuto in vertice , et lit. solit. in area. ZEr. 2. Noris. de epoch. Valli. de Num. Graec.. TPAIANOC ΑΡICF XAI CEB TEP caput Tra. jani Iaureatum.
APAΔIωN EOT An. CCCLXXV Mulier temoni insidens,
gubernaculo insidens, s. eornucopiae gerit. Ex OPPO alto notarum conspicitur lit. soIit. AEr. a.
Metis. Vide Mus. n. Tab. XVIII n. roq. Ex hoc nostro suppletur epigraphe in Praecedentibus eum iisdem notis, in quibus deletus modo titulus II APΘ. Traianus Selinunte vita lanetus est a. d. III. Id. Rug. an. U. C. Vare. DCCCLXX . Si epocham duxeris a verno tem Poman. U. C. Varr. CDXCVI, notae EOT diem ipsius emortualem vomplectentur, ut computationem instituenti Patebit, non
109쪽
autem, si ejus cardinem disseras in autumnum eiusdem anani. Igitur principii loco statuere fas est ei ocham huiusmodi
Posteriorem esse non posse ineunte vere anni suprascripti
V. C. Varr. CDXCVI, ut initio praemisimus. Quo ad ali
Tum Vero extremum e si huius aerae computandae initium feceris ab autumno an. V. C. Varr. CDXClU, vel a vere ineunte insequentis anni U. C. CDXCV, notas E T in exitu futuras deprehendes revertente autumno A. V. C. DCCCL XIX in prima computatione, vere autem ineunte A. V. C. Varr. DCCCLXX in secunda. In utraque autem Patet Ara diis tempus superfuisse, ut nummum emittere Possent clam notiS SOT, ex quo sequeretur eos lem Aradios tribus P Stremis continuis annis Traiano Parthici titulum adiicere Potuisse. At vero, ut initio animai vertimus, ct YPtii non
nisi labente iam ipsorum anno XIX, LIS. et sequenti XX
LX eum titulum suae monetae addere coeperunt ἰ monu menta uero Tomana nonnisi supremo vitae, et imperii Trajani anno. Itaque veritati Potius consentaneum putandum, quod
Aradii quoque ipsi non ultra epochae suae biennium titulo Parthici Traianum decoraverint, ex quo Concluden dum AEram ipsorum ducendam, vel ab autumno an. V. C. Varr. CDXCV, vel a vere ineunte insequentis anni V. C. CDXCVI , ut notae EOT cum titulo Parthici uerum adiecto Supremum vitae tempus Traiani complectantur , excludantque ejus iterati tituli triennium. Vide etiam nummum squi sequitur cum hove gibboso. Neque ex nummis Laodiceae Syriae argumentum peti POε Se arbitror, quod hisce ealculis officiat. Illi enim peculiare id offerunt, ut tam cum motis BEP, quam cum se Mentibus TEP titulum Parthici modo adiiciant, modo vero omittRnt; ex qua inconstantia nihil certi inferre licet in rem nostram, et in chronologiae commodum; sed merito su
spicari fas est eum titulum optimo Prinelpi adiectum fuisse in faustum veluti omen , auspicitrinque expeditisma in eo
110쪽
susceptae in Parthos. ac victoriae de illis consequendae. Recedit Laodicenses nummos emittere potuisse cum notis ΔEP, quae supremum vitae, et imperii Traiani tempus Complecterentur, quo anno praesertim eidem Parthici titulum accessisse certum est. Attamen nulli hactenus Prodiere nummi a Laodicensibus editi. qui postremum Traiani imperandi annum contineant. Hinc satius duximus sub ea Vrbe nullum petere argumentum ex titulo Parthici pro definienda ejus Vrbis epocha, cum alia minime desint ad id
assequendum maxime idonea Vide suti ea Vrbe .. put muliebre velatum , ante quod aliud Parvum laureatum Trajani, sine ulla epigraphe.
sus decurrens x et ita area lita solit. Ita. a.
Meus, Noris de Epoch. . Vatia. Theup. sed uterque absque lit. solitaria , ut etiam apud Arigon. T. I. Vide Mus. n. Tab. XXXVII. fg. m. Bos gibbosus decurrens in hoc indicare potest spectaenia ab Aradiis edita ob victoriam. Traiani tmrthicam, et hellum illud ab eci conlaetum capta Cluesiphonte. Quibus
confirmentur quae in superiori nummo allata sunt, Pr hentque hunc pariter nummum anno ipsius Traiani emo tuali editum fuisse, ac propterea epoeliam anteriora initia habere non posse autumno au. U. C. Varr. CDXCV. Caput Hadriani omis epigr.
feminea turrita simul juncta. IEr. a. Valli. de Num. Graecia Indicat. nummus iste societatem. quae inter Laodice nou Syriae, et Aradiox Phoeniciae intereedebat. Illi ab alio Cardine epocham suam ducebant, ut suo loco dicemus. Hinc epocha Aradiorum propria intelligenda est, cujus an