장음표시 사용
11쪽
ECCLEsIAE PRINCEPs, a publicis curis eum modumacesi tuae redditus Ecclesiae eam integra diu quaesita libertate inspicias, visites , tuearis Ρ- meas , ad Te eo liberius accedo , quo tiberius meis elucubratisnibus legendis interdum potes adesse certus , quod si ea benevolentia qua me complecti δε les eas nivbaveris , Benedictinorum ordini, me
Tibi addictissimus, obsequentissimus, F. PHILIPPUS BASTIDE M. B.
12쪽
attingam, monendus es Benevole Lector,me,Vivente Cointio Anna
lista Francorum, in eumdem stri' sisses, ut ex huius libri lectione notum evadit Sed citanidem Auctor longiorem sibi vitam,nobisque plures iterum Annalium tomos promitteret , c in iis se Dissertationi meae , quam anno Christi 16 1. edideram , facturum satis ipsius argumenta eaque ma Xime , quae ex capitularibus libris Caroli magni desumpta fuerant enodaturum posteriores Annalium tomi ab eodem anno condit sponderentri Octavi tomi proximam editionem quam sub vitae finem vir doctistimus adornabat , expectandam volueram , ut Una eademque libri scriptione effugia cuncta ab ipso conficta, aut confingenda semel de in perpetuum prie luderem in eo namque tomo vel nunquam Cointium promisti sui summam completurum sperabam. Sed cum nulla deinceps sit expectanda Cointiana responsio , aut argumentorum meorum explanatio , conceptum opus in vulgus
emitto , quibusdam prius ex eodem erasis , quae in vi
13쪽
PREFATIO. ventem Auctorem non in mortuum dici debebant. His roseis jam diu meditatam praefationem ponamus. I. Anno Christi sexcentesimo septuagesimo tertio O;ἡ,; ἡ supra millesimum , vir doctissimus Carolus e Cointems Vi η i Trecensis , Congregationis Oratorii Presbiter , Anna 2.. a. utim Francorum mole notissimus , quinto Annalium Pret atre tona , ut suam de cincti Benedicti Ordine sententiam Thr. ba firmare , eam , tuam de antiqua ejusdem ordinis Pro ris. -- , pagatione dissertationem edideram , multis expendit O res zox Idque praestitit, arte quidem nova , sed ad respondendum facillima mam quaedam dissertationis capita in futuros Annalium tomos examinanda rejecit aliorum propositas difficultates ne quidem attigit , perinde quasi ad eam quae inter nos vertebatur quaestionem nullo modo pertinere viderentur. Quantum vero ad alia quibus resipondere noluit, rem alio vertit S collectum rationum robur dissimulat.
III. Capitibus primo , secundo, tertio dissertationis: - h. ex Conciliis sub Pipino Rege , Carolo Magno, arido-pitularuui vico pio coactis ex ejusdem Caroli Magni inquisi: Adsis Onious capitularibus anni ii cap. H. solam sancti ei misi. ka nedicti Regulam ab omnibus Galliarum Monachis , sae m/' ' cillis octavo nonoque susceptam robare tentavi Sed
a Coimio cum docili limo viro Id argumenti acceptum non esset,
illud in aliud tempus sibi magis idoneum, discutiendum rejecit. De LudoῬici pii, inquit, Caroli magni o Vinire si principatu disseremm infra , rerum per ilia tempora sarum, idoneam narrationem propriis inibim locis examinabimusque usita scriptase cumque ad Annalium nostrorum materiam ab ineunte Vini Regno ad obitum usque Ludovici pii, e ab anno Chrsi 12. ad annum Christ. o. pertinere videbuntur. Ebdjm V. Eodem modo Cointius capita septimum S M έφρη octavum discussit , in quibus pluribus allatis aucto-
.ae Rutila ratibus , probaVeram sancti Benedicti Regulam sae- 1 η aut alis septimo, octavo , modo Regulam sanctam, mo-ο -- , d Regulam sanctorum Patrum vocatam esse , eoquenis nomine solam suisse nobilitatam. Cumque iis tem -
14쪽
poribus Regula sancta , seu Regula sanctorum Patrum per Gallias omnes floruisse constaret , consequens esse putaveram Regulam sancti Benedicti per eadem saecula in Gallias omnes diffusam Sed cum eae probationes
Cointi clariores viderentur , futurorum saeculorum obscuritate involvendae fuerunt. Hujus capitis pleraeque probationes, inquit ibid. n. 18. quia primo seculo recentiores , extra cancellas sunt nostrae di utationis. Et num ΙΣΑ. Hujus quoque capitis multa probationes septimo seculo recentiores sunt, nec ad nostrum dissutationem pertinent. At bona tanti viri venia dicam , quod praecipui Auctores a me laudati, qui de Regula sancta, aut de Regula sanctorum Patrum loquuntur, aut superiores aut aequales septimo saeculo vixere a quos inter sanctus Benedictus dAbbas Fundensis sexto saeculo , sanctus Audocnus Rothomagensis sanctus Ni vardus Remensis , Bertefridus Ambianensis , sanctus rati scio Suessionensis , sanctus
Eleutherius est saxum Episcopus, Clotharius III. Francorum Rex, Auctor vita sancti Praejecti ipsi aequalis, ScAuctor vitae sancti Vandregi sili ipsi quoque coaetaneus septimo saeculo floruere bus adjungendus Aigradus
Fontanellensis in vitari Ansberti , qui cum ab Advert rio in eamdem quaestionem laudatus fuerit, a nobis etiam in opinionis nostrae testem odessensorem potest adduci Horum vero Auctorum testimonia , nullo unquam tempore opportunius possunt expendi, quam cum de iis temporibus agitur , quibus vixere. Sed haec testimonia mature ponderari ab Annalibus non potuere. V. Eadem facilitate ultimum dissertationis caput quadam ex parte expediunt Annales Suo quoque tempore, inquiunt, cum feries rerum a nobis id po utilit, ex aliis scriptoriίmogendemus uniformem tandem traditum cunctis Monasteriis, tum iris, quam sanctimonialibus faminis sicuncum Regulam sancι Benedicti incommutabilem morem xihi per antecessum his dicum olumi At hic quoque, cum doctissimi viri Cointi licentia , dicam seriem rerum in Annalibus tractatarum ab anno si ad annum 18 id postulasse , ut omnis vel . staret promissis his res
15쪽
Premis ponderet, quae ex variis Conciliis sub Carolo magno Mi.-.h, T Ludovico pio habitis, quae ex vita de scriptis sancti Bene comitis dicti Anianensis Abbatis, quaeque tandem ex Auctoribus C saeculo septimo superioribus, aequalibus desinferioribus lau-
daveram , ut probarem Benedictinam Regulam iisdem saeculis ab omnibus Gallis Monachis receptam vel saltem nobis interpretaretur capitulum undecimum Capitularis primi interrogationum Caroli Magni anni 8ri. quo jubet
Cipitulara ut inquiratur de conversatione Monachorum , se alium Ai-
. . . t Monachi esse possint praeter eos qui Regulam ancti Lenedicti observarent. nquirendum etiam si in Galliis Mo- . . nachi fuissent, priusiquam traditio rediti ineri geni dicti
in has Provincias perventis t. Hac enim inquisitione opinari videtur doctissimus Imperato , non modo nullos Monachos in Galliis ab eo tempore, quo sanctiis Maurus
Benedictinam Regulam ibidem docuit , Benedicti norum dissimiles extitisses; sed nec esse potuisse Etenim , hanc inquistionem nec fieri jussisset , nec permisisset , si iis temporibus quibus Galliis omnibus praefuit , aliquae Re gula fuissent praeter Benedicti nam admisi e aut si doctissimi eorumdem temporum viri alias Regulas, unam aut mittas septimo , c sub exitu sexti saeculi floruisse novissent. Quae cum ita sint , liceat nobis cum Carolo magno, cumque iis viris qui ipsi erant a consiliis, solam Benedictinam Regulam a Monachis Gallis exeunte sexto saeculo, totoque septimo , octavoque servatam fateri, in eaque opinione tamdiu manere, quamdiu vir doctissimus Cointius aut alii certis, indubitatis argumentis superiorumque auctoritatum solida resutatione ab ea nos sententia non eduxerint. VI. Undecimo capite ex sancti Benedicii , Dex aliis statuitu Auctoribus triplex statuitur Regularum differentia Qua- ἰώ - alia primi a Doctorum Ecclesiasticorum scriptis , aut a distoremia Sanctorum exemplis non distinguitur ι secunda sumitur pro vera vivendi norma viris c virginibus imposita: ctertia ex Constitutionibus constat , Institutis , consuetudini bys , c arteris hujuscemodi observantiis , quibus clucidatur , laeterminatur principalis Regula. Cui Re-
16쪽
gularum distinctioni haec tria aut quatuor verba Annales opponunt. Haec Regularum disinctio ad nsrum distula Fars ---rionem nulti modo pertinet ista mirio viam bi Maiis Iad duodecimum Dis errationis caput. Immo uero haec Re DiImite gularum addita dissimilitudo , larum unius ad alteram ordo , ad nostram disputationem tota pertinet Siquidem eo praecipue tendunt omnes Cointiani hac de re conatus, ut probent sanctum Columbanum , veram proprieque dictam Monachorum Regulam condidit se Perinde, quasi haec esset quarumcumque Regularum natura , ut alteri Regulae subjici non possint. Cum econtrario ex suprapo sita distinctione constet unam, aut etiam plures Regulas alteri subjici potuisse , ut patet ex Benedictina vivendi lege, qua per Decanos constituta Regula in omnibus Benedictinorum Coenobiis se habet vice secundariae legis, ad quam pariter astringuntur omnes Astetar. VII. Hac via , seu hac positione diversarum Regularum , quarum una sit superio , inferiores aliae viam planam ac certam mihi stravi ad duodecimum Disserta tionis caput, ubi is auctoritatibus, quae nec violentis ab laniAr. Iasionibus perturbari potuerunt , coenobialem sancti Columbani Regulam per modum appendicis cum Benedic- tina conjunctam probavi quibus id tantum reponunt Annales Bapidus egregie se munitum putat quatuor auctoritatibus, Emmonis Archiepiscopi Senonensis in privilegio pro Monasterio Senonens , Drausionis pro Monialibus Suessionensi l . . . in cana de fundatione Monasserit o utensii , , sancti Eligit in carta pro Carnobio Solemniacensi e Sed in his quatuor instrumentis in quibus nomen sancti Benedici cum nomine sancti Columbani conjunctum reperitur, sancti benedicti nomen abradendum nonse-melprobavimus. Sed, quaero, quanam ratione tot abrasiones finguntur ii Si namque ibidem tantum adhibendae sunt, ubi S. Benedicti nomen cum S. Columbani nomine conjunctum reperitur nullis abrasionibus in laudatis auctoritatibus S. Benedicti nomen deleri poterit, cum in nullis earum S. Columbani nomen conjunctum habeat , sed eaedem auctoritates id soIum scriptum habeant, Suod Monachis Petri
17쪽
iiii Senonensisse Reguia sancti Benedicri es modo Luxουiensi. . . de erant consi re quod Moniales Suesionem sis debeant militare secundum Regulam sincti enedicti admodum Luxoviensis Monaserit st quod offitenses, sub Registis sincti Benedicti ad modum es ilitudinιm Luxoviensis Domino Chrisio valeant simulari. Immo a tota Fossa- tensis Monasterii charta diplomate Clodovari II. eidem Monasterio concessis, de quibus Annales ad annum 638. n. I 24 sancti Columbani vocabulum, & ipsius. Regulae nomen penitiis abest. Quapropter si sancti en ilic. nomen eraseris , nullius legislatoris , nulliusque Regula vestigium restabit, sub quibus Monasterium FODiatense fuerit aedificatum mi adde, quod nulli scriptori
liciti im arbitror , ut chartas quarum exemplaria totis saeculis decem per totum orbem nulla sui varietate reperta fuerunt , ad arbitrium immutandas definiat.
VIII. Accedit huc, quod haec verba Fab Regulis inmgenedicti P modo Luxoviensi , sicundum Regulam sinctigenedicti ad modum Luxoviensis Monasterii , se Regula sunt si Benedicti ad modo es similitudinem Luxoviensis
Mon seri, palam ostendunt , Regulam sancti Benedicti in Suessionens , Senonens , dc Fossatens Monasteriis servatam fuisse ad modum, similitudinem Luxoviensium Monachorum , id est , secundum statuta in uxoviens Monasterio servata, qtiae nulla suerunt, praeterea quibus S. Columbani Regulam constare monstravimus. XI. Tandem, si bona fide Cointius disputare voiluisset, meque malios plures a nostris opinionibus deducere, rationibus, quae ex sancti Columbani Regula laudaveram debebat occurrere , tum nos docere ex eadem Regula, eamdem iis partibus constares, quibus essentialiter unaquaeque principalis norma Monastica constitui debet , ut
viris, foeminis proponi possit : Easque leges praescribere, quae praecipua Monachorum munia praefiniant. Titin his omnibus peractis, non abrasonibus, quae nullam unquam dem se re, sed aliis auctoritatibus , meisque vir. mioribus decertare debebat quae quamdiu non praestiterit,
probatum manebit Regulam sancti Benedicti, sancti C
18쪽
Iumbani Regula temperatam, in Luxoviensium aliorumque ejusdem instituti Asteteriis receptam fuisse. Quantum ad quatuor illas Regulas, quas ex Auctoris decimi seculi textu septimo saeculo in Galliis florentissimas dixerunt Annales eas infra capite gravissimis, firmissimis rationibus , nec ullo modo floruisse , nec eumdem textum ab Annalista citatum ipsius opinioni lavere docebo. Interea virum doctissimum , tandem aliquando in Dissertationis caput ultimum disputantem audiamus. X. Ultimo capite nullam Regularum aut Monasticorum ordinum mutationem a saeculo sexto , seu a Benedictinarum legum susceptione ad usque saeculum nonum contigisse, solide ni fallor ostendi. In oppositum tamen νηιά Annalista Francorum auctbritatibus, inductionibus meis si is
omissis , amemve in hunc modum dennit. Anno Ch D aethea,m. .s habita in Carlomanni majoratu 'nodus Germanica, is cujus can. 16. statuitur est Monachi dc ancilla Dei o
niales juxta Regulam lancti Benedicti Coenobia velis Xenodochia sua ordinare , gubernare M vivere sturi deant m vitam propriam degere secundum praedicti, Patris ordinationem non negligant. Anno proximo iueodem Cariamanni majoratu celebrata Syniam iptinensi, in qua communi consensi canones Synodi Germanicae receptiri sunt se approbati , imprimis Abbates, Monachi primis o receperunt Regulam S. Benedicti ad restaurandam is normam Regularis vitae. Prius igitur quam Concilia Germanicum o Liptinens congregarentur erunt Abbates Monachi , qui propriam retinebant Nervabantque Regulam
quam professi fuerunt, uenedicrina diuinctum praedicturumque Synodorum Patres accipi debent pro graῬis imi Auctoribus , qui planaque Monai feri rejeetis quas antea pro-Hebantur Retulis, ad Benedictinam accessisse te fiantur. Hac
tenus Annales, qui ut recte concludant, ponere debenx, bὰ, ..., mreipsa ponunt , omnes Abbates Sc Monachos, qui ad D uor, mrestaurandam normam Regularis vitae , receperunt Re 'se'
gulam sancti Benedicti in Conciliis Liptinensi Sc Germanico , ante eadem Concilia aliis addictos suisse Regulis a quibus recessere , ut totos Benedictinae se darent alias
conclusio eortim esset erronea.
19쪽
XI. Secundo , pro certo Volunt haberi, contra pris cipia Cointiana , eos solos Abbates Sc Monachos a morasticis institutis aberrasse, qui sancti Benedicti Regulam non sequebantur deque iis solis reformandis in Conciliis actum fuisse , de iis nempe qui Benedictinam Regi
iam ad restaurandam normam Regularis vitae receperunt de Benedictinis vero minime , cum de ipsis nullum reformationis decretum fiterit editum, saltem secundum Annales , qui volunt eos Abbates , qui receperunt S. Benedicti Regulam ad restaurandam normam Regularis mirae, ante Concilia Germanicum, Liptinense non fuisse Benedictinos , sed aliis addictos Regulis, quod, quam longe recedat a Vero , videant lectores, videat ipse , qui ex tam falsis principiis suam concepit opinionem Nam
ubinam legit , nullos Abbates Benedictinos supra dictis Conciliis intersuisse tibinam legit eorum nullos a recta Regulae suae via declinasse ibi nam tandem legit, alienis a Benedicti Instituto Monachis impolitam fuisse
Benedic inam Regulam , ut ad normam Monasticam in integrum restituendam compellerentur nullam vero Benedictinis Monachis fuisse positam 3 An sorte S. Bonifacius Germanorum Benedictinus Apostolus enedictinorum oblitus, eorum nullum in Concilium admisit, extraneorum tantii curam suscepit Z Nam si omnes
Abbate si Monachi , qui Germanicae, Liptinensi Synodis affuerunt , quique Benedictinam Regulam ad res.
taurandam normam Regularis vitae receperunt , antequam ad easdem modos accederent , promissam eamdem Regulam non habuerunt , sequitur nullum Monachum Benedictinum interfuisse Conciliis , nullasque leges de iisdem reformandis a Patribus datas. XII. Quod si respondeat Adversarius , omnes,mnino Monaclios , tam Benedicti nos quam alios recepisse Benedicti nam Regulam Jam pro certo manebit ex receptione Benedictinae Regulae in Synodo facta non sequi,
Monachos qui eam receperunt non suisse Benedictinos. Immo , cum unaquaeque res per ea potissimum in integrum restituatur, per quae primo sui instituta , fateri debemus
20쪽
bemus eos omnes Abbates fuisse Benedictinos , qui ad
restaurandam normam regularis vitae, Benedictinam re,
cepisse videntur. Accedit huc , quod ex sancto Bonita cio una eademque sit Regula sanin Benedicti,i norma Regularis hae , a qua defecerant Monachi antequam Germanica Synodus cogeretur , c ad quam per eamdem
Synodum revocati fuerunt. Stituimus , inquit S. Bonifa Tom. s. Amcius Culberto oroberniae Episcopo de eadem Synodo s. scribens , ut per annos singulos canonum ccreta, ct Ereti '' '' flae jura , norma eguiaris vitae in Synodo erantur recuperentur. Quo decreto patet , quod eaedem leges a quibus defecerant Clerici Sc Ascetae quilibet, ite tam im peratae fuerint a patribus , ut in Synodo legerentur,
mandatum. At constat ex textu ab Annalista n. . lauadato , aliisque inferius laudandis in iisdem Conciliis se in iis omnibus quae sub Carolo, no audovico pio contigere , solam recitatam Benedictinam Regulam , ut susus dicemus inferius. Ea ergo sola fuit a qua defecerane omnes Ascetae, solaque cujus redintegratio mandata fuit Non enim per Benedictinam Regulam redintegratur nisi quod ab ea defecerat. Haec eadem quaestio uberius illustratur capite i . sequenti. XIII. Ex his omni biis ex Annalibus Cointianistam fuse laudatis , in quibus tota fere opinionum nostrarum dissicultas versari videtur , satis apparet quid de caeteris conatibus Cointianis opinari debeamus in iis enim sedandis nulla laborarem dissicultate, si dissicultatis nodum Annalista voluisset attingere, eumdemque expedire tentasset. Eapropter primo decreveram responsionis loco, meam Dissertationem iterato praelo tradere , ratus an dem noviter editam plenissime adversariis conatibus nutatius novae rationis ope quaesita sussicere. XIV. Vertim cum res mihi sit cum eo viro quem plurimi facio, quemque a praeconceptarum opinionum umbris ad veritatis lucem traducere peroptarem, aliter mihi agendum esse credidi, totamque controversiam novis utilii rimum mediis quasi ex integro renovatum n V orire, XIX. Capitibus constante, meam Dissertationem susten-