장음표시 사용
11쪽
nicae, adeoque ipsis natalibus sacerdotem suiso patet. Patriam habuit Judaeam, sive regnum Judae, in quo natus suit et vixit, quando cum Jechonia rege et regia familia decem quo hominum millibus a Chaldaeis, Nebucadnegare duco, Babyloniam est deportatus,') juvenili, uti videtur, aetate. Nam anno demum deportationis quinto prophetae munus suscepit'), et anno exilii nono orbatus est uxore ' . Quo autem anno Erechiel in Chaldaea vaticinia edere coepit, Jeremias Hierosolymis jam trigesimum quartum mu- cneris prophetici annum exegerat, Una Cum nostro adhuc octo minimum annos eodem ossicio perfunctus. Quumque Ezechiol inceperit anno post deportationem quinto vaticinari, et vati Cinatus adhuc sit anno vigesimo sePtimo, uti ex ι
p. XXIX, 17. sui libri Constat; certe per aeiginti duos annoS propheticum munus sustinuit. . Coaevos habuit vates, praeter Jeremiam, in Judacta Zophaniam, in Chaldaea Danielem, quem, Ut pietate et sapientia Clarum, laudat XIV, 14. 2 o.
I XV ΙΙΙ, 5. Praeterea do satis Egechielis nil
constat, nec quamdiu vixerit, ct quem exitum
habuerit, monimentis lide dignis proditum est.
12쪽
Prologomena in Mochielem. 5 νNam. quod tradit G1PHAmus ), Vel quis nitus, qui sub illius nomino Vitas Prophetarum in Iiteras retulit, EZechielem a suis, quod eos vitio- . rum redargueret, et mala iis obventura denunciaret, occisum fuisse, nullo Certo auctore Dirititur '. Vaticiniorum Tacchialis argumcntum. Qui ab Egoclitele nomen habet liber ab eo vate scriptum esse, ipsum ejus argum tum et univorsa indoiss ostendit. Nam quo tempore Egechiel sua oracula ederes ad Chaboram fluvium. Coepit, regnavit in Judaea Ledelitas, a Nebucad- negarct in locum deportati a se in Babyloniam Jechoniae suffectus. Atque ille quidem, quamvis Chaldaeo regi obnoxius, potuisset tamen rempublicam Iudaicam tranquille adminamtrare, si regi victori fidem servasset, ad quam so ei jurejurando obstrinxerat. Sed quorundam hominum, qui divina oracula jactabant, sinistris consiliis instigatus, cum rege Aegypti, Nehu dnegaris ae mulo, foedus inire assectabat, sperans fore, ut
5) De Ditis Prophete. Cap. IX. in P. T. II. P. 24 6 Quao do Ezechielis sepulchro et synagoga Chaboram
inter et Euphratem narrat BENIAMINI TU OLLENsis, Lib-
13쪽
tam potenti socio adjutus Nobucadneetaris jugum excutere Possit. In quam quidem spem magis adhuc erectus est, quum populorum Vicinorum reges ad eum legatos mitterent, qui Cum EO consilia agitasse videntur, qua ratione unitisC Viribus Nebucadne'aris potentiam infringere possent. In eandem spem maximam partem adductus populus ludibrio et contemtui habuit prudentiores, qui infelicem illorum conatuum exitum animis praesagibant. Inter eos eminuit Jeremias vates, qui, divina inmitus auctoritat omni contentione eo elaborabat, ut regem RDedere cum rege Aegyptio ineundo abstraheret. Verum et eos, qui in terris Babrionicis exsules degebant, mendacibus prophetis seductosi spem fovisse, se prostrato Chaldaeorum regno, brevi in patriam redituros esse, ostendunt literae, quas ad illos misit Ieremias ' , quibus eos, ut spem istRm deponerent, monuit, et auctor suasorquctiis exstitit, ut in iis terris, quas tunc incolebant, domos aedificarent, hortos plantarent, u ores ducerent sillosqua elocarent, quum septuaginta
annis in exilio sint per ansuri. Quibus Jeremi . . monitionibus et praedictionibus ut fidem uonci- i'ret et pondus adderet, sua vaticinia edidit qui ipsB exsul una ' cum deportatis popularibus in Babylonia vivobat, Ezechiel. Hinc in suis concionibus hoc potissimum agit, ut suis osten egii tantum Ohesset uti qum ςQuceyeranti moκ
14쪽
Prole mena ira Ezechielem. Iinstantis reditus in patriam spes impleta laret, ut potius et illa, quact adhuci in Iudaea reliqua esset, populi pars a Nebucadnegare ultimum rerum suarum excidium sit passura, foedifrago rege, et ipso in Babyloniam abducendo, frustra auxilium ab Aegypto exspectanta '). Docet, ingentia ista mala supplicia esia digna tot tantisque sceleribus, quibus se Contaminassent Hebraei, invehiturque in mendaces Prophetas, qui, pacata et feliciora tempora pollicentes , in Causa essent, ut populus spretis vatum verorum minis impendentium malorum securi ea non vitae morumquctemendatione avertere studeret, sed animis suis indulgerent, et effrenatis suis cupiditatibus obs querentur. Ne Vero, si qui inter Hebraeos boni et probi homines suerint, qui Vatis praedictionibus fidem praeberent, animos desponderent, EOS passim rigit interjectis promissionibus, quibus eis spem facit non tantum recuperandae pristinae 1 bertatis, verum et seatus multo florentioris, quam quo ullis antea temporibus fuissent '). Vaticinatur etiam contra exteras gentes; praesertim Ammonitis, Moabitis, Tyriis, Aegyptiis, Idumaeis sua
fata canit '' . Praeterea gentibus quibusdam ba haris atque serocibus, quae suturo aliquo tempore
15쪽
Prole mena in Ezechielem. Pors rege suo, Gogo, duce, populum IsraelIti-' cum, post longum exilium patriae terrae restitutum, sint inva surao, durum atque ignominiosum interitum minatur 'φ . Denique, in extrema libri parte' , multus est in describendo statu habituque plane novo eoque exoptatissimo, quo aetata quondam aurea res Hebraeact cum universa regione sint suturaeis 1II. Vaticiniorum Ezechiesis indotis et si us. In Euchielis Vaticiniis quamvis Verborum
structura et ratio satis sit plana et expedita, visionum tamen, imaginum ac Parabolarum varietate et copia reliquos Prophetas omnes longo post se intervallo relinquit. Interdum enim per Visiones, ut Cap. I. seqq. VIII -XI. XXXVII, XL. seqq., mox per actiones symbolicas, ut Cap. IV. V. XII., nunc per similitudines, ut Cap. XV. XXXIII. XXXIV., nunc per parabolas, ut CBP. XVII., item per carmina et fictiones pueticas, ut 'Cap. XIX., nec non per allegorias, ut Cap. XXIII. XXIV., denique per manifestas praedictiones, e probrationes et minas, ut Cap. VI. VII. XI. XIV. XVI. rel. , agit, tantaque ubertate et figurarum varietate floret, ut unus omnes prophetici sermo-
16쪽
nis numeros et modos explevisse, jure suo dico dus sit. Habet vero Ezechiel hoc potissimum sibi proprium, ut quas exhibet imagines ita pleno, ita copiose pingat, totasquo absolvat, ut nihil addi posse, nihil in mente lectoris relinqui dixeris I.
In iis vaticiniis, quae per visiones et imagines Proponit, hunc sera modum tenet, ut enarratis in Prius accurate omnibus ac singulis, quae mentis suae oculis objecta essent, Deum loquentem i ducat, qui ipsum do illorum signification Ed Cet, Qt quae ei per figuras futura ostendisset statim claris verbis exponit ' . Vaticiniorum hujus Prophetae propristates venissime descripsit Lo TIr ). Ezechiel, linquit, Delegantia quidem multum inferior est Ieremia, sublimitate autem
vel Jes ijae par, sed in genere dissumit imo. Est
enim atrox, vehemens, tragicus, totus in δε σει, in sensibus Elatus, servidus, acerbus, indignabundus; in imaginibus foecundus, magnificus, Iruculentus, Et nonnunquam paene deformis; indictione grandiloquus, graVis, austerus, horridus, ct interdum incultus, frequens in repetitionibus, non decoris aut gratiae causa, sed ex indignatione 14 Quod egregio exemplo descriptiona cladis, quam
17쪽
1 o Protegomena in Ezechielema
tione et violentia. Quicquid susceperit tractandum, id sedulo prosequitur, in ho unice haeret
defixus, ' si proposito raro desectens, ut rerum seriem et juncturam vix unquam requiras. In Ceteris a plerisque vatibus sortasse superatus; sed an eo genere, ad quod unice videtur a natura Comparatus, nimirum vi, im Petu, Pondere, gra ditate, nemo ex omni scriptorum numero eum
unquam aequavit. Dictio ejus satis est perspicua ;omnis prope in rebus sita est obscuritas '). Visiones Praecipue sunt obscurae, quae tamen sui apud ceteros, Hoseam, Amosum, Zachariam nudaeti plane historica narratione exponuntur. EZ chielis autem pars major, eaque media, Poetica est, siquidem aut res spectemus, aut dictionem; sed in sententiis adeo plerumque est rudis et in- Compositus, ut saepe dubitem, quid de eo hac in parto statuendum sit.
17 Do ea jam HIERONYm tempore conquesti sunt He-hraei. Nam in Episola ad Paulinum ille haec scribit: Tertius ΕΣecbiel) principia et uenam tantum habet
obscuritasibus inMoluta, ut aptad Hebraeos scis pariea cum exordio Gen eos anta annos triginta non lega tuae. Et in Praefatione ad Commentarium in Erechie- Iemr Aggrediar Esechiel prophetam, cujus in Mutia tem nebraeorum probat tradisio. Nam nise quis uua eos aetatem facerdotalis miniserii, id es, trieo mum annum, evisMerit, nec principia Gen eos, nec Canticum Canticorum, nec hujua Doluminis exoriatum et Inam legera permutuur, ut ad per- ιfectam frientiam et mysticos imoliaraus planum humana nasuras te ua accedat. Eandem Hebraeorum traditionem confirmat OnIonNEs in Prooemio nomic'. in Cantio.
18쪽
Prole mena in Ezechielem. I a 'Lingua hebraica, qua utitur Ezechies, d clinat ad Aramaeismum, habetque haud, Pa Cas voces et sormiis Chaldaicas ''), prouti ascriptore, qui in Mesopotamia, sive Syria aquia Ionari vixit, exspectes. Praeterea habet plures cum aequali suo, Jeremia, loquendi formulas,
construondi modos et Verborum formas Communes 3' . .
Ezechielis Vaticinia quonam ordino snt di Postiast
Plura Mechielis vaticinia squae num a vate ipso, an Vero ab alio quodam sint collecta definiri nequit tempus, quo editi fuerint, praenotatum habent, annis Computatis a deportato Jechonia rege in Babyloniam vid. I, 2.), hoc quidem ordine: Anno
9) Ut usus του drare pro tinN XIV. 4. XXVII, α6 XXXVII, 26., coli. Jerem. XII, 1. XIX, Ο., rarit m pro XXXVII, 7. ut Ierem. XLIX, M. timunm pron rilan ; nomen I, 24. praeter hunc locum nonnisi apud Jeremiam Xl, 16. legitur. Quemadmodum Ieramias ita et Ezechiel usurpat sormam Aramaicam se-Cundae personae sciomininae Praeteriti, ut 'B,IN XVI, 13., ibid. Va, IO., Vsi a a.
19쪽
- XL, I. Patet ox hac tabella, temporis ordinem in Enochielis prophetiis digerendis solum non esse observatum: nam quod ultimum Iozum occDpat vaticinium, Cap. XL. seqq., tinno exilii vicesimo. quinto est editum, quod Vero tertio Post anno, vicosimo septimo editum est, in medio fere omnium vaticiniorum positum est. Porro quod io tum locum tenet oraculum Cap. XXVI, 1. seqq., anno undecimo ineunte Proditum, praecedit iIIud Cap. XXIX, a. seqq. , quod anno decimo prolatum fuerat. Tum ea inter oracula, quae anno decimo ot undescimo sunt edita, inter
jectum legitur Cap. XXIX, 1. et XXX, ao. aliud, quod anno vicosmo foPtimo propositum suit, Cap. XXIX, 37. seqq. Denique quod
20쪽
menso dorimo anni duodecimi editum erat, Cap. XXXIII, 21., positum est post illud, quod menses
duodecimo ejusdem anni vates edidit. Nequo tamen Cur illa oracula, quae non . secundum temporis ordinem posita deprehenduntur, eum quem occupant locum teneant, ratio potest obscura esse. Docst enim quem infra dabimus totius huius libri conspoctus, eum qui illa collegit, siveis vates ipse fuerit, sius quispiam alius, in vatia ciniis collocandis non tam temporis, quo illa odita fuissent, ordinem spectasse, quam hoc potius sibi propositum habuisse, ut singula oracula
inter certa capita ita digereret, ut quae ejusdem aut similis argumenti essent conjungeret. Illes igitur quum quatuor libri partes facere constituisset, quarum ρrima prOPhetae inaugurationem describeret Cap. I. II. III. , focunda eas Conciones Contineret, quibus Vates populi Iudaici superstitiones et scelera castigaret Cap. IV XXIV. , tertia vaticinia contra alias gentes Cap. XXV - XXXII. , quarta Consolationes et Pro
missiones Cap. XXXIIΙ - XLVIII.); visum ost
ipsi, illud vaticinium, quod extrema tempora spectat Cap. XL.), anno exilii vicesimo quinto ediatum, ultimo loco ponere, quamvis ei, quod anno XXVII. prodiit, temporct prius esset. Oraculavctro Contra Aegyptum quum divellere nollet, illud quod Cap. XXIX. 1. seqq. legitur, anno dein cimo editum, posuit Posit aliud vaticinium, quod anno undecimo promuIgatum fuit. Praeterea in