장음표시 사용
71쪽
CAp. XVII. De receptu apud Lusitanos ct Elispanos, circ. Mam
IN Lusitanorum moribus, nemo nescit Maris dominium agnosci, qui solennem Regum eorum stylum observaverit. Emmanuel Rex in Legum Lusitanicarum prooemio ; Dom mniari, per grace de Deos, Ro, ctc. Senhor de Gumee ct da conquista ct mmasam ct commercis arethiopia, Arabia, Persia, O da India a totis, ctc. Quod alibi
a Concit. μ barbar Latine ad hunc modum legitur 1, Emmanses Dei gratia Gene ι Dominus Giuneae ct conquista Navigationis ac commercii AEGio-
Persis, oec. Ubi conquisti quod & Hispanicum est &Lusitanicum) id, quod acquisitum est bello, denotat. Idem titulas saepius, occurrit in Regum veterum Lusitaniae diplomatis; unde eos Commerciorum, Negotiationis, O Navigationis Dominos is Heres Ob D. H. esse o agnosci scribit Jacobus Valdestus . . Dominum ver. quemanitate esse posse Navigationis in Mari & commercii, absque Maris do rii' minio; non aliud est quanragro uti frui, alios omnes jure arcere, 'p' tamen dominum esse. Sed veris disertius etiam, Maris dominium privatum agnoscunt leges Lusitanicari, idque Atlantici ipsiuLve Oceani. His enim vetatur cuilibet sive extero sive Lusitanoe o quinto verba Legis stat o Assi Natura como estringeres quibuscunque in libro navigiis adire duas parres, terra, mares de Gumee ct Indiaι, ct quaes-Orde' ' outras terras ct mares ct lugines de nos conquista, traiar, resta Π guerrear, sem nossa licensa ct autoridiae, sob pena que Dain o M c trario mura por elis morte natural o por es me o festo percapera nosto osseus beens inopeuo de ra's: id est, duris regiones, terra, mar Guinea ct Indiarum aut quascunque asia terras, Maria, loca nobissisb--4, in commercium seu negotiatione seu ad arma inferenda, absque licentia nos ct authoritate. Poma capitati ει qui contra fecerit instigenda.
sem que eius universis Uco an indis. Adjicitur etiam potestas clas sium praesectorum quibus navigandi illuc libertas Principe induuinin omnes quos in Mari legi huic adversum quid commiuentes repererint, in judicium deducendi. Acquiri igitur ipsius Oceani dominium iure potuisse nec ipsa Gens Lusitana dubitavit. Quin ad exteros aequὸ ac Regis subditos Lex haec , qu, vim habuit, a tinebat. Acquisitum autem eiusmodi Lusitano jus esse exteri nostr
agnoscunt. Sed nihil obstare in jure Naturali, quod obligativum
72쪽
DE DOMINIO MARIS, LIB. I. 6Iest, qud minas acquiri jus ciusmodi poterit, omnes sputo p ter aliquot forsis quibus pelagus nondum est ullum legitim occupotum, fatentur Gentes Europaeae; saltem si quid fateantur, ex receptis eorum moribus rite sit eliciendum. Et acris sane de Atlantici Maris de Australis quod ad Indias Orientales ducit, dominio squod obtendebant Lusitaniin disceptatio habita est η inter Uigabetham a In suo Angliae Reginam ac Sebastianum Regem Lusitaniae, sub initiis Eli-zabeth E. Qua tamen non est disputatum, utrum Navigationis aut Maris dominus esse potuerit Seoastianus , sed utrum dominium Cinoisiis. eiusmodi legitime acquisivisset. Jure autem Hispanico seu Castel- bride Al-lano communi, tametsi liberrimus est quidem Maris usus, idque s bonsperinde fere ac si Naturali si cjus communione nondum Jus Positivum derogasset Jurisconsulti tamen Hispanici , nec sanΘobscuri, dominii cat ax illud esse, etiam & Principi esse adquisitum, ve bis pronunciant expressissimis . Gregorius LopeZ ad Alphonsi- ειν id. . nas, Potest, inquit c , Princeps per privilegium alicui concedere pisca- ἰ3.tionem in certa parte Maris. Ioannes item Garcias Hispanus, Mare est , inquit , cultu es terra cui adiacet, de Mari aliquo Hispanico locutus. Nam in universiam dictum , sutile est. De Prin- Pariid. s.cipis item dominio alii aperte, ut Didacus Couvaruvias Ioannes de Hevia r ram quoad Navigationem liberam qu in quoad cr3 piscationis usium communem interdicendum. Et frequentia sen- , ' , tentiae huiusmodi interJurisconfiiltos tam Hispaniae quam Lusita- 41. b. niae agnoscitura Fernando Vasquio; qui tamen ipse mire heic re- Evjnsi, luctatur in ut ex verbis eius capite secundo superius allatis constat. Θ Melio- Etiam & exerceti sive ex consiletudine sive ex Principum indultu a r Ποπιεμε Privatis jura, quae dominium Maris comprobant apud Hispanos, fitῖς liquot ex Roderico Suario qtii tamen Veteris de commu e In ρὸis Lnione perpetua sententiae, non tam Gentium moreS receptos e. pocca-
quam Scholarum dictata Juris secutus , tenacior est. Etiam Ti-m m. pari. tulus Regis Hispaniarum in se habet, quod, ipsum Oceani Regem se nuncupare, videatur allerere ; maxime si verba, quae in Caroli Quinti Caesaris, & Hispaniarum Regis titulo occurrunt interdum m rei, lib. apud Germanos, advertas. In praeratione ad Constitutionem de s .cap. r. . Judiciis publicis in Imperio Roman Germanico, vocatur is --D- 2.sularum Canaria,nec non Insularum Indiarum o Terra firmae, Maris Ocea- 'ni, ctc. Rex, Archidax Austria, oc. Et in sanctionibus Imperi. alibus Germanice editis Boitigii viter Insulen Canaria, auth derct institeri Indiarum, inid Terras ae . deis Oceani,ctc.
73쪽
mu de Do- manso lib. Itie. Isi, Pasquieraen tes re- cerches dela France lib. 2. cvo I . Simon Marion.
tann. Miis noris lib. I. cap. ID
61 MARE CLAusu M , s Euquod ita sexcenties est obvium. Adiicitur Oceani ubcabulum , ac si Oceani Regem 1 e inscriberet. Sed halluciliatio cst. Et Hispanica sunt Rey, ctc. dr ias Ista, I rerra Frma dei mar Oceano, Oc. id eli. Rex ctc. Insularum, ct Terrae firma Maris oceani. Scilicci sive Ilitulas sive Continentes Oceani scu in Oceano positas spectes squas Ferdinando V. Hispaniarum Regi concessit AE Alexander sextus Pontifex Romanus, univcrsas a primo longitudinis circulo, in occidenti positas) earum ic Regem nuncupat, non ipsius Oceani
C A p. XVIII. . urereus , in Gallorum moribus siententisve , admittatur Maru Dominium privatum.
QVod ad dominium Maris in Gallorum moribus attinet; vetustissima eius vestigia nonnullis haberi fors in videantur, in Comitibin ad custidiam maritimam deputatis , qui in Capitularibus b occurrunt atque in Rotlando illo sium Britannici sid est, Aremorici praefecto , in Caroli Magni vita ab Eginharto scriptore contemporaneo , memorato. Sed dignitates illae non tam ad Mare ipsinn, quam adiit .dc tractum maritimum , seu maritiamum Telluris limitem attii ni ; utcunque Gallis seperioris & hujus aevi Rouandus tam puraefectis o Mamquam bimus perinde ac si discrimen inesset nullum temere appellati soleat. Ceterlim sa-tcndum est, in litore illo Memorico Principes olim ut Venetos in eodem litore ; de quibus iiipra diximus j vestigalia Navibus, proximo velut aestu utentibus , imposuisse, aliaque eiusmodi jura sibi vendicasso , quae Nobilitates super Navibus appellatae. Sic diserre legitur in Instrumento Veteri de Procerum Britanniae Ar moricae inter se loci praerogativi, anno ML xxxv II , sub Alano Duce, confecto. Secundum in eo locum habet Vicecomes Le nensis, qui pro tunc Instrumenti verba legis dὶ habebat quamplures Nobilitates super Navibus per Mare Oceanum incosteris Occi orensis seu Leonia navigantibus, quaι ut dicebatun Budicias quondam Rex Britannis Aremoricae seu Minoris J concesserat o dederat uni pria corum siuorum is matrimovis pro jlin Vicecomitis probitare, fidelitare, ct valentia; de consensu taMen 'alatorum, Comitum, Marinisorum ct procerum Britannis. eseam fuerint Nobilitates hae, partim explicat Bertrandus Argentraeus, Redonensis olim provinciae Pr ses, earumque originem aperit, ubi de breviculorum comme
74쪽
DE DOMINIO MARis , LIB. L cstsis squae brese de conducte pominant) jure, etiamnum eo in litore usitato, agit. Id, inquita , cum pr.dem Principum proprium jus esset, a A ' Leontu Bamonibus doti dixere qua de re jam ex Instrumento superius allato dictum est) mansitque id, sistιfumilia gentilitium, quoad Ioumiri ' si =' Rufas Dux de Guynomario Leonio id grandi pecunia redemit, cum armis Petrus Dru densis Mauclerc Britanniae DuxJ ante asserere sed stu' contendisset. Origo tractum, cum Principes nosset O Reges nisici scopulo- I. Er pleraque impori ose litore crebra naustagia feri nos cerent, lege sanxere ne in usu suo steto excedere liceret. Solventibus periti Maris oe lito- . rum duces, venta θmbola brevicula navigaturis dabantur. Asternantibus publicatio Navis ct armamentorum indicta; nausiaso facto, etiam merces publicabantur. Venia facta, periculum rebus nullum a Dis; naustagium etiam colligere licebat. Σωςest, quae alibi diximus, adiutoribus praestabantur, quod vocant droit de salvage. Talibus Breviculis'um nunc, ut ollim, pretium est. Et inter ceteros Aci reditus, ea qxoque mancipibus vectigalium elocantur. Hactenus Bertrandus ille; unde etiam totidem fere verba Renatus Choppinus b. Abrogatum autem ibi csse mo- b De Dorem quo ita Naufragii bona omnia in commilitim cecidere, id- manio lib. que ex edicto anni MD Lxxxiii, testis est Petrus Belordatus Ad- ivocatus Curiae Redonensis. Verum interea haec manifesta sitnt in Occidui illius Maris parte aliqu i litori proximante sive domi- c. m.ν. nii sive servitutis in Mari indicia ; quae sane ex accolarum mori- Cod. Ηen. bus, Mare dominii esse capax satis comprobant. Etiam de Bre- 4.bb T. vibus hisce , controversiae interdum inter Britannia: Aremoricae
Principes & Reges Angliae ortae sitiat, quod videre est in Schedis bis
aliquot 4 de rebus Aremoriδs quae ad tempora attinent Raehar- 1 v. ud. di secundi nostri, & Ioannem quartum Aremoricae Ducem. Hoc Brit.art. vero cerib scimus,in pactis inter Edras ardum nostrum quartum Re- si gem , & Franciscum secundum Aremoricae Ducem , anno ' MCCCCLXVIII, de mutuis Commerciis δέ subditorum hinc inde transeuntium libertate triginta e annorum induciis, expressim quidem cautum esse de Naufragorum bonis, sed ita cautum, ut parile e Ibis. Θutrinque eorum lus esset, neque ab eo, quod a priscis seculis in RO .' '
Anglicano litore obtinet, omnin5 dissimile. Nulla Breviculorum, quae diximus, sive juris sive usus veluti rei ab Anglo neutiquam ad- , miliae) habita in Induciarum sermula mentione. At verbJuriscon Oseqq. siilii Gallorum quidam nuperi, non tum fluctuum aliquot praediis Aremoricis vicinorum, sed &universi maris, qua Galliis ci cumfunditur, adeoque Britannici seu Anglicani dominum, Regem suum
75쪽
MARE CLAusu M, s Eusuum essePerperam asserunt. Quod dum aiunt, satis quidem dominum esse posse maris inFrea affirmant. Charondas Caronaeus, Rex, inquit - , est dominussupremus Marium qua circa regnum eius dissunduntur. Muod ex eo evenit, quia in eius potestatem transarum est jus universum rerum qua Iure sive Naturalisve Gentium fuere communia. Alia habet sere similia; uti etiam Stephanus Paschasius si , Ludovicus Servinus e Regius olim procurator generalis, Popellinerius alii. Si de Mari Massiliensi seu Narbonensi loquuntur, non reluctamur. Sed quod ad Septentrionalis Gallis occiduive illis Maris corpus attinet, scu quod Gallias dc Britannicas insulas interluit nam etiam id quod in litore illo recuato occiduum eis est, seu sinus Aquitanicus Britatiniarum nostrarum Galliarumque partes occidentaliores revera interluit aeque ac Boreale illis mare Angliam & Normanniamin nec testimonia ulla anterioris aevi afferunt, nec omninδ habent. Nisi quod de Venetis Aremoricis ex Carta e , & quod deliroximo Britanniae minoris litori Mari superius dictum est, ve- is heic excipiendum. Quorum tamen utrunque magis Servitutem , Nobilitates super naribus olini dictam, quam aliquod domunium sapiunt. Quin Regibus Angliae dominium interluentis hu-j us Maris omnino cessit, ut Libro proximo ostendimus. Immo sane ex moribus Gallorum plerunque domi receptis seu jure eorum civili nondum derogatum est veteri Maris communioni; sed restat
cis hactenus non occupatum mare,atque omnium hominum commune, adeoque non in Regiis bonis seu patrimonio eis censendum;
si nimirum credere sit fas libro illi Juris Civilis Romani Gallicique
a Thoma Cormerio Francisci Andium Ducis in sepremis eius Curiis meliconiis Consiliario, nuper edito. Jus Romano-GaIlicum tradere instituit. Saepe mores Gallicos, Principum sanctiones, Privilegia immiscet. At verb sub lemmate e , De rebus Communibus omnium , Mare de lit a Maris , ex veteri Romanorum Juruprudentia, acu noin omnino hac in re Gallorum discreparet, omnium communia facit. Quod certe Gallorum dominio Marino refragatur. Nec praetereundiam est, Constitutiones olim obtendi in Galliis binas , alteram Henrici Regis secundi s , alteram Henrici tertii g : quibus Voluere , ut Naves exterorum per mare Galliis conterminum tr*nseuntes summa vela Navibus Regiis sem- mitterent , in Imperii scilicet Gallorum marini recognitionem. Neutram tamen ae Patribus admissam seu quod aiunt) simpliciter veriscatam, immo nec in morem receptam. Quin &posteriorem s
76쪽
rem, quantum ad effectum aliquem Juris, plane rejectant. Quod &ab ipsis GallisJutisconsultis traditum est in causa illustri a Hamburia agensium aliquot Mercatorum Ammim, & Michaelis Butardi alio rumque reorum iii Partamento Parisietasii, sub Henrico Rege IV, Turone habito. Id tamen Regum Angliae navibus honoris gratia eii. ti, ii. 'atque in dominii recogniti signum, ex jure antiquissimo prς stari se Der'. iss L. litum est; ut libro docetur sequenti, ubi etiam hac de re rusus. Scio quidem Regi Gallorum' lege . cautum esse , tertiam partem om- nium quae e pelago extrahuntur , ad Regem pertinere; alteram ad brutaris praefect um; tertiam demdm ad classiarios repertores. Matis Franciscitem praefectos, seu Admiratios numerare Gallos quamplurimos , i. promulg. idque ieri e nunc continua, nunc intermissa; quam a Philippi Divi yisi
Ludovici filii temporibus, id est ab anno MCCL xxxi v plerunque ' ' Tauspicantur; ut videre est apud Ioannem Feronium ς, Stephanum Disma,. Paschalium AE, alios. Sed verb divisio illa rerum e pelago cxtrach Franc. lib. rum, simpliciter considerata, non magis asserit dominium ullum ipso mari, quam praedae cituscunque maritimae ab hostibus ereptae decima j Praefecto Classis , ex indultu etiam Regio , pers blvenda. 'Per narum , nempe subditorum , consentu in Regem tralatoni- e talist. tuntur iura hujusmodi, non dominii titulo, quo Mare ipsum acqui- Admiris. ri obtendatur. Neque aliter ac portoria &vectigalia mercium quς 'μ'
importantur, exportantur, haec soluta. Ex portoriis autem aut vectigalibus mercium ejusmodi, viarum, per quas transeunt antequam adveniunt Mercatores, dominium asseri nemo s puto) exi- e Εὐκstimabit. Neque sanc ante Franciscum primum Regem, hujusino- Franc. di apud Gallos mos invaluit. Scilicet plane non dominus Maris , . eorum quae a subditis e pelago quocunque cxtraherentur, particeps este voluit & famis est. Cum, cx ipso Maris dominio, Rex Magnae Britanniae quod in Mari suo derelictum habetur, praeter alia eius. modi cmolumenta , idque ex sure vetustissimo nec quantum scimus) Regni initiis recentiori, percipere soleat. Neque Admiralli illi Gallorum, in mari saltem Gallias&Britannias interluente, alii fuere qu1m classium & personarum armorumque maritimorum &tribunalium domesticorum praefecti. Non ut provinciae Marinae .
seu territorii praesides , quales Custotis ipsius Maru apud Anglos &Admiralli Angliae. Sed hac de re, amplius libro secundo. Ex iis autem quae Gallorum sue moribus, sive sententiis, sive Constituti nibus iam adjecimus , satis arbitror) liquet dominium maris Privatum Iure sue Naturali sive Gentium non adversim esse eos
77쪽
Dominium Maris privatum is Danorum , No egorum, Suecorum, Polonorum, Turcarum
ALiarum etiam gentium Europae moribus testimonia reperi mus luculenta , de dominio Maris privato; Danorum, NON 6gorum , Polonorum , quibus insisper accedat . & Turcarum. Danorum & Noria egorum visimus in ve rigalibus quae ex ipsa
Maris Bestici navigatione Regi Daniae proveniunt squae notissima sunt) atque ex Nor.egici maris dominio Nor. egiae Regi qui& ipse, seculo nostro, Diniae est in tributo. Nam & Fredericus xi Daniae & No regiae Rex Mercatoribus nostratibus corporis
Moscovitici, tanno M D L x x x III, ita usum temporalem Maris Hyperborei seu Noris egici indulsit,ac si usum fructum Vri cuius sibi plenum vindicasset dominium) concessisset. Etiam, ex sito arbitratu, indultum conditionibus temperavit. Extant de hac re a In Na- bulae publicae quibus annuo vectigali compensatiuo Regis bens Duro σ- ficium, mercatorious aliis denegatur, & induciarum inter Moscum νεο- '--pactarum fine terminatur. Etiam in vetustis Danorum
historiis de Haraldo Hildetano Rege legitur, Sed nec quissuam Maris dominationem absique eius nuta inurpare praeseu sit. Et proxime stibiicitur quod est inprimis a s hanc rem notandum, uuippe quondam in Danorum Republica dividuum Terra O Pelagi invertum fuit. Et Olo i qui postea Rex ὶ , Patre recepta Pelagi dominatione LXx - , nisisti ritimo, nauticarum virium certamine consumpsit. Quae scribithia. tib Grammaticus b , uti & eiusmodi alia. Et in transactionee io. Ian. Halaiae si habita, inter Christiernum Daniae 1 v & Gustavum A- 16 Il. in dolphum Sueciae , renunciat Rex suetia ruri ct superioritati ct domi- βρ Tr re nio Maris , Misique Regalibus qua in Noreretia, Nori 6 O Di, tu: i V Vardissensi ad dictum Oceanum venasicarerat. Sed de No egorum Mari, qu, Septentrionalius est, plura stib finem libri secundi. Di '' tionis item Polonice Mare, eiusque dominium, memoratur in promita oratorum quod nomine Henrici lii Galliarum Regis, in
Polonorum mem electi,conceptum est. Promittunt oratores praedicti, nomine Vsius Regis semissimi elemquamprimum Deo volente ad regnum
sinum venerit, ιι em necessanam ct sistentem ad tuendos portus O
78쪽
DE DOMINIO MARIS, LIB. I. 67iammirum Mos ritionis Renii ct Provinciarum adjacentiam spinenin se porrigit omnis ille tractus Polonica ditionis) suo sumptu alere; Quod
lugitur apud Ianum Ianuszo Vinium in Statutorum Poloniae a - a Lib.3. lagmate. Turcarum autem Imperator qui in imperatorum Com set stantinopolitanorum jus victor successit,adeoque Mare AEgarum Qmul adquisivit cum Ponto; quorum hic Mare nigrum illis dicitur,
illud Mare album in stylo sibi selenni nuncupare se selet Dominum
Maris tam albi quam nuri, quod etiam videre est in foedere ab Ach- mete Imperatore Ottomanico & Henrico Galliarum Rege quarto ante annos triginta, inito excusoque & Gallice & Turcice.
Quin,eodem in foedere, Gallis indulget Turca liberam piscationem& eotallium indagandi veniam in fretis ac sinubus aliquot Maris pari Asticani intra regna sita Mgerianum & Tunetanum. Atque instiperconfirmat quae a decessbribus, in piscandi ibi libertatem, eis tu rant concessa. Coriolanus item Cippicus e in gestis Petri Moce- ς nici Imperatoris Veneti; Imperator Ottomanicus, ubi, inquit maxime Hellespontus coit, o munissema stella ex utraque parte invicem posita adificavit, ad quae multas bombardas mira magnitudinis constituit, praefectrique castrorum mandavis, s qua Navis illis invitis transire vellet, bombardis fractam submergerent. Quod plane est maris dominari &Titulo Domini Maris Albi & Nigri congruum. Neque omnino contemnendum est heic quod occurrit in literis Davidis AEthiopiae seu Abassinorum Imperatoris , ad Emmanuelem Lusitaniae Regem. Inscribit illum . Imperatorem Africa o Guιnea ct d Apua. Montium atque influia Luna , ct Maris Rubra , Arabia is Persidis O Francisi.
Amntia , mnis Indis, oeci Hyperbole, pro more Principim inis rum Africanorum , utimr ; & Emanueli quae sua non fuere tribuit. . At interim non minus admittit eum esse potuisse dominum Ma- .is. Ia ris Rubri , quam cujuscunque alius territorii, nec titulum il- mian. ritum iuri Naturae aut Gentium magis atque hunc reluctari. Ut Goestib.de tandem hanc , de Dominio maris inter legitima admissib gen- -α ἡ σμriumque in Mores recepto , parte m concludamus , non sollimnunierosissima de eo habemus ut ostensum est) passim testimonia; sed nec quid omnino in Gentium, quarum res seculis floruere recentioribus,more sputo i occurrit quod heic adversetur: extraquὶm ubi ipsarum aliquot, Matium alieni dominii & potestatis accolae, Naturalis&perpetuae quae toties ex Ulpiano inculcari selet apud scriptores,sententia illam ob letam motibus Gentium diffusissimis vetustissimisq; nimiis anteferentes communionis obtentu
79쪽
σ3 MARE CLAusu M, SENvicinorum jura violare aut infringere contendunt.Quod genus sane sapit caput primum foederis ante viginti aut circiter annos ab ordinibus Foederatis Belgiae & Hanseaticis aliquot civitatibus initu QMuconiunctis haec aut unio ita foedus ipsit u e Belaco sermone a Belga versum non debeat esse directa ad ossensionem ulliinota totum ad conservatis nem O sustentarionem libera Nolationu, Commerciorum is Mercatorum in Orientali Septentrionaliquemσι, simul ac in fluminibus omnib- ω φ-entu se in Orientale Septentrionaleque Mare exonerantibus nec aliud quid acceptum heic esse debeat; ita ut restemve confoederari eorum cives ct subtitissure omnium Gentium ct imperaris ac obtentis libertatibus, iuribus, pririlegiis ct a maioribus traditis consuetudinibus in praedicto orientali ct Septentrionali Mari usique ad Capita extensio ct in navitis fluminibus,amnibus Oaquis absique impedimento ullo uti curui queant. Et mutuas promittunt
operas resistendi eis qui liberam hujusinodi impedirent navigati nem in Septentrionali illo atque Orientali Mari; Baltico scilicet, &quod Daniam,LituanianuPomeraniam aliasque Poloni ditiones alluit. Ubi non selum libertates & iura antiquitus privatim conces.sa, verum etiam ipsim omnium jus gentium obtendi videm . spectaret foedus illud, dissicile non est coniectare; Nam , si1b id
tempus, in Mari Baltico vectigalia auxerat Rex Daniae, & in territoriis sitis marinis itidem loniae Rex. Idque ratione, quo seu bantur, dominii; cui reluctari vishm est, ad nunc modum, Haese licorum& Foederatorum ordinum illud foedus. Sed vero, his omissis, cum e Moribus tot Gentium illustrium, tum veterum tum recentiorum , id est, ex eorum Iure tam pluribus Communi quam
singulis Cipiti seu domestico, Dominium Maris privatum, de quo v stio fit, tam luculenta sertiatur testimonia quibus etiam non pauca accedent alia obiter, ubi de Mari Britannico libro proximo agitur) nil, puto, obstat quo miniis Mare aeqoe ac Tellurem dominii capax esse tam ex Iure Nuturali permisis,quis Gentiam plurium da Civili tum Communi, passimque sere Interveniente 'uod Naturalis Permissivi index est in rebus nullisinodi certissimus) statuamus, nisi
maneat quod impediat in Objectis, de quibus proximὶ videndum. C A
Restondetur ad bbestionem delibero Mercatoribus, Peregrinis, Navigantibus, transitu. IIae objici solent, ut Capite secundo superiore est susteis stensumi alia ex commerciorum, peregrinationis, transeundi . liberu
80쪽
DE DOMINIO MARIS, LIB. I. libertate omnium sui praetexitur ) communi: alia ex Maris Natura : atque ex Scriptorum testimoniis alia petuntur. modad genus primum artineri, Humana talis quidem ossicia exigunt, ut
hospitio excipiantur peregrini, etiam ut innoxius non negetur tram situs. Atque ex D. Augustino a Gratianus , , Notandum est quemari a Innum. modum iustu bella gerebantur a plus Istrati contra Amorraeos. Innoxius enιm g - transitus denegabatur, qui iure humana secietatis aquissimo tere debebat.
Et Cicero e; Uu urbis prohibere peregrinos, sanὸ inhumanum est. Alia ζ .
si1nt id genus plurima quae objectionem illam firmant; qui nimi- mi odiis tum humanitatis ossicia bello, timore, iaspicione, inimicitiis, id Hug. Gr genus ceteris non turbata spectat. At vero quid hoc ad dominium rei, perquam transeundum est sive Mercatoribus sive Pe rinis Huic non magis derogaret eiusnodi transeundi libertas modo
citra controversiam eo nomine cunctis pateret) quam achra, Via, 1 .sis. iter, aliaeve eiusnodi servitutes in agro constitutae, ejus reluctaren- ς .
tur dominio. Detur , ex Jure Gentium omnium , liberim esse transitum Hispanis per Pyrenaeos in Gallias, Gallis per Alpes in Italiam, Italis in Germaniam. Quid hoc ad Pyrenaeorum seu ALpium dominium λ Et quae de lumine ex lumine accendendo, non prohibendo aquarum usii, id genus aliis dici solent, heic afferre,est planE . lam disquisitione in eam quae Charitatis est trisasre. Charitatis gratia, carcere & poena imminente eximebantur aliquot,qui Naves conficiendi incognitam antὸ peritiam barbaris tradiderant, impetrante scilicet Asclepiade Chersonesitanae Civitatis Episcopo,
sub Arcadio ἡ & Honorio Augustis. Nec docentium ars minuta d C. Thre est, ob eam quam docti lucrisecerant. Attamen, ex praestituto iu- dostib. io. re, capitale erat artem illam barbatis tradere. Eiusinodi hodieque
alia. Adeo ut nihil de sito deperdere, dum alius participat, ad dominium aut siti potestatem nihil omnino attineat. Atq; ut hanc re paucis abselvamus, manifestissimum est ex omnium seculorum moribus, liberum quem vocantὶ transitum ita sempcr a Principibus , territorii dominis, temperari solere, ut pro variante commodi pu- Eblici cura, nee aliter omnino, permittatur interdicatume. Alberi- s.lti tib i. eus Gentilis, ad illud de Amorrhaeis; Teneo, inquit ν, cum Augustino, v. s.
si nec timendam sit ne noceatur 9 certum si noceri non posse. Cura illa s i Principibus incumbit, ut nec peregrinos nec commercia admitrant alitera pro renata, ne quid detrimenti Respublica interim
capiat, prudenter caveant. Unde etiam in foederibus non raro cau- - Isos. tum ests, o esse i- appellendi ad portus, pinas, promontoria, alum nrt.IL.M.