장음표시 사용
2쪽
Quorum magna pars non ante separatim.excusa est. His adjuncta est
GA LENI Suasoria ad ARTES. NOTAS addidit,
Atque omnia emendate imprimenda curavit
In Praefatione diss)ritur de Linguae Graecae Pronunciatione;
secundumne tantitatem an accentum melius proc Varo δ' ἔωσεν κρεισσονα βασκανίης. in De se ipse Callimachus. p i
Impensis GUL. THURLBO URNE Bibliopolae Cantav Ueneunt Apud J. NouRsE, P. VA ILLANT, J. BEEcROFT, Lond.
4쪽
LIBITUM est mihi Cestimachum minori
forma imprimendum Curare 3 tum quod ejus exemplaria dissicillime reperirentur, nec nisi grandi venirent pretio; tum etiam quod a docto quodam ludi litterarii magistro, ut id facerem, non semel rogatus essem. Invaluit jam consuetudo, mala hercle, nisi uterque male judicamus, ut Metarum Graecorum vix quidquam in Scholis nostris praelegatur, praeter excerptas quasdam II meri atque Hesiodi particulas. Saepenumero quidem questus sum ipse, conquerentesque audivi viros eruditos, cum dicerent sibi pueris nihil Graeci lectum fuisse, excepto Homero & capitulis quibusdam Nov. Tes . cumque postea Sophoclem vel Demosthenem in manus sumpsissent, plane hospites fuisse, velut qui in diversum orbem deseruntur. Hinc factum est, ut carmina illa Graeca, quae identidem typis evulgantur, vix unquam legi digna
sint, quippe vacua rerum, Verborum plena ; Centones ex Homero, sine nitore vel arte. Nam si
adolescentes ad Elegiam aut Epithalamium scri hendum accedant, gustatis tantum vetustis illis vel bella vel res rusticas tractantibus, quid fiet non Α a mirabere
5쪽
mirabere certe, si se turpiter dederint. Huic igitur incommodo ut aliquatenus medeamur, tyronibus Graecae Poeseos candidatis Callimachi 'mos in manus tradimus, quorum nihil simile aut secundum nunc habemus. Cumque omnes homines
varietate inescari seleant, hac etiam in parte Lectori minime defuimus; nam postquam ex Hymnis Callimachi honos versus heroicos facere didicerit, ex Epigrammatibus ejus, quae subjecimus, statim Elegiacos facere discet ; nec tantummodo ex Isis, sed etiam ex Theognide, cujus Carminum plus quam dimidia pars Callimachum subsequitur.
Ceterum Epigrammatum Callimachi novam versionem concinnavimus, prosaicam nempe; erat enim antehac non nisi metrica. Versione vero
pedibus vineta, ut hoc obiter dicam, nihil absurdius puto; ubi sere interpres eget interprete, &ipso obscurior est ι ut ad Graeca recurrendum sit lectori, qui volet intelligere Latina. Non enim nauci est versio, nisi id efficit, ut celerios arripias Graecorum verborum sensum. Est sane bona versio vice commentarii & scholiorum ι
nam dico Melem G persicuam; nam elegantem qui postulat, fastidiosus est; elegantiae in Terentio &Cicerone quaerendae sunt: qui ligatam pedibus, fastidiosior , Uirgilium & Ovidium adeat, qui bonos versus desiderat.
Deinde Epigrammata plus quam trecenta α -- thologia judicio arbitrioque nostra excerpta, exhibuimus: Usque versionem subinde recentem &nostm,
6쪽
nostram, semper vero, ni fallor,vulgata emendati rem adjunximus. Codicem manu scriptum Calli' machi nullum unquam vidi, Editiones vero vetusitissimas quasque atque optimas suppeditavit splendidissima Bibliotheca Ricbardi Mead Archiatri.
Cum autem vix cuiquam hodie satis sit, illius viri nudam secisse mentionem, ne nos quidem eum nominasse tantummodo contenti erimus; quippe qui Philosophiam & Humaniores Litteras cum Medicina sua ita conjunxerit, ut in singulis peraeque eminere videatur; cujusque domus, & cor ipsum, atque adeo ipse totus studiosis & indus. triis hominibus semper patuerit, dc nunc cum maxime patescat. Denique, ut justum fieret volumen, quaerebam aliquid prosae orationis, quod non modo venustate, sed & novitate se commendaret; nec inveni quidquam excellentius Galeni Suasoria ad Artes. Erit enim recens &- nova lectoribus, si perpaucos eXcipias, Omnibus, quasi nunc primum
prodiret in lucem ; & est certe plurima eruditione perspersa, & omni lepore conditissima. Notae meae cum voluptate & fructu, ni fallor, legentur; sunt enim pleraque in eis&, nisi nimis blandi sunt amici, vera. Callimachum ipsum saepe illustravi, emendavi etiam aliquoties non infeliciter. Versionem non mutavi quidem, quod nunc poenitet, & faciam in altera editione; sed passim in notis correxi. Mirabar
7쪽
equidem, cum tot locos ab Interpretibus parum
latellectos Occurrere viderem.
Et jam finis esiet hujusce Praefationis; nisi hortatu viri nobilitate & eruditione praestantis, cujus subinde convictor sum, de pronuntiatione Linguae Graecae paucula perstringenda restarent. Cum enim hujus rei mentio incidisset, & ego Demosthenis aliquid recitassem: Magna, inquit ille, cum voluptate audio te Graeca pronuntiantem ex quantitate, nulla accentus ratione habita; ipse enim id semper facio, ipsumque Demosthenem sic secisse mihi plane persuasi. Recte, inquam, & vere putas; cui enim non absurdum videatur, ut a simplicissimis incipiamus, bc τιθεμαι, bc λδομι, eodem prorsus seno efferre, neglecta quantitate 8 μι enim &nihil apud nos in pronuntiando differunt. Ergo nulla jam erit inter vocem activam & passivam diseserentia.Tu vero,si me voles intelligere,quid loquare, accentum neglige, & sic effer, τιθεμ ανι, διδωμι Desinamus jam tandem activum & passivum confundere, ne cogamur rogare locutorem,
pono velitne an ponor, &C. Tu vero, inquam, nobilissime Vir, jube afferri Demosthenem, ut ego te vicissim audiam. Non opus est libro, inquit ille,& statim voce maxima atque suavissima initiumJUi
8쪽
& νοχοει. Hic ego, Heus tu, Vir egregie, Corripis, ni fallor, mediam vocis ακμον; semper vero, mihi crede, producitur; & jam senties quanto sortius & senantius sit, αιρα- κρα- εὶ ελευθερνανε-e Din. Potes etiam sic efferre, ut duo sint Anapseseti & χλ. Ut si occurreret vox ξυνομωμοκῆες, ipse quidem duos ex ea sacerem anapaestos, ut ad finem tam longi verbi tandem pervenirem. It rum Demosthenes, ἔ&c. Hic να natura longa est, ut γεγονῶσι, λελοπιχασι, καταcεce θασι, διενηνοχ ι πεφυκἀπι. Si vero mordicus adhuc retines πεφυκα secundum accentum,& πεφυκαπι & διενηνοχ ι, jam tibi assimo omnes Graecae linguae articulos fibrasque a te misere confringi contundique. Quid enim monstrosius barbariusque
quam διενηνῆχ - ιλ νοχοῖσι pro να ι. Ponamus vocem
ἐξος ισθὼς; vulgo sic profertur, εξοι- σθεὰ: hic primo cogeris syllabam quae natura brevis est, longam facere ; deinde κις breviter pronunciatur. quae haec pertinacia est i Ipse quidem proferre non possum sine gravi anhelitu, et contorsione oris acer-hissima. Ecce alteram vocem αθυρίγλααὶος ; consuetudo enim jubet sic accentum ponere: cogeris etiam hic, iterum dico, θυ, quae longa est, brevem facere.
9쪽
cogeris producere, & γλωτὶ corripere. Nollem profecto ipse, sine magna mercede, verbum ἀθυρί- γλωέον alta voce pronunciare ex accentu, quia metuendum certe esset, ne lingua ipsa & guttur disrumperetur. Verissimum hoc nunc dicturus sum; si Demosthenes ipse Anglum aliquem sua quaedam declamitantem audire posset, barbarum quid &Sarmaticum proferre eum crederet; esse Graecum vix suspicaretur. Ergo ne illa quidem intelli
geret, την ελευθερειαν προπεπωκοτες Iam ester, προπεπωκοτες, stupere desinet. Intolerabile ei videretur πανταπωτι Pro πανταπασι, pro
απολωλος, αλα νες pro Quae portenta ζάλος, Iπποκώτης, Quale illud, χελ δαν Σελιδονος, cum nemo nesciat longam esse mediam χεύδων, brevem penultimam χ:ελ δινιι λ Minime vero id serendum est, nunc sempera doctioribus etiam etarri ραροαρωι, παρωσοῦτος, Cum utriusque vocabuli penultima semper longa sit; ut et ααροάτης, θεατης, θεατος M. Si
cur non Latine pirata; si spectarere, si
Poeta; si παρατιτος, parasitus; si καμνος, Cur noucaminust Qui vero τεττιγι et pronunciare audet; nobisne continuo irascetur, si ei dis &fommeae dixerimus t Immo vero audimus nunc passim, prorsus indignantibus musis, κινAνος &-ρον rum mediae semper producuntur, Mνδυνος, ακμοῦ λ
10쪽
Ergo perperam ille secit, qui primam secundamque vocis corripuit, cum utrarique producere debuerit. Jaagis etiam vitiose, qui pro brevi & duabus longis posuit, cum dactylum faciat. Describam duos Aristophanis tetrametros Rah. Aes. q. Ως- ῆ-οιοιστε τὰς θεαὶ Σεματα, εχωροῦς- Φρυνιχ' τραφεῆας. Dic brima longa secunda brevi vides ; hia hoc tantum, sed & αλαμν,θεατας media longa,lkεξηοτατὰ pehultima brevi; quantitate & pronuntilatione εκ λα- pugnante cum accentu. Narii sic Iubet a Centus, αλιι ι , θεάτοις, Ponam alios duos Aristoph. versus In Pist. Act. l. n kολλὰ-τὼ λιτροτν τἀυlον θυμον φαγοῆες φιλοι και λαοται f τῆ εο-ν εώςαἱ Quibus par & similis est iste a nobis factus pro re
Neque enim in Poetis Ginis, ut iis Latinis, Plauto, Tenistis, Phaedro, ulla est omnino licenti . Quid vero de eo dicemus, qui ex voce ὐπεζευξάο duas breves & dactylum secit, cum ε ante e semper longa sit, & α in poetico illo ora nullo modo possit corripi t Non potes igitur in fine hexa etri ὐπεξευξαο επος,6 sed sic, υπἐζευξῶο δε πον,ν. Quita quamne thsuavius auribus' accidere potest, quam