장음표시 사용
121쪽
Liber secundus e re,magestares Populi Rojitot Scipio '. exercitum trajciat in Aphricam. st Fabius dissuadet,Scipio contra suadet. Postremo: Γ-brotertio belli Macedonici ob Marci Porij Catonis grauis eueraq; oratio pro lege Oppia,
de re trino endu feminarum cultibim hanc co
ria. ItaqonM Liuiud multa nobis exempla suppeditare poterit, quem quidem autorem p0ὶ num Ciceronem euoluendum , eloque tiae candidatos hortor, moneo .rum propter lari eam illam dicendi bertatem, qua diuite νena,m pleniore canali exundat, tum Pero propter exemplorum copiam, Pnde Themata . facile mutuari queant,quibus ornate, copioseque tractandis,cum ipso autore contentant. Quod non parum habet momenti ad augenda eloquentiam,Sed i eo reuertamur, nde dia
nsi sumus, Genus deliberativum cum his duabus seu tonis, dissuasionisq; partibus ab
soluatur, num tantum praestituu habet finem. st iu honesta contis tur tilitate.
122쪽
Hiberarisam causim qμ conssare partibus sta. Exordio propositione,
onfirmatione , Epilogo, Narrationem enim quam plurimi rejciunt autores θοοd iis deliberationem minime cadat,aut certe perquam raro . Nam res ipsa,qua de agitur, nota erit illi,qui petit consilium. Quamquam in oratione pro . L.Manilia:quae hoc genere cause continetur, Ciceronem narrasse , deo,
Quod dilucide, O quam breuisiimefecit, Sed eorum fortasiis causa secerat,qui tum primum illi negotio adfuissent,qui per multi esse
potuerun r, Quo quis hoc ex exemplo per suasu addendam narrationem obnixe contederit um hoc ego non magnopere pugnabo, Modo illud num meo iure cauero,ne semper deliberationibus inserendam praecipiat: Tum
123쪽
Liber secundus etiam refutationem non seiungo a confrin tione, Quod eiusdem artis sit , oe sua cons mare,oe aliena diluendo propulpare. Neque enim ille mihi sua fortiter corroborauit, qui aduersari, obiecta non eadem vera strenue subuertit. Iam , ero propositionem innum rum partium deliberativa orationis reserendam censeo, Nam exordio perpetuo subjes or. Potiremm e t Epilogus,qui in hac max me parte artisci Um est.
deranda dicturo ante ingressum
Ratori autem illud ante Omnia praecipiendum est, i tiam,atque etia secum per- άψω, ouale sit,
124쪽
fultationi orator abhibetur, Aut quae opinio, exi timatio sessius usto habeatur. si quide plurimum hoc habet momeri,quod diserimus. Cutim ir bonurinon nisi quae honesta sunt, suaderim haec ipsa diarie pro hominum ingento moribus )n disertus orator pertradita Nam aliter suadet honesta pise,aliter impro bis ac se teratisialiterprisa o Inione Coo tis, aliter dubjΤ . Ionini eros cile persu deturhonenia.Improbi tamen tra Eladi sunt, i equi feroces,4 i ω imperiosa, tremedas
oratione, quae pulset animoso feriat corda, rumpat mystera, timorem incutiat, horrorem: erat. Interdum. . blinia cohortationibus, ceu mollibus delicatisques opimis, ne ca nos sustinere non 'sint, obturatis auribus magis obturent animos. Corruptu eximendusol error , Dubiis praecipiendum es , quid
fit optimum. Erit in natione no modicum discrimen,Nam non eodem modo apud Hispanos eadem persuaseras, quo apud Gallos, O Germanos Noverunt hoc strenui duces, qui ex multis, Parijsque gentibus, nationi
bus comparatum exercitum duxerunt. Ho
125쪽
Liber secundus nore, gloria persuaseris His anos, alios tu praemis nihil commoueris,quibus si)tilitatem proposueris, mirum est quam concites impellas. Itaque excutienda erunt omnes eari mrerum circunstantia quae totam causam com
3 exordio con sideranda. CAPUT. IIII. Nimuero Pthaec quae dixi altius considerauerit orator nec semel memoria secum repetiuerit, Proxiamum est inon ex hi quae .-- causam confirmant, aut re de qua quaeritur,docent, exordium ducat. Sic enim confirmatio ferinon exordium. Sed ex illis potius,quae circa res,personas Peposita, auorem audientis paratura, dentur. Nec ab
eo autem quod in presenti est quaestione, sta
tim incipiendum e t ed repetendus estpleruque
126쪽
de ratione dicendi. Fo. που, que altius ordo rerum, seisit in eis aliquid quod in prosit. Nam saepe accidit Pi primo sedita ra- quam profutura nobis quaedam blandiantur, quasi tilitatis Ipecie assecti sequimur, cau is jam perdidimus. Penitius igitur erunt omnia
dere diligenter est aduertendum V illud Si artis,in causis deliberativis,exordio longepraemeditam,multu atq; diu elaborato ti. Quod quidem in causis Diiciali bus balde noceret.
l fusa principi, nuda alia es autore Fabio exceptis quas in demonstrativo perstrinximus quam
lauditorem, quo sit nobis caeteris accommodatior raparemus,Hoc quidem tribuspraecipue rebus obtinebimus, Nimirum si beneuolumbattentum,docilem fecerimus. Noquod haec per totam orationem non sint copan randa
127쪽
Liber secundus.' randa ed quod inirijs maxime necessaria p.
tantur. Vt perea in auditorum animos admissi, stra procederepsimus. Beneuolentia aurem a personu,aut a causis ducimus,Personae
sunt, et qui dicit, et qui audiunt, ἘA ipsi ad
uersarij. nostra persena captabimus benevolentiam, si obsicium noratrum sitne arrogantia laudauerimus. Hoc loco priusquam logi sferaria multorum importunis sermonibus mihi defendendus e t Cicero, quem homine gloriosiim ia labundum inueterata iam hi ius Panitatu invi Hallerique usto compellant. Quod nulla scilicet eius fuerit oratio, quae non sonaret aliquid, A de oppressa suo consilli oboe prudentia coniuratione Catilinae, et defluo copulatu, et de optime a se adminis rata prouincia, Ade his demum rebus,siane quibus neque flatus Re .praeclare contineri,neque salus, amplitudo Populi Ro .stare diutius poset Haec ergo Perba cum ut i diari audio, improbariq; sentio, moleste equidem fero. Quod idea projectosummum rum Panitatis immerito argui, qui de singular diuinos eloquentiae artificio ea ba in re laudandus
128쪽
de ratione dicendi. po. st. 3 laudandus potius esset.Nas non illi Catilinaeis incendium a se rei linctum meminerat, aut coui bularum suum, adminiseratamq; praeclare pro is uintiam memo rabat olpulcherrimaru rerum' innani praedicatione inuidiose, ridiculeque pasceretur,Sed i repetito quidem commemora-
η se beneuolentia ab illis ciuibus aucuparetur, o pro quibus toritamq; memorabiles res in om- niu conspectu gest aer, mor itaqm beneuolentia ιltifactorii ramfrequentricumulata Ist Τμe laude tentantur,non gloriosa sempiternim nonimis praedicatio. Quaesi a me in Cicerone i/ deprehenderetur, non ererer sane agloriosora Thrasone minime secernere. Quare tam hu- , milis , abiecta cogitatio de oratore perii se is , quorum animis in sedit , continuo me G deprecatore ejciatur. Hinc igitur illud ha- r benius , multum conducere ad parandam auditorum beneuolentiam , sit dixerimm quales
erga Rempu. aut in parentes , aut amιCOS,
i aut in eos ipsos , qui audiunt uerιmus , mo-ini do haec ad causam pertineant, Pt Cicero. pro si Flacco capit , Quum in maximis periculis . . II a huius
129쪽
Liber secundus. ebuius Ais,atq; imperjgraui fimo, atque cerbi limo Rel .casiu: octo, atq; adiutore consιliorum,periculorumque meorum Lucio Flacco caedem obis:coniugibus,liberis es, is, Passitatem a templis,delubru, rbGItaba d pedebam, perabam iudices honoris potius Luci, Flacci me adiutoremfuturum,quam miseriarum deprecatorem. Deinde si nontra incomoda proferemus,fγbtudinem,Inopiam, Cal mitatem, id genus multa,quibus per commiserationem beneuolentia comparatur, V de cicero pro Sylla sic exorsus ent, Maxime Pelim Iudices. P. Diti antea dignitatiss aestilendorem obtinere, Op0t calamitate acceptam,modestias uctum,aliquem potui set percipere.Sed quoniam ira tulit casus inferitus, Pt amplis imo in honore, tum communi ambitionis inuidia, tum fingulari Antroni, odio euerteretur, in his pri tinaefortunae reliquist,miferis Mysistis,tame haberet quosdam quorum animos ne supplicio quidem seuosaciare posset. Ab aduersariorum personabiribus modis benevolos auditores reddemus, Nasi potentes sunt, minuidiam rapiemus, Hic
130쪽
de ratione dicendi. FO69.: nos simplices nymos,imparesfortunis, CON
a porcia turijs,eloquentia esse dicemus. Quod preesare a Marco Tullio pro Quintio praestitalla es uuae res inquit in riuitate duae plurimum is possunt haec contra nos ambae faciunt in hoc si tempore umma gratia eloquentia, Quarύς alteram C. Aqusti ereorbalterum metus, eloio quentia si fortensi, ne me dicendo inpediatis nonnihil commoveor. Gratia Q. eμj ne P
m Quintio noceat,id ero non mediocriterperii , , mesco.Neque hoc tantopere querendum )ι-m deretur:haec pumma in ilia esse i in nobis esct senisaltem mediocria. Verum ita se res ha- is bet ut ego:qui nec su aetatis, m ingenio pas rumposum,cum patrono disiertis imo copan rer. P. Quintim cui tenues opes: nullae seculta, res: exiguae amicorum copiae sunt cum adue
'i sario grati infimo contendat. Verum si humirus les,m abieElifuerint in contemptionem per- ρ trahemus .ri turpes, nocentes, in odii;. Ta, erit hocfrequenter furpatum a Tullio, exeo piis comprobari non siit necesse . persona aut ditorum beneuolentiam conciliabimus, si res' eorumme assentationis bustitione laudaueriei H 3 mu