De ratione dicendi libri duo iterum editi, et a mendis veteris impressionis repurgati. Autore Alfonso Garsia Matamoros Hispalensi, ..

발행: 1561년

분량: 243페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

. Liber secundiupliori significatione caeteris praeliant, eloque ria nes Auisubsidia causis petuntur. Iudia' Halis tamen oratio quinq; absoluiturpartibus,

exordio,narratione confirmatione, confutatione, ilogo .Has tamen non perpetuas in omnem rerum euentum sic praescribimu , si Orator nam omiserit, non persediam propterea orationem putemus. Nam quid narrabit actor, bi crimen cuius rem accusamr , sto reflua confitetur'Repudianda igitur eo tempore generalis narratio οἶ. Namparticulares narrationes quam plurimae in aftionem inc

dere poly unt,quemadmodum in causa Cluet, per multae siunt. Sed hocpraeceptum postremur

OmmumRhetorum autoritate etiam atq; eris

commendari solet, t ars ipsa occultetur, quod summae quide artis essepurat. Cauetur enim is a iudicibus,qui in dicendo artem detegit,quod se ab illo circumueniri arbitrentur.Reliqua petantstudiosi ex genere demonstrativo, d liberativo,a quibus paucis remotis , non muti tum iudicialc distariSed ipseniori obsequio

amatores eloquentiae demerear , exemptu δε- clamationis in hoc emere ame non multis ab

232쪽

de ratione dicendi Fo.rro hinc annis elaboratae,quam nomine ipsius e

elem in Iutherum lusi l onte mea propona.

clamationis iudicialis.

DEr consormationem, quam Προσιω-etro: in a Graeci vocant,moreanstitutoq; declamatorio persona ecclesς introducit , quae in iudicio expostulat cum Luthero. Causa agitur coram Paulo Tertio Pon. Max.inconuetu uniuersalis Synodi. Status est iudicialis: Aniure, vel iniuria Lutherus accuset ecclesiam.

DECLAMATIO ECCLEsiae contra Lutherum.

iusium, O saepe precam a Deo ipso immortachri ti ricarie Mamm/t coacto aliquantir te concilio an frimo, quo de rerum mearu sta

tit par da

233쪽

Liber secundus. Ratio εα. misero atq; calamitoso ageretur Aaec eadepositiois. hodiernus dies magno, O pngulari eiusde numinis beneficio attulSt. Neq; enim huius mei siue desiderij, siue perpetuae deprecationis' ardor,ita ante hoc tempus consopitiin fuit, Pt nost4ed ii, totos iam triginta annos ad aures s tura, rationis. quamlibet a me remota6, peregrinantes noperuenire potuisset. Etenim pummis ego se per exoptaui oti quotidianisspraecibus a diuis omnibus, litibus contendi , t diem num tandem terris feliciter exoriri Pectent, cuni na ego iudicio tuo cum meis aduersari

comisi ς δ aliquando recreareν. Nihil quidem toto illo te

uet,ileas pρης Τμo DNUMmum uit ex quo a pietateriri lianis aes mea defecit AMartinus L Aerus,me na aut laboriosius quicqua fuit,

eortectio. aut certe solscitum, exercitu magis, quodia i i. γι rem equidem nius hominis dolo, e

. ' 'ia G homo ille appellandus erit qui , iolatis

. naturae legibu sine mente oeiudicio, lus qua 'ferino more multit iam annis iuiro misera, fonsas calamitate 3niuersim Remp. chria

stianam

234쪽

de ratione dicendi. ro. IIIsianam propemodum labefactam, cuius ego jaluti cuntister timui, nec coariti autorita- . . te tua generali totius Imperiborbisq; terrae cucilio, tanta pestis tolleretur e medio. Fuerit ha - .ctenus ista ecclesiae iadiura Pater Paule qua' si eoelupi oriuna quidam reflantis ludus,dum masori so exor

pHὶ hac pietatis fenore, fideis lucro pleniori satus imperi, nostri pristinus reuocetur , t

Peleos ipsos,quos acerrimos,coiuransiimoss dignitatis no stra inimicos pertulimus, deuin . EL Omos in ponterum amplitudinis ecclesiae amicos experiamur. Versi illud initio orationis Praemolli meae tibi, ac deo ipsi optimo maximo resor,

no sic me in meos animatam esse aduersarios, i crudelem eorum exitium,caedem, antita rem: magis quam salutem,incolumitatem,merem meliorem et ante id temporis exoptaue rim, Anuc ehementer cupiam. Quaquam ea est atrocitas criminum, scelerum inueterara malitia, it grauem animaduersionem, i io horrendi exempli seu pbriu mereretur. V 'rum recor renes id sine ingenti animi mei a ta redolore fulse aliquando filios,qui capitales ho- - ' fles nuc junt, beribus meis educatos,qui suis O γ modo

235쪽

Collituit

status an Lutherus

Liber secundus

modo delibus perilara quae buxerunt: dilaniat, disciplinam pietatis no tra pueros didici A

aureaecua

qui natu grandiores parentis leges oppμ nati

statuitur iu positio

ua status.

natione i-cipit argumentali.

maiorumq; decreta rescindunt, quod grauis imum omnium est; estonsam Christo il

lam d/nice dilesiam, illam inquam sine ruga, macu coelesti semperpuritate nitentem, adulteri, ream agant. Sed i inde oratio mea proficiscatur, nde haec Omnis causa ducitur, iurulum totius controuersiae petam, propiis sad ea ipsim lite acceda,quemihi manifesta calumnia,inueteratoq; odio , inuidia a meis aduersarijs intenditur , Quamquam non tam mihi isiud per totam actionem conandum est, i dignitatem meam idear tueri magis , qui Pt turbatum Lurberi animum, mentem suctuantem, oes confusam, ingenium immensis

tenebris occupatum errore exιmam binutatabberem ero eonfirmem. Nam quis t iam tecum congrediar sacrilege Luthere,aequo, taciros animo ferat,imo quis quanta libet, ocepsi non principio statim causae exclamet,erroris mihi maculam faed ιmam abs te inuri:

quod liberi quidem mei humana interim ratio

236쪽

de ratione dicendi. FO. .

ne persuasio fragili incertos ingenis Dblaban

tur saepe,ri cules decepti nugentur in rebus' umue os o Con tintine magne O' Phoca im- Apostroperatores religiosis mi hoc loco non appellet, ph adCosdemq; illam e Iram,quam mihi inuiolata, ita immortalemque seruulis quorum donis amplis peratoies.simis magesta em amplitudo accesiit ab eo te .pore imperio nostro non imploret,nunc bona ista, quae beneficio sane regio, Augusto mihi obueneruntia Martino Luthero mundi, innam omnibuου haerericis coeuutibus ocem, horrendumq; proclamantibus, enenum in ecclesiam eo temporeprofusum,cumprimu viabus liberalitate bestra donata fuit Iam. erloquantae es ilia atrocitaris crimetropter paucorum admissa,quos Pelimbecillitas humana Dilutio in luxum soluit, elfuror perturbatae metis ra phiςst pultis praecipitium malorum, argui protinus a Lut. , monachorum secessumincusari caldam, cui P infimis pari instituta maioru , eleuari ceremonias, e ''

ea luatorio haberi omnia,quae cum per sepul- particul chrasimi, honestaterperam quis Uurparit. berrab plane Lutherrim nugaris in cau sunt ine'

fi: cum de liorum erratis matrem ipsam aetat 'estitu

237쪽

i Liber secundus argum x e M. Confer pedem proprim ,πι caluniae tua ' . ;za commissum nefas constities. QMdhaeres Lu-Per exela- theresquid titubas 'quid conscieti a recte Iadti QRρ retardaris. O Deu immortalem cuius ego mo iv,. ibi artes pertuli in cuius feritatis collutatio- ne duraui,Sed redeo Minterim emanibus elasubiectio bare. Cedo scelerate tam capax Hi S cofantiarum s scelerum , t erroris mihi crimen Objesas,quod liberi interim aberrent meis de tanta tibi materia mentiendi unde pectus

tam faecundum fraudibus'Confiteor equi eminterdum aberrare filios, sed dum matre non audiunt,dum sibi dilandiuntur,dum proprijs iribus stant,si 'Onsii praesentiam non requirut dum diuina tractant infirmitate freti humana. Haeccine matris ais esse peccata filios parum morigeros inuita matre peccaret Numobi Onasiis seruum arbitrium facis, impe Hosam neces itarem Poluntati hominum im- ponis ot cum ij peccauerint,mater na luat poenas Quid ego commerui , aut quid deliqui Luthere Ioannes ide Pon.Max. qui hes ' simus secundus huius nominis connumeratur, turpiter errauisfoe Caelestinus Papa L; mor- . ti

tatu

238쪽

de ratione dicendi. Fo. II 3.

irimet: nuitus discessct it ab ecclesias Erra- Cε p. runt quidem illi non inscior Sed homines er- in sensu Prarunt,non Pontifices, icti infirmitate humana,non coeleD, diuinas opessentati, priuati,non pralati, t magis proferii ofuerit humanefragilitatis:quo peccauerant,quam potentiae, o magistratus quo a peccato sublati

fuerint. Sed sciomnia rogo scrupulose agam λωmqvamqva no sustineo in tanto animi mo- ia tu argumenta coquirere,nec impetus indignationis meae indigitos descendit.Sed in formula modo resipiscas Luthere tcunq; enia. Quid enim pro salute tua non ferams Sublata mihi omnia bona cupis,ademptavi opes,erepta facultates. Q ν meo tandem nefarie meritos qua noxa uopiacululo 'Luditur inquis totu euu obiectio a proceribus ecclesiae alea,patrimonium Chriapi cum scortis , ganeonibu6 consumitur, equι aluntur, canes,paras to Osrurrae laute accipiuntur, dum pauperes Chriylifame rigore obtudine, maerore nyrsil im in nuda humορrostrati sine a/llo miseriarum leuamento moriuntur. Nec his tantis tamque

atrocibus malis aliter occurriposyproclama ,

239쪽

t . et Liber secund us, quam si illud Con tantini in ecclesiiam reste sum Penenum his tuis salutiferis amulitis δευε ejciatur. O nimium inuidendamvuletiae γν οι conditionem, quam nec ferre possumus , dum superirinec patieter bustinere cum abest. tuis opia putas Luthere magnatum luxum coerceripo se, Otumq; prodigabtatem dura pauγνιμά. pcri torenari Non habitant, mihi crede, Perloeu napudor fames .m cum siemelsaeuire cusς0 Mφm perit impotens illa domina, adiget certo scio, consceleratos homines ,entris, bbidinis mancipia in atrociora crimina, quam opum lenti diuitises insolentes antea perpetrabar. Perdant illi quantum Polunt ecclesilae opes,decoquant Consumant,profundant, numproti-υ ido nin durum paupertatis iugum imponendi. es' Aut quod tabi magis placere ideo,in communionem , m sum omnium hominum diauitias redigendis esse censebis' Stupeo per fiadem cauillos tuos Luthere, O magis exbo reo mendatium, cum ero simili sese. Sed detegit se tandem homo imprudens Via tua simulata ars, detracta pietatis persona qua

false obtendis, insidia proditionis tuae aperia

tii S

240쪽

cidi iade ratione dicendi. Fo.iI4tar Velim mihi reessusticerent, dicta A. rimiat diuti si aliqui d enim ex iam aridis se cibaue residia Ῥοcis exiret,quo tot gelium.

Ge an fremum laetepatentis imperi, miserribilem: Dnessimumque casum tuis Lu- thera illatumfacibus, tuis incendijs immi unide, orarem. Quanta hic mihi indignatione o- pu erat: bipro tot hominum millibus doleniam est, quos tu doctrina scelerata, ac ne-

Dria perdidisti' Quae par crimini erit poena

quod pupplicium'quis cruciatm'Sed age rumsum,nam dolopperditionis tuae abrrumpit mihi subinde orationis filium, Redi mecum Pns ad causae statum , in quo nostra controuersis erat; dimis mihiparce frugalis homo opes: niuersas,agros,redditus, edtigalia, cultum itellitium, mesticus lendorem. Rara i ta proferito estfrugalitas tua, oepasimonia, qua et clarisiimorum imperatorum donis nos expoliari cupias. Sed mitto hoc tecum expo' viris' 'os tire illud mihistatim responde. Quo tu ad aliam

animo imagines templa, ceremonias, conses mst φὴς sionem auricularem tota' q; adeo ne Roma

nae ecclesiae Iastidium te capit nihil quod illius

2. Ironia.

SEARCH

MENU NAVIGATION