De ratione dicendi libri duo iterum editi, et a mendis veteris impressionis repurgati. Autore Alfonso Garsia Matamoros Hispalensi, ..

발행: 1561년

분량: 243페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

Liber secundus atrox,cui iam ,el priuatis concilijs olim, PAgeneralibus etiam conuentibim, i res tanti esset,non sit occursum a maioribus tuis' Insum gut inquis haeretici nou e tosane insurganti noui ednon haereses quidem noua, aut qua Obiectio non fuerint antehac damnatae se pae. Nouium d vi fateor est ho hues iLutherus, nouus inimicus . religionis Eccolampadius, nouus aduersarius Repetitio chryliani nominis Melanctho, sedita bero noui, tprecaria haeresi inant, oes omnes hau

sto aliunde enenosuriant, debachetur in eccleisiam.Sonat enim mihi crede stiritim bici si in nefario Luthero, detegirbe implera Hunni in sceleratisiimo Melacthone uritPelagius in reterrimo, sacrilegos Eccolapadio, nec mihi e praesentibus num dabis,qui turbet flat um Reip. Chrissiana, in quo personatum

non exhorrea Arrium,)el num aliquem ex

Me a=ho. tr QT M antiqua,quam οἴm Pa latagrara. cia,non sine lachrymis, lamentis representari idit. Sed luerunt iam illi, luerunt fluas Repetitio paenins )niuersulibus coactu concitu's, Pt hoc labore, metu po teri levaremur, si quan

do huiusmodi impuri, noxystiritus in fia

tis ita

inco

212쪽

de ratione dicendi. Fo. I .milem personati scaenam prodirent. Perjt i; olim cum uiclipho Martinus Luther sono illo percussus fulmine,quod de ecclesie misitatis coelo Ioannes iras imita tertius Sigi'mundι temporibus Jortiter proiecit: Corruerut praeterea amo sucto haeretici omnes , lat ab infiacita plaga,haud ita multis a memoria nontra retroa is saeculis , celebrato ab Innocentio tertio Lateranensi concibo,quo nihil oceide-

talis ecclesia et celebratius Nidit , et pontgraeca illa septem memorat ima admirabialius 4nquam audivit. Quorsum igitur per fiadem sindlisitae Paule in aetate eccleMae iam inclinata , senio quasii confecta, celebrari

conuentus attinericum nihiulatuere hoc tem

porepraesertim posiis, ita pium , ita sancitum, ira relimosum, quod non maiores tui nascen-ris ecclesiιae temporibus , Pel sanxerint prudentius: et prouiderint religiosius ' Fuit qui- Amplis idem necesse rempestate illa,cum religionis im I 'iperium late fundabatur, religare prometheos sitio. istos,qui multi tunc exoriebantur in ecclesia, adpetranis leo deuinctos extrabere tricipites canes duras raeceptoru catena me tenellam '

213쪽

Liber secundus ecclesiam, per aetatem adhuc. agiente in cuni' crudester discerperet, ac deuoraret. t ero in aetatepostrema muri,noui imos hurim nostrae mortalitatis culo qμid tibialis in pulchritudinis habet nouu mobiri conciliis, possit tot leges , posi tot senatus consulta , post tot plebis citato se tot edicta patu, quibim j tu consiuitum es rebus humanis,siquide a nobis praeclare seruarenturm uid enim calamitatu esὶ horiem ecclesia , chi antiquis conciliis nonsu abunde prouisum Complectere animo beatisiime Paule priora illa Floretis ecclesiae, benes co*stituta faecul recole colitatione Ebipsis iam inde apostolorum temporibu aurea istam aetatem ad nos se; traductam,tum demum inuenies nihil reliqui tibi ecspepriore: , quod coadio concilio, d tanto molimrnc rem prouidendum sit. uuare Dide Pater Paule ne du filiorum carcinomata curare sudes, ali

di i serpat haec pesis, latius propagata in D; quid i qmnei chrisian mise dissunda insimuerque

a metu. partes. Enimuero aestimabit protinus indo tu. ulgus,haetenus ab errasse ecclesiam,dum Piderit concilium denuo cogi, populis noua is

imiei

214쪽

de ratione dicendi. Fo. Iorra dari. Quod si tantu etera reuocanda sunt, a re Etam quidem agimus, cum iniues labete m se .gμ etate: deteriores multo sint hominessurula ri, serare non liceat melimpost hae seruatum iri disciplinam maiorύ , quam a t patres

nostri coluerunt,aut posteri reueremur uuid 2 .ile quod idorum plerip elut defficientes in limi

nc:nec te Caput ecclesia conlitentur,nec chri. tianorum catum ecclesiam appetiari olunt, controuertuntpotestatem tuam, dubitans de l '

clavibus,te successorem Petri,non Chri ti ara 'noscunt,te labi,aecepi,errare et in ipsis cau

sis publicis, Dei quaestionibus affirmant.

Quid agas lysis accersito concilio, qui concilial bolum appellant,non conciliam' uuid docea.

eos, qui Germanum scripturae sensum se solos tenere praedicant, t reprima , O infringrauesar os illos gladiatores,qui non solum supra 'imperium tuμmsed omne etiam quod dicitur

deuw,consceleratum caput atro uni,Mitte Pa Repetitis ter resecata membra putrescere,mitrepalmiates a ite riuulpos non florere,mitte h/eris separari ab ovibus,mitte male pereant,qui eccle te tue periculum creant. Non resipiscentimi

215쪽

l Liber secundus.

Coν, ita bi crede,qui semel diris se deuouerunt,qui e

repetitio - munia feri omnia Polunt,opes communes ronores communes,nuptia commune cibos syne delectu communes . ue nunc coge his conPomilito cibum qui consili, capaces non Funt,quid dixivonica- capacessimo qui tuorum maiorum concilia ire rectio Q eiuraram tenentes,ex eodem ρο-

culo ebri, omnes in christiani i pernitiem se Epiloguα meliurarunt. Sed inis iam fit, ne in sententia γ' 'dicenta,quae breuis inconplus o lulatur, ef

fundi puraquam par 6r,mihι contingat, aut maiore apparatu perborum,quam pondere, grauitate sententiarum datum debiberationi tempus extrahere Midear.Tantum illud te Ob

secro sanssili fine Pater, per fidem qua pro

steris, obtesor, t inferenda sententia non quae primo as e tu arrident rotinus compi EZare,sed altius in sticias singula ,'cundia prius praesenti animo rimeris, ne sera aberran rem sequatur poenitentia.

SUASIO CONCILII GE

216쪽

de ratione dicendi. Fo. Io, . . et I quantum eloquentiae repetitaeis Aurelius. antiquitatis proxima Aureli, oratio rusa est habere:ratum erae pie beneuole raris olidis consili,publicis rebim a terret Paule ecclesiae praeserite M - me: noequidem dubitarem reudiis omni dicen Hi ld-bore in elim sententiam sponte mea mire. Ve opponitrum cum se procul ab ,rili pro quoq; hoc tempore necessario concilio diserta nisi s , quam era sententia dimouerit,non erat cur ample-EFenda sit mihi eius , pi autoritas,qui cum D cundiapi rimum alit,ipso q idem tempore, Ritio ad. O deliberandi octo dubin rebus 'er te dato, uersaliuae more magis declamatorio,quam Hensi, ero intemperanter fuerit ab H - μrrit iiii K. i. ii. patim initio orationis per amoenμm libe' ri Wρqq-rum campum oci communis sublatus aura,mhil omnino novandum esse proclamans in con eo ditione hac mi era labatis ecclesiae,sed tenen trouersia se ea decreta maioru eterem; illa H Mac seuera a primis huius imperi, fundatoribus eiFiat. traditam disciplinam,qua bene con tituta,laa , teq; propagata caepitprimum ecclesia florere,n nqua a manibus esse dimittenda. Aberrat

217쪽

- . . . o Liber secundus.

. mu ibi. q*tiam sententia a ,er o urelias,nec coli natura o ditionem infirmitatis nostrae in rabilem satis mur xv aduertisse ideo,cui si omni aetate, vario Proposi- rerum eμeum a Casuq; quotidie /nopinato r i*ipΠΠς es natura haec mortalitatis nostre multis per se subiecta malis , eadem remedia repetenda cense perdet citius quam sanabit aegras Rei.

strae memoriam recordari ltimam, multiformem habuit ecclesia Mici studinem,'mutat riones artas ormamq; aliam extitisse priori a bus illusaeci lis inueni qua maiores nostri nobdis rebquerunt,dum semperinpace consuet dini in bel tilitatiparerent, semper ad nouos Casu temporum nouorum consiliorum racosirina' tiones accommodantes: Narrant enim fuisse. , q'stiam tempμ cum pulchrum scilicet erat ecclesiae absinere ab idolothitica suffocato a-

. . nimant afarrissauguine distentis,cum communia erant omnia, non sua cisim domus, nonpriuatum domicilium edintra eo eparietes eum iris cocorditer habitantsemine, cum protinus conesonator alum erat quicus

218쪽

de ratione dicendi. Fo.Iosex imperito Pulgo nomen Christo ridisset, cuaqua lustrali tingerentur sine temporis: aut loci discrimine,quos Christin dignatus esset ad ecclesiam suam magno,quidem incompserabili misericordiae munere bocare, cu nemo qui recens esset ex Iudaismo ad libertate eua- Coscri. gelicam ascιtus,auisiccarius,aut luxu, Minoque perditim ganeo ecclesiasticis honoribus, 'O magi tratibu3fungeretur. Verum procede 're tempore mutata θὶ conditio Reip. mutata quos sunt magna exparte maiorum decreta, quae rata in aeternitate esse non potuerat, quod oluente se quotidie perpetuos tenere coelo, plures subeat mortalitaου no tra naturales cora uersiones ,quam t u semper moribus, legibus Piuere queat. Imo ero sic rerum condi

monibus, in f tatui Reipublic. singula sunt

a maioribus accomodataprudenter, t qui leges ilia. immutabiti nec 'tate in omnem eue E p rum lata. nunc esseputaret,non minoris impie Ionem ratis nota is mihi inurendus esset,quam tultitia argiueretur extremaesiquidem omni loco, tempore rejciendaου esse Ormaret. Sed

219쪽

i Liber secundus brari oportere concilium' Quid ero negra' ais Pero homo prudens,oportere omnia nouari concilio. O ineludiabilem ratione, icisti tan- de Aureb os arena cedimus: nos hastas abjResutatio cimus,Sed age modo, quo iudicio, con-

τό pondere istud decernas, tantister MLa- quae aeria mu6. Omnia inquis concilio nouatum iri : Reor est tu prosedis ineptam, irridenda prorsus. God '' ipsum erit Aureli,quod quaerimus, istud, quoi Rerorqt sadiam cupimus, uriquod rite,quod hone- tam,quodnecessarium putamu6. Nam quid nuper re- rogo aliudpraestiterunt risca ilia forentis e pςx xiψΠς clesia concilia,aut quid alienum, diuersium geli socii abso tuo scilicetpraeclarofundamento,quodnςm, tanquam ensem iugulo,sic nosrae causae oppoPugn t , niue Aeteres illi sapietes celebratis ecclesiae con' 'φῖ''' uentibus effecerui, quam Pt mulitisse blatinalijs mutatis,noua quasi industa inuenta,aut longo interuallo desita revirescerent omnia, aut alia quae magis ere, dignitates ecclesiaefutura putaretur,ex cogitata denuor traderetur ecclesiae' deo omnes posteros insanire putra

interroga q ibim nihil maioris praejcriptis addere,nihiltionem. e immutare liceat per in cunia, utillos ta in

220쪽

de ratione dicendi. Fo. Io

signi beataq; sapientia excessuisse arsitraris, qui ceu dij quid humani Penturis saeculis inrotum proicerent ἰ Variat se protheus is te soIullo dimarinus notus sub inde coloribus Aureli, at- , que no temporis momero in miracula rem seuerrit,quomodo tu nodo no perpetuo retinendu cogitas Sed age, nihil amplius moror, do tibi nιhil omnino novandum esse in decrem maioru argior eteres mores in aeternum copli landos,cocedo antiquam cosuetudinem Codonis minimc relinquenda, quid tum po stea habet Aurininum a carie, situ, tanta iam ne rio vive glestione, incuria nostra nonsiunt indica hemetius

di perditis imi nostri mores non est in ete .r ibi irrae malitiae 2 ιrtute excutienda rubigo o reuocabitur illa maiorum praeclara disciplina, quae ia elapsa est torpore inertia nostra e manibus uuid haec praysiteris no aduocato totius orbis concibo. Ita nudius est hoc apud te momeri, illae christianorum principu cominentibus,sine Caroli Caesaris mage stare, ortuna me Academiarum propugnaculis sitne monachoru pietate, si timoni qui late porecessiae imperi; dipesipum, re ignia, oe tam diuino

SEARCH

MENU NAVIGATION