Corpus scriptorum historiae byzantinae

301쪽

tu γραφομένων προς την οἰκείανο ε θειλκεν ἐν πολλοῖς προθεσιν, οριζων κα προσεπάγων ἐξηγήσεις ἐν οἷς προ ορθῆ εννοιανο πατερες ἐφθέγξαντο, o εἰπερ λον αυτον συνείληφε τον

existant, appe etiam dissoni tentos militoni hic quid om impora lornatura sacranilias et suavis sermonis filii titia ornatus non legant os tantum epistolas scribebat, sed et religionis institutiones parturiebat 3 publice declamahat lanilom etiam de divinis logmatibus et ipso leo disserebat sacpo otiam dubitationem ras se ferens, quaestiones e tripturis Proponebat, ea ruinque solutiones erit ditis omnibus convo- eatis reqnirebat, quanquam in iis etiam laudari potuisset, nisi en-riositate ingenii eas etiam quaestiones agitasset quae attingi se nullo modo patiuntur, aut saltem omissa pertinacia scripturarum sententiam in multis ad suam opinion om novis interpretationiblis non accommodasset, veris declarationibus veterum repudiatis, quasi ipse toti nichristum omprehendisset o ab ipso de natura iris dilucidi iis a divinius edoctus esset orta igitur quaestione de illo dicto, quo dicitur inearnatum deum simul et sterre et offeret, et eruditis inter se dis entientibus, disceptatio longo tenipore est extracta , multis et confirmationibus et cinsutationibus utrinque allatis verum imperatore piae et verae sontentiae post solertem controversiae explicationΘm sensi , adversarii loco moti sunt ni perperam sentientes, FP pse

302쪽

τῶν ἀποστολικων ρησεων τῆ ἀσαφεία πομελαίνονται καὶ ωβάλι του πνευματος ἐπιφρίσσουσι λέγεται δἐ ως του δογνα- θτος τουτου ποκινουμενου κα εἰς κοινον ἐπικρινομένου προ

τεθῆναι βασανον, ἐξωρως ἐκραγῆναι βροντην ἐζαισίαν τέ

IJης κα περικτυπηθῆναι τας κοας το συνον ἄπαν τῆ βαπιλα κατα Πελαγονίαν διατριβοντι τοτε, ο ἀπ του κτυπον που V. 3λοδ εις γῆν καταπίπτειν καί τινα των λογου τροφίαιον, οπιλίαν et Ουνομα, τὴν τυχην περ του πολλους του πραr

φυλακα, puβλον ἀναπτυζαντα περ βροντιον καὶ σεισμων διεγ

οἱ κρατιστοι, τῆς ἐκκλησίας nεσφενδονηθοσαν καὶ πασης Dρας πηρεσίας ἐξωστρακίσθησαν, αλλα συν-υrοῖς καὶ λε- ροι του ἱερων καὶ θείων περιβολων ἀποσηκασθέντες γλω - Οαν μετα χρονους δέ τινας τον ὁ πατορ μου μεQω μος ἐστι' του λανθρωπου φωνὴν προθεi εις ζετασιν, ni rua' i 38 ταῖς των πατερων προσσχων ἐζογὴGεσι καἰ ταυτα διαφοροις σαις καὶ ἱκαναῖς προς τὴν του ζητουμένου παραστασιν καi σαφήνειαν, φεραλγνευσεις οἰκείας εἰσονεγκε, φιλονείκως τωναπαξ δο αντων εριεχομενος, α προς το οἰκεῖον ἀνθέλκων

niis Eustathius, Michael Thessalonicensis concionator, cephorus Basilacos, qui Paulinas epistolas interpretabatur et mnine eloquentiae Apostolicorni scriptorum obscuritatem altissinio spiritu reseriam iutiis trahut serunt, cum liue controversia agitaretur et publice disee-νtamia proponeretur, alieno uni tempore ingens erupisse tonitru . et auribus eorum unitum qui tum Pelagoniae cum imperatore erantita insonuisse ut nonnulli humi prolaberentur et Eliam quendam hominem eruditum et celebrem, aperto libro qui de tonitribus et terraeni Otibus dissereret, et iis lectis qua ad tempus illud pertin ront, scriptum iuvenisse casus sapientum. itaque non ii modo quos diximus, doctorum eruditissilia , ecclesiis pulsi et innibiis eris ministeriis interdicti sunt, sed alii quoque una cum illis aliquotannis post quaestione de dei hominis dicto pater maior est me Proposita, paruui euratis patruin explicationibus, iisque variis et ad controversiae explicationem et declarationem sussicientibus, Has i

torpretationes attulit, easque pertinaciter defendit et ad suam in Dissiligo by Ooste

303쪽

to κένωσιν ἔνωσιν A. ai. Goroula B an ἰσοτι/uας Θluntatem et sententiam universalium doctorum sententias, no mo loveritati non a iversantes seci divinitus editas, accommoliavit nam eum alii dicant patroni ut filii auctorem dici maiorem, alii ite Da- iura humana id intelligant, et id dictum non verbo sed assum Dinoeam attribuant, ut et illa de prosectione ad patrem do advexutuprincipis mundi, qui nihil in ipso inveniat alii, etsi des verbo vo- em maior accipi aut non absolute tamen et essentialiter, sed obtulitimanationis summam extenuationem et humilitatem atque alii liter, pie tamen, explicentci iis, nesei quomodo, ut Proposita oquaestioni non satisfacientibus improbatis, aliam attulit interpreta- Ruiem, indictoque concilio et omnibus sacrarum litterarum studio- is convocatis singulos hortatus est ut ei decreto hoc modo subscri-l erent: equidem etiam . patrum voces de illo dicto Pater maior u me in Pl urtor at tamen id dictum pertini re ad carnei in eo aditam et passibilem.' quod Descio quomodo fili incarnato Di inristribuit quam patri, perinde ae si ob naturae humana assu nil'tiUuem per riuationem tu terram par diguitate excidisset a suaIu ai. Dipjlias by Cooste

304쪽

χντορι- βίβλων προέθετο, ἀπ' αυτῆς τῆς ἐν τῆ μεγάλη ἐκ-

τιθειμένων Ἀγαρηνων εἰς τὴν καθ' ῆμα θεοσεβῆ πίστιν το

etoritatem amisisset, et intra limites extenuationis constitisset aenon deificasset et extulisset humilia , et sua gloria per unionem illam ornasset potius quam ea re ipse depressus esset inio absurduinest at Dio etiam rubea scriptura lanilua in enso flaniane decretum lio munivit, quo mortem minitabatur et excomm riuicationem ei qui, toti dico prima impulsion an inii reprehendere et submurmurarri, sed tantum utrospicere risus esset. Θ inde id om deerΘtum de quorundam assensoruiu vel assentatorum potius consilio lapideis ha-hulis iii sculptum tu maximo templis dedicavit verebatitur uim ne sanctio illa, it qua praetextu ramis ipsi Pri, derogaret abroga retiar, Praesertim cum exleuuationem et humanitatis rationem Praeteriissent. 6. Eius leni genetis illud etiam est quod Manuel uti vitae finem iecit extat in t r a teras caterii Plicae tabulae sanctiones anathema tu Mactioni et deum, quem Dei ven Misso nitum sed ho-losphyroia esse assirmat id a nautem ex omnibus eat echeticis libellis aboleri volnit ab iosa magnae celesia tabula auspicἐitus, idque a

305쪽

iooανου αὐγῆς ποιοτὴν καθυποβάλλεσθαι ἀναθέματι ἀλλὰ τον B

καθαπτομιενον δε λαι πριος των προτερον βασιλέων κα των cἐκ του καταλογου τουωρου eo Φιαθιος καὶ περισκέπτως υνεχοtirem vino ἀναθερια τίθεσθαι θεῶν τον ἀληθινόν. και τουτον εἰς κοινον ἀκροασιν ἐπ των ἱερων αρχείων κειμε,

at προτέρων A. eunus offendi Agarenos, qui ad piam nostram religionem desic rea proludo maximo Theodosio accersito, qui principem sedem curabat atque ornabat, et primariis sacerdotibus , qui tum in irbo erant eloquentia et virtute praestantes, quaestionem cum tumido exordio Proponit qui cum omnes refragarentur, nec ullo modo illa admitterent ut absurda et a vera de dro sententia abducentia , a que anathema illud ostensionis plenum pie explicarent nec enim deum eael et terrae conditorem ullo modo anathemate notari, sed hol sphyrum illum deum quem delirus et furiosus Machometus nec nitum nec gignentem confingeret: nam apud Christianos deum P trem celΘbrari, ito detestandis Machoineti nugamentis planeri r ibi- beatur deinde se non satis intelligere quid sit illud holos phyrum), eis animo nillil mitigato eontemptis, vapte auctoritate, et aulicorum

eruditorii in quos tetupori servire norat, ministerio, decretum ProPD-

nit, rio et Machom et delirium sene enim the logiam dicam 8 de- sendebatur et superiores imperatores sacrorumque antistites Perto laxabautur, qui eum verum lucrudite et inconsiderate anathemate Dissiligo by Ooste

306쪽

τουσαν τὰ γεγρα3ιμήνω σοι τῆς συγκλήτου βουλῆς κα τῆς γερουσιας ἰσαν κεφάλαιον, καὶ τους ἐκ γένους ἐκεινω λογιο-

τοτι χαιροντας τοσουτον το πιθανον ὁ λυγος πλουτει,

notari passi essent et id decretum ci sacro palatio publice recitat diani curat, principibus senatus et cognatis suis litterarum studiosis, qui veluti viam praepararent at pie apidati terent, raranissis erat autem oratio adeo probabilis , O spiritualilii verborum gravitate sed ii Dianae sapio utine suavitate, ut aures Ou Oriim Mutaxat qui variam eius eoinpositionem et ilicundam vanitatem Spe ita b. ait, sed eoruni etiam qui ipsius scripti sententiam indagabant, m P modi uallus Peusas leueret ac forsitan veri dei gloria Maci, melano illi deo, quisquis est, nisi patriarcha strenue adversatus nec ipso id acri Ptiim curasset, quia nova et periculosa dogmata introducerentur, ut a teros, ut id tanquat veneulini sus octum laborent, moriri isset atim Perator, quasi s ravi an ectus iniuria, pontilici' conviciis itis ta-hatur et lotui nos nati iii in mortalium stultis, lino ui pellabat, luippe ex mori, gravissi ino, qui exitium i attulit, prouior ad iram facilis. Proinde iis quae prior decreto si sitis oratoriis ornam θntis adli ibitis, seripserat, in compendium redactis et dogmatis illo otiris a lOrnatis, aliud decretui promulgavit cuia autem tuu in palati ad Dissiligo by Ooste

307쪽

D MANUM COMNENO LIB. VII. 28 I

ab vois τοιουσοις ut A. Damalim, quod Sctitarium dicitur, tum ad vitandam turbam tum oti aeris temperiem versaretur, totus curanda valetudini intentus , lub-su eius pontificum coi Iegium et eruditissilui quique eo traiiciunt. Iui eum vix ex lintribus descendissent, Theodorus Maκrica, oino apud imperatorem gratiosus et inter scribas auctoritate Princeps, adest; et oratione ad patriarcham et pontificum collegium instituta imperatorem rinc adiri Posse negat ob morbi quandam accessionem, litteras ver quas manu teneret esse audiendas agebant autem alterae de Proposito dogniate, quibus a pontificibus subscribi cupiebat imperatori altera sub Persona eiusdein cuin stimiuo Pastore Theodosio et pontificibus Ob Praeposterani adversationem expostulautes, maius oncilirivi initiabantur, et controversia disceptationen ipso

'eteris Roma papa adhibito iureiurando testificabantur. ingratur,' inquit riuiversitatis rerui deo, a quo praeter imperi fastigium aliis illiutribus iaerogativiscium ruatus, et insanus essem, ut i r to-

308쪽

χον οι κροωμενοι κομπάσμασιν, στε κα ὁ τῆς Θεσσαλονίκης προεδρος, ὁ πολυς καὶ μέγας ἐν λογοις Eυσταθιος, ζηλον ἐπ τοις ἀνεγνωσμένοις πλησθεὰ κα μὴ ἐνεγκών ον ἀληθινον δοIάζεσθαι ὁλοσφυρον τι διανοίας νάπλασμα κα

σας, παλίμπους la εἰς τον αυτοκρατορ εισεψα καλος et λαληθέντα νωισάριενος, οἰον περιφοφηθείς, ποικίλος ην isdτον απολογον, τὸ μακροθυμον τηνεκως αἱ Ουδέποτε καιε αντον γαρ τοις γα ορ δοτουσι πριστιανοις ἐνέταττε, καἰ πατέυων αἱ/ιολογει πανευσεβῶν προελθεῖν, τους φιλαιτίονς ἐκκλίνων καὶ φιλοσκώμμονας καὶ τὴν μετὰ του Θεσσαλονίκης κριουιν πολυς ἐνέκειτο ἐσαιτουμενος η γαρ, φησί, δικαιωθεῖς ς γο

nvitate mea qualecunque illi studium meum declararem, et summis in id viribus incumberem , ne is verus deus anatheiuate notaretur.' caeterum auditores ea magniloquentia adeo non percellebantur, ut vir doctissimus et eloquentissim iis, Eustathius Thessalonicae archiepiscopus, ea oratione vehementer commotus, verum deum aliquid Dolos playrii in infelicis iugenii ommentum perhiberi nullo modo serret , ,enimvero' inquit insanirent et hoc habitii ' ostenso pallio ludiguus essem, si deum verum iudicarem brutum illum a diconem et omnis obscoenitatis et sceleris doctorem.' quae eum clara voce et magno verae pietatis assectu dixisset, auditorea P ne obstupuerunt scripti vero Illius recitator, paulisper velut attonitiis, coinpressis Iahiis astitit, deinde ad imperatorem reve sus est qui ea oration perturbatus varia defensione usus est ἐet patientia, ut nunquam antea, laudata, ut querulos et cavillatores vitaret, se quoquo integerrimis Christianis annumerabat, et religiosissimis natum ess Parentibiis asserebat, et contra liessat uicensem iudiciu in vehetnenter Imagitabat aut uini, si absolveretur ut qui deo aediconi non crederet noe de religioue Perperam Dissiligo by Ooste

309쪽

στεως δικαίαν ἐπιθησε δίκην τεοῦ κατά πριστου κυρίου ρτηγάνοντι βλάσφημω κ κατακριθεὰ ως ερον δοξάζων θεον παρ'

ον οἱ ἐκ ριστου καλουμενοι σέβονται μεταμαθοσεται τηνἀληθειαν, καἰ χάριν εισεται Ου ιιικρῶν τῶ τῆς χείρονος αυ-5rον εταστησαντι δοξος καὶ μυοσαντι την δεηθειαν μετώβου δε του πατρωρχου εἰς θέαν ἐκείνω ἐληλυθυτος και κατεπάσαντος τῶ εἰκοτα του τε θυμου ἔληξε κα τεῆ υστω

δί συγγνώμην παρέσχετο ἐφ' li παρεφθέγξατο, ἐνδε)ωκώς

σθαι μηδὲ θρασυστοαεῖν παρακαίρια V 4n ὁ τουτοις εἰς

κοινον δοθέντος ἀκρόασιν του περ του δογματος τοι ου , καὶ Bnαντων ἐπαινεσάντων τα γεγραυαέν ως ευσεβως ὀρθοτομη- σέντα, α περιχαρως ἐν αυτῶ πογράχναι καταθλιιένων, ο

οἰκεία δεστάσει τον βασιλέα νενικοκοτες ' ὁ δε εχαιρεν ως τῆεαυτου καθυποκλινας τουτους βουλῆ καὶ σχυογυια βραχρολογίας ἀπερ διὰ του πολυστιχ- ροτερον otio ουδαυῶς ἐφίκετο. κατὰ δε την μετ' ἐκείνη ημέραν εἰς την πατριαρχικον εστί-2γαν et συνοδος ἀθροισθεῖσα, πως κατα τῶ συμαθωνοθέντω

sentiret, se tristas poenas B eo sumpturum, qui contumeliosa verba tu unctum domini essutiret aut, si condemnatus saet quas alium quam Christiani deum coleret veritatem velle discere, et gratiam ei non parvam habiturum, qui sibi errorem extorsisset et veritatem explicasset paulo post patriarcha in eius conspectum venit, et quas res postillabat locutus , essecit ut iracundia placata veniam habitas orationis et defendendi sui potestatein Thessalonicensi daret, cum hae tamen castigatione, oportere eum, ut virum sapientem, ab obscoenitate verhorum sibi temperare, nec effutire temere quae nihil ei rem Pertinereut postea eum scriptuin de eo dogmate public recitaretur, et ab inuibus ut pie explicatum laudaretur, se Iibenter subscripturos pollicentibus, consilium est dimissiim ne illi abibant laeta, quod adversation aua imperatorem vicissent is vero gaudebat, quod eos ad suam voluntatem flexisset, a paucis verbis ideonsecutus esset quod antea verboso seripto impetrare non potuisset.

Puatridie eouellium prima luce iussu imperatoris in patriarcha aedi- Dissiligo by Ooste

310쪽

ἐγκρινεσθαι καὶ εἰς θαυρια κεχ ι παρ' οἷς ὁ νη ἐγνωρι i5 - , περ η καρο ημα γενεα πονηρα ουσα καἰ μοιχαλὰ τοιουτον ηυτυχησεν ἀγαθυν. μέλει καὶ του βασιλέως τουτου L ' 1ιενίας παριοντος τας ιυνας ἀρτιστεφον καὶ τῆς πατρωας διαδόχον αρχῆς, καὶ τονἈρχαγγελικον νεων εἰσελ- θοντος κα χειρὶ του πιερέως τουτο ευλογοθέντος, ἐπειδὴ ao καὶ περιωνWιος ἐν ἐκ τῆς ρετῆς κα τοῖς πασι δι στοματος, ησαν ο των ἐντρυφων του ἐματος καλτουτων οἱ ἐς

hus convenit, ut sacerent quemadmodum promiserant verum lui. omnes sententia mutata subscriptionem recusabant, quod in illo scripto adhuc verba quaedam reprehendetida laterent, quibus eraal alia reponenda essent, quae cum vera genteutia congruerent. rursus igitur commotus imperator eorum vaecordiam inconstantiam et levitatem aperto insectatus es sed illi tandein aegre assen- aeriant, ut anathema a deo Machomet in ipsum actioineium et omnem eius doctrinam et sectani in catecheticis libellis transferretur quo Post multos congressus decreto et confirmato tandem quieverunti . Adiiciam etiam aliud memoratii dignum, postquam huc Pr gressus iam sui eunuchus Nicetas, Chonarum elliscopiis, omni s nere virtutis ornatus, sit irarum reriim ita Praescitis ut inter maximos vates haheretur et innihil qui eum norant admiratioui esset, quod nostrae aetati improba atquc a Litteras tantum bonum coutigisset mina uleii hic imperato recolis diadrmato redimitus, Pater

라틴어 텍스트