장음표시 사용
11쪽
Inon profecto dubitandum est, quin Medico intime morbos novisse, omnesque eorum Species Probe attendisse tum maxime conveniat. Generalis
enim morborum conspectus quid juvati Quicunque felix exoptat artis exercitium, exquisite hie morborum singularium tonstat differentias. Ad cujusque Speciei naturam penetrare, riusque modificationes desintro, hoc demum fastigium est, quo sese extollat oportet Medicus. Haec qui doni illa habeatur diagnostica, quam in praxi magni aestimaro discimus. Quicquid eo ducat , Medico gratum accidit. Pertinent autem huc cum symptomatum unaIogia in divorsis morbis, tum
vero etiam in eodem morbo diverSarum causarum con- Sideratio. Quo quidem causarum nomine non adeo
12쪽
procntarcii cas intelligimus, quae morbum ovigilare faciunt, minus vero ad ejus naturam pertineant; verum illam speciem, quam proinimam Ill. GAU-ntUs aut continentem dixit , , ut quae universam rationem Originis morbi in se contineat, qua posita is continuo se manifestat os ablata tollitur.' I alis
igitur causa cum natura morbi arcte cohaeret, adeo
ut non pauci Pathologi identicam utramque habuerint. Itaque patet quanti sit pretii hoc exa
Et profecto hac in causa egregIum Oxemplar habendus est Cel. WICHMΛΝΝUS, qui, non Solum morboκ affines separando , sed otiam riusdem morbi causaΗ diversas indagando, diagnosticam in artem induxit, non micrologicis illam distinctionibus futilem , verum rationis in arte vindicem. Documento sit Dysphagia, quae causas proximas, Ionge a Sem et invicem diversas agnoscit. Τriplicem ponit Iaudatus Auctor: organicam , spasticam et paralyticum; pro qua igitur diversitate toto coelo consilium medicum discrepare debet. Ex innumeris aliis exemplis differentiam inter apoplexiam sanguineam et
nervosam verbo excitasse sussiciat.
Negare omnino non possumus, ex disputatis videri , unum eundemque morbum, diversa causa Proxima, ideoque et diversa nRtura quandoque gaudere , quod a sana Pathologia Ionge abhorret. Hoc autem nosologiae tribuendum, quae morbum eX
13쪽
syniplomate definire studet. Sic rontis morbi cognitio abest, superstite nominati. Imo vero quod nil nisi symptoma est, pro morbo salutatur. Sio ut in nostro Oxemplo maneamus , sunt qui putent , immerito dysphagiam systemati nosologico inseri , quum Oesophagi scirrhus, Spasmus et paralysis
morbos annuncient ad diversas sane classes reducendas.
Νos vo . otiamsi procul dubio hace ita tho6realice se habere concedamus, practico tamen Summae
utilitatis habemus, si dysphagiam, aliudve similis
dignitatis symptoma, sive morbum esse dicat, Seu neget, propius tamen ratione causali consideraverit , ut doctrina ita parata Sit, quam ad aegrotantuum Iectulos pronint.
Neque putemus morbos internos hiodo talibus disquisitionibus ansam praebere, externos autem Sic dictus , quippe ante oculos positos , ideo facilio, ris esse di agnoseos. Haec non raro dissicillima dosi prehenditur ; ideoque et in his causarum consideratio, in quantum morbi naturam modis coiit, dosianiantque et sic perficiant diagnosin , summi profecto momenti habetur. Documento sit Mortiincatio pedum, facile quidem externis signis cognoscenda, quae tamen causa multifaria interna producitur. Et haec est ratio, quare hujus morbi , de quo sermo erit, constans veterum et eoia plurium recentiorum eonSideratio, tanquam inflammationis sequeIae, mi-
14쪽
mis congrua nobis videatur. Ejusmodi ergo morbi nostri explicatio, quum parum experientiae respondeat, minus nobis placere potuit. Ex senectute enim proveniens mortificatio, ab inflammatione certe non derivanda, oriri Soloro videtur ex virium vitalium eXhaustione directa, indeque proStrata
sensibilitate organica. Hinc libentius, qui ex ipsis vis vitalis fucioribus desinitionem petiit, sequimur
LANGENBECRIUM , dum vitium nostrum sequenti modo definiamus. Quod sit tanquam Gangraeian: tanta nervorum et vasorum capillarium imminutio actionis, ut insignes inde perturbationey in normali et egerationis pro exsu sequuntur, eo tamen gradu, ut perfecta integritas restaurari queat; - tanquam
Spha colus vero: abolitio integra sensibilitatis et irritabilitatis organicae, ita ut vegetatio normalis pror Sus sublata et mors partialis sit
Ex hac desinitione jam sponte patet, gangraenam
Inter et sphacetum, sive mortificationem , genericam non dari distinctionem, quum unius ejusdemque morbi non sint nisi gradus. Siquidoni igitur ultimus hic gradus morbus e sistit , circa quem versabitur nostra attentio, nobis omnino interest, ut eum ex generalibus notis dignoscamus. Milicet omnes functiones, quae in gangraena insignem prostrationem patiuntur, peragere
15쪽
llic desinunt et pars sphncolain omnis Elasticitatis, contractilitatis et energiae eXpers , emortun, chemiene traditur decompositioni. Omnis deperduntur dolor, si adlaurit, et sensus. In circulatione adest Stagnatio. Color mutatur in lividum , cinereum , nigrum. Textura sit flaceida, putrida, pultacea, quae Sine ullo dolore rescindi et u sana parte tolli sinit. Non autern tantum emoriuntur Solida, sed et Sanguis do- componitur. Ichor foetidisSimus, Diger , Sanguineus comprehenditur in sphacelata parte , quae cadaveris instar frigida exstat. Λ ut haec integra, abS- quo ultimis hisce incommodis , emoritur, sit nigra, sicca et mumine instar, tanquam heterogeneum e0rpus, ViV0 adhaeret.
16쪽
quaenam huic angam praebeant. Ex dosinitiono proficiscontibus , nobis non mirum videri potest, debilitatem corporis generalem, nisi primum, saltem inter esticacissimas mortificationis causas , insignem occupare Iocum. Ubi enim integra languet vis vitae , sensibilitas organica Sponte imminuitur; quo facto cor et totus vasorum Bpparulus ad circulationis functionem justo minus impeI- tur et hinc debiliore energia totum organiSmum
17쪽
perreptet sanguis. Circuitus igitur dubito minus alacer eo parciorem hujus liquoris quantitatem nil extremitates mittit, quo magis hae n corde distent, hinc saepius in inferiorum , quam in Superiorum digitis hoc malum oriri solet. Ultimae enim vnSorum ramiticationis surculi inde vix exiguam , Si quam , accipiunt Sanguinis quantitatem. Νutritio idcirco non amplius persici potest, vegetatio perit et mors partialis hanc tandem insequitur, utplurimum tanquam SphaceIuS Siccus. Quae itaque debilitatem illam universalem producere valent, causae nobis praecipue videntur Senium et morbi pr aegreysi. Videamus de Singulis.
lucelus pedum senectute. Vix evidentius, quam in ipso genere humano apparet mutatio, quam corpori imponit tempus. Aetate juvenili integerrima gaudens Sanitate, corpus et turgore vitali et alacritate ominet; fortiora reddens cum animum, tum corpus, homini constantiam insigniorem aeque ac firmiorem organismum tribuit aetas virilis, qua autem provectiore et animus et corpus vacillare incipiunt ambo. Imminuuntur humores; fibrae indurescunt; articuIntionum
18쪽
motus impeditur; decidunt donios; capilli dolluunt;
exureScit cutis, quae rugosa fit et colore mutatur; incurvatur corpus, quod rigiditato et emaciatione pristinam ejus formam, apud Deminas praesertim , aequalem et sermosam relinquens, in angulosum et ingratum mutatur. Obtunduntur sensus; functiones organicae retardantur, calor imminuitur et omnia ultimam indicant vitae periodum, quae, nisi ulla obstent, ob summam debilitatem, in mortem univerSalem, prouti saepius, aut nonnumquam in partialem desinit. Ita sphacelus oritur Senilis. Individuum, quod hae mortificationis specie afficietur , vel corripitur anorexia, somnolentin, horripilationibus , alvo tarda; pulsus deprehenditur detibilis et tardus; vel de nullo incommodo conquerens, aeger nihil mali suspicans, magna cum tranquillitato adspicit partem inexpectatim cadave-r0Sam , prouti Observasse legitur Cel. LANGEN-BEcK H. In ipso pede vitium vulgo praecedunt
Fen Sus gravitatis, paralyseos, formicationis et frigoris intonsi, ita ut pes incaleScere neuti sunm pOS- Sit: documento, ut videtur, imminutae sensibilitatis organicae inlluxus in ipsam circulationem et caloris evolutionem. Iam Vero, Si haec Dei votum actio imminui pergat, cutis ipsa corrugatur, calore
19쪽
3nutatur, Iivescit et sic inopinatim saepe una plureSve maculas nigri coloris sese ostendere incipiunt , quae vel quantitate vel amplitudine augentur et sine dolore integros digitos imo majorem pedis partem occupant, quod quidem ejusmodi per εsici potest celeritate , ut L1ΝsΕΝB GK tales digitos una nocte nigritia assectos observasse nnrret; quod tamen secundum alios vix fieri videtur a . Pars jam emortua exarescit et inuiniae ad instar indurescit. Interim totus organismus magis magiS-que debilitatur; pulsus debilior, intermittons evadit , et cum sudore frigido , delirio, subsultu tendinum ac frigore interno, mors universalis partialem insequitur. At vero talis eventus non ubique huic sphacelo finem imponit. Proserpit Onim hoc malum nisi fatalis interrumpat mors) usque dum praedispositio ita imminuatur, ut progredi impediatur. Ubi autem sensibilit A et irritabilitas non oc gradu desiciunt , ut debita excitetur reactio , ibi idonea inflammationse vivum a mortuo Separatur; linea, quae dicitur domarcationis, perficitur; decidit tanquam corpus heterogeneum pars Sphacelata et vitam perasere non deSinit aeger. Hoc vero non Saepe accidit ,
20쪽
dit, sed universa debilitas utplurimum ante sep rationem vitae jam abscidit silum si .
lucelus er morbiis praegre83D. Postquam ergo maIum nostrum ex summa debilitate oriri novimus, eique senectutem anSam prae bere vidimus , jam a priori concIudere posse videmur , ibi huic morbo opportunitatem dari, ubi qu Cunque de causa, omnique aetate talis adsit debilitas. Atque prosecto haec Iocum habere poteSt. Nonne cnim pormulti morbi homines etiam robustissimos ita assicere valent, ut omnium functionum Ianguore, virium vitalium prostratione et insigni emaciatione in media periodo versantes, Senectuti Potius, quam virili aetati dicati videantur 3 Quid ergo mirabimur, hos et juvenes quoque ex iisdemeausis exhaustos, senectutis simulacra, hujus assi- ci
1 in Casus, quos refert RusT l. I.) longe revera sunt rariores, ubi sphacelus ultra extremitatum articulationes proserpserat, et Pars tamen prorsus exsiccata , mumiae instar corrugata , iterum restauratur, et, Si eXcipias partem cutis et telae cel-Iularis , quae emortua separatur , humorum novo refluxu , in Vitam resuscitatur , nisi, ait Auctor, alia, praeter humoIum desectum , organisationis adsint vitia, in quo casu autem Ula celiam adesse assentita non Possumuri