장음표시 사용
181쪽
S. Leontius S. Honoratum ad Presbyteratus gradum promo vel, & jura quaedam praecipua in Congregationem Lirinensem . sibi vindicat, alia Abbati permittit. AN. CCCC X VII. aut XVIIL Cassianus suos de Institutis Coenobiorum libros XII. Castori Aptensi Episcopo inscribit. AN. CCCCXIX. Leontius Concilio Valentino contra Maximum ejusdem Vibis Episcopum, ex Boni facij I. Papae senten. tia indicto , interfuisse existimatur. A N. CCCCXX. S. Castor Aptensis Antistes de S. Leontii
fratrer ad beata gaudia evocatur.
A N. circiter C C C C X X l I. Cassianus X. priores suas Coulationes Leontio nostro dedicat. AN. CCCCXXV. Idem Cassianus VII. alias Collationes ad Honoratum Abbatem tum Lirinensem & Eucherium mittit. AN. CCCCXXVI. Patroclo Arelatensi Episcopo Caeso, S. Honoratus ad hanc Metropolim sublimatur. AN. CCCCXXVII. aut XXVIlI. Vl I. postremas Collationes Theodeso, aliisque Fratribus in Stoechadibus Insulis consistentibus nuncupat Cassianus. AN. CCCCXXVII. Uvandali, a Bonifacio Comite ex, Hispaniis in Africam evocati, hanc paulatim subigunt, orasque maritimas populari incipiunt. AN. CCCCXXIX. XVI. Januarii S. Honoratus mortalitatem explet, S. Hilarius eidem subrogatur. AN. CCCCXXX. V.Cal. Septembris S. Augustinus moritur,& ex ejusdem Commentariorum adversus Pelagianos occasione turbantur Ecclesiae Gallicanae. AN. CCCCXXXI. S. Caelestinus Pont. ab Hilario de Procpero S. Augustini discipulis monitus, Presbyterorum Massiliensium aliorumque in saniorem doctrinam molimina compescit, scripta ad Venerium Massiliensem, Leontium Forojulten. sem, Provincialesque Praesules aculeata Epistola.
182쪽
AN. CCCCXXXII. Κal. Dec. S. Leontius pbit ad superos. S. Maximus a Ciero & Populo Forojuliensi in Praesulem Electus, & ab iisdem biduo integro inter condensa sylvarum. quo dignitatem subveritus confugerat, nequicquam inquisitus, non multo post Su ppici Tu R Theodorus Abbas Stoechadum, & ex Insulis in Urbem magno omnium plausu ducitur. AN. CCCCXXXIII. S. Maximus ad Sedem Reiensem raptus, in Asceterii Lirinensis regimine Fausto decedit. AN. CCCCXXXIV. S. Caprasius Senex Concellita Lirinensis emeritus, vitae mortalis curriculum perficit. Versanti in extremis Hilarius Arelatensis, Theodorus Forojuliensis, ocMaximus Reiensis praesto adsunt.
AN. CCCCXXXIX. Theodorus Synodi Reiensis de post biennium Arausicanae primae Synodi actis subscribit. AN. CCCCXLlv. S. Hilarius Arelatensis iura sua in Viennensem Provinciam duorum Praesulum exauctoratione vindicat : depositos Pontifices Romam adeuntes causam tuiturus sequitur , moxque Arelatem repetit insalutato Leone Papa, qui in eum & stylum acuit de Imperatorem armat an . insequente.
S. Leo in Arelatensi & Viennensi Provinciis Synodorum imdictionem prohibet , praeter auctoritatem Leont ij Senioris Episcopi, qui Foroiuliensis esse non potuit. AN. C C C C X LI X. V. Maii. S. Hilarius beato sine decedit. Ravennius ad hanc Metropolim assumitur. THEODORI Foroiuliensis Episcopi & Fausti Lirinensis ab tercationes ex jure Dioece sano , quo propriux Antistes in insulam & Coenobium gaudere contendebat, incalescunt. P novi NCiALEs Episcopi pro instauratione jurium Sed is Arelatensis, seu pro renovando ejusdem privilegio conveniunt,
di ad Leonem Pontificem libellum supplicem dirigunt. AN. CCCCL. III. Non Maj Leo rescribit.
183쪽
AN. CCCCL exeunte Ravennius Arelatensis enci lycis
suis Synodum convocatia III. Lil. Fuinuar. cujus judicio tam
Faustus Abbas, quam Lirinensis Congregatio Theodoro dc Foroiuliensibus Episcopis subiiciuntur. AN. C C C C LII. IU. Id. Dob, rescripsit S.Leo ad Theodori consultationem, de his qui in exitu poenitentiam petunt. Et paulo post ipse Theodorus obit in Domino.
AN. CCCCLV. Valentinianus occiditur ; ab indeque Uvandali (qui eti1m ante annos XI. Siciliam vastaverant) quotannis valida classe maritimas oras a Peleponeso in Hispaniam infestant, pluresque insulas sibi vectigales faciunt. AN. CCCCLXVIII. Evarieus Uvisigothorum Rextentatam a decessoribus Provinciam trajecto Rhodano subigit, dc in Ecclesiam, Praesulesque omnimodis saevit , rmpellente etiam Geiserico Arianae perfidiae contesseratione ejusdem amicissimo. INTk an. CCCCLXXII. & LXXXIII. Crocus de Simplicius Provinciales Episcopi exilio mulctantur. Valerius Antipolitanus , Gratiannus Telonensis, Deuterius Niciensis Priuules eiusdem Tyranni Evarici jussu, Martyrio assciuntur:tum Leontius II. Forojuliensis exilio dc servituti mancipatus, tandem ob fidei consessionem, praecisis cervicibus , gloriosum ago-nem perfecisse existimatur.
A N. CCCCLXXXlV. Evarici in Galliis ec Hunnerici in Asrica, abrupto(ulciscente Numine) vitae tramite dehibuit aliquantulum Ariana persecutio: sed mox in Africa majori impetu exarsit, multique Episcopi in Sardiniam Regis justione deportantur, quo etiam. Martyrum inter varias persecutiones caesorum,sacras Reliquas, magna undique cura conquisitas devehunt.
A N. circiter D C C. Juliense Oppidum apud Carnos excidium patitur, ex cuius occasione Fidentius Episcopus, Ducis Forojuliensis permissu , ad Castrum Forojuliense Dioece-seos Aquileiensis se recipit, ibidemque sedem constituit.
184쪽
ECCLESIA FORO JUL IENS I S. 1 3
AN. DCCXXIX. Calixtus Aquileiensis Patriarcha, derelicta dudum, ob bella ingruentia, Aquileia , di apud Corin nem sedens, Caltri Juliensis Episcopum quasi Paroeciae suae invasorem e Forojuliens oppido pellit, ejusque domo occupata , ibidem Cathedram suam locat, & deinceps Forojuliensist Aquileiensis Episcopus indiscriminatim nuncupatur. . AN. DCCCXC. Saraceni ad oram Forojuliensem casu nave appulsi, de Fraxineti tractum latrociniis peropportunum judicantes , se mosam a Fraxineto arcem construunt, in vicinia Sinus Sambracitani,)XV. milliario ab Urbe distantem. AN. circiter DCCCCXV. Saraceni Civitatem Foroiul. solo aequant, oppidanos interimunt, bona & sacros thesauros depraedantur , documenta Ecclesiae conculcant & flammis objiciunt. A N. DCCCCLXXX. Debellatis saracenis & e Fortalitio pulsis pugna prospera Gibelini a. Grimauu ( cui in praemium Sinus Sambracitanus, qui communiter rivm S. Torpetu diceba tur, ob miram ejus corporis translationem, obtigit Ricul-phus Episeopus Civitatem suam, in qua nudum Episcopatus nomen remanserat, primus mestire coepit & pietate Guillelmi I. Provinciae Comitis medietas Urbis dominij, aliaque jura Ecclesiae B. Mariae or B. Leontij ejusque Praesulibus postlimini j jure non multo post ad judicantur & restituuntur.
Nune autem ut fiam Loctor mitio praemonum, ad ham De Initiis Ecclesiae Foroiuliensis Dis reati.nem fusAristatis tractatam , quasi corollari, vice, breviter sui ivtur in sequenti pagina
185쪽
series et Nomenclatura Chronologica amplis ima, exactissma exhibetur.
HRONOLOGICAM Episcoporum nostro rum Nomenclaturam annis praeteritis abs nobis sestinanter emissam , incudique ab inde suppositam, nunc iterum exhibemus: tum ne quid in hac de Initi ae Ecclesia disquisitione, ad ejusdem Praesulum notitiam desideretur et tum quia tam parum nobis, & merito quidem, tribuimus, ut seriem illam in plenam Historiam concinnare & publici juris facere non sit animus , antequam eruditorum juvamine, quae supplenda , quae elucidanda , quae tandem ex ea resecanda sint penitus intellexerimus. Et profecto tam seliciter in praesensusque secundarunt optata nostra exitus optimi , tantumque illustrationis ad editum Catalogum , vel nostro , vel, quod
potius fuit, Literatorum studio accessit, ut majus etiam foenus ex retenta prioris consilii ratione er pectantes, rursus commune opus ob oculos reducamus: quatenus excultius & cohaerentius nunc primum conspicuum eorundem studia sic commovent , ut suggesta ab ipsis alia rerum argumenta, eruditaquet consilia illi colophonem imponant. Porro etsi non pauci Praesules, ex iis qui in vulgatis catalogis circunferuntur a nobis merito
186쪽
ECCLESIAE FOROJULIEN Si S. isi merito uti ficti iij dispuncti sint, longe plures postea innotuere,
e quibus series illa tertia ferme parte aucta prodit; ut indi-gitabunt asterisci quibus eorum nomina praenotavimus.
Horum sex praesulum gesta plurimas prSceden. iis Dissei lationis nostrae
paginas expleverunt ;adeoque ea, ne a munagamus, hic denuo non subjicimus.
II. S. QUILLINIUS.l II S. LEONTIUS. I. IV. S.' MAXIMUS. ELECTus. V. THEODORUS. VI. S.' LEONTIUS. II. VII. 'ASTERIVS. a nobis olim, ob eam in qua versabamur , de Episcopali Sede Forojuliensi Italiae , suspicionem, haesitanter assertus, nunc omnino vindicatus ex cap. Ita. Dissertat. nostrae, germano suo loco restituitur. Subscripsit Concilio Romano an . C C C C L X V. unde corrigendus est Palladius lib. I. rerum Forojul. qui eum Foroiuliensium, seu Vtinensium Prae. sulum Catalogo adscribit. VIII. ' S. A N TIO L IU S. seu Acilius & A this , ex Polyc. Riveime, & P. Lud Da Hur observationibus. Ascet a primum Lirinensis Luporumque Concedita Maximorumque, uti splendide ab Apollin. Sidonio lib. VIII. F. XIV. commendatur, & quem non suspicamur diversum ab S. Aufilio Episcopo , ut traditur, Forojuliensii cujus in vetustis talendariis Breviarii, Officium sub cultu Epi. & M. indicitur. ad O. Κal. Februarij. Sacra autem ejus morticinia a multis retro saeculis solenni veneratione coluntur in proximo oppido Calacensi Calan : quae omnia pluribus ostendemus in nostra SS. Forojuliensium recensione ob. II. Histor. Forojul. IX. VICTORINUS. subscripsit Concilio Aeathensian. DVI. per Joannem Presbyterum, verisimiliterque idem X. ' JOANN ES. I. consensit actis Concilii Arelatens si U. an. DXXIV. suffragio Desideris delegati & successoris. Sed intermedius est .
187쪽
XI. LUPERCIANUS. qui interfuit Synodo Carpen. toractens an . DXXVII. & Arausicanae II. post biennium. XII. DESIDERIVS. gella in Aurelianensi Synodo IV. probat an DXLI. per Gratianensem Presbyteium. XIlI. EXPECTATUS. Concilio Aurelianens V. per delegatum Epiphanium Presbyterum subscripsit an . DXLIX. Arelatensi V I. an. D L IV. & Parisiensi II. an. insequenti in
XIV. EPIPHANIVS. ex indicatione viri de re literaria meritissimi R. P. Caroli te Colote, in Indice Episcopatuum Galliae ad calcem tom. III. Annal. Francorum. Idem forte qui d cessoris nomine Concilio V. Aurelianensi subscripserat. Sed latet me germanus illius existentiae titulus ; nam de eo Praesule tractasse ait rem II. qui non est ad manum , sicut nec alij plurimi libri, a quibus Fori Julii longissime esse interdum do.
lemus. Porro neque liquet cur laudatus Scriptor. Epiphanio subiiciat Asterium, quem supra collocavi, ex fide actorum Concili j Romani. Nisi sit alter ejusdem nominis, quem exceperit XV. RUSTICUS.
X VIN. BET T O. Foroiuliensis Ecclesiae nomine Concilio Cabilonens lII. an. DCL. seu XLIV. ut contendit P. Car.le Coiste eodem tom. lli. subscriptus reperitur in vulgato Codice stat Bellovacensis praefert: Betto Trica fui vensis. Exhibentur & alij duo cognomines, quorum primus dicitur: Betto Dis. de Fuli bma , quem Jac. Simo udus Iuli obonae apud Caletes, vulgo Die re, ut ipse existimat, sedem habuisse contendit. At reclamat V. Cl. Hadrian. Valesso, in novissima multaeque eruditionis Galliarum notitia, quam nuper vulgavit, validisque rationi-lbus, Iuliabona appellatione Metustoboua in Tricasium designari de-
188쪽
buiste probat. Quo quidem pacto haud di sculter vulgati Co
dicis S: Bellovacensis lectiones in specie pugnantes conciliari possent: namque potuit Amanuensis, aut alius imperitus priss cum dicassum Civitatis nomen ignorans ( cujus Praesulem Synodo in te: fui se aliunde cognoverat Tricasini de poli nodum castini in Dica strues' dictionem subjicere, loco Soror, hen' , cujus forte expressionem factam esse putaverat, hac ipsa Iulio bona Sedis commemoratione ibidem subjecta. Utcunque sit vulgatus Codex Foroiuliensem Episcopum aperte repraesentat,& utramque Civitatem filiosanae seu Tricassum de Forι-Julii exprimit , nec video cur ab hac lectione ( pro qua etiam stat Claud. Rob/rtis in Gatha Ormi sit recedendum.
XIX. AD E O D A TU S. a P. Ioanne Columcl . Societ. Iesu, ad me datis iteratis literi , Chronolet, si , ab an DCLXIX. as Lx XV expresse assertis. Dedi tamen incertis mihi halcbnur, donec de eo putationes'piu requisita. communicarerit. Ade que alio charactere hic consignatur, quemadmodum qui tequitur a r. S. HVMBERTUS. ex sile Martirologii Gallicani in supplemento ad VIII. Id. Septemb. Nam ae hic pariter dubius . ne dicam supposititiis videtur , nam cantro vertitur adhuc utram fuerit Episcopus, ut prolat Bollandia ad XXV. Mariij.
XXL ' ........ Forojuliensis quidam Antistes subscripsisse reperitur Concilio Narbonensi an . DCCXCVIlI. cujus tamen proprium nomen consumpserat invidiosa vetustas, in exemplaria V.Cl. Stephano laetio primum edito ad librum El.de concordia Sacere in Imp. Nunc vice versa prodeunt aliquot Episcoporuin nomina, qui absque expressa temporis epocha innotuere: queis tamen omnibus praeivisse, ex quorundam sententia, videtur XXII. ' P A V L I N V S. recensitus inter Episcopos Basilicam Monaster ij S. Salvatoris Anianae Ordinis S. B. in Dioecesi Magalonensi consecrantes, ex acti, ipsius Consecrationis; quae licet adulterata videantur,potuit tamen in plures Praesules illic memoratos fictio non cecidisse , quod sane de aliquibus, ex aliis germanis titulis commendatis, & in eadem Dedicationis charta expressis compertum est. Contigit autem an . DCCCIV. ex Gariello in Magalmensibus..
189쪽
XXIII. AUGERIVS. quem P. se Coiste ram. III. ianna censet pervenire potui e ad initium VIII. saeculis nos forte probabilius , his temporibus collocamus, cum duobus sequentibus.
XXIV. BERENGARIUS. I. XXV. BARTHOLO MEUS. I. XXVI. BENEDICTUS. I. interest Magalonensi Synodo apud Ancarias an . DCCCXCIV. quam alij post an. X V.
XXVII. 'GONT A RUS. ex Arelatensii Praeposito , facit quandam permutationem cum Tucinda sorore sua San timoniali , ex Chartulariis Monasteri j Montis-Majoris circaan. ad marginem annotatum.
XXVIII. O A N N E S. II. observatur inter Praesules qui intei fuerunt Romanae Synodo, in qua promovente Othone Imperatore ,Joannes XII. depositus fuit, & in ejus locum Leo subrogatus est an . DCCCCLXIII. Et Ioannes quidem ille Forojuliensis, recensetur cum Episcopis ex Italiae locis con- venientibus ; quod sane haud nostrum fuisse satis evinceret,
si in subjecta Sedium enumeratione regionum ordinem sincere servatum esse constaret. At secus omnino factum est: nam Buptus Parmensis, alias Bremensis cum Francis Praesulibus reponiatur. Sed Parmam, quae tum constanter de Italia censebatur ,
Bremam in Uvestphalia, vel Saxonia inferiori, longe magis a Gallia, quam ab Italia Forumsuli j distare quis nesciat Elilaesiquidem urbes latis regionibus a Galliis separatae nullomodo ad eas pertinere potuere; Forojuliensis autem Civitas in Italiae confiniis posita , & ab ea vix unius diei itinere sejuncta, ad eandem convenientius referri potuit. Utcunque sit in Italia Foroiuliensem Antistitem non sedisse, alium ab Aquileiensi Patriarcha , ex cap. sec. Dissertat. nostrae ultro exploratum est s p tetque ex memoratae Romanae Synodi actis Angelfridum Aqui, leiensem morbo detentum, per Rodulphum Diaconum eidem
190쪽
consensisse. Rothaldus autem Angelfridi successor impetravita Leone , anno post ejus electionem primo, Diploma in gratiam Ecclesae suae, ut prima posi Romanam haberetur: ut omni modis pateat Ioannem istum ad Forojuliensem , seu Aquileiensem Cathedram nusquam trahi posse. Quod si in Italia relinquendus esset, Foroliviensi potius adscriberem , ex probabili unius aut alterius literae antepositionis conjectura ; sed nil hactenus apparet , quod hanc interpretationem necessariam faciat. XXIX. H UMBERT V S. aut alter ex V. aliis Praesulibus memoratis in Epistola Joannis XIII. quae extat in Tabulariis Capituli Arelat. num. iret. fol. Iecan. in qua expresse Sylvester Il. Naibonensis Archiepiscopus, nec non VI. ejus Suffraganei denominantur. Sed ab iis Sedibus inquirendum nunc veniret ecquis proprius cujusque esset Antistes. Sane Theudericus h erecensitus, hoc aevo, inter Apienses collocatur: Pontius forte fuit Antipolitanus. Igitur inter quatuor superstites fieri deberet distributio : sique Vapincensis, Reiensis & Sistari censis Ecclesiae suum aliquando assequantur (in quo laborare debent,nam de earum res agitur; residuus certiori indicio nobis adiudicandus
XXX. RICVLFUS. nepos Gontari & Tucindae, de quibus supra. Civitatem a Saracenis Fraxineti vastatam instaurare seu Coegire primus coepit, impetravitque non multo post, a Guillelmo I. Provinciae Comite , ut bona & jura Ecclesiae, sibi &successoribus restituerentur. X X XI. P ET R V S. I. Dioecesim suam lustrasse reperitur
XXXII. BEREN G ARIUS II XXXIII. GAUS ELINUS. subscripsit synodo apud
S. . Egidium circa an. MLII. Cujus de Praesulis ante annos XIV. eruitur notitia ex ali is actis, quibus concessit quinque Ecclesias Monasterio Lirinensi.