장음표시 사용
41쪽
Postquam omnibus, quae numeris exprimi possunt, relationibus, satisfecitabulas duas praepositas lectori praebens, nunC SUSCipiam, eos in evolutione eventus, qui numeris reddi non pos8unt, singillos in Conspectum proferre, sine omni verborum anfractu ex descriptionibus, qUas Pagellis antecedentibus protuli, in ianum collectas. Primum ergo de formae mutationibus, quas lingua, evolvens Sese, foetus aetate subit, disseram.
Forma lingum, quod attinet ad extrema illius, ab alto inspectae, lineamento, primum hebd. IV), quum lingua papulam simulat, rotianda est; mox vero hebd. V.) in longum se protendens, per plures hebdomades figuram oblongam, in posteriore parte ejusdem latitudinis quam in anteriore, obtinet hel, d. V VII o. Dim.). I 'unc hebd. VIII.) in triente anteriore maximam exhibet latitudinem quae vero mox hebd. IX.) trienti medio tribuitur; in principio vero maxima litia
guae latitudo semper adhuc eo loco haeret, quo trienS mediuS Cum antico conjungitur, sic ut figura ampullae tunc eam linguae maxime aequet usque ad hebd. X.); hanc vero figuram tunc folii myrtacet imago excipit, quia locus latissimus nunc in ipso triente medio reperitur, chebd. X). Haec solii myrtacei sorma plus minusve per plures hebdomades retinetur, et haud negligendum videtur illo ipso
tempore, quo latitudo maxima in mediam linguae partem irrUit, primum occurrere illam basis linguae in Profundiam reflexionem, hebd. XI. et XII.) quae ne .cessaria videtur ad statum integrum linguae; Ba Sis linguae tunc multo angu stior est quam reliquae partes anteriores, praeei Pue hebd. XIII., qua basis dimi diam tantummodo latitudinem praebet partis mediae. Inde ab hoc temporo linguae forma illi iterum appropinquat, qua et lingua adulti insignis est ot liti gua foetus inter hebd. V. et VIII., formae, id est ubique eadem latitudine pa-t6nti. Hac lege procedit evolutio formae linguae usque ad hebdomadoni qua dragesimam , sine magnis iisque memoratu singulariter dignis mutationibus. Hebd. XL. vero linguae forma nondum ad illum perfectionis, qUi est adultorum, gradum provecta est; adest adhuc major in parte media latitudo, si trientes tres
invicem comparas. Haec Vero Conditio haud raro etiam in adultorum lingua potest observari. - Paucissimis Verbis resumendo evolutionem formae linguae
videmus, illam ad illam redire, ex qua primum eXOrta eSt. Forma a latere Con Specta, quae non nisi intersectione facta probe percipi potest, plures etiam mutationes patitur; has Vero, quum optime Uno Conspectu in Tab. LV. comprehendi poSsint, Ue eadem centies recoquam, omni jure hic praetermitto, in ipsius tabulae quartae delineationum inspectionem delegans. Etiam quod ad structuram muscularem linguae attinet, maxime in Tabulae
42쪽
IV. inspectionem me delegare posse, credo, quum pro certo habeam, illio distincte demonstratum esse, qua ratione hebdomade IX. primum fibrarum muscularium structura perspicua fiat, qua per hebd- XII. et XIV. magis magisque excolantur, ac tandem hebd. XVII. Summa elegantia in aspectum veniant.
De consorinatione superficiei linguae sive de evolutione papillarum, quibus lingua excellit, nunc brevi aliquid reseram. Papillae hebd. V. et VI. cum. Dim. omnino adhuc desunt; lingua enim non nisi iniquitates incertas praebet oculo, ipso vitreo lenticulari investiganti, ex illis hebdomade VI. primum prorumpunt puncta subrotumda, granis Similia,
super omnem linguae superficiem dispersae neo vero arctius collocatae. Hebdomade VII. hae quidem arctiores collocatae ab aliis minoribus excipiuntur. Hebdomade VIII. papillae hae formam distinctiorem quidem non praebent, sed in
Parte anteriore et posteriore arctius sunt Collocatae et majores factae; Hebdomade ΙX. forma omnium distinctior evadit, existunt filii ormes, conicae et fungi-sormes; eadem hebdomade, qua papillae distinctiores fiunt etiam rugae hasilares primum exoriuntur, et in loco illo quidem, qui antea papillarum eminentiis val-dopere raucus fuit. Hebdomade X. papillis, quae adsunt, haud mutatis, ruga
haSilares magis anteriorem partem versias Procedunt; in lateribus citius, quam in mediana linea linguae, sic ut illarum fine anteriore angulus acer sermatur, mucrone basin versus spectans; in linea media a radice usque ad mucronem anguli illius ruga recta decurrit amplior, ex qua ad Utrumque latus reliquae oblique decurrunt. Papillarum vallatarum specimina nondum adsunt sed, locus illarum angulo, finibus rugarum descripto, designatur, in quo etiam intumescentia incerta indicare videtur, hic loci evolutionem quandam fieri. Hebdomad EXI. qua papillae reliquae bene Conformatae conspiciuntur, etiam vallatarum primum vestigium eXoritur, sub papularum rotundarum, nondum Circumvallatarum forma; in latere dextro tres sunt conspiciendae; pone vallatarum aciem, inter rugas basilares papillae se in trudunt et ex profundo ruunt. Etiam hebdomade XII. valla rugarum circa papulas illas adhue desunt, vallorum loco adest leviS intumescentia tegumentorum. Eadem ratione se habent hebdomade XIII; hanc vero hebdomadem eximii evolutionis totius superficiei progressus Sequun tur. Hebdomade XV. et XVI. omnium ordinum papillas persectas esse, ani madVertimus, nec porro abhinc valla desunt papillis vallatis. Sed repentina haec et velox linguae evolutio non papillis solummodo amrmatur, sed earum, quae in d OPSO ESSe Solent, rugarum etiam exortu. Hebdomade enim XIV. illic ordines recti primum conspiciuntur papillarum, quas tandem in rugas glabras trans sor-
43쪽
Foramen coecum non nisi in lingua foetus hebdomadum XL. conspexi; in hoc vero non illam tantummodo lenem eXCavationem, quae, Vulgo foramen coecum appellata, ante papillas Vallatas in angulo illarum posita est, sed angustum etiam illud, quod non semper adest, cavum, pone papillam vallatam mediam jacens, distinctissimum. - Uvula hebd. XL, relatione reliquarum partium habita, non major mihi videbatur, quam hebdomade XII. sqq. illam jam inveni. Linea mediana hebdomade IV. in linguae primordio nondum quidem adest, sed inde ab hebdomade V, qua primum exorta est Sine Causa evidente, semper
magis minusve mansit ConspiCUa.
Os hyoideum hebdomade XII. iamiam existit, molle adhuc et cartilaginosum; hebdomade XIV. cornua illius majora jam exorta sunt; hebdomade XVII. et ipsa XXVII. omnes illius partes adhuc cartilaginosas inveni, id quod accedit ad sententiam, quam Mechel refert ), ossificationem hujus partis sub finem graviditatis demum incipere. In osse hyoideo foetus hebd. XL. vero, in quo
m media illius parte a margine superiore Usque ad inseriorem, punctum ossificatura, durum et Partim spongiosum, qHod latum secundum basis curvat ram etiam convexum habet et ConcaVUm planum; aequo jure etiam cornuum
majorum diaphyses ossificatas in Veni, quae inter apicem et radicem cartilaginosam et mollem jacens, lamina cartilaginosa ubique adhuc erant circumdatae. Magnus Albin δ) in pulcherrimis suis Iconibus duo in cornu majori depingit grana ossea, ille sorsan aliquomodo juniorem perlustravit foetum, in meo enim praeparato, ex foetu, qui duabus hori S post natum emortuus est, radium aliquem invenio per totam Cornu diaphysin a radice ad apicem porrigentem osseum, vald opere durum, nec Vero adhuc grana Sive nuclea ossea; de eximia basis ossificatione Auhin praeterea nihil iam notat; observatio, hanc jam hebdomade XL ossificatam existere sententiam Eeclardi videtur coercere, si dicit q)r ride ne Connais pas aujuste les epoques de l'ossification de ces diverses parties; seulement cest dans fremant tres-jeune que te corps de rhyoide commence a fossisier. Cest dans
44쪽
immance aussi que rossification commen e dans les appendices inseri eures. C'est Vers la puberte, que les appendices superieurs commencent a s'ossifier. Equidem in praeparato meo cornua minora adhuc cartilagine molli formata observavi et Mechel ) dicit quoque illa nonnisi nonnullis mensibus post natum ossificari; sed basis et cornuum majorum ossificationem jam in foetu incipere, non autem in infantia demum, ex observatione, quam hacce pagella protuli, emergere Videtur.
Frenulum linguae media hebdomade VII. primum detexi, quanquam jam in foetu hebdomadis V., quum plicae, quae sese insectendo linguam magis magisque
fundo oris solvunt, adhuc distarent aliquomodo frenulum spurium simulatur, Cr9S- sum, quod vero frenuli vestigium Salutare non possum, quia moX eVaneSCit, Siplicae illae sese conjungunt, hebdomade V. o. Dim ., et hoc modo linguam maxime liberam reddunt a fundi oris connexu. Inde ex hebdomade VII. vero semper adest frenulum tenuissimum quidem ab initio et parvum Sed bene conformatum et
Haec, quae de evolutione linguae humanae per aetatem foetus referenda duxi, Sunt, Ut, quae legantur et retineantur, digna sint, in votis habeo. Pauca adhuc de linguae fabrica disserendi, permissionem rogo. Si maximorum illorum, quos inter viros, qui anatomiam Colunt, admiramur, Albini et Soemineringi de linguae fabrica doctrinam discrepare et adversare videmus, mirum hoc certe habeamus, necesse est, nam, alterius sententiam falsam CSse, Supponere animus reSiStit. - Attamen, quid est, in quo haereamus, si alte rum audimus dicentem, Vascula papillarum patula esse nec habere venas, tu quaS 3 Ondb. d. ni. 2snat. 2bd. II. pag. I 5 I.
2) Albini Antiolationes academicae. Lib. I. cap. XV. De fabrica papillarum linguae humande. DVascula impleta in flaminibus illis video, e quibus papillas constare dixi: et quidem Donan Plius Unum, decurrens per longitudinem eorum, ad finem Usque. Tab. I. fig. 10.) DEjusmodi quidem illorum, quae habeo, species est, qua suspicio moveri POSsit, Patula eSSe. Et licet, puto, praeterea aliam id suspicandi caussam in medium proserre, donec doce3mi reertiora. Itaque vix videantur in sine concreta esse, jugiterque e corte Venientem, impul-SUmque hUmorem sistere. Neque tamen venae, in quas desinant, qwbusve humorem illum tradant, mihi adhuc apparuerunt. Restaret igitur, ut patula esSent, BUt Certe PerVi ,hUmoremque extrorsum emitterent. - - depingit etiam Albin in Tab. I. sg. I 0., pa-
45쪽
quibus tam eVidenter patet, vascula papillarum minime in cacumime papillarum desinere, sed recurvari, laqueosque formare. Hoc in discrimine rerum cultoribus inclutorum illorum Virorum Certe, gratum Sit, neCeSSe est, et maxime exoptatum, viam detegere, qMae eo, ut neutri illorum observatio falsa exprobari possit, ferat deducatque. - Hac in Via ductorem colemus Doellinger nostrum, quem in rebus anatomicis heroem veneror, Cui fata tori benevolo imo animo sum addictus. Hic enim, quum Monachii paucos dies autumno anni praeterlapsi degerem, eximia sua liberalitate atque humanitate injectionum subtilissimarum, quas perficiendi sua ars satis nota est, praeparata mihi demonstraVit, imo muneratus est. Haec vero sunt, quibus prolatis effici puto, etiam Albinum probe observasse veraque retulisse, quanquam Soemmeringi tabulae, de quarum veritate dubitare, ineptum esset, eodem pretio eXisterent, quo Sem
Praeparatum illud est linguae insantis, massa rubra pulcherrime injectae, la mina tenuis intersectione verticali sic parata, ut structura intima papillarum ma xime Perspicua evadat, si microscopio octogies circiter amplificante Utaris. ACCuratissime hoC in praeparato vas Culorum decursus sinuatus potest obserVari, et in hoc video papillas permultas, in superficies linguae in lineam collectas, quarum plurimae vasculis sunt praeditae in cacumine papillae incurvantibus sese ac in ipsum linguae corpus per papillae pedem sive pediculum recurrentibus; inter has vero nonnullae etiam conspici possunt, in quibus plura quidem et saepius inter se conjuncta ascendunt vascula, quae vero in alto desinunt, liberum finem praebentes. Inter duo haec papillarum genera aliae adhuc hic et illic sunt Conspicuae, in quarum Catumine ambas has apparendi rationes conjunctas inveni; adsunt enim papillae, et fungi sermes et conicae, in quarum apice altero in latere reCurvati an egillae sinuatae existunt, altero vero in latere vascula ejusdem papillae non aequam longitudinem assequentia libero fine in alto desinunt; harum quidem indolem si accuratius atque majore adhuc aSSiduitate perscrutor, continuationes Vasculorum usque ad ipsam apicem vergentes ibique recurvatas conspicio, vix quidem animadvertendas, quia Color illis deest, quo reliquae vasculorum partes repletae sunt. Luculenter ergo in aspectum currit, popillorum earum, quarum vascula libero fine desinere videntur, injectionem haud perfectam esse, sic ut pars illorum Su
pillae stamina, exhibitis solummodo aliquot Vasis, sit e Staminibus ejus inhaerent, et extre
46쪽
evenire potest, et quidem eo facilius, quo celerius sortiusque, sic ut vasculorum parietes propter impetum massae rumpant ), perficitur injectio. Hoc vero evenisse in Albini experimentis animadvertimus illo ipso teste ). Ergo Albinum injectionem haud persectam descripsisSe, eam Vero omni fide et elegantia attica quidem, descripsisse, Concedamus necesse est. Quod vero, me hercle, illi exprobari non potvit Nonne ille primus Vasculorum per papillas decurrentium naturam atque Stru turam indagavit, nullo antecedente, nam Rub sch β) de natura vasculorum, quae vidit, nil notat. Ut vero, quae de persecta et haud omnino completa injectione dixerim, Certiora evadant et magis perspicua, in Tab. IV. fg. 4. et 5., duas papillarum illarum, magnitudine octogies circiter microscopii ope ara Ctas, omni, quae eSSepotest, fide et cura delineavi; in quarum altera vascula persecte repleta ad papillae fungi formis apicem ascendere ibique recurvari, atque per ipsum pediculum papillae, postquam cum vasculis adjaCentibus multas intraVerant anastomos es, redire, distincte probeque conspicere potest; in altera Vero conicae papillae intersectione vasculorum ascendentium ComplurieS inter se ConjunCtoriam multitudinem, quae vero Certa altitudine a SSecuta, repentino et inopinato desinunt animadvertis; sed mihi videtur, iam ex solo intuitu delineationis, in qua nil apposui, nil omisi et omnia summa veritate et fide, quae adspexi, reddidi, evidenter cuique elucer , vascula depicta, illum in rerum natura habere non posse sinem, quo in praeparato hoc insignia videntur. Consentias mecum hac in re, neo ne, tamen novam accipis papillarum Vasculorum massa rubra repletorum imaginem, intersectione papillae Consormatam, quam omni jucunditate et dignitate carere haud opinor.
I) A. de Halter in Herrm. Hoerliave Praeleci. Academ. in InstitUlioneS C. notiS. A. d. Halter Lugd. Batav. 1758. dicit Tom. I. pag. 135. Nota si). Albinus olim demonstravit, linguaS, ex quariam arteriosis Villis materia ceracea erumpebat, Plane Uti in Intestinis.' ') Αnnot. acad. Lib. I. c. XV. dicit: in nonnullis etiam longius Porrectum eSi vasculum, Ultra partes eXtremas ceterorum; tanquam si Vi impulsi liquoris id accidisset. - Nos vero injectionibus, quae mihi sunt, confirmari videmus, magis illi dicendum fuisse,
Nonnulla etiam vBScula ad extremas partes caeterorum non Porrecta CSSO, Se VidiSse.
3 Fr Ruyscliti Thesaurus anatomicus primus Amstelaed. IJ0 I. asS. 2. NO. II. not. 3. Inquit: Per has papillas Vascula sanguinea exspatiantur, quae tamen absque instrumentis Opticis
47쪽
Quum in doctrina de anatomia nervorum illorum, qui ad linguam vergunt, atque in illa sese distribuunt, versarer, atque de his libros evolverem, ea praecipue, quae Ribes de ansa illa, qua Ν. Hypoglossus cum Pari cervicali primo, secundo et tertio conjunctus est, dicit, talia mihi videbantur, qualia ex indagatione in foetu lucem aliquem possent accipere. Eadem vero, quae Ribes dicit
equidem alioquin nusquam reperii, neque affirmata neque refutata; et hanc ob causam mihi videbatur res satis digna, quam investigarem. Secundum Sententiam illius Ramus descendens non Nervi hypoglossi est, sed ramus Cervicalis primi, qui ansam cum Cervicali tertio et secundo praebens, ad Νervum hypo- glossum tantummodo est annexus atque in idem neu rilema inclusus. In adulto hoc quidem non invenitur, Credidi ergo, rem, quam Ribes exemplo quodam, ex anatomia canis desumto, vult confirmare, in foetu forsan adhuc facilius esse animadvertendam clariusque demonstrandam, et hoc consilio suscepi praeparationem
norvorum illorum in foetibus hebdomadis decimae tertiae, decimae quintae et decimae septimae; et in foetu illo quidem, ex hebdomade decima quinta et decima
septima optime mihi contigit, omnes illius regionis nervos integros exponere illorumque decursum et oculis meris et vitreo lenticulari persequi. Observationes, qrias hisce praeparatis acquisivi, ea, quae Ribes reseri, non eonfirmant. Quum enim in foetu hebdomadis XV. hypoglossum, ejus ramum descendentem et plexus cervicales superiores tres integros exposuissem, primum quidem, si hypoglossi pars, quae ultra ramum descendentem ad linguam vergit, extendebatur et linguam Versus trahebatur, magis opinio eXcitabatur, ramum a Cervicali primo Venientem leniter tantummodo se appropinquare Hypoglosso, sensim ad illum annecti iterumque eo loco, quo ramus descendens deorsum veri) Recher es anatomiques et physiologiques fur quelques parties de l'oeil, a l'occasioudune plate de tete, par F. Ribes, Docteur de la faculte de medecine de Paris etc. In Memoires de la Societsi medicate demulation, seant a recole de insidecine de Paris; avec des planches en taille dOUee. Vol. VII. I 3Il Dicit vero pag 98 et 99 - ous
ners solas-occipital) se porte tout te long dii coia, doniae en dehors queiques fileis qui
48쪽
git, decedere ac porro eam formare ansam, eosque demittere ramos, quos nemo
ignorat. - Minus evidens erat hic decursus in foetu hebd. XVII. , quum in hoc ramus descendens bifurcari videretur, ad hypoglossum accedendo, et Sic distribui, ut pars altera cum hypoglosso ad linguam decurreret, altera vero ad illam partem, qUa Cum Ν. Vago, cum Cervicali 1 , et cum Ν. Accessorio Willisti adsunt conjunctiones. - In foetu hebd. XIII., vetusto praeterea et diu COΠ- servato, inveni et exposui quidem Ν. hypoglossum et Ramum descendentem
illae vero partes erant nimis Parvae, nimis obscurae, quam ut de earum Structura dijudicare quidquam ausus essem. - Quum vero observationes antecedentes diS- Sentirent ac praeterea observationes levi et in erta tantum methodo essent saCtae, in utroque foetu, et hel, d. XV. et XUII., Ν. hypoglossum cum Ramo descendente et omni cum Cervicalibus conjunctionse excidi, et hoc modo separatos in tabula vitrea expandi. Tiano praeparata haec et meris oculis et micros copio, pluribus am plificationis gradibus utens, examinavi. Clarissimo partium structiara in aSPeCtiam Venit, si praeparata in tabula vitrea aflixa, sole a tergo tabulae pellucente, intUebar. In parte illa, quae a Cervicali primo ad hypoglossum accedit, res disceptari
non potuit, quia illo loco hypoglossus in plures ramolos, Don modo VBgiam et
Accessori iam adeuntes sed etiam in partem superiorem vorgontes ' , divisias edt, sic ut mihi quidem res nimis obscura esset. Eo loco Vero, quo Ramus descendens deorsum vergit, nunc Utrumque praeparatum Consentiebat, quanquam antea
dissentire videbatur. Qtiae vero praeparatum, Sole pellucente, vitrei sedecies amplificantis ope contemplans inveni, haec sunt. Ramum descendentem si a parte inseriore usque ad illum, quo cum hypogloSSO conVenit, locum persequor, ad perpendiculum paene cam hoc convenientem illum invenio. Omni tela cellulosa, nervum induente, remota vidi, quum Sol a tergo perluceret, ramum descendentem,
hypoglossum paene jamjam attingentem, divisum in fasciculos duo, vel bifurcatum, sic ut altera nervi portio linguam Versus Se protenderet, altera Vero in partem contrariam radicem hypoglossi versus decurreret. Inter hi surcalionem et partis Utriusque cum hypoglosso primum neXum modo minimum interest intervallum, Si Partes eXtenduntur, ad summum Yt se complens. Praeterea in omni hypoglossi decursu nullum vestigium reperire possum, quod a Trinat, adesse discidium quoddam in illius ipso fasciculo, ex hypoglosso et Rami descendentis parte dimidia composito; sol praeparatum seu translucendo seu ab alto illucendo illustret. Bisurcatio illa Rami descendentis omnino sequat illam, quam depingit Reil - ,
Ι) Quo propior enim radicibus, eo insignior est hypo ossi divisio in fas didulos plureS. 2) Exercitationes academicae de structura Nervorum. Halae. I 797. Tab. III. -
49쪽
quum arteriarum ad nervos adeuntium indolem describit, sed uti jam annotavi, discidium nullum, quod restat in arteriae Cum nervo ConneXu manifeStum, post primum Rami descendentis ad Hypoglossum anneXum potest observari. Ramus a Cervicali primo ad Hypoglossum adiens in praeparato in tabula vitrea expanso atque resiccato eandem milhi praebere videtur distributionem sive bifurcationem, quanquam hoc in loco obscurior res est atque magis in ambiguo haeret, ob variam atque compositam illius nervi loci structuram, cujus supra jam mentionem feci. Omnes, quas hic retuli, observationes III. Rapp, Cui praeparctia mea, quae eXaminaret, proposui, amrmavit, affirmando ConfirmaVit. - Si vero alii quoque, experimentum repetentes, Vera quae diXi, acCipiunt, Si de Observationibus meis, quin vera sint, dubium nullum restat, equidem plato, manife8tum esse, Nervo Hypo-
glosso Veram esse Conjunctionem Cum Ramo descendente nec non eam Plexu cervicali primo. Ne aliquis mihi objectet, Neurilemae discisionem me neglexisse, haud timeo, quum certe hoe de eXperimento, cui semper dubii multum inhaerere debeat, nihil prorsus possit exspectari; quis enim est, qui auctolitate Sua evincat, nerviam ipsUm trino integrum cultri apice intactum esse. Quod si nemo queat,
experimentum nihili diacendum puto. -- Si Constat, ramum a s Cendentem a Cervicali primo ad Hypoglossiam, et hujus Ramiam descendentem cum ipso Νervo Hypoglosso sic esse Conjunctum, Ut nulla inter illos divisio, nullum imo discidium possit observari, hoc ipso demonstratum Videtur, ansam illam nervosam non juxta N. hypoglossum duntaxat appositam esse nulla fibrarum mixtione con junctam, sed potius re vera per fibrarum ConteX tum in unum laqueum coactam. Et hac ratione dicere etiam omni jure possumus, Νervum illum sub Musculo Sternocteidomastoido in parte anteriore Carotidis a margine inferiore Ν. hypoglossi ad Musc. Sternohyoideum et Sternothyreoideum decurrentem esse Ramum Ν.
Ribes loco illo alius adhuc nervorum Conjunctionis mentionem facit, quae Secundum illum non nisi coaptatio nerVOrum esset; scit. Chordae tympani et Ramilingualis Quinti paris fl). Ribes salutat Chordam tympani ramum Ν. faciatis, Clo-
I) Hibes i. c. pag. 98. dicit: DEn esset, la corde dia tympan, par eXemple, ne se perdpas dans te ners linguat dia maxillaire inserieur; car si on coupe la gaine, qui enVelop
50쪽
quet, ut Mechel dicit '), ramum Quinti paris ad Ν. sacialem se coaptantem; Me chel ipse affirmat l. c. Chordam tympani esse Ramum Ν. faciatis, cui ramus a Nervo gustatorio Quinti paris obViam Veniat, qua ratione Conjunctio perficiatur. Johu Hunter Chordam tympani lubentius ex quinto pare originem ducere vult ). Mihi quidem etiam in foetu horum nervorum connexum indagare in animo fuit, sed ob penuriam foetuum recentiorum hoc omisi. Tironi enim hujus nervorum partis praeparatio in foetia, in quo omnes partes eodem jam sunt praeditae colore, in quo vasa non cera sunt repleta, nimis dissicilis est visa, quam quae fidem allo
Attamen rem Certe non pro certa habeamus, quum plures dissentiant in re tam gravi. Quanquam enim pro casu singulari res tanta dignitate non gaudet, tamen conclusio, quam sacere possis cum Ill. Ribes ex sacto illo, minime est levis. Ribes enim continuat δ): Je pourrois citer ian plus grand nombre d'eXemples, et prouuer par la dissection, ce qui est connu de la plupari des anatomi- Stes, que quoiquun ners Sunisse a ian aiatre ners, it ne se confland potnt aVectui, Sur-tout s'il ne forme pas ganglion; et cela nempeche pas que ce ners naille
a Sa destination, comme syil avolt e te is ole dans tout son trajet. -- Mihi Vero Videntur haci in re minime Consentire rerum anatomicarum periti; nonne Reil')
hil est nisi flexus nervorum in minimum spatium Coarctus '), Sententia, quam Ribes profert, omnis nervorum Conjunctio, quae si brarum Contextu fit, esset refutata, quum tune etiam in Ganglio eadem esset nervorum coaptatio sine fibrarum Contextu, quae in flexibus adest teste Ribes.
I) Auidb. d. 0R. Unatomie. Vol. III. p. 700. ubi dicit, Cloquet contendere Chordam tympani esse ramum Quinti paris ad facialem se apponentem non vero cum hoc Conjuu tum. - Alio vero loco scit. Anatomie de i homine ou description et figures lithogra Phlees de .loutes les parties dii corps humain; par Jules Cloquet etc. Paris I 826 1bl. Livraison 29. pag. 437. dicit: Ce filet nervelix porte te nolo de corde de Fm'an depuisson entree dans le tympan jusqu a lendroit ou il se joint a la branche linguale. Ouεl-ques Anatomistes pensent, qu'il reste uni a ce dernier Uerf, jus Iu au niueau de la glande Sotas maxillaire ou il sen separerait Pour Se jeter dans le ganglion Sotismaxillaire. ') observations on certain paris of the animal Oeconomy by dolin Hunter. II. Edit. ἰφ. London. 1799 pag. 266. I am almost certain it is not a brauch of the sevenili patros nerves, but the last described branch froni the fifth pair. 3) Μem. de la Soc. d'emul. Vol. VII. 18 II. Pag. 99. 4 Exercitationes anatomicae de structura nervorum. Halae. I 797. sol. C. Tab. aen. III. 5 De nervorum gangliis et pie bus. sive Annot. anat. Lib. I. Mutinae. 1779. 6ὶ De corporis humani gangliorum fabrica atqueusu. Berolini I 3IB. 7ὶ Id quod Scarpa et Wittger comprobare Videntur. -