장음표시 사용
451쪽
omnem naturalem virtutem transscendens opus esse e Nec minus mi
rati sunt tum, cum lineum pannum sanguine adeo recenti atque odorifero imbutum conspexerunt. Tum au Monachas conuersus Antistes, Thesaurum, quem clomi asseruabant, verE pretiosum esse affirmabat, nihil proinde in mundo amplius ab ipsis desiderandum videri. Simul etiam iniunxit, ut decenter eum honesteque, ut quidem oportebat,ita berent , & cui instratum fuerat pignus sacrum , tapetem ad profanos posthac usus non conuerterent. Deinde anathematis interponens poenam , visa quemquam diuulgare vetuit : sed ii ipsi tacere non pol rant , dicentes identidem , Hui s quam admiranda & stupenda vidimus tantoque rei patefaciendae ardore inaestuabant , ut coacto Episcopo intentatas excommunicationis diras rescindere, toto ea res opido
Hoc in statu res Abulae erint; sed non is earum erat Albae successu
dum enim inde sacrae reliquiae toltcbantur , Antonius 1 Toleto Dux nondum e Nauarra redierat, & Hrd nandus 1 Toleto , S. Ioannis Prior, eiusdem patruus, illa etiam tempestate opido aberat. unde hic etiam re comperta indignari & ltomachari coepit, cum quod Beatae esset Ma- . tris studiosi stimus , tum quod videret, quam pretiosae ciuitas sua rei iacturam fecisset: censebat enim , non tam Duci, quam sibi, cui omnem Ducatus curam Dux ipse absens concrediderat, iniuriam irrogatam. Inde non multo post ad monasterium cum scriba publico veniens , Praepositae ac monialibus , graui interposita indictaque poena , edixit, ne cui, quod sibi reliquum erat Tereiae brachium, ulla ratione i iussu suo traderent. Nec vero hic illius stetit accuratio , sed de corpore etiam ipso sollicitus . millis Romam litteris apud summum sacrorum sun na. Antistitem tantum effecit, ut Excalceatis is Patribus, quamprimum ut
Albam sacra Lipsana referrent, ipsa l. Praepositae domuiq; Albanae redde- h hi,.. ren mandarit;&siquid aduersus haec quod obi jcerent naberent, coram se vel ipsimet, vel procuratore misso, causam acturi suam , deprom
Vt primum supremi Pontificis mandatum P. Nicosaias de Iesu Maria, qui tum Proi Pnciam administrabat, accepit & intellexit: nihil cuncta tus, Abulam se contulit, indeotie secreto corpus , in comitatu P. Ioannis Baptistae Prioris Pastranentis. Albam deserendum curauit. Is autem ac P. Nicolaus de S. Cyrillo, Manserensis domus tum Praepositus, Arabam vn cum sacris reliquiis pridie lucis S. Bartholomaeo sacrae , anno eiusdem saeculi octogesimo sexto delati sunt. Adeo tamen clanculo eae illatae sunt, ut, quidnam inserretur , nemo scire posset; quas deinde circa octauam matutinam monasterio reddidere.
452쪽
tis o Vi TAE B. MATRis Trans AnHaud dudum Albanam hi erant domum ingressi, cum eadem casu ipse
me consero, Abulam, corporis sancti videndi causa , cogitans: maximo siquidem eiusdem conspcandi desiderio tenebar. adeo ut si paulo citius aduenissem , ante ianuam ipsum reperissem, itaq; voto meo seciuem satis. ut primum ergo id in oppido vulgatu inest; solenni supplicatione&ha monico concentu suam testari ospiduni & Clerus gratulationem exorsi sunt Verum Prouincialis. quod non ut pcrpctuo illic mansurum, sed velut commodato, corpus sinctum d poneret, summi Pontificis dumtaxat pariturus imperio, adhiberi Pon pam in h. buit; sed solum ut Montalibus ipsum traderetur, voluit, ut eius traditi testimonium afferretur. Ioannes igitur Riptista, accepta a Praeposito mandria sedulo exequens, ne latum quidem unguem a praetcripto deflexit. L xindoin cho; o ins riori venerandum csi pignuscollocatum, & Duce ad cancelloi via, cum metire Comite Lerinensi versante, confertae multitudini templum occusanti ipsum est multis accensis cereis circumquaque ostensum. Pastra- . nensi vero Praeposito e Monialibus, verene id b. Matris Teresae de Iesu coimus esse agnoscerent, & hoc sibi traditum reuera esse certo scirem,scilcitanti, ab omnibus una voce responsum est, ipsum esse , uti de ab alia ciuium multitudine, quae in anteriori aedis parte loca omnia occuparat. quorum omnium in testimonium a scriba publico ficti tabulas ipse iussit. Et salia commode accurrentem oportuit ciuium turbam post cancellos haerere. tanta namque confluxit multitudo, tantus omnium via.dendi fuit ardor,tantum studium, is adfluentium undique impetus, vis sacrum publice in anteriori parte templi expositum fuisset pignus, vestiupraesectis frustis, ne corpore qui de ipso pietate actus populus abstinui iet. Omni vero post mcridiem tempore tam frequens ex interuallo confluxit turba miraculum hocce spectatura, ut nec excludere eam possent, nec ipsi, qui in interiori sacratiorique agebamus parte, egredi, nisi sera nocte: quod nulla homines videndi caperet saturitas. Opidani vero & magi stratus, dum non credunt sacras has Albae reliquias a Patribus relinquendas, publicas adhibuere custodias, ne a quoquam eae inde auferrentur: quin imo monachas auitoritate publica r sarunt ne eas cuiquam auferendas concederent, magnopere gavisi s crum ad se pignus relatum esse. Horum omnium oculatus ipse sum testis, qui intra cancellos id per otium sum contemplatus, deinde pedes illius, tametsi raptim admodum, exosculatus. .eui enim iam advespera ceret, &templi flores occluderentur, nobis tamen egredi per externos minim licebat. Aliud hic non minus mirandum commemorabo, cuius il se sum estis; nam in me,&circ me ipsum contigit. Eadem vespera Excalceati Patres qui Teresi corpus Albam detulerant, cui iamabituri ad idem di
453쪽
lum recreaturi; ecce allata ad eos vestis, quam ipsum corpus indutum fuerat, ut eam Abulam referrent, quod aliam Albanae monachae vestem illi ded sient; allata autem ea est complicata, & stragulo ita inuoluta, ut i men fartura forinsecus exstaret. Ad hanc ipse propius venerabundus
accedens, firmissimum ab eadem prodire sens odorem ; tribus autem propo horae quadrantibus hoc ipsa loco mansit. Digressis ergo Patribus, ad illud me ipse statim conclaue proripui, in quo ipsi diuerterant, cui a pauxillo illo, quod dixi spatio, quo complicata vestis in ipso haesit, tanta adhaesit fragrantia, eam ut ipse ilico perciperem ,& euidenter agnoscerem. Haud multo post eodem socius meus cum successisset, numquid sentiret a me rogatus, respondit sentire se, & quidem fieri non posse,quin
sentiret. Q in ea ipsa nocte hoc in cubiculo cum decuberem, quoti somno euigilarem , meas odor hic nares perceptibiliter satis asstabat. Ab illo tempore, in praesens usque, sacrum Albae corpus haesit, una cum brachio, etsi non nisi rarisiime eius inspiciendi fiat copia. Cum nim Abulenses Excalceatae & uniuersa res p. contenderet instaretque, ut Abulam sacra Lipsana referrentur: Antoniusa Toleto, Dux Albanus.
Comestabilis Nauarrae, simul & Ferdinandus a Toleto Prior S.Ioannis, cum partim sua, partim coenobii ex opidi Albani causa, Albae id rem1nere vellent, ad Summum Ecclesiae Antistitem Sixtum e Pontificem
Rom. causam retulerunt: cuius auctoritate, iudex rei constitutus Caesar Specianus, Episcopus Novariensis, Nuntius Apostolicus, anno vol-uctis saecu li duodenonagesimo, mense Decembri, pronuntiauit, Alba vi d. thii. perpetua Teresani corporis sedes seret. Ab hac deinde sententia cum ad Pontificem ipsum appellatum esset, insequenti postremo VI. Idus Iulii, eam ipse omni qua potuit & necesse fuit verborum auctoritate digrauitate, necnon ea,quae desiderari posset, firmitate confirmauit. Ita que in magnifica illustrique ibidem tumba, quam S.Ioannis Prior squi
corporis Aibae remanendi praecipua unicaque sint causa separaturum respondit, reconditum fuit. . Neque vero hic omisero, quomodo etiam anth, quam Albam resere tur corpus, id ipsemet de caelo Dominus eraemonstrarit. Uno enim ante mense quam rediret, eo ipso loco,quo deinde repositum est , & hodie quiescit, monacha quaedam, cum in oratione versaretur in choro sup riori, lucidissimam conspexit stellam: cuius etiam is erat fulgor, ut retia. qua sidera cum hoc comparata, tenebrosa & obscuriora viderentur. E dem deinde,in choro inferiori, fulgentis limam conspexit lucem, quae ii comparabilem & admirabilem quandam pulchritudinem praeferebat. Vnde haud obscura coniectura intellexit, singularem quandam domui nullitate imminere;qiis postquam corpus postliminio rediit,tum demum
perffexit, hoc sibi prodigi js praesignauun.
454쪽
oleam braehio Teleta effuit. Corruptio
carnem Teresae ceu pare nequit.
OVicumque haec legent, peculiarius multo scire desideraturos mi hi verisimile sit, quo id corpus in statu & modo sit : quod non
inuitus hic ipsis descripsero, quod curiosus Ac attentius id inspexerim, quo integram aliquando absolutamque eiusdem c quod modo propono descriptionem depromere possem. A brachio eam auspicabor, quod saepius ipse tractaui ; deinde corpus ipsum describam. Brachium plane iam inde ab humeri vertebra integrum est, praeterquam quod manu truncum sit, quam Olisipponem aduectam esse iam anth dixi. Est autem id, tum quia ipsium est, quod in casu e grad bus olim luxatum reconfractum erat; tum quia manu mutilum, nid que aliquis ex eo sensim vigor, & virtus vitalis euanuit, minus carnosum, eo quod corpori etiamnum adhaerescit; satis tamen habet carnis, quamquam anth plus habuerit, quia modo nonnihil exsiccatum est. Color eius idem plane, qui dactylorum; caro eius, ceu caro salita & arefacta: pellis in longum rugosa est, ut solet ijs, quibus, ante obesis, cutis flaccida rugatur iam macilentioribus. Verumtamen ipsum integrum est. & sua etiamnum lan gine conuestitum, quod etiam saepenumero vidi & tetigi. Ipsum, mundo semper panno inuolutum, Monialibus asseruatur, qui sensim exinde - ii ne quodam, ceu oleo, indidem es fluente imbibitur, ita quidem pi guis, perinde ac si oleo aut simili cuipiam esset liquori intinctum: qui quidem liquor eumdem spirat odorem , quem & brachium ac corpus. varii porro eodem imbuti sunt panni ; ac veluti sacrae quaedam reliquiae, variis hactenus dati, quin etiamnum modo dantur & imbuuntur ; etsi non ea liquor hic emanet iam copia, qua ante, prout quotidie magis ac magis caro euigoratur. Hanc porro carnem nulla unquam deuastare potest corruptio, pcrinde ac si aenea & chalybea foret. Nam etiam mianima caruncula, vel medio ungue sipissa, ne quidem per intentissimos aestatis calores, licet etiam de collo , vel in pectore, vel alio loco sim- me calido gestetur. suum numquam odorem, modo bene inuoluatur , amittet . Eu hoc autem certistimum, utpote iam longo cognitum usu de visu quotidiano. Adeo ut tam qui multum de carne B. matris Ter sae de Iesu, quam qui exiguum habet, quo ad durationem N incorruptionem , tam solidum se quid habere credere queat, ac si durum
liquod alterius cuiuslibet Diui os haberet. Quo prunum brachium il-
455쪽
tud in meas accepi manus tempore , antemeridianum suit: his vero tum is odor adhaesit,quem caro exhalati ita autem ille me delectauit, ut ne prandium quidem sumpturus eas abluere voluerim, ne hanc abluendo fragrantiam perderem.Sed frustra scilicet hoc verebar: cum etiam tum, cum easdem laui, eadem constans manserit, imo etiam postquam cubitu concini, in manibus eamdem sim odoratus Super haec tam insolitus mihi tem pore illo pietatis accessit sensus, ut eum & liquido euidentem; perciperem , & animo quindenis inhaeserit continenter diebus. Corpus autem ipsum per otium sum, viri. Κal. Aprilis, ipsa Annuntiationis Dei parae,&incarnationis Christi Domini die,anno duodenonagesimo contemplatus: quod quoniam attentius inspexi, utpote qui rei eiusdem reddere testim rium,quod hic reddo.decrc ueram,runc apte ipsum describete, & lingui
ria eiusdem indicia reddere potero. Est igitur ipsum rectum & extensum, etsi paululum antrorsum prouergens & incuruum, qualis decrepitorum esse incessus solet; ex eo tamen facile coniici potest, ipsam utcumque proceram fuisse. Ita porro solidum & constans, ut, si manu una axillas suffulcias, stare in pedes possit, & indui & exui, Non secus ac si viveret. coloris etiam dactylini , cuius & brachium esse iam dixi, etsi aliquibus illud in locis paulo magis ad candorem tendens. Nulla autem eius pars furuior quam ipse vultus a quod enim semper is velo cooperiaretur .& multo collecto sit pliauere foedatus, reliquis corporis partibus peius habitus & durius fuit: interum sua illi constat integritas, ita ut nequidem extremum nasi confractum sit, vel imminutum; & ne capillus quidem unus de capite dis fluxerit, sed iidem illi sunt, quos habuit, dum primum terrae mandaretur. Oculi sicci sunt, quod quo natabant ii more , paulatim exaruerit, ceterum integri , & inuiolati. Verrucae illae, quas faciem habuisse diximus , etiam suis cum pilis integrae i laesaeque sunt. Os habet ita elausum , ut nullo aperiri pacto queat. Carnoso est & musculoso corpore , praesertim secundum hume
Pari illainiae brachium praecisum, sudorem exudat viscosum & ten tam , qui manui tractantis adhaerescat, eumdemq; spirat odorem, quem corpus reliquum. Manum habet bene formatam, in benedicentis morem constitutam, etsi non integros digitos. Quos qui praesecuerunt, non laudo: quae enim tam mirabilia parrauit manus opera,quamq; integram superesse voluit Deus. eam ipse nefas arbitrer mutilare. Pcdes vero iciti sunt, suaque proportione constanc Vniuersum denique corpus carnosum est &torosum. Quem autem id exhalat odorem, non d. screpat ab eo, qui brachio prodit , tametsi multo sit uchc mentior. Equidem tantam ex penitiori absconditi huius thesauri detectione voluptatem hausi, ut laetior toto vitae tempore mihi illuxisse dicm nullum cre&m , & ipso in-
456쪽
Vi TAE B. MATnis T DR Es Arsipiciendo satiari oculus nequaquam posset. Ceterum non possum non dolere & expostulare, dum vereor, ne ipsum olim, vel magnatum alia quorum postulatu, vel instantibus monasteriorum aliquorum precibus sit in frusta dispertiendum.Neque vero id, meo iudicio, diuidendum est, sed eo prorsus in statu relinquendum, quo ipsum relinquere dignatus est Deus,cum ipsum magnitudinis diuinae amplis imus sit testis, nec non uidens integerrimae B. Matris Teresae virginitatis, & admirabilis eiusianctitatis indicium. Quod qui vel petierint, vel concesserint, nae illi, opinione me genuini illius filii futuri non sunt
iam egimus quod alia etiam , uti iam vidimus, in se miracula inuo uit; consentaneum futurum iam arbitror de alii plurimis, quae tum per ipsum,turnalia,quae ipsum tetigere, operari dignatus est Altissimus, pr dieiis paucula addere. Hoc enim ipse pacto nemini non declarat, quanti fidelem ancillam suam cum ipse faciat, tum ab aliis omnibus fieri velit, tum etiam singularibus 1 se eos cumulatum iri benefici, & gratiis , qui salutarem eiusdem intercessionem & suffragium efflagitaturi sunt. Hac de causa a visionibus& apparitionibus inchoabo, dicamque quo post obi visione ac tum modo ipsa variis apparuerit: quae toties quidem se spectandam dedit,ut,si omnes eiusdem apparitiones singillatim enarrandae forent, multa earumdem concinnanda essent capita, ac fortasse iustus etiam liber. vir. b. es. enim S Gertrudem 1 morte Dominus monialibus luculenta spectabilem gloria exhibuit, &saepius quidem, suauissimae ob matris mortem eas moerentes consolaturus: Ita etiam has ancillas suas, matris suae ac parentis, Iam intime adeo complectebantur, decessu adeo prostratas dignatus consolari. Adhaee,non per Gertrudem selam,sed&per filiarum eius aliquot iam defunctas similia Dominus operatus est, uti e sequentibus liquot eiusdem libri capitibus colligere est Aliquando enim splendor quidam insolitus eius in sepulcro appar Ut , ac praesertim, cum monacham aliquam contingeret ex hac vita cedere. Si quae vero superioris iniussu stato silentii tempore inter se im quebantur, tres ad cellae eiusdem ianuam ictus interdum audiebantur;
quibus velut signum dabatur, praesentem hic adesse Matrem, & silentii si lias commoneret visa porro visibilis est & gloriosa saepius varia in specie plurimis utriusque sexui Excalceatis, quorum tanta est prudentia ra
457쪽
men,quod adeo eae sint frequentes, de qui eos, quibus eae vi siones contigerunt, non nouit, non eam, quam reuera merentur, fidem iis est adhibitu rus; nonnullas tantum, quae maiorem alijs allatiarae sunt utilitatem , de notiores sunt, ad longum hic commemorabo. Non multo post B. M tris obitum tempore, Teresa Laiχia, Albani coenobii scindatrix, cum in morbum incidisset, iam paulo in litis mcdicorum iudicio habens, adstantem sibi eam conspexit. pallio albo amictam & velatam: quae vult hilari & renidenti, inmu signum dedit, ut ad se propius accederet. Cui Lai Ela: Moriarne Mater horane iam venit quo petito, L. Mater ex culis euanuit. Exinde cum in deterius valetudo concederct, propediens sese emorituram praedixit, utpote a B. Matre praemonitam & euocatam,
quare animae rebus in tuto constitutis , haud multo inde post vita d
Vir quidam eximius de Excalceatorum familia scuius nomini hic par co, quod etiamnum superstes st)alij per litteras significauit, ob Teresae de Iesu decessum non amplius se dolere & angi audere, quod eos ipsa se
criter corriperet, qui sua morte contristarentur, quique ob labores sub eundos expostularet, cum nullam ipsa ob rem luculentiorem in coelo receperit, quam ob eos quos in mundo perpessa suae labores , mercedem; seque, si ullam ob causam in terram rediuiua redire vellet, non ob aliam mortalem caelico praeposituram gaudio vitam, qu ut amplius vivens, pateretur. Mox vero ipse subnectit: idam, qui non abhinc multo tempore maxima eam in gloria, & candidissima luce nescio unde promicanti ( quod cui facta visio id non videret circumfusam vidit, ait: etelius ut O mortales amore ct puritate debemus esse viri: illi quidem diuinam
cons cientes essentiam , hi ver an tissimum adorantes sacramentum: erga quod vos ita gerere debetis,ni nos erga ipsammet essentiam: uos quidem fruendo, vos vero patiendo. In hoc namque discrepamus qu. rero plura tuleritis, e pluribus O maroribus potiemini. Hoc sucus meis enarra. Huic porro viro insculptum mansit, Sacramentum O labores. Cum vero h vita B. Mater co cederet, ea nonnullis insidebat opinio, itineris, quo Burgis Albam rediit, labores & celeritatem mortem illi attulisse. Verum 1 morte Excalceato cuidam monacho sese gloriosam exhibens r Nemo, inquit, Aiam mortis mea esse putet causam rei occasouem, quam quemdam amoris diuini impetum, qui adeo nubi potenter incidit,ut eum natura mortalisferendo non esset.
Tertio libro, cum de Bessensis domus fundatione aseremus, multa de 'm duabus illis germanis eiusdem fundatricibus, quaeque eidem deinde se ambas deuouerunt,diximus: quarum natu grandior, Catharina de Iesu nomine, illustri sanctitate monacha, quae deinde eiusdem domus mode-- 'ratrix cum esset, sanctissime demortua est. Haec itaque, cum morbida
458쪽
V r et Ar n. M AT ars T r stri Ariecto amicta iaceret, postridie quam B. Mater de vita migrasset, duae resve de astantibus monialibus, velut inter sese arcana quaedam collocuti rae,inde se subduxere: quibus illa: Nans, inquit, necesse vos sic dere;fi um de Matris obitu stareta vestra est communicatio, hanc ipsi iam noui. Quibus illae auditis, accessere, rogantes sibi, quidnam hac de re esset, aperiret. Tum illa, Pridie,ait, Mater seram Domino animam configinauit, mihis visa est. Huic ipsi & ali s postea apparuit , sed cum tum illa metueret , nec ad Matrem accedere propius auderet, dum veretur, ne sorth vera non esset apparitio, Teresa ipsam confirmans ait: Laudo equidem quia incredendo adeo non sis facitis: malo enim hisce in monaster s p uris ira sunt folidanum virtutum studia, quam visiones ct reuelationes : I erumtamen N D- deas , visionen: hanc falsam ct mendacem non esse, accede. quo dicto, i tens quoddam sub altero ubere ulcus vel vu nus , quod nulla chim eorum curare potuerat ars , manu tetigit; nec non manuum alteram, in qua deformem quamdam,rotundam, nigramque, quae nulla tolli poterat industria, maculam habebat. Ut ergo Mater euanuit. Catharinare abscesionem ablatam, & manus foeditatem vidit . quae curatio m
snam omnibus, qui ipsam & antea viderant morbidam, & postea sospitem compererunt, admirationem mouit.
Iam annus 1 Teresae obitu ei fluxerat, cum Albana quaedam mon cha, cui Catharinae de Conceptione nomen, insignis caritatis ossiciis.& pietatis itudiis notissima iam morti propinqua decumbebat. Cum ergo reliquae in Matutinis precibus essent, earum uni in recollectione mentis visa est suo B. Mater sepulcro egredi insignem manu una pra
ferens crucem tornatilem , alia vero monacham , quam ipsa non nouerat,ducens et ambarum porro facies rutilabant. inde Matre cubic
tum ingressa, in quo aegra decumbebat, benedictionemq; impertiente, iapsa non multo post animam reddidit.
Optauerat inprimis Teresi etiamnum vivens, ut Beatrix Ouallia, Ioannae de Ahumada sororis eius filia , in Excalceatarum se coetum da rei ; sed hactenus huc ipsa animum adiungere non potuerat, donec per somnium eam deiunctam videre se putauit in loculo , in quo sepulta fuit , medio erectam corpore, seque amicabiliter inuitantem , Iamque proximam, benigne, uti vivens assueuerat, alloquentem. Iam ter alia porro haec ab illa audire sibi visa est : Quamdiu tandem a se fice profitenda abhorrebi. y Tum Beatrix , iam hoc sese agitare respondit . ac breui hoc in coetu conspiciendam. Et vere iam de facto sup
atiores erat allocuta, non tamen rem adeo celeriter,nec ante exequi ha-tuerat , quam id illi Deus desiderium inspirasset, fidemque simul d disset, valetudine hic ipsam usuram bona: unde etiam Tercsae multum
459쪽
hac se angi cogitatione ait; ac metuere, ne sorte incommoda hic I t retur valetudine. Tum Mater, Non est, excipit, quod metuas, bene te hic valituram stondeo ; quapropter firmiter hoc tecum statue , deliberanἀil fac finem. Inhibuit insuper, cum nullo hac de re, quam viro illo pio ac spirituali, quem ipsa super eadem identidem considebat, communicare. Itaque somniare desiit. Etsi vero & aliae plures fuissent rei huius credendae rationes, non vllam propterea tamen ei fidem adiunxissem, nec hoc ipsam loco commemorassem , nisi ingentes illi & miri , qui secuti sunt effectus, credere me quodammodo compulissent , esse quid somnio maius , uti & alios, quibus perspectum erat, qu haec animo religiosa esset vita alieno. Moribus enim exinde immutata est, inque illud, quod paulo ante exhorruerat, penitus propendit, & ad ipsum , quem ita metuebat locum, toto anhelauit studio, in quo is ipse, quem conuenire permissa est , maximo illi fuit adiumento. Vnde factum est, ut paucis post diebus monasterio sese addixerit, in quo semper quieta vixit, praeterquam ob unum hoc dolens & gemens , quod citius se ei non dedicasset. Quaedam etiam de monialibus, hoc impi tum videre inprimis cupidi , cum in sermone quaedam inaudisset , ob quae minus illi ad exitum deducendum videbatur, ad B. Matris sese conferens tumbam, instanter hocce ei negotium commendauit. Vt haec ergo ad quietem se nocturnam composuit, Matrem in specie vestitus, quo uti vivens solebat, conspexit , atque ore renidenti ab eadem p tiit, Illane , Mater, pro qua te deprecata sum, in noti rum nomen dabit sodalitium I Cui cum illa annuisset capite, ilico disparuit. Monachae vero huic, rem pro voluntate perfectum iri, ita penitus insedit, ut nulla dubitaret : nec sano frustra fuit, cum paucis post Beatrix diebus haud dubitanter instituto accessit. Quod modo subnecto, recentius est, & tamen certissimum, etsi st
dio nomen occultem. Excalceata quaedam cum moereret, seque a
si geret , dum non adco se sincere ac perfecto, ut quidem oportebat, Domino credit famulari ; quadam die dum maxime affligebatur, nihil minus cogitanti repcnte mcgna mentis recollectio incidit , perfectaque sui ipsius cognitio , simul etiam timor quidam pace & amore plenus, ec, quamquam obluctari conabatur, (quod eo euici in loco, in quo ab aliis poterat not.ri in mentis rapta est excessum , tam immensa repleta dulccdine , ut par vlla dari illi in mundo non posse via deretur. Tum scilicet splendida quadam se luce vidit circumfusam, a que in illius medio B. Matrem Teresam velut florido quodam in circulo conspicuam, quae manibus librum in sinu reclinatum tenebat, eumque apertum, cuius charactries auro eroat pulchriores, dicens, Lege sua.
460쪽
pensatur. Irationes ob quasere
dendum via fionibus , quibus cia
msa vero velut pudore suffusa oculos attollere non aud bat ad legendum. Deinde Teresse. velut subridens , manum extensam illius oculis admouit. quo tactu adco introrsum est recreata, ut, ni sibi caligare vi- .deretur & caecutire, caliginem ab iisdem amoueri putaret Illico creto, caput attollens, scripturam legere potuit. Erat autem scriptum in haec
verba: Sponsus mens voluntatem tuam habet, ut eadem suae consentania coim formiter A utatur ,semperi tibi aduersando. Cui sanctimonalis: Quomodo, Mater, mihi futuras putem vires ad rem ade. ingemem perficiendam; cum etiam
in minimis tenuibusl ade. me videam imbecillim Tum Ieresa ; Cum mitis cogitaris , has ipse titu dabit. Spania tolerando ad maiora superanda paulatim colligitur robur ct animus. Petiit deinde rursus monacha et Qua Domino meo ratione placebo, Mater' iter quod insisto, anne rectum Respondens, subinfert Teresa: Non per iter, quod ipsa cupis: singularitatem fuge, tegi ab eo qui tuae diroctor est anima derigi Ogubernari sine: ac benefeceris. Eadem ipsam moni lis alio tempore maximo amictam Iumine conspexit, forma qu in augustissima, quando etiam magna quadam cum potestate auctoritateque nostem tartareum, huic religiose nocere satagentem, sueauit, aliquam
in hac illi esse partem & locum negans. Ipsam vero ad si inuitans animum illi & robur addidit, ad maius animae id illi bonum accidere spondens, quaeque facienda essent, ut pax & animorum consormitas concordiaque in comesticis adaugeret, illi praescribens. Simul etiam euentum, qui domui illi erat euenturus, quique etiam non ita multo post accidit,
Alidis alii est moniali in specie gloriosa visa, cingulo multis pyropis
rutilantibus fulgido accincta. Quam religiosa illa speciem demirata,&, quid geminata illa designaret Eona, percontata, hanc illi ob ardentem illum quo semper animas gelata est 1elum datam audiit. Non deerunt, credo, qui mihi dicent, Cur ijs adiuncturi sint fidem, quae hoc sum capite prosecutus, cum nonnisi e priuatis nonnullis haec seiri queant,quibus forte, ob peculiare ipsorum erga B. Matrem studium&assectum , haec in imaei natione dumtaxat ita videri potuerint. Quibus ut respondeam, suadeo non plura horum ut credant, quam velint, cum ulterius eos ipse nec velim, nec queam compellere. Verumtamen, s,omni sint tiro exuto affectu, rationes, quae narratis eos credere suad ant, Tendere voluerint; mente forte mutata, resipiscent,& alia sent
ent. Hanc ob causam legant rogo,quae huc facientia ad tertii libri finem scripta sunt. Atque rursus hanc velim rationem expendant, quae etiam permagni apud me est ponderis; cum certum sit & indubitatum , essed rique veras visiones aliquibus particularibus factas, ecquae ut tales h bendae sunt Potius, qu m quae ad eximio alicui Dei famulo vita functo auctoritatem conciliandam spectant i cum hanc parare caco mon non soleatis