장음표시 사용
451쪽
noui in ecclesia . Petroni musicde praefecto quem cum aliis discipulis laudati . Io Basti. MARΤINI memorat BURNE G0noniae praesens, cum hquannuum certamen musicum societatis hilarmonicae celebraretur, laudato P. MARTINI perinde ac olim egomet cum primis familiariter pro suo instituto usus ut etiam Patavii Ant0ui VALLOΤTI ex eodem ordine minorum S. Francisci, celebris TARTINI amico socioque studiorum in theo retica ac practica musica , in qua inter praecipuos musicae ecclesiasticae compositores habetur dignus , a quo rex Burulpae RiDERicus is Ibii. 4 B sani fieri voluerita proe celebritates dedicationis novae ecclesia, catholicae Berotini prima Novembris anni praeteriti 1773. peractae Est vero . VALLO1 Pedemontanus natione , . ubi genus musicae Longobardicum obtinet , quod a Veneto ac Neapolitano distinguit. D. BuRNEu, tres hos veluti singulares musicae Italicae statuens characteres , Observat Venetiis ab ADRIANO inde , ZAR LINI magistro , semper insignes usurgos meruisse , usque ad hodiernum musicae Venetae statorem Baltasarem GALuppi , notum in Italia etiam sub nomine I Buro po Mnesio a patria Burano, discipulum ni LOTT , quem coniungit fenedicto MARCELLo in musica sacra auctori praecipuo , cuius X tant O.
psalmi Davidici Venetiis typis impressi , digni Timum usu ecclesiastico
opus. Laudat etiam praefectos musicae Venet0 BERTON Accui NI FURNALEΤΤΟ , musicamque in ecclesiis praecipuis solemnitatibus festorum X ceptis, sine alii S praeter organum, instrumentis satis modestam fieri; ut iam de aliis etiam ecclesiis cathedralibus Italiae observavi in parochialibus vero taliae solus cantus planus obtinet. In ecclesia autem me diolaneus ex veteri S CAROL instituto ordinata imprimis est musica cantusque ecclesiasticus, auctorum quidem plerorumque superioris saeculi. quorum tamen vestigia recentiores, quando id res flagitat, etiam premunt, FIORINI , MON ZA , SAN-MARTINI , quem praecipue laudat D.
BURNEY, cuius innumerae sint Missiae , quas floridior stylo composuit pro ecclesiis per urbem diversis, praeter cathedralem , in qua musicae silud genus obtinet, quod a capella pontificia Romana nomen habet cui hodie Romae laudatus of SANTARELLI praeest, cuius paullo ante
acerbas audivimus contra depravationem musicae sacrae querimoniaS, ex studio novandi, aversationeque ab omni eo , quod antiquitatem sapit, non adeo certe remotam : cum ante saeculum fere omnis musicae sacrae apparatus cum musica a Ia capella congrueret, stylo, quem vocare licet proprie harmonicum, a melodico distinctum cuius epocha a nostro hoc
saeculo repeti potest citus anno decimo octavo obiit Thomas AY,
452쪽
3 8 1. IV. AUCTORES MUSICAE POSTER. ET A TE
qui veterem rhythmologiam aemulatus, quantitatem syllatarum scrupulose notis musicis et melodia Xpressit. Fuerunt circa ea tempora Romae celebres usurgi Franc. sisPARINI ac Petr. I lulus BENCINI, posteaque OctaTius PITTONI, qui iam cantu magis melodico concinnando studuit raro tamen provectiore demum etate, instrumenta musica suis compositionibus ruditer admodum , si cum hodierno usu comparetur, miscuit. Eius supra aetulimus testimonium de Archan ella CORELLi, primo, qui Γ0mae symphonias ederet cum chelibus, compositione simplici , sed referta splendida amoenaque harmonia. Sine instrumentis praeter organum , multa composuit 0ma nostra aetate Io Bupt. AsΑLi pro ecclesiai P. Oratorii, lovANNi pro collegi Germanico S. Apollinaris, quos in diario suo D BURNE nominat inter Romanos musicae praefectos: CRISPI item , MOSI seu MAS , ORI sic Hio, MAGHERINI, R1ΝALDUM di Capua, qui auctor styli recitativi cum instrumentis musicis a multis habetur; reperit vero ea D. BURNE in collegio
S. Hieron 'mi de charitate, in oratorio lexandri cARLΑΤΤΙ ad finem saeculi composito. Ab aliis Francisco AspARINI qui eodem tempore floruit, ea inventio tribuitur. ertinet hic ad scholam Venetam, reliqui duo ad Neapolitauum, ubi etiam hoc anno diem suum obiit ita colaus O MELLI, indignatus Romam. Fuit dudum Neapoli ob musicam
celebratissima eam ab ineunte hoc saeculo illustrarunt SCARLAΥΤ non unus, quos inter primus praecipuusque Alexander ab instrumentis musicis inflatilibus abhorruit, quod ea subtilitas aurium eius non ferret, uti ex eiusdem discipulo Adolpho HAss percepimus. Inter caete s praestantiores Neapolitanos usurgo MAN cINIA LEO, EO , ORΡORA, SARRI, ΑΝΝ1, DURANTE, CAROLI, CONTUMAC cI, IERINI. Respublica musica dolet praematuram mortem VINCI, ERGO LES imprimis, qui a gentilibus suis it divino dicebatur eius vero Stabat mater seri ii cisum ubique celebratur, laudaturque simplicitas quaedam , quae suapte natura animo sese insinuavit, eiu Sque affectu commovit quod alias celebris A Raei Ni in musica Neap0litana desideravit, magnificam , alacrem robustam esse seu incitatam confessus, sed huc addere solebat, manu pectori admota 0u penetrat. Dudum est quod Itali cessant sua melotemata , quod ineunte adhuc hoc culo decimo octavo Certatim fecerunt, typis evulgare, dum nihilominus totam Europam inundant musicῖ Italorum compositiones, innumerorum prope auctorum e quibus quosdam saltem ordine nominabimus: alphabethico cum singulorum merita discernere haud vacet.
453쪽
qui passim circumferuntur veluti ALBINON , Andream AD OLFATI f ephum ALDRovΑΝD1Ni cuius Harmonia sacra, Concerti sacri initio huius saeculi sunt editi, ut etiam Ioan Baptista ALLEG Ri Motteta Iacobum ΑΤΤ1sTINI , prostant Arm0ni sacre quaedam etiam utriusque Herculis scilicet, in hi Antonii BERNABE , quem magistrum suum laudat . Udatricus noster ripi Es. His adde Dio enium BIGA GLi AVenetiis ad . Georgium maiorem monachum. Praeter Ioannem Marium celebratur etiam Antonius BoNONCINI , PRUΝΕTTI praefectus musicae in ecclesia cathedrali Pisana, notante D. BURNE p. 29 . alios etiam nausurgos eius urbis HER ARDEScΗ , EN ZIN , ID ARTI CORRUCCI.
Aut CALDARA, Viennae musicae aliquando praefecti typis impressae prostant Missae Accedunt Io muria CAPELLi, CARΡΑNI mar CASINI, Vinc CIAM-Ρ ,Π5. Paul. COLONNA , Frau. CONTI , Hieron. CONVERSI , COCHI
XXI. In insigni Gallico opere, Spectacle de Nature inscripto Gadi sua Galli. pte natura alia melodiam aman tes hodie tamen in harmonia praestare ma gis dicuntur, quam saeculis superioribus Italica auctori quotidiae amoena magis, ac melodica videtur. Fatetur, apud suos iam obsolevisse praeiudicium de sola musicae Gallicae praestantia, gratoque animo suscipi ingeniosa Italorum inventa. BONNE infortunio Italiae accidissae putat, Ut de uuod LuLL inde in Gadias transierit m autem malo Gallio musicae ec
clesiasticae factum esse, quod BROSAR , ΕΙ ΝΙΕ CAMPRA , quo rusia m. p. 6. typis sunt impressa opera, a recto deflexerint Indignum ratus, si de umbra cum Italis decertetur queis vero utraque natio sua sententia in musica excella hodie, paucis ita exponit, ut pro sacro usu Gallica Italicae musicae praeferenda sit. Io Ioachim QUAN Z, musicae apud regem fortisse di si
454쪽
36γ L. IV. AUCTORES MUSICH POSTER UETATE
rector , ipse Italiam , Mulliamque peragratus fatetur, sibi musicam sacram apud Gasios magis, quam theatralem arrisisse a Ad dignitatem musicae sacrae in Gallia plurimum conducere necesse est, quod praefecti musices in cathedralibus aut presbyteri sunt, aut ecclesiastici saltem ordinis. Dum vero Parisiis accidit, ut saeculares electi sint , veluti CAARPENTIER, IERNI E in sancta capella , CAMΡRΑ, .la LovgTΤ in summo B M. V templo , id ob singularem praestantiam factum. Laudat deinde doctissimos, BROssARD auctorem exic musici, LAMI presbyte
ro S, eorumque Ottet , quorum tamen Causa hic secundum locum in
cathedrali ecclesia othom Veiis deseruerit, quod in praecipuis festis mot- teta ab actoribus canerentur. Stud1um imitandi Italos BROssAR CAMPR vitio dat, supra quos abbatem BERNIER X tollit. b Affer ei nceps testimonium e diario Triv0stiens an . 7O4. mens Nov. quo HAR PENΤ1Ε qui iam an ITO a. obierat Italis modernis aequiparatur irinusica latina , quae scilicet ad ecclesiam pertinet, quamque aptissime adver
a Nec vero dissitetur , quantam Italicam inter
Gallieam musicam differentiam X pertus sit; a Gallio nihilominus alii alienus quem ad modum D. BURNEU regebuch. P. I. p. 298. Ho. de se narrat , aures suas musca Italicis assuetas asticam ferre haud amplius potuisse; nec praeter Gallicam ipsam esse aliam putat Europ. gentem, cui t0lerabilis Videatur. Alibi haud semel perhibet, ipsos suae se muscae Gallas pudere , praesertim post I. I. ROUSSE A epistolam de musica Galilea, cui in fronte hoc epiphonema apposuit ex ORATIO : Sunt merba Uoces, printereaque nihil. Eam M. MARPURG l. c. p. r. recenset initio statim suarum historiou-criti earum additionum ad incrementum musicae , postquam epistolam b. p. r. f. de discrimine mulie Bulio. Galli o in Germanicam singuam translatam suis observationibus illustrarit. Ib. p. 6o. Aliam item Parisis scriptam de certamine Italos inter Gallas mulargos. Nola Porro ab p. 4s. non nulla pro apologia musicae Gallicae contra RoUssΕΑ scripta. Quo item pertinent , quae in relationibus istiseni bus de musica ad an. I 69. g. ex ALEMBERTO Meliores de sit guttire, ' istoire, de philosophie par M.
d ALEMBERT referuntur de libertate mus ea contra alium etiam auctorem , abbatem ci
musicam Gallicam , perinde ac ROUS SE AUpostea, aggressus est. Fatetur tamen D. A LEMBER , musicam Italicam linguam ense, cuius Galli sui necdum Alphabetum te
455쪽
aut, que les Italiens, a possede au supreme deI re Par de Oindre avx parolesi plus convenable 0us partuus de la usque latine lais en a vi des eis, qui rendent ruisembabis e muniit de Ia usque ancienne. Haeret quidem ad haec verba BoNNET, facileque coniici potest, maiori apud eum pug Iar. in existimatione esse Paschalem COLASS qui an . 7O9. Obiit septuagenarius abbatemque BERN iER Qui , inquit, des traiis recommendabies dansses molet imprime X donicie Te Deum, non imprime, approch de elui de Lur L 1. laudat postea primum, secundum Motte tum singulariter ob m melodiam, ut etiam librum primum & secundum CAMPRA , MIGNON, βο- heri 1 No RET , MORIN. qui etiam ediderit molieta a LoUΕΤΤΕ , aliosque iterum postea cum Itali contendens. Ac demum D MARE aes, R des ouc AE , D LOVETTE, quem L ULLI discipulum, BONΝΕ iterum Ss iis a
veluti e professo in fragmento quodam epistolae p. 8 I. relat laudat Mi. edidisse etiam opus ottetorum e BoivlNs catal music. n. I 29. di-41 ' ' scimus. ΑΤugso iii Gloria sua mujic refert de Mich. dela LAN- ij .. D , quem BoNNET ad Iairabilem in suis operibus depraedicat, regem lib- . G. T. DTOS Tios letorum pol mortem eius vidua emisse oo oo libr. Addit musicbe
de quibus , quid, musica sacra praestiterint apud nos qui Galiis sere πῆ neglectis Y Yteris Italas solos admiramur notitiam non habeo, de laBARRE celebrem capellae regiae organistam , CROUSsEUX GALLAT, GAU-ΤsER, S. LUC , a MAIR , MOΝTΕc LAIM, NOVERM PETIT, OUR CROIX, quique praeterea in spectaculo natur3e notantur cum de I LANDE, Mou Loc. AE RET, de Bous fg , o UpRIΝ, 'AGRIΝcOURΤ, D CLER , e quibus aliqui adhuc in vivis degere dicuntur; qui in partes abierunt, oborta in Galliis controversia, an in mulica melodia an harmonia sit prorserendas quam OVO, ut supra memoraVimu M, A ME A praestantissimus theoreticus perinde ac practicus musicus XColuit systemate. Rationes utriusque partis colligit rauctor, alterius etiam controversiae inter symphoniacos Gus G NON,
456쪽
Gu1GNON, ΑΤΤisTΕ, qui olim R0ma CORELLI amicus fuit quemque adversae parte haud dedignantur arbitrum MoNDON vir L insignem in musica etiam sacra symphonetam : hunc auctor dicit in variationibus praestare ΒΑΤΤisΤΕ, celeritate GUIGNON, melodia MOUREΤ panacenitate sese animo ad ciendos affectus insinuandi L ULLI aequiparat; etsi utriusque huius aliam postea rationem esse dicat, qua audientes veluti e X tra se rapiant suavitate odarum cantates qua auctor iste antiquatis XClusisque mota telis optaret ecclesiae consecrari: quod consilium , Gallis praesertim ingeniis, qui melodiae studiosi semper fuerunt cultores, haud fuerit ingratum. Proximis temporibus ab Italis melodia semper magis magisque fuit exculta alias in unica fere harmonia elaborabatur, donec nostro hoc saeculo ac memoria melodia praevalet cum harmonia sociata, ad instar tamen Italorum potius, quam Gallorum apud caetera nationes, quas asseclas Italarum suavitate in sua partes trahere necdum quiverunt Galli.
, ,, presson attinet, adhuc in infantia sua haerere perhibet, postea agnoscit, boti et L eos ope systematis . o. apt. RAMEA in harmonia esse bonos arbitros. IHic apud MAR pust recensetur etiam inter insignes Gallicos organistas, quOrum non pauci etiam in musica sacra elaborarunt, OUPER IN DAQUAE, discipulus celebris MARcHAN , de BoussE , RoYER DORNE OBLET, CLAIREM BAUL , D EvREA inter chelistas vero D LAIRE, discipulus CHERON . BApΤIsΤΕ , MoNDON VILLE, GUIGNON . D CLERC. BOIs-
MORTIER. ertinet huc symphonia sacra concer spiritue pro statis
diebus a D. HII 1 Do an. 72s instituta, post quem moderandum susceperunt hunc chorum musicum S IMAR ,- MouRΕΤ, deinceps ROYER, CAPPRAM, cui successit CHERON , demum d'AUvERGNE , qui hodieque musicae regiae praefectus est cum aliis, quos mense superiore claros in musica sacra auctores D MERAUX qui' ipse inter eos locum meretur organista regius litteris mihi significavit his verbis, etiam quod praesentem statuna musicae sacrae in Gallia attinet, notandis: La musique de hapelle oud Egli se a s umeri beau coli de revolutio en France depui une ing-taine 'annees: il est certa in qu 'en agnant du cote de a melodie, elle a perdue uia e de a force ' harmonie, qui tui doniae a nobi esse due a suiet, qu'elle do it peindre, qui la distingue ordinatrement
des tres grand mattres de hapelles, qui Oujour fideis auora genre,n 'on iam ais sacrifie te santuaire de ' harmoni acia gentillesse de lamelodie la fugue, te contrepoliat est oui ours obie principat de nos bonnes Musiques 'Egli se ceu qui 'en cartent, ne Ouissent pas
457쪽
FRANCEUR oportet esse mortuos, quos etiam nominat BLAIN vi LLE hilli. de a misi. p. I. In alia vero recensione sequentem in modum directores musicae regiae collocantur M. REBEL, M. BURY en survivance. M. FRAΝCEU , r. 'AUvERGNE , en sur vivance. uico primo capellae regiae praefecto G AD ZARGUEs iungitur LANCHARD in decernendo praemio aureo nummo OO. lib. hei, qui optimum fecerit molietum Vid.
Lei . Nachriobten die Musicheir end 767. I. 6. XXII. In nostra Germania ineunte hoc saeculo Geor . Philippus TE Germani
LEMAN, qui anno II 67. Humbi Gi obiit anno art. Is potiori vitae suae xvxςstδηις tempore nausicae Franc 0rdi ad istienum moderator, praeter gentilem ad instar optimorum rauctorum Gallicum etiam stylum 41bi imitandum sumsit, una Dulico, etsi, si unquam in Italia fuerit, iociatum, ad XcO-
mandam simpliciorem iusto Gallicam melodiam quod etiam ipsis Gallis probatum est eius studium. Id etiam D. Ioachim QUAN Z, regis Boru pia musicae praefectus ac instructor, est aemulatus, e Gallia, Italiaque, qua terras est peragratus, depores cum stylo gentiliti , Xemplo praeceptoris sui L. Geor iliis EN DEL, consocians , ut D. BURNE perhibet, eius itam in Diar mus describens, quam apud MAR pu RG in Addit his ab H Il Ai' ipso auctore designat)im habes. Sic laudatu TELEMAN rem suam, in Vbias. 19r. Concinnando stylo musico, adultiore demum aetate, qua ratione susceperit ac persecutus sit, ipse narrat in binis ad Io. ΑΤΗΕSO datis epistolis, a quo Genera si typis sunt editae in quibus etiam, quae in musica sacra composuerit pe-f hy ἐς ' ra recenset, contestatus, se his studiosiore incubuisse animo. Quare hyisitabis,
mirum non est, tot tanta Ytare eiusdem in hoc genere mele te mata, p. 3sq.
pro ossicii sui ratione , quod cum Franc ordi, cum Hambur i, ac libi etiam gessit conductu S. D. Adolph. SCAEsBEN, regis Dania praefectus musicae, postquam in suo Critic musico operam , quam in stylo Gallic posuerat TELEM AN ad Or mi ita nandam etiam musicam sacram, claudasset, ad eam tamen, qualis apud rq h 7 Protestantes obtinet, musicam sacram, quae e genio Germanic est, ma-Z a inae
458쪽
36 i. IV. AUCTORES MUSICAE POSTER AETATE
vim accomodatam e Xistimat a Convenit vero inter omnes iam de usu musicae in sacris, qui modo viget apud ultimas etiam septemtrionis nationes Daπ0s, Uσ0ς Suec0s; sed rarius, quam apud nos, b usus etiam Organorum , musicae praesertim figuratae cum variis generibus instrumentorum qu 3 in magni tantum urbibus obtinet, e usu fere huius demum iaculi quo ineunte in Suecia celebratur RoHMAN, qui se etiana ο- ΜΑΝ appellare voluit, B UcΗHOL item in Suecia natus , OBNso veroo Hambur i, Scia Et BE Lipsae, qui Omnes musicae etiam sacrae operam dederunt. Imprimis vero ii Sc ΗΕIB de historica, pragmatica, tractica musica optime est meritus nec quidquam eius decedit laudi, quod melothesiae eius non passim modernis placeant. Vid LPUT. Nachr. I 767. p. m. &C. Nobis per accepta est huius viri memoria , amicitiaque, qui pro instituto nostro requirinius musicam seriamo religiosam. Mis, uti usu catholico dicuntur, alicubi saltem apud Protestantes frequentantur velut L sitae, alibi Saxonia ubi musica sacra cum primis floret.
Festtagen irehen musili. Ita mense Augusto huius anni 774. I. a. SCHEIBE H uia ad me scripsit.
459쪽
tini Anmerkini ei die missio belressent Leipa de te, si P. II 68 ubi id genus musicae Limiae, Malibi in praecipuis festis usitatum adhuc perhibetur.
Laudat vero D. BuRNEY ad sonum Organi elegantem Cantum unisonum 'Diarim .
totius populi resilae lentum admodum, qualis in parochiis sng liae obii Vol. III pet. neat, in Dominicis ac festis autem musica quaedam audiatur; quae Angli cis Anthem respondeat. Describit postea cantori os licium in ecclesii Mn L . ιj. Protestantium Germaniae Sunt vero in urbibus potioribus, praecipue apud aulas principum , musicae praefecti, quos capellae magistros vocant. ΜΑΤΗΕso celebrioribbus per Germaniam tunc melothetis secundam partem Orchestrae defensae an. IIII dedicavit, X citaVitque, ut pro pere, quod postea edidit inscripsitque Gloria musca ΕΘrenpforte commentaria transmitterent. Os hic recensere iuvat. Primus occurrit Geor . PER Toucri nechliniensis academiae musicae coryphaeus Sequuntur primarii musicae praefecti Io. IV. Fux apud S. C. Mai. o. David ΗΕ1NICAE N apud principem haereditarium Saxoniae Georg . Frid. HIEN DP apud regem Britanniarum, principemque electorem Brunsvicensem ReinhurdΚgis E apud ducem nectisnburg icum; ID. Phil. KRIEGER apud ducem ei isset etyium; Io. Hi EGER apud Zittazienses Sc Ioan KUCHNA apud Lipsienses chori musici director Chri fiun RiΤTE prirnum apud electorem Sax0niae, postea apud regem Suecias ID. Christoph. Scri 'iu apud regem Polonia, electoreinque Saxoniae suBust. Τ Ric KER apud Anhaltinum
principem ς G0G. TELEMAN apud Francoordum, ID THEI LE complurium principum mus urgus. lerique Lutherani sunt quorum aliorumque opera musica pluribus percenset in Gloria multica, sui ipsius haud oblitus MATHEso , aliis etiam compluribus perhibetur autem Octoge narius prope tot edidisse, quot annos vitae numeravit editis scriptis clarus, quae collecta referuntur in bibl. Us LaurPHTii MIZLER sed quae T. D. P. etiam ad musicam practicam pertinent, ad censum nostrum non spectant, Π μ 3ς.
quemadmodum quae ab alii quoque in lucem publicam typis sunt data. plurima meletemata fecit a Reinhard KEis E , ab incomparabili do ath HAssE, Alexandro cARLΑΤΤ tum ob copiam, cum etiam elegantiam comparatus. Et epicedio parentarunt MATHEso TELEM AN cuius odam Ad Sc HEIAE in Mus crit. p. 37 affert, eumque postea iterum p. 762. Q cum UΗΝΑΙ , TELEM AN HENDE L extimi dilaudat, Ioauuem usaxa imprimis lavid HEi Nic HE cum Chri sophoro Scu Mi D, apud lectorem Saxoniae musicae praefectum , Ob egregiam musicae sacrae impensam operam. D. BURNE eum iam ineunte iaculo miraculi instar ha- p. mp. ig . bitum memorat in arte contrapuncti is saeculo superiore iuvenis disserta- ti O-
460쪽
366 L. IV. AUCTORES MUSICR POSTER AETATE
tionem inauguralem de iuribus circa musicos ecclesiasticos edidit, ac publice in acad. Lib. sub praesidio And. MILII defendit. ΑΤΗΕso teste, Iohanne ΚυRNA in contrapuncto superior eXtitit e0Q. Frau. HAENDEL, qui tam clarum apud Anglos nomen est indeptus, ut, quod iam supra notavimus, ei statuam mortuo ponerent. In stylo dramatum sacrorum quae Oratoria Ocamus, neminem ei comparandum existimat BURNE P. I. p. II S. Multa etiam alia pro ecclesia modulatus est. assim circumferuntur eius opera, aeri etiam incisa, ad lusum tamen clavi chordii atque organi, in quo praestantissimus fuit, unum in Iulia ABEL aemulum nactus, neminem in Germauia, unde Hala nimirum SaX0ntim , oriundus
erat. Ibi director musicae adhuc n. 772 fuit Wilh. Frideman Ac Η primogenitus Caroli Phil. ΕMMANUEL, amburgentis musicae praefecti, alter filius Io Sebastiani AcΗ , ipsae musicae directori , quem patrem Organistarum in Germania vocant. Vilhelmi vitam breviter ΑRpu RG in addit histor. V. I. p. 3O. Emmanuelis autem D. BURNEU . Ill. p.
I99. c. prout ab ipso auct re accepit, describit cum catalogo perum. Ex quibus, quae ad censum nostrum attinent . O T. Otantur. Patris vero , Sebastiani scilicet, opera interpre GermaniCIs p. 3. recensuerat. Hic cum pro merito suo a Laurentis Mi ZLE in Biblioth. 1 f. inter praestantiores organoedos nostri temporis primum post HIEN DELlocum accepisset idem postea cum praecipui musurgis MATHEsON Reinh. ΚΞisER , TELEMAM, HASSE , utroque GRAUΝ, utroque ' EIS,
Ex his celebratior Cur minrich GRAUm, musicae a pud regem Boruis praefectus quem, uti HASsE, FEIPFER cum talis contendit Ad Sc Agi-GuM Ehia nostra etiam admissus templa fuit cum donnii Sebastiano B cui
Mosicius Vor C. H. GRAUN cum aliis nonnullis recentioribus, in musica ecclesiastica didine egregieque versatis apud AtheruH9 laudat p. 9S. anonymus , qui
a anno 76s meditationes edidit super musicam ecclesiasticam. Ha-