장음표시 사용
471쪽
Vetus se a recentiori comparara.
T nihil est in rebus humanis , quod non facile pro congenita naturae pravitate vitietur ita proclive Cumprimis est, musicam, ad delectationem aurium compositam, corrumpi. Habet illa , instrumentalis saltem , haereditariam veluuti labem, quod ex damnata A1Ni stirpe prodierit, Ius A scilicet, ipse fit pater canentium cithara Mord ano. Hunc ut sectentur, pronius feruntur homineS, quam DAVID, qui primus dici potest id genus musicae veri Dei cultui publico sociasse. Id enim singulare fuit, quod post submersum in mari rubro HARAONEM MARI Λ prophetissa, soror AARON, tympanum in manu sua sumpsisse narratur, egrestisque onmibus mulieribus post eam cum Ompanis S choris Mov-SEs praecinebat dicens: Cantemus Domino.
strumentalis veteris testamenti. Gen. IV. I, Exod. XV.
II. Ex nostra vero hac historia musicae sacrae palam est, quam otiam s.fbstanter institutum hoc veteris testamenti prima puriorque ecclesiae aeta re tartaeque iii pudiaverit quam lento progressit. sequiori demum aevo, in ecclesiam ςς VsiRm ii admissum, iam omnia perstrepet. X CLEMENTE Alexand notavimus T. I. p. q. genus musicae gravissimum in sacris Hebraeorum cum interim, addit CALME dissert in mus Hebraeor no ira aetate ecclesas non raro theatralibus arm0niis obtrepere conting at. III. Excitat sapiens Si R Acis ad laudandos tiros glorioso M parentes Musca diano ros in generatione sua, in peritia sua requirentes modos musit os Inl' 'li' 'Ptanto autem numero cantorum ac celebritate musicae X 388. musici Abi , ,1 V. compositae, qui a suis principibus seu moderatoribus instituti, munus id per omnem vitam bibant e genere Levitico, veluti haereditario disciplina ab avis parentibusque in seram filiorum nepotumque posteritatem propagata quis de peritia praestantiaque artis musica, apud Hebraeos dubitet ΤMART. GERRERT DE Mus IcAEcc L. T. II. L. IV. Bb IV.
472쪽
Apri alia IV. Ab HebrM ad alias cultiores gentes pervenisse musicam artem ' nxi multorum est opinio ab aliis omnium antiquissima est habita, inde ir- 'tho ' h. te, H0Hiam, ut Verbi CICERONIS utar, ipsam hunc natura parens imperia Lib. I. Iustit tisse animui ertitur INTILIANO eius sententiae auctorem citari Ti-Wr π έ GONEM, initio operis intelIeximus. Quod modo de tu BAL ante diluvium notavimus, locum habere etiam potest de graptiis, quos mu-
sicae post diluvium reparatores fuisse ferunt Nec dubitat BLAIN vi LL a , quin ab M 'ptiis musicam acceperint Hebrai; etsi dudum ante, quan Hebraei in eoptum concesserint, rapta familiam ABRAHAM instrumenta L L musica fuisse legantur De Dptiis tamen testatur 1 o Do Rus Siculus, palsestram musicam apud eos discere non esse moris Addit mox causam: inimicam non modo inutilem , sed N noxiam esῖ ut quae virorum animo effeminet persuasum habent. De alia igitur haec accipienda
sunt, quam sacra .musica seu cantu, quem apud AEgyptios frequentatum,2 L p. 4 initio operis prodidimus. Hinc autem coniicere licet, qualem in sa-
: a s . L. t Uri admisisse musicam censendi sint raptii De Druidis seu Bardi Gai
T. IV. p . 0rtim poetis a musicis LAIN vi L L in historia musicae ex Dion Osto Siciflobiqi pi observat, BARDUM . Gadorum regem scholam quandam in Usicam insti-'t 7' tuisse ; quam Bardi, ab eo sic appellati, moderabantur Musica autem ad cultum religionis utebantur atque etiam ad institutionem iuventutis ante scripturam inventam . ipsamque ad historiam ac gesta heroum posteritati transmittenda perinde ac Germani a Graeci, apud quos studium musicum SOL 1 No teste, quem ISIDORUS Hispal sequitur, inde ceptum, cum
Idaei Dactyli modulos crepitu tinnitu aeris deprehensos in versificum ordinem transtulissent. Inter philosophos musicam damnasse Cynicimii. fere feruntur Epuo RUs quoque IsocRAΤis discipulus apud OLYBium lib. 7 tibia ad audem ac deceptionem inter homines inductam esse musicam dicit quod haud probatur ΤΗΕNJE , spectata nempe probe informata musica cum caeteri illi raptii, quos memoravimus. Graecique id secum animo reputabant, quo nihil proclivius est accidere in musica a recto fine institutioneque sua desciscente , id quod tanto utique magis a nobis divinitus institutis in musica sacra est cavendum.
473쪽
V. Fuerunt autem varia veteribus de nausica placita ΡYΤΠΑGo Ras singui ri teste IAMRL1cHO in eius Vita IO. cum existimaret, primo sensus elle 'L. instituendo ita ut figuras illas speciesque reruni pulchras in Ge0me hia Th. tricis videret, audiretque concentus musicos Xcellentiores musica in docendi initium fecit cantibusque rhythmis, quibus Ore atqU alfectus emendarentur, quibuSque animorum facultatum arimoniae ad ordinem primigenium revocarentur, corporisque manimi morbis medelam
excogitavit. E ATHENAEUs: PYTHAGORA Samius inquit tam incly- 40 ρ ρρει tu philosophus, ut multis indiciis patet, non perfunctorie operam im pendit musicae, qui naturam universi musicis rationibus fabricatam iuisias demonstrat; atque adeo in totum prisca Graecormn sapientia musicae fuit addictissima. Idem de PLATONE aliis, narrat Aristide; UIΝTILIANUS, JLUTARCHUs in fine libri de musica: Etenim inquit motus rerum, stellarum circuitus JYΤΗΑGOR AD ARcΗYΤΑ , PLATO, reliquique antiqui Philosophi sine musica neque fieri neque constare affirmabant: Omnia enim a Deo secundum harmoniam fuisse instituta. Νuperrime Abb. Roussi ER Dptiorum sententiam X plicavit de musca stplanetarum non solum . sed etiam dierum septimanae horarum diei, tu i queatque ignorum ridiaci nempe vetustissimi iam chaldaei divinitatibus '
connumerabant astra ob eorum ordinatillamum Cursum . Cui harmoniam in ubi.
idcirco tribuebant deinde etiam philosophi illi i institutione PYTHAGo-ῖ7κ Palum fit ei libro PLUTARCH de creatione animae, Troportiones harmonicas quaesitas tam in motu planetarum quam magnitudine, di-1tantia diametro c. earundem Non est nostri instituti disquirere, qualisne larmonia illa coelestis sit e sententia horum philosophorum, In non potius ratione, quam sensu percipienda , prout in Risaeo XENus ani- I in mum esse putavit ipsus corporis intentionem quandam velut in cantu, ' fidibus quae harmonia dicitur ut testatur 1 CERO , additque Itati artificio suo non recessiti re tamen dixit aliquid. quod ipsum quale 6set, erui midi ante F die lim explanati m a LATONE. Fuit Agis ΤOXENUD ARIs ΤΟΤ ELic discipulus qui libro VIII. poli '
tic tractat quatenus ad disciplinam adhibenda mi Musica. LU P. III. u. TARCHUS cum varia philosophorum opiniones breviter commode X- - β'
plicasi et in dial de mus . Ex his Omnibus subdit liquet, veteribus
Gracis non ab re prίe Omnibus aliis curae suish, ut in musica institueretur adolescentia : cuius animos musica arbitrabantur formandos, rigetidos ad decorum, quod reserat musica ad Omnia , atque ad actionem Omnen seriam, praesertim ad discrimina belli. Constat vero
474쪽
L IM Zix qua id lege iactum fuerit: si Civitatum inquit IcERo hoc multarum
in Graecia interfuit, antiquum vocum servare modum , quarum mores
lapsi ad mollitiem pariter sunt immutati cum cantibus aut hac dulcedi ne corruptelaque depravati, ut quidam putant aut cum severitas eorum ob alia vitia cecidisset, tum fuit in auribus animisque mutatis etiam huic mutationi locus. Quamobrem ille quidem sapientissimus Graeciae vir , longeque docti stimus, valde hanc labem Peretur, negat enim mutari posse musicas leges sine mutatione legum publicarum. Et mo X si Graviter olim ista vindicabat vetus illa Graecia, longe providens, quo sensim pernicies illapsa civium animos malis studiis , malisque doctrinis repente tota civitates everteret: siquidem illa severa Lacedaemon nervos iussit, quos plures, quam septem haberet, in I 'o ΤΠ Ei fidibus de--, m. Oaeos .im se Nempe iam tun TER PANDER tribus fidibus auxerat lyram, antea quatuor contentam; quamobrem LUTARCHO dicitur a Lacedaemoniis multatus, auctori vero chronici Oxonienses absolutus. Qua de re quidquid sit, exemplo haec esse possent deberentque nobis divinitus institutis, qua moderatione utendum sit circa musicam, in sacris praesertim nostris.
iusta VI. Ex antiquissima apud Romanos XII tabularum sanctione 1cΕRopag. 4r lib. II de gibus hanc egregiam affert legem : Popudarem laetitiam in cau- tu e Dibus V tibiis moderant , eamque cum divum honore An unio. Ritum hunc Romani, ut caetera fere, ab Achidis seu Graecis ea quam paullo ante notavimus rerum successioney acceperunt: de quibus Ho-
Illi vero totum diem cantu Deum placabant,
Latum canentes paeana iuvenes Graec0rum
Celebrarites pollinem iste vero animo delectabatur audiens..His HOMER versibus LUΤΑRcΗus commentarium suum de musica claudit qui prius notaverat , vetustioribus saeculis ne notam quidem fuisse .epi musicam theatralem, sed artem eius totam in Deorum laudem, disciplinam fuisse acceptam iuventutis , nullo dum prorsus illa aetate extructo theatro , sed versante adhuc musica in sacris in quibus Deos venerabantur viros fortes celebrabant. Utinam quae subiungit, non etiam apud Christianos notarentur Enimvero nostris temporibus tantam
475쪽
RECENTIORI COMPARATA CAP. ULT. 38 I
tantam fecit hoc diversum genus progressionem ut forma illius, quae faciebat ad erudiendam adolescentiam , totum iam XOleverit, neque indicari queat sed omnes, qui se musicae dedunt, ad musam applicent theatralem. Totus fere est LuΤARCHUs in indagandis originibus cantus apud Graecos, eiusque auctorum , vatum scilicet seu poetarum , ad νομους vel leges lyricas, citharoedicas, e quibus quosdam a TLRPANDRO factorum , addit HILEMONE' Delphum veterem dici composuisse.
Erant etiam musica certamina seu ludi illi celebratissimi antiquissimis temporibus, quod PAUSANIA Messentc. c. 33 ex his verssibus EUMELI, quos in Delum prolusiit, colligit. Grata etenim semper tibi Itipiter incola Ithames musa fuit, puro quae gaudet libera cantu.
Legi de his ludis potest P. V. Baptiis. MARTINI M . .
Semper id es cordi musis, semperque poetis,
Ut Divos celebrent, laudes celebrentque Tir0rum. Ut iam notavimus initio etiam operis, hymni HOMERI, aliorumque Oe tarum in honorem laudemque deorum carminaque heroica huc pertinent quod pariter observavimus de Germanis nostris dulcibus lyrae modulis facta virorum fortium cantare solitis: quod idem de Persis mau- oratilis ΑΤΗΕΝRus testatur, plura eiusmodi in opere illo Διπνοσοφις ὼν C-smi . Mar-Cumulans. Accommodatum vero fuisse hoc musicae genus arcumento 'st
suo . sive religioso, sive heroico vel inde palam fit, quod tam Cerbe . g. tulerint, genus illud grave musicae immutatum successu temporis in thea-υ ' Diditro; non tam grandi utique piaculo, quam dum apud nos musica thea-' ' tralis ipsi etiam ecclesiae insertur, cultuique religioso immiscetur, ac sacra Conspurcantur christiana. QUINTILIANU lib. I. Insilui. c. O. de musica tractans sic effatur: Quamvis autem satis iam e ipsis , quibus sum modo usu eXemplis, credam esse mani se situm , quae militis quatenus musice placeat apertius tamen profitendum puto, non hanc a me praecipi, quae nunc in scenis effeminata impudicis modis fracta, non ex parte minima, siquid in nobis virilis roboris manebat, excidit sed
476쪽
qua laudes fortium canebant, quaque R ipsi forte canebant nec psalteriais spadicas, etiam virginibus probi recusanda , sed cognitionem rationis, quae ad movendos, leniendosque affectus plurimum valet. Ε iam infe VIII. Quod idem postea cap. 4 perhibet, Veterum quoque morem fuis- convivRR se epulis fides ac tibias adhibere id generatim CICER lib. IV Tuscis quasi gravissimo auctore in Or inibus CATONE astruit, crem apud maiores hune epularum fui se , ut deinceps qui accumberent, canerent ad ti-hius clarorum Tirorum laudes itque Tirtutes. In LAΤONI Sympo siti statim ut accubuit Soc RATES libatione fiunt; o hymnum Deo canunt L b. XIV. a m τον θεον Teste ATHENE si prisci homine consuetudine, legeque Deorum hymnosis laudes in conviviis ab omnibus cantari iusserunt, ut reverentia Numinum eius , quod honestum ac moderatum est, fines non transsilirent. Adiuncta namque musicis numeris de diis Oratione magis compositi fiunt, graves cuiusque mores. Vides in his testimoniis semper ad prisca provocari exempla, quod nempe, ut semper proclive est, musicam ad oblectationem aurium factam evagari corrumpique ita inter epularum delicias ac pocula excedere facillimum sit. Sic notat ut res vocum uno spectaculis ocul0s, saporIbus palatum Hectotes SENECA lib. de vita beata I. Hinc est, quod musicam convivalem Christianis fugiendam tantopere inculcarint S. atres, atque iuXta apostolum Ephes
T. L p. 4o. V. cantu tunc etiam De a celebrandum lib. I. c. . declaravimus
estque egregium philosophi etiam ethnici praeceptum apud TOBRUM Benest etiam, ut Deus initio F coenae N prandii invocetur. Non ista tale quid numini opus it sed ut quisque Dei recordans, animo sit compo t0. Quem in IX. Propudiosium sane est , si nos divinitus instituti, divinaque aget
si 'esusis, 'te , minu salutare Consectemur cantu musicaque fines, quam veteres hi philosophi quos inter YTHAGORAM, quem iam memoraVimu a musica docendi initium fecisse , teste ΙΑ'BLICHO in eius Vita C. O. O crucubitum discedentibus discipulis ab omnibus diei perturbationibus eos liberabat, somnum vero ipsis conciliabat quietum , Omniaque bona, atque futurorum indicia habentia. EX lecto autem iterum surgentibus X cutiebat nocturnum languorem, remissionem item' torporem per certos Cantus , Vel solo lyrae pulsu, vel voce clariore peragendos. Sibi ipsi quidem nunquam vel instrumento vel alio quocunque modo canebat :nam in se ipso tale quid fovebat ineffabili quadam divinitate , aures mentemque mundi advertebat harmoniae quam solus intelligebat c.
Audiant haec diviniori adscripti philosophiae , intelligantque, ibi easdem
477쪽
RECENTIORI COMPARATA. CAP. ULT I 83
rationes non esse , ac aliis, in disciplina christiana minus provectis, cantus musicaeques suavitate componi an uia quod philosophis illi propositum erat in musicae institutione. Quippe sunt Claudi PTOLOMRI verba)D. III. hor. ipsis melodiae efficaciis evidenter afficiuntur animae nostrae: agnoscentes V
quasi cognationem quandam ita su Se Omiltullom rationibus motuumque III. n. pat.
impressiones suscipientes, qui sint ipsi cantuum propriis affectionibus ac 138. commodati ut nunc ad laetitias sui dilatationes incitentur nunc admiserationesis contractiones sui P nunc itidem quasi ad gravedinem δε
soporem compositae; nunc concitatae atque X pergefactra nunc item adquietemo mentem compositam inclinatae nunc ad Cestrum, furorem atque alias aliter tum cantu ipso mutat tum animam excitante in dispositiones ad rationum similitudines compositas Atque hoc ipsum credo vΤΗΑGORAM considera is cum suaserit, ut primo mane X suscitati, antequam actionem aliquam auspicarentur. musica uterentur blando cantu quo ea , quae ab X citatione a somno animas occupet, perturbatio in statum sincerum mansuet in Ordinem prius conversa, bene compositas ad congruam temperiem redacta anima af divinas operationes paratas praestet. Quin mihi videtur, hoc ipsum , nimirum Deos ipsos cum musica quadam ω melodia invocari solitos ut puta hymnis, tibiis, aut trigonis AEgyptiis id indicare quod eos ad preces m Ostras cum benigna clementia audiendas invitemus. Est haec etiam Y
Θεῶν ανγαβῶν ἐυλογον χάριν χειν. Cui congruenter Num aliquid iupi cet κτυς inquit aliud oportebat nos , ut quidem ii elligentia in nobi est, Aptia ama quaedam publiceis privatim facere , quam laudareis celebrare numen , Num M. Leique pro beneficiis collatis gratias agere Nonneis odientes aran 'ρ si te comedentes canere sic hymnum Deo solent 7 X. A vΤΗΑGoR repeti potest epocha muscae , a Gracis tanta con poeti isti tentiones studio quae excultae philosophica succedens Ioeticae in qua uin mi primo loco AMPHio e disciplina Iovis patris occurrit HEst Ac 1 DEs, 'si teste LUTARCHO in Comment de musca si In musicorum breviario principem citharae .citharoedica poesis architectum fuisse AMpulo ΝΕΜ scribit Iovis ANTIOPR filium , in ea institutum a patre Cui rei fidem faciunt, quae Si 0ne servantur acta ex quibus sacerdotes Ar ivos, Oetas musicos nuncupat Eodem secuto Li Nu Euboeensem lamentationeS, ANTHE ex Anthedone Boeotia hymnos, i ERium ei Pieria poemata in Musarum laudem condidi siue ait Ad haec Delphum ΡM1LAMMONEM LATONAE DIANT MAPOLL, Ni ortum carminibus edidis e. ac choro circa
478쪽
templum Delphicum instituisse primum. AMYRIM genere Thracem prae
caeteris illius aetatis omnibus canore cecinisse tumerose ut in certamen descenderit, si poetis credimus cum Musis. Eec altem, quod prodant, ab ultima memoria musicam poeticam in sacris versatam fuisse, re
censere e PLUΤARCA volui, missis reliquis, de quibus deinceps agit a), id genus pluribus, donec musica de simpliciori in magis variam it mutata. Nam addit antiquitus usque ad MELANIPPID ΕΜ, qui dithyram
bos composuit, tibicines a poetis mercedem accipere consueverant nimirum primas gerente partes poesi tibicinibus operam iis, qui fabulam docerent, navantibus is postea mos periit adeo quidem ut ΡΗΕΗΕ-CRΑΤΕ comicus musicam introduXerit muliebri cultu toto corpore
foede lacerat, Culpam in i IMOTHEurimi tum coniicit PHERECRAΤEM ARIsΤΟΡΗΑ-NEs ibidem in 111LOXENUM . si Sed Malii pergit ΡLUΤARCHus appo
site ad propositum nostrum disserere ARISTOXENI auctoritate comoediarum scriptores demonstrarunt eorum ineptia , qui postea temporis musicam in minuta quasi fragmenta conciderunt. Quod autem educationem di1ciplinam vel genuina vel prava artium tractati sequatur, ARIs To-XENus ostendit. Nam TELESIAM Thebanum , qui ipsius aetate vixit narrat adolescentem in ulcerrima educatum musica, cum aliorum nobilium poetarum carmina didicisse , tum IN DARI DIONYSM Thebani, LAMPRI,. ΡRAΤ1ΝR- reliquorum, qui lyrico carmine Iraestiterunt. Et ite autem iam matura adeo fuisse a scenica varia illa musica deceptum , ut contemtis pulcris illis , in quibus enutritus fuerat, TIMOTHEI si Lo-XEN edisceret carmina , ac de his ipsis ea potissimum, quae maxime susent varia , plurimumque haberent OVitatis, cumque se ad lyricum pangendum Carmen contulisset, ac tam PHILOX EN quam IN DARI modum tentasset, in Philoxene ei rem non successisse cuius causa fuerit pulce rima illa primae aetatis institutio. Tum concludit ad rem ui ergo vult musica recte .cum iudici uti, cis Veterem modum aemuletur.
a E quibus praecipui sunt ORPHEUS, VAGNIS , OLYMPUS , DE MODO CUM .PHE-M1us laudati HOMERO TERPANDER poeta citharoedicorun carminum fuit: pro singulis arminibus versus suis ΗΟΜERI nu
meris adornasse , eosque cantasse in certamini-hus perhibetur PLUTARCHO. undem porro mer rat X ERACLIDE voeabula primum
earminibus citharoedicis reddidisse. Cuius exemplo CLONAM , qui carminum tibialium in tibiis prosodiorumque princeps fuit author , legias versiis condidisse . . aes Colopb omnis POLYMNEsTUM , ni sirit infra hunc, eadem usurpasse poemata Carmina lcges metricas omos dicunt Graeci, quibus sunt hi si&c. ομυων subinde meminimus, ut etiam
carminum lyricorum, qui ex suo noscuntur nomine , a TER PANDRO Xeulta. TERPANDRUM ARCHILOCHO antiquioren pronunciat
ex GLAUCO Italo EX TERPANDRI autem disciplina prodiit ARISTOCLITES , Eius discipulus PHRYNis celebratur, de quo LUTARCHUS.
479쪽
Sed interim aliis quoque eam perficiat disciplinis , philosophiamque ei
paedagogi loco praericiat , ea enim iudicare valet, quid musicam deceat. Nostram vero sacraria seu ecclesiasticam musicam quia deceat, etiam sana doceat theologi , genuinusque de religione cultuque divino sensus tum caeterae disciplinae ad culturam ingenii facientes accedant, formentque metopoetam, ne illotis manibus hanc tractet ad divinum celebrandum numen , condecorandamque sacram liturgiam compositat. disciplinam. XI. Ris ΤοXENus, quem citat LUTARCHUS ille ipse est qui pri his ib b
mus, canonicum appellabant, non a cau0ue instrumento , ut Isum non p. 31.
nullis , sed a rectitudine . quoniam ratio rectum invenit, harmonicis canonibus sine regula usa Vocabantque Xercitium omnis generis instrumentorum , iuXta regulas harmonicas procedens, tibiis, tubis, similibus canonicum ΡYΤΗAGORAE tamen canon monochordi tribuitur re-D. p. 73 ferturque ex AR1sTIDE , paullo antequam diem obiret YΤΗAGORAS, ami-CO hortatum est ut monochordum Xercerent, musicae sublimitatem intellectu potius per numeros, quam sensu per aures assequendam esse
indicans. Ex sententia Abb. Roussi ER a unum, quod Graeci e prin- acipiis v ΤΠ AGORI servarunt, est canon harmonicus, qui reipsa consecLarium 1 progressionis triplae , quam pro fundamento statuit non solum systematis musicae Graecorum, sed etiam Mantiorum, Chinensum: quod est argumentum iam citati commentarii de musica veterum, instituta etiam comparatione systematis hodierni cum veteri AE 3ptiorum, a quibus caeteri hanc cum aliis disciplinis scientiam acceperunt. Refert huc lyram MERCURII tetrachordam , quae a BOETIO Omnium antiquissimum ponitur systema musicae cui successit cithara hepta chorda Graecorum, ac Octa chorda YTHAGORE. Pytha 0ricis inter alios accensenturARc uva sis Tarentinus Iu 1 LOLAus Crot0niata, 1ΡΡΑ sus Metapontivus,
ARIsΤOXENU ARIs ΤΟΤ ELI discipulus fuit, quem supra citavimus, libro IlI. Politicor disquirentem, quatenus sit suscipienda visca disciplina: pertinetque ras musicam eiusdem problematum libellus decimus
480쪽
cimus nonus. Fuit PLATO musicae addictus , testeque epe laudato LUTARCH , Platonici larique F Peripateticorum philosophorum prim de antiqua musica , e quemadmodum ea pio fuerit adulteratu, seria
here elaborarunt Quae tamen eorum opera desiderantur. Coniecturam vero faciunt, qualis esse tunc debuerit musica, cui uti primum praecipui poetae, ita postea philosophi graeci, cum scienti3 apud gentem illa in cultissimam maxime florerent , tanta contentione Operam suam navarunt in diversis illis veteris musicae partibuS, qua magno numero percenset D. Bapt. DON ius circa finem libri II de praesuntia feteris mimiacae cum veterum scripta , quae supersunt, a ME URSI , ME IBOMIO, WALLIsio edita, unam fere pertractent, quam ἀρμονικην Vocabant prae-L IV. ter uos nominantur in vita laudati Do Ni , e eiu haud dubie adve sariis, etiam C LEONIDEs, ΡΑΡPUs flexandrinus, THEO Smyrnaeus , Io-PHAΝTUS, ADRASTUS, DIOcLEM, GEMINUS , par item potior Ico MA-
cui Geraseni. Ex quibus aliquot saltem in bibliotheca Vaticana MSS. veluti ADRATUM, rimatus est diligentissimus ille musicae veteris indagator. Non paucos in aliis adhuc bibliothecis delitescentes Ger. o. Vossius de
scientiis mathematicis c. a. o. U. FABRICIUS Bibl. Gr. lib. III. c. o. quemque hic citat , ID ME URsIUS in limine nota ruin ad ARISTOXENUM, plures adhuc recenset. Hodie e suo volumine Xplicatur m . ni. Pio G G1 . IHILO DEMUS . inter rudera Herculani repertus, in impugnan-m M. Burvi do Ris ΤοXENo versatus. Odiernam vero quod musicam polyphO-
nam attinet , fustra haec Omnia sunt ac nullius propemodum utilitatis. t. so. causam indicavimus non semel
v. . isti ad Initio capitis iuperioris inter scriptores de re musca posterio
sie resti ris huius aevi non pauCO numeravimus qui antiquam etiam muscam
tuζndRPon'- illustrandam sibi sumserunt Cui rei studium praesertim saeculo praeteri- , , , . to In Italia ingens a multis fuit impensum. Hos inter Ang. Mariur. LXXm BANDi Ni Us in vita Lo Lupi MONII lib. IV inter Etruscos commemorat Ioannem BARDIUM X comitibus Alvernia , qui in veteri musica restituenda diutius desudaverat; nec non Hieronymus EIUS. qui de modis musicis veterum libros quatuor ad Petrum IcTORIUM praeceptorem suum concinne atque erudite conscripserat. Eadem arena incentius GALILTUS, magni GALILAE pater. se laudabiliter Xercuerat. Do Nius quoque ci Vitam suorum vestigiis inhaerens aena oppido perdifficilem vetustatis tenebris undique obvolutam, veteres harmonias inter barbarorum ruinas aliquota abhinc saeculis miserrimes deformata ac pene intermortuaS, eruere adgressus est quotiescunque a gravissimis, quibus detinebatur negotiis, vires resumere datum erat. DONIUS