장음표시 사용
491쪽
RECENTIORI COMPARATA. CAP. ULT I97
tus, quena vulgo tactum appellant, quod pedum olim unc manuum uterentur officio , nimis tardus piger est, quam ut ad illum syllabarum exigi queat quantitas. ROSCIUM, qui actione scenica , perinde ac apud Graecos EsoΡus, a X imas sibi comparavit divitias, IcER laudat, atque in exemplum adducit, quod senescens tardius declamaverit, atque tibicinem mensuram moderari iusserit. Olivenit hoc quodammodo stylo nostro quem recitativum vocamus. Veteribus autem nullo hic opus fuit notarum discrimine , quibus nos ad cantum figuratum utimur; cum apud illos ipsum carminis genus ac syllabarum quantitas suapte moram determinaret, duplo in longis syllabis, quam in brevibus tardiorem Arsis thesis in recitatione gravi, acuto accentu designabatur. Accesserunt ver successu temporis alii etiam grammatici accentus ad decem usque. Hi forte ii ipsi sunt, quos o Lupi Dosius in antiquo bibliothecae Vaticanae scriptore notavit ad musicam applicatos , notulus quasdam lineolis multipliciter inter se iunctis , quibus temporum pacia numerosque indicarent; quas pari ratione unicuique Ombre superposuisse o dentur. Ad discriminandas sero baseis sive rhythm0rum mensuras , ac percussiones, punctis utebantur, qua quibus erant Bllabis, phthong is notisque supposita , in eas arsu incurrere innuebant. Meminit etiam ex
ALupio notarum veterum musicarum , quarum ingen erat numerus, peculiaresque pro unoquoque Od a genere musicae. Hunc notandi
morem sunt Do Ni verba si in universum recentiori praeferam , pr Ofecto amens sim , ac nimius vetustatis admirator neque est ingenuitatisrneae dissit malare , quodnam quidque sine ullo partium studio mihi maxime placeat. Aio igitur generatim hodiernam methodum mihi potiorem videri. Addit nihilominus quasdam proprias vetusti rationi commoditates Vos SI Us vero omnino X peditiorem breviorem fore antiquam quam hodiernam methodum X istimat, ubi quis semel elementa illa dig. 89 perdidicerit. Dubit autem , an huius rei experimentum Ceperit ossi Us; sunt certe vetera notarum signa pro nostra musica tam varia, sive mensuratania sive polyphonam spectes prorsu inepta. XIX. Haec ipsa etiam symphoniurgia nostra, seu plurium simul vota modi musidicum concentu S, Omne illud, quod adhuc in genere nostro diatonico, quo q* ςβ in cantu chorali utimur nisi is illud adhibito organo obfuscetur superfuit, sustulit discrimen modorum musicorum veterum Dorii Phrygii c.
quibus a veteribus tanta tamque diversa vis est attributa ad movendos affectus. Cuius rei Laurentius Mi ZI E in recensione WALLis II de veterum harmonia assi hodiernam comparata , praeter ingens veterum in hoc stu
492쪽
dium contentionemque, hanc etiam fatuit causam , quod rara admodum apud veteres fuerit, ac in simplici monodicaque musica illa verba probe percepta in animum suapte sese insinuaverint. In Gadia, ut iam suo loco observavimus, singularis aliquis modus venditari est visus, qui mixtus est appellatus, cum tamen ipsissimus sit de uterus generis diatonici puri, a cantu plano seu mono dico ad symphoniacu ira nostrum traductus. Unde recte de eo RoUSsEA in suo exico musico . node si Ce notaveati Mode 'etant inquit poliat donne par analyse de trois ac- cord Comme es eu aut res, ne se determine a comm eu par desharmonique essen ciet au Ode , mais par ne Gamme entiere, qui tui est propre , tant en montant, qu'en descendant en sorte, que dans rios de uxModes la Gamme est donne par les accord que dans e Mode miXteles accord soni donnes par Gamme. Parisi primum an IPSI. propositum memorat a D. LAIN VILLE, qui eun p. et O. Hist de la uisque exponit; Xamina vero in suum locum restituit Abb. Roussi ER Memoire fur a ubique des volens Ot. XXIX. pag. 76. seq. Ubi etiam agit de haud absimiliis odo, veluti ad reformationem quamdam ira Odi minoris a . Iuvenuli Accii explicato Dissertat de mimor e desie L fure dede corde musche e loro corrIspondent cap. 6. c. dd. OUSSI ERnot. XXXIX. p. 29. seq. Genesi ren XX. In nulla Ver re constanter adeo, , si ita dicere liceat, pertinas a stiarum citer antiquitati adhaeserunt musici aetatis posterioris usque ad presens '. a. ' fere tempus , quam in genesi consonantiarum c. ipsi adeoque syste
veterum mate music Cum tamen mutato musicae genere hic facile secellionem facere licuisset. Vetus systema musicum Pythworicasin comparatum fuerat, compositumque ad seriem Consonantiarum successivam , quam nos musicam 1el Odicam appellamus, veteres autem harmoniam dicebant, eius harmoniae, quae medio demum a vo cepit, atque hactenus Xculta obtinet , ignari. Nihilominus musica nostra theo retica eidem fundamento superstructa fuit, iisdemque principiis ; donec nostra demum memoria aliud fundamentum ab v perientia petitum ponerent in Gasilis RAMEAU,d'ALEMBERI , in Italia TARΤi Ni , GEMINIANI , in Germania SERRE, BETHYZI, MARPURG, ORGE. Ex quibus duo posteriores acriter inter se digladiati lucem tamen ad illustrandum novum systema a RANEA Uprimum eXcogitatum attulerunt: quod mireris, in his concertationibus vetus nihilominus de quartae consonantia crambes est recocta numeris
493쪽
RECENTIORI COMPARATA. . CAP. ULT I99
neris seu rationibus proportionibusque harmonicis sui etiam concertatio, ac dispar quidem Opini , quarum tamen usum ac vim primu d ALEMBER ausus est labefactare ac o UssEAU, quoad gradum etiam illum delectationis aurium , quem EULER Us mathematice ex numeris harmonicis
sibi demonstrasse est visus quae indicasse saltem verbo, a proposito nostro alienum haud fuerit. XXI. Multae proximis feculis disquisitiones, disceptationesque facta Di toni uin, sunt de tribus musicae generibus, diatonico, quale ex diversis speciebus
apud veteres, in nostra musica obtineat, chromatico enharmonico , ni cum genus.
qualia apud veteres fuerint quae eorum vestigia in hodierna musta aut superet Idi videantur aut restitui pollini Quae omnia vero B ANNI Us explodit in hodierna, partim etiam in ipsa veteri musica, claudata iam ad Do Niugi epistola qui varias lucubrationes edidit, tum de generediatonico eiusque speciebus, quales rapud veteres fuerint, hodieque in usu sint quod est argumentum tertiae circa genus diatonicum omnium antiquissimum vulgatis limumque iissertationis a , ubi rem accuratius di ascutit. In dissertatione proXime antecedenti de diatonic aequabili O Fot σιν.
LOME , AR LINUM Citat , vocatque revera scientiissimum principem musicorum modernorum , qui flocci existimarit, quidquid circa tria genera memoriae prodiderint veteres. Nihilominus instrumentum enchor-dum , quod hodieque superest , supra memoravimus a LAR LINO ad Oncordanda tria haec genera factum. Quo in studio multi postea sunt versati , inter alios saepe etiam laudatus DONI Us non solum variis, quae inter eius opera habentur , tractatibus de genere en harmonico, Verum etiam excogitatis fabrefactisque instrumentis musicis , quae ipso pererem, atque ad praXim exhibeant, agit quod ad argumentum pertinent
distertationes nonnullae, de tulis ibarmonicis P. Cuiusmodi qui b
dem instrumenta ad exprimenda generum illorum intervalla secundum veterum usum aptiora existimo , quam clavi chorda illa, quae genera illa musicae nostrae polyphonae adaptant, de quo mea sententia inunquam
a Dobbiam anco sapere che et Diatonico non una sola manter , a diverse se 'assegnano, e quali consistono in qualine differenga notabile e sensibile ali orechie , e veramente fu- rono praticate lagii antichi, come si conosce, ne diatonico molle , dat sil , On he ne parta ARIsTOS SENO ne suo elementi armonici et diatonico equabile a discorse, che ne a TOLO MEO ; e queste sono uelle, che si p0ssano accontare per speete , e colori diversi dei diatonie come da reo eranodetti, eis χροας O vero quest diverssita consistono piutiost ne opinione di questo,
di queli autore , he gli assegnavo con numerichi una divisione, e chi uia altra, conformeche eran loro parse ita belle, commode, emeglio proportionate secondo e massinae
494쪽
cogitarunt veteres. Et si enim di tonus ad hoc aptus esse potuerit ; sed quomodo illi tetrachorda sua in his generibus disposuerunt, palam reddit , rus tra esse omnes recentiorum illorum conatus , qui mixturam quandam generum occinunt contra Veterum usum. Ipse Do Nius lo--- 'O ca quaedam X ARISTOXENO, tractatu primo supra genus en harmonicum
profert, in quibus diserte dicitur, nec genus chromaticum vel en harmonia cum seriatim duo admittere toni intervalla , ita τονια ἐξ u, nec diatonicum duo consequenter semitonia. Unde etiam , quam alibi citat, A-m 370 LIL MI sententia quam hoc saeculo nimis confidenter sequuntur non pauci Galli praesertim refellitur, hodie in usu esse genus quoddam ex tribus generibus mixtum et li idem auctor admittat, veteres triuin gen rum misturas minime adhibuisse , sed perpetuo usos ii puris fui siue, atque impermixtis. Qua de re ero dum Do Ni Us Xistimat De prae-TI lautim et in . necesse es e eorum melodias multo in suaVi Ores , atque ad commovendos affectus minus efficaceS, quam permulta recentiorum, in quibus chromatici saltem admisti generis usurpetur quales exempli causa sunt, quas Venusiilius princeps Thoma; Eccius condid P II Q με in th ex saepe diluto praeiudicio sententiam fert. Angel BONAT SAPIin isti mus illos reprehendi , qui in doctrinam contrapuncti rationes en harmonica introduXerunt, cum tamen a voce humana sonus medius spissi en harmonici Aprimi non possit, ubi alta s. FERRI cantorem celeberrimum exquisitissimumque laudat. Ego vero sententia WALLIS l Juben accedo vetera illa genera iam per multa desuevisses saecula, en harmonicum mempe difficultatem
ni chromaticum vero i, mollitiem. Addit ΑLLisius, hodierna musica,
, ἡ, subtilitatis pervenire non fectat, neque ut 0X , aut auris tam L nuta uelle distiniueret, prout n0 saltem nunc dierum existimamus. Creditur genus en harmonicum cum republica graeca, chromaticum vero cum Rumana conticuit Te si ossIU Vero tam diu non defui ct e pura illa imperini Xta musicae genera putat, quamdiu dithyrambica viguit poesis. Tempore demum DOMITIANI, postea , mutata lingu3e rara pronuntiatione , etiam antiquam cantandi mutatam fuisse rationem : eorum ero, ut conticescant , iugulum petit, qui genera illa pura apud veteresa obtinuisse negant. Sed hoc ab instituto nostro, musica nimirum ecclesia-a assim inquit de poematum aut viribus nunquam satriam esse eontendunt Serio ita-rlisthmi p. 12 O. Ia I. apud milsicos veteres que Imrmant veteres nunquam chromati videre est, ita hemitonia dies es dispositas eum aut enharmonium purum adhibuisse, sed, fuisse, ut a Viatonico subito transilia: fieret quod ipsi faciunt, Termiscuisse haec genera ad chromaticum mentiarmonium iurum, quod diatonico Verum adeone nobis fultes simus hodierni musici, quia ipsi itaestare neci .ileunt, amici ut aliorum ex nostro captum metiri
495쪽
RECENTIORI COMPARATA CAΡ. ULT OI
clesiasti aliena sunt , cum prius, ut iam Observavimus , exoleverint, quam nostra musica sacra moresceret. Utinam' saltem rectus generis diatonici usus esset conservatus in ecclesia, aut quodcunque demum musicae genus ea , quae decet domum Dei, resonet Oderatione. XXII. In vita PgΤΗAGORAE IAM BLICHUS c. o. haec narrat discipulis suis Stupendi u ἐξαρτυσεις, ἐπαφὰς qua Vocabat, musicas pondere pariter ac sono confi xςΠ MViὶς ciebat, atque harmonice componebat, mirabili modo permiscens modulationes diatonicas, chromaticas , harmonicas, quibus Omnes animi mutabat
affectus nuper contra rationem Xcitat O , atque tristitiam , iram , misericordiam , amore Obscoenos, timorem , Omne Onu tippetituum , anin que remissionem mi gnaviam , impetumque X citantes quos ad rectam virtutis normam revocabat, harmonias conVenienteS, tanquam certissimam medicinam adhibens. Plura addit ΤΑNI E in Historia philosoph. . Ulli disciplina ditha orica , ecl. II. cap. 8 de medicina per
musicam , quam etiam moderni temporibu quibusdam in morbis salutarem statuunt. Ea de re d0ndini anno G 749. prodierunt in Onsiderationes super veterem OVam musicam , cum earum applicatio ne ad morborum sanationem, unacum tentamine ad solutionem quaestionis , quomodo vetus a nova differebat musica. Facit huc etiam Geor it AG Livi differt. I. de arantula, subneX Operi de praxi medicaad priscam observandi rationem revocanda : qua de re complures aucto in ures citantur apud Laur. MIZLER. Rem vero nuperrime in ipsa Apulia p. 6 . tarantularum sede, Xaminavit D. BURNE in suo itinere musico , pro vota sic - 23 Scatque ad quendam SERRA , qui peculiari disputatione rem explosit, G1R1LLo, qui saepe X periri tentavit uterque Ver pro fraude incolarum habet nec desunt, quibus fabulae sunt omnes illi apud veteres prodigiosi effectus music9 quod ut teneri potest de fabulosis illis temporibus OR pHEi, AMPHIOΝIs gravior tamen est praestantistiniorum philosophorun etiam post PYTHAGORAM auctoritas atque testimonia de Ti- NOTAE , ARTE NIGENE ci Quibus Domnus CALME fidem exemplo SAULI , aliisque e fac scriptura conciliat dissertat in musicam
Dum vero Is ossius dicit de poematum cantu M tribus isthmi, pqD a mille pluribus annis cessasses inter musicos magnam illam ciendorum
veterum artificium, utpote qui non instrΠ- mentis latum , sed etiam in cantu ocis, non chromaticum tantum, sed Gnarmonicum genus adeo distincte expresserint, ut si vel in minimis aberrarent intervallis , etiam a plebe totis exploderentur theatris.
velimus , totque simul faeculorum cientium communem consensum , non tantum in dubium vocare, sedis palam oppugnare, idque iatilla alia de causa, quam iit hodiernae vitiis blaΠ-diamur mussici Seiani attamen, qui de an
tiqua sic iudicant musica, non hic substitisse
496쪽
dorum affectuum potentiam, e quo nempe deserit usus D scientia rhythmi qui solus Iraestare potuerit id, quoi nullus hoc tempore possit praestare musicu S locum habere queat, quod supra CICERONEM e ARisTOXENO dixisse meminimus, eum ab artificio suo non recessisse etsi etiam concedamus, quae SAXO rammaticu in vulgus nota de Ruco Damae
rege, prodidit quomodo scilicet citharoedi cantu ad furorem insaniam usque et edacius sit eum it multa alia, cita etiam ista aliunde petita ad suos usus transtulisse . historiolum quae des ALEXANDRO TiΜΟΤΗΕo narratur, musico alicui gentis suae principi adscribendo Nec abludit, quod de HENR1co IlI. Galliarum rege seu alio saltem de eiusdem comitatu in nuptiis laticis audi a sertur eum modo phrygio CLAUDINII id. Bumiet iuniori in furorem actum, mutat Vero modo in hypophrygium sanae re-bili de M' V stitutum menti. Non adeo inepte, mea sententia , huic hiliociae istud
B A1Nv1LLE sectione secunda historia, musicae ire viter af examen revocat diversis capitibus, effectu veteri music3 in mores palliones, ω morbo S. Omnibus suis partibus perfectam musicam veterem phonasciam , hammonicam , rhythmicam hypocriticam, Organicam , accedente arte deXteritateque praecipua peritissimorum Xercitatissimorumque musicorum , potui siue habere stupendos effectus , dubitare non sinunt ea, quae haud raro in theatris hodieque Xperimur si Qui admirabiles huius rei testis est M uoe. b. Κi RcHERUS hic umo scenica eXhibitiones diversis temporibus vidit, VIII p cum a Franciso Cardinale BARBERINo, tum ab aliis, aliis in locis peractas, qui harmonicarum compositionum Xcellentiam audivit , fateri mecum cogetur nihil in rebus humanis, sive decorem magnificentiam , sive inusitato sis insolentes harmonicarum compositionum contextus spectes, pulcrius, amoeniusque desiderari Ossse, actoresque tanta efficaciatamque vivis rerum exprimendarum historiam gestibus cum tanta fiafectuum varietate exhibuish . ut auditores saepe contineri nescii in clamores, gemitus, suspiria, X Otico Corporum motu erumpenteS, Uanto interiorum affectuum aestu incitarentur, signis Xtrinsecis clare exprimerent. An non militum animo vel solus tympanorum stridor, ac clangor tubae incitat, qui tamen musicae molli si assuescant , animositatem mittent 7 Quicumque sunt LATONis verba permittit, ut musica animum suum assidue circumsonans occupetis demulceat , perque aures veluti per infundibula harmonia infundat, qua supra commemo
497쪽
ravimus, blanda , suave , molles , ac flebiles, atque aetatem suam in
modulis animum dilinientibus conium it , is primum quidem, si quid iracundum habebat , tanquam serrum demollit, utile ex inutili duroque essicit. Quando autem incumbit diutius, magis demulcet post hoc magis iam liquefacit animum resolvit donec destillando exhauriat animositatem , Xcidatque tanquam nerVOS X animori ex quo animum quasi segnem militem emcit. Plura apud eundem in libris de repub. in quarto de legibus in eandem sententiam de vi musicae inanisauria leges assentiturque in secundo de legibus CicΕR : nihil tam facile in animos teneros atque molles infuere , quam Darios canendi sonos, quorum dici vix potest , quanta it is in utramque partem namque M incitat anh uentes, S ungue facit excitatos; utim remittit animos, tum P0ntrahit.
XXIII Ut vero musicae vim miris modis Xtulerunt veteres gentileS, Singulares sic ut initio huius operi vidimus , nostri virtutem divinae psalmodiae V Limyx3ν cantusque sacri non depraedica Verunt solum , verum etiam iuxta monitum
S. JAu L sese animarunt fideles hymnis , psalmis .canticis spiritualibus criq/ὶ III1ε. tum sacris in publicis quando id licebat tum data quavis alia occasione ipsi etiam in Irimitiva ecclesia S. Martyres Xemplo PAULI 1- ΕΛ in suis suppliciis hoc solamine usi ut non paucis exemplis ostendimus , Xtatque peculiari de hymnis martyrum in primitiva eccloia Georgii Os111 differtatio, ac frequens apud RUDENTIUM in libro de coronis commemoratio, etiam de seX fragiliore, veluti hymno XIV. mater illa, cum filioli cerviculam amputare cernebat hymnum canebat carminis Davidici: Pretiosa sancti mors sub aspectu Dei,
Tuus ille servus . proles ancilla tua. Recte vero quidquid ad celebrandum divinum nomen depromebatur, hymnus dici poterat, etiam sine vocis contentione sonoque modulatiore, nomenclatura a nobis initio huius operis Xposita Solebant autem plerumque, quae in ecclesiis succinere moris erat, recantare tum psalmorum ἀκοοςείχια , Cum alio etiam hymnOS. Sicut LIBERATUM, monachorum in Africa praefectum, cum se fratribus una Voce per ambitus platearum,
hymnum Gloria in excellis c. ex Lucan laetos concinisse teste Vic T si Africano lib. V. iam meminimus. Nec abludit, quod . CYPRI Α- Nus, postquam decretum GALERIU Maximus e tabella recitaverat :Tufeium YpRIANUM gladio animadverti placet, haec solemnia responderit verba Deo gratias Est hoc nempe, quod iam TERΤULLIANU testatae e et tuS
498쪽
tus fuerat Apologet c. 6. Chrotianus etiam damnatus gratias agit Et initi, statim operis: Si denotatur Christianus, gloriatiir. Quod certe nullo opportunius indicio prodere poterant martyres, quam adhibitis hymni canticis spiritualibus non tam ad naturalem mortis supplicior una horrorem e X cutiendum , quam commonstrandam animi promtitudinem ac incendendum flagrans pro Christi nomine patiendi essiderium D quo nullus
insignior music3 effectus, quanto Scunque etiam vetere Venditarint, e XCO-gitari poterat. Eandem rationem cantus psalmodio in funere christiano m. f. h. i. q. iam prodidimus s0Hiam litur , ut loquitur affirmatque S. Cust Ysotas moris in homilia de S. M. BERNic ΡRos DOCE, laetitia suimus m idcirco psalm0s super mortu0s fudimus Walibi recte existimat , hono
ors. ad Hebr. PHI 0rtu n0u esse fetum, u0n eiulatum , sed omn0s , psalmos, O U-timam situm. Hinc canticum laetitiae Peluia reboans in sublime, phrasi S. HIERONYMI , adhibebant, magna scilicet contentione ad cantandum adhibita novo gaudii aligumento. Ε diuina XXIV. Idipsum observare licet in celebratistima illa , quae circa eapselm dy dem tempora ingenti laetitia facta est , instauratione templi Gazensu,
quam MARCU Gazenses in vita oRPHYRI Gazen sis describit ubi Lleluia in processione quidem inter versiculos psalmi civ. Venite exulte mus, dumque iacerentur fundamenta , per pios quosque clericos .fideles laicos laetantes magna voce psallentes Deo insonuisse legitur, ut a tribus milliaribus audirentur extra civitatem. Νihil frequentius fuit inde ab apostolorum temporibus, quam eorum Xemplo ac praeceptis psalmorum usus cantilatio quavis occasione, publica privata , omni loco tempore , apud Omne hominum genu aetatem. Psalmus1ώ- ι , si inquit S. BASILIUS incipientibus initium est , incrementum proficien I. R. I. n. tibus , persectis firmamentum, vox est ecclesiae laetificat dies festos eam,p quae secundum Deum est , tristitiam creat. Enimvero psalmus e corde lapideo ciet lacrynaas. salmus angelorum opus est, Coelestis conversatio, spirituale thymiama. O sapiens magistri inventum , qui artem , qua simul caneremus, utilia disceremus, Xcogitavit unde magis quodammodo animis praecepta imprimuntur. Vi enim durare solet, quod invitus didiceris: quod autem iucunde suaviterque acceptum est , tenacius in animis nostris insidet. Quid enim inde discere non quea. Nonne fortitudinis claritudinem y Nonne iustitiae integritatem, gravitatem temperantiae, prudentiae perfectionem 7 Nonne poenitentiae modum , aut patientiae mensuram 3 Nonne tandem omnia quaecunque proferri postiant
bori Hic perfecta theologia c. Alia ex eodem sancio atre,
499쪽
RECENTIORI COMPARATA. CAP. ULT OS
quem etiam S. AMBROSIU CHRYsosΤorius sunt secuti, retulimus libro I. de psalmodiae divina virtute , qua exsuperat venditato quo Sque musicae effectus Ore, manu , aut plectro editae, velut a s0nans aut cymbalum tinniens.
Alia semper apud Christianos fuit vocis fustere notio , quam apud
profanos scriptores a nobis T. I. p. 2I9. Otata, a psalmis nimirum quacunque demum Oris voci Sque modulatione ad celebrandum divinum Numen in conventibus christianis frequentatis, per illos laesertim , qui ecclesiae imatriculae peculiariter adscripti , aut divino officio mancipati erant, monachi a clerici ecclesiarum , cantores seu pialtae dicit, quos O-cat Si Dosius clericos psalmicine lib. V. ep. a.
XXV. Cum vero nullus esset cuiuscunque instrumenti musici in sacris christianis veteri in ecclesia usus p ulterii nomen in sensu anagogico praeclare sumserunt. Us fiat Us prooemio in psalmos Nabia, inquit, apud Hebraeos vocatur balterium , quod ex mulsicis instrumentis solum recti intim est, neque ab infinis partibus ad sonum adbibetur , sed a supernis unanti aere in struitur. Haec S. ksi Lius homilia in psalmum primum ad psalterium D AVIDI S referens, Quem librum inquit tam
etsi diversa sunt instrumenta musica , ad psalterium , quod vocanth propheta aptavit. Quippe gratiam , ut mihi videtur , in eo desuper a sancto Spiritu res nare ostendit , propterea, quod hoc solum ex musicis instrumentis editi soni causam ab altiore loco habet. Nam Cithatae aclyrae aes ex inferiori parte sonitum edit ad plectrum psalterium vero a parte superiore concinnae suae modulationis Originem ducit utis nos, qu e sursum sunt, quaerere studeamus, .non concentus dulcedine ad carnis spurcitias devolvamur. Quino prophetica verba per instrumenti huius structuram alta quadam sapientique ratione illud , Opinor , Obis ostendunt, quod, quorum animu aequabilis est, beneque Compossitus , iis expeditum iter ad superiora pateat. S. AMBROst Us, ut alias, hic etiam presse insequitur . BASILIUM AUGUSTINUS vero enarrZ
tione in psalm LVI. illud tractans : Exur ulterium S cithara al-Jegoriam in resurrectionem Dominica in deducit a Libro
ta musicorum non solum illud organum dicitur , quod grande est inflatur folli luis sed quidquid aptatur ad cantilenam Or-poretri est, quo instrumento utitur, qui cautat, organum dieitur. Distincta sunt aute in inter se ista organa volo , quantum Dinminus dat, indicare vobis, quomodo diis
500쪽
Libro I. c. IV. huius operi vidimus alios etiam S. atres, quando de instrumentis musicis Davidici 1alterii sacrisque Iudaeorum Christianorum conventibus est sermo , eum in sensum mysticum deflecti nagogicumque, eleVationem nimirum mentis in Deum , quae est oratio. Pertinent huc ea, qu3 illa in tractatione sequuntur, quoad cantum etiam vocalem qui solus obtinuit qualem veteres probarint ad movendum pie affectum animi, eumque ad superna elevandum , ac psallendum iuX-ta apostolum spiritu mente , nec adeo vocis quam menti contentione.
nam con XXVI. EX gerontico AMBONIS, quod nunc primum ex sic. Vin- ζ' k0Rς ' dobonens inter scriptores de musica sacra edimus, elucescit, saeculo V. modulatiorem saltem cantum ab instituto monastico alienum esse eXistimatum in ecclesia autem Alexandrina cito exolevisse moderationem illam In Cantu quam a S. ATHAN As Io constitutam eo S. Au GUs Tiso memoravimus. Facit huc vAGRII cetens monachi scitum mug-
. . cibi, num quidem es sine disractione orare sed maius es , saliere in di-T VI mo fracti0He. Audivimus quam perpleXum 4. AUGUsT1NUM tenueritu G cantus in ecclesia suavitas, ut tamen eo etiam pie inflammatum se Con-' ς fiteatur certe de causa semper in ecclesia adhibitum est laetos ad
suaviter assiciendum commovendumque animum. Non possum licpraeterire antithesim , quam S. GREGORIUS NAT. Orat de amore pauper
ponit , opponitque laeto ecclesiae cantu lugubres mendicantium in porticu voces Petitionum clamor internis templi cantibit ex adverso respondet, atque e gi0ue mysticarum vocum miserabilis luctus excitatur. . ia. e. Audivimus lib. I cap. 4. S. at res gravissime incessentes eos, qui solemnitate laetitiaque festorum christianorum abusi ad saltandum varia ad musica instrumenta, quamque Christianos ab omni musca profana , theatrali imprimis, alienos esse voluerint, solis Isalmis hymnis .canticis spustincta sunt, irare distincta, Id quare miri mi ligni concavum resonans in inferioreque dicatur , Exurge Iam diximus, una caro parte habet Itaque in Isalteri chordae I Domini resurrexit, dicitur tirge falle num laesuper accipiunt in cithara antenaxitim H cithara Psalteritim est organum, hordae ianum ec inferiore Iarte raecipiunt. quod quidem manibus fertia percutientis Hoc interest inter psalterium citharam. chordam distentas habet , sed illum clocum, Quid ergo duo haec organa nobis figurant Z in te seniim accipiunt chordae . illud χοnca Excitat enim Christus Dominus Deus mos ervum dignum quod pendet tactum reso psalterium Tuum citharam suam dicit nat, quia concipit aerem, psalterium sin is Exstirgam diluculo. luto quia iam agnoscitisperiore partes habet Cithara autem hoc ge Dominum resurgentem c.