장음표시 사용
71쪽
XVII. Dum in GKi RcΗERus in usurgia lib. V. c. a. p. II. Ontela Passu est rudit, Ut DoNΕΜ inauditam ante hac plurium vocum symphoniam AEXCO clavicho gitas. primum, auctorem etiam fuisse instrumentorum polyplectrorum, 'in' Vm Inxtiti sunt clavi cymbala, clavi chordia, similiaque, admodum eum allit, quod iisti: nil posterius attinet, sumta monochordo ratio, ' quippe cuius antiquisti ctor vendimus, frequentissimusque ante Gui Do ΝΞ fuit usus, unde miror, L. V. ' η RoussΕΑ in leXico misca eidem adstipulari. Irimum vero quod spectat, musicam nimirum polyphonam, postea patebit veritati consentaneum haud esse , ante eius tempora ex nullis veterum monumentis posse colligi, id genus musica apud veteres fuisse in usu, ab aliquot saltem ante eum saeculis ut tamen dici possit Gui DONEM emolli isse paulisper durissimam, auribusque nostris intolerabilem musicae, seu symphoniae plurium vocum, rationem apud eos, qui primi , atque ante GUIDONEM regulas in hoc musicae genere , media demum hac aetate invento tradiderunt Tum vero id etiam dici potest, Gui DONEM, quod primus monochordi usum reiecerit, ansam dedisse, ut consonantiarum genesim progressio potius ad audiutum, quam canonem illum harmonicum accommodaretur secus cum fieret ab antiquis, inde factum puto, quod id musicae genus intactum, incultumque manserit usque ad ea tempora, quae barbara cum primis habentur; ut Gracis, apud quos tanto in pretio habita fuit musica nec quidem in mentem
venisse videatur Sed certe qualis fuit prima musicae huius polyphonae institutio, ruditati temporum respondebat.
72쪽
De notis musicis medii aevi graecis N latinis, quarum specimina exhibentur per ingula secula.
luperiore saeculo edidit ex duobus MSS. quorum unum in bibliotheca Vaticana, alterum in Collegio Rhmao Soc. I. asservabatur' than. Kι Rcu ERus in sua usurg iis, seu arte magna consonio dissi,ni, antiquioris musicae Graecae
σημ α seu notas musicas Roma ann I 6SO. eo Ordine, quo in ALYPIO reperit. IRCHERI opere labore minime contentus Marc. MEI-BOMIUM, ut X eiu praefatione in antiquae musicae auctores cernere est, ipse biennio post novo ac ingenti studio ex ALYPIO' RisΤΙ- D restituit, ac digessit notas eiusmodi musicas magno , ut reperit, numero vel in uno odio modo, secundum tria genera Dialomma, Chromaticum, Sc Πharmonicum, in ipsa ALYPII introductione musica, X positis in praefatione, quae ad rem observanda fuere. P. Bern MONT PAUCO lib. V. a Ur Graecae , Pari iis anno TO8. editae, cap. 3. eandem materiam carptim tractans, .non ita pridem in An lia in lucem emissa aeo Lo-HRI harm0Πica memorans Ibi vero, inquit, non tantum mugicae notaetouorumque Uinctiones adferuntur , se explanantur; sed etiam ad hodie; nas muscae nutas, qualitum conantibus lictiit, reducuntur. Iam an Iso a. Hanoveri r 'eius UaegAΝus in Hermathena DIONYsi musici sub Cox-sTANTINO M. Clari, hymnum ad Us A notis antiquis musicis instructum edidit eundemque 2 alium praeterea in APOLLINEM, aliumque in Nemesis cum similibus musicis antiquis notis subiunxit Lo FELLus ad calcem AR ΑΤ cum scholiis Graecis editi Oxoniae Is et addita diatribe de musica antiqua Graeca quam claudit specimine alio musicae veteris, fragmento videlicet PINDARI , quod notis veteribus musicis instructum ita bibliotheca monasterii S. Sali utoris iuxta portum 6fauensem in Sicilia reperit, ediditque Κi Ac AER Us, ut L. O. FABRICIus lib. III. c. o. notavit. Alia etiam adhuc specimina dedit M. BUREΤΤΕ, habenturque, ni fallor, Misceli.
73쪽
Misceli Berolinen sibus. LIBOMIus vero citata in praefatione hymni et sead. sDeum laudamus melodiam illis Graecis characteribus notisque etiam nostris' β' ἰς rL. expressam Xhibet, n0 tantum, inquit, ut e clarius omne notandi σ0tium redderem, sed etiam, ut Deo optimo maximo grates Verem, qui
eum in omni ita , tum Te maxime in dii illimo hoc et desperato opere adiuverit, ut ob resitutos antiquae musicae auctores a doctis Uri aevi viris favorem, a posteritate laudem sperare possem.
II. Nullus vero dubitat MEI BOMIus, quin, siquidem ea melodia usi olim etiam fuerint S. AMBRossus AUGUsΤi Nus quorum quippe nomini inscribit LRimi se' canticum illud Te Deum a damus etiam notis illis cantum signarint, quod BOETIUs, qui integro saeculo AUGUsT1No fuit posterior, solas ias notas
recenseat. Oscitanter I L. Ro UssEAU YΚIRc HERO Xscripsit, quae hi de Iis Lo . , systemate musicae diatonicae seu cantus plani iuxta BoEΤiUM lib. V. c. 3. 8 3 7 breviter dicit, OUSsEA autem confundit, ad notas musicas applicat omnia, ac redigit a Ipse libro prim p. 249. retuli, quae ΚIRCHERUS loco acitato de S. GREGORI asserit sine teste, quod in scalam musicam septem primas alphabet hi litteras inve Xerit, quae duplicentur, repetanturque quin aliunde aliquid addere, aut reperire potuerim, quod hanc firmare possit opinionem. UGBALDUs ad saec. IX. finem , aut initium . in libro de harmonica institutione adhuc OSTII characteres exhibet, ipse que modum praescribens, ad vagam incertamque nota ruin tunc usitatarum figendam Ositionem, substituit, apponitque signa illa litterarum. Quam in rem insignem locum de notulis illis acturi exscribemus. III. Alterius quidem generis, sed eiusdem sere usus sunt litterae latinae, sty V pH de quibus EccRARDUs in cassibus m0na erit S. Gosti . . ubi de ROMANO, si '' qui tempore CAROL M. authenticum Romanum antiphonarium ad S. Ga gna fla Ium detulerat, loquitur in haec verba : In ipso quoque primus ille litteras stix 'x' si alphabet significativas notulis, quibus visum est, aut sursum aut iusium in a.
,, deorsum aut ante, aut retro assignari, X cogitavit : quas postea Cui T. Rer. G, dam amico quaerenti OΤKER Balbulus dilucidavit. assim est edita
responsio illa ad LANTAE R Τ quoestionem in bibl. Ρ. Colanienses supple-
74쪽
mento, in lectionibus H. A Nisi T. V. in append. T. IV. An I. Mnedict. p. g88. MABILLONII. Qui quidem ipse has litteras confundit cum
illis, de quibus paullo ante, quasque ante saeculum nonum in usu fuisse existimat, quibus postea notae illae caudatae, seu ductus quidam ac virgulae rect3r, obliquae, incurvae successerunt. GUIDON autem retino sayculo Xl melius visum est, alphabeti lirieris uti quod S. GREGollio M. tribui inventum modo notavimus additis Xemplis. Solis literis notare optimum probaDimus,
Quibus ad discendum cantum nihil est facilius, Si Fidue utuntur tribus saltem men buΙ.
Sit nomen Domini benedictum in faecula.
Adiutorium nostrum in nomine Domini.
Prope abest ab hoc litterarum si is, quem e HUGBALD memoravimus. Singulares sunt notae musicae eiusdem HUGBALDi in musica enchiridiali X plicatae per tetrachorda, quae etiam subinde, sed rarissime, in usu ecclesiastico reperimuS. voeale ne IV. Pertinent huc etiam , sed cum ipsis notis non sunt confindenia syllabae ad labe . syllabae, quibus ad moderandum cantum utimur. Eoque interpre- is tari licet inpra Dro Traiano p. f. allatum Dio ΝYs1 sub nomine DΕ-NEΤRI Phalere locum, in se pio sacerdotes Deos septem vocalibus celebrare. Passim autem scriptores, dum Graecorum Romanorumque res florebant, quatuor has syllabas usu viguisse censent QTα, ῆ, ε. ο- ius de praestantia musca Peteris p. 94 se ostensurum promittit, quanto aptius .commodius veteres Graeci primum music3 tyrocinium, canendique meditationem executi fuerint, quam recentiores e GUIDO Nisinstituto senis syllabis ut, re mi, fu, sol la aut novissimi quidam, Belus Gallasque secuti, septenis adeo ut in praee Xercitamentis musi-CeS, non paucorum mensium compendium fieri posse existimet, si iuxta ritum veterem, amputatis duabus syllabis, non septima adscita ecphone se harmonicorum intervallorum addiscantur, usurpentur. Mihi
tamen persuadeo, si otium aut cupido fuisset Do Nio Xperiri rem ipsam, paucis saltem mensibus dedoceri se passurum fuisse. Idem mirum sibi aliquando
75쪽
quando visum fatetur, non habuisse priscos Gracos ullas syllabas, aut di Dou. Pr ctiunculas, quibu in meditationibus inanendi praeeXercerentur, antequam perfectas melodias modularentur: reputa Vitque milii apud eo dici, qui oris. g. Linelydria qualiacumque sine certis, ac rem significantibus, dictionibus an T. I. n. tillat suspicatus eos hisce τε ρε tunc suis e usos praesertini cum c die t -
que apud Chios vulgo sic frequentari audiisset, imo etiam passim apud
Graecos τερεν σμους corrupto vocabulo appellari ipsam et nuda in 1ματα dum postea in quodam Vaticanae bibliothecae codice, qui praeter alios tractatus integros ad musica in pertinentes, a nonymi cuiusdam fragmenta Optimae O-tae Complectitur , veteres tandem μελε κἀς Graecorum syllabas deprehendit ea ipsas, quas iam notavimus τῶ τἀ, τῆ, τοῦ nostris ut re mi a Xo respondentes. E quibus, addit τω Proslambanomeno, lichanis .parane- . p. 48
sitis quas dichanis respondere iam antea diximus tribuitur: τα hypatis, semetis, paramesae: τῆ parhypatis in tritis denique in mesae adsi- signatur Illud tamen advertendum, longi temporis in Xscriptorumis vitio, paranetas Xcidisse , quae tamen facile lichanorum comparatione, supplentur. Iorro οὐ respondet solis re τοὶ mi ut a mittam τη AD , τε vero nunc re nunc mi. Observat demum disserit, quam
apte, quantoque Cum iudicio te septem vocalibus quarum tamen antiquissimum usum apud AEgyptios i c. ostendimus, ea selegerint, quae T. I. p. 1 plenius, ac suavius sonant, atque omnibus ferme nationibus usurpantur. V. Mabent etiamnum Graeci vocabula quaedam, quibu familiariter Ae voeabula
ad modulationem octo tonorum utuntur Manes, aueahes, anes, est apud Grat-gie, quas solas in institutionibus musicae Graeca reperi, quales ad calcem ' huius operis seri incisas damus Alias praeterea Ter K1RCHERUS in mu-Loe ait. surgia de tonorum clausulis, etsi amplior eorum sit usus, ad latinos etiam translatus Seculiare de illis is Ytat caput VIII l. musicae Au RELIANI Reomensis, quod hic exscribimus Caeterum nonaina quae ipsis inscri- , buntur tonis, ut est in primo tono δε naneane in secundo Noeane is caetera quaeque, moveri solet animus quid in se contineant significatio- sinis Etenim quendam interrogavi Graecum in latina quid interpreta- si rentur lingua, respondit, se nihil interpretari, sed esse apud eos laetan- istis adverbia; quantoque maior est vocis concentus, eo plures inscribun--tur syllabae, ut in autento proto, qui principium est . se inseruntur, syllabae videlicet ite noean f. noe noeane Nonanno ue in autentosi de uteri. In autent triti, quoniam minori sunt metri, quinque tantum- si modo eis inscribuntur syllabae, ut est Noeo eane. In plagis autem eorum ., consimilis est litteratura, scilicet Noeane, vel secundum quosdam Meacis.
76쪽
si Memoratus denique adiunXit Gractis'. huius modi nostra iii lingua vita, dentur habere consimilitudinem , qualem arantes sive angaria minantes sieXprimere Olent, X cepto, quod ad loetantis tantummodo sit vo , ni ,,hilque aliud X primentis. itque tonorum in se continens modulatio- senem. MOX Capite antecedenti de quatuor, a CAROLO M. additis ad Octo , agens Onis, Qu0rum hic, inquit, praescribere censui litteraturum
Ad calcem codicis Argentoraten is , in quo uos AI DI liber de hara montea institutione legitur, magna Xtat farrago eius modi vocabulorum a Frequentius utitur H UGBALDUs hi modulationum formulis, deinceps rartu nu Squam Vero apud GUIDONEM ea nomina reperi, qui satius du-Xit adhibere suas tonorum, seu modo ruin formulas. Apud S. BERNAR-
T. II. Opp. DUM de cantu , seu correctione antiphon Brii , n. O. luculenter eorum
p usus describitur. Ad hos tonos authentos Ulla ales inter se distinguen-sidos eum ata inventa sunt, subiicienda antiphonis , quae apud quosdam si Itivae vocantur is apud Gracos signantur per haec verba manucane, si nocuis at melius noeane, O noeuis is his similia, quae quidem nihil si- significant, sed ad hoc tantum a Graecis sunt reperta, ut per eorum di- si versos ac dissimiles sono tonorum admiranda varietas aure simul ,, mente posset comprehendi. Haec ita mani eram suorum modorum de-sibent Xprimere , ut postquam tuae diligentiu memoriae fuerint impressa, si frequentatis aliquamdiu cantuum diversitatibus, quibus arrideant canti-sibus, auditu etiam facile cognosca8. Unumquodque ergo eorum suo si modo singulare debet est sussciens, ut cuilibet finali sui modi conve- sinire possit in hoc singulare, ut cantu alterius modi convenire nonis postit. Non entia ad discernendos modos a se invicem neumata com- . . petenter es en inventa, nisi unumquodque suo modo sussiceret is eum, evidenter ab aliis discerneret. Debet ergo manieram, formam tam COIImunen , quam propriam sui Odi X primere mani eram scilicet ,, per dispositionem , formam vero per compositionem. speeimina VI. Tergimus iam ad ipsa notarum ectypa seu specimina quae adnotRxR' instar diplomatices cuiusdam musicae per sarcula dabimus Ad faeculum octavum usque aisurgere licet, quod notas musicas graecas attinet; ita qui-g;ὴ dem, ut, cum docente MONTE FALCONIO Palaeographia Graeca non nisi
77쪽
saeculo septimo accentus& spiritus annotari coeptum sit, Xcepti grammaticorum libris, statim faeculo octavo seduli Graeei in libris, ad usum e clesiastici officii exaratis, signa quaedam .apices seu notas pro infleXionibus saltem vocum in cantu lectionum evangelicarum ad pinxerint, veluti in exemplis videre est apud eundem MONTE FALCOΝIUM uno e codice et sta'. Coibertino octavi, ut aestimatur, saeculi, reliqui duobus e alii Vange is diavillariis octavi item non saeculi monetque, multos codice huiuS modi, Charactere videlicet unciali oblongo ac deflexo, ad usum chori officii exaratos, variis in bibliothecis X tare, qui ad infleXiones vocum, in fiaficio ecclesiastico inter legendum observari solitas, notulas quasdam in lineolas variae formae exhibent. Hi vero nempe, addit ad I Am Buri de pag. stat.
putati libri, non octavo tantum isono, sed etiam decimo saeculo, forteque Verius, litteris notulibus oblon is ac plerumque reclinatis scripti comperiuntur. , Meismet vidi oculis varios huiusmodi, Roma praesertim, ac
etiam in patria, nec oculis usurpavi tantum, sed etiam σημλι eiusmodi seu notulas cum nostris X egi , ad easque redegi improbo labore, ut aliquando usui essent specimina illa huic operi Sed cum omnis apparatus ille infelici incendio monasterii mei an. 768. perierit, neque Vero mihi otium nunc tantum relictum sit, contra vero dissicilior foret labor, dum ad manus non sunt autographi libri, in quibus minio depictae notulae, ut plurimum a caeteris accentibus in spiritibus distinguuntur ectypos saltem do in quibus quidem discrimen illud notularum minio depictarum Tabb. I. sedulo inculcavi caelatoribus , ut observarent, atque ad regulas heraldicas H. I. V. subtilibus lineolis discriminarent: ses culpas eorum levissimas praestare in me haud sumo, perinde etiam fixum aetatis ordinem quem coniiciat lectortum X iis, quae modo ex Pul ographia Graeca MONTE PALcONII attulimus, atque propius adhuc ex amicissimo Γ0mae mihi quondam Ioseph BL ΑΝ-CHINI presbytero congr. Oratori S PHILIPp Nerii dae urbe; qui ad Euan eliarium quadruplex Romae editum n. 749. in calce X hibet specimina eorum ipsorum codicum Graecorum attean0rum ex quibus 1 0-ma tria accepi ectypa , unum vero re codice bibliothecae civicae ad S. ANNA Aueustae Vindelicori m. Accedit quintum litteris minusculi e Tab. v. M sc Veneto. Ex citatis vero MONTE FALCONIO, BLANCHINIO Curiosus harum rerum adhuc plura haurire comparare specimina id genus pro infleYionibus vocum in lectione valet unum apud MONTE FALCONIUM p. 3ST. habetur e Xemplum pro maioribus etiam & prolixioribus modulationibus, quarum nos integram exhibemus seriem e codd. sic Tabb. vi bibl. Caesar Vindob quibus addimus ex sic. San-Blasiano institutiones vii musicae Graeca, quas ampliores cum aliis variis eiusdem generis collatas ty Tab Vm MART GERBERT. DE MUSic Ecc L. T. II. L. II. . IL H i. n. - λ
78쪽
Tab. IX. is edidissemus, nisi collectanea illa igne periissent, cum ipso manuscripto n. I. a. San-Blasano servatis quidem tabulis aeneis, in quibus etiam comparet pars liturgia Gracae ex eodem cod. ἁλι-Blas Iungimus his specimen notaruna musicarum Ruthenorum ritus Graeci e Ioan HERBI Nio de Cryptis filio-vienstibus p. IS .
Notae insi VII. Item admodum saeculo VIII in Occidente cantus Romanus cura φηλδιφφλη Pipis & CAROL M. per Gallias Germaniam propagatus sit, a. Ι. lib. I. . Ι. c. I. pluribus declaravimus monachi Evolismensis inter alia
allato testimonio in vita CAROLI M. ad an. 787. qui narrat , CAROLUM pV, 7 ab HADRIANO accepisse cantore unacum antiphonariis S GREGORII, quos ipse notaverat sta Romana correctos autem fuisse omnes antiphonarios, didicisseque omnes rauci cantores notam Rumanam , quam munc T9cant Ania Golias notam Franciscam. IcKEHARDO MARTHAN Nus abbas S. Galli laudatur, ῆς - - authenticum antiphonarium docere, in melodias R0manu more tenere
b. G. - sollicitus Quae de cantoribus Romanis narrat lana supra l. c. retulimus, z9. aliis, quam quo monachus h P0lismens nominat, quos inter ROMA Nus Romanae sedis honorem S. Galli coenobio ita quidem inferri curarit: si E--rat Romanae Ruma instrumentum quoddam theca ad antiphonarii, authentici publicam omnibus adventantibus inspectionem repositorii, se quod a Cantu nominabant Cantarium. Tale quidem ipse apud nos ad insista illius circa aram Apostolorum cum authentico locari fecit, quem ipse si attulit Xemplato antiphonario in quo usque hodie in cantu, si quid, dissentitur, quasi in speculo error eiusmodi universus Corrigitur. Reliqua, quae sequuntur, verba paullo ante retulimus, quomodo litteras utiphabeti kniscutivas notulis apposuerit, ut constaret, quid susum aut ii sum, sursum aut deorsum, ante se retro signaret, in illa incertitudine
notularum ex variis apicibus, infleXionibus compositarum, caudatarum, si
Insignis hanc in rem est Hu GAALD locus, quo alium ille alphabetilitterarum usum exponit, eundem tamen in finem, ad figendam, determianandamque vagam notularum illarum notionem si Hae autem Cinquit de , harmonica institutione ad hanc utilitatem sunt repertae, ut sicut per litis teras voces, distinctiones verborum recognoscuntur inscripto, ut nul- si tum legentem dubio fallant iudicio , sic per has omne melum annota, tum iam sine docente , postquam semel cognitae fuerint, valeat de-hcpntari. Quod his notis, quas nunc usu tradidit, quaeque pro locosi rum varietate diversis nihilominus deformantur figuris, quamvis aliquid si prosint, remunerationis subsidium minime potest contingere in incertosi enim semper videntem ducunt vestigio , ut puta , si adiectam formu-
79쪽
silam aspicias in Q A. Primam enim notulam cum a spe Xeris, quae, esse Videtur elatior, proferre eam quocunque vocis casu facile poteris., Secundam Vero, quam pressiorem attendi , cum primae copulare qua es sieris, quonam modo id facias, utrum videlicet uno, Vel duobus, aut si certe tribus ab ea elongari debeat punctis, nisi auditu ab alio percipias, se nullatenus sic a compositore statutam ecth pernoscere potes. Idem deis caeteris constat. Si vero , quas subsequens ratio demonstrabit, chior da- serum notuli eandem formulam consignatam videris, o procul dubio,
qualiter procedat, advertas, utique hoc modo ALLELUIA. Est enim I meis se, M lychanos meson, inter quas toni pactum patet; 'pari pate meson, se quae a lychanos meson similiter distat tono M. Similiter lychanos mesonis supra paripatemeson inclinatur C. autem est hypate meson emitonio a pa- si ripate meson distans. F. ultima lychanos hypaton servans tonum ad hypa- ,, temeson In hac autenti proti usitata melodia , quam notulis eisdem su
si perscribimus, qui superioris sint soni, planius elucebit ΝΟ e No ΑΝΕ,, Quamcunque enim ex his motulam sive litteram in superiori formula se videris, similiter proferre non cuncteris. Hae autem consuetudinari3e notae non omnino non necessariae quippe cum tarditatem cantilen3e, si ubi tremulam sonus contineat vocem, vel qualiter ipsi soni iungansetur in unum, vel distinguantur ab invicem, ubi quoque claudantur ii se ferius vel superius pro ratione quarumdam litterarum, quorum nihil ,, Omnino hae artificiales notae valent ostendere, admodum censentur pro-ἡficuae. Quapropter, si super aut circa has per singulos longo eae, dem litterulae, quas pro notis musici accipimus, apponantur, perfecte, ac sine ullo errore indaginem veritatis liquebit inspicere : cum hae, quanto elati u , quant OV pressius o quaeque feratur, insinuent illaesi vero supradictas varietates, sine quibus rata non teXitur cantilena , mensi ii certius figant. VIII. uidvis facit hic locus ad illustrandam notarum muscarum In schemate medii aevi novam formam post antiquatas veteres, quae ex Varia litterata uel, hi rum Graecarum positione fere constabant; hae vero variis arbitrariis, e lineis, punctis, ductibus .fle Xionibus, ut e schemate patet, quod eri incisum damus: quae sola nobis tabula, X aliis eiusmodi, notarum etiam' 'L0π0burdicarum, e manu scripto ni flai iano relicta est post incendium : V complectitur autem carmines ieXametro notarum ipsarum vocabula magno numero, cuique respondentes superscripta notae figura e qua ipsoque ex nomine notae notio desumi potest, magisque elucescit quod
80쪽
de eorum usu HUGBALDUs dicit, ac utilitate quippe cum tarditatem cantilenae ubi tremulam Jonus contineat vocem, vel qualiter ipsi soni iungantur in unum vel distinguantur ab invicem, ubi quoque claudantur inferius vel superius, notent. Quibus lux affunditur illis monachi Engolismenses verbis, Omnes Francos didicisse motam Romanum M XCepto , quod tremulas, vel vinnulas . sive collisibiles, vel secabiles, VOCe in Cantu non poterant perfecte e X primere Franci, naturali voce Mi. IV Di Q si harbarica frangentes in gutture voces potius, quam Xprimentes Vo- 'o r ce in tremulam X plicat B EN GELBERTUS L. II. c. 29. suae Musicae, unia II p. 76. - , sonum, Ut non habet arsimo thessim, nec per consequens in te hi με si vallum, vel distanciam sed est vox tremula sicut est sonus flatus ti ,,bae vel Cornu designatur per neumani, quae vocatur uilis ma. Rarius aliquid occurrit apud scriptores de re musica, quod ad Xplicationem horum nominum, notarumque ipsi respondentium, conferati
Passina vero in bibliothecis Italiae , Galliae, iermaniae ipsum schema seu
carmen reperi, ac delineari curavi in me Os usus, varie etiam mutatum,
vel auctum, quandoque praeterea cum Observationibus X plicationibusque; unde ingenti quidem studio singula ea nomina explanaveram sed cum totum illud, simulque omnia subsidia flamma absumserit, harum rerurn Curiosis, Otioque abundantibus ulteriorem argumenti huius disquisitionem luben relinquo , atque ad Xhibenda oculis notarum medii aevi specimina , Ordine temporum per singula sῖecula, progredior. Ipsae Vero e iam, quae sequuntur tabulae seri incisis literis, servata solum sunt ex con-nagratione , reliquis deperditis atque Xustis omnibus , quae ad materiam tam n tricatam veterum notarum musicarum explicandam secundum usum praesentem congessimus, elaboravimusque Excusabit me incertitudo v ri situ eiusmodi notarum sine lineis, qua tamen non Obstante rem ei lavit WALΤΕ in lex diplom. Gottiiva edito, pqςymm LX prope aetatem assurgunt aetate vetustiora nostra speci-
tinariim sae mina latina quam paullo ante in Graecis notavimus litteris uncialibus;
puli HI hic autem minusculis Primum ex sacramentario monasterii Siali de- sumptum est . aevi, ut coniicerae est ex charactere, Carolini Alterum itiden ex sic ramentario monasterii S. Diundisi prope Parisios ab auctoribus novi tractatus diplomatici, a quibus accepi, ipsae tamen etiam prae-Tab. xi sens lustratus, saeculo mono deputatur Eius demo sequentium saeculorum sunt specimina litterarum notarum musicarum characteris Long 0- ιδ NIL Drdici quae in peculiari tabula exhibentur e bibliothecis Romanis C Tab. xiti. s utensi, Vallaana, Garberina. Ectypa vero notarum Long obardicarum cuna suis nominibus , ex codice Casenen, facta pro hoc opere , flaminis es.serunt ut diximus. λ