De Vita et Morte Roberti Rollok ... narationes; auctoribus Georgio Robertson et Henrico Charteris

발행: 1826년

분량: 115페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

Victoriae custo tuaeque, Per memores titulos perennat. At te per orbem nos celebrabimus Terrae, canemus pro modulo ingeni Sublimis liaec, utcunque nOStrum Materies superet Minervam.)Νon laudo fias ut cumulatior Νostrae Cum ae munere sed tuo Hortemur Xemplo ut minores Vitae ad iter melioris arctum. Vestigiorumque assidue ut premant Callem tuorum, ut quae loca possides,

Laboribus dolaneti ot illi

Possideant, requie periternR. ALIUD.

Si aut nocte lurida Polum ducem desiderans Moeret quod erret nescius Obscura quo nox deserat; Quod horreat latentia Vel saxa caeca et Vada, Vel vorticoso gurgite Ne absorbeatur protinuS. Tironibus Rotlocus est Eque gemendus Omnibus, Quorum mari in scholastico

Direxerat cursum modo.

Quot e profundo gurgite Sophisticorum dogmatum

92쪽

EPITAPHIA.

Ad veritatis littora Ena rigare instruxerat ΘAt hi id ος discriminis, Quod nocte sidus hae latetis Idem Sequente, puru PStS Jupiter, renascitur. Rollocus, heu i sed occidit, Νoc orbis ante terminum Rodibit rius amplius Cum luce non egebimuS.Νuno jure coli dicimur Densi tenebris obruti; Hoe destituti sidere Quod nos beabat lumine.

ALIUD.

Laetis perentiis, ceu ParenSAd irrigandos liberos. Vixit fleant alumnuli Cassi pio hoc nutrici ;Et imbro fletuum rigent

Sebolam sua incunabula. Pro lacte, melle, ne inre, Quod oro ab rius hauserint Νunc Ore salso, et lachrymis Rus parentent manibuS.

93쪽

ALIUD.

OcCIDUNT stellae ut veniente Phoebo, Et diem adesse docent. oeci deus stella haec monet, et supremum Νon procul esse diem. Solis adventum monet et propinquum Iustitiae, imo dei. GEORGIUS HOM SONUS.Is tenebris postquam praeluxit Jova Britannis, Multa Caledoniis fulserunt lumina cotis; Qui candore animi, divina voce ministri, Et fac praecipua ritu integritate misellis Excussere animis caecae caliginis umbras. Sed tamen occiduis nuper diffulsit in oris Hollocus vitae vel prima lucerna beatae. Praeterea eloquio in praestantiSSimus omni, Dirati in t rimis, cujus Hiamque fidemque Νec mens complecti poterit, nec lingua prosari, Νuper et indomitae mortis se condidit umbra. rerum instabiles casus, et tempora vitae Hoc decus ereptum plangunt Heliconis alumni: Hune solem invisum deflent pia corda piorum, et Seotia lugubri testatur veste dolorem. Defuncti hanc animam quo carmine compellabo pSi modo quid pullae vestes, et inania pOSsent

Munera, nec pullae Vestes, nec munera deSsent.

Sed quid ogo invideam melioris omni da vito r

94쪽

EPITAPHIA

In suis votis in vita, et morte potitur. Psal. 7, 4. Daridicum in terris votum, Rodoce, petisti, Davidio in terris voto es Rodoce potitus. Nunc frueris Oti fructu, Rouoce, valeto.

HEU cadis in unam tumulandus lumine vitae Et decus, et patriae gloria rara tuae: Flendus abis,modoce, tuis, lachrymiSque tuorum Materiem praebes, Uraniaeque tuae. Te pietasque fidesque gemunt,molloce, Sepultum; Astraea ad tumulum stat gemebunda tuum. Non tanton Uranie pietasve fidesve, tui ve, Tamiae Astrae sol quod rapiar dolent, Quam gaudent omnes liber quod pondero terrae Etorna solis pace fruare polo.

ALIUD.

Ο ΤΕ ilicem, quem non mortalia tantum Corda, sed extinctum umina summa dolent: Verum praecipuo Phoebus, doctaeque SororPS, Quae meritas curant funeris Xequi . Hoc solamen habes, Vere post fata beatus, Parca cui totum vivere non rapuit. Rolloco, aeternum Vives, meliore Superstes Parte tui, et Musis cognitis usque tuis.

Spiritus ille tuus oceli gaudobit honore,

95쪽

D ROBERTI ROLLOCI. 77

MATERIΕs ineunda segesque borrima laudis Mo laudaro jubent, simplicitas suo Vetat. Si taceam laudos, ingrati stigmate Durar, Hostis si pangam, simplicitatis ero. Impetor hic duplici telo, sed utrumque repellam Si paloat saltem simplicitatis honos. Vicit enim naultos pernox et perdius, illa Ingenii linquon pignora chara sui. Quod moritas tempsit hindes, se sprevit, et omni Gloriola spreta gloria rara SV QSt. Hinc,molloco, duplex pennis victoria circum

Plaudit, o hinc lauro duplice fulget apex. Hac igitur palma duplici, Rolloce, potitus;

Ardua coelicolum limina scandi OVans. ADAMU ABRENETHIUS. IN ROBERTI ROLLOCI FUNERE EccLESIA ESSUM FΛCIT. ECCESSUS, Rolloce, tuus me tristia cogit Murmura in extrema fundere canitie Et renovat luctusque graVos, et funera acerba

Rodi Arbuthnoti, metoniique patrum. Hab orumque Andreiae Obitus, et fata Georgici Fata tuo in duro Lousonii exilio. obductasque cicatriceS, et miliaera cruda, Utima quae telis phirima saeta meis. Verum cui querar aegra 3 an qui mihi vulnera fecit Solus Achillae tollere more poteSt.

96쪽

VS EPITAPHIA

ALIUD.

UNANIII ES inter quatitam concordiaciratres Cur nec ut ante fuit nunc quoque firma manset Excessit Rollocus amici nodus amoris, Hollocus, ruptae nexus amicitiae; Istlimi instar bimaris geminum qui distinet aestum, Hinc atque hinc De in se mistu uterque runt.

ALIUD IN ROLLOCI MORTEII NIMIS PROPERAM.DLX Rolloce, gregis tener tenelli,

Doctarum decu elegantiarum, Et morum Specimen modestiorum.

DuX Rolloce, gregis sacer sacrati, Sal terrae sine fraude, solque mundi, Et vitae speculum laboriosae; Quo divorsus abi. tuos olinquis 3 Praesens y anno abietis tuos relinqui. Absque o spe reditus tuos relinquis ZIn fidit tibi nemo sanus unquam Aut cari emeritum gregis favorem; Aut clari aureolum gregis decorem, Iuvidit tibi nemo publicata Castarum intima cogitationum, Sanctarum abdita lucubrationum. Invidit tibi nemo gratiam aulae Gratam gratiam eam et redintegratum: Grata ut gratia sit rediit tegrata. Invidit tibi nem propagatum Saepe a principe paene principatum

Qui itiquam XOrte cum lio Oi e principatum.

Nil horum tibi ogo, tibi nec ullus

97쪽

D ROBERTI ROLLOCI. 79

Νatu grandior iiividet, nec ullus I Inquam sanus : ut invidemus miles, Tantilluin aut minimum invidore si fas, Quanquam non magis inVidemus omnes, Quam lugemus item et dolemus omnes Istam praeproperam itinc abitionem. uobis procul hinc abitionem, Absque et spe reditus abitionem: Νam ante ut venimu aequum abire et ante. DE ROLLoc SCRIPTIS. Dux Rolloce, viae tenax repertae, Quae fert sideream patens in aulam ;Fidorumque ducum comes fidelis Ursini et Iunii, Tremellitque Calvini quoque, Degse, leviani: Queis vestigia praeviis secutus Signati ingenii notis stylique,

Tuto calle secas iam teneSqu , Certum certus iter sequento planta; Et pluma volucri poli sub auras, Miro sedulus et laboriosus, Scripta exples operosa ceu melissa Cellis nectara stipatis recondit Hausta e floribus norisque Ore,

Delibata poli deique dona.

ANDREAS EI VINUN. QUAEST. PLEBS, Proceres, Princeps, quem cassum lumine luge1it

Cur sata heu rivo nos vetuere frui Θ

98쪽

S EPITAPHIA

RE SP.

Dission illo sitit qui iti coeli lueseat aula Lucro hac orbari dignior orbis orni.

ALIUD

PORR1GΕΠΕ pietas si vitam, hic debuit omnes Mortales mortis praeteriisse mora, Sed quando hic obiit praecOX, discamus et OmneSPertaesi hanc vitam posthum secta equi.

ALIUD. PECTORE, Voce manu, Verum Vir sancte colebas; Et verum extincti nunc monumenta docent. IUD. Hoc procul a tumulo commenta facessite vatum Vera si bio 14Vus I era Sepultus mat.

Vana toga sontes sucatae gratia amae; Νil sibi sticari, nil avet iste tegi.

Tostor ego extincti manes, pia numina testor, Testor et innocuo si quis iniquus erat. Νullus ei quaesitus honos, opidentia nulla : Nunc quibus, heu, pietas pse tibus aegra gemit Pro Tricis Apinisque habuit genus, tria, Censum Re vitae, nil voti spes, ratus esse nihil. Stet modo majestas Christo sua sarta SaluSque Humanum a Stygio vindicet hoste genus. Ergo reapso bonis cultus, probitate remissis Gratus, et indignis donique mirus erat. Νunc vitam hunc sanctam requies tam aIicta coronat. Sydera tam certo nunc redivivus liabet:

99쪽

Νemo sequi iit sanus rivi vestigia nolit, Et propiore mori umine nemo Velit.

EPIPHONEMA.

T satum sceliciter, tumquesto selicius, Functumque celicissimo Νoster Cato, Plato, Numa. inter boatum et amplius Et rita, et ortu, et sunere, Quis te referret aemuli , Rolloce, noster indiges l Eternitin alae atque ale, Decus addite Diris.

Cum soro ad summum mens pia pura, Polum Mens mea perser adhuc te coec hoc carcere claudi: Exibis alti jam libera carpe gradum; Dixit et erumpens ista campage Soluta Corporis exanimi mox videt ora Dei. Epigramm. JOANNIS DUNBARI Cent. I. 4.

SEARCH

MENU NAVIGATION