장음표시 사용
71쪽
cenatem Cum pro excelsa dignitate qua ii republica praecellis, et amplissimo munere quo te honoravit Deus, EccleSipe opem ferre possiS, ne, qua)SO, eam Subtrahe in ejus praeSidium artus ac vires tuas intende, summo conatu in id incumbe, ut salutem consequari in Christo Iesu niundana haec omnia fluxa sunt, OXque acceSSent. Deus te, tuam conjugem, universam familiam benedictionis suae thesauro cumulet. Eadem illa nocte has voces emisit: rati viilla mihi mens in corpore aegro mortis, peccati et Satanae metu non angor
nullum illis in me imperium: Sic tamen morbi pondere remor, ut longe praeter spem in hanc horam supersim. Dominus quasi in Ortario pistillo aegritudinis me tundit, ut ad regnum suun formet.' Octavo Idus Februarii, 3Iirum, inquit, videri potest, cum tam acerbe morbo discrucier, tamdiu protrahi vitam meam ; Verum per Patientiani Domini beneplacitum praestolabori connivebo, connivebo agat ille mecum pro libito, non disseram cum eo. Quid est homo ut cum Deo disceptare audeat Imo si in Orcum detruderet, parendum, non responsandum. Gratiam fac mihi, Domine, propter Christum Jesum. Non erubesco confiteri nunquam me tam sublime notitiae Dei
fastigium attigisse quam hoc morbo. quam horrendum in manus Domini incidere sed reposita est mihi misericordia in Christo.
Quid contristaris, anima mea Quid te dejicis in me obveniet
tibi mox aspectus et congressus amoenissimus.' Cum advesperaSceret,
72쪽
E erior, inquit, sexti psalmi veritatem; ac aliqua ejus Verba recitat: Gratiam fac mihi, ehova, quia languore preSSU Sum cur me, Jellova, quia conturbata sunt Ossa mea,' etc. Interjecta modica pausa sermonem iterat se Christus portabit jugum meum, et ego ejus gratia fultus sequar.' Cum morbi acerbitate torqueri eum animadverterent astantes, lacrymaS, Planctus ac singultus cient; quos ille increpat: me meam vicem, inquit, sed peccata vestra deflete cum nemo a peccato immunis nemini fletus materia subtracta est. Quod ad me,
ego Omnium complementium ac conSummationem mOX videbo.' es-pere e cognati imus ad eum ingressus sermone impio bilem ei
movit ab eo flagitat vellet in caelos receptus mediari pro se reliquisque amicis : Hoc audito ira fervens repent corpus imbecillum aefero exanime erigit Ego inquit, munus illud abnuo, Christus unicus Mediator.' Non multo post invisit eum frater natu major, Tu,
inquit, cognatum nostrum increpa, mone alium capessat Vitae tramitem inlioqui nulla ei salus, certiSSimum exitium.' Ab hoc tempore oblatum alimentum respuit NOD, inquit, edam aut bibam usque dum in regnum coelorum transferar.' Funeris curam ulielmo Litillo et Gulielmo coto amicis integerrimis quorum amicitiam non vacillantem frequenti elogio ornavit commendat. in non inquit, mihi esset hujus corporis cures illud si quidem glorificandum, et conformandum tandem glorioso Christi corpori et manus intu-
73쪽
ROBERTI OLLOCI. 55ens Isto etiam manus, inquit, illustri gloria fulgebunt.'' Erindo
sermo ei submissior et contractior, verba tamen fortia ac efficacia, gaudium coeleste spirantia ac redolentia, quae Placidu SOmnus Xcepit, qui cum aliquandiu eum occupavisset, placide ac suaviter Creatoriae Redemptori suo animam omniendat. Et quamui eXtinctus, O-ta tamen Oris pallor Ou confundebat, Veri a temperato quodam
rubore pectundebatiu Obiit sexto Idus Februarii 1598, veteri calculo qui tum in usu e let jam petatis suae Anno 3. Erat statura mediocri colore rubido cui candor quidam admistus, coma Subrufa, Vultu ad comitatem gravitatemque pariter facto ; valetudine parum firma, quam mirum erat ad tantos labores Sussicere potuisse,
Singulari pietate, Sanctimonia, vitae innocentia, quam vel inviti admirabantur et laudabant ipsi veritatis hostes. In vocatione sua fidelissimus et vigilantissimus, assiduus in studiis et meditationibus, ab otio supra quam facile credas abhorrensu fidem tamen facere possunt tot tam paucis annis etiam corpore morbis et aegritudinibus debilitato editi ab eo docti et elegantes commentarii. Pacis amantissimus injuriarum patientissimus, ad condonandum facillimus. In ferenda de aliorum vita dictis factisve sententia perquam aequus ac moderatus Secus ab aliis prolata praestitaVe semper quoad seri potuit in meliorem partem interpretatus est In communi consuetudine et amicorum consorti apprime humanus ac jucundus, in con-
74쪽
siliis fidus, in colloqui assabilis et comis. In rebit Serii gravi ac prudens quod in publicis Ecclesiae negotiis procurandis Omnibus fecit manifestum in consilio aliis impertiendo promptissimuS. HaS vero Ximias virtutes ornabat admirabilis humilitas, qhia quamvis plurimis praestantissimis dotibus alios fere Omne anteiret, tamen ne infimum quidem fastidiose despexit, quin potius SeS Omnibus Submisit. Ad humilitatem aecessit incredibilis modestia et animi moderatio, ut quamvis multorum convitiis ac calumniis publice ipso audiente immerit impeteretur, nunquam auditu Sit convitia regerere, aut calumniatores recriminari, aut Ocem aliquam contra detractores omittere, Sed bonae conScientiae testimoni fretu tacitum sese continuit Semel tantum pro concione apologia uSus St, tanta moderatione, ut neminem Vellicaret, nullius famae detraheret, neminem insimularet, nemini crimen impingeret, Sed Sinceritatem tantum suam coram Deo et ipsius Ecclesia testatus sit. Studia sua cum familiarilaus communicabat eamque discendi viam saepe utilem sibi ac fructuOSamueStatus est. Sed ceSSO de eo plura, quae satis multa dici poterant, et fortasse debuerant sed omnibus in propatulo sunt ejus virtuteS, et tam modest genio Obrium laudis decus competit. Ejus decessus fama quantaklacrymaS, quae SVSΡiria, quo SingultuS, Per universam urbem ac regionem concitarit relatu fere incredibile. Senatus, Academia, ci Vitas, plebes. Singuli tanquam in domestico luetu
75쪽
ROBERTI RULI MEI. 57ino ebulit miliis inajori qhiam alia consuetum Edinburiri celebritate locoratur. Turmatim enim Omnes, tam Supretiare quam infimo sortis homines, et quidem Omnis seXUS, Omnis Utatis ad illud Ornan dum conflii Xerulit.
77쪽
VIRI UΝDEQUAQUE DOCTISSI MI SUMMI THEOLOGI, VITAE ΙΝΤEGERRIMAE, JUDICII ADMIRABILIS, LABORIS INDEFESSI EDINBURGEΝAE ACADEΜLE DOCTORIS PRIMARII, ET ECCLESIAE CHRISTI PASTORIS VIGILAΝTISSIMI.
Triςtis repente naeniae Ferrea et pomene obtrudi invito mihi Siccine praeripitur Etatis ante terminum Gloria magna uae Itollocus illo patriae Siccine conticuit Vox illa pridom praepotet SCorda toro piis Addicta concionibus Θ
78쪽
Siccino succubuit Sacri satellitum gregis Sedulus illo labor
Tot egerotis Xamina Siceitio en perit Nunc illa sacros codices
Lustrare commentariis 3 Seotia moesta dole, Planctus, Edilaburge, X ita.
GJmnasii cocidit Rector, decorque ingens tui. Talia tam propere Praerepta nobis lumina Quid nisi eoisitoni Minantur iram numinis 3 Illo quidem lachryniis Remotus inter coelite . Dogit at assiduas Νobis reliquit lachr InnS.
De te verum index ut moriente loquar. Nobiseum hunc orbem donec Holloce tenebus, Mortales inter uminis instar eras. Morte quod optabas idem nunc additus astris, Implebis merita laudo superstes humum.
79쪽
Ut vii is docuit lingua prudentem locus, Si nunc doctrinae serpetunbit opus. Νompo ibi mons animi ost, ubi vis ardobat amoris In Christi arcano Cliristiadumque sinu. Ergo Holoce vale, et quem menti amoribus altae Semper anhelasti, jam fruere usque Deo.
. AD DAMMAM HISTER VEL i. ROLLOCUM extinctum quam lirimum viderat, exul
Exul Relligio cum pietate abiit.
Se trepidae sociam unxit utri suo fugae.
Rolloco terras coelo mutant , fuerunt Ut comite vitae, sic abiere ire . Ante tamen lachr) nas fudere in siluere o Stas, Et tumulo Sectas imposuero omnS.
Nec jam si verum profitebimur liospita sedes, Numinibus tantis ulla relicta manet. Sei licet his nostris in crimina euntibus utitiis, Qui rapidum cursum sisteret unus erat. Νon vitam livor, moresvo calumnia rodit, Quo dentem intondant non habuere locum. Quid sapere, et quid sit bono vivere, discito stulti: Quam pia vita fuit, mors in testis erit. M. Ho. CRAGIUS.
80쪽
VITA graviS, Sancti mores, in Ietheris alii Corda replens, alios in sua jura trahit. Candida simplicitas, in aperto tectore Virtus Innocua ingenuo fama laboro hiet. Talis erat, major venienti urget ab aevo Morsquo viro frustra ς injicere ausa manum. Jo JoHNSTONI S. PoΛΛ nco δεινησιν ατασbcκλίη τι λυBεντα, Σωματος ηδ αινους ἐυBυ αφεντα πονους Ουλυμπονο ανα ἔριντα Θεου Ουλησις ω α γεν
DUM vitam ambiret, toto vivobat in orbo Rollocus, solis qua micat igne globus. Vidit, ingomuit, non haec me vita, nec Orbi .Iure, inquit, ci em me scrutisSse suum. Vita mihi si Christus ecphim est mea putria, cunctae Ilo mundi mihi sunt stercora, damna, nihil Audiit hos gemitus summa qui spectat ab arce Ergo veni in patriam, mox ait, ergo Veni. Jam uni adeunda tibi est fulgentis regia celi; Ut vita ptata io potiaris OVANS.