De Xenophontis libello qui Topoi inscribitur. Dissertatio ..

51쪽

quamquam eiusdem cuius ille sententiae defensor stgravissimus, tamen recte delevit. Denique quia in his duabus quas ille finxit partibus eadem rati cogitandi atque sentiendi ine8t, ut passim vidimus, et eandem dic0ndi onsuetudinem pauli post d0cebimur inesse,

nihil prorsus est, cur Hageni aSSentiamur.

Sequitur igitur his rebus expositis ut de stilo quem

appellant et de rebus grammaticis et de verborum deleetu et quae huc pertinent quam accuratissime quaeram. Incipit scriptor sententia universali, quo exordii genere iam altius Xenophontem libenter uti animadvertit. iam ad rem ipsam descenditur argumenta etc0nsilia non m0re philos0phorum sagaeiter distributa attamen ordine qu0dam coniuneta sunt id quoque X Xenophontis onsuetudine est. In est in libello inanlaetata iucunditas, quam nulla onsequi affectatio possit; forensi strepitu remotissimus est; omnia plana et luculente exp0sita. Et prolaeto, nihil a X0110phontis ingeni aut oratione alienius quam vitiosum acumen et ex inepta subtilitate natam obseuritatem esse obetus Ν. L. recte iudieavit orati eius in una re c0ntem planda defixa est luminibus dicendi a figuris sententiarum elocutionisque abstinet, leniter et aequabiliter 4

52쪽

Semper profluens. Ad res dei n0nstrandas ut 0eratis diseipulus exempla idonea c0mparationeSque non Spernatur; f. III. T. IV. 6 sqq. 14 sqq. 46. V. 3 5 sqq. 12. Ita igitur l0quitur idque agit ut facile quid velit intellegatur. EX eadem caussa non crebro peri0dos diis ciles intellectu usurpat sed nunciata maxime particulis μεν - δε τε - κω, καὶ - καὶ ἀλλὰ similibus aut 0niuneta

aut sibi opp0sita ita ut brevi sint amplexu. f. I. I. IV. 5 sqq. 28 et passim. Tenue igitur dicendi genus et Xen0phon et uet0 huius libelli sequitur Anac0lutha minus c0nsilio quam neglegentiae tribuenda et traiecti0nes Verborum et anaphoras, quo dilucidior rati evadat, hie script0 cum Xenoph0ntee0mmunia habet id quod exemplis aliunde petitis illustrare supersedeo in h00 ver libello anae0lutha in venimus; . I. 1. IV. 6 22 es. IV. 4 anaphoras I. 4

V. 8. 12 traieeti0nes denique verb0rum: IV. 1 20. Eg etsi c0need in ceteris eu0phontis scriptis alias praeterea inveniri figuras, tamen meum de libello iudicium propterea erui mihi non patiar. Etenim tam rara talia apud Xenoph0ntem sunt, ut mirari uti de beas ea hoe in libello deesse Xenophon, ut unum adferam, idem significantia qua est rati0nis ieeitate raro coniungit, ita ut 0betus Ν. L. 609 sq. verborum Comm. IV. 10 ἀνθ ρωποις o ῆσθαι καὶ μιιλεῖν ultima delere n0n dubitet. Eundem fere can0nem, si ita dicere liceat, ausit0 huius libelli sequitur: nam in e III. b, aut ἐζάr0M aut ἐκπεμποιτο ἘXpungendum Ῥ8Se

53쪽

nemo est qui addubitet eademque suspici est in c. V.

CAP II. Die , nunc de Di mulis quibusdam quas Xenoph0upaene nimis Saepe usurpat praesertim ad aliam orati0nis partem tran8iturus Moueam vero his omnibus argumentis e maiorem vim es8 tribuendam, quod id quidem inter e08, qui diligentissime persecuti sunt tem porum annales, nulla est umquam in dubitatione ver satum, hunc libellum non ub imitat0re aliqu0 vel com pilatore multis annis post Xen0ph0ntis aetatem con Scriptum 88e, ut quidem gesilaum, qui Xen0phontis nomine circumfertur, ab homine Hellenicis abutent con fectum eSSe dimus. Itaque cum auetor huius lib0lli persimili Xenoph0nti inveniatur, aut duos eodem fere tempore seriptores omnibus in rebus ibi perquam si miles vixisse, aut Xenophontem libellum Scripsisse sta tuendum erit. Sed revocetur ad formulas quarum m0d menti0nem feci rati0.

primis Xen0phon libenter adhibet Cyr. I. l. 3. II. 3. 2. IV. . . V. 3. 13. VI 2. 24. ell. III. 1. 6 5. 21 sq. IV. 3. 13 3. 22 4 4. V. l. 35. I. l. 1 5 5. n. V. 2. 2. VII. 6. 3. 0nu. IX. 5 et pasSim.

54쪽

Cf. Cyr. I. . Meti. 22. ossim si pus sit permulta huiusmodi exempla adferre, sed ad finem cupi pervenire. Saepissime ver Xenophon formulas adhibet

quales occurrunt . IV. 0 ε δε τι φήσειε .... TOυ ο

legit professi in unaquaque pagina haec et talia saepe inveniet. Tum nunciata e0mparativa libenter adhibet verbis usus ij vel ἐπερ . . . ταυτη cf. IV. 40 et saepius etiam σω - o Meto ef. I. 6. III. 5. IV. 6 32. Porro quaeStiones amantissime usurpat ei. IV. 19 21 28 42;45 sq. 48. V. 2 sqq. 6 sq. 13 VI. 1. Omnino cum stilo huius libelli conferas velim Heli. II. 5. 10. His et talibus dies io Xenophontis si de ieiunaque efficitur, ita ut rem non nimis exaggeraverit istolatus Hist. Gr. Litt. I. 29), cum diceret quamquam Quintilianus recte iudieasset in labris Xenoph0ntis sedisse quandam persuadendi deam, tamen animadvertendae88 haec: eine geWisse magerkei de stiis, int0nig-kei de darstelliing, mange an uti silerisclier form. μQuae omnia in libellum quem Xenophonti studeo vindicare cadunt.

55쪽

CAP. III. Construetione ver quasdam quas hoc opusculum cum Xenophontis seriptis communes habet ne nimis putidus videar eiens praetereo. Nil istam de εστινας III. 11 et εστ ιν τε III 4 τινας et νίot Signifieantibus es. Sauppe append. ad Xen Scr. min. p. 554qq.), nil de partieipio ἄν ad verba διαε ελεῖν, υγχάνειν ἀνα

δενος τι o pro πένεων μνῶλλον quae frequentissima

apud Xen0ph0ntem est I. 1), de infinitivis ab adieetivis pendentibns, id quod nem libentius quam Xenoph0uadhibet III. IV. 40 V. 1), haec omnia inquam Scien Somitto; satis habe de audis aliis rebus explicatius

dicere.

Genetivi abs0luti qui voeatur subieet carentis haudita multa adferri possunt exempla saepius Ver ita Xen0ph0 l0quitur. is Cyr. I. 4. 18. III. 2. 25 3 54.

56쪽

V. 2. 13. VI 2 19 meli. I. l. 29. V. 3. 27 5. 26. n. I. 2. v. ueliner). Dec. XX. 20. Hipp. I. T. R. q. VIII 8. R. L. V. 4. XI. 4. XIII. 11. Ita in litie libullo

νων εἰκι τὰς . . . .

Particulis καὶ ταυε coniunetis, quae III. 10 oesturrunt καὶ τ εν πολε et III 8 . T. γενόμενα si quidem Selineideri coniectura vera es', non omnes pariter utuntur. Vita omnino Lysias Frolib. ad 0r. XIV. 30 et XXX. 22), saepius adhibet Demosthenes et lato et I80grates et Herm.Vig. p. 76. Mailli. r. r. 470 6).

Plerumque καὶ Meto ita usurpatur; in Ver κει ταυτα,

fere participium aliquod sequitur Selineid. d. 800. V. 139). Apud Xenophontem Xempla non rara Sunt C An. v. Κueliner I. 4. 12. II. 3 9 4. 5. VI 2. 10. VII. 1. 29. Cyr. I. 6 45. II. 2. 12 l6 V. 3. 30. Oee. II. 5. III. 4. VIII. 23. XI. 3. XX. 8; tum sine partieipio Heli. V. 4. 22. D. VII 6 35. Comm. III. . . Tum Xen0ph0nti pr0prium est, qu0 in sententiis generalibus quas Vocant pro usitato singulari ir0 pluralem praefert G: σω γαρ ν τινεc IV. 34: εἰ δετινε λογιζόμενοι , tum l. V 2 et f. Heli. I. T. 6. IV. . . I. 4 27. VII. 5. 3. Comm. III. 10 4. Cyr. IV. 2. 32. Cum Isocrate ut alia sic o Xen0phon commune

habet, qu0d Sauppe append. p. 56 plurales Drmas

SubstantiV0rum quorundam, quas cum abstractas sint alii vitant, saepe usurpat. Cf. I. 6 φυχεσι ν θάλπεσιν qu0 quidem saepissime apud Xenoph0utem q-

57쪽

vesti. IV. 18: λεγομεν. V. 3 αρξάμενοι. orro en0ph0utem particulas adversativas amanter es. hilol. XVIII. 652 sqq. usurpare memo est qui nesciat imprimis ἀλλά γε, ἀλλὰ 1ιῆν, ἀλλά ε ιην, ἀλλὰ 1ιήν γε,

γε /ὴν, κροὶ μὴν καὶ ι ν γε μέντοι. f. uechSen Seh. ad Heli. III. 1. 7; uehu ad D. I. 8 20 9. 16 et 18. VII. 6. 14. Eaedem particula saepissim in o libello oecurrunt ἀτὰρ partistula etsi non 80lis poetis c0neessa est tamen apud seriptores rationis pedestris rara; at en0phon eam saepe adhibet. v. Cyr. I. 6. . II. 1.3. VII. 2. 10. ell. V. . . u. IV. 6. 14. VII. T. 10. Comm. III. 1. O 6 ll. Oee. XVII. 15. XVIII. 1. XXI. 1. Ita ecl. IV. 16. 0rro Xenophon saepe particula ιιεν γὰρ ' που coniungit. I. III. l. IV. 14 30.43. 46. V. 2. ετ qu0 oeeurrit I. . IV. 5 38. V. 6 et καὶ ses. 6 7. III. 12. IV. 4 saepissime Xenophon re noVRS additurus Surpat. νκουν vero partieulam Ι. 3. IV. 2;

minem saepius quam apud Xenophontem invenias.

58쪽

CAP. IV. Loquar nunc de Vocabulis eis quae ut Xenophontem ita uetorem huius opusculi amantem inveni. Quamobrem singula libelli capita ex ordine percurramuS. Omiti Ver0, ne l0ngus sim, quod Verba θαρρεῖν, ἀθυμεῖν, ἀθυμία, προθυμ ως, ἀσφώλεια, ἀσφαλὴς, θεῖος, ἄφθονος, ἀμφίλογος, ἀφορμὴ, ἀθροί σθαι, κατανοεῖν,

αἰσθάνεσθαι, ἀποδεικνυειν υσθαι), μαρτυρεῖν, ευδαίμων de urbibus dictum), κερdάλεος, ἐδυς, προς νιλὴς, μελε μοι alia et Xenophon amantissime usurpat et h00 in libell0 saepius reperiuntur. Sed res gravioris m0menti attingam. C. . 1 επεχείρησα σκοπεῖν cf. et V 12 significans diligenter considerare et inquirere cum Comm.

Saepius 60 εἰκυς invenitur, tamen illud esturrit Cyr.

I. 2. 11. n. III. 1. l. Hipp. II. b. VII. T. VIII. 24. R. q. VIII. 12 R. L. XIII. 5.

59쪽

0. III. 3 verba ἀθλα προτιθεναι σεις SaepiSSime Xenophonte e0mponuntur ei. Heli. III. 4. 16. IV.

c. III. 4. εστιν χε επι ξενια καλεισθαι f. n.

v. V. 12), IV. 7 παριπληθες denique πάνυ adverbium adiectivis et adverbiis additum IV 2 14. V. 12 ubique apud Xen0phontem obviam sunt. V. est. II 8 10;14 17 q. c. IV. 2. νεργος, ut ec. IV. 8 q. T. Cyr. III. 2. 2 et 19. IV. l. 16. V. 4. 25. VIII. 6. 6. Heli. IV. 1. 1 et passim de terra. Ibid. Hi περαινομενων γε μὴν οὐν . . . : περαίνοντες, ra εἰ δε τὰ μεν περαίνομο, τὰ δε μελλοι f. An. III. 1. 47 ως μὴ μελλοδε ἀλλὰ περαίνοιεο τὰ δέονται ib. 2. 32 bis) Heli. II. 4. 39. III. 2, 19. IV. 8. VI. 1. 1 9 2 30 Cyr. III. 1 3l IV. 5. 38. V. 2. 24 3 50. VI. 1. 20. Oee. XI. . ter. IX. 5et . Hipp. I. . IX. . Alii 0 vocabulum raro adhibent, alii omnino vitant, ut Lysias 0r. XIX. 8 quae num genuina sit ambigitur), Xenoph0u Savpp. leX Xen.

p. 103 amat composita etiam interdum Surpat εκπεραίνειν An. V. l. 13. διαπεραίνειν Hipp. IV. 3. διεκπεραίνειν ec. I. I. c. IV. 21. μεχρι μεν ουθε, ut Cyr. VI. l. 11.

60쪽

Comm. II 8. 1 3. Hipp. IV. 19. Oee. VI. 8 et XI. . Cyr. I. 6. 5 et est. IV. 2 sq. Tum g 23 1μεῖον pr0 ελαττον quod saepissime Xenophon adhibet. Porro

25 o ν et τελος ευρισκε των ἀνδραποδων et 40:Oσα χρ MiciT ευρισκε τὰ τελη. Haec quae apud alios vi reperias de pretio rerum venditarum praebet eno

30: χειν μοι doκω νμιβουλευσαι et . 1 εἰ δε φες δοκεῖ ἐναι urbane dictum est, ut Xenophon

similiter ut 43 sqq. loquitur Xenoph0 Cyr. V. 4. 44 sqq. et Hipp. IV. 5 qq. 44 βραχυ c. ni., ut Cyr. V. 4. 47 et εἰς τοα σφαλε ἀποχωρῆσαι ut Hipp. IV. 16 et 18. VI 2. VII. 6 et al. 45 et ἄν ii ἄλλον ἡ λίθοις χοιεν χρῆσθαι ei. Oec. I. 10 et 12. 47 εντευθεν ποθεm, cf. Cyr. I. 6. 43 αλλοθέν ποθεν idem IV. 5. 56 cf. Hipp. IV. 16 et VIII. 15.