De Xenophontis libello qui Topoi inscribitur. Dissertatio ..

61쪽

κοιεν cf. ad eli. IV. . 1 ueel, sensetiueig. et VII. 2. T signiscat ingendo premere, Urgere. 50 ἰσχυρως, idem cuius advorbi ut apud alios rarior usus est ita apud Xenophontem frequentissimus es. Hier. I. 33. R. L. III. . est. IV. 4 sq. IX. 1. XI. 10. XII. 2. XIII. l et passim in omnibus Xen0phontis scriptis.

ef Oee. IX. 14 sq. V. 3 ἀρξάμενοι cf. Cyr. I. 2. 16 6 8. VII. 5. 65. AD VII. 1. 22. viter. I. 10 bis) Cyn XII. . V. 4. ἀειοθεατος, qu vocabulo ut Herodotus saepe ita Xenophon utitur cf. R. Eq. XI. 10 12. ter. I. 11. Hipp. III. 1. l. L. IV. 2. Oee. III. 4. VIII 3 38 Conv. I. 10. Cyr. VI. 4. 44 et ubique omnino lubenter Xenoph0n 00abula cum ξι comp0sita adhibet. id praeterdξιοθεατος habes etiam δεξιάκουστος. Iam Verba videndi et audiendi saepissime e0niungit Xenophon es. IV. 10. n. III. 1. 27 Cyr. I. 6. 15 7. 5. est. III. 9;13 VIII 3. I. 20. XV. 10 Comm. I. 4. 18.

Xen0ph0ntem supra dixi idem signifieantia aspernari;

62쪽

Cyr. VII. 5. 2b. I. 6. 46. VIII. 2 4 13 sq. 4 6 et saepe. R. Eq. 6. l. viter. I. o v. VIII. 22 et alibi.

c. VI. 3. συναινοῖεν Attici praeserunt, ni fallor συνεπαινεῖν Sed en . Cyr. IV. . T. συνήνουν. 3. 23: συνηνεσαν. 4. 9: G ηνουν. f. V. 3. 22 4 27. VII.

2. 14. VIII. 5. 20. An. VII. 3. 36 7 3 et saepius.

εργου πι θεων cf. Cyr. I. 5. 6 14. An VI. 3. 18. Oec. V. 20. Hipp. V. 14. VI. 1. VII. 3. IX. 8 et ubi non 3 Denique επὶ τὰ βελΩoν f. A D. VII. . . l. L. IV X. CAP. V. Hae quae eongessi et plura addi possunt si ad rationem vocamus libellum a Xenophonte seriptum esse efficitur. Aequalis, si multi in tali argumento alium plane imitari suseepisset, professi ad Xenophontissimilitudinem tam pr0pe ne potuisset quidem essedere neque illius imaginem tam perseete exprimere. Accedit quod voces poetidas neque en0phon aspernatur neque auctor huius libelli Sauppius qui hae et talia iudex. Xen et in edit. Xen. scr. min. p. 298 enumeraVit, quamquam singuli in rebus non sati uecurate egi8Semihi videtur, tamen in universum qu0s es ei numeriS

63쪽

Xenophon igitur cum tot ann0s exsulasset paullulum ab Atticismo declinavit usurpatque interdum quae Atheniensium oratores vitassent et cotidianum sermonem sequius et ea adhibens quae saepe in Asia et Pelop0nneso audiverat et apud Homerum Hesiodum Her0d0tum alios legerat. Mihi multa ex iis voeabulis quae Sauppius interp0etica et Ionica et monsuetudine bonorum seriptorum rededentia et Xenoph0nti cum serioribus communia enumerat serm0ni cotidiano tribuenda videntur esse. Elegantia igitur scriptorum Attistorum imprimis orat0rum apud Xenoph0ntem saepius desideratur. Quae si in hoc quoque libello desiderabitur, Eubulum auetorem esse

concedamus 3 Reperimus ver in c. IV. 17 7wocodo ἀενα ον.

Oecurrit apud Pinii Pyth. VI. 5, porro apud Theogritum, Sim0nidem Hesiodum op 597 739); tum apud Her0dotum I. 145 ποταμος αἰείναος). Idem v0cabulum Xenoph0 usurpatrueli III. 2. 19 2bίμνη, Cyn VI. 5. χειμαρρον α nec tantum de aquis dicitur cf. Cyr. IV. 2. 44: εναωτερον λβον, id qu0d seud Xen Ages. I. 20 fortasse imitatus St. Poetie dictum est . III. 1 πυκνο et ραν et γν πολιν iacαφικνεῖσθαι, nisi emendatione potius opus est es. Selineid. ad h. l. et Lange l. l. hes. I. p. 5). Silio Xen0ph0nti fortasse concedendum est, etiam no-nym illi talia eo cedenda esse existimemus Vocabulum illud ipsum Xenophon saepissime usurpat Hipp. V. 63 Iam c. VI 2 εἰ mo καὶ μεινον, εἴη et D ἐπὶ το λωον καὶ μεινον Xen iphontis proprium est fortasse

64쪽

hoc sumpsit, ut quidem G. Hellandus latuit, ex Odyss. I. 376 o II. 14 l). Thucydides simpliciter I. 118 εἰ

h00 0d0 An. III. l. T. VI 2. b. VII. 6. 44. R. Lae. VIII. 5.Ρraeterea in libello insunt n0nnulla stomposita Vocabula quae 90tius poetis aut cotidiano sermoni conste-denda videntur Xenophon talia non aspernatur: V. 3ηδυοινος V. An VI. 4. 6); IV. 51 ευπ0λεμος Oee. IV. 3)et alia cum δυς et ευ et Πολυ et νιλ comp08ita, praecipue in c. V. 3. Huc refer0, qu0cum διγοχρονιος Cyr. IV. 2 44 conferrre p08Sumus, πολυχρονιωτατον c. III. 10. Intercl0nie Sauppius lex Xen. p. 28 qu0d legimus c. IV. 28 δαπαναν ἀμφί τι numerat. s. D. I. l. 8; περὶ ver additur Heli. VI. b. 5. alii εἰς adhibent. Tum οσω pr τοσουτω Attici fugiunt Xen0ph0n Ione secutus non reSpuit. V. Cyr. I. 6. 26. VII. 5. 6. Ita ecl. IV. 23. Porro constat Verbi quod est δίδωρει ut ιι et τί θημι nor act. Drmam plur perS. III usque ad tempora Alexandri adhibitam esse δοσαν, p0Stea demum do)καν. JSin nunquam εδ αν adhibet praeter v Fr0lib.)0r. XIX. D quae quidem a multis addubitatur mihi videtur illa rati a p0steriore grammati eo traetata et

00ntracta esse sed ne Demosthenes quidem ea larmas,

sed iam Hyperides or. Iun. VII. 34 et VIII. 43 a 322 habita usurpat et Dinarchus e Dem. q. 57 bis ἀνή-

65쪽

Antiphon V. 77 εδωκαιε similiter liueydides VII. 19 et Isaeus V. 1 et 38. Fortasse antiquissimis temporibus hae formae Attieis e0needebantur. Antiph0 quidem talia saepius es. Teti . . a. 3 οἴδαμεν cf. praeterea Blass. l0q. Attici). Confusae dialeeti aut prisca tempora aut redentia indigant. Praeter haec exempla obvia sunt et apud Her0dotum et apud p0eta et apud Xen0ph0ntem qui Asiae magnam partem peragranS diuque pr0cul patria habitans quid b0nis Attidis seriptoribus e0nssederetur, paullatim dediscebat. Itaque si Xenoph0ntem ut auetorem libelli agno Assimus non mirumqu0d legimus V. 7 δωκαν pro usitata eo tempore forma et ab Eubul et ab eius amistis εδοσαν. Xenoph0 quidem usurpat talia An. III. 2. b. V. 5. l4. VII. T. 10 et T. C0m m. I. l. 9 4. 1 l. IV. 2. 15. ell. I. 2. 10 et 18 IV. 4. 15. Forma Ver imperat plur pers. II lis est desieritne antiqui0ribus temporibus ei Class. Thue. I. 34. 1. rueg. 8tud. 2 42. Heilaud. u. Xen. 11 in εωσαν quod equidem n011 addubitaverim an ad Macedonicam aetate. v. Cob. . L. 32 sq. et 774. Dind. D. I. . et praef. p. XVI. . r. p. XVIII releganda sit ei Lyc. Le0cr. 43 εαιωσαν, a. fere 330 habita). Eo sane temp0re, qu libellus eriptu est, itiei 0ngiores Di ma aspernabantur. Sin vero h00 in libello talia e currunt, Eubul ea tribuamus an ei 0tius qui inde ab a 401 pr00ul Athenis fuit assuetusque antiqui0ribus larmis eas adhibere perseverabat In libell0 quidem qui Cynegeticus inseribitur quem aduleseens en iphonscripsisse videtur l0ngiorum formarum multa exempla

66쪽

Savpp. ex Xen. p. 67 exstant. In Vecf. ecurrit εν νοησάτωσαν V. 5 et fortasse IV. 1. Iam pauea mihi liceat in hae parte disputationis de χωροι voeabulo quod in c. IV. 50 praebetur dis-Serere . Est enim e numero e0rum quibus aut apud poetas aut apud ones alia noti subieeta est atque apud Atticos, quaeque et8 operae pretium est tamen a viris d0etis nondum omnia colleeta sunt. Quo ex genere Si ποκρίνομαι quod apud Atticos simulare do histrionibus significat, apud Ι0nes eodem tempore id quod Attic0rum ἀποκρίνομαν resp0ndere. Ita VOX quae est χωρος apud Iones et poetas et recentiores)praedium saepe significat, praeSertim στυ Voce opposita. 00 Xenoph0n imitatur cf. Oee. V. 4 εν ω χωρω καὶ ἐν αστει ei. AE et 2 11 18. Imitatur hoc auctor libelli c. IV. 50 καὶ - γε χάοροι . . . . ἡ τοῖς

CAP. VI. At permulta in vesti invenimus quae alibi apud Xenophontem n0 leguntur vocabula. Sed eum in

Hellenidis 472, in Anab. 433, in Cyr0p. 6l4, cum in Comm. 344 in Oecon. 227, in Cyneg. 266, in Conv. 133, eum in Rep. Lac. 71, in lib. de re qu. 62, in Hipp. 64, in Hier. 43 Sauppius huiusm0di vocabula invenisse se dixerit, etsi his numeris non nimis confitere debemus, quid mirum, quod h0 in libello si quidem Xenophontis est talia non desunt 3 In c. I. 5 παροικεῖν de urbibus οἰκεῖν ad Heli. VII. 1. 3. IV. 8 26 saepissime ita Xenophon es. περιοικεῖν

67쪽

μενη orbem terrarum significans alibi apud Xenoph0ntem n0 iuvenietur Cyr. III. 3. 2 paullo aliter); sed Hyperides iam ita loquitur; r. iun. . IV. 1 et IX. 5. Din.)e Dem. 13 Deinde vesti. I. 6 τορνο c, G: περιρρυτος v. An. I. 2. 22 Ἀπίρρυτος et ἀμνιθάλ&ττος. Ium e.

68쪽

At si quis c0ncedit ab hae quidem parte nil esse cur non ad Xenophontem libellum referamus, sed quod nonnulla voeabula insint quae non solum apud Xenophontem non legantur sed ne apud alios quidem nisi apud recentiores, id quidem Xenophonti non tribuendum, primum quaero num id sorte Eubulo concedendum videatur. Tum demum si qui Xenoph0nti libellum tribuit id mirari eum non debere contendo. Etenim ille

sermonem cotidianum secutus saepissime talia usurpat, dummodo aetati suae e0nveniant. Cf. Savpp. Xen Ser.

min. 0 in libello huiusmodi vocabula occurrunt I. 3:καο φορεῖν ef Cyr. IV. b. 6 καοπωσις. VI 2 22:καοπο hooος, D. VI. 1. 7: καρπαία. ConV. ΙΙ. 35 καρπογονία). Tum Vect Ι 8 γειτονενειν εἰς ορμίγσθαι in III. 1 et i τελεσφορεῖν. c. V. 3 πολυσιτος. ed. XX. 27 φιλοσιτος et Heli. V. 2. 18: πολυσιτία. Denique a sermone cotidiano maxime repetendum

videtur, quod apud Xenophontem quae alii omnino n0n adhibent multa leguntur vocabula. Cf. Savpp. l. l. Ne huius quidem generis exempla h0 in libello desunt;

cf. ΙΙ. 74 ορφανοφυλαξ, ριετοικοφυλαξ. IV. 3 αργυρωδηcet 39: περγεμίζειν, qu0d Xenophonti potissimum dandum videtur cum permultis ille vocabulis cum prae-p08iti0ne περ comp0Siti utatur. Hae omnia apud animum meum reputans ad Xen0phontem p0tius ut auetorem libellum referendum iudico quam ad Eubulum aut ad Anonymum aut ad nepotem Xenophontis, id qu0 Beckhausius C0mment de Ages.

69쪽

p. 73 sq. 0pinatur anim08, ut videtur, despondens et spero hac disputatione, qua libellum a. 3b pauli post

finem belli socialis consectum a Xenophonte 8Se ostendere g0natu sum, me aliquid contulisse ad tollendum errorem, ad Verum retegendum idque pace . Curtii,

pace L. Dind0rsi, pace .magenii, pace Onchenii

dictum V 0lo.

4eodorus Glsinigor natus sum Meserit in urbs Posnaniae d. XI. Ian. m. a. h. s. L patre Oberto, qui nuperrimo mihi praematura

morte ereptus est, matre Theodora e gento Hermanniana anno ante mortua. Fidem profiteor evangelicam. Novem annos natus cum pri

mis literarum elementis imbutus essem opera potissimum Meyeri magistri Optimi in scholam realem quae vocatur H LooWio directore me contuli quae ubi in gymnasium transformata est id quattuor per annos frequontavi ubi a quibus institutus sum cum omnibus tum Hermanno Polle, qui tunc director erat, nunc consultor scholarum regius, et Ioanni Richter, qui adhuc studiis meis amice ac bonovole avet, Obstrictum me esse profiteor. Deinde Vere a. h. s. LXX maturitatis testimonio instructus inter cives universitatis Fridoricas Guilolmae Berotinensis receptus sum; ubi Q septies sex menses hos

illustrissimos viros audivi Curtium, Droysenium Harmsium, Hauptium,Heydemannum, uebnerum, tepertium, irehhomum, letneitium, Masrcherum, ichpletium, Μοmmsenium, Muellonhomum, Mullachium, Semisellium, Schoellium, Trondelenburgium, Wostentum, Zellerium. Seminarii philologici per quinquies sex menses sodalis fui ordinarius; quo facilius ita profeci ut, cum nuper quaestionem philologicam dono ροις ex instituto urbano ab hac Academia propositam suscepissem, laude publica et praemio extraordinario dignus visus essem. Praeterea ad exercitationes Graecas irchilomus, Musilenhomus ad Theodiscas per tor sex menses aditum mihi benigne permiserunt. Quibus viris omnibus debitas hic gratias ago.