De Xenophontis Commentariorum Socraticorum compositione

3쪽

SCRIPSIT

IMPENSIS EI WERTI BIBLIO POL AD ACADEMICI MDCCCXCIII

5쪽

A senophontis Comm sentarii Socratici qua ratione essent composili non multi sunt qui sed ita opera examinaverint Τ). Quaeritur Vero Utrum operis Orma, qualem nune venditant, e meditatione et ora compositione partium Originsem sepserit an arsu Ordino et semper caruerit. Fieri autem etiam hoc potuit, ut artis consilio cum opus seribsendum adgrederetur Seriptor oboediret, postea vero neglecto consilio ampliaret appendicesqu0 adie0rel possunt denique adeo contra Scriptoris Olian lalem iniectae esse particula alienae. Quam maestionern Um ante multos annos irae lassem et ad sinem quendam sei duxiss0 mihi visus essem, tam sen publie cum cura dispulandi tempus semp0 d pDei ut oscit etiam nunc. Nihil Selius cum sesse cognossem cui sententia, quam hi de rebus sustineo, vel subducta argumentatione complacere posset dicendam eam hoc Oeo tandem esse constitui quam quidem qui possit boni consulat; qui potiorem sibi finxerit, sive praefer-m illa si v qua alias se hac re diffusius expositurus sum benigne praestoletur. DeniquΘdum bruvi ali stud seo, si qua placita aliorum mea secissem non fere indicavi; nam ex re con semplation quasi se fons salubri unico iudicii rivulos durivavimus.l Talia olim Raphael uo inser prolusit in ed. a. 84l p. 3: non mirabere ne Xenophontem Operar dedisse, ut varios Socratis sermons argumentorum similatudine ad certia in ordinem revocaret Vel adeo ex iis artem quandam componeret α; tamen aliquem quemcumque Ordinem capitum ibidem indagare conatur. De ordine paene dos pselabat . Schenkl in studiorum senophoniporum parte altera

Wiene Sitgungsberielit de Ahad tona 80 n. 187 p. l 9): w0n aucti in unssere Seliris hein feste Disp0sition servortriti, o is doch dis Verbindun dor inget ne Thelle h0in s lose eqs. Similiter Duem mi erus in eademicis a. 1889 p. 25 ube de lochere undavia stlosen Compositionc eqs. Magnum Uerum capi posse sperabam ex iis qua nuper A Doeringius promulgavit in Archivi ad historiam philosophiae tomo IV l89l p 3 inscribens: Die Disposition uon senophon Memorabilien al HiilfS- mittet positi ver ritike Ut id seni ibidem tomo V p. I. Et vidit illo nonnullis tamen in pleri8que spes fefellit; neque qui contra dixit Carolus Joel in libro novissimo Der echie und de Xenophontische Socrates t. a. 1893 p. 39 sq. tenebras semovit vel Promoth pam illam scintillam invenit

6쪽

Xenophon ex Asia redux cum d Socrate certam se inter litteralos ortum videret, primum non nisi ἀπολογιαν Σωκρατους conder Susesepit eaque integra servata extat in

initio libri primi semorabilium dico ius libri capita solummodo 1 0 2. Cui seniuntiaufi dona facit ipsa compositi ac dispositio, qua parvum hoc opus stulum quod modo Circumscripsi ab iis quae sequuntur olim separatum extitisse et ipsum plenum et integrum et unum fuisse demonstratur. Prasiserat Polycrales sophista vix ani annum 393 a Chr. n. καταὶ ossici ' Σωκρατους ita laborans ut nova tandem praeter Obsolota erimina constaret contra hane famosam accusationem Memorabilia sua derexisse X0nophontem olim proposuit obeius, ventilarunt coni0eturam Oeli posteriores ad hunc diem usqu0. Constat sero libellum Polycralis non veram orationem sui SSe neque vero in pSa causa Socratis pronuntiatam, sed rhetoricum

artificium simulans illud orationis spuet 0m 0quse obitum nisi studio sophistico. Iam X0nophon illam tantum vid0li ut 0 morabilium particulam quam apologiam Socratis nuncupavi, libri l cupita initialia i t '. 0 tu vero plura contra Polycra sem didit tparvitatem opusculi exaequans lib0llo lib0llum espondere volebat. Et sane quam ridi- eulus homo fuisset, si quasi cum clava Herculis in murem inruens contra orationem decem fortasse paginarum plenos libros quattuor misissset. Habent vero capita ius Plist ambitum haud spernendum, scilicet vel duplicem eius apologiae quae Separatim sub nomine Xenophontis traditur. Quod si iam att0ndimus ad huius apologia dispositionem se adversari RSSumplam esse a Xenophonte recte latueris. Eius senim crimina se ut asso ita vi duri debul ut seriem criminum observaret ipsam. Ε breviusculo autem incipit Xordio. Exordium, sere Se ver Suum Mem. I 1 l. πολλώκις θαυμασα, κτλ. Miraris dicit causas accusationis, adicit ipsam γραφλην quae quidem eriminationes duas contin0l l in se os non ersedidisse Socrat0m 2 iuvenum mores eum corr Upi SSe. Ex eadem γραφη prosectam esse Polyeratis orationem necesse sere est Supponamus. An nim aliud novisti aptum tela accusationi exordium Duin is haud cunetalus unophon in de sensionem pleri pede insilit. Quodsi quam largis orbis alibi pro semiari ill soleat serpundas cf. Ι IV, 1,li,

hane parsimoniam libello huic bi seviusculo magis accommodatam fuisse quam amplis comm sentariis facit se Oncedas. Exordio autem plane respondet epilog US. Epilogus. 0 m. I 2 6 sq. 'mio μεν δὴ Σωκρα TLὶς Toto υτος ων κτλ. ACcusationem contra ius fuisse colligit. 0rba autem finalia I 2 64 πως ουν ἀνενοχος εἰλὶ κτλ. plane ad ipsam γραφὴν in exordio seriptam gressum reserunt: 1 opos eum non crudi disse di sebant contrarium verum est 2 iuvenes eum corrupiSSe potius mores emendavit. Sic epilogus ut sebuit ad ipsa v0rba exordii retro Speetat accusatio Omnibus iam numeris consulata est; munere unctus eS Scriptor ταυτα δε πραττων πως χυ μεγάλη. Q ιο νῆν τιμῆς τῆ πολει In

7쪽

haec de Sostrale verba parca plana concinna commodo sesinit scriptum Xordii

Sic autem post exordium capita rufutationis Xenophon ordinavit seademque rationae atque ier capita eadem libellum suum 30l accusationis de sension0 mordinasse Polycratem praeSumitur: a Mum Ι ,2-9. 0 deorum cultu ac religione Xenophon et Sacra Deiss se divinationi favisse Socratum affirmat negasse idolui ille. b Mona. I l 10-20. philosophum, . . physicum qualem etiam AnaXagoram suisse criminatu erat adversarius. Xenophon minime physi ea curasse Socratem, sed 40. humanas tantum sustin0t Hic illam dialectica rationis Socratica uisentio inisecta Di 6, qua0sissse illum in notionibus explanandis τί στι. Denique pietatis plenam vilam Socratis fuissse ait 40 verbis aviatio ουν πως κτλ. distinet prooemii sui memoriam reSuscitanS. His absolutis iam se altero crimine agitur; nam iuvenum corruptorem suiss pluribus firmasse videtur Olycrates; quae singillatim profligare conatur senophon Sic disponi pergitur: II essem. I 2, 3-S. D Socratis victu ac moribus. Magistrum iuvenum eum esse praetendisSe negatur immo Xemplo solo mores emendabat Laudatur in se continentia et quid 111 1 in se bus senseruis 2 in victu et su dνοοδισίων καὶ γαστρο εγκοατεστατος) 3 facile toto passu iam frigora set apstum; 4 parvis contentum fuiss0 igitur abfuisse a molliti se it0m a luxu tuostium elegantiis of ἀμπεχ0Pρ υν nr0δεσε κτλ.) 5 non pecunia se

cupidini favisse eum nec ipsum argsentum sumpsisse ab iis quos doe0bat Conelia ior πως ἄν ova δ τοιουτος dux, διαφθείροι τυυς νεους;

IlI Mum I 2, 9-48. 0 0gum set si publica de spe tu quem in animis ad uisse sentium nutriisse Sostrassem dixerat ὁ κατί γορος num p id irrisioni cludissse Socratem, quod Atheni sensium magistratus abis ligo bantur; si illos o auctore factos sesso βιαίους. Haec resulantur a X0nophont g 04 ll. Exemplo aut0m Polycrati Critias set Aleibiades fuerant, altur optimatium, alter plebis partium viol sentissimus Dict). Contra ponit defensor plurima disserens ambos ubi res publicas gerere coeperint, societatem Oeralis reliquisse; sero discipulos Critonum Simmiam alios missu g. 48 qui non diseser cupiserint illud λεγειν τε καὶ πράττειν es. Q 5), quod ad eos sertinebat, quibus rem publicam capesssere se magistratus inire cordi fuit. Sed plura etiam probra iecora accusator: IV M0m. I 2 494 50. de impio tale erga parentes; eius scilicet auctorem fuisse Soeralem redarguit senophon idem denuo porstringit in part VI huius partitionis. V Mem. Ι2,5 l. de non honorandis cognatis se liquis huius criminis refutationum in crimen proximum g 55 reservat Xenophon, sed lamsen in numerando hoc ab illo curiose distinguit.

8쪽

VI Mom. I 2, 52-55 de neglegunda serga amicos bene sic sentia selbseno volontia id dum sesellit ad parontes et reliquos cognatos velut fratres

r0 l colendos Simul sermo reducitur.

VII Mem l 2, 56-61: o quoqu0 morum depravatorem fui Sse Socratem, quod clarorum poetarum locis in prosporis abuteretur ita adserre solitum eSS Hesiodi verba εργον ς ουδεν νειδος, unde omnia licere efficeret, set illud Homeri, quo ad regem argumentis uti, ad populum verberibus iuberemur. Xenophon, quod nolatu dignum non poetarum in torpretationis Socrati eaeeXempla alia et ad excusandum se laudandum magis idonea ad sori, sed missis poetis sermone in universum deflexo docet curasse Socratem, ne segne Signavi inutiles sessunt homines το εργάζεσγαι γαγον, το ργεῖν κακον. TOυς ἀγαγον τι ποιουντας εργάτας εἰναι, τους δε κυβευοντας ργους i);

coercendos esse qui utile nil aut sererent aut loquerentur g 59; ipse ver exemplum suisse dicitur φιλάνθρωπος ἄν ς 60 et utilis semper misso

ωφελεί noque socios Omnino dimisisse nisi laclos meliores. Quibus tand0m in inl0rstitio ad noxias est epilogus, de quo Supra monitum habes. Hactenus capitum conspectus et delinuatio argumen lorum. Quibus argumentis Septem numero quia Otus in eo si scriptor ut κατηγορίαν piciat, ipse nihil praestitit nisi πολογίαν crimina singula X utientem, nec in narrationem ideo pleniorem ullam de Socrate exspatiatur, sed in seni quasi defixus sese radit murila ius sive viliorum domelum indidum actum si, quod nullus in his Socraticus dialogus, quem expecta-Veras, occurrit immo Solum quod miseelum est div0rbium P0ricles abo cum Alcibiadu i 2 4 sqq.). Apologiam inscrip*iss Xenophontem non spondeo, tacite lamen mihi persuaderi sinam, et vocem ἀπολογεῖσθαι ipse posuit I 2. 13 εγω ς εἰ μεν τι

συνουσίαν DTota υς γενετο διν IVGoliat; ne ira pse a se non quid sena lilia se Alcibiadis, est vero se sensio Socratis et ad illud διν Ir so μαι cogitando Supplemus: ἀπολογουμενος

De tempore quo seripla sit nunc non dissero; at cori collocauserim eam qui domini se primora fili Xenophonis conamina ad quam se accinXerit Polycratem oppugnaturus.

Allienis non Scriptam ess vel ex ration qua Athoni sensos ipsos se morat Ι et Ι 1 20, colligi OleSt. Polycratis lib0llum orationis formam habuisso constat et Quintil. I T. 43 ergoa ocu Salor qui ὀ κατήγορος solet vocari a Xenophonio non Polycrates ipsse suit, sed Polycrate personalias, id est Anytus es qua dissseruit Hirg0lius in Mus Rh0 n. t. 42 p. 240). Quoeirca pro seclum ibi ess Anylum ex ipsa illa accusationis formula, quam repelit

Xenophon veri simillimum ess v 0 ad 00 0csessarium propterseaque iterandam Damin Suo Xordio censuisse serum hunc Socratis de sensorem supra dixi. At vero Orationis

iudicialis formam minus ad laclavit senophon; seque sero id actum si nimirum ne in illo quidem l bsello qui sub proprio indice Apologia senophontis et circumfertur.

9쪽

Scriptor selligerator tempor aliquo praetor lapso poStquam si profundiore uti coepit, et aliorum operum grandiorum copi consilium fundamentaque ioci se qua doSocrate nuper ediderat uberiore apparatu instruenda sesse constituit; ad aemulationum aut sem maxime dialogorum Socraticorum sexempla eum ad liquerunt, qualia Platonem

Aseschinem Antisthenem sive dor sive moliri vid0bat. Eadem igitur scribsendi seg dialogica iam ips quoque utendum sibi ess cognovit. At vero tum quidqui nihil aliud egit senophon nisi apologiam suam pridem in publicum divulgatam conservare et in capite libri denuo proponserse, dicor deinde commentario latior os, quibus illustraret quae in illa Apologia seg0bantur. Itaque tum quidem non edidit senophon Memorabilia tota, sed tantummodo libros qui nunc numerantur Iut II in his enim certo, quae sunt librici capita 3 ut 5- se lib0 II totus revera id solum perspicua ratione persecutus si scriptor, ut apologia illius pra semissae in . I e 1 et 2 0ntsentias ad unam omnes singillatim illustraro propositis dialogis Socraticis. Ergo in sinum libri Ιips finis opseris luna incidubat. Quae ita se haber i serum evincit Obsservatus rerum Ordo; siquidum Xenophon inci . c. 10 anclem dispositionum cum cura esse destinavit quam antea in apologia I c. observaverat debuseratque Polyerati. Novum autem his ommentariis X Oidium praefixit I 3,l: D δε ζ καὶ φελεῖν

οποσα ν διαμνημονευσω. Est igitur novum propOSitum Oblivion mergitur δ κατι γορος. Xenophon quae memoria tenet de Socratis utilitate, memoriae temporum tradere vult. t 0rba ipsa quae modo allegavi, quibus tandem adnectuntur ad apologiam haec memorabilia , ως δε ν καὶ ωφελειν δοκε μοι τλ, ΘXum tamen Satin habilem et ceri vix minus dissolutum praebon quam quo incipit Oeconomicus: γ κουσα

Iam ero in Opere hoc alter et grandiore quod sendit a librici capit 3 ad libri II

exitum ecce mihi eadem Septem capitula iisdem numeris distingui possunt, quibus in apologia disponenda supra usus suin, neque OSSunt tantum immo debent distingui, et X Ommenlariorum horum, quos nunc proprie dico, contemplation partitio per se facile eadem resilit, quam in illa observatam inv0nimus. Quod quo admirabilius est, eo luculentius ad verum investigandum viam aperit. Haec sunt Septe in capitula Socraticis pleraque dialogis inlustrata. Ι Mem. 3 1-4. D deorum cultu et religione Socratem et Sacra

sedissse et divinationi savisse. D00st dialogus. II Mem. I 3 5-15; porro cap. set . De Socratis teli ac moribu S. 1 primus Socratis se ipsius senophontis dialogus offertur 3, 5 sq. de rebus Veneriis περὶ da ροδισιωνὶ continentia nimirum commendatur. Cum quibuSarte cohaeret eiusdem εγκρατεια l . 5, et quidem ibi docemur 2 ventrem non e S Se onerandum i περεσθίειν) vostium luxuri vitanda I c. 6

10쪽

αχίτων κώ νυποδ τος 4 pecuniam eum a Spernatum esse neque decere magistrum argentum a discipulis sumer se. Quin etiam 5 frigora tae Stulti se Ol0rare posse gloriatur Socrates I 6 6 sq. Vide quanta diligentia Xenophon locum I 2 3- sive apologiae praeeuntis segmentum quod numeravi alterum se singulos loco refractaverit; nam tiam ibi antecedunt τά gooδισια, quibuscum iungitur studium ventris; porro de rigor et sessu tot serandis do vestim senti logati liis donique arg0ntum Socratem non sumpsisse a discipuliseo isem sere ordine XyOAillam est. III usem. I 6 15 I. 7 1 1. 0 0gum ac seipublicae ses limationi. Hanc rem nunc non ita per Sequitur Scriptor, ut Socratem essenda commemorando quanto amore re publiea amplexu sit, sed quaestionibus variis eum occupatum ostendit spectantibus ad res publieas undo a contemptu arum alienissimum suiss per se intuli 0gi poturat. l Alios politicos reddebat, ips politica non 0X0reobal cur ita I 6, 5. 2 A salsa gloria ea plution socios avertebat dλαγνείας ποτρεπωὶ bonos esse, non esse videri perlere qui ad gloriam adspirent, sive tibicinem sive gubernatorem sive imperatorem στρατηγος); ita c. 7 quod caput quo maxim lendui conclusione eius aperitur: ἀπατεων δ' ἐκώλει ι εγισ2ον, στις lux δενο αειος ων ἐξηπατέ κοι πείθων, ως ἱκανος εἴη τῆς πολεως i νεῖσ θαι ergo ad magistratum bene gerendum has adhortationes praecipue spectunt. 3 Socrates ad Aristippum I c. l; quid dec sat magistratum, ducem, regem illam quam in parteci commendavit tempserantiam adprime pia esso τω αρχοντι g -73 minus decere peregrinum esse quam civem g 3 - 163 arf0m aut seni politicam regiam Sse Araxi ν βασHικκὶν et

Quae copiosius ita sexsequitur Xenophon ut Virtutem et equitiani cum Herculo colloquentes Prodico uel ore indueat λ). IV M0m. I 2. D vera serga parent se pietate de causis eius Socrates ad Lamproclom. V Mom. I 3. Qua pio latis lex valoat in lor cognato reliqUOS, ut in lor fratres Socrates ad Chaserephon lem et Chaerecratem. Vt Μ0m II 4-7. Bono volentia se erga amicos idoneae ala Sae anquiruntur primum ita ut in universum dispuletur ep. i. exinde per dialogos tros eum

Antistii sene, Critobulo Aristarcho habitos ep. 5, 6 et 3. VII M0m. Ι 8 ut 0. Ad posetarum in sei prolations Socraticas declita opera non retro vertit Xenophon, quippe quas etiam i , 5 sqq. declinavorit.