Francisci Balduini ... De institutione historiae vniuersae, et eius cum iurisprudentia coniunctione, prolegomenōn lib. 2. ... denuò editi curâ Joachimi Cluten parchimensis ..

131쪽

1i DE IN S ΤΙΤVΤ. quae militis seculis ante suam aetate

in epulis esse cantitata a singulis

conuiuis declarorum virorum laudibus in Originibus scriptum reliquit Cato. Quia talibus dblici)s veteres sua conuiuia condirent, historias quoque olim vocatas esse Bellaria scribit Plutarchus Verum etsi obliuiosae is ut posteritatis silentio sepulia multa perierint, tamen non dubito pleraque in literas esse relata: 5 quod Germanis vide alijsnu nc non loquar olim accidit, multis populis accidisse. Con Tacitus ait, veteres Germanos ignorasse quidem secreta literarum sed antiquis carminibus usos esse fuisseq; hoc v- num apud eos memoriae N Annaliugenus. , levi lib. 11 loquens de Arminio canituri inquit adhuc barbaras apud gentes, Graecorum Annalibus ignotus. Quid igitur tandeὶ Fgin haraus, bonus prose et,ei: Da

quam dicere minc volo, te istis. 1 Iuo

Carolo magno, Barbari inquit Idc

132쪽

Η R. antiquissima carmina, quibus veterum Regum adlus Schelia caiiebantur,scripsit membriaeque mandauit. Recitabo alterum non minus nobile exemplum. In novis, hoc est, nuper repertis Indiae ccidentalis insulis tam dicuntur esse homines illi .

terati,doliterarum tamen, tanquam Deorum, cultores, ut cum audirent

nostros ibi Christianos alioqui abse tes sic inter sese per epistolas colloqui, ut alier alterum intelligat, epi-nohas illas clausas adorarint, inqUibus dicebant inclusum esse aliquem diuinum internuncium Genium. Illi inquam tam illiterati homines muliorum seculorum historiam stet Gentis memoriamque conseruaru cpartim quibusdam temere effictis symbolis , ut AEgyptii notis Hieroglyphicis partim suis cantionibus, quas alii alios docent,vi in suis Choratis cantillant quales Choros vo-

stros, qui illic habitant , in literas

133쪽

referre talent ex talibus carmiti bus repetitam historiani. Non dignarer illorum barbarorum meminisse: hisi si nostram nobis barbarbem exprobrare maiorem illi posset, si simus ἀνιωρη-ι:&nos abus cilicere possemus atque deberemus dilige suam conseruandae publicae memoriae. Nam destis est ab hoste doceri,ut vetusPoeta dixit. Hic H quis meroget de primis historiarum auctorubus:dicam nostrum Mosen primum omnium antiquissimum esse scibi torςm Nimis enim putidum est doridiculu, quod Plinius nescio quem Pherecidem historiae inuentorem primum suisse fabulatur. Quid vero Moses, quem diuinitus excitatum suisse non dubitamusi'Is ab Orbe --dito usque adsua tempora historiam annorum p petis mille quingentorum, ut res erant in ea gente

Iudaici notae tertiuigat M per petua villuli successione abs parea ει sacce irae , litari primu

134쪽

ΗIs o R. itis signauibad sempiternam posterit iis memoriam. Citat ipse quidem liquent librum Bellorum Domini. Sed Hebraei interpretes annotant uidici de libro,qui nondum scriptus Ora sederat scribendus, Min quem referretur illorum Bellorum histori . Iam si quis mirabitur tot seculis orbem,terrarum caruisse scriptore historico tanto magis admiretur dia uinum Mosis beneficium . Quid' Quingenti prope nni effluxerant ab urbe condita priusquam serio dodi luenter conscribi atque contexi coeperit historia Romana. Nani Q. Fabium Pictorem,&ὶ.Cincium Sena. torem,qui primo bello Punico vive. bant, primos eius auelares laudae

Dionysius. Ait quidem 6 ipsum Ro. mulum descripsisse res se gestas. sed quales' essent aliiqui commentarii vel annales, nocio. Priainam tameninamhistoriam Ro e

lare valde optare in qua priniae antis

135쪽

ri PNI J V quitatis simplicitas rudis appareret. De suo Pontificio iuve Numa plures libros scripsit Uerum in suo eos sepulchro defodit 5 multis post sis

culis essessus Roti ani concretriaruri

Quid de reliquis illius urbis moni mentis dicam'Liuius ait, usque ad bem a Gallis eaptam rarai ruisset, teras viamque fidelis inemoriae suisse custodiam rerum gessa; um: ac si quid in commentariis Pontificum esset, id incensa urbe periisse sedit propterea extin , non est illarum memoria: utque posteaquam scribi diligentius fusiusque coepere reSRO-manae, mirabiliter aucta atque exculta earum historia est: sic&anrea

exemplo Mosis sacram diuinam summo studio persecuti sunt summi Prophetae.Neque modo apud Iu daeos esseda apud Egyptios, Chaldaeos,Persas,Romanos,historiae, ta-

quam rei sicros metae, cura sim ssacerdotibus mandat est ipsique Ggum Reges dc Principes maximi, des

136쪽

Η R. urdoctissimi ac nobilissimi qliique vis ri, hanc deinde susceperunt. Nam neque aliis temere tantum permittebatur.Neque sane cuiuis licere hoc debet. Primus apud Romanos homo libertinae conditionis, L. Oel actilius Pompeii Hagni praeceptor, hiasoriam scribere ausus est, quae non nisi ab honestissimo quoque interim genuos scribi soleba ut Cornelius Nepos ait. Quid dicam , qu6d Pliniaus lib. x xxv narrat,perpetuo inte die o cautum fuisse,ne sexui doceretur pingere, cum soli ingenui dolionestiores hanc arte exercerenti a-

to magis historiae scriptione seruis auxillullanis hominibus interdic dum erats Vtinam itaque edicto aliquo perpetuo,homines inepti, futiles, v ni, atque etiam intestabiles, dc quibus nulla alioqui testimonii dictio est,repressi suissent, tantum sibi

ne arrobarent, ut rei & maximae dc

nobilisumaeae sanctissimae manus illotas in purasque iniicere aude

137쪽

Antiquitatis, hinc memoria melior castior, castigatio esset. Conquere. rer, monachos postremis temporibus tantum sibi sumpsisse. Sed ut impudentero stulte conficta uec inepte icripta ab iis multa esse fateor : sic nonnihil nos iis debere agnosco, per

quos factum est , ut eorum temporum aliqua, potius quam nulla, extaret historia quique quo tempore illius curam alii abiecerant, eam susceperunt derelictam , dc quoad 'potuerunt, susceptam sustinere conati sunt. ac sortasse res erant, quae

melioribui plagisque politis scriptoribus dignae non erant ne non similes haberent labra lactucas quanquam non fuerint omnes vel salui vel rerum imperiti monachi, qui huic rei operam dederunt. imo vero plerique maximis antea muneribus

in Rep.perstincti, in illam solitudinem secedebant, ut liberiori in octo, Iane quo historia scribi vix ac ne vix quidem potest , literis mandarent

138쪽

quod in maximis negociis occupati, de Rep. didicerant. Fortasse rerum Ecclesiasticarunt talas aliquis testes magis audiendos esse putaret. Ego vero in earum rerum historia com seruanda magis doleo veter Chri. stianorum morem non esse obseru tun .Habuit enim vetus Ecclesia d lectos suos ut Iuris verbo utar eluarios,quid diligenter dobona fide colligerent publicaque auctori tate consigmirent illarum rerum, memoriam: dc in suis Archiuis talia incorruptae fidei monumenta, quae tamen omnibus paterenta adseru uit Hieronymu-ontra Lucis recitans historiam concilii Ariminensis, de quo multi multa fingebant , Si

quis inquit)ὶ nobis fictum litati

scrinia publica scrutetur.Plenae sint Ecclesiarum arcae dcc Quid ipsi,

teres Romanis Dio narrat olim ad senatum . o. relata suisse, quaecunque in orbe Ro passim gerere

tu memoria dignari eaque illius

139쪽

NI T IT U ati toritate 3c mandato, publicis tabulis diligenter bona fide inscripta luisse Caesarum vero tempori'bus hunc relationis atque annota' tionis morem desiisse multaque fuisse suppressa: 3 propterea seruientis illius Reip. historiam obscuram esse liberae autem liquidam 8c integram .Caeterum Cor.TacituS fateturres quoque ipsas, quae tunc gerebantur,fuisse obscuriores atque humili ores: minusque propterea dignas maiori luce Ac quidem lib. xv11 admonet, post pugnam Aes iacam, atque omnem potestatem ad unum collatam, magna ingenia cessisse,& historiae veritatem pluribus modis esse infractam, primum inscitia Rei p. vi alienae, mox libidine assentandi, aut rursus odio aduersus dominanteS. Interea tamen libro x141 significat

scripta quaedam tum quoque fuisse diurna acta urbis sic enim vocat)sed iis res viliores, sicuti Annalibus illustres, malidari ait: quanquana Scillam

140쪽

cillam, ut iterum appellat)diurnam

Aetorum scripturam in suis Anna, libus citet. In Diali,go de Oratore laudat Muciani undecim libros ehorum sed aen eo loco intelligit causas in Iure 6c foro aetas, prςse tim publicas. Vt ut autem Dio sese excuset, quod temporibus Caesarum os ille antiquus conseruandae me- . . moriae publicae negle nussit tamen

no omnino statina derelicta est haec cura custodia. Cfgid Tertulliai, nuS noster, Ille inquan Tertullia-nUS, Veterum Ecclesiae scriptorum

doctissimus,& omnium ancifluitatum , ais oriariumque cognitione clarissimus , saepe laudat recondita qu dam Romanoru αρχέαδ in is latuisse significat multa ad Ecclesiae quoque Christianae historiam valden eceiIaria. Sca in Apolog.ad RomanoS, Consulite inquit commeritarios vest os illic reperietis primu ri Neronem in hanc seerim Odioseti octiae. Et rursus loque de Ec Pu