Francisci Balduini ... De institutione historiae vniuersae, et eius cum iurisprudentia coniunctione, prolegomenōn lib. 2. ... denuò editi curâ Joachimi Cluten parchimensis ..

101쪽

ri IMI U T. ria extaret, olim respoderunt, τει hoc quaerendia esse num quis veviderit vel audierit opus fieri, vel aliis acceperit, qui vidissent aut audiassent. Caeterum illud saltem cura, dum est , ut&optimum, qui haberi poterit,& grauissim iam, qui rogatus occurret, semper testem audiamus,

eiusque ipsius erba imprimis recitemus. Nam desin iis nos velim esse

religiosis Equidem scio veteres

quoq; scriptores historiaria, tam superstitiose non fuisse, quin auderet aliis atq; aliis verbis re eande efferre,

illustrare,ampliticare. Neq; nos ta in aliorum verba iurauimus, quin, salua modo&integra rerum veritate, audeamus idem factum non iisdem omnino verbis aliquando recitare: tametsi non temere olim laudatos

esse sciam illos Ro. Legatos missos

Tarentpm, quod legatione, quibus acceperant verbis, peregerint Sed ut in recitatione tamen alieni testimonii, esse debemus bonae fidei sic testi-

102쪽

HISTOR. ει testimonia quae sinceriora sunt, imprimis sunt proponenda Certe Iurisconsulti, cum de probationibus 8cfigianstrumentorum agunt, non haerent in iis, quae expla vocantur: sed Authentica veluti archetypa requirunt. An nos in antiquae alicuius histori u stione, antiquissimos illos atque ut ita dicam classicos

testes postponemus recentioribus An secundae atque interpolatae narrationis maior erit fides, quam primae desintegraea Mitto illud', quod Aristoteles lib. 1. Rhetor loquens de testibus .m, mi inquit . Vmλῶοι, αλας ,hoisi Sediter Udico, quo posterior 6c magis noua est rei antiquae narratio,tanto mendosiore eam esse solere. Nam dc ut vinum quo magis transfunditur, evanescit magis tandemq; fit vappa utq; fama ipsa quo. longi pgreditur,longi recedit a vero plusq; colligit vanitatis sic dc persaepe historia, quae a plurib repetita varie iactatur dc aliis atq; aliis verbis

103쪽

I NI T PT V Tricitata spargitur,tandem contamia natur Scin rabulam degenerat. Neq; vero non sero plures esse unius alia cujus reiscriptores. Quinimo qua- plurimos, quos conferre possim esse opto. Quam enim utilis haec collatio sit, scio. Sed tales esse velim, quorum justain gravis sit auctori. Vs. Primoqueloco primosqu04, quos secuti posteriores sunt, legen- Mosesse censeo: 3c quid salu deit de assuerunt, discernesinu in esses, auo. Sic in qua in imprimis antiquissimos post veto, ut quisque illis proximus aetate es , suo quenque loco dc ordine, si hoc auditorio non sit indignus, audiri, o quid priori posterior addideritiobserva i cupio. I istoriae enim plerunque ea est cordi

quirit eundi ut ait Poeta o parua

metu primum, sed sicilis cautis est si ad primos auctores recurra-nitio neque riuulos nuper deductas

pro ipsis solitibus nobis obiici pati

104쪽

veris perpetua oratio eleganter Maequabiliter contexi atq; perpari. Jateor sed historia vesina, no Rhetoricamribulam aut scholasti pati ideclamationem expeto: Quam alii verborum continuam concinnitatem ac semper similem perpetuae

politaeque die totus aequabilitatem his requirant,ipsi viderinc Ego rerum constantem dc sinceram de samplicem de cassam 'eritatem in historia imprimis requiro: ibi e-

maestafueruntiempora, erudite abs rateribus descriptam esse agnosco. Neque non me mouet, quod Valeri , .us Max. exclamat , si compos mentis, domesticae peregrinaeque historiae seriem, stelici superiorum, sylo conditam, vel attentiore cu4ra,vel praestantiore facundia, traditurum se per veriti enique exist mo reiste aia Plutarcho in Nicia: reprehensum M. irrisum esse

105쪽

si DE INSTITU Timaeum historicum,qui stulta quda ambitione voluit, quod abs Triccydide elegantissim scriptum eras aliis verbis efferre chiasi Thucydid Quem ne longo quidem interualli sequi vel imitari poterat, a perarposset Ergo Plutarchus grauiter iudicat,ambitiosam eius rontentione

fuisse hominis vani, eamque similem esse vanitati puerorum in scholis declamastium. id dicam, eos qui historias olim recte scriptas interpolant,non mod5,ut sua furta tegant,rerum fidem dc veritatem corrumpere sedec verborum ornameta saepe abiicere Non utar exempb nouis. Eusebius libro M iam et ροσα eo

Porphyrii quodam de surtis veter scriptorum libro, notat Theopompum: qui quae abs Xenophonte de scripta erant bene Sc eleganter nor modo sibi adicripserit,sed de immu'tando corruperit. Atqui si haec in quam interpolatio vitiosa est,estim

primis in historia. Itaque etsi olim quippi α

106쪽

gis quampolite tame non est teme- re noua oratio subornanda Saltein quae veterum informidis religios

4t, ea nunc esse debet in historiis. Noreprehendo Liuium,qui quae Graeco scripserat Polybius, Latine scribit: suum licet librum x xu.ex ill1us libris tertio inpe adverbum descripserit,

transferendo veluti sit interpretatus Laudo potius quod Mdem dicat de iisdem etsi mixo euir tunc non laudare suum auctorem

Nihil iam dicam de aliquot Plutam chi in Crasse paginis de Bello Pasthico, quae ius is quoque Appiani repetitae legNitur Factum id essestse spicor,non ab ipsis Appiano,qui Pliniarcho fuit aequalisueta librariis, ut suppleretaliquωn Appiani comeliatariislacuna.Verum etsiAppian id fecisset,sactum quideat uidhabe reximpudentiae plagiaris, & Plutarcho aliqua faceret iniuriam,historiae

107쪽

Quam nouos audiores. ω autς riterit antiqua lex mosque vetus ricitarionis, notum est. Disputent alude elocutionis coloribus Monunc veritatis causimam. Et cum des isto iure, maximisquede rebus in ea si Haeritur lineptum esse puto de seu

verborum elegantia quaerere. Et cujus tandem erit aut fidei aut juris aut iudicii, res verbis, potiusquam vel ,-ba rebus sebijcere Salieni fas non puto, bonorum testium verbis

anteponere nostra. mori vitupero huod Antonius sabellicus auorun memoria sedulo tent

. vit, perseestque: Improbus essem de ingratus, si doctissilii hominis

maximos in uniuersa historia comtexenda labores non laudarem. Sed tale tamen exemplum nunc imit ri non institui. Nam cincorrupta veterum testimonia sine vitai terpolatione potius legi debere exo neque nouam ias orationem.

108쪽

a fingere, ε tanquam alienam ve- si tu assuere, velim neque pro eo rum verbis mea supponere audere, ne iro melioribus deterioras 'disiamac historiam non tam orn re videar, quam mendosim mendacemqueaessiciam neque sane i ,

si , cujus narrantis ab ores utille Midpendere debeo, di stare atque prPseribere possum, quidac quomodo dicat Et res ipsa loquitur,ecquida

cidat , cum rerum olim gestarum' narratio, nunc pro cujushue affectu vel fingitur vel interpolatur vel coponitur. Redeo ad veritatis inlab alaria obsaruationem. Atque Via

Ha dixi in his re niuersitate imprimis obseruandam esse historiam Ecclesiasticam sic jam iterum M singulariter primone a sabulis in ea in rimisi uendum esse. Nam

in eademu fabulae multae domirabiliter a dis occurrunt timulto hic periculosior, quam in rebus ciuilibus Orma in Obsecro, quid 1 cor

109쪽

Drrumpecum,contamilian Li 1Q- tuque modis descedandam atque imquinandam veteris Ecclesiae memoriam,quid inquam idolo malo non fecerut Ethnici ud i,haeretici incintlia,credulaaue superstitio impru' dei stio assinxiti Etsi tantum loquerer de Apostolorum , temporibus: uuata suit,ubi minimHiceb M.fausim postorum ρ Vetus est,necme sed 4rnobii,haecquaerela Multa quae de

Christo 6 Apostolis scripta

aut malevolentia Daemonum , qu rum curavi studium est, intercipere veritatem,autumilium Hshominii, interpolata sunt:quaedaadditi, quς-dam detracta,verbis,syllabis ast exis, ut 3c prudentum taxa , ni fidem, Mgestorum corrumperent auctorii; tem. Ης Arnobius. Facium est si

gulari Dei beneficio,vcillorum, sulonum insidis, fraudes denos sint: utinam finiten omnium, qui eo se cuxi sunt starte nimium impii.

110쪽

dem habere nolebant, mentiebam tu esse ab aliis corruptam . inses iis fabulis contaminatam. S*d cum eosid facere voluisse scio, tum vero

te multos salsarios impostores tale qHippia innatos esse fiteor. Quictscripserat Clemens Romanus Petri Apostoli 4 .hυι.Iis libris statim m num iniicit Ebion,& clam multas putidas fabulas aspergit atque assuit, ipso adhuc Clemente vivo. Id tam

aries cum intellexisset singulas mox Ecclesias percurrit, monens, ut sibi caueant: dc quas praesens conuenire

non pol'it, commonefecit per Epistolas . quaeEpistolae quia hucaciuluc minae discurrebat, appellatqsunt

Encyclic Iems'est Epiphanius suo adhuc tepore publichin Ecclesiis pretlectas suisse. Vtinatales semper cautiones occurrissenteius generis fiamdibus. Ne multis morer video re eo rediisse, ut in hac parte operam dare

distam modo netibupro vero temere