장음표시 사용
141쪽
'nielim Crispaniam super portinonlin nnliquissimi patronalias bonoseiorum S. Petri, ol S. Androno de Gallo lis. Quum ouim limreditas Pompaei Galloine sino filiis dolaneli ex tos in mento do. lata osset ad Magdalenam Balsamo ejus uxorem, dempta medio talo bonorum antiquorum consuetudini subjectorum . quae adjudieala suil praelatis de Citarella ab inles lato venientibus tamquam proximior ilius de sanguine: post juridicam concertationem inter duos praesentalos, allorum a Dominis do Cilarolla, nil strum a D. Crispano , tandem me scribonio pro Dominis do Cilarolla , ex consensu partium dotalium fuit jus praesontandi pro medietate ad Dominum Crispaniam , pro altera mediolato ad Dominum de Cilarolla perlinere, alternis vicibus exeris
XXII. Ad Piseum . qui veri heredis personam gerat juro
successionis ad vacantem heredi latoni deficientibus legitimis h rodibus transire quoquo patronaliam mero horeditarium tradit Gigas si in praesertim si aliis extantibus compatronis occlesia libbertatem non consequeretur . Ob vacantem compatroni hereditatem
XXIlI. At voro, ubi do conssentions bonorum omnium unius patroni ob crimen agatur, Fiscit in laicum in patronatu non succedere, Deqile in confiscatione laicali patronaliam comprehendi. docent Canotiis lae saὶ .luin damnitium publicatione, et confiscatione omnium bonorum a iudico saeculari non ad milloro patro. natum in patrimonio suo cousislontem, consuli Glos. 3). Nec statum
libortalis ab Oeclesia adquiri ob ejusmodi confiscationem tenuit Rochiis de Curiosi et dolinivit Rcla coram Coccino g), quidquid contra sonsorii Cardinalis s6) aliiquo a nota ibidem reprobati. XXIV. Ideoque clericum damnati ad confiscalioncm patronislium succedoro in patronalia. lerno ut polo qui poenis pater
142쪽
nis non asscitur. dijudicavit Miam Rota si). Si tamen in occlosiam rotis confiscaliono damnatus crimen commisissol, possi
Episcopum declarare illum ineidisse in poenam nmissionis patronatus, respondit Ilola coram eis. Coccin. set . Eoque vel moximo si clericum patronum ob laesae majestatis divinae. vol humanae Episcopus consscalione damnaverit, patronalus luno. Ilingustur, et ecclosia sel liborae collationis 3 . XXV. Quoties haeroditas fundaloris, vel patroni iuro sdoi-
commissi univorsalis rosii luenda sit, dubilatum diu osi, num juspatronalus hereditarium transiret cum universi lato bonorum ad heredem sideicommissarium. vel potius remanerei penes heredem siduciarium gravatum una eum quarta I robelli antea. Doelorum alii simpliciter fideicommissario lavobant: pro plorea quod Patronalus accessorio, et consecutivo iransilum natura sua faciai cum hereditate, aliave bonorum universi talo. in
lita ille consistat. Cujusmodi sententiae adstipulari videtur Tryphoninus ὀὶ inquiens: si patronus eaedebim portione a liberto
acriptus, rogatuSque hereditatem restituere, suspeetam ELaeis, et compulsus adire, cum retinere psaget, restituerit. non poterit aecipere contra tabulas possenionem , et quia mynovit judicium liberti, et quia sprerit, et quasi damnavis eam po3Sessionem. Ilariolus lamen 5) pro herede gravato responsiit cujus opinionem Rota Romana est amplexn 6j. Hane- quo sententiam fortasse inivit ex consimili patronatus liberiorum civili, et jure sepulcrorum , quod in restitutione fideicommissin in comprehenditur. Nam ex regula Modestini tr): Filii hereditate paterna se abstinentes jus quod in libertis habent paternis, non amittunt. Idem et in emaeipato. Insuper Julianus 8ὶ respondit: si libertusilium emancipatum heredem instituerit, ellusque osoommiserit,ut Iotam hereditatemMm-
143쪽
proraro reatatueret, et Ilisa cum respeelam assi heredumeri diseret, jussu Praetoris adierit eam, et Sempronio restisum t. non inique patrono bonorum possessio parto debitae didistur, peritae ae at non lius, sed is, cui hereditas restituta eas, liberto heres eaesitisset. Hinc Marcus Antonius Porege, nus si in seribit: uspatronatus non transire ad heredes titit
redea, aed fura Dredes'. proinde non transit adfl Domi C. inrsum tinrversalem, δed apud heredem stravatum remanet. .
XXVI. Patronatus porro hereditarius non quidem rebus, et praediis hereditatis cohaeret , sed transit cum universi lato jurium et bonorom hereditariorum 3ὶ XXVII.) Eademque ratione si renunciaverit filius juribus, et praetonsionisus sibi compelontibus super bona paterna, nunquam censetur reniinciasse habilitatiliolentias succedendi in hereditatem ipsius ij. duemadmodum egalo patronam, quoad legatarins legatum agnoscar, patron ius ab hereditato non abdicatur 5). Et avulsis ab heredilato, sibique vindicatis per creditores omnibus honis hereditariis, patronatus penes legitimum heredem remanet,u ole qui non assicitur Myolhoea creditorum 6). XXVIII. Verum regula tua , quam meloros in dubbio lanent cum Romana Curia s patronatum nempe hereditarium non usque ad fideicommissarium heredem nna cum bonis transibre, sed penes heredem gravatum permanere I limitari saepe s tot ex voluntato fideicommittentis nedum aperta, sed etiam praesumpta ex levibus licet conjecturis et adminiculis. Nam limitationi favere videtur praesumptio quod Volens Suam,suaeque familiae memoriam et decorem cum udeicommisso bonorum in t Do fideleom. art. 6. n. 3. - a Lib. IV. cap. R. n. T. IIum Novissimo Cod. LL. civ. art. 942. substitutiones fideicommissariae penitus interdiclao suerunt, iis dumtaxat exeeptis sibus, in quibus illae laxative a Lego stat hermissae. uisce vero sanctionibus majoratus institutionem comprohendi ne intelligas. 3ὶ Pilon. alley. 53 n-.2o Lambert. lib. I. r. 2 P. O Gri. 3, Rota de ree. 223 utim. I. Par. 19. rec. 43 Piton. alleg. 69. n. 29. - 5ὶ Piton. alleg. xoo. n. 258. 6 Merlin. de piynoribus lib. a. qu. 22, et Rota in RomanRCapellaniae 3. Ju . Iri I. coram Ansaldo , laudata per riga. de jureP. ω. a par. 2 can. 1, eι R. GR. 18 uum. 3O.
144쪽
posteris consorvare, sto vel maxime putatur voluisse hune cumdem snem oblinere cum fideicommisso iurispatronatus . quod memoriam. decoremque famiIiarum magis conservare valel I). XXIX. Nec requiritur adsensus ordinarii ad includeodum in generali sideicommisso patronalum . sicut non sexigitur in universali hereditatis successione directa maxime vero in fidei commisso particulari sa). XXX. Heres profecto nequit contravonira saelo defuncti s3). Noe si fas est horoditatem defuncti sibi relinere , ejusque voluntatem, placita, ei lacla impugnare. Nisi laclum destineti os-- sol ipso jure nullum; vel quia contra ius publicum, vel contra dispositionem hominis: vel ubi delapsius ipse posset laeto suo contravenire, pula in alienatione rerum Ecclesiae sine adsensanpostolieo, vel rerum si deicomisso subjectarum s . XXXI. Quoties autem concurrunt heres in proprietate , elusus ructuarius quoadusque ususfructus perduret, fructuarius, non heres directus patronalus iura possidebit, exercebitque 5). ibiquo Fagnanus num. 57 speeisce docet jus praesentandi magis perlinere ad uxorem hereditatis ususseueluariam, quam ad heredem proprietarium. XXXI l. Si filio hereditas roliela sit, non poterit ipse patronalum acceptaro, et hereditatem repudiare:lVivian. 6ὶ, et pa sim Doctores. Non vult enim here esse, qui ad alium transferre noluit hereditatem s7 . XXXIII. Quid juris aulom, si filius ab hereditato patris ab-Stinuerit, utrum relineat,necne patronatum patris hereditarium
Assirmativo respondendum est cum gl6ssa S) ibi: Ioet ii ab--ineant ab hereditate, von ideo perdiderunt juvatronatuae, Cujusmodi sententia tam in sacro, quam in profano Patronali locum obtinet. Nam doceolo Modestino Jureconsulto . ilio 4
145쪽
reditate paterna 3e abstis enses jus , quod in libertis halone paternis, non amictum I . Ius, inquam cum Gotho do ibidem ) obsequia . Opera3, bonorum po33essionem. Quin si si-lius, aliusvo legitimus heres instantibus herodi lariis creditoribus negavit sese patris esse heredem pro vitandis eorum molestiis,ndhue ei patronatum des cli speclaro pluries Rota Romana
definivit set . Eoque vel maximo, si filius iubente judice, ut declaret, num sit heres , tacuerit , atque in contumaciam supprbonis hereditalis jaqeniis actum sit: tunc Fnim apertiori juro patronalum relinet. Nam qui tacet, non utique fatetur, aed I men verum e3t eum non negare 3). Discernoro hinc maxime oportet heredis sui abstiaentiam, quas in actu negativo consistit, a repudiatione, quae actu positivo expletur, ex rubrica Codicis de repudianda, vel abstι-nynda hereditate. Extrandos repudiare , suos vero hor es
abstinosi , Vulgus perperam opinatur. Sane Ulpianus in filiis oliam ropudiationem hereditatis palornae agnovit si), sie inquiens: Filisa est in potestate: delata est ei bonomum possessio eae prima parIer, unde liberis defertur: eaeelusust est tempo-pore , aut repudiatione. Aliud igitur ost , ubi si lius heredita- tom reapse repudiaverit, ei jus sibi quaesitum positivo dimiserit: aliud . si eam lempore aditionis elapso non adivorti abstinentianogativa. Priori enim casu patronatum una cum hereditate mi illi. Posteriori nutem sine bonis pliam hereditariis patron clum relinet, quoadusque jacens vacet hereditas. ol nlius sanguinis horos universali successionis litulo vacantem hereditatem cooperit. Namqus patronarii hereditario oblinendo sat ost stium aliumve quemlibet sanguinis successorem proximum habitu, ct polentia esse heredem, tametsi vel creditores generali bonorum sequestro, vel Fiscus confiscatione illum a capienda hereditato
detur breverti, ut suprn dictum est num. XXVII.
XXXIV. Et donec paterna hereditas jacuerit, fas est stio
qui semes per abstinentiam longaevan , vel repudiationem ab hostedilato exclusus sit ex callis unde liberi, e integra eam pe- 19 L. fili D. q. de iures. - In Romana Cappellaniao 3 Ju
146쪽
licet in ira triennium computandum a dio , quo majorem aetalem alligerit sa).
XXXV. Heroditatis quidom ad illo adeo osi ei necessaria, qui ad patronatum hereditarium succedit, ut nisi ante consti l .rit ilo adita hereditato si vo dirocla, sive indirecta , ad ipsum pertinentia et quasi possesio patronatus in foro minime desera-lur 3ὶ: oliam si patroni successor suerit filius , qui alias ipso jure praesumitur heres, paternamque hereditatem sino ullo lemporis intervallo, ignorato quoque patris obitu, nanciscitur, ab quo ad quoslibet extraneos herodes trans millil 43. Aditio Onim in andro facto consistens buro non praesumitur, nisi per allegan
per si dom praeambuli, seu decreti M. Curiae Vicariae, vel Curiae localis, quo rite declarantur defunctorum heredes si vo ab intestato, si vo ex testamento XXXVII.)Justo tamen communi, quod in occlesiasticis patrona tuum caussis ad forum opiscopale perlinentibus maximo Servatur, minime pyohibetur patroni successor sine praeambulo hereditatem adire,sese pro herede go rendo, doque bonis, ad juribus hereditariis, ut horos disponendo faciamque sile sino judicis ministerio aditionem aliundo probaro. Qui enim ex sua persona capere potest hereditatem . frustra personam alterius ad eam capiendam mutuatur. Sano ditionis actus a solo heredis animo dependens non exigit formam. . coriam do juro, sed verbis, aeque ne laclis explicari potest 6ὶ. XXXVli I. Si proinde quis existat in proximo successionis i L. I. g. sed eidendum II. n. de successorio edώω. - aὶ L.
si quis uu- C. de restidianda, vel abstinenda flereditote - δ) Rota deo. 96. par. VI. ree. n. d. - 4 L. I g. qui sunt GD. si quis omissa caussa testati, eι ι. 3 C. de jure deliberandi. - 53 Card. de Mea dise. 6o. de jure . n. 5. . ') luro Novissimo Cod. LL. Civ. nrt 7 o. sanciliam quod hero- dilatis aditio si intra adsilinationem illa suerit tereonti duc., pcnes aeta illius Regii Iudi eis explenda sit, sub cujus jurisdictione locum habet defuncti successio. Quod si viros hereditarino majoris fuerint momenti , in ne ad insinuationem illius actus competens erit Civilo Tribunal Provinciae, in cujus potestato delaucii extremum domici
147쪽
gradu , et praesentaverit bono ficiarium in patronalia lior dilarin. eo ipso hereditatem adivisse dicitur, seseqite in eam immiscuisse, quum cilia jus, et nomen heredis praosonuitio riusmodi sieri non possit si). Hinc praesentalictoin a Monastorio faciam resolvi in ad ilionem horedi talis religiosi professi, assirmavit P, tonius alleg. 66 num. 28. XXXIX. Heros autem iam suus, quam extranstus, qui Se non immiseuit, neque adivit hereditatem , quoties tempus adeundi, immiscondive nec testator, nec judex coarctaverit, polorit intra lovissimum triginta annorum curriculum adire set). Praoscriptio sano longi temporis, quod est decem annorum, heredem adolata sibi hereditato vindioanda non submovet 3j. At spatio triginta annorum jus pelendi, ol adeundi heredit glom sere prae-
aeribitur: contra ecclesiam vero , et monasterium spnlio Bnninrum quadraginta s M. Triennium igitur silio abstinenli 4 ac reis Iudianti ad paternam hereditatem vindicandam concessum austiniano, ut paulo anto dictum est-34. locum oblinebit. tibi gomet sese filius laeto suo excluserit ab hereditate adeunda. Tricon nato vero spatium, ubi nec laclum heredis . noe j id dicis intercesserit, quod Successorem adeundi iure privasset. XL. Monasterium itidem, quod sit suecedendi capax, in j ra omnia hereditaria monachi sui succedens ex persona ipsius monae hi patronatum etiam in patrimonio ejus existens adipiscitur s5j. Succedendi autem capacia sunt monasteria sero Omnia religiosaeque Iomus tam virorum, quam foeminarum etiam mendicantium, exceptis domibus Fratrum Cappuecinorum divi Francisci, et Minorum de observantia, ut Tridentina nodus
Monasteriis expulsi fuerunt, iis exeeptis, Mendieantes vocantur: necnon praedia, quae labentibus saeculis tum fidelium pietate , tum Principum munifieentia illis largita suerunt in die alie -
148쪽
XLI. Dum vero iacet patroni heredita , curator ad tuendum jura heredita iis a judice datus patronatum exercet nomino lam dosii noli, quam horedis doctarandi ij. Hereditas quippe non heredis perδonam, Red durneli Surtinet, ait Ulpianus sa). Altamen eurator constituitur rem ei Salvam facturus , qui di clarabitur heros, ut idem Ulpianus respondit 3j: itidem eus mdiendis ab eo relictis cui needum quisquam civili, vel hon rario jure sumessit, docente i Ierinogeni auo ij. dure hinc merito cura lor heroditatis jacontis dicitur personam defuncti r praesentare cum in sinem, ne jura ipsius depraedentur, utque in ea omnes actiones destincto competentes salvae permaneant: quod nulem ad dominium, p0Ssessionemque bonorum personam heredis repraesentat, eique adquirit, ac possidet s5J. 0 uaro ad praesentandum curator admittitur , ne lapso quadrimestri jus
Verum In reditu Fordinandi I an. I 8I5. in nostras dition noligiosas Domus ad Ecclesiae, et Societatis utilitatem restituendas esse suit provvisum. Uine Concordalorum Lege an. I 818. art. XIV. caulum: Ι. Religiosas Domus eo majori numero rei lituendas, quem dotationum, quae Superessent, modus patiebatur ex iis praesertim institutis, quae Iuventuli in Religione, et Litteris institue udae, curae Insrmorum, et praedicatio ui vcrbi Dci in eumbunt. II. Bona ordiuum Regularium non alienata, Religiosis Domibus reserandis debila proportions osse adsigna uda. III. Numerus cxistentium Conventuum Mendicantium, quos uitiores Observantes Regula ros , Alcaulari uos, et Cappucciii Os vocant, augeatur quoties circumstautiae , et si delium nccessitates id ipsum postulent. IV. Religiosis Domibus constitutis, et dotatis, ipsarum, aeque ae Mendieantium Superioribus liberum soro Novitios acceptare. V. Religiosos omnes in utriusque Siciliae Regno vel existentes,vel regii luendos respectivis Superioribus Generalibus subjectos fore. ΙIis addo quod art. X v. ejusdem conventionis contillulum legimus: Ecclesia jus habebit novas adquirendi possessiones, et quidquid de novo adquisierit faciet suum, ut censebitur eodem jure, ac veteros laudationes ecclesiasticae. 19 Aloys. Rico. deo. par. T, Barbos. de Pot. Episc. alleP. II num. U. - 2 In L. heredis 34. D. do adquir. rer . dona. -
δὶ tu L. I. g. I S. D. de collatione bonorum. - In L. I. iu 'sin. D. do muners et honor. - 5ὶ L. cum heredima c. depositi.
149쪽
praesentandi devulvatur, vel amillatur , eo negligente ossicium suum: quod est tueri jura hereditatis. XLIl. Eodom jure tutor pupilli, balius, et curator minoris furiosi, vel absentis heredis , et quivis alius legitimam hereditatis patroni administrationem habens patronalii hereditario potitur duranis lutela. ballatu, curatela, atque administratione I . Tametsi administrator patrImonii in concursu creditorum exer. cero non potest iura honorisca, nec pastonaiuin a). .
I. Gentililius, ae familiaris patronatus in eapiis defer rad gentis, et familsae ruere83Orey. II. Gentilitatis ad plures, familiaris ad unam pler Sue δε-
milsam refertur. LII. Pualisas gentilAsm, ne amiVaro non praesumitur in patronam, nisi eam e reaae fundator praeacrisgeris. IV. Quae multasarma succedendireyulay patitur. V. Perspieua fundatoris voluntua adamussim serearida 's
H. Ambigua vero interpreta fiones aeeipit legi tamaa, et con-
VII. Ad proximiores gradat familiae, vel gentis aueced-δores fere ae feriur patronarus familiae reli eius. VIII. A si famisam praeeligendi remoliores de familia eomee a gis infundatione. IX. Puinimmo ad patronatum indivs m,et praeaertim pa alvum tunc δuecedis major natu. X. Proaeimsor Iulsimi patroni eae linea praedileota prassem fur pro aemioribus sundatoris de linea mimus di eta. XI. Defeeιο ιamem lineae praedilectae aeracendentibus, qui prooemior fundatori 3it, praesertur omnibus aliis. XII. Filiis, ac nepotibua reservatum DFGDonatus, siliatus quosve, ac neptibua competis.
150쪽
XIII. Etiamsi maseulorum tantumi a praedi aeris
XIV. Quin remis mas lias qualitas non censetur in ullo. Psoribus substitutionis gradibus reptista. XV. Foeminarum Ilii apatronatu scianiliae maternae em
XVI. Quoadus e averansnι liberi de agnatione ac familia. XVII. Patronatus tamen masculinus pro masculis descendentibus Matilutua ad maseulos guorue Deminarum δε- fortur. XPIII. Praesertim , pi masculi eae maseulis deseendentes fecerint. XII. Maseulus enim I meae tirilis eaeeludit maseulam Icneae foeminis p tibi unationem mastis, quam es nati nem reveaeerit sundator XX. Agnatilius patronatus in familiari linea substantiae,maseulinus in linea qualitalli consisti t. XXI. In agnatisse paDonatu linea praedileeta in primιayr dum , Scaeum, et aetatem: aecundo 2radus aetatem ac δeaeum. tersio δeaeus aetatem vincis.
XXII. In maseulino patranam masculus foeminae in familia nuptari quae ait de praediisela linea, vinea aliartim
XXIII. Monaeli etiam, et monsalea de familia patronatum familiarem obtinent. A LIV. Natur es tumen Ilii hereditario solum, non familiari patronatu sunt capacra. XXV. Legitimati nero, itemque nepotet legitimi eae stas naturali ad familiarem admittuntur. XXVI. Desesentibus familiust personis gener ac nurus Suem cedunt ad fideleommissum, aeque ac paιrctuatum. XXVII. Eaesinem penitus familia patronatus familiaris ad heredes eaetraneos ultimi morientis devolvitur.
XXVIII. Nisi jundator illum personis familiae dumtaaem
XXIX. Quin siplures lineae ne amillae disiam a suuδε- foro nominatae sint, in jus deseientia lineae adhue heredes eaeIranei auecedunt.
XXX. Nam dioisio linearum jus aderescendi tune smpedit. XI. Hine Diseopus injus dolaientis lineae quandoquet