장음표시 사용
21쪽
ema in patriam redux ut matris Myrmiaque eas dein dola adgrediatur, paedagogum tu i tanquam virum Phocensem aedes ingredi regias, ibiqM numtiam Orestem occidisse, atque huic fraudi si nisa re iureiurando, id eat, procul dubio, Periurio. Atque sic iurisiurandi religionem iesar Orestes noucurat, modo ita commodis suis consulatum quippe,
mam inique igitur, et vero turpiter agant, qui eiusmodi loea consulto praetermittunt, atque eis dem in solo Euripide reprehendunt aut irrident,n in opus est ut pluribus moneam eritae magis quod lacua ille Sophoclis nullo modo . excusari potest, Euripidis vero versus nulla excusatione indiget. am hoc quoqus neque alchenaeris neque Mub quam facile concesserim, senientiam illam Euripi,
dis Hippolytum isto loco dedecere. Quid enim p
Nutrici Hippolytus interposit iureiurando promiserat, quidquid illa de Phasdra fidei suae commitisteret, se silentio celaturam. Audito veri scelesto Phaedrae amore, ita conturbatur , ut anim motum Continere nequeat v. 396 sqq. neque nutricis prΗ- cibus aut monitis obtemperare potest; sed honem latis, pietatis, pudoris sensu, odi et iusta indignatione , intempestiva in prinais iurissurandi mentione, quo imprudens et incautus Se iatris xit, ra-
22쪽
iurisiurandi refigionem contemnitet Minime vero. Μox enim sedata magis mente, quamquam nutrι eis fraude iureiurando se obstrinxit, non Vitae -- Mere, sed fidem servare constituit. V. 65 I. εἶ δ σει , πηῶν et iam σώγι, γυνα. . . λωNeque aliter deinde sentit, nec Theseo rem aperire ae generosam potius mortem maere decem V IO57. λα, ο - τουμαν γλ - στόμα,
Atque ab hac ipsa iurisiurandi religione, quam cis colit Hippolytus , in tragoedia pendet. BD ripideus igitur Hippolytus iurisiurandi fidem non
eontemnit, sed eius semel tantum, omni animi assectuum impesti devictus , obliviscitur P cisus ero Orestes, non conturbatus, sed sui compos, callide et considerate periurim suadet eliubeti Haec igitur calumnia uti ex Aristophanis ioco prosecta est, ita Aristotelis etiam locus quidam alium protulit reprehensionem. Postquam enim philosophus dixerat se A. P. c. An τι ciet D
23쪽
is et o his , plerique hanc etiam Euripidis exagitandi occasionem arripuerunt. Iam vero Schleg lium aliosque, qui neque Aristotelis locum, nequo Euripidis menelaum intellexerim , mitto et nequo etiam cum aruando aut Eurip. I Q. Aia. -
oo . Menelaum, ut Lacedaemonium, improbum ab Euripide fictum esse dixerim. Sed nolim usipidem ab Hermann quoque rePrehendi, qui .
Mistotelis locum bene interpretatur, et recte animadvertit Menelaum in Oretae incertum esse anim
mi, et neque amicum, neque inimicum Oresti a. praebere. Menelai enim mores non tanquam Pedi versi, improbari debent, sed quod incertus, d. bius, et anxius, non vel hoc, vel illud certo consilio vult aut Persequitur. A qui huius etiam personae mores Fides, ut solet, essi veritatem essingere voluisse mihi videtur Menelaus enim post Multos annos Parva comitum manu in patriam redux civibus odiosus et invisus, Orestum miseratur quidem, imque avet, ut Patris filio P . 473 sqq. sed perse oulum imminens ab eo rutudine sua propinarst nequit v. 67i sqq. Orestem igitur deinde . Io5 I. deserit, quippe dubius, timidus, sibique metuens. Arius haec est propria snelai indoles, quam n Euripides tantum in hac subula, in Troadibus, si in Andromache, sed Sophocles etiam in Aiace ei tribuit. Superbus enim est et tumidus , sed sucum idem ethnavus. Atqui si Hine os herous animadvortas, a quin
24쪽
quorum mores tam vere expressi sunt, quid tandem demenelao dices ' Iracundus est et impiger Achi, lem, superbus Agamemnon, prudens Nestor, assidua et versutua Uysses, sorti Diomedes, ferox et alius Aiax, generosus Antiloclius Pi vero En, ais f. nomine dignaberis illum, qui totius Graecae iuventutis florem perditae mulieris amori P Ῥωauit, quique eam post decem annos, certe neque intactam, nec pulchriorem factam recipere, et domum Suam reducere non dubitavit inhi obdem, et ante Homerica legenti, visus est, et nunc quoque videtur turpis, ineptus, et ridiculas. --
re rectissime exclamat Orestes.
In plus suimet ipse Euripides, si Hectoris En rosam sortitudipem, Achillis animi altitudinem, Aiacis conat/ntiam mela tribuisset. Quod si quaeritur quomodo his ipsis enelai moribus in
hac iras ala usus sit Euripides, eosque acti mrit ut sabulae proposito inservirent, unusquisque melle videbit poetam hinc occasionem cepisse, ad imaignem Diadi amisitiam explicandam, quae , sisere sabulae initium et Chororum elegantiam excipias, est unica huius tragoediae laus. Haec igitur simi, et alia quaedam eiusdemmodi,
neque nova lata neque masni momenti, quae hodie nonnulli tanta contentione reprehendere solent, ut
summi poetae virtutei sui negligant, in quibus ae
25쪽
linandis hoe etiam debet obsereari, artes quascun-ἰque , quae quidem prae ceteris studiose excolantur, non easdem manere, sed continuo mutari,
et diversa pro diversis temporibus uti conditione: iramque varietatem non tantum diverso artificum imgenio tribuendam esse, sed in primis etiam mutatis consiliis , studiis, moribus eorum, quorum tuis diei harum artium monumenta subiici debuerunt. Itaque artium apud populos singulos ortus, pro gressus inis itus, cum interna popularum illorum historia arctissimo vinculo coniuncti sunt. Quare, in sententia etiam do Euripide serenda, sive hil aophiae in scena usum, sive providentiae in trago diis vim aut fati necessitatem, siVe moralem, quam vocant, Pulchritudinem, sive in dialogis disputandi subtilitatem, sive prologos, sive hororum rati nem, sive exitus es suo sum revictas, hoc certo negligendum non erit, seri posse, ut Euripides in quibusdam non proprio ingenio indulserit, sed Atheniensium studiis obtemperare necesse habuerit. Μωnuit iam hoc Aristoteles A. P. c. XV. ἀκά-
secto idem Euripides, qui nonnullis hodie adeo di plicet, apud Graecos tanta laude floruit, ut este Quinctiliano distis. X r. de Opilocle et Euripide, in dispari dicendi genere, uter poeta sani metiar inter plurimos quaesitum suerit. Quid, quod ipsa
historia testatur quantam Vim ad animos Graec rum cominquendos aut retinendos Euripidis habue
26쪽
ma, misi vitam, vicum alii, si Iam taloen
Mariin Euripidis carnunibus, qJua memoriter v eitabant, et canebara i . Quae Mum ita sint, hoc etiam animadumetendiu est, nos de Euripi minista inina iudicare Pone hinusque rei ratio nem non unico in diversis Plane imbus, studiis, ingeniis, quaerendam esse Graeci enim in a ripidis carmina a Sebane nos ea tantum mirmus, et quidem tot saeculorum iniuria conturbat et vi rupta. Exinde accidero solet ut in extem forma haereamus, et rerum compositionem everias Persequamur, cui quidem Euripides ama tribuit, poeticas eius laudes negligamus, Parum Graeci soli iusti fuerunt aestimatores Perierunt modi,uinci, periit versuum vel recitandorum , ad tibiam pronuntiandorum, vel canendorum artis scissa ratio α' periit facilis ille linguae intellectus. qui ad sentiendus eximias carminum dotes requiritur. Nequ enim an pulchre an ornate an exquisitu quid dictum sit, quisquam iudicare oleat, risi alia etiam dicendi genera bene teneat, nisi scia quaenam verta, quaenam loquendi ratio quaenam dicendi formulas privriae sint infimae plebis, qu-nam honestiores Moeant, quaenam Primores, qua nam imperium tenentem, quaenam Senem, iuvenem, oratorem, Poetam. Ἀ no mmmatice in.
27쪽
in intiam sentire, iudicare, admirari,in pomuin mus. Nam, ut hoe in m de eius dictione ad ram, novimus quidem Et Pidem voces poetis in. iis uinata rarissime adhibuisse, sed mim, qualetoommuni aermone ab Albuniensibus equentari solebant, meliores et equisitiores et e--μaedit ae osse i), eaque ratione oriun quoddam atquaproprium dicendi genus protulisse, eximia emistia , matu , dulcedine, implicitate issigne; at hoc quoque, ut ita dicam, non nisi grammatica novimus, et poetam legentiis vix, et ne sutilem. animadvertimus: quod umisquisque Atheniensium minui dubio sensit, et Agnis laudibus extulit. Hoc denique praetermittendum non est, Euripidem singulari rei metricae cura et varietate prae et ian agoedias suas exomasse. Ut enim o multis Mounum ad partes vocem, qua plausus excita seredemus Andromachen novo in tragoedia et linu lato metri genere, eodemque aptissimo, Moriastigentem y v. Io3 sqq.
Sed hae de Euripide sumesant alia quaedam dicendi in ipsa Disputatione dabitur laeus Ultimo
Inc loco HTE Acm verba subiiciam , quibus Fhi verissima sententia contineri videtur. , Sit igitur
28쪽
sophocles diagontior ema 4n describe o admisis
militudinem si iis argumsmo, tum in acc--σ- dandis mombus ad Personarum varietatem habet quoque suas Euripides laudes , easque Pisae egregias Habet genus orationis propius accedens ad vitae eo uetudinem et hominum ea inu habes aententiarum Veritatem gravitatemque en sapisntiae studis et civili prude a habet auaritatem, dulce em elegantiam prorsus mirifieam habet eis. quentiae vim incredibilem, ut quamcunque Perso nis tribuat orationem, ea proruinta vidiatur habet denique iacultatem ad animi tus, praeseditim tin oris et eommiserationis, admirabilem. De ipsis fabulis nostris deque compastationis i ter tragicos poetas institumadae ratione , pauca habeo quae moneam. Tragoediae Graecae hist -- ad Sophoesis usque tempora, Post alios, di imatae Persecutus est, M scrimi Rus 43. Sed numeviros doctos universe de singulis logicorum inventia ita disputare, quasi in iis substiterint, mea Misadtendere, unumquemque sequentis etiam motas inventis usum esse : quod de Thespide suspicat quidem est clanetaerias, sed tangit tantum . meo satis accurate ' explicat. Quod enim recte animadvertit Vir Eruditim. parum veri simile esse Theminrudia illa initia neque excoluisse, neque emendame, hoc latius etiam patet. Primam igitur personain Choro adiecisse sertur Thespis, Propterea tragoe
29쪽
alia invinis habitiis. Nihilne igitur a discipulsPhurmis Thespis Mis p. ' At ridiea n est at
tuere novis aeria a 'amenta a Pluraueho Venta, atque monam muliebrem et versus --ai a tetrametros, ab eodem primurn adhibitos Moerisse, aut iis uti noluisse. Igitur iam Thesi ua discipulo admonitus, horam Satyrorum habitia exuit , aliasque personas subintuit, seriis argumentia sua est, aetera. Quid vero Phrynis syRecte quidem monet Aniadema, p. 68. unum latum Themias et Phrynichi ac rem plures Pers nas agere potuisse; sed ita quoque res eodem s. re redit Paria enim interest utrum idem Moeminc viri nunc seminae ritu, an vero seminae tantum L . eiusdem personae habitu, neu me dium narraverae tririmichi aequalis sui Aes y- his, natu quidam minor, e qui iisdem amon temporibus Meuit, quique secundum actorem adis didit , et omatum histrionum, atque, imminutis climri armis us, iamborum usum frequentavi Cognovit igitur Aeschyli inventa hi ichus. Hoc si hene animadvertitur , quod clinei rus aliiquem Helleriint, dirimi poterit, nisi illar, eontroversia illa de Mileti nundio, aliisque mi nichi sabulis: noque improbabilis fortasse videbitur eon'etura, tr modiam illam Μιλήτω ἄλ- eiusdem sere fuisse generis, formae, et cuius Aeselisi Persas. Et plura quidem sunt quae hoc suadeam. Argumentum simile admodum fleti ricidii Persarum sabulae iamplicitas, Ῥiae narratione Plerumque absolvitiir: Ch
30쪽
ad Menae matum attinet, e machinarum etiam tamen usum , tragoediae Agamemnon, memides, Prometheum atque tertio in actore usum esse
issimi probat exemplo ipsa haec fabula C ephori.
Nam V. 657 sqq. non tres tantum , sed eri qua tuo Personae praeter morum, in scena una Osierunt, Gytaemnestra, Electra Orestes et misias, quibus adnumerari mam videtur quinta Fam rus, οἰ-m os. V. 646 Famuli enim personam ain re non potuit 'bulis personae actor quippe V Ma, Pylades eum Oreste pro Mit cf. V. 554 , nequestiam qui Gnaemnestram agebat, quippe quae asveniritum tres illi, Orestes, 'ludus, et Famesus,inm in scena aderant, . 6oT; nequc denique aemtrae actor, quippe quae persona omni huic Menaeiasvisse videtur cf. V. 68 sqq. Quinque inust iuversis bistrionibus hoc loco, v. 64a - usus est Aeschylus, Orestis, Diadis, Famuli, taem Wncusas, et lucisae persinas agentibus. Cuius M