Disputatio literaria inauguralis de Aeschyli Choephoris, deque Electra cum Sophoclis tum Euripidis

31쪽

eo ridetur iuisse ratio, ut postquam εν

tertiam personam invenisset, in o uin substiterint tragies teres, sed plures etiam histricines deinduadiati ierint. Atque haec quidem Propterea monui . . ne cui in mentem veniat Aemilio tum Sophoclis caruisse inve tis itaque non iisdem instructum praesidiis, miraationis aliquid habere, neque tam severo iudicio a iiciendum eam, a Sopho as aut Euripidem. Boc enim uti de prioribus eius sabusis , Phrynichinetate compositis, recte observari potest, ita v rum non est do esus Orestia , senis a Dot sertasse pulcherrimo huius poetae 'pere. Quin Potiuam gligendum non est Aeschrban, ante alio Orestis

facinus canentem, argumento us in esse vom, --

que ab aliis iam eoantato. Optima vero sui S phoesis conditio, qui quid minus apte ab A achado inventum aut ordinatum videret, ilia Lebla aut vitare aut emendare potuit, idque in argumento iam quidem cognito, sed nondum trito trinod de Euripide dici nequit, qui post tantos poetas

idem factum armine celebrans, infelicissima comditione usus eati Praeterea in comparatione instituenda, hoc etiam animadvertendum est , esciuisiorestiam, et Sophoclis Electram, int putauiora eorum opera reserendas esse, itaque Victoriae pra mi ornatas suisκ Euripidis vero Electram , nisi fabulam eius omnium pessimam, at eris unam

ii De hac re monebo infra cap. II. μ

32쪽

esse ex minoris preti tragoediis. Haec igitu eris huius comparasionis ratio , ut quibusdam de viveres tragicorum ingenio animadvertendi locu actur, non vero ut de eorum meritis senistitia Reatiam neque Euripidis Electrae vilia notantes, obliviso mur undem edeae esse et Him isti auctorem. Hoe denique monendum est, hanc ipsam metram, quam nidulum corruptelarum vocat Pi sonus ciὶ, temporum iniuria ita conturbatam se, ut post Solisseri etiam aliorumque diligentiam, pulchrum fortasse quorumdam locorum vis aut eles thitios lateat. De ipM, harum sabularum argumento hoo unum ultimo loco dicendum habeo, poetas in eo Con-nire, ut Orestes matrem suam Propria manu, neque inscius, sed consulto interficiat. A vulgari enim raditione recedere, atque alium quemdam Orestem, quam fama serebat, ipsi iungere ausi non sunt, cuiusmodi est ollarii inventum. Pertinent hue Aristotelis verba, A. P. c. XIV - α δ το et

Ceterum Disputationis meae ratio simIdex est, neque ulla sere explicatione indiget. Quae enim dicere constitui De historiae harum fabularum a sumerus, De umversa -- com sistam, epersonarum moribus, Da aliis quibusdam amat tragoediarum artibus, deque locis Pulchri rex,

ea i Ueris ρ. 237.

33쪽

tuo Capitibus absolventiar, in ingraphos etiam dilanitis, si quaedam, suo inaeque loco exponenda , minorem divisionem postulare vid l-- . ditiones denique, quibus in locis citam dis usus sum, iudicandae εunt. A cum Trag. - . A Winaei. Lips. 823 - 4. ore rasnam edid C. G. A. Erquest Lips. 8oa sqq. M aio mafori EURIPIDI Irig. recens A. Matthiae. LUM 3813 sqq. Amnomanis com Mitio Bum NMum sec. His aegras de Ante P. Editio e minitia me resiquis in ipsa Disputatione monebo.

34쪽

D rarum M URUM AB NUT M thoephororum et Electrae utriusque arguanentum ex inam, primo loco mihi inmurendum est, qua nam illam fabularum auctoribus, de hau Agamemotionis caedis ab Amiatho et Gytaemnestra repetita poena, vel historia vel populares traditiones aurem ditaverin Haec enim semper retia , in Primia tragicis, venia concessa suit, ut fidem historicam haud ita religiose sequerentur, sed accepta ita re

derent, ut vel quae minus ConNnota essent, Piso

termitterent vel immutarent, vel vera propriis etiam Commentis marent et inflecterent Quare de his ipsis eorum inventis, quoque modo historicis usiain argumentis , ita demum recte iussicium iamet poterit , si sontes ipsi explorantur, e quibus illi hauserunt. Quod mare iacile seret si Grammatico maillorum scripta haberemus . qui x παροδ hullas a tragicis mutatas, literis consignaverunt, ut Mesepiadis. I vero, quos habemus , Grammatim, in veteribus historiis sabulisque tradendis, tam n gligenter versati sunt, et omnia adeo confuderunt. Mi

35쪽

tasse tragicis, quaenam aliunde ac Perint ita utam erit, at hac in re multum deliberando et Eomiectando vix, quod simile veri in reperiati M. qui tragoediarum illarum argumentum ad ea Gram e historiae tempora pertinet, quibus multas i nebras obduxit tot Poetarum aliorum ae acript Fin laetum: de intelligitur quanta cauti ines habeat illud, superstitum scriptorum usurpare auintoritatem, de quibus ipsis saepe incertom ait, sua unde hauserint. Praeim ista enari quae in Bomoarima carminibus, praesertim in Odraseae haps diis, de Agammnnonae ultione inveniun-r, pauca aversunt quae ina firma auctoritate a t-ri pomaint. Iam vero hoe non minerimus ut rerum naris rati me colligamus , quae indubitata certaque a toricae fide inaratur: quires quas nuta cuiusquam popia prisca his a praebet, ema minus quo missis hiat iam-- tum iam ritur poesis: ad ν. in Cyelicis Crin iisque Meminibus alas dubio iam multa suerint quae a verisaeis delammant. Verum, scientibus: hic viris certisque historiae monumero, eis, proposito nostro sussiceret, minis rerum istam -eratione et veteres traditiones haberenis gen-- , id est, quales Graeci ipsi et Tragici quoquo Poeta eas acceperant, neque insequentinus etiam temporibus, moribus, poetarum inventis immuta diu. tque istae quidem priscae traditiones, etian ai sierint, iam Hecataeo teste 'Eλληλα λίγαι

36쪽

iani κώ γε Aa m arae tamen s - .utilatatis nain ad antiquitatem illustramlam, tum ad recte de missima. iudicandum; in istimoque sinis , ad x peti illae debueriint, interiem. Ut enim, δε- μυ -- . Deorum Getaeali ias crinia esiain ianum, schea, Pria, Archini, si

que earmina taceam , in quibus tamen imina saetas ad argumentum nostrum pertinuerunt cyclus M viae Epicus, in quem praeter Homerum et dum ab Alexandrinis Grammatis Mati Ihema. Pisander, Par asia, et Ahisnachus , - integer ad nostra tempora perirenae uocessere his, prosae mitionis invalescente usu qui mythos, inuisa. traditiones veterea paullo accuratius olligerent, ibterisquo mandarent, Pherecydea Ath. Hecataeus lues , alii. Sed horum quoque aevom saliua Pateremur, si eos haberemus superstites, P. verae historiae primi fuerunt auctores Neque enim dubitari potest quin omnem hano Oroatia a tallttaemnestrae historiam plane exposuerint, qui X -- libros e inscripseriint uti BPRAL G----us isse, προορους παλαμ πα- , quin etiam λι- ἄξιος Dionysio Halicam di ras ut a Muciae fama, uiua in rebus Troicis fidos adeo prohata sui, ut eum auctorem sequi non dubitaveritii nysius ali massensis; quomque Orestis sata tradidisse probat locus Taediae ad Omo r. --- L. 3374. ut in Primis Misa in re insus, quem in

37쪽

eontimaeriant quae ad onmem hanc rem illustraris alam multum consereenti

eae tragici via sunt, plerisque deperditis, ea quae posterim intri, scriptoribus traduntur, non nisi in dissime ad parte voeari possunt. Acredit quod is ait ne illa veteres aliam saepe brmam invii mnt, ei, ut fit, magis magisque a prisidia rum Uonibus recesserunti Huius corrupiala prima eatis - ipsa exstitit poesis, cum lyrica nova mamenta querens, tum tragica maxime, cuius immutana et oritandi licentia alit est evagata. Ipsi histor, ei nonruinquam antiqvas refinxemii sabidas, ut iis probatilitatis laudem conciliarent Philos Phi etiam, sophistae, et saetores, uve ei studio clueti, veteres marthos et his vivis reiecerunt antiinpugnarunt, sive ea muli et inutili labore qua a te quas rebus non nessent, a philosophsae rationem exegerunt, quae iniquitati astiloasNuo temporibus intacta relinquenda erini eruine ειμι Mare conati sunt, quae nulla es modi illustratione indigebant: tum eum res antiqua, in hiientibus sententiis asi rareris mox appellarimi interpretari augressi sunt, easque pro diversis facitis et sinistoni is sis diversas paries distraxerurit, in quo nere, aliorum exemitam emere secuti, maxima

38쪽

excessuerent stoici. hilosophoriam praetoris Mora orum scripta e minoris in his sim auctorita ris, quo magis ea heroicorum temporum facta ad disputationis tantum ornatum profore solent, nitidcurantes nec qualia neque a quibusnam ista ac perint. Tot dissicostatibus cumuium imposuit rammaticorum turpi ακριτῶ. 1 enim quaecumqNe Delici lyrici, tragici positae, philosophi, iistorici

rhetores mythographi, aliique tradiclissent, ita tu sarunt et miscuerunt, quasi omnium par e et Micoloritas, omnibus eadem fides habenda. Quod autem id historicos attinet, plerique principio maxime operis sui, res Trojanas itidem

attigerunt, ut Herodotus, liucydides, Diodorus Sieulus quod Menecratem etiam Xanthium et , ei Callistlienem a secisse legimus. sed ita ut nihil fere ex iis ad tragoedias illus illustrandas peti possiti

Cyclicorum Vero Poetarum Vestigia nita reperiuntur in scriptoribus ilIis, qui eos vel imitati a secuti sunt: ideo ut hoc Homine ipsi recentioresisti poetae, Quintus morianeus Tryphiodorus, Colathus, non sint neoigeridi, quippe qui cyclicorum carnain ante oculos habuisse videntur magis etiam ad partes vocari possunt, ythographi, qui non tam tum ipso Ordine, quem in sabulis mariandis seris aut se tacticos exscribere testantur 3 , sed eos etiam

39쪽

etiam et vetustissimos historico saepe meitant ibius , qui temporis iniuria petierunt. Sed horuvoque plerique parum ad historicam sabularum iu Iarum intcrprctationem conserunt. Recentiores enim isti poetae, vel versificatores potius, nihil habent quod ad rem nostram pertineat Lysimachi Ala andrini scripta ID, praesertim πης ὀπων, m Mici iam suerunt pretii; sed neque ea habemu . Apollodori Bibliothecae, qua Cycli pici compendium esse videtur, ea periero capita, in quibus do Tantalo et Pelope, Hippodami et Oenomao, et tota Pelopidarum stirpe adeoque Atreo, Thyeste, Agamemnone ei que promule narravit. L. ExunConinientiae de Finod Bis eius die praemio. P. a. Unice igitur nobis sere superest Hyginus a), quem tamen satis incertae auctoritatis esse nemo non videt. In sabulis enim colligondi cyclicos quidem secutua est 3), sed tragicorum etiam aliorum, que inventa priscis traditionibus nonnunquam intermiscuit, neque ab ea, quam Supra notavimus, allegoriarum labe plane immunis sui adeo ut eius

5 Alictores sitos saepe ad partes vocat Hyginus ut V. g. Pisandrum 4. Siron. ιων asin. 6. Asir Creticos Mersus laudat Fab. 377. Sic Narica tium Astr. a. et alibi. Tum Pherecysem,

40쪽

bulas non temere retulamini, sed aliorum etiam auctor- scriptis usi, qui vemm esset e saltem veri simile laesiverunt. 3-- itinera suae Diente , non mulares intum traditiones, ne i scriptiones eium, Matuas, imagine. tabulas, inaeque historiae monumenta acti omni irrisei nister eos locum tenaei Straho et Pausanias: --hio α plura habet ad possis nostros illustrandoa, ille vero tantum quasi in transitu Aegisthi adulteri- E. I. p. si . - lao et Orestis matricidissa L. VII. p. 47a, memor Atque haec quum varint, laciis unicuique patet quam dissicile ait certo

eo lituere quamnam et qualem stibularum suarum

materiam coeperint tragiori quidnam ipsi inven

Atrei et mireris intimi in nosmet mutasse, de commara ripideus moenis pronuntiat in igitur myginus narrans, plicationem etiam a ha αδ αδ a58. Sed extrassis hoe est Atreum apud Myeenasu primum soli in psin invenisset cui invidena stater ex in dimessit. ' sini Pansaniae historiarum sontibus et auctoritate accurata