De Demosthenis oratione Ctesiphontea [microform]. Dissertatio inauguralis quam scripsit et...edidit Georgius Hubo

21쪽

momenti erant ponendae, aliquantum loci reservaret, quo potissimam partem additamentorum insarciret. Haec Vero, quae alterum gradum obtinent, in iudicio tam artis finibus erant circumscribenda, ut tempus per κλεφι dea constitutum orator non egrederetur i). Nempe Demosthenes, nisi salior, tum fecit idem, quod hodie quoquo causidici solent sacero, ut assidens in iudicio cum volumine suo ceterisque rebus ad scribendum necessariis, eo tempore, quo Aeschines

1 Si recte de numero I 50 circiter aragraphorum paulo ante dixi, oratio in iudicio recitata videtur hunc sero in modum digesta suisse:

ea forma Orationis, quam nunc habemus

numeri. 1 - 125 designatae. I .Exordium II Summa pars disputationis. Α Pars prior rerum maioris

momenti.

cratem DCta . . . .

si De rebus a Dem. Sque ad Bygantii obsidionem et ad legem navalem gestis B Res minoris momenti. α De ratione pecuniae reddenda deque honore Demosthenis in theatro Bacchico renuntiando is Potissima pars earum obiurgationum, quibus

Dem criminationes Aeschinis necopinatas extempore sibi refellendas esse putabat. C Pars posterior rerum maioris momenti. Quid Dem usque ad muros anno a Chr. 337 6. resectos pro salute Atheniensium fecerit.

III Clausula. Quae si ita sunt, id forsitan, quod irchh. p. 60 et 1 dixit, dispositionem orationis Demosthenicae ante auditam Aeschinis orationem non potuisse institui, minus possit probari.

orationem habuit, omnes criminationes ex Aeschinis ore perceptas, qua8cumque commemoratione dignas putabat esse, in chartula vel ad verbum vel summatim conscriberet ij. Ea autem, quae hunc in modum erant notata, poterat Demosthenes illo tempore, quod inter Aeschinis ipsiusque Demosthenis orationes intercedebat, Secum repulare et in ordinem redigere. Sed post iudicii diem, credo, Demosthenes, cum orationem, id quod in tertio gradu ponendum est, in publicum edere vellet, ea occasione ita usus est, ut, quoniam monumentum aere perennius' a se exigi intelligebat, de gravissima parti rerum publice a Se gestarum, i. e. de bello Amphissensi, inenarrando nihil reliqui sacere conaretur, id quod o sacilius fieri poterat, quod non tam artis finibus scribens impediebatur, quam artis temporis finibus eius oratio in iudicio fuerat circumscripta. Videtur igitur ipsa rei natura hoc tulisse, ut Demosthenes in illo Scriptae orationi exemplo, quod primum gradum obtinet, certis locis permulta, quae putabat addenda esse' vel ad marginem adscrib fret vel in singulis schedis recens volumini suo affixis exponeret j. Itaque potuit fieri, ut haud pauca, quae ante iudicium in orationem receperat, postea aliquo modo iteraret. Duabus autem causis, nisi fallor, etiamnunc apparet Demosthenem eam partem operis, quae in tertio gradu ponenda est, ad finem non perduxisse. Nunc enim nec Vola nec vestigium των δειργηνων' apud Demosthenem invenitur et silentio praetermittitur id, quod eschines ' de rebus

1 Eo modo potuit fieri, ut quaedam verba qualia Aeschines scripserat, talia apud Dem invenirentur, veluti Dem. 18 g 27 ω γῆ καὶ ῆλα καὶ α ετή, cs Aesch. 34 260. Ceterum putaverim etiam Aeschinem,

dum Demosthenes dicebat, assedisse non desidiosum, sed ea verba ex adversarii oratione percepta in chartulam suam coniecisse, quae sive eodena die sive postero tempore, sive per sermonem sive literis posse a sese refelli arbitrabatur. s. e. c. de Philammone et Glauco esch.

χρονον μνημονευθησεται et Dion Hal. de adm. Vi Dem. 51, p. 1114, vs Iet Ti. βουλώμενον μνημεῖα τῆς Ἀαυτοὶ διανοίαι ἀθανατα καταλιπειν. a Similis est ea ratio, de qua dixit ilamowitetius, aus ydathen, p. 1 Anm. s. etiam ea, quae Humboldtius sub initium Eosmi commemoravit: isVOrgetrage ... Melirer Einschaliungen gehoren einer spateren Zeit an . 4 Poterat steriscis vel aliis signis denotare, quo quidque loco oporteret

22쪽

post Ctesiphontis στροβοιλεν ua gestis dixit. equo enim quidquam

causa fuisse intelligo cur Aeschines Sirenum mentionem saceret, nisi si Demosthenes eo verbo usus ist inpuli iudicos i) Noquo potuit fieri, quin Demosthenes Aeschinem robus cum causa

oranda non 'oniunctis disserentem, si minus roselleret, ni certo ob

id ipsum vituperaret in Quam vituporationem debomus eo magis eXSpectare, quod etiam a Verba, quae Aeschinos de privatis rebus Demosthonis et de Philocratis ac secerat ) quamquam multo magis cum universa causa cohaerebant, τοῖς ε50θεν λογον Demosthenes Vocaverat hi et se et xi reac j osse dixerat q) Sequitur, ut putemus Demostheni in animo fuisse haec quoque non minusquam cetera, quae apud iudices ex tempore dixerat . in scriptam orationem recipere, Sed aliqua causa, quominus id faceret, esse impeditum Quae causa non est difficilis inventu Nam viro itin republica maxime occupato et, si hac voce uti licet, λιγoreacho puto omnino nec licuisse nec libuisse multum temporis subtrahere negotiis publicis et in scribendo collocare, id autem otii, quantulumcumque erat. haud multo post litem Ctesiphonteam Demostheni

plane ereptum videtur esse. Namque, ut res minores nunc mittam, DemoSthenes, cum annona cara esset, rei frumentariae Praesectus est 'in . deinde de rebus ad Harpalum pertinentibus publico

egit, postea αρχιθε υρου nomine l) inpiam publice missus est, tum in carcerem coniectus, eluis donum ab Harpalo accepisset, exulatum abiit ex patria ' haud multo post civitates Peloponnesiacas 1 CL A. Si haeserum, III, 2, 79 sedass Aeschines hi nichi fingierenkonnte . 2 Westeon. Bede . r. , in l. p. 10, Anm. - 6. Aufl. p. 16j. Multo etiam vehementius propterea debebat Demosthenes in Aesoli invehi, quod Aeschines D54 eam causam, qua de causa illas res commemoraret ad ipsum Demosthenem revocandam esse simularet. a Aeseli 3 S 171

e. q. s. 4 Aesch. 4 58 e. q. s. 5 Dem. si Dem. 18 34. 7 Cf. irehhostium, p. 85. 8 CL A. Suhaeserum, III, 2, 339. Praterea verisimile id est, quod legitur in olidantgii oditione neu Philipp. Reden I, 7. Ausi. Leipa. 881, ini. g 86 p. 6), post

litem Ctesiphonteam Demosthenem severa suisse ἔπι 1rurn ὁλ i τῶν πραγμαro . si Eliam si quis in exilio satis otii suisse putet, veritamen simile non est Demosthenem ullum librum ouum ex vinculis abstulisse. Ceterum quis est animi tam abiecti, ut eo tempore, quo

summum taedium e rebus publice gestis ceperit Pliat. Dem , 26 quippe qui iniuria sit obrutus Pausan. II, 33, 4 Beh. cf. Niobulirium, kl histi

ad ullum contra Macedones suscipiendum excitavit, postremo in insulam Calauriam confugit. Atque de eadem causa actum videtur 88e, ut oratio Ctesiphontea non ederetur ab ipso Demosthene i). Est enim verisimile, ut unum hic dicam, futurum fuisse, ut, si ipse

Orationem ederet, verba quaedam tolleret, quae nunc minus apte

scripta leguntur. Sequitur, ut oratio Demosthenis, id quod primus, quantum ego possum iudicare, iretilios iussi exposuit, ab alio interres hereditate relictas sit reperta ot dita .i. Is fuit ortasse Demochares ). Nam et sanguinis communione cum Demosthene coniunctiis erat hi et literis β artique oratoriae 7 operam dabat et a Macedonum partibus dissentiebat 4 et alio quoque modo demonu Phil. chr. I, p. 48l, et ysellium, em a suspie acceptae ab Harp. Pecuniae liber. P. 37 e. q. s.), de rebus publice gestis quidquam velit Scriberessi Cici, de r. III, 56, 2l ita diei de hac oratione uis a Dem.

edita sit. Neque tamen eius auctoritati in hac re nimium tribuerim. Nam dubium est, num Cicero, cum illud verbum, quod est edita ,scriberet, certum quendam auctorem secutus sit. Neque quidquam illo loco videtur voluisse amplius designare, quam si simpliciter dixissetisDemosthenis oratio Ctesiphontest . Quod vero Aeschines orationem Demosthenicam in insula Rhodo dicitur multis audientibus recitasse, id factum esse putaverim post mortem Demosthenis. Nam Aeschines Hon prius, quam Alexander Ortuus est, Rhodum se contulit, vixit autem circiter usque ad annum a Chr. 314. s. Clintonem, fast heli. ed. r. 1830, p. 83, techoWium, de vita Aesch. r. p. 16, Peterum, Zeittas. d. r. Gesoli. , p. 109. 2 P. 85 et 86. tiam lassius Dem. r. vol. I , p. XXV putavit suisse Demosthenis scripta quaedam inedita et hominem quendam usum esse Demosthenis commentariis ipsis . 3 Id autem videbur non esse concedendum irchhomo p. 86 et 87ὶ, eunder hominem quaedam de suo addidisse ad Demosthenis verba aut

alio ariodo scriptum eius Orationis exemplum immutasse. Quamquam

Nailrowskius quoque, irchlios sum secutus, dea intorpolatis verba secit p. 4 e. q. s.). 4 CL Blassium, III, I, 3. 5 A. Sohaeser, III, 2, 56 e. q. s. 6 Plut. Dem. 30. 7 Ciu. Brut. c. 83, et de r. II, 23,95. Vita X r. 847, C Plui. mor. IV, 1, p. 398 Wyti. Vel p. 1032, vs. 30 32 d. id. καrα ους πολιτικους λογους ουδενος χείρων. s. Blassium, III, 2, 30 e. q. s. 8 Polyb. XII, c. I Hultsch. Blassius, III, 1. 12, appellavit eum Nachmiger Demosthenis. s. haec verba Salippei Vertiandi. d. 7 Vers deuisch. Philol. 1841, p. 129ὶ sedas er

23쪽

strabat, quantum Demostheni tribueret ii, denique, si Wilamowitzius iverum perspexit, ipse se iactabat in Demosthenis memoria quam maxime civium animis inculcanda. Is nisi allor, iussit librarios omnia, qualiacumque in illa oratione manu ipsius Demosthenis scripta inveniebant, talia accurate describere. Quae si ita sunt, apparet Demosthenis orationi Ctesiphonteae extremum manum non accessisse Forma igitur orationis non tam recensita a Demosthene quam primitus exsculpta ad nostram aetatem PermanaVit, Vel Siliis verbis uti licet, legimus diis Concepi, an dem Demosthenes noch tWas u arbellen alte, non die volistandi abschliessende Gestat des exte8. Videtur igitur hoc constare ea, quae nunc scripta Videmus in Demosthenis oratione Ctesiphontea, omnia' a Demosthene non solum scripta, sed etiam in unum librum in unumque ordinem recepta 8Se, neque tamen uno tempore scripta neque ad finem scribendi perducta neque recensita esse a Demosthene, complures autem gradus in origine huius rationis saetos esse, qui etiamnunc snibus satis certis possunt inter se discerni.

1 Demochares dicitur persevisse, ut Demostheni mortuo statua publice poneretur. Cf. vita X r. 847, D Plui. mor. IV, I, p. 399Wytt. vel p. 1032, vs. 8-4 ed. id vel elidaitigii neuti Philipp. Rud., P, ini. 89, p. 683. 2 Antig. v. aryst, . I 89 e. q. s. 3 Excipienda

sunt, nimirum, pauca illa vel librariorum vi aliorum hominum additamenta, quae vocari solent γλωσσῆριατα.

Nonaon mihi est Georgius Carolus Henricus Hubo. Natus sum Oitingae a. d. V. Kal. Dec. anni MDCCCLVII. Pator mihi est Gustavus Hubo, mater Johanna e gente Haverbeckiuna Ambo id laetor etiamnunc vivunt Lutherum equor. 8que ad annum MDCCCLXXII in uni ludum urbis patriae itavi, qui diuebatur St. Johannis Psarrsehule. Tum in numerum discipulorum gymnasii Gottingonsis receptus sum. Testimonium, quod vocatur, maturitatis aecepi anno MDCCCLXXVIL Inde ab illo tempore per tres annos continuos udivi in litorarum universitate Gottingens hos h. d. :Baumnianum, enseyum, BeZZonbergerum, Diltheyum, Fichium, LotZeuni, V. uellorum, Paulium Saul Deum, Olquari Senium, Wieselerum. Quibus gratilina luibeo magnum. Tum magistri pri-Vati Hinere functus sunt usque ad annum MDCCCLXXXIII , primo annotibuetioliae, postea Hos gel8mariae Deinde, 08tquam Gottingum reverti, h. d. Satippeus et Vieseler benigne mihi concesserunt, ut scholis philologiae et rchaseologia denuo interessem. Quibus quid debeam, enitus in animo meo infixum haeret.