장음표시 사용
11쪽
Venetiarum princeps, Moysius MocenIcus, Irifunere laudandus esset,nec facile inueniretur ,
qui admirabilib. ac prope diuinis tanti Principis uirtutib. oratione satisfaceret, ipse ualde idoneus existimatus es,qui ad Principem exor. nandum adhibereris,& adhibitus tam praesare id muneris obluisti, ut omnib. sueris admirationi . Ego uero maximopere curare debeo,
ut, quod mihi semper incredibiliter faueris,
numquam tibi in metem ueniat paenitere. Tu me in hac praeclara sede, in qua tresdecim abhine annos ueteris doctrinam eloquentiae profiteor , tuis prope manib. collocasti. Tu me, ut ampliori praemio afficerer,iam bis adiuuisti. ita, ut omnem dignitatem, & commodum meum fatear a tua benignitate, & humanitate, taquam a sente, deduci. Quamobrem cauia sim meam tibi in primis & maxime idoneo ad indicandum,&summo patrono meo, probari exopto. Sed iam felicib. amplissimi nominis . . tui auspicijs Dialogi exordium capiam.
12쪽
Et legi, O miratus Ilim . SI G. cur, quaeso, miratus δR I c C. God artificio tuo hi iniuriam facere tamdiu perseueres. SI G . De qua iniuria conquereris R I cc. De ea praecia pue,quod me accusatoris nomine significasti. M mini enim, quod scriptum reliquit Cicero libro secundo Uciorum, nou solum periculosum se, sed etiamsordidum ad famam,aliquem commiti re , ut accusiator nominetur ; Hq. contigisse ac Truto, summo genere nato, illius filio , qui iuris ciuilis in primis peritus fuit . Sic. Euid c nonne idem scripst, ct L. Crassum admodum ad Iescentem non aliunde mutuatum esse, sed sibi ipsum peperisse maximam laudem ex illa accusatione nobili, gloriosa, ob quam C. . Carbo, homo eloquelib
13쪽
eloquens, ct consularis,es condemnatus: O idem fecisse adolescentem M. Antonium: P. Sulpici, eloquentiam accusatione illustratae', cumseditissum, inutilem ciuem C. Norbanum in iudicium uocauitἰ non ne in Diuinatione in Verrem restatus est, P. Lentulum, qui princeps senatus fuerat,accusatorem fuisse M'Aquilliso a P. ricano,homine uirtute , fortuna, gloria, reb. genis amplissimo , post duos eius Consulatus, est Censuis vim L. Cottam in iudicium uocatum esse e Cur
igitur, si bis , alijs fuit laudabilis accusatio ,
turpe putas nomen accusatoris e Rico. Guia eo modo accipio, quo mihi tribuisti . Video enim te ita me appellasse, non ut laudares, ct ho norares,se ut turpitudinis mibi notam inureres . Equidem non ignoro quandoque accusationem laudandam esse, maxime uero in adolescentia, O cum exercetur aut Reip. caussa, patrocini', quemadmodum ego litteraria Reip. causia, erpatrocini, , quod s cepi ueteris eloquentis,pro uri non sine laudepossem illius Consiolationis a cusationem : sed non magis illum libram accusa-tii,quam Ciceronem defendere conatus sum a perniciosis illorum uocib. qui eius nomini absurdi
mum opus tribuere audent. Sis. Agnosco artificium oratorium , ut etiam accusationes nominari
quodammodo defensiones possint. Itaq. Cicero
in Diuinatione in Verrem suam accusationem appellat defensionem bis nobis: Cui nuncpopula
14쪽
it, atq. uexati cuncti ad me publice sepe veneris, ut suarum foreunarum omnium caviam, fensionemq. susciperem . ct in tertia actione: O mquam in hac caussa multoplures partes mihi defensonis , quam accusationis suscepi e uideor .RICC. Posteaquam orationum Ciceronis mentionem fecini, mihi uenit in mentem illius dicti, quod legitur pro Sex. Roscio : Accusatores em in
eluitate utile est, ut metu contineatur audacia,quorum alij anserum,alis canum similes esse dicuntur. Alis enim uestrum, inquit Cicero,anseressunt, qua tantumodo clamant, nocere non posiunt: alis canes, qui ct latrare, o mordere po sunt. Sed,uter nostrum nomine accusatoris dignior sit, bretiiter
uideamus. Si o . Guid e tu me etiam accusatorem appellabis e Ricc. Sane, ii . tuis inius uerbis comprobabo. Nam, cum ego id fecissem, quod mei muneris putaui esse, ut, uid de illo Consola tionis libro sentirem, breuiter aperirem, nullam certam personam accusassem , sed eam maculam, quae penitus iam insederat in Ciceronis nomine, quod uir sapietitissimus , ct eloquenti
mus talem Consolationem talib. erratis, ct Latinitatis Des A. refeream composuisset, delere e natus essem, natim tu palam me accusasti, quod Ciceronis nomine eum librtim privarim,quem propter praestantiam suam ab ullo recentiorem factum esse uerisimile non est,ct Ciceroni maledixeri ac, qua propria eius Iant, ei detraxerim, atq.
15쪽
hoc modo magnum scelus com arseris . dii amobrem ego tui accusator non fui, nisi forte praeter opinionem meam, si, quod multi crediderunt, tu
ipse illius libri auctorfui es, cuius nimis, plus
nimio aman ς uisus es. Tu uero non praeter animi .
tui θntentiam, se ciens, uolans, non occulte, ut profiteris sed aperte, palamq. in luce, atq. oculis omnium mei accusator fuisti; Hq. tu idem non negasti,cum me sub nomine accusatoris ita tameu tecum tolloqu=rem induxisti: tauid e tu tuis rationib. haud satis occvrom existimas,quib. tu i Lm esse ciceronis aper: ib r m q.qui id abnuerem, argu li Haud prorsus. Sic. Mittamus quaeso ista, atques quid de re dicendum est, id agamus . R ic C. Iis, quapraeter rem facta sunt, ab re nonen respondere. Conquetipraeterea possum, quod in principio accusationis tuae falso mihi quiddam tribadii. Sic. Auid nam falso tribhi3 Ricc. uod scripserim, qui librum illum, de quo con- itrouersa thesiderant, eos scriptum adulterinum, perinde ac testamenta testamentarij, subieci de quacrimine iam me excusaueram. Verba enim prioris mei iudici, sunt i Euemadmodum non desunt quidam improbi homines, qui quas artem quandam factitant supponendi falsa te,tamenta
pro ueris, testamentorum subie tores, testamentarii nuncupati: ita non nulli reperiuntur, qui, tu .cellisui caussa,ut lectorem inducant hiantem, lia ibris quandoq. etiam ineptissimis ueterum scripto- -
16쪽
rum nomina praeponarc . uerentur,quos ad exeplum testameni ariorem fortam eleganter librorusubiectores possumus appella: C. Hic non obscure loquor de iis, qui libris ineptissimis uetera scriptorum nomina praeponunt. Iam i,qui librum Consolationis ediderunt,uel edendam tradideruntiaue ei praeposuerunt nomen Ciceronis per quandam , ut ita dicam, impostaram, quod mimquam credidi : cui non praeposuerunt, sed praeclaro nomia ne insignitum aliunde habuerunt. si primum esset ειρη του γ ταληθε ) de ei, sine dubio loquerer: sed me id non putasse, ex eo constat, quod talem Consolationem tali nomine praeditam
non Venetus ortam ese,sed alti inde ad manus corum, qui eam typis imprimendam curarunt, peruenisse scripsi in hunc modum: Cum huiusmodi libro propter iniuriam temporum careremus, dici non potes,quantum superioriproximo anno agravis is quibusdam uiris mihi gaudij allatum sit, cum affirmatum est,eum Venetias delatum esse,ut in lucem, atq. a peditum hominum proferretur. Haec in priori illo iudicio. Si es, quod sequitur, quam eis fecisse iniuriam uideripossum φ De quo ita me in prima disceptatione meapurgaui : Cum scirent, quod ego sene dubio ignoraueram, ornati, ymum uirum eiusmodi Consolationem edenda tradidisse, ipsum a me, quod apertissime negaui,et nego, minus honorate significatum ese diuulgarunt. Herum, cum alia omnia cogitass , praeter quam
17쪽
eius offensionem; in maxima malevolorum hominum admurmuratione eam cepi consolationem , quod,cumfama su haberi Venet' manuscriptum Conjolutionis librum, trecentorum prope annom antiquitatem proferentem, potuerit uir ornati ismus existimare , locutum esse me, non de eo,qui librum edendum tradiderit, sed de eo, qui abhinc trecentos annos fortasse confinxerit; ut nemo profiteri debeat ,se hac de re succenser is qui se ipsum simulasse inam Consolationem constratur,et simul mibi caussae uictoriam concedat . Hiccine tu legisti, ct nihilominus inter eum, cuius ego gratiam appetiui, me ipsumfouere inimicitiam su
δέ α,ολυομDω ἐπὶ το βελτιον. IVM are mirari non
debes, si, dum te arguo, omnia in peiorem partem trabo. RICc. Egregium uero artificium,nis inter eos adbiberetur, qui inter sie exercere amicitia prositentur.Equidem uideo te caussae tuae mirabiliter seruire, quemadmodum etiam, cum caussam assers,quamobrem ad mea ultima no respondisses,ms me requirere responsum animaduertisses. Dicis enim te ab huiusmodi oscio praecipue propter nimiam bulas di putationis tenuitatem abhorre-rris cupiditatem meam,ut revondeas, ex eo co- Inoscere, quod ego nomem tuum, cum ipse meum oppressere,enunciaui. Ergo,quam dijputationcis samquam si aut Innam tanto contentionis arta
18쪽
refuscepisti,ut uigurare,s tonare instar Periclis in illis tuis orationib- nisus sis,quaeq.. satis graue habere argument im uidetur , ut liber grauissimo hiro, Ciceroni, O quidem grauissimo tuo iudicio tributus diiudicetur, atq uel Latina tingua, eo si
virtus cognoscatur,taquam pra claro monumento
cumulata esse intelligatur, uel is, si adulterinus sit nostris blibliothecis,ethbolis ablegethr dem leui,simam esse significas ; fortasse leuissmanu alia de causa, quam tu census, quia de leuis semo libro disceptatur, qui tamen tamquam Iiauis mus defenditur. Sed ab ea magis initio , quamnum, abhorrere debebas . Conqueri autem uid ris, ct immerito conqueri, quod, cum ipse meum Momen suppresseris, o tuum enunciauerim riamum enim paria sunt nominare aliquem, et aperte indicare; immo uero paria non sunt, quia illud essene contemptione aduersarij , maxime uero b is
cum honore nominetur: hoc cum contemptione dum eius, tamquam indigni alicuius, nomen reticetu34 Deinde uero caussam non video,cur uiri honorati illis ipsis in reb nominandi no sntun quib. se ipsos nominauerint . Iam aperte me ipΝm indicasti non Dium in inscriptione operis a te editi,ubi
nominatur Consolatio Ciceronis, Iudicium Anto- xij Riccoboni in Conseolutionem editam sub nomia ne Ciceronis , Orationes duae Caroli Sigoni, proconjolatione ; palam cognoscituriSiguntum ea de re Aiccoboni audersamim die: uerum etiam in
19쪽
meorum ipsorum uerborum refutatione. Ipse Gnim verba reprehenduntur tamquam incerti auctoris, ea in eodem volumine mea esse apparet: ut non sene magno contemptu meum reticuisse nomen in re manifesta uidearis ; quasi profiteri eru- 'bueris te longe superiorem cum inferiori controuersari, perinde ac Aiax Telamonides cum Cebrione pugnaret. Sed, se tu fueris Aiax,fortasse me Cebrionem non inueneris. Cum autem illarum si rum orationum, quas in me scripsisti, te auctorem cum maxima tua laude nominaueris I cur ego ad illas restondens tacere nomen tuum debebam pCombusseras ne templum Dianae,ut laquam H rostratus nominandus non esses 8 In eo tamen ab
illo distera, quod ille etiam ob perpetratum facianus praedicari de se, ac nominari uolebat: tu ueri etiam illarum orationum sane pulcherrimaru uereor enim luculetissimas appellare, quoniam id ad reprehensionem meam trabis, de quopostea uiderimus in illarum inquam ipsarum orationum , is quib. nomen tuum inscripsisti , te auctorem nomia natum esse indignaris . Sed, pace tua dixerim,
quemlibet praetextum arripere, ut me oppugnes . S i G . Non es ita: sed,quod ego feci, tu sequi de bebas, ut quasi in incertum auctorem uterque n frum agere uideretur. R I CC. Eua nam lege go Umigebar, ut id facerem Z S 1 c. Amicitiaitae. Rac C. Ergo lex amicitiae permittit, litamicus,
20쪽
micus, qui alia omnia agens praeter quam amiciossentionem in incertam Jcripsit personam,in libri inscriptione tamquam aduersarius nominetur, σin ipso libro fluis ipsius uerbis ante lectorum oculos positis, refutatis sub personae incertae simulatione aperte refellatur, omnibusq. quas machinis oppugnetur: non permittet, ut se ipsum etiam nominatim, maxime uero in re manifesta, O quae dissimulari nonpotest, defendat e Verum, ut hoc mittamus, quod factum mutari non potes, uelim ut ea, quae contra mepostremo disputasti, repetere, , quid respondeam,audire ne graueris. S I G. Voluntati, studioq. tuo parebo. Sed, se in iis res.
qua certiores sunt, patimur eruditos a nobis homines pro arbitrio dis Mere,in re tam caeca, alq. Obscuragrauiter te accepturum, me tecum discrepare,non arbitrors sertim uero,cum sola argumentorum colentione inter se facta futurum sit, ut omnis error ex animis hominum euellatur,oe ueritas
i aprodatur, quam non testimoniis, ct auctoritatis. sed ipsa re, O ratione debemus exquirere. RICC. De me recte opinaris: te enim quamuis eruditissmum, eundemq. mihi amicismum non mecum sentire,patienter fero, si modo non animi contentione, sed opinionis dijsenpone dissentis. Tuod testimonia, O auctoritates reθcis, rem, in rationem complecteris,oratorie facis. Tamen non ignoras non solum non habenti testes sua esse a