장음표시 사용
531쪽
s conamine colligens se supra nouam nouorum parietum insiliit cooperturam , ac in unum ad terram uniuersa deiecit. Verum is non erat semen quod in perrosis ortum areat, quia non habet humorem , sed pingui terra ediceptum attulit fructum in patientia: mane quia mimicus hoc fecerat indicauit fratribus, &deiectos eorum animos redintegrans, claustrum ex la-. pidibu S reaedificare caepit Vsta. Vicinus degebat nomine R A D v L p v s cognomine P INCA vs titi mouisa homo seculi plurimum addictus concupiscentias qui ab ipso Abbate cum saepe numero ad bene vi repeti rei mem uendum moneretur, spernabatur, ridebat irridendo; cum ab armis dessessi is, ac mundi voluptate
fatiatu; esset, Monachum se futurum respondebat. Quadam ergo die Dominica pro quibusdam
altercationum controuersiis, praedictum Abbatem adiit, penes quem demoratus in Vesperum; nocte iam ingruente more se lito admonitus, rogatus, S irridens domum rediit, & circa eiusdem noctis medium morte subita praeuentus hominem exivit: quod Abbas ipse e1dem hora agnouit animam illius raptam a daemonibus, audiens miserabili planctu eiulantem, δc ita per longum tem poris Ec loci interii allum abduci ; mittit sub acceleratione quid de illo ageretur inquisitum iri, legariis illuc peruolans pulsatas foreS irrumpit, irrumpens ad cubile peruenit, in cubili iam gelidum, ac membris omnibus rigidum ad latus nesciae Uxoris suae inuenit. Huius miraculi unum e fratribus testem habuit, qui cum eo eosdem eiulatus audiuit. Damim habitu Quadam die circa vespertinas horas cum foris ad opus ressisteret vidit daemonem sub habitu clea i myμ ε rici prope locum transire dc eam dormitori j officinam in qua fratrem ad necessaria secessus est adi- 'M uisa re , reuera suspicatus clericum,& quod ad oratorium ire voluisset, fecit a compluribus inclamari clivi ibat non esse viam oratorii, nequaquam exaudiente prosequitur, mimis qui reuocaret, sed elapst nulla proris vestigia inuenit. Intellexit tandem inimici praestigium, ac rei eventum CXpectauit. Nocte proxima quidam Monachus de Monasterio fugiens, per eadem loca egressus dis cessit, ut euestigio subsecutus prodidit; quod mane ille cum comperisset dixit, cui militabat de qui eum abducere sategit a vespertinis horis praestolabatur ibi immundus immundum, Dominus sitellitem per immunda iure abducturus. Variis ergo simultatibus quae faepe inti orsius oriebantur carpit dolere multum, dc anxiari; ad ea enim componenda qui in claustro praesideret minime erat, siumptuum congerendorum necessitas illum extra immorari compellebat: hac de re multoties Dominum eum iam exorasset; diuina si1bi miseratio accommodau t auxilium, sufficiens ad uniuersa qua agenda isent suffragium. Ortus Italia quidam vir erat quem latinitas in antiquum ab eo restituta scientiae statum totas premum debito cum amore & honore agnoscit magistrum, nomine Lanfrancus, icc. Abbas peritus erat in dirimendis causiarum iacularium controuersis,prudens in iis quae ad exteriora pertinent, in aedificando dc procurando quae necessaria forent, nec prudentior neque efficacior salua religione poterat esse: p sentia corporalis foris inter curas mundi cum residebat, ani mus ad sui curam, dc amorem Dei praecipue intendebat: nullam iacularis pompae curam gerens soli Deo in actibus suis gratificari gestiebat. Humillimus,summae patientiae, in exequendo carni Sappetitu modesto rigore continentissimus, siemper ad orationem primus exurgebat, nec diurni laboris multa defatigatio illum in lecto post al1os retinebat: quo iure, qua tranquillitate subditos sibi regebat. Legnm patriae scientissimus, prete fidiuim suis erat contra iniquos exactores,& si quid inter eos controuersiae nascebatur, aequissimo confestim statu componebat. Undecumque, vel quibuscumque loquebatur sermo eius dignitatem in se maximam gerens obaudiebatur. at doctor ille maximus in claustro omnem operam impendebat quieti, & silentio cordis sui novalia Verbi fatacri excolens assidua lectione irrigans ea dulci quam sepe obtinebat lachrymarum compunctione: Sic per tres annos vixit solitarius infrequentia hominia, gaudens quod ibi nesciebatur praeter paucissimos quibus aliquando loquebatur, omnibus innotus rumor ut hoc factum prodidit, Sc longElateque protulit, de sema viri prie larissima, Beceum & Abbatem Herluinum breui per orbem terrarum extulit; accurrui elerici due u filii nominatissimi, scholarurn latinitatis magistri,laici potentes alta nobilitate viri multi pro ipsius amore multas eidem Ecclesiae terras contulere : ditatur illico Beccerassis locus, ornamentis, possessionibus, pe1 sonis nobilibus, &honestis: interitis religio atque eruditio multum accrescere; exterius rerum omnium necessariarum subministratio, cepit ad plenum abundare: ad impletur visio, quae in eodem Monasterio visa est paucos ante dies, quam vir ille latus ad ordinem caenobialem venisset. ns videbatur ortus in valle Monasterii cuius aqua ad montium caelamina excrescens, hinc inde effusii, per campestrium diffundebatur amplitudinem . Abbas fons erat in convalle,scilicet humilitatis exortus, quae exundantes, δί hinc inde latillia me emuentes Monachi, qui ab illo incrementum acceperunt religionis diuinae, videlicet eruditionis disciplinam, qua multi ab eodem loco longe larεque postea sunt meliorati. Hanc fructuum Deo suauissimorum flagrantiam cuius ex odore domus Dei per orbem imple-- GU-si ta est, qua δί ipse Abbas absens iocundissime senserat Postea pr siens quanto viciniu*,tanto iocun- sensit profectus ad eum in Angliam. Quo in itinere euidentibus miraculorum signis multa 8 kὸλ circa illum gratia diuina innotuit: cum enim Boloniam venisset, volens egrest ad portum qui plus Mimi . sex leucis ab urbe non distat; tentauit qui cum eo ibat comitatus. Comitissa quoque Comitis Eu-
532쪽
stu bis coniux fit mina Deo amabilis persuadere plurimum sategit, ut in urbe remoneret: quoniam in portu nauis nulla erat, te ventus qui de transmarinis eas referret, iam per quadraginta ture dies nullus omnino extiterat , acille certaissima in Deo spe ait i Ibimus ad naualia naues sino mora habituri, patres qui domi vema erunt oraturi ppo nobis sine cuinatione nobis eas pΡolo hiasisH. Dixit, Scstatim ventus conuertitur. Itur sub omni acceleratione ad portum quo tunc prius sexdecim nataues appulit ventus, quam peruenissent. Noctis erat tunc primordium, cuius ante medium rurastis aspirante vento qui transferret circa aurorae exortum puppes Omnes in fluctus retrahuntur:
Ingressias nauim aliis ad alia quae tam tumultuos, rei conueniunt intentis, Abbas cum Monta chis haud procul letaniam dicebat , repente iuxta quidam, nuscitur unde , a stipit homo graniadaevae aetatis, & modestissimae alacritatis ; frater qui letaniam proferebat illum vidit & ab uniuer sis putabat conspici, aestimans pauperem esse qui praulo laretur, ut finitis letaniis postularet ali quid sibi dari: Verum intrantibus cis, vidit eundem iam in naui loco eminenti consedisse. Sus picatus igitur magni alicuius meriti 1llum existere, qui pauper habebat se tam imperiose allidens
prope circa illum attentius manebat. Navis cum in altum mare euecta fuisset , territi sunt nautae quibusdam monstris quae in salo videbant. Hac tumultuatione prospectantibus aliis: il le graui quadam dignitate stabridens, metum eorum reprehendebat: tunc primo, ut aiebant , visus ab eis 1 exigentibus confestim nautis quis foret, quis in ludiisset, Vel quo pretio nauem locaret : eo authoritate multa se habente , S nil omnino respondente dixit frater qui iam diu eum viderat, ex quo letaniam diximus in portu nobiscum manet, & ut credo plus eo nauia turn, quam ipse naui indiget, ceperunt ergo mirari, & mirando illum omnes contueri Videtat Abbas quendam cui valde conformis erat, & quaesiuit nominatim an is esset: ille paululum vultu exhilarato hoc plum respondit, non sum. Hoc unum in tota ea nauigatione protulit verbum
Naui prosperrimo cur sit apud Doli ensem portum appulsa, per comitatus hominum qui in nauibus erant multum requisitus, ille Comes nauigii nusquam reperiri vel qui eum exiisse vidisset potuit. Dein Omnium rerum cum incolumitate quinto die ad Archiepiscopum Abbas peruenit. Qus tunc inter eos summittendi sese ad inuicem pia contentio 3 summus Antistes, & in Eccle- jἡ,, - . sis transmarinis vices Apostolicas gerens, submittebat se suo quondam Abbati, ut alius quiuis p copam O
Praedicto Abbati rursus mirabili rerum successu ad votum omnia cesserunt, mox ut redire diu hiati, ι/,ia posuit: nam die qua voluit circa sextam diei horam venientibus quos ad mare Archiepiscopus praemiserat, ac renunciantibus Ventum Omnino contrarium esse, & pelagus infestumi assueta 113 aim. Θ Deo ille confidentia discessit ad mare obluctantibus uniuersis, & nocte iam ingruente quo, multa
parte noctis exacta, rueniens, ventum quem Volebat, & qui Commodior erat ad . transferen- i, is s.
dum hora eadem praesto habuit Interim somnum capiens dum naues ad mare impelluntur, primo . andum. lucis sub exorru nauem ingressus, tam ipse quam omnes sui confestim transuecti sunt prosperrimo omni nauigii euentu. Non amplificamus rem gestam, sed simplici narratione scribentes re linquimus eam aliis considerandam, dignaque ampliscatione attollendam De arboris illius magnae radicibus quae in horto suo remanserunt, ut per somnum viderat. Vadit Vi is 3 postea praedicandus vir pullulantes quasdam virgulas in arbores maenas excreuisse multos videi
cet ad magna bonorum operum incrementa per illius institutionem accessiste, Illius e fer Im 1 - for/m in
mentis ediistit quidquid unquam boni fructus in Beccens coenobio, vel ab eo extiterit. arbor fructibui optima fuit Venerabilis A Nas LMvs Ecclesiae Augustensis clericus, qui illum Doctorem uesti, maximum ad ordinem Monachorum subsecutus, ad Prioratum quoque eiusdem coenobii Be p coatu. censis pos eum accessit; Et defuncto beatae memoriae supradicto HsκLV1 No Abbati successi ac demum post ipsum L AN RANovM, Archiepiscopus Cantuariensis eYtitit, vir in senio admirabilis, acundia non impari; & quod ad humanisi spectat iudicium morum omnium insignis . Quod de approbanda actuum eius honestate dicimus vicinitas uniuersa testatur, longe lateque Normannia attestatur, & Gallia an plissime contestatur. arbor fructuum iocunditate plurimum acceptabili, fuit Ecclesia Cormeli ensis Abbas m 11 hs LMus apprime nutritus vel eruditus. arbor alta at- s. ilis ebrique fructuosa extarit. Henricus Cantuariensis Ecelesiae deeantis qui postmodum Abbas fuit de rem M. Bello, vir Ecclesiasticis omnibus disciplinis optime instructus. Arbores bonorum operum fertilitate multum grauidae in domo Domini extiterunt: Venerabilis Hast, oivs Ecclesiae Roffensis a. skti. Esi scopuΑi qui ei ad idem ossicium ibidem successit, vir morum sanctitate admodum Reuerendus GoNDvi unus Episcopus. Hos Ecclesiae suae filios vidit grandamus Pater aliis Ecclesiis Albi , DR
patres constitutos: hi sunt fili j de quibus in Psalmo dicitur: Filii sui jicut is elia olivarum, qui ab iij. ι.
inferioribus extenuati ad superiora roborati, charitatis Dei adipe & pinguedine repleti, aliorum animas verbis ac bonis exemplis resti tendo roborant, roborando sustentant, sustentando ad sui n-ma virtutum incrementa educunt. Multam quoque e3ucauerat sobolem spe certissima posterita- D fles tuatis spiritualiter in Domino iam iuuenes centum: nobilistimorum etenim atque optimorum, tam Clericorum , quam Laicorum ex multis partibus Orbis illi e adunatus numerus, ad centenariam
pertingebat summam. Vidit filios filiorum , ex sancto videlicet Cadometis caenobio fratres ad
533쪽
V ita S. Heri uini Fundat Oris
mirtutes enumerantur. r s. c. o.
idem opus assumptos, in extremis nationibus multos gignere in Domino. Corporeae eum vires iam deserebant, quas pes tot annos laboris vehementia, vigiliarum, Z inediae continuatio plurimum attriuerat, visus maxime destituebatur ossicio, & ab horis vcspe imis indigebat ducamine: quam ob rem non in dormitolio cum fratribus, neque ad psallendum choro interesse iam valebat, sed tamen ad nocturnale ossicium primus surgebat, nec ulla diurni laboriς defatigatio in lecto illum post alios retinebat. Cibi ac poti parcimonia, quae in iuuentute beadem seruabatur in senemate , praeter quod ab omni fratrum Conuentu coactus, exceptis legalium ieiuniorum diebus, bis comedebat in die: quod quidem ipsum non tam refocillandi lascssi corporis cura concesserat, quam Vt escam sumens eis sumentibus, quibus ad opus praesidebat insistere posset, operi usque ad vel peram, ac per Ope etiam usque in noctem insistebar. Otium aut voluptas nullum meo sibi locum i ortita est. Non aetas cum annorum numerum iam excedens, de quo dicitur in Psalmo : amplius eorum labor oe dolop. Non vehemens qua multum tapein internis augebatur infirmitas, illum ab actionibus necessariis retinebat. Paterno affectu omnimodo circa Monachos suos intentus, dimicta eos disciplina regebat, dc affectuosissimo amore ditali ebat. Si quem inter fratres segnem, si quem sui ordinis ac studi j litterarum negligentem, si quem in Ecclesia somniolentum deprehendebat, hunc omnino inuisum habebat: semper, in quibat, homo littera rum, mandatorum Dei nescius , quid prolat ' Quem considerabat vigilantiorem, studiosiorem, ad virtutum exercitia promptiorem; huius non Abbas, sed seruus extabat; plorosque Praeclara do- plus ad studium incitabad illius fauor, quam scientiae ipsius amor: sedulus enim perquirebat quis omnium eorum qui erudiebantur accuratiori S ingenii esset, quis tenacioris momoriae existeret, iis a. quis vehementius instaret, Cuius studio valeret: denique eX omnibus quis ad singulas virtutes, dc amorem Dei plus intenderet, nec Munus quam in se amabat, ec enutrire satagebat quidquid ama dum videbat in singulis. Litteratus aliquis volens fieri Monachus, quando ad illum ven1ebat, qua exultatione suscipiebatur, quae suscepto benignitas, & Veneratio exhibebatur Z Laicos quainta stantia ut ad discendum Psalmos intenderent, agebat Θ iambus modis, ut quod inchoaverant amando tenerent, instabat Θ Omnibus Omnia se conformans, omnes ut filios, & illi ut patrem
Noua, necdum secrata erat Ecclesia, quam ab ipso, cuius eam ψ consilium inchoauit SI auxil1um consummauit, expectabat consecrari; instanter hoc a Deo eXposcens, cuius petitioni qui ad caetera sib1 benignus extiterat, optatum Deus concessit effectum, adimplens per omnia super hac re illius affectum: multo enim ampliori quam praesum e re poterat, honorificentia consecrata est, &n ρta, a quo exoptabat. Nam pro quibusdam negotiis tam is cularibus quam Ecclesiasticis tape supra
n 1 pMurB. memoratus Gentium transmarinarum Apostolicus ad curiam venit eminentissimi Regis Anglo-L 's μ' - tum m in sua terra Normanorum tunc commoranti S, dcc. Dies ergo a multis per multos annos multum exoptatus longe lateque insinuatur, ex longinquis regionibus Viri consitares, Ecclesiasticorum graduum summae personae ,hominum genu 9 Infinitum aduenturum praenunciatur, libeptissime accipitur ; congeruntur maXimi sumptus ad iuscipiendum Omne genus hominum.Vbi adimpletur , plumam voluntaria e Perabit Deus haeredita
fi liues. Nihil ab aliquo exactum , nihil expetitum, se ipso sum ciens, quo A coeperat, perfecit.
Deus qui de stercore erigit, ac in stubliini pauperem ponere consueuit: solo suae manus gestamine, cuius in consummatione huius operis sui manus adeo larga extitit: quod res sumptuosissime acta uniuersis ad votum δί sussicientiam fuit, nec ullam in posterum contraxit indigentiam, ad tantum solemnitatis tantae gaudium, languor per octo ante dies vehementissimus tenuerat morti imminentis metu ipsium Monasterii patrem adesse minitabatur. Porro ne quod maeroris nubilum dici illius lucem offenderet, Deo miserante, ad diem piemssime conualuit. 1ο r. Igitur decimo Kalendas Novembris, anno ab Incarnatione Domini millesimo septuagesimo septimo, Sanctae omni Ecclesilae Reuerendus gentium transmarinarum Summus Pontifex Lan-francus aduenit, consecrando consummaturus Ecclesiam, quam in seirante Deo, inchoauir; δί in cuius exti uendis fundamentis lapidem secundum ipse mami sua imposuit. Conuenerunt uniuersi Normanta Episcopi, Abbates, & alii quique religiosii viri: affuerunt proceres regni Rex aliis detentus negotiis adesse non potuit. Regina Mathil dis libens astuisset, nisi regiis detenta occu- soli, piissi a pationibus fuisset: affuit tamen per condecentem beneficentiae suae largitionem. Noluit Rex su- stin c=' pernus operi gratiae sua: Regem terrenum supremam manum imponere, ibi totum reseruans opeias Im' ris consummati gaudium, quod infra sexdecim annos solis pauperum expensis compleuit Monasterium, cum omnibus ossicinis, opus pulchrum & maximum. Affuerunt Sc regni Franc clarissimi consules, ic ex aliis regni eius aem primatibus complures, Clerici, Monachi ex uniuersis adiacentibus prouinciis: confluxit innumerum genus hominum. Agitur dedicatio laetissima se lemnitate, d lemnis sima omnium talacritate, alacritati hominum aer ipse puris simus, diesque lucidi sis imus arridebat: prae tumultu circum cuntium populorum Vix exaudiuntur chori canetium: in tanta compilatione nullus lassionis alicuius molestiam sensit: nulla in agendis turbatio obuenit. Per acta processione, vix pontificibus intrare licet sine collissione. Irrupit sequens populus auulsis
534쪽
& primi Abbatis Beccensis. 3 9
omuibus ianuis , uniuersis tamen ille sis; quantum Ecclesiae spatiositas potu adstringere. Distri buuntus allatia consecranda Pontilicibus, ipsam principale sacrandum Archiepi copo remansit.
Fit per totam Ecclesiam summa celebritas ,Win agenda celebritate, psa quaedam contentiositas. Vix semetipsi iiii quisque cantantium exaudit pne multitudine vociferantium. multi iubilantes, quid dicebatur . Descientes, aut quibus concinerent, minime attendebant. Graues eiusdem risi/Monasterii personae, quae propter nimiam aliorum multitudinem paucae aderant, solis lachry μ' 'mi; & deuotione cordis solemnitatem explebant. Personabat in allis vox laetitiae,& iocundatio uis, in iliis modulabatur Domino cum lachrymis sola sibi sol 1 tota intenta assectio mentis. quid plura; Finitur maiori quam Opta fuerat iocunditate solemnitas: itur ad respectionem, paseliales vulti defuerunt epulae, a mane usque ad profundam noctem succedentibus fratrum turmis qui ad sellum venerant quantum resectorij tabulae continere valebant. Vmuersis tam notis, quam igno iis, nec solum in domibus circumpositis, verum in villis etiam remotis, quae ad vius necessario;
petierunt sponsata Deo Regi Ecclesia libens ministrauit affuentia nuptiali maioribus quibuique sic ad placitum 8c sim cientissime, Ut qui accipiebant dicerent modum excellisset neque solum ea die, sed multis per aliquot ante dies dum operiebantur, ita seruitum est. Venerabilis Abbas requi
rens a ministris, qui ibant ac redibant, nec momento, uno loco stare poterant, quid agerent quid dicerent, an samptus adhuc deficcrent, cum potius abundare audiebat ab eis: quoties illa die dire it Quid pere luam Domino pro omnibus quae Pet, ibuit mihi :& dicendo ista solas retribuebat Domino la diti, e H. chrymas agentes gratias pro concessis sibi tot beneficiis: ac merito, quia exclusa omni penuria, omni a Deo sumministrata seruiebatur sussicientia. Tertio die, seculis memorandus iam saepe dictus Cantuariorum Archiepiscopus, &c. ab univer R ii iis /ss fratribus eundi missionem poposcit: quis tantum tantae 1nter eos benignitatisvirum recedentem .vitii siccis oculis aspicere potuit. Omnes eruperunt in lachrymas, paruuli non valebant consolarit con sulto maturauit rcccssum, quatinus a fletu se continerent vel post eius discessum Abbas Her luitius cum supra omnes mortales amans ab eo amatus, discedentem per duo milliaria pro se cutus est amicum , ad suos vasis numquam in hac vita Vlterius rediturum : quae cordis amasi tu do , qui se tus quamuis comprimerentur in ipso ultimo vale, &vi uno ab inuicem discessu: , postquam reuersus est sedens in camera solus cum solo , qui sibi ex omnibus erat familiariis mug, concitatis permittens lachrymis habenas, ad coelum manus leuauit: & his verbis ait: Notio ιν -- ddimittis se, uum tuum Domine in pace: quia γ derunt oculi mei: quod Vt Viderem antequam morerer summopere Optabam, indesinenter a te orabam: ad1mplesti quae volui I nunc seruus tuus laetatus ad te ibit quacumque hora t1bi placuerit; sic verba compressit, sed lachrymarum afluentiam cohibere non potuit, doncc frater qui cum eo loquebatur diutius nequiens sustinere , aliunde sermonem indutiit. Ex tunc omni membrorum ossicio destitui penitus coepit: Onge ante diei i, is inti ipsus animam reuolutionem quod oraucrat, obtinuit.Nam proxime subsecuto mense Augusto axima hau decimo tertio Kalendas Septembris, die Dominico, ex toto, lecto decubuiti sensit certis indi ' ciis pater longaeuus iam adesse mortem: quod ubi amantissimae congregationi innotuit, mors quaedam uniuersos peruast; angor, & angore quidam stupor, animos cunctorum obsedit. Cibus percipi non poterat, somnus recessit ab oculis. Tertio die absolui se, & caetcra quae morientibus exhibentur ossicia, sibi exhibeti rogauit.
Adsunt filij vale facturi arnantissimo Patri, eo primo orbandi. Lachrymis ac singultibus psilamos, caeteras orationes interrumpentibus: tandem ventum ad agendam confessionem ; confi- ὴὲ tii
teri caepit, verum remanentium pietate filiorum superatus, & ipse in lachrymas effusus dicere ni λ μ hil potuit: ViY tamen eluctatus in vocem absoluit filios, dansque benedictionem & pacem ona
nibus, tam praesentes quam absentes immortali eos patri omnes commendauit; ac discedentes, quia plus non poterat, ut pro se orarent, postulauit: dolore lachrymae, orationes fiebant, quoniam vix ab eis psalmus continuari valebat ; dum quisque in alterum respiciebat, quasi iam cerneret fratrem patre orbatum, erumpebat in lachrymas; coram illo plangore nequaquam audebant, quia spe bona laetabundus non lachrysantes sed laetantes eos omnes videre volebat , si cuius in lachrymas concitati singultum sentiebat, confestim solita grauitate compescebat. prosunda iam noctis parte transacta quae in sabbatum illucescebat, cuius ad vesperum obiit; Reuerendis simus vir eiusdem Ecclesiae prior Arus at M v, de proximo illius fine non tam suspectus, quam certus, collocauit se longiuscule ab eo, clanculo nolens ut ille agnosceret, quia moleste ferebat aliquem circa se: verum ut mox primum ad matutinas sonuit signum ; illico e&citauit Domnum Abbatem Roc Ακ via, qui secus caput eius accumbebat, & ait: excitate priorem , it dicat nρbiscum Muttilina, Plurimum miratus est ille quomodo id agnouisset, quia nec coram eo venerat, nec aliquis ei dixerat, & post accubuerat. summo vero mane omnes die1 horas coram se dici rogauit. Denique iam ingruentem mortis horam sentiens, communicari se expostulauit, & animam sibi ii, a 4 f;. commendari. Festinato luit Abbas R o G s x v s, sed nullam in Eucharistia inuenit hostiam, tur- tib.=iti . bati sunt fratres uniuersi, mors instabat & salutare Dominici corporis quod ille acciperet, non It Eu hari' erat. Verum circa morientem minime defuit, quae circa viventem miserationis diuinae gratiam . .
535쪽
e.ηδ αριον- semper praesto fuit .Forte tunc sacerdos quidam pro eo Misam celebrans sumendum adhuc im p Pρm ηi nibus tenebat corpus Dominicum eius itaq; oblationis, quae pro commendando illius exitu oblata Deo fuerat; praedictus Abbas portionem unam suscepit, dc ei ad viaticum tulit. Comendaturi exi tum; illico fratres Omnes accurrunt,quorum lachrymatiotiem nec tunc sustinere praeualens, pera df, ex more Christiano communicatione, quo valuit nutu,Verboque monuit, v t 1n claustrum re deant , tanto instantius ei subuenientes, quanto ad edii tum propinquare videbant. Iam sola exitus hora expectabatur, ac precum,& lachrymarum armis communitur. Qu9tieus camerae in qua decumbebat ostium aperiebatur, verens quisque ne iam migrasse nunciaretur, attonitus prosilie bat, 35 quod verebatur audite, expectabat. Transegit diem sic usque ad vesperam, ac ope quasi aliunde reuersiis dicebat Abbati RoGp Rao qui proXimus adstabat: qui Uuciunt Domim no seri, cupmoρahtis 3 quid seputatis, cuν non accedunt 8 Ille quamquam eum de aliis crederet loqui personi respondebat ac si loqueretur de fratribus Monasterii: quid, inquiens iuberis, sunt in Hausto,orant pro vobis , aderunt mox Vt voletis: tacebat,& paritum post interuallum eadem commorius itera bat. laborabat ille addiscere quorum moram causabatur, & accessum praestolabatur; verum nihil ab eo plus audiebat. Vespertina a fratribus peracta sin axi, cum d1ei ac diurni ossici j fine, vitae liti j v - sὸν manae stadium salici cursu peregit nocte iam Nodi ima,quae in Dominicum illucescebat, septimo tembris exces Kalendas Septembris. Irruunt uniuersi , nec iam solum Monachi, verum ex familia seruientes,&γ ' μ' qu ex villis confluxerant, res 8c claustra effringere conati, quos Abbas Roos Ravs qui sancto viro in ultima jgritudine obsequentissimus fuerat, prudenti consortatione adhortatis detinuit, donec corpus decentissime funeratum, selemni processione in Ecclesiam est perlatum. In com muni posito iam licet omnibus communem lamentari desolationem, quae viuum semper asseque batur, in funere quoque illum gloria comitatur ad persoluendum Vltimum obsequium, fratri qui apud omnes maximi amoris atque reuerentiae ob eximiam religionem fuit. Animo libenti conue nerunt plurimi Abbates, multaeque personae venerabiles aduenit,& totum exequiale officium celeberrime egitFbroicensis Episcopus, honestae vitae,magnaeque litteraru scientiar, virVeneradus G1,1hhsaiva. Actum est in capitulo illi monumentum bonorum actuum, aeternum filiis monii mentum , iure quo de spiritualibus locuturi studiis conueniunt, illius presentatur memoria,qui ex tyranno religiosus, ex multum iaculari omnino supernaturalis, loci illius atque ordinis primus ex ti tit fundator, & Abbas. Maximos patre amantissimo orbatorum filiorum quaestus referre su persedeo, ne dolorem legenti inferam, neu lectorem inferendo moueam in lachrymationem. Illo decenti honorificentia tumulato, largissmis expensis recreantur pauperes , qui e Xtra vicinitatem confluxerunt: aeternam animae illius recreationem praestet, si votis opus est, Deus, qui , iuit®nat per omnia iacula iaculorum. Amen.
Explicit Vita sancti Her ni primi Abbatis, ac sundatoris
Huius coenobi ,Monachus ex laιco. Teγp0ὶ γηdenos,ac tres, O quatuor annos Grammata nescierat, pbique peritus obit. sua tuor a decies , tran exit coenobialis
Annos, rite os dimidiando dies.cam Phoebus issus tib Ῥi, ineprotulit ortum, Commi vanὰo diem clausit , hebdomadem. Herninus erat, si quis de nomine quaerat,
Cui eam sahctis tit quidquid eis Detis est.
Hunc spectans tumulum, titulo cognosces ultum, Ego an istutis nosce quis j e fuit. Cum quateν hic desos cui Ῥenisset ad ahhos: suae fuerantsecti l reuit amoγe Dei.
M tans e o vices de mundi milite, miles sit C HR I ST Isubito Monachus ex Myco. hcsibi moγe patrumsocians colle a frat pum, Cuγa qua decuit, rexit eos , aluit.
suas quantasque iides hic primus condidit aeni, Noh tura diuitii quam fidei meritis. suis, pue,' haud didicit scripturas sibi pasciuit
Dostis, mi indoctum Tix sequeretur ram. Fbstibus hunc nobis tulit inclementia mortis, S xtilis quina, bisque die decima He=luine, Pater sic coelica scandis ovant, CYedere numque tuis hoc licet ex meritis.
536쪽
BECCENSIUM ABBATUM GVILLELMI;& Bostonis: authore Milone Crispino Cantore Becci.
y O Ty L g rhin f ct virorum litteris assignata recitantur, ad
Dei laudem, de cuius dono existunt, mentes audientium ad bene agendum informantur, fidelium spes erigitur, & iis qui in quibusdam nonnunquam torpescere solet feruor diuini amoris , reaccenditur , dum vident alios fecisse, quod ipsi facere monentur. Quapropter nos cupientes denostro offerre in tabernaculo Dei aliquid de viti patrum nostrorum, qui nos in sancta religione educauerunt, pauca pro ut vidimus vel audiuimus, licet inculto sermone , ad notitiam posterorum seribere curauimus. Fuerunt namque suo tempore magni nominis, qui erant bene religiosi, multis Dei donis ornati, quibus ad vitam pergendi rectum tramitem subditis monstrabant. Sunt autem de quibus loquimur W1 ALMvs Reuerendus Abbas Beccil tertius .; dc qui ei successit in regimen eiusdem coenobii Boso sapiens vir, dc bonus : nam deduobus primis qui istos in eodem loco praecesserunt, Beatissimo scilicet H LON o primo Beccensiis caenobii fundatore , de pastore :& sanctissimo AN sartio eiusdem loci secundo Abbate; extant apud nos praeclara,&magna veraci stilo digesta volumina. De duobus ergo praedictis millelmo videlicet,&Bosone, ad honorem Dei,& utilitatem legentium, quod Dominus dederit dicere volumus, quat1nus nouerint post nos venturi, qui vel unde fuerint, quomodo vixerint, seu qualiter praestentem vitam termi
in veteri castro super Ristam quod dicitur Mon fortis, claris parentibus est exortus. Patater eius Tos et Iesus: mater ALBERE DA dicebatur , R o G Ε R i I de Bello monte Patris R ο κ g R 1 1 Comitis ex sorore neptis: qui puer dum adhuc iaceret in cunis, graui molestia tactus, visum pene amisit: territa mater pro filio lugens cucurrit ad quandam Ecclesiiam Sancti GhRMAN1 in eodem castro sitam, obtulit illum stuper altare eiusdem Ecclesiae vovens Deo, de Vtraque oculo
Beatissimae Dei genitrici Mose, sanctoque GERMANO, quod si puer illam incommoditatem Loculorum eorum auxilio euaderet, illum Dei seruitio nutriret, litterisque imbuendum traderet simulque Deum rogauit, ut si aliter puerum sanare nollet, in se, id est in matrem infirmitatem it t lam conuerteret. Quid plura' annuit petitioni & voto bonae matris gratia Saluatoris nostri, pieta Duω πtasque eius sanctissimae genitricis, nec non de Beatissimi confessoris Germani, dc infans intest rest1tutus est sospitati: matrem vero infirmitas corripuit, nec multo post extinxit. Crevit puey, ἡ ' & cum ad congruam aetatem peruenisset traditus est litterarum studiis imbuendus. Coepit ita que bonae indolis esse, amore Dei feruere, honestis intendere, de ab inhonestis animum reuo Iam mundi luxum spernebat, iam sermone,actu δc habitu talem se exhibebat,ut tarn tunc quasi Monachus ab omnibus haberetur. Quantum ad vitae morumque spectabat informationem; si quando a cognatis vel amicis ad scholas aliquid pecun1ae sibi mitteretur, quasi rem malam vitabat suscipere; sicut condiscipuli eius soliti erant refferre, ita maritiam perhorrebat. Cumque quia tum de vicesimum ageret aetatis annum desiderans Vocem Domini implere dicentis: su non renuis him tollat cruce uam, equatur me: renuncians mundo Bec 1 Monachus factus est sub sanctissimo ' Abbate A N s E L M o , qui tunc temporis in Beccensi coenobio Abbatis ossicio gloriose functebatur. h lu b Ingressius Monasterium intentissime religioni monasticae opera dabat; lectioni dc silentio assiduus vitam suam honeste custodite admodum studebat. Ita Deo placere cupiens hominibus carus, in '' i castris Domini Dei Sabaoth eius signa sequens, quindecim per annos strenui militis ossicio fun-i ctus, huius militiae Beato A N s Ex M o Duce militauit tam strenuc, ut omnes eum diligerent, Mi nullus de eo conquereretur Fama bonitatis eius circum quaque bonum Christi odorem de eo fer
i bat. Igitur Beato Abbate Anselmo in Angliam translato, Ac Archiepiscopo facto, cuius fastigium
Vita Venerabilis Vtillelmi Bec ensis tertij Abbatis.
Enerabilis Abbas BecciVv1L LMus nobili Normanorum prosapia originem trahens, ciat omnibus qu possidet; non potes meis esse disicipulus. Et Sipsis Tuli pose me venire,abnge emeti Uum, hi x L
537쪽
vr cram veneratus fuisset, postea suscipere meruit.' iam tena-
y p Ihli qui Angliam subegit, Beccensis Abbas Anselmus Deo
im eoncellione, non poterat in aliena patria aliorum cu'
- ' ' γ φ h. sed hoe dui audiebant parvipendentes, nihilominus quod ceperant perficerς non ouba dum mi trans mare volando pertui siet, Beccumque appulisset, contuIba
T&eontritati sint Beccenses non modice, tantaque tribulatio inde ortaest inter eos , quan bio Bem antea viderat. Commota est tota prouincia , Conuensus Beccitam nullus in ς RQ Eli os, simulque proceres, & mediocres zCrr V m
' tulit quidam Beccensis Monachus nomine GIRARDus, qui Veniens Beccum ad se-
xex- medio Ahousti die festiuitatis in Capitulo salutes N Vc A, cui retulit, & praedictas litteras reddidit; quae tatim in eodem Capitulo te A sunt iudientes fratres talem sui dimissionem,&tanti actam dulcissimi patris amistionem, et ix o, suos gremio dilectionis confovebat; ultra quam dici potest contu ba- qui QOS VςlVx S ies sim; baiiij, quo quasi orbabantur, magno Cordi do: rς ti sunt ; O Dς quq - - Ε, s Olcim leoebat, singultu vocem interrumpen' 'i ' fidem rem pertinentia. Post haec celebrauerunt dccenter & festiue tanti dici solem-I p V RH r L h. , phios totum vocavit Conuentum in Capitulum, di i quz - bb ees parte Patris Anselini, quod debcb Ini auatre. Gi L R D V Μ adduς Πλψς ' ἡ baiotio Abbati; se habere , nam & ba Vlum
e i Acturum asserebat. Tandem Girardus ratione, vel axi thoritate Capituli victus cessit,& litteras protulit, atque fratrI qui alias litteras legerat nomine M Icio ad legendum riuisum sensus in hunc modum se habebat: suoniram, inquit, Der m sericordia, oe R
538쪽
terti, Abbatis Beccensis s. οὐ
Tran si erunt postea dies multi, & de ipsa quidem clectione tunc nihil plus actum est. Electus auiatem sic se habebat quasi de ea nihil audisset. Mense Octobri aduenit quidam Abbas nomine R Ochstius Beccensis Monachus, vir bonus, & multum religiosus, quem Anselmus, ut aiebat, litateris suis iusserat Beccum venire , S: in eligendo Abbate Beccenses quantum posset iuuare. Tunc ipse Abbas Rocs Rivs,N Prior B L DRicvs & alii quidam fratres cum eis, Comi tem Normanorum adierunt, mandata A N , E L M i , de clectionem Capituli Becci innotuerunt, rogantes vi quod ab eis inceptum erat, suo assensu compleret: quae omnia Dux gratanter acce- Dux.pit, &ut electus sibi praesentaretur iussit. At illi velociter domum reuersi, collectis in unum fra tribus , reserunt quid cum Principe egissent, quidue ab eo audis pet: interrogantur singuli de ele ctione praedicta quid sentirent, an concederent, omnes sere assensiam praebuerunt. Interim eleiactus extra conuentum expectare iussus erat; post haec vocatus venit, de in suo ordine sediti tunc Prior dies it ei, quod ad regimen Beccensis Ecclesiae illum eligerent, Zc vi Abbatis ossicium , de curam animarum eorum susciperet ex parte Dei, he sanctae MAR 1a, atque omnium Sancto rum, nec non ex parte Reuerendissimi Patris A NfELM 1 praecepit. At ille in terram prostratus dixit: precor Domini aut de hoc quod i iubetis omnino abselutum dimittite me, aut quomodo id λ hali implere possim docete. Prior ad haec , ut dimittamini, ait, non opus est laborare , sed suscipite hanc curam in nomine Domini, ec nos vobis ex animo obedientes erimus. Statim mpsa die Ab bas R o o a L 1 v s, 8c prior, de quidam alij fratres cum eis, assumpto electo suo, ad curiam properarunt , de Roberto Normanorum Duci pra sentaverunt, quem alacriter, & cum magno honore suscipiens, dedit ei Abbatiam more antecessorum suorum. Aderant tunc cum principe R Ο Α Α κ et v s Comes Mellenti , de Roas Retus filius Anci reti 1LLi consobrini eiusdem VVillelmi electi Becci, qui de eius promotione valde sunt gratulati. Tunc Comes Mellenti praecepit Roberio filio Anchittilli, ut nouum electum Becci ad Monasterium conduceret, mandans omni Priathsia Besbus ministris suis ne quis ipsi Abbati Becci, vel hominibus eius in aliquo molestus esse praesume ρ' ret dedit tunc Comes Mellenti Ros ΕRTvs Vt res quae ad victum fratrum emebantur qui milis j ιιὰ te deinceps essent ab omni consuetudine, quae usque ad illud tempus de rebus ad cibum Mona chorum pertinentibus, ubicumque emerentur, etiam in coquina Becci a ministris ' Brionnii cata f. - sis. 4.stri exigebatur. Procedente tempore dedit idem Comes Mellenti per totam terram suam ubi cumque suum erat hoc exigere vel dimittere, ut omnes Dominicar res Monachorum Becci ad victum vel vestitum pertinentes, ubicumque Monachi essent, ad quorum usus emebantur, siue in claustro, siue extra claustrum in negotiis Monasterii, quietae serent ab omni consuetudi 14e, quae telonei, vel transitus, seu alio nomine nuncupatur. Hoc secit pro amore Dei , de Vuillelmi Ab batis Becci cognati sui. Multa quoque alia beneficia Beccensi coenobio contulit dum vixit, cati sa eiusdem Abbatis. Itaque nouus electus accepto a Duce Roaggro, ut dictum est, Abbatiar dono, de a Vυ1LLELMo Rothom agensi Archiepiscopo animarum cura, cum gratia principis rediit a curia cum suis. Venit autem Beccum sero post completorium, die ante festiuitatem Dedicatio nis, quae festiuitas Dedicationis est decimo Kalendas Novembris, δί eo anno Dominica die eue, niti surgens ad matutinas venit electus in Chorum , dc stetit in loco iuxta sedem Abbatis , ac totum ossicium sestiuitatis nocturnum, de diurnum decenter ut Abbas compleuit Acta sunt haec an no Dominicae Incarnationis M. X CIII. Ipse die, V v IO ELMus electus sedit primum ut Ab- ios 3. bas in Capitulo ab illo die disponens omnia intus, Ec extra conuenienter Monasterii negotia, gaudentibus cunctis quod talem Deus AusELMo successorem,& sibi dederat Pastorem tamen ante benedictionem nec in sedem Abbatis intrauit, nec virgam pastoralem portauit, sed, de benedi ctione acceleranda nullam ut videbatur curam habebat: quae benedictio dilata est usque ad Au gustum mensem anni sequentis. Verum ANss Mus non oblitus quod inceperat, rogauit Uvir
Lah iv M Rotho magensem Archiepiscopum de bene lictione Abbatis Becci de hoc ipsum per litte R ./-ras Priori BALDastico,& Conventui notis cauit. Intrante Augusto mense B Lo Ricv,, Prior & alij 'λὰ quidam fratres cum eo perrexerunt Rothomagum cum Archiepi copo locuturi de benedictione δε ρη A se Abbatis sui, qui diem benedictionis constituit in proxima festiuitate S. Laurentii Reuersus Prior r. .... ' dixit C5ventui quae ab Archiepiscopo acceperat. Et quia praedictus Abbas Roci illivs nuper obie rat,miseriat ad . 1 L a Quia Cormeli ensem Abbate vir unobilem,&bonu, atq; apri me litteris eru ditum, &ipsumMonachum Beccensem,ut veniret ad benedictionem Abbatis Becci; qui libens pata ruit. Die festiuitatis S Laurentii cum Archiepiscopus staret ad altare insulatus atque electus Becci esset vestibus sacris indutus, de instaret hora ut ad benedicendum praesentaretur, audiuit a re arentibus quod Archiepiscopus non benediceret eum , nisi professionem faceret; sed respondit se nullo modo facturum. Tunc Prior Becci BALD Ricus cum aliquantis Monachis concitus perrexit ad Comitem Normaniae Rohs RivM, intimans ei quod Archiepiscopus exigeret ab Abbate Becci Iubii Due
professonem quam antecessores eius non fecerant Illico Dux misit Uv1 LELMvM Dr Bκ1τ otio,&V. 1 Lisi Muti filiumRicu Ακ Di de Barduuilla,cum ERNVLpoCancellario suo mandans Ae praecipiens h/η di i quod
Vuillelmo Archiepiscopo , ut Abbatem Becci sine mora benediceret, nihilq; ab eo exigeret, nisi quod constaret a Beccensibus Abbatibus factu esse antecessoribus eius. Audies hoc Archiepiscopus
539쪽
iratus est valde; tamen perfecit quod inceptum erat, dc Abbatem benedixit sine professione, quia praeceptum principis illum cogebat. Postea Abbas locutus est cum Archiepiscopo, atque in tantam gratiam illum Praesul accepit,ut nullum in Normani3 Abbatem cariorem, vel familiariorem haberet. Postera die rediit ad Monasterium. Arctat episcopus vero praecepit W L si Mo Cor- metiensi Abbati,ut simul cum eo pergeret, S in sedem Abbatis vice sua introduceret. Venit autem cum maiori qua potuit humilitate, nudis pedibus, dc susceptus est a fratribus magno cum honore gaudio, δe in Ecclesiam ductus: tunc Abbas Cormeli ensis, ut tibi iussum erat, cum in sedem misit,& incipiens Te Deum laudamus, Osculatu Sest omnem Conuentum. Ita Deo disponente successor factus est XV 11 L Mus Venerabilis A N a s 1 1 I;& regimen Beccensis coenobij post eum suscepit, atque per plures annoS, cum honore tenuit. Cuius temporibus idem Beccense coeno P 'Mit bium exterius multis & magnis praediis, dc reditibus Dei misericordia, & principum, aliorumque fidelium largitione ampliatum: interius religione, nobilibus viris, ac sapienζ1bus; ornamentis quo-ηρε ρ- que pretiosis, Z aedificiis est decoratum. Qui enim Iosite dixerat Moysim mistro , sicut fui eum is M us e citaeρο tecum. Ipse vicum praecessore A N s E L Mo, ita cum successore W ILLE LMo perseuerauit, per quem fuit vir in inultis prospere agens. Erant tunc temporis in Ecclesia Becci multi nobiles Viri, & religiosi, tam l1tterati quam illiteratati, qui de diuersis prouinciis adseruiendum Deo illuc conuenerant, quorum aliqui a tempore Beati Patris HARLv1NI adhuc durabant; nonnulli sub Sancto A N s E L M o duce, mundum relinquentes Deo m1litare ceperant; multi sub eodem m illelmo renunciantes seculo, leui iugo Christi colla submittere gaudebant. Ex his postea vidimus plures Ecclesiarum honorabiles recto a. O prior o res: de his fuit cum honore Nominandus Bo s o, qui tempore sancti AN sh L M 1 vcnit ad ordi-
-- nem : sed sub eodem v 1LLELMO Abbate post saepe dictum Baldricum Prior factus , &post ipsum V vitis LMvM Abbas est constitutus, sapientia de honestate vitae ornatus. Ei uom, i, bisu, dem quoque V Villelmi te pore factus est Monachus quidam iuuenis boriae indolis nobiliter
Prior, as, natus , scientia litterarum piceditus nomine THEO BALDus, qui religiose diu in coenobio
hi γ' conuersatus , post Bosonem Prior, Sc illo defuncto Abbas est subrogatus; & non multo post in Archiepiscopatum Cantuariae sublimatus. Quidam Monachus venit ad Abbatem V v 1 L E L-MvM pctens ut in Monasterium susciperetur , Volens firmare stabilitatem suam in loco eodem quod eum Abbas primum facere distulisset, nec eum retinere, nec omnino restutare Vellet, cum iam illum suscipere cogitaret, vidit in somnis quendam defunctum amnem s1bi & notum, qui iliatum reprehendebat quod quemdam in fanum fratribus adiungere volebat; & certe defunctus ille ,
fratrem, dequo agitur, Vt putamus, nunquam V1derat: nec multo post frater ille accepta licentiai. ... discessit; id postea in tota prouincia nusquam est visus, nec auditum quorsum disices erit. Praede s. cessoribus suis Beato videlicet H E R L v IN o, de sancto ANS Mo, amorem Zc honorem maxi-H Miηum O mum idem Abbas exhibebat; dc cum illis in communi collocutione loquebatur, cum magna reue- suu rentia eos nominabat: Statuta eorum ad memoriam aliis reducebat, ea ipse studiose seruabat, detumus M ai, serruari praecipiebat; quia videlicet iustum videtur, ut qui sua vult custodiri, a sequentibus studeat& ipse Priorum suorum iussa seruare. Quando autem aliquorsum proficisci habebat, post oratio- μ' nem in Ecclesia factam, ad sepulchrum B. Patris H E R L vi N i in Capitulum pergebat;&se illius
orationibus commendabat; similiterque reuertens faciebat.
Narrauit mihi idem Abbas V v I L L s L M v s quod noctium una apparuit ei sanctus Pater H a R- xv rNv s, apprehendens eum deducebat per ossicinas Monasterii, circa parcum, ut sibi videbatur , de in Ecclesiam de Burneuilla quam ipse sanctus manu sua aedificauit, dc sic rediit ad Mon, sterium; de veniens in claustrum non repcrit ibi nisi unum Monachum tantum, unde Abbas Uvillelmus aliquantulum erubuit , sicque disparuit. In tota hac visione semper . sanctus habuit Abbas 'se' 'μ' item ad dexteram iam, sed nihil illi dixit. Quid vero haec visito praetendebat nescitur; nisi quod
ipsie V . 1 L 1 1 LM v s Abbas dixit fortassis aliquid in Monasterio esse quod Pater volebat emena dari. Quidam Monachus qui dicebatur Ron rus petebat licentiam eundi in Angliam ; causa videndi Archiepiscopum sanctum A N s E L M v M ,& loquendi cum eo, ut asserebat, de salute animae suae; quod cum Abbas Uvillelmus nollet concederr, in Capitulo coram omnibus rogauit eum,
vi quod petebat, sibi concederet; sed cum neque sic Abbas a sensum praebere vellet, dixit frater, si conceditis ibo , etsi non conceditis ibo. Quoὸ verbum Abbati non placuit: tamen postea dimis
sus voluntati suae perrexit, mare transit, in Angliam venit, nec multo post obiit. Clericus quidam grandaevus vocabulo V v ILL Mus solitariam vitam agens, Venit ad Monasterium volens Monachus fieri: SI quia erat bonae famae, libenter susceptus est: qui cum per plures annos in conia gregatione religiose conuersatus fuisset, una dierum sedente Abbate V v i L L a L M o in Capitulo cum fratribus, venit ante cum rogans ut liceret sibi reuerti ad solitariam vitam, quatenus ibi op raretur manibus suis, unde viveret , sicut ante conuersionem fecerat: siquidem, ut dicebat, timor illum angebat, quia in otio Vivens aliorum Eleemosynis aleretur. Abbas haec audiens dixit circumsedentibus: Iste frater moritur, & antiquus hostis videns illum morti proximum, tentat illum de Monasterio abducere, ut possit aliquod animae illius impedimentum facere. Tunc conuersius ad
540쪽
illum mouit, ut ab hac intentione animum reuocat i in pace cum fratribus r liquum vitae du cerct, quia erat iam sciaeX dc debilis, nec poterat amplitis laborare , 5 ne paueret quod de benefi ciis viveret fidelium quia & alij multi similiter vivebant, orationibus initaret Σί pro his maxime quorum Eleemosynis sustentaretur Dominum rogaret. Finem vicie iam imminentem expectaret, Z morti vicinae se praepararet; adquieuit frater admonition1 Abbatis, & paucis diebus interpositis molestia corporali correptus infra breue tempus destinctus est, agens paenitentiam quod recedere de Monasterio voluisset, S: Abbat1, 85 fratr1bus gratias agebat, quod non permisissent illum abire post Sathanam, qui eum supplantare volebat. Ille vir bonus, de quo loquimur, Abbas scilicet V v1LLELMus magnae sapientiae, boni X moribus ornatus, magnorum Virorum propinquus, RCgide primoribus regni acceptus, ita se modeste, humiliter,& mansuete hab bat, ut aliquando quassi ne sciens, de pene idiota videretur quibusdam: verum si propius accederes, & velut perscrutando eius sensum de rebus dubiis interrogares, altam prudentiam, profundum consilium, di maxime hone -''8 'i' statis documentum inuenires. Erat quoque Deo deuotus, maioribus summissus, subditis bentignus, mansiuetitas bonis, seuerus indisciplinatis, supra mensuram suamnihil usurpabat, diuinis reta j . bus omnem reuerentiam exigebat; Deum timebat; peccatum quasi mortale virus odio habens, fugiebat. Si quis benedictionem ab eo posceret, verbis magis quam manu benedicebat: dicens non Qeste suum manu benedicere, sed Episcoporum. Nullus Abbas extitit, qui maiorem sollicitudinem his gereret Conuentus sui talem illum iuisse sciunt,qui illi familiarius adhaeserunt: quippe a Deo ita si
compositos homo, ut nec turpiloquium ore proferret, scurrilitatis omne genus abhorreret; immunditiam mentis, Zc corporis, Ut V1rgo ab Utero matris ignoraret; Cibo, potuque temne ratus, Ni Dit. de honneste verecundus, indole religiosa decorus,bono ingenio sane intelligebat, blando sermone placebat, doctrina, & exemplo utilis erat, constans erat in moribus, verax in sermone, cautus in promissionibus, in commii fidelis, studiosus virtutum, amator pauperum, eleemosynarum latagitor , hilaris hospitum susceptor, Viduarum dc pupillorum protector. Talia ggrens, bene vivendo cursum direxit, bene moriendo terminauit, sensum, loquelam , dc visium usque ad ultimam spirititus emissonem Deus illi conseruauit. Haec de vita illius breuiter diximus: nunc qualiter de seculo transierir, expediemus. Anno ioitur vicesimo nono Abbatiae, mense Septembris, decidit in *gritudinem, qua de mortuus est: quae G m aegritudo paulatim crescens, per annum dc dimidium illum amixit, donec trice uno primo anno, ex quo donum Abbatiae siuscepit, ex toto circa finem mensis Mart ij lecto decubuit. Venit Abbas Milutar. Pratellensis R i e MARDus nomine, vir religiosus, dc litterarum scientia praeditus, visitare eum, dc fuit ibi usique ad transitum illius; Sc cum iam morti propinquare videretur, visitatus est a fratribus more Christiano, dc cuncta morientibus debita, circa illum persoluta siunt: atque peracto ossicio, cum iam Conuentus redire debuisset, Venerabilis B O s o Prior rogabat eum, ut more patrum , vita decedens benediceret, dc Deo summo Pastori commendaret filios suos, quos relinquebat: at ille eleuata manu benedixit eis de dixit : amate claustralem Nisam,qui.t reparatio res Pordinis 1, sistri: nὸ quaeratis habere obedientias in Dculo, quia multi in eis perdunt animas suas Oed quantoc s M. Abbatem eligore, quia non ob bonum tale opus differre. Rogauit sane , ut pro se Dominum deprecarentur; habebat enim hoc consuetudinis , ut si quando loqueretur cum aliquo , quem alicuius momentit aestimaret, se illius orationibus commendaret. Erat eo tempore circa Beccum prouincia turbata quorumdam praesiumptione, qui contra Regem H ocuM rebellauerant, de ad depraedandam patriam quaedam castella obtinebant : ideo Rex contra eos saepe ducebat exercitum ad reprimendum eorum hostilem impetum, d contuendam patriam Itaque post octauas Paschae venit Rex Beccum, de hospitatus est in domibus Monaster1j: tunc adierunt regem Bec censes quidam Monachi, rogantes, ut quemdam familiarem
sibi Monachum faceret Abbatem post eum qui moriebatur; quod cum audisset Abbas Uv1LLEL- Mus interdixit, ne sibi succederet in regimen Ecclesiae Becci, is qui ipsi hoc modo quaerebatur subrogari. Alius frater dixit aliquando eidem Abbati iocando, Facite me Abbatem, dc ego vobis dum vixeritis optime semiam: at ille, quia, inquit, hoc dixisti non poteris amplius esse Abbas huius loci. Verum audiens Rex quod Abbas Uv1LLELMus, quem plurimum amabat, moriebatur, venit visitare cum cum paucis, de ante lectum iacentis amici ad torram humiliter sedit. Abbas in . ter alia rogauit eum, ut Ecclesiae Becci dignum aetate, Vita, moribus, non senem, non iuuCnem, quantocyus prouideret Abbatem; quia in talibus dilatio valde noceret Ad haec Rex; quem, inquit, iubetis 3 Abbas respondens: non b hoc meum, ait, quia i acri canones interdiculit, ne quis sibi nonrruetj ccesso, em. Fuit enim studiosissimus oris sui, Sc vitae, ac totius religionis custos, etiam In ipsis mor- 5 . . tis articulo. Deinde rex accipiens manum dexteram Abbatis admouit oculis suis dc ori, de benigne osculatus est, sicque reposuit eam sub coopertorio, dixitque circumstantibus Monachis: orate pro illo, quia magnum damnum habetis in morte apsius. Nocte vero insecuta cum illi qui eum custodiebant matutinas decantassent, petiit Ut cum quiescere permitterent, dc coepit quasi dormitare, donec plene obdormiret in mortem. Videntes qui circa eum essent, quod iam propinquaret ad exitum, de camera pertulerunt illum in cellam infirmorum, ubi fratres moriebantur, qaan, Iolum